23.5.12

To χρέος του ΣΥΡΙΖΑ

Παρακολούθησα, μαζί με άλλους ένα εκατομμύριο τηλεθεατές, τη συνέντευξη Τσίπρα στον Στέλιο Κούλογλου, στη ΝΕΤ. Παρά το γεγονός οτι εκφράστηκαν διάφορες ενστάσεις, θεωρώ οτι η εμφάνιση αυτή ήταν αρκετά διαφωτιστική, για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και για το δημόσιο διάλογο, που πολύ λογικά αναπτύσσεται με ιδιαίτερη ένταση, γύρω από αυτές.

Επί της ουσίας, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να απαντήσει στο πολύ βασικό ερώτημα τι θα κάνει με το δανεισμό και το συνακόλουθο μνημόνιο - και στο παρεπόμενο ερώτημα αν υπόσχεται κάτι που είναι ανεφάρμοστο, επιχειρώντας δημαγωγικά να κερδίσει τις ψήφους και ανταλάσσοντας τις με ελπίδα για καλύτερες μέρες.

Η πρώτη “γραμμή άμυνας” ήταν οτι το φετινό έλλειμμα θα είναι σχετικά περιορισμένο, πράγμα πολύ αμφίβολο, δεδομένης της ύφεσης και της υστέρησης στα δημόσια έσοδα. Ωστόσο, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, το πρωτογενές έλλειμμα (χωρίς δηλαδή να λαμβάνουμε υπόψιν την εξυπηρέτηση του χρέους της χώρας) θα είναι μερικά δισεκατομμύρια ευρώ (μερικές χιλιάδες εκατομμύρια ευρώ δηλαδή, για όσους δυσκολεύονται να συλλάβουν το μέγεθος). Όταν δεν μπορείς να δανειστείς από τις αγορές, παρά μόνο από αυτούς που σε δανείζουν με χαμηλό επιτόκιο (δηλαδή την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ) βάσει μνημονίου, παραμένει απορίας άξιο πόσο μπορείς να διατείνεσαι οτι θα μπορείς να πληρώσεις τις υποχρεώσεις και να διατηρήσεις την ομαλότητα στην αγορά, καταγγέλοντας το.

Η δεύτερη “γραμμή άμυνας”, στη συνέντευξη Τσίπρα, ήταν η πεποίθηση οτι οι εταίροι “δεν θα διακόψουν τη χρηματοδότηση”, ακόμα κι αν καταγγελθεί το μνημόνιο - μια πεποίθηση που δεν διασφαλίζεται από πουθενά, παρά μόνο από την εκτίμηση οτι “δεν συμφέρει την τρόικα να σταματήσει να μας δανείζει”. Μόνο που σε όλους τους τόνους, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι ξεκαθαρίζουν οτι μπορεί (και πρέπει) να υπάρξουν συνοδευτικά μέτρα ανάπτυξης, ενδεχομένως και σημεία επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου (που ούτως ή άλλως είναι μια “ζωντανή” διαδικασία διαπραγμάτευσης ανά τρίμηνο), αλλά σε καμία περίπτωση απλώς “κατάργηση” των υποχρεώσεων της Ελλάδας, με ταυτόχρονη διατήρηση της εισροής των δανεικών.

Ο Αλέξης Τσίπρας όμως ήταν ξεκάθαρος στη συνέντευξη του: Το μνημόνιο έχει τελειώσει, είναι νεκρό γράμμα. Καταργήθηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα, κατά τη ρητορική του. Και η Ευρώπη αλλάζει στάση απέναντι μας, όχι γιατί εξελέγη στη μια από τις δύο χώρες που συγκροτούν την ατμομηχανή της Ευρώπης, πρόεδρος κάποιος που σπάει τη μέχρι τώρα κοινή αντίληψη του γαλλο-γερμανικού άξονα, αλλά επειδή στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε (και θα κάνει ίσως ακόμα περισσότερο) την εκλογική έκπληξη. Το ένα πέμπτο δηλαδή των Ελλήνων ψηφοφόρων, μιας χώρας δέκα εκατομμυρίων, με το 2% του ΑΕΠ της ευρωζώνης (που πράγματι βρίσκεται στο επίκεντρο της παγκόσμιας προσοχής), θα καθορίσει/εκβιάσει τη στροφή της ευρωπαϊκής πολιτικής. Κι όχι το (ξεκάθαρο πια) μέτωπο Ομπάμα-Ολλάντ και Μόντι, εναντίον της αυστηρής πολιτικής της “Μαντάμ Μέρκελ”, με μόνο τον Κάμερον να τη στηρίζει φωναχτά.

Στις 18 Ιουνίου, αν επαληθευτούν οι προβλέψεις των δημοσκοπήσεων που φέρνουν πρώτο κόμμα τον ΣΥΡΙΖΑ, θα υπάρξουν δύο πιθανότητες: Είτε να μην μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση (ηθελημένα ή ανεξάρτητα από τη θέληση του), ανοίγοντας έτσι το χώρο για μια κυβέρνηση συνεργασίας των υπολοίπων (τύπου Μόντι ή όχι), είτε να καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, με στήριξη που δεν είναι καθαρό πώς μπορεί να επιτευχθεί, να κυβερνήσει. Στη δεύτερη περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας θα αναγκαστεί πιθανότατα να κάνει τη μεγαλειωδέστερη “κωλοτούμπα” της ελληνικής πολιτικής ιστορίας, αποδεχόμενος τον δανεισμό και το μνημόνιο, προκειμένου να μην προκαλέσει στάση πληρωμών και τη συνεπακόλουθη κατάρρευση της οικονομίας. Η δεύτερη εναλλακτική, αυτή της απόλυτης επιπολαιότητας, που απλώς θα καταγγείλει το μνημόνιο και τον δανεισμό, δεν υπάρχει λόγος να συζητηθεί. Η απόσυρση του μεγαλύτερου μέρους των καταθέσεων, από τους πανικόβλητους πολίτες, θα έχει ήδη δώσει το πρώτο λάκτισμα, για εξελίξεις και επιπτώσεις που δεν είναι εύκολο να υπολογιστούν, δεδομένου του παγκόσμιου οικονομικού περιβάλλοντος.

Επειδή λοιπόν η προσγείωση θα είναι απότομη, ήδη έχει κανείς την αίσθηση οτι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να περιορίσει τις συνέπειες ενός αλόγιστου εμπόριου ελπίδων. Για την ακρίβεια, τη μεταφορά της δημόσιας συζήτησης σε ένα φαντασιακό πεδίο, όπου με τη βοήθεια στελεχών και 600 χιλιάδων ψηφοφόρων του (βαθέος και μη) ΠΑΣΟΚ, καλλιεργήθηκε η εντύπωση οτι είναι εφικτή η επιστροφή στους μισθούς και τα προνόμια, προ του 2009, αφού περιφρονηθούν οι υπογραφές σε μια “επαχθή συμφωνία” - και απομακρυνθούν οι κακοί τροϊκανοί/νεοφιλελεύθεροι/τραπεζίτες.

Μόνο που όταν μια χώρα είναι υπερχρεωμένη (και εξακολουθεί να είναι ελλειμματική), όπως η Ελλάδα, ζωή χωρίς δανεισμό και μνημόνιο απλώς δεν υπάρχει. Κι εκεί πρέπει να εστιασθεί (κι όχι σε επιμέρους χαρακτηριστικά, όπως τα αγγλικά ή το ύφος, αν και όλα έχουν την ενδεικτική σημασία τους) η κριτική προς τη νέα πολιτική δύναμη της χώρας, που οφείλει να αποδεχτεί πλήρως οτι τόσο οι θέσεις της, όσο και η απότομη εκτόξευση της, προκαλούν την κριτική που της οφείλεται - και παραπάνω. Οι κλαυθηρισμοί της άμυνας κατά του “μετώπου των υπολοίπων/της διαπλοκής/του κατεστημένου συστήματος” είναι απλώς απόπειρα να αποτραπεί ή να μετριαστεί κάτι απολύτως δικαιολογημένο.

Η αδήριτη ανάγκη της χώρας είναι όχι “να καταργηθεί το μνημόνιο”, αλλά να επιταχυνθούν με οποιονδήποτε τρόπο οι μεταρρυθμίσεις, ο εκσυγχρονισμός και η εξυγίανση του κρατικού τομέα και του δημόσιου βίου της χώρας, προκειμένου να μπει στο δρόμο της ανάκαμψης και της ανάπτυξης, χωρίς να κινδυνεύει να χάνει τα (όχι ατελείωτα) δανεικά σε μια “μαύρη τρύπα”. Η αντιευρωπαϊκή (επί της ουσίας) Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά και το αποδεκατισμένο (και αμαρτωλό) ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου δείχνουν αδύναμα να το πράξουν, χωρίς πίεση και στήριξη από παντού.

Κι ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να σχεδιάζει το πώς θα “βγει στους δρόμους” ως αξιωματική αντιπολίτευση, δυναμιτίζοντας κάθε προσπάθεια ανασύνταξης μετά τον πολύτιμο χρόνο που χάθηκε, ας φέρει στο προσκήνιο πραγματικά προωθημένες θέσεις, όπως είναι η αξιοκρατία και η αξιολόγηση σε κάθε πεδίο του δημόσιου βίου, ο διαχωρισμός εκκλησίας-κράτους, η ελάφρυνση του προϋπολογισμού από τους μισθούς των ιερέων και τις άλλες “παρασιτικές” δαπάνες, η πολιτική για τους μετανάστες, τα ναρκωτικά και τους εξαρτημένους, η ουσιαστική καθιέρωση του συμφώνου συμβίωσης στο οικογενειακό δίκαιο και η παράλληλη καθιέρωση του γάμου των ομοφυλοφίλων (όπως τολμηρά έπραξε σε προεκλογική περίοδο ο Μπάρακ Ομπάμα, μακράν πιο προοδευτικός από πολλούς που επιθυμούν να φέρουν τον χαρακτηρισμό στην Ευρώπη). Αν θέλει πραγματικά να συμβάλει στην πρόοδο της χώρας...













Το σκίτσο του Ανδρέα Παετρουλάκη είναι από το www.kathimerini.gr και το www.amazon.com

Το post συνοδεύεται από το "Home Again" του Βρετανού Michael Kiwanuka.

buzz it!

24 σχόλια:

αθεόφοβος είπε...

Όσα γράφεις βασίζονται στην κοινή λογική που όμως δεν είναι τόσο κοινή όσο κοινώς νομίζουμε!

Ανώνυμος είπε...

το πρωτογεννές έλλειμα θα είναι γύρω στα 2,5 δις ευρώ! Και όχι πολλά δις όπως λες.
Κάνε μια διόρθωση σε παρακαλώ για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις...
http://www.minfin.gr/portal/el/resource/contentObject/id/6576850c-60d3-47f6-b8cf-0131b8dc86c0

Γιάννης

Prokopis Doukas είπε...

@αθεόφοβος: Ευχαριστώ, προσπαθώ με την κοινή λογική. Τι να πω, ας τη βρούμε όλοι..

@Γιάννης: Δεν λέω πολλά, λέω "μερικά", γιατί ακριβώς δεν ξέρουμε πόσα θα είναι - και ούτε έχει και τόση σημασία για την επιχειρηματολογία μου. Το ζήτημα είναι οτι λείπουν - και από κάπου πρέπει να βρεθούν.

Ανώνυμος είπε...

@Προκόπη έχουν σημασία. Γιατί αν είναι πολλά τα δις του ελλείμματος τότε έχεις πιο ισχυρή επιχειρηματολογία.Εαν είναι μόνο 3 δις τότε μπορούν να σου πουν ότι εύκολα μπορούν να βρεθούν και να μειώσουμε το έλλειμμα άρα δεν θα χρειαζόμαστε άλλο δανεισμό άρα θα μπορούμε να κάνουμε μια στάση πληρωμών..:)
Άρα και αυτό που λές"παρά μόνο από αυτούς που σε δανείζουν με χαμηλό επιτόκιο (δηλαδή την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ) βάσει μνημονίου, παραμένει απορίας άξιο πόσο μπορείς να διατείνεσαι οτι θα μπορείς να πληρώσεις τις υποχρεώσεις και να διατηρήσεις την ομαλότητα στην αγορά, καταγγέλοντας το."
ΔΕΝ ΘΑ ΙΣΧΥΕΙ!

φιλικα
Γιάννης

Orestis είπε...

Ευχάριστη σύμπτωση! Ξεκινούσα ένα κείμενο με το ίδιο ακριβώς θέμα (και μάλιστα με μερικές από τις παραπομπές που περιλαμβάνει και το δικό σας) αλλά το σταμάτησα μιας και με προλάβατε. Περιττό ως εκ τούτου να πω ότι προσυπογράφω.

Η Αριστερά δυστυχώς μάλλον σπανίως ενηλικιώνεται αλλά όταν αυτό συμβαίνει παράγει σπάνιο πλούτο όπως η συνέντευξη του αείμνηστου Λ. Κύρκου που προβλήθηκε προχτές:

http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=228658

Δυστυχώς ήταν άλλος ένας που πέθανε μόνος, απομονωμένος από τον "σοφό" λαό και το κόμμα του όπως ο Μ. Παππαγιαννάκης, ο Αν. Πεπονής και όσοι άλλοι έκαναν ενωτικές δημιουργικές προτάσεις αντί γηπεδικών κραυγών που αφαιρούν την ευθύνη από τον "3000 ετών μωρό ΈΛληνα" όπως σοφά είπε ο Στ. Ράμφος εδώ:

http://steliosramfosgr.wordpress.com/2012/05/22/%cf%83%cf%84%ce%ad%ce%bb%ce%b9%ce%bf%cf%82-%cf%81%ce%ac%ce%bc%cf%86%ce%bf%cf%82-%ce%ad%ce%bb%ce%bb%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%ac%ce%b9-%ce%bdet-week-22-5-12

Ανώνυμος είπε...

Να ρωτήσετε το Βενιζέλο που μίλαγε για Μάρτιο και τον ΓΑΠ που μυξόκλαιγε "είμαστε τόσο κοντά!". Σε κάθε περίπτωση μου είναι αδιάφορο. Έτσι δε θα συνεχίσουμε. Οτιδήποτε και να συμβεί είναι προτιμότερο από το παρόν.

Prokopis Doukas είπε...

@Γιάννης: Δηλαδή τι εννοείτε; Τι δεν θα ισχύει; Από πού θα βρούμε π.χ. 3 χιλιάδες εκατομμύρια ευρώ (το γράφω ξανά αναλυτικά για να γίνει κατανοητό); Θα σταματήσουμε σε ένα περίπτερο και θα τα ζητήσουμε; Ή θα μας τα δώσουν οι Ρώσοι/Κινέζοι; Και ποιός θα μας δανείσει με τόσο χαμηλό επιτόκιο - κανένα κορόιδο;

@Orestis Pad: Ευχαριστώ πολύ, δεν διαφωνούμε..

@Ανώνυμος: Να ρωτήσω τι; Γιατί δε έκαναν τις μεταρρυθμίσεις, που όλοι σχεδόν πολέμησαν, μέσα και έξω από το κόμμα τους; Βεβαίως και είμαστε (διαρκώς) πολύ κοντά, φτάνει να αποφασίσουμε να πάρουμε τα μετρα εκείνα, που θα μας κάνουν πλεονασματικούς.

Το "δεν με ενδιαφέρει" που εκφράζετε είναι ενδεικτικό της αυτοκαταστροφικής μυωπίας που καλλιεργεί και εκμεταλλεύεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Πλανάσθε, αν ανομίζετε οτι οτιδήποτε είναι προτιμότερο από το παρόν, το οποίο θα νοσταλγείτε, αν χρεοκοπήσουμε άτακτα - και οι μισθοί αντιστοιχούν σε 100 ευρώ, με τις τιμές ψηλότερες από τις σημερινές. Μπορεί εσάς να μη σας ενδιαφερει, κάποιους άλλους μας ενδιαφέρει όμως...

Αυτή η "λογική", οτι ψηφίζω από απελπισία ή από πείσμα το χειρότερο, διότι δήθεν θα μου βελτιώσει τη ζωή, οδήγησε κάποιους Έλληνες να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένο - ακόμα και ΧΑ οι πιο ανεγκέφαλοι. Δεν υπάρχει όμως αυτή η "λογική". Δεν μπορούσατε να καταδικάσετε τα δύο μεγάλα κόμματα, ψηφίζοντας κάτι άλλο; Θέλατε όμως τον λαϊκισμό της φρούδας ελπίδας: Να "καταργηθεί" το μνημόνιο...

Γ.Σουρλάγκας είπε...

Όταν αναφέρετε η πρόβλεψη για το πρωτογενές έλλειμμα και υπάρχει αυτή η βεβαιότητα οτι "λίγα είναι" και θα τα βρούμε απο άλλες πηγές, δάνεια, φόροι σε πλουσιους κλπ. ΞΕΧΝΑΤΕ - ή "ξεχνάνε" - να σημειώσουν οτι το έλλειμμα μειώθηκε τόσο πολύ σε διάστημα μόνο δύο ετών, δηλαδή από το τεράστιο 24 δισ του 2009 στα 5 δισ τώρα και με πρόβλεψη 3 στο τέλος του χρόνου, χάρις στα "επάρατα" περιοριστικά μέτρα της κυβέρνησης του πασοκ.
Έτσι δεν είναι;

Δηλαδή σήμερα μπορούμε να επικαλεστούμε αυτό το επίτευγμα και οτι ευτυχώς είναι λίγα αλλά να καταγγέλουμε τα μέτρα και τις περικοπές;

Ενα άλλο βασικό ζήτημα σχετικά με την κατάληξη του ελλείμματος στο τέλος του χρόνου είναι οτι και πάλι "ξεχνάνε" να μας πουν οτι εάν τηρήσουν τις υποσχέσεις τους οι διάφοροι αντιμνημονιακοί που τόσο επιπόλαια υπόσχονται, δηλαδή να καταργήσουν τους νόμους που επιβάλλον περιορισμούς, περικοπές, απολύσεις κλπ κλπ, χάρις των οποίων ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΧΑΜΕΝΕΣ, το έλλειμμα ΒΕΒΑΙΩΣ και θα σκαρφαλώσει ταχύτατα στο παλιό γνώριμό του ύψος. Σε λίγους μόνο μήνες, θα έχουμε και πρόβλημα δανεισμού και τεράστιο έλλειμμα.
Ή κάνω λάθος;

ακυβέρνητος είπε...

Σεβόμενος την άποψή σας θα μου επιτρέψετε να καταθέσω τη δική μου.
Στην (απίθανη) περίπτωση που ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α γίνει κυβέρνηση, θεωρώ απολύτως βέβαιο ότι θα υποχρεωθεί να υπαναχωρήσει σε πολλές από τις θέσεις του, όχι για λόγους αλλαγών στην ιδεολογία και τις αρχές του, αλλά υπό το βάρος της διακυβέρνησης μιας χώρας, η οποία, κακά τα ψέματα, δεν κυβερνάται πλέον από το εσωτερικό της. Αυτό το έχουν καταλάβει πλέον οι πάντες (εξαιρουμένου του ΚΚΕ που ζει στο δικό του κόσμο).

Το ότι η Αντιπολίτευση ασκεί επαναστατική (ήτοι ανέξοδη) ρητορική δεν είναι πρωτοεμφανιζόμενο φαινόμενο.

Το ότι ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα υποχρεωθεί μετεκλογικά να «ανακαλύψει» πως είναι σχεδόν ολοκληρωτικά αδύναμος να τροποποιήσει τους όρους της δανειακής σύμβασης που «έχουμε» (=έχουν) υπογράψει και πως η πολιτική που θα ασκήσει η ΟΠΟΙΑ κυβέρνηση προκύψει στις 18 του Ιούνη είναι ήδη προσχεδιασμένη και προσυμφωνημένη, δεν θεωρώ ότι πιστώνεται στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, αλλά σε αυτούς που την σχεδίασαν, τη συμφώνησαν και την υπέγραψαν!

«…η αξιοκρατία, η αξιολόγηση σε κάθε πεδίο του δημόσιου βίου, η πολιτική για τους μετανάστες, τα ναρκωτικά και τους εξαρτημένους …» κλπ που αναφέρετε, δεν θεωρώ πως είναι τα φλέγοντα ζητήματα στα οποία πρέπει να εστιάσει τη προσοχή του ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, όχι γιατί δεν είναι σημαντικά, αλλά δεν είναι της άμεσης προτεραιότητας.

Ιεραρχώντας –αν μου επιτρέπετε- τις ανάγκες της σημερινής κοινωνίας που μαστίζεται από ανεργία, φτώχεια, πείνα, αυτοκτονίες, μετανάστευση, θεωρώ πως άλλα πράγματα είναι σημαντικά και επείγουν. Και πιστεύω πως θα συμφωνήσετε πως τα προαναφερθέντα είναι δευτερευούσης σημασίας αν αναλογιστείτε πως κατά καιρούς έχουν υπάρξει εξαγγελίες επί αυτών των θεμάτων από τα δύο-πάλαι ποτέ(;)- κόμματα εξουσίας, χωρίς αποτέλεσμα και ουσία.

Πολύ περισσότερο δεν θεωρώ το γάμο ομοφυλοφίλων ως θέμα που απασχολεί, έστω κατ’ ελάχιστον, τον Έλληνα πολίτη, ούτε και πιστεύω ότι συμβάλλει στη πρόοδο της χώρας.
Τουλάχιστον όπως εγώ αντιλαμβάνομαι τον όρο «πρόοδο».

Unknown είπε...

Ο Τσίπρας είχε πάγια τακτική να μην απαντά στις ερωτήσεις. Ο Κούλογλου προσπαθούσε ευγενικά να πάρει απαντήσεις, αλλά μάταια. Από μνήμης:

«Δεν απαντήσατε όμως στην ερώτησή μου.»

«Ωραία αλλά επί της ουσίας να μου πείτε σε αυτό που σας ρώτησα.»

«Αφού τελειώσατε με τον Φιλιππικό, σας ξαναρωτώ να μου πείτε»

«Αφού τελειώσατε με την απάντηση στη δική σας ερώτηση, παρακαλώ να απαντήσετε τώρα και στη δική μου.»

Prokopis Doukas είπε...

@Γ.Σουρλάγκας: Όχι, καθόλου λάθος δεν κάνετε, κατά την άποψη μου. Σχηματίσατε την εντύπωση οτι έχω διαφορετική άποψη;

@Πέτρος Κ.: Κι όμως, από ένα αριστερό κόμμα, αυτά τα προωθημένα περιμένω να ακούσω, αυτά ακριβώς που δεν έκαναν τα δύο κόμματα εξουσίας (και ειδικά το ΠΑΣΟΚ, γιατί από το συντηρητικό κόμμα δεν περιμένω τέτοια προοδευτικά βήματα). Διαφωνώ δε οτι είναι ήσσονος σημασίας.

Και ακριβώς, από ένα αριστερό κόμμα, που υποτίθεται οτι στηρίζει την άνοδο του στην επίκριση των "χρεοκοπημένων κομμάτων εξουσίας", να μην ακολουθεί γνωστά μονοπάτια λαϊκισμού, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο.

Ο γάμος των ομοφυλοφίλων βεβαίως είναι το τελευταίο σε μια λίστα, που αρχίζει αν προσέξατε με τις μεταρρυθμίσεις, την εξυγίανση του κράτους και του δημόσιου βίου, την αξιοκρατία και την αξιολόγηση, σε όλες τις βαθμίδες. Αυτά είναι που θα διασφαλίσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, το βιοτικό επίπεδο, τη μείωση της ανεργίας. Όχι οι πομφόλυγες οτι "υπάρχει ζωή χωρίς μνημόνιο" και οτι "το μνημόνιο έχει καταργηθεί.

Ευχαριστώ για την άποψη σας, πάντως, η οποία φυσικά είναι σεβαστή. Διάλογο κάνουμε...

@kossak: Νομίζω οτι αυτό απορρέει από τις θέσεις, που δεν μπορούν να βρουν εφαρμογή - και την προσπάθεια να ωραιοπηθούν τα πράγματα/υπηρετηθούν οι μικροπολιτικοί σκοποί άυξησης της εκλογικής επιρροής. Για όποιον θέλει πάντως να δει τη συνέντευξη, το λινκ είναι το πρώτο στο κείμενο.

Ανώνυμος είπε...

Η χώρα αυτή τη στιγμή χρειάζεται ένα δεύτερο Ελευθέριο Βενιζέλο για τη νέα Λωζάννη όπου βρισκόμαστε καθ'οδόν. Ο Αλέξης Τσίπρας, για να είμαστε ειλικρινείς, δε μπορεί ν'αναλάβει το ρόλο αυτό,ούτε όμως και κάποιο άλλο άτομο τόσο από το χώρο του Σύριζα όσο και από τους άλλους πολιτικούς χώρους...

Prokopis Doukas είπε...

@BlondeElena: Κατά την άποψη μου, το πρώτο που χρειάζεται η χώρα είναι ένα σώφρον και μετριοπαθε΄ς εκλογικό αποτέλεσμα. Και στη συνέχεια, μια κυβέρνηση τύπου Μόντι.

zxc είπε...

Δυστυχώς όπως έχουν τα πράματα, ο Σύριζα πρέπει να σχηματίσει κυβέρνηση, και αν γίνεται, αυτοδύναμη. Όχι ότι θα αλλάξουν πολλές από τις πολιτικές που ήδη ακολουθούνται, αυτή την αυταπάτη δεν πρέπει να έχει κανείς. Ούτε από το Ευρώ θα φύγουμε, ούτε το μνημόνιο θα καταργηθεί. Το μνημόνιο θα παραμείνει, αλλά αυτή η λέξη έχει καεί και πρέπει να αντικατασταθεί με άλλη, κάτι σαν νέα συμφωνία συνεργασίας. Με τις ίδιες διατάξεις, ίσως επιφανειακά να αλλάξουν μερικοί όροι, εφόσον έχουν αλλάξει και οι ανάλογες συνθήκες τα τελευταία δύο χρόνια.

Αν όμως ο Σύριζα δεν κάνει κυβέρνηση να σπάσει τα μούτρα του, πάντα θα υπάρχει η υποψία στο λαό ότι υπήρχαν και άλλες λύσεις που προτάθηκαν αλλά οι γνωστοί κύκλοι των “ξενόδουλων” δεν τις άφησαν ελεύθερες να ευδοκιμήσουν. Αυτό θα επιφέρει τον θάνατο της αριστεράς ελληνικής ιδιοτροπίας, αλλά θα είναι αναγκαίο κακό.

Prokopis Doukas είπε...

@ zxc: Δεν σας καταλαβαίνω ακριβώς. Εννοείτε οτι θα πρέπει να κυβερνήσει, να σπάσει τα μούτρα του, για να "ξεφουσκώσει"; Ναι, μόνο που αυτά τα ρίσκα συνήθως πληρώνονται ακριβά...

zxc είπε...

Ναι, για να ξεφουσκώσει, και αυτό το ξεφούσκωμα θα γίνει τον πρώτο μήνα. Δεν πιστεύω ότι η ζημία θα είναι μεγαλύτερη από αυτήν που με το διαρκές ανταρτοπόλεμο γινόταν έως τώρα, το οποίο θα συνέχιζε με σφοδρότερους ρυθμούς αν δεν συμμετείχε σε κυβέρνηση.

zxc είπε...

Μόλις διάβασα παρόμοια θέση με την δικιά μου και εδώ.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.post&id=15472

Την εξουσία… Μάλλον... Είμαστε σίγουροι;
Όχι, τώρα που το σκέφτομαι θα είναι πολύ καλύτερα γι αυτόν αν τελικά κυβερνήσει άλλος. Ναι γιατί χωρίς φθορές θα ανεβάζει την δημοτικότητα του εύκολα, κάθε φορά που θα κατεβάζει τον κόσμο στον δρόμο, όταν η νέα κυβέρνηση -όποια κι αν προκύψει- θα υπακούει στα νέα μέτρα που της υποβάλλονται από την τρόικα και το ΔΝΤ.

Η Αθήνα θα καεί και το αίτημα των νέων εκλογών θα ρθει γρήγορα στο προσκήνιο…

Ενώ αν κυβερνήσει τι θα συμβεί; Θα βγούμε από το ευρώ; Θα απομονωθούμε από την Ευρώπη; Ποιος τα πιστεύει αυτά; Αν ήθελε κάτι τέτοιο ο Αλέξης θα ήταν ακόμα κνίτης. Μην φοβάσαι, φίλε αναγνώστη. Ψήφισε άφοβα ΣΥΡΙΖΑ και θα με θυμηθείς: Το μόνο που θ’ αλλάξει θα ‘ναι το όνομα «Μνημόνιο» που θα το πουν «νέο σύμφωνο» ή κάπως έτσι, αλλά το περιεχόμενο θα είναι απαράλλακτο και τότε θα καταλάβεις πως ο πόνος που σου αναλογεί είναι μεγάλος και πρέπει να το παραδεχτείς. Δεν θα βγεις στον δρόμο γιατί θα σε κυβερνάει αυτός που ψήφισες. Το μόνο που θ’ αλλάξει θα είναι η γνώμη σου για τον Αλέξη, ο οποίος θα χει μπει στο πάνθεον των άχρηστων, των φλώρων, που βαρούν προσοχές στην θείτσα Μέρκελ και παίζουν σφαλιάρες με τον σύντροφο Ολάντ.

Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ για να γλυτώσω χρόνο. Θα κάνει άψογα την δουλειά και θα πει κι ένα τραγούδι. Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ αν και δεν το θέλω. Αυτό είναι το δεύτερο παράδοξο ενός αριστερού ψηφοφόρου... 

*Ο Θοδωρής Αθερίδης είναι ηθοποιός.

Ανώνυμος είπε...

Κάτι που όλοι οι κατήγοροι του ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά αγνοείτε είναι ότι πολλοί τον υποστηρίζουμε όχι τόσο για να ανατρέψει το μνημόνιο αλλά γιατι έχουμε σιχαθεί τα βαμπιρ που μας κυβερνούσαν μέχρι τώρα.
Οπότε η ενδεχόμενη υπαναχώρηση σε σχέση με τη σημερινή ρητορική του λίγο θα μας χαλάσει...
Αυτό

Κώστας

kat είπε...

Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι "μνημόνιο" και "εξυγίανση" δεν είναι συνώνυμες λέξεις. Η εξυγίανση έπρεπε να έχει γίνει πολύ πριν το μνημόνιο και ακόμα και τώρα μπορεί να γίνει με και χωρίς αυτό.
Να θυμηθούμε πρώτα απ'όλα ότι το σάπιο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι όλο δικό μας, δηλαδή δημιουργία των ελλήνων. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, όποιος δεν αντιτίθεται στην αδικία είναι συνένοχος και σύμφωνα με τον Πλάτωνα, οι πολίτες που αρνούνται να συμμετέχουν στην πολιτική (να γνωρίζουν δηλαδή τι συμβαίνει στο χώρο, που είναι άλλωστε υποχρέωσή τους αντίστοιχη με τα δικαιώματα που προσφέρει η δημοκρατία), κυβερνώνται από ανάξιους. Ας γίνουμε λοιπόν όλοι λίγο πιο ειλικρινείς με τους εαυτούς μας...
Αν υποθέσουμε ότι το κάνουμε αυτό και δεχόμαστε τι μας ανήκει και τι όχι, δηλαδή πως ακριβώς δημιουργήθηκε το χρέος, μπορούμε να διαπραγματευτούμε τα πάντα, χωρίς να ξεπουλήσουμε υγιείς επιχειρήσεις για ένα κομμάτι ψωμί ή να δεχόμαστε να ζούμε με μισθούς Βουλγαρίας και τιμές Γερμανίας, στο όνομα μιας "γενικής εξυγίανσης".
Ο δρόμος που μας περιμένει είναι απίστευτα δύσκολος και εξαιρετικά κατηφορικός, ότι κι αν επιλέξουμε στις 17/6. Το θέμα είναι, πόσοι από εμάς το γνωρίζουν και θέλουν να κάνουν κάτι γι'αυτό. 'Όσο για τις οικονομικές πολιτικές, υπάρχουν πολλές επιλογές, από καταξιωμένους οικονομολόγους εσωτερικού και εξωτερικού, κάποιες από αυτές μάλιστα σε ευρωπαϊκό επίπεδο (βλέπε Βαρουφάκης). Το μόνο που χρειάζεται είναι πολύ δυναμική πολιτική βούληση και φοβάμαι πως σ'αυτή τη χωρίς αυτοκριτική χώρα, δεν τη διαθέτουν ούτε οι πολιτικοί, ούτε όμως και οι πολίτες.
Συγχωρέστε με για τη φλυαρία, ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Prokopis Doukas είπε...

@zcx: Πιθανώς να έχετε δίκιο, είναι κι αυτό ένα σενάριο, να κυβερνήσει, για να ξεφουσκώσει. Φτάνει να μη γίνει περαιτέρω ζημιά, για την οποία δεν υπάρχει η "πολυτεέλεια"..

Με τον Αθερίδη όμως δεν συμφωνώ. Βρίσκω το σκεπτικό του ολίγον "ανευθυνοϋπεύθυνο"...

@Κώστας: Καμία αντίρρηση. Δεν είναι όμως η μόνη επιλογή σας, αν θέλετε να "μαυρίσετε" τα δύο κόμματα εξουσίας. Από τα βαμπίρ της δημαγωγίας λοιπόν, πάτε στη δημαγωγία του "δεν υπάρχει μνημόνιο, έχει τελειώσει"; Το έλεγα και αλλού: Αν πιστεύετε (και δικαίως) οτι πρέπει να φύγουν οι διεφθαρμένοι και οι χρεοκοπημένοι, η λύση δεν είναι να στραφείτε στους αναξιόπιστους, στους δημαγωγούς ή στους Καμμένους. Αναδείξτε καινούργιους σοβαρούς και μετριοπαθείς ευρωπαϊστές. όχι ξαφνικά, γίναμε όλοι δήθεν αριστεροί, χωρίς να ξέρουμε πού πάμε...

@kat: Φυσικά μνημόνιο και εξυγίανση δεν είναι ισοδύναμα. Γι αυτό και το δίλημμα "μνημόνιο-αντιμνημόνιο" είναι φευδές. Το πραγματικό δίλημμα είναι "από τη μια τέλμα και από την άλλη εξυγίανση/εκσυγχρονισμός/μεταρρυθμίσεις". Όσο για τις "λύσεις Βαρουφάκη" έχω μεγάλη δυσκολία να πειστώ οτι έχουν βάση.

Επίσης, δεν πιστεύω οτι δεν μπορούμε να επανορθώσουμε πράγματα. Στο χέρι μας και στην ψήφο μας είναι, σε μεγάλο βαθμό.

kat είπε...

κ. Δούκα,
σας παρακαλώ διευκρινήστε τι εννοείτε με το "Αναδείξτε καινούργιους σοβαρούς και μετριοπαθείς ευρωπαϊστές". Ποιούς ακριβώς έχετε υπόψιν?

Prokopis Doukas είπε...

@kat: Σε όλους τους μετριοπαθείς ιδεολογικά χώρους, από τη ΝΔ και τους φιλελεύθερους, ως το ΠΑΣΟΚ, τους Οικολόγους και τη ΔΗΜΑΡ, υπάρχουν οπαδοί των μεταρρυθμίσεων και της ευρωπαϊκής ματιάς. Δεν θα κάνω πολιτική διαφήμιση, ανακαλύψτε τους. Δυστυχώς όμως, σε πολλές περιπτώσεις, πολλοί από αυτούς καταψηφίζονται, ακριβώς επειδή έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά.

Αν σας βοηθάει, διαβάστε και αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδη αν καταλαβαινω καλα ολοι που ακολουθουν αυτο το blog ειναι υπερ το Μνημονιου και με βαθεια πιστη στο πολιτικο κεντρο (δεξιο η αριστερο, αν και το δευτερο μαλλον το αποκλειω εδω). Αν καταλαβαινω καλα η εφαρμογη του μνημονιου εκφραζει εδω σ'αυτο το blog την πιστη προς ενα καλυτερο μελον για την Ελλαδα!!!
Πιστευεται δηλαδη οτι η χωρα πρεπει να συνεχιζει να δανειζεται με τρομακτικα ποσοστα απο το ΔΝΤ και αλλους για να συνεχιζει να ξεπληρωνει μονο του τοκους και να παραμενει στο χρεως ωστε να παραμεινει η χωρα στο ευρω. Δηλαδη ευρω και ξερο ψωμι? Ακουω να μιλανε για λιτοτητα και αναπτυξη μαζι! Προσωπικα δεν μπορω να διανοηθω πως μπορουν αυτα τα δυο να συνυπαρξουν?! Δεν μπορει να υπαρξει στερηση και αναπτυξη μαζι! Δεν μπορω να καταλαβω γιατι θεωρειται τοσο σημαντικο (οικονομικα και πολιτικα) να μεινει η Ελλαδα στο ευρω?! Υπαρχουν τροποι να προστατευτει η χωρα απο κερδοσκοπους αν γυρισει στη δραχμη και πιστευω οτι ειναι οντως κινδυνολογια η υποτιθεμενη χρεοκοπια αν βγουμε απο το ευρω, εχοντας υποψιν οτι η χωρα ειναι ηδη πτωχευμενη! Διαβαζω σχεδον απο ολους εδω την αρνητικη κριση που εχουν για σχεδον ολες τις πολιτικες οντοτητες στην Ελλαδα. Θα ηθελα να ρωτησω ,γιατι εχω μεγαλη περιεργεια, τι ακριβως προτεινουν? Ο Συριζα ειναι τυχοδιωκτικος και φανταζμενος το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ εχουν τελειωσει, το ΚΚΕ εσβησε, η ΧΑ φυσικα και δεν λαμβανεται υποψιν. Αρα τι? ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΔΡΑΣΗ? Ποια ειναι η πολιτικη πεποιθηση σας??? Εχω μπερδευτει ! Η μαλλον εχω αντιληφθει οτι υπαρχει μια πολιτικη "φοβια" ως προς πολιτικες οντοτητες που ξεφευγουν απο την "ασφαλεια" του κεντρου! Γενικα εχω αντιληφθει φοβο σ'ολο αυτο το blog! Και ο φοβος αυτος εχει αρνητικα αποτελεσματα οσο κι αν ειναι καλυμμενος απο "διανοητικες" αναλυσεις! Πιστευω πως η χωρα εχει αναγκη απο μια δραστικη λυση οσο κι αν την φοβουνται ολοι! Δεν υπαρχουν περιθωρια για την Ελλαδα να συνεχιζει να παιζει το καλο παιδι των "εταιρων"! Η Ελλαδα πρεπει να βρει την λυση εξω απο τις νορμες οι οποιες την εχουν υποταξει στη βουληση των Ευρωπαιων "εταιρων"! Αρκετα πια με τις φουσκες (οικονικες η μη) των Ευρωπαιων! Η μανα μου δεν μπορει να βρει φαρμακα για τον καρκινο και δεν θα τα βρει ουτε στις 18/6/2012 ουτε στις 18/6/2022 αν ακομα την εχω μαζι μου! Δεν φοβαμαι για την μανα μου φοβαμαι για την Ελλαδα του μελλοντος! Δεν με τρομαζει το γεγονος πως η μανα μου θα ειναι collateral loss αν βγει η Ελλαδα πο το ευρω! Με τρομαζει το γεγονος οτι η Ελλαδα θα ειναι collateral loss για την Ευρωπη αν παραμενουμε στα μνημονια!
Καλη σας μερα

Prokopis Doukas είπε...

@Ανώνυμος: Όχι μόνο βγάζετε λάθος συμπεράσματα, αλλά έχετε και τρομερό έλλειμμα ενημέρωσης:

1. Τα επιτόκια με τα οποία δανείζεται τώρα η χώρα μόνο τοκογλυφικά δεν είναι. Μόνο οι χώρες ΑΑΑ (Γερμανία και βόρειες χώρες) δανείζονται με λιγότερα. Να θυμίσω οτι η Ισπανία έχει φτάσει το 7%. Η Ελλάδα δεν μπορεί να δανειστεί από πουθενά αλλού, εκτός αν δεχτεί επιτόκιο 10% και πάνω.

2. Αν επιστρέψουμε στη δραχμή, η μητέρα σας δεν θα μπορεί να βρίσκει τα φάρμακα της, επί 10. Αυτό που ζούμε άλλωστε, οφείλεται στην έλλειψη χρηματοδότησης μας, λόγω καθυστέρησης της υλοποίησης του δανεισμού, λόγω καθυστέρησης της υλοποίησης της συμφωνίας από πλευράς μας, λόγω εκλογών. Μόνο η γρήγορη εξυγίανση του δημόσιου βίου εγγυάται τα φάρμακα της μητέρας σας - και όλων.

3. Υπάρχει η ελεγχόμενη πτώχευση που ζούμε, υπάρχει και η άτακτη. Δεν θέλετε να ζήσετε τη δεύτερη.

4. Η δική μου ιδεολογικη τοποθέτηση είναι στην ευρύτερη κεντροαριστερά. Με αυτή την έννοια, μπορώ να στηρίξω όλους όσοι υποστηρίζουν εκσυγχρονισμό και μεταρρυθμίσεις, από τις παρυφές των φιλελευθέρων ως τη Δημοκρατική Αριστερά.

5. "Δραστικές λύσεις" αυτοκτονικές, δεν θα πάρω, ευχαριστώ. Η κάθαρση που επιζητείτε (μαζί σας κι εγώ) θα έρθει μόνο μέσα από ενδυνάμωση των θεσμών, με σκληρή δουλειά και πολύ κόπο.

6. Το μνημόνιο είναι αναγκαίο κακό, για να μπορούμε να δανειστούμε - και ως πίεση να κάνουμε βήματα μπροστά. Αλλιώς, και να σβήσει ως δια μαγείας το χρέος, πάλι σε μερικά χρόνια στα ίδια και χειρότερα θα είμαστε.

7. Χωρίς το ευρώ και την Ευρώπη, η Ελλάδα επιστρέφει στα Βαλκάνια, αδυνατίζει γεωπολιτικά, χάνει την ασφάλεια και την εγγύηση της δημοκρατικής ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Το οτι δεν είναι η Ευρώπη στην καλύτερη της φάση (έτσι όπως ψηφίζουν οι ευρωπαϊκοί λαοί), αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει να την εγκαταλείψουμε. Να την αλλάξουμε, ναι. Αλλά όχι, όπως το περιγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ, στους δρόμους. Επιβάλλοντας προοδευτικές ηγεσίες και επιλογές.

8. Το τι πιστεύουν οι αναγνώστε ςδεν μπορώ να το ξέρω. Ανάπτυξη και ταυτόχρονη δημοσιονομική εξυγίανση χρειάζεται, αν ρωτάτε εμένα. Η λιτότητα είναι δυστυχώς παρενέργεια της δεύτερης. Γι αυτό πρέπει άμεσα, με ταχύτατους ρυθμούς να βάλουμε τη χώρα σε νέες βάσεις, υγιείς αυτή τη φορά.

ShareThis