Κύριε Υπουργέ,
Την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, ταξιδεύοντας με το ΙΧ μου και εξερχόμενος από τούνελ, είδα ξαφνικά να πετάγονται μπροστά μου, στη μεσαία λωρίδα από τις τρεις του αυτοκινητοδρόμου, δύο αστυνομικοί με φακούς (!), οι οποίοι μου έκαναν έντονα νοήματα να κάνω δεξιά.
Όχι μόνο τους απέφυγα “παρά τρίχα”, αλλά και λίγο έλειψε να τρακάρω με άλλο ΙΧ, που εκείνη τη στιγμή αποχωρούσε από το μπλόκο. Βγήκα τρέμοντας από την ταραχή και την αγανάκτηση, για την απίστευτη ανευθυνότητα και διαμαρτυρήθηκα εντονότατα, αλλά πάντοτε ευγενικά και μιλώντας στον πληθυντικό.
Σε ερώτηση μου, πώς διανοούνται και κάνουν αυτή την τόσο επικίνδυνη διαδικασία, εισέπραξα την πρώτη αχαρακτήριστη απάντηση: “Εάν δεν τρέχατε κύριε, δεν θα υπήρχε κανένας κίνδυνος”. Το επιχείρημα προφανώς δεν ευσταθεί, αφού είναι δεδομένο οτι αυτό το “σάλτο μορτάλε” το κάνουν, για όποιον “συλλαμβάνουν” να τρέχει περισσότερο από 90 χλμ/ώρα, που είναι το όριο ταχύτητας στο συγκεκριμένο σημείο – και όχι φυσικά για “όποιον δεν τρέχει”.
Στη συνέχεια, ο προϊστάμενος του κλιμακίου, με κάλεσε να κάνω όπισθεν στον αυτοκινητόδρομο. Όταν του επεσήμανα οτι ΚΑΙ αυτό αντίκειται στους κανόνες της οδικής ασφάλειας, παντού στον κόσμο, μου απάντησε οτι “υπ' ευθύνη του και με τα αλάρμ δεν είναι επικίνδυνο”.
Όταν ρώτησα γιατί δεν ακολουθούν τη διαδικασία που ακολουθείται σε όλες τις προηγμένες χώρες, δηλαδή του περιπολικού που ακολουθεί το ΙΧ προς έλεγχο και του ζητάει με τους φανούς και το μεγάφωνο να κάνει δεξιά, μου απάντησαν το αμίμητο: “Διότι η υπηρεσία δεν μας επιτρέπει να κάνουμε καταδίωξη, για να μη “χτυπήσουμε”. Και άλλωστε με αυτά τα περιπολικά που έχουμε, δεν θα μπορούσαμε”!
“Δηλαδή, αν σας αφαιρέσω τώρα το περίστροφο και το σκάσω, δεν θα με καταδιώξετε;” ρώτησα. “Βεβαίως, διότι αυτό είναι διαφορετικό”, ήταν η απάντηση...
Υπό αυτές τις συνθήκες, αρνήθηκα να αναγνωρίσω την παράβαση που μου βεβαιώθηκε – αντιθέτως, πιστεύω οτι ως πολίτης, εγώ θα έπρεπε να “βεβαιώσω παράβαση” στους υπαλλήλους σας, που με τέτοια ελαφρότητα και ερασιτεχνισμό έθεσαν τη ζωή τη δική μου και του συνεπιβάτη μου, αλλά και τις δικές τους, σε κίνδυνο. Αυτό για το οποίο κατηγορούμαι εγώ δεν είναι θανατηφόρο, αντιθέτως αυτό που έκαναν αυτοί ΕΙΝΑΙ – και το χειρότερο: Παρότι είναι εντεταλμένοι για την τήρηση της οδικής ασφάλειας, δεν είχαν καμία συναίσθηση.
Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο έμεινε παράλυτος συνάδελφος συγγενή μου στην Κρήτη – όταν τον παρέσυρε οδηγός σε μπλόκο. Είμαι βέβαιος οτι θα υπάρχουν κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις, λόγω ανεύθυνων οδηγών, αλλά δεν φανταζόμουν ποτέ οτι πλέον οι αστυνομικοί της Τροχαίας “πετάγονται” με τέτοιον τρόπο, σ' ένα σύγχρονο αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας.
Σε κάποιο σημείο της συζήτησης, ο προϊστάμενος μου είπε οτι “στις χώρες, στις οποίες αναφέρομαι, ο πολίτης σέβεται τον αστυνομικό”. Του απαντώ και δημοσίως, οτι ο σεβασμός κερδίζεται με τις πράξεις και τον επαγγελματισμό – κάτι που έλειπε παντελώς από την πρακτική των αστυνομικών, στο συγκεκριμένο συμβάν.
Όλα τα παραπάνω, κύριε Υπουργέ, συνιστούν μια Τροχαία τριτοκοσμική, που δεν ξέρει “πού πατά και πού πηγαίνει” - η οποία δεν ακολουθεί διαδικασίες που εγγυώνται την οδική ασφάλεια και θέτει σε κίνδυνο τις ζωές των πολιτών και των ίδιων των αστυνομικών.
Οδηγώ τριάντα ολόκληρα χρόνια και δεν έχω εμπλακεί ποτέ στο παραμικρό ατύχημα. Δεν φανταζόμουν ποτέ οτι παραλίγο να μου συμβεί, λόγω της αβελτηρίας της Τροχαίας.
Σας παρακαλώ να επιληφθείτε του θέματος – και εύχομαι η επιστολή αυτή να αποτελέσει αφορμή για την κατάργηση αυτής της τόσο επικίνδυνης και ανεγκέφαλης πρακτικής, από μέρους των υπηρεσιών της Τροχαίας.
Είχε τρεις ημέρες για να εκφράσει τις αντιρρήσεις του. Προσπάθησε να βρει τον διοικητή – αλλά η Τροχαία του έδινε λάθος αριθμούς για την αρμόδια Διεύθυνση. Μετά βρήκε το τηλέφωνο, αλλά απάντησε ένας αστυνομικός που του είπε οτι ο διοικητής λείπει και οτι το fax δεν είναι “σίγουρο”. “Πώς να το στείλω δηλαδή;” “Με συστημένη επιστολή” ήταν η απάντηση. Μετά θυμόταν οτι είχε τολμήσει να ζητήσει και το mail - και τον έπιασαν τα γέλια...
Τελικά βρήκε τον διοικητή, που έδειξε κατανόηση. Όμως το πρόβλημα παραμένει. Κάντε τώρα την αναγωγή στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία – και σε τι κατάσταση βρίσκεται. Ο φρουρός σε πεζόδρομο, κάθε μέρα με το ίδιο αμάξι, που δεν έπαιρνε μπροστά. Τον ήξεραν όλοι και τον χαιρετούσαν. Δεν μπορώ να φανταστώ πιο “sitting duck” κατάσταση...
Οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης για την “εξαθλίωση” της αντιτρομοκρατικής δίνουν και παίρνουν – δεν είμαι σε θέση να τις διασταυρώσω, αλλά η κοινή λογική λέει οτι ευσταθούν σε μεγάλο βαθμό. Είναι όμως δυνατόν να μην φαντάζεται η ίδια η υπηρεσία οτι μπορεί να είναι κύριος στόχος, μετά τις τόσο “σκληρές” απειλές εναντίον αστυνομικών; Τις απαράδεκτες ελλείψεις και παραλείψεις ξεμπροστιάζουν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές αστυνομικοί και πρώην αξιωματικός της υπηρεσίας.
Απαίδευτοι αστυνομικοί, “επαρχιώτες” αξιωματικοί, έλλειψη προσωπικού, απουσία πειθαρχίας, σύγχρονου εξοπλισμού και επαγγελματισμού. Αστυνομία χωρίς διαδικασίες, χωρίς κίνητρα, χωρίς βούληση για αποτέλεσμα, παγιδευμένη στις παθογένειες του ελληνικού δημοσίου και της κοινωνίας μας – αστυνομία που είναι βουτηγμένη στη μιζέρια, τη βία στους αδυνάτους, τη διαφθορά, την ακροδεξιά...
Πριν από 10 χρόνια, έδειξε οτι μπορεί να πάρει μια πορεία πιο επαγγελματική και ταυτόχρονα δημοκρατική. Εδώ και αρκετά χρόνια, έχει απλώς “πάρει τη ζωή της λάθος”...
Υ.Γ. Αν δείτε ποτέ να σας “πετάγεται” ένας τροχαίος σε αυτοκινητόδρομο, γράψτε ένα γράμμα και διαμαρτυρηθείτε. Ίσως αν γράφαμε 100 άνθρωποι την ημέρα, για κάθε στραβή πρακτική των κρατικών υπηρεσιών, κάτι μπορεί να άλλαζε...
Η φωτό της ιταλικής "αντιδιαστολής" είναι από το www.bloka.com, η γελοιογραφία του Ανδρέα Πετρουλάκη "δάνειο" και πάλι από τον αγαπητό John Black και το εξώφυλλο από το www.amazon.com
Το post συνοδεύεται από τον έξοχο Βρετανό Barry Adamson - κάποτε μπασίστα του εξαιρετικού μετα-πανκ γκρουπ των Magazine. To Oedipus Schmoedipus είναι άλμπουμ του 1996.
You would have loved to see this, Ali.
-
This is photo that Ali Mustafa posted shortly after he arrived in Aleppo to
cover the revolution in 2013. He was killed by Assadist goons a few months
later.
Πριν από 2 ημέρες
6 σχόλια:
μακάρι όλοι να διεκδικούσαμε με τέτοιο τρόπο, ίσως να μη μας αγνοούσαν τόσο πολύ...ίσως να μας υπολόγιζαν περισσότερο!
αλλά για να δικδικείς κάποιος πρέπει νάχει και μια υποδομήπου κομμάτι της έχει προσφέρει και η παιδεία...δεν είναι τυχαίο το πως διαπαιδαγωγούνται οι πολίτες αυτής της χώρας, καθόλου τυχαίο!
καλημέρα!
Αγαπητέ μου Προκόπη, νομίζω οτι οι επιστολές θα είχαν νόημα, αν η τροχαία ή η αστυνομία (για να περιοριστούμε στην περίπτωση για την οποία μιλάμε) είχε ανθρώπους να τις αναλύουν με σοβαρότητα, να τις αξιολογούν και να τις αξιοποιούν καταλλήλως. Είναι φανερό νομίζω απο την προχθεσινή εκτέλεση οτι στην ελληνική αστυνομία δεν γίνεται κάτι τέτοιο ούτε καν για τις προκηρύξεις... Ωσπου να γίνει, και βέβαια μπορούμε να γράφουμε επιστολές με μοναδικό αποτέλεσμα όμως την εκτόνωση μας ....
Και αν μου επιτρέπεις την παρέκβαση, μια και διάβασα τώρα το προηγούμενο post και τα σχόλια που έγιναν, νομίζω οτι τα μέτρα με τα οποία κρίνουμε είναι διαφορετικά γιατί οι δυο αναφερθείσες περιπτώσεις είναι διαφορετικές και δεν μπορούν να συγκριθούν. Θα ήταν πραγματικά πολύ σκούρα τα πράγματα αν οι "κίνδυνοι" που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ένας πολίτης στον δρόμο της πόλης ήταν ανάλογοι ή μπορούσαν να σχετιστούν με εκείνους που οφείλει να είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει ένας αστυνομικός της αντιτρομοκρατικής εν ώρα υπηρεσίας.
xxx
Θυμάμαι ένα σαββατοκύριακο πρόσφατα, σε ημέρα και δρόμο που απαγορευόταν η κυκλοφορία μεγάλων φορτηγών, μια παρανόμως κινούμενη νταλίκα που είχε δημιουργήσει ουρά αυτοκινήτων πίσω της με πρώτο εμένα, που αρνούμαι να προσπεράσω σε διπλή γραμμή. Κάποια στιγμή λοιπόν σε ένα άνοιγμα του δρόμου είδα ένα περιπολικό με όρθιο έξω απ' αυτό έναν τροχαίο ο οποίος, στο θέαμα της νταλίκας και της... ουράς της, αντί να κάνει οτιδήποτε άλλο σήκωσε τα χέρια σε αγανάκτηση προς το μέρος του δρόμου, διαμαρτυρόμενος με την κίνηση αυτή σαν απλός, αδύναμος να κάνει οτιδήποτε άλλο πολίτης. Και βλέποντάς τον αναρωτήθηκα: πόσο ανεπαρκής, ως επαγγελματίας, μπορεί να αποδειχθεί κάποιος;
Με αφορμή το ερώτημα του gerasimou: όποιος περπατά, πεζός στην Ομόνοια μπορεί να δει ότι όποτε, μα όποτε, κάποια μηχανή ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο και περνά (καμιά φορά με ταχύτητα) ανάμεσά μας για να πάει από τη Σταδίου στην Πανεπιστημίου και τύχει να υπάρχει τροχονόμος εκεί αυτό που κάνει είναι πάντα ένα: γυρίζει από την άλλη...
@anepidoti: Πολύ σωστά αγαπητή. Αν είναι κάτι για το οποίο προσπαθώ εδώ και χρόνια είναι να πείθω τους γύρω μου για την "κουλτούρα της δίκαιης απαίτησης" - που μπορεί να εκφράσει τα δίκαια αιτήματα, με ένα γράμμα. Αυτή λείπει πολλές φορές, ακόμα κι όταν υπάρχει παιδεία...
@yb: Όταν όμως, σε αυτή τη χώρα, δεν γράφει κανείς - τότε σίγουρα κανείς δεν λαβαίνει υπ' όψιν τίποτα. Επαναλαμβάνω (γιατί το πιστεύω): Αν η τροχαία λάβαινε 200 επιστολές την ημέρα, θα σταματούσε αυτό το πράγμα - ή τουλάχιστον θα περιοριζόταν πολύ.
@gerasimos: Εγώ τους καταλαβαίνω πολλές φορές - απλώς αισθάνονται αδύναμοι μπροστά στην αδυναμία της οργάνωσης, της εκαπαίδευσης, του εξοπλισμού τους, των συνθηκών του δρόμου και της βλακείας και του θράσους των οδηγών (γιατί παίζει και αυτό τεράστιο ρόλο στο γενικό μπάχαλο) να φέρουν αποτέλεσμα...
Είμαι της άποψης όμως, οτι σε μια χώρα που ο προαστιακός έχει αφεθεί να είναι άθλιος, αν φτιάξεις το μετρό και το διατηρήσεις καθαρό - τότε και το κοινό προσαρμόζεται και το σέβεται...
@QwfwqN: Διότι βαριέται (ή το θεωρεί άσκοπο) να επέμβει παρά μόνο εκεί που είναι αυστηρά το "πόστο" του...
Έτσι δεν κοιτάγανε τα ΜΑΤ, όταν γίνοντα ενέδρες στη Σοφοκλεόυς, στην καταγγελία αναγνώστριας πριν από μερικά posts;
Εγώ ομολογώ ότι δεν συνδιαλέγομαι με την τροχαία. Ομως με αφορμή το κείμενό σας, ήθελα απλώς να πώ, ότι είναι καλό ως πολίτες να γνωρίζουμε τα της "δίκαιης απαίτησης που αναφέρετε". Το κράτος υποχρεούται να απαντήσει.
Πχ γνωρίζουμε ότι σε καθυστέρηση των αστικών συγκοινωνιών μπορούμε άμεσα να επικοινωνούμε με το σταθμάρχη; (εγώ το κάνω κι ενίοτε έχει αποτέλεσμα), ότι στις κλήσεις άμεσης βοήθειας (166) η κλήση καταγράφεται και συνεπώς κάποιοι είναι υπεύθυνοι για πιθανή ολιγωρία; (το έχω υπενθυμίσει επίσης και ο αρμόδιος γιατρός του ΕΚΑΒ τηλεφώνησε άμεσα για παροχή οδηγιών στον ασθενή μέχρι να φθάσει το ΕΚΑΒ με συνοδεία γιατρού)
Ασχετα παραδείγματα απλώς προς επίρρωσιν επαναλαμβάνω της "δίκαιης απαίτησης"
Καλό σας Σαββατοκύριακο.
Δημοσίευση σχολίου