7.5.10

Κάτι κινείται...

Κάτι δείχνει να κινείται. Στο τελματωμένο πολιτικό μας σκηνικό, η (προαναγγελθείσα) διαγραφή Μπακογιάννη δείχνει να ανοίγει ένα νέο κύκλο, που μπορεί να οδηγήσει σ’ ένα εντελώς νέο τοπίο ή -το πιθανότερο - απλώς να εμποδίσει (λίγο ή πολύ) την έλευση Σαμαρά στην εξουσία, με τη δημιουργία ενός φιλελεύθερου κόμματος (ενδεχομένως του 5%;), που δεν υπάρχει σε επαρκή δύναμη στην Ελλάδα. Η διαγραφή, από την άλλη, των τριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ δεν είναι απαραίτητα ένα διαζύγιο που δεν ανακαλείται, ωστόσο μπορεί να οδηγήσει και σε αποδυνάμωση του κυβερνώντος κόμματος κατά 3 έδρες, σε μια κρίσιμη για τη χώρα και τον πολιτικό κόσμο περίοδο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, δεν έχει τη σημασία και δεν εκφράζει το αγεφύρωτο χάσμα, που χαρακτήρισε τη σχέση της Ντόρας με την μετακαραμανλική Ρηγίλλης.

Στο αίτημα των ημερών, την κάθαρση, κάτι δείχνει επίσης να προχωράει - με αργούς ρυθμούς πάντα. Η χθεσινή πρόταση της Βάσως Παπανδρέου, για “βαθύ” έλεγχο “πόθεν έσχες” σε όλους τους νυν βουλευτές και σε όσους είχαν υπουργικό θώκο, τα τελευταία 10 χρόνια, “ενισχύθηκε” από την πρόταση 48 βουλευτών για επέκταση του ελέγχου και σε όσους είχαν κομβική θέση στο δημόσιο και υποχρεώνονται σε δήλωση “πόθεν έσχες” (αυτό περιλαμβάνει λογικά και ΟΛΟΥΣ τους δημοσιογράφους, που κάνουμε δήλωση τόσα χρόνια - και πολύ χαίρομαι). Για να δούμε...

Δυστυχώς, βλέπω πολλούς από τους απαράδεκτους πρωταγωνιστές της δημόσιας ζωής μας, να τοποθετούν (φυσικά) τον εαυτό τους έξω από το κάδρο της εξυγίανσης, καθώς επίσης και το μιντιακό σύμπλεγμα να καταφεύγει στα ίδια χρεωκοπημένα πρόσωπα, για να πάρει τη γνώμη εκπροσώπων της πολιτικής - και ανησυχώ. Είναι το ίδιο πρόβλημα που είχε και ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν ήθελε να αλλάξει την εικόνα του κόμματος του, αλλά έβλεπε να το εκπροσωπούν συνέχεια "βεβαρημένες περιπτώσεις". Το πρόβλημα δεν λύνεται εύκολα, γιατί μεταξύ άλλων, το "αδηφάγο" σύστημα ζητάει συνεχώς "φωτογενείς" αναγνωρίσιμες παρουσίες, που μπορούν "να τα ρίξουν καλά και έχουν τηλεθέαση" (είδατε η συμβολή του κοινού πόσο ρόλο παίζει;) - και όσο δεν υπάρχουν καινούργιες, αξιόλογες και σοβαρές φάτσες, δεν εκτοπίζονται εύκολα τα "ψώνια" και οι "διαπλεκόμενοι", ούτε βεβαίως οι αντίστοιχοι δημοσιογράφοι, όταν κάποιοι τους παρακολουθούν, μετά μανίας, αντί κάποιους άλλους. Σε άλλους πρωταγωνιστές της δημόσιας ζωής, βέβαια, η ντροπή έχει χαθεί πλήρως...


Ήταν μια πολύ δύσκολη εβδομάδα, έντονη και βαριά - ελπίζω η ανάπαυλα του Σαββατοκύριακου να χρησιμεύσει σε όλους, για να σκεφτούμε πιο νηφάλια και ψύχραιμα, να τακτοποιήσουμε τις σκέψεις μας, να ξαναβρούμε μερικές στιγμές για τον εαυτό μας (απαραίτητες για την ισορροπημένη κρίση), να πάρουμε μια ανάσα της ζωής, που αναπόφευκτα συνεχίζεται. Εγώ πάντως, στο πλαίσιο της αναζήτησης του “τι πρέπει να κάνουμε”, προσπαθώ να βάλω μπρος να γράψω κάτι που θέλω πολύ καιρό - αν και με φοβίζει το τόλμημα. Αυτό ίσως μπορέσει να είναι η δική μου συμβολή σε μια μεγαλύτερη “παραγωγικότητα” αυτής της κοινωνίας, μια και στο γράψιμο φαίνεται να έχω ταχθεί πια.

Μέσα στο δυσάρεστο κλίμα, για μένα ήταν καθημερινή η επαφή μου μαζί σας - και για πρώτη ίσως φορά, τόσο πυκνή. Από την προηγούμενη Κυριακή, η επισκεψιμότητα εκτοξεύτηκε από τις συνήθεις 200 με 300 στις 700 με 800 - και χθες ξεπέρασε τις 1600. Πρωτοφανές για το ταπεινό μου blog - μακάρι να μην ήταν με αυτή την αφορμή. Ήθελα να πω πράγματα - κι εσείς, όπως φαίνεται, λόγω των εξελίξεων θέλατε να ακούσετε απόψεις και να αντιπαραθέσετε τις δικές σας. Σας ευχαριστώ όλους για αυτή την προτίμηση, ακόμα κι αν διαφωνήσατε με κάθε μου λέξη. Ιδιαιτέρως ευχαριστώ όσους αναπαρήγαγαν κείμενα μου, διαδίδοντας τα περισσότερο και γνωρίζοντας με σε καινούργιους αναγνώστες.

Θα κλείσω αυτό το πολύ προσωπικό σημείωμα, μένοντας στην προτροπή μιας (σίγουρα) αγενούς (μάλλον) κορασίδας, που στο προηγούμενο post μου συνέστησε να ξυπνήσω από τον μακάριο ύπνο μου (και να πάρω και λίγο μουρουνόλαδο). Φοβάμαι οτι η ελληνική κοινωνία (σε πρωτόγνωρο βαθμό στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής) είναι αυτή που πρέπει να ξυπνήσει από ένα μακάριο ύπνο, γεμάτο “κεκτημένα” χωρίς παραγωγικότητα, αλλά με ιδεοληψίες, υποκρισία και λάθος νοοτροπίες - και να ανέβει στο τρένο του 21ου αιώνα και των πολύ δύσκολων πρώτων του χρόνων. Είναι μάλλον η τελευταία της ευκαιρία, για πολύ καιρό...






To εξώφυλλο είναι από το http://funkyimg.com

Το post συνοδεύεται από το απεγνωσμένο (προσέξτε τους στίχους) "Moving On" του Ιάπωνα Ryuichi Sakamoto, από το "Sweet Revenge".

buzz it!

23 σχόλια:

MadNihilist είπε...

Η Ντόρα Μπακογιάννη δεν θα έφευγε ποτέ από τη ΝΔ για ένα 5%. Πρέπει να έχει δικά της νούμερα και μαντεύω πως είναι διψήφια. Όπως μαντεύω πως έχει και στελέχη, όχι μόνον στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία --δεν είναι αφελής να την πατήσει όπως ο Αβραμόπουλος. Και έχει μάλλον κανονίσει και τα οικονομικά πιο σοφά.

Τα άμεσα οφέλη για μας θα είναι πως θα έχουμε λιγότερες λαϊκιστικές κορώνες από τον Σαμαρά αν ο αντίπαλος είναι στα αριστερά του και όχι στα δεξιά του και, φυσικά για πρώτη φορά ένα βασικό, έστω και by the book discourse σε θέματα ανθρωπίνων διακιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών.

Θα έχει ενδιαφέρον. =)

Homo Sapiens είπε...

Εύγε Προκόπη, καλή συνέχεια...

Prokopis Doukas είπε...

@MadNihilist: Χμ, μπορεί. Αλλά έχω την εντύπωση οτι σε ένα τόσο ρευστό πολιτικό σκηνικό (και όταν προέρχεσαι από ένα κόμμα που πλέον έχει ποσοστά ΦΠΑ - 20κάτι %), δεν θα "κάτσει" πολύ παραπάνω. Ναι, συμφωνώ οτι έχει και στελέχη - και άλλη δημόσια εικόνα - από τον Αβραμόπουλο. Το όφελος θα είναι τεράστιο, αν αφαιρέσει τη δυνατότητα Σαμαρά να κυβερνήσει αυτοδύναμα...

@ Homo Sapiens: Ευχαριστώ πολύ..

gerasimos είπε...

Πριν λίγους μήνες είχα βάλει ένα στοίχημα (που φαίνεται να κερδίζω) ότι μέχρι το καλοκαίρι η Ντόρα θα είχε κάνει δικό της κόμμα. Και συμφωνώ με το αποπάνω σχόλιο ότι δεν είναι του 5% η κυρία...

Έχεις δίκιο ότι ήταν βαριά, ασήκωτη η εβδομάδα αυτή. Ας γίνει όμως αφορμή για να σκεφτούμε πώς φτάσαμε ως εδώ, να αναλογιστούμε τις προσωπικές μας ευθύνες και να δούμε πώς και πότε θα πάμε παρακάτω...

Prokopis Doukas είπε...

@ Γεράσιμος: Η κυρία δεν είναι του 5%, αλλά η προηγούμενη εμπειρία δείχνει οτι κανείς δεν ευνοήθηκε φεύγοντας από το "μαντρί". Να δούμε, αν είμαστε μπροστά σε καινούργα "ήθη"...

Μα γι αυτό έβαλα και το "Moving On"... :-)

Penelope είπε...

Μακάρι η φράση σας να βγει αληθινή αγαπητέ Προκόπη. "Να κινηθεί κάτι" και να γίνει και με τρόπο θετικό!
Αν και όπως φαίνεται και κατά την φράση του μεγάλου Ελληνα ποιητή : για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολύ!

Αλήθεια, που έχουν χαθεί, κρυφτεί, εξαφανιστεί όλες οι φωνές των λογοτεχνών, ποιητών, σοφών και ακαδημαϊκών τούτης της χώρας;
Δεν υπάρχει κανείς... Μόνον αυτοί που έχουν περάσει στο Πάνθεο των Αθανάτων και τους φέρνουμε στο νου μας απλώς για να αντλήσουμε μια νότα ελπίδας.
Δεν υπάρχει κανείς;

Ibis είπε...

Καλημέρα σας,

Φαίνεται ότι κάτι αλλάζει....Φαίνεται όμως. Το πολιτικό σύστημα και ο τρόπος λειτουργίας του εδώ και 30 χρόνια είναι τόσο καλά μελετημένος που είναι δύσκολο- αλλά όχι αδύνατο-να αλλάξουν πολλά. Μακάρι.
Συμφωνώ μαζί σας.

Και ίσως είναι μοναδική ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το ελληνικό κοινοβούλιο από τους παρείσακτους.
Ευκαιρία...αρκεί να μην ξεχάσουμε

Τουλάχιστον ας ξεκολλήσουμε από την πράσινη και μπλε δημοκρατία.

Καλημέρα

yb είπε...

Ακριβώς επειδή διστάζεις, ακριβώς επειδή το ονομάζεις "τόλμημα" θα σου έλεγα προχώρα, γράψε!
Ψυχανεμίζομαι οτι τίποτε λιγότερο απο αξιόλογο δεν θα προκύψει :-)
Kαλήμέρα

Prokopis Doukas είπε...

@Penelope: Ο πνευματικός κόσμος είναι πάντα μια αναφορά χρήσιμη (κα ίσως εξυψωτική), αλλά η ευθύνη είναι σε όλους μας, να βρούμε τις κατευθύνσεις μας...

@Ibis: Μελετημένος; Δεν ξέρω, πιο πολύ μου φαίνεται τριτοκοσμικός/συμφεροντολόγος. Σίγουρα τίποτα δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Το πράσινο και το μπλε, με μια μορφή ή την άλλη, πάντα θα υπάρχει. Το θέμα είναι η ποιότητα του...

@yb: Ευχαριστώ για την ενθάρρυνση... ;-)

Ibis είπε...

Prokopis Doukas
Μελετημένο σύστημα ως προς τα συμφέροντα, που τον έχουν οδηγήσει στην τριτοκοσμική συμπεριφορά/λειτουργία.

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι εκπληκτική και μια από τις πιο σπάνιες για τον Marlon Brando.

Ιφιμέδεια είπε...

Μακάρι να αλλάξει κάτι, ιδίως όσον αφορά τη λειτουργία των θεσμών. Ελπίζω ότι το αίτημα του κόσμου για ουσιαστική κάθαρση και τιμωρία το άκουσαν και οι εντός της Βουλής.
Η κίνηση της Μπακογιάννη θα ήταν μιά ευκαιρία να ξεκαθαρίσει η Νέα Δημοκρατία και ιδεολογικά τι θέλει.

Ήθελα επίσης να σας γράψω ότι χαίρομαι την γραφή σας εδώ γιατί, σε αντίθεση με άλλους επαγγελματίες αρθρογράφους, την προορίζετε για το αναγνωστικό κοινό των ιστολογίων και δεν αντιγράφετε άλλα γραφόμενά σας σε έντυπα.

Ανώνυμος είπε...

Η εικόνα της γάτας ειλικρινά με ξεκούρασε απ΄όλα αυτά :)
Kαι το ξύλινο παλιό παράθυρο που πάντα ο καναπές έμπαινε μπροστά του.
Υπήρχαν και δεξιά κι αριστερά δυό μικρότερα παράθυρα;

Καλή συνέχεια σε όλα ....

Prokopis Doukas είπε...

@Ibis: Ναι, με laptop εποχής... :-)

@ Ιφιμέδεια: Ευχαριστώ - το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Κι εγώ βάζω τα κείμενα για την Athens Voice...

Ανώνυμος είπε...

αδυνατώ να πιστέψω οτι αν αρχηγός ήταν ο Καραμανλής η Μπακογιάννη θα έπραττε το ίδιο

πολιτικές πλατφόρμες (και συμπεριφορές) που βασίζονται κατά βάση πάνω σε -αμοιβαίες- προσωπικές αντιπάθειες, δεν μπορούν να σηκώσουν μεγάλη ορχήστρα επάνω τους

Κ.Κ.Μ.

Prokopis Doukas είπε...

@ ΦΟΡΑΔΑ ΣΤ΄ ΑΛΩΝΙ: Δεν ξέρω τίποτα παραπάνω γι αυτή τη φωτογραφία... :-)

@Κ.Κ.Μ.: Το χάσμα μεταξύ Καραμανλικών και Μητσοτακικών ήταν πάντα τεράστιο. Θα μπορούσε πιστεύω, αλλά δεν τον βρήκε ποτέ αδύναμο, για να το κάνει. Αντιθέτως, έκρινε οτι τη συνέφερε να προσπαθήσει να προσεταιριστεί τους καραμανλικούς, αλλά δεν της βγήκε..

jojos είπε...

...είναι αυτή που πρέπει να ξυπνήσει από ένα μακάριο ύπνο, γεμάτο “κεκτημένα” χωρίς παραγωγικότητα, αλλά με ιδεοληψίες, υποκρισία και λάθος νοοτροπίες - και να ανέβει στο τρένο του 21ου αιώνα και των πολύ δύσκολων πρώτων του χρόνων. Είναι μάλλον η τελευταία της ευκαιρία, για πολύ καιρό...
Πόσο, μα πόσο πολύ δίκιο έχεις, γιατί δεν το φωνάζουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε;

Ανώνυμος είπε...

επιτρέψτε μου μια λέξη ακόμη : η Μπακογιάννη θα δημιουργούσε χάσμα ακόμη και εάν δεν υπήρχε, απο τη στιγμή που εκτίμησε πως ήρθε το πλήρωμα του (και βιολογικού) χρόνου για διεκδίκηση αρχηγίας

ακόμη κι αν αρχηγός του κόμματος ήταν ο αδερφός της (inside joke)

θεμιτή η φιλοδοξία, δεν αντιλέγω, αλλά η αρχηγία ως αυτοσκοπός μου προξενούσε πάντα αποστροφή

Κ.Κ.Μ.

Prokopis Doukas είπε...

@ jojos: Ευχαριστώ, το φωνάζουμε.. :-)
Αλλά, πολλοί δεν θέλουν να το παραδεχτούν...

@Κ.Κ.Μ.: Ναι, η αλήθεια είναι οτι δείχνει να μην έχει χωνέψει με τίποτα την αώλεια της ηγεσίας στη ΝΔ...

Γιώργος είπε...

Μπορεί σε επίπεδο θεσμών τα πράγματα να κινούνται αργά και βαρύθυμα και να πρέπει να γίνουν γρήγορα άλματα, αλλά στα μικρά, στην καθημερινότητα, παρατηρώ κάποιες αλλάγές που δείχνουν ότι πράγματι κάτι κινείται:
Όλη η Ελλάδα κόβει και μαζεύει αποδείξεις, είδα -πρωτοφανές- ταμειακές μηχανές σε περίπτερα, άκουσα συναδέλφους -γυναίκες- να φρίττουν στο άνοιγμα της ντουλάπας τους με τον όγκο των άχρηστων και αφόρετων ρούχων που η καταναλωτική μανία τις είχε οδηγήσει να αποκτήσουν, σπαταλώντας και ξοδεύοντας αλόγιστα, όπως τώρα -που έσφιξαν τα πράγματα- ομολογούν.Είδα φίλους-ευκατάστατους- να αγοράζουν ποδήλατο για τις μετακινήσεις τους, αφού το επιτρέπει η φύση της δουλειάς τους.
Και για να μην μακρηγορήσω σε άλλα, που λίγο πολύ όλοι μας παρατηρούμε, κάτι δεν κινείται;
Δεν ξέρω αν όλα αυτά θα έχουν διάρκεια ή αν είνα αποτέλεσμα διεργασιών προσωπικών ή αντίδραση παροξυσμού στην ώρα της ανάγκης.Δείχνουν πάντως ότι κάποιοι δεν μένουν απαθείς και κινητοποιούνται με το δικό του τρόπο ο καθένας.Θέλει τόλμη!
Αν επιδιώκουμε να βρισκόμαστε και να επικοινωνούμε,να εκτιθέμεθα, να ανταλλάσσουμε ιδέες και πληροφορίες, να ερχόμαστε σε ρήξεις προσωπικές, να κοντράρουμε τον εαυτό μας, να συλλογιζόμαστε με ψυχραιμία και περίσκεψη, τότε υπάρχει ελπίδα να βρούμε την άκρη.

Χαίρομαι πολύ για το "τόλμημα". Βρίσκω το θέμα άκρως ενδιαφέρον και αν μπορώ να φανταστώ και να εικάσω το περιεχόμενό του, δεν θα υπάρχει και κάτι παρόμοιο.
Πρόσω ολοταχώς.....

Σοφία είπε...

Φοβάμαι οτι η ελληνική κοινωνία (σε πρωτόγνωρο βαθμό στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής) είναι αυτή που πρέπει να ξυπνήσει από ένα μακάριο ύπνο, γεμάτο “κεκτημένα” χωρίς παραγωγικότητα, αλλά με ιδεοληψίες, υποκρισία και λάθος νοοτροπίες - και να ανέβει στο τρένο του 21ου αιώνα και των πολύ δύσκολων πρώτων του χρόνων. Είναι μάλλον η τελευταία της ευκαιρία, για πολύ καιρό...

Το αντέγραψα, γιατί με εκφράζει απόλυτα. Τόσο απόλυτα, που θα μπορούσα να το είχα γράψει εγώ. Μόνο που εσύ το είπες καλύτερα :-)

Maria Garozi είπε...

Prokopi Douka, Your painted Smile mas krata syntonismenous emas tous ksenitemenous. Vale mousikh DYNATA kai synexise to grapsimo kai ksekina afto to proswpiko tolmima gia to opoio milas. Emeis tha eimaste edw na Diavazoume! Xairetw apo Manhattan...

Ανώνυμος είπε...

Ας συμφωνήσω στο ότι "κάτι κινείται" και μάλιστα προς την σωστή κατεύθυνση. Είναι όμως αρκετό? Η βασική μου ένσταση είναι αξιωματική: "μια κρίση χρέους δεν λύνεται απλά με επιπλέον χρέος" (συμφωνώντας απόλυτα με τον http://suddendebt.blogspot.com/). Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη θύματα που φυσικά δεν είναι άμοιρα των ευθυνών αλλά βιώνουν αυτό που βιώνουν και οι ιδιώτες θύματα του χρέους ως αποτέλεσμα του άλλου βασικού αξιώματος χρήμα=χρέος (προτείνω να δείτε το "Money as Debt" του Paul Grignon http://vimeo.com/10521493). Η δημιουργία νέου χρήματος βασίζεται στην δημιουργία νέου χρέους σε αναλογίες μάλιστα εξωπραγματικές (παλιά 1ευρώ χρέους επέτρεπε την έκδοση 9ευρώ τώρα έχουμε περάσει σε αναλογίες πολύ παραπάνω). Οι περισσότεροι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τα χρήματα που έχουμε αντιστοιχούν σε κάτι απτό ενώ στην ουσία είναι "υποσχέσεις" -"υποσχέσεις" εκπλήρωσης χρέους. Αθέτηση όμως υποσχέσεων εκπλήρωσης χρέους σημαίνει εξαΰλωση χρήματος, σε ποσό ανάλογο της δημιουργίας του. Η Ελλάδα είναι αυτή τη στιγμή το πειραματόζωο στο πείραμα: "τι θα γίνει αν ο κύκλος χρήμα-χρέος-χρήμα… αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να κρατήσει για πάντα όπως όλοι μπορούμε να προβλέψουμε. Το "τι θα κάνει η κα Μπακογιάννη" ή άλλοι αυτή τη στιγμή είναι ομφαλοσκόπηση ενός συστήματος που έχει αποτύχει προ πολλού να δώσει λύσεις, μια που βασίζεται σε βραχυπρόθεσμους στόχους και εξυπηρετεί πελατειακές λογικές. Συνεπώς χάνουμε τζάμπα ενέργεια και χρόνο, αλλά ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται…
Γιώργος

Prokopis Doukas είπε...

@ Γιώργος: Ναι, είναι ενθαρρυντικά δείγματα αυτά. Και αυτοί που έχουν τη γνώση και την παιδεία, οφείλουν να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα - και να τολμήσουν τομές. Ευχαριστώ για την ενθάρρυνση... :-)

@ Σοφία: Αν σας εκφράζει λοιπόν, εφαρμόστε το στην προσωπική σας σφαίρα... :-)

@Maria Garozi: Χαιρετισμούς στη Νέα Υόρκη!

@Γιώργος 12.32: Δεν θα διαφωνήσω οτι κατά έναν τρόπο είμαστε "πειραματόζωο" των αγορών. Η όποια "διάσπαση" της ΝΔ δεν σημαίνει φυσικά επ' ουδενί οτι θα λύσει το ζήτημα του χρέους. Ίσως όμως είναι καταλύτης για εξελίξεις, που θα οδηγήσουν στην αλλαγή του πολιτικού μας τοπίου και ενδεχομένως και την εξυγίανση του.

Δεν ξέρω πραγματικά, αν όσα "κινούνται" αρκούν. Έτσι όπως τα βλέπω κι εγώ, δεν αρκούν προς το παρόν. Χρειάζονται πολύ σοβαρές τομές. Ίδωμεν...

ShareThis