19.7.11

Τα παιδεία παίζει...

Σχεδόν πριν καλά-καλά ανακοινωθεί το νομοσχέδιο για την παιδεία, ακούω τους πρυτάνεις που βγαίνουν στο γυαλί, για να παραθέσουν τις απόψεις τους. Πρώτη αντίδραση “το νομοσχέδιο δεν έχει όραμα”. Δυσκολεύομαι να πειστώ οτι η απάντηση στην ανελέητη αναξιοκρατία (ή μετριοκρατία στην καλύτερη περίπτωση), κομματοκρατία, γραφειοκρατία, διαφθορά, στο νεποτισμό και τα σκάνδαλα είναι τα επιχειρήματα αυτών των ανθρώπων. Πολλοί δεν αναγνωρίζουν τα τεράστια προβλήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ως υπαρκτά. Με μια σοφιστεία μάλιστα, ισχυρίζονται οτι τα πανεπιστήμια μας είναι καλά, γιατί “οι φοιτητές μας διαπρέπουν στο εξωτερικό”. Μάλιστα, αλλά πόσοι; Και όλοι οι υπόλοιποι;


Παρατηρώ έναν διαπρύσιο κήρυκα κατά του νομοσχεδίου, που ξεπερνάει σε κιτρινισμό κάτι παρουσιαστές πρωινών εκπομπών. Φταίει άραγε η νοοτροπία της πόλης, το πανεπιστήμιο της οποίας εκπροσωπεί; Ρωτάω έναν συνάδελφο που ξέρει “γιατί προσεκλήθη ειδικά αυτός”. “Μα γιατί ακριβώς τα κάνει μπάχαλο όπου πάει” είναι η κυνική απάντηση, ενδεικτική του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν ΜΜΕ και τηλεοπτικό κοινό - και συνεπώς της ποιότητας του δημόσιου διαλόγου στη χώρα μας...

Αναζητώ έναν καλοπροαίρετο “κριτή”, εκτός ελληνικού συστήματος. Ο συνομιλητής μου δουλεύει 35 χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τέλειωσε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, έκανε μεταπτυχιακά, εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα - και εδώ και 20 χρόνια διδάσκει Φυσική σε ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια της
Ivy League.

Μου λέει λίγο-πολύ αυτό που υποψιάζομαι: “Η αντίδραση για το νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια είναι τόσο ισχυρή, γιατί ακριβώς ξεβολεύει το καθηγητικό κατεστημένο. Ξέρεις, προσπάθησα κι εγώ πριν από χρόνια, να έρθω πίσω, πρότεινα ένα καινούργιο τμήμα στο πανεπιστήμιο του τόπου καταγωγής μου - και το πήρα ζεστά. Ήρθα για δύο χρόνια, εγκαταστάθηκα και δούλεψα, παρά τις αστείες αμοιβές.

Δεν πίστευα αυτά που συμβαίνουν, όταν μου τα έλεγαν - ώσπου τα διαπίστωσα ο ίδιος. Η διαφθορά έχει εξελιχθεί σε απίστευτο βαθμό. Από τα περίπου εκατό μέλη ΔΕΠ, τα 36 ήταν ζευγάρια μεταξύ τους. Δηλαδή, οι 18 είχαν φέρει τους ή τις συζύγους τους στο Πανεπιστήμιο, γιατί κανείς από αυτούς δεν είχε παντρευτεί μετά την ανάληψη της θέσης. Δέχτηκα τρομερό πόλεμο, γιατί προσπάθησα να κάνω κάτι σωστό. Στα δύο χρόνια έφυγα...”

Οι επόμενοι συνομιλητές μου διδάσκουν στα ΤΕΙ. Παρά τις - λιγοστές - επιφυλάξεις τους, θεωρούν σωστές και απόλυτα αναγκαίες τις νέες ρυθμίσεις. Τους ρωτάω για το άσυλο - και μου περιγράφουν το εξής επεισόδιο: “Μια μέρα, ένας καθηγητής από αυτούς που θα τους παρομοίαζες ως χαρακτήρα με το “μυρμηγκάκι” του Λαζόπουλου, πάει να παρκάρει το αυτοκίνητο του στο ειδικό γκαράζ για τα μέλη ΔΕΠ. Καθώς η μπάρα κλείνει, ένας φοιτητής τρέχει να προλάβει να μπει με το αυτοκίνητο του - το οποίο δεν δικαιούται να παρκάρει εκεί. Η μπάρα βεβαίως του κάνει ζημιά. Διαπληκτιζόμενος επί μισή ώρα με τον καθηγητή, φαίνεται οτι έχει τηλεφωνήσει προς βοήθεια σε κάποιον τραμπουκοειδή φίλο του. Ο τελευταίος, μόλις φτάνει, κάνει “τόπι στο ξύλο” τον καθηγητή - και φυσικά φεύγουν και οι δύο ανενόχλητοι. Όταν τίθεται ζήτημα στα όργανα της σχολής να επιβληθεί κάποια (τουλάχιστον) επίπληξη ή ποινή στον φοιτητή, παρεμβαίνουν οι φοιτητικές παρατάξεις - και επιμένουν να μην υπάρξει καμία συνέπεια.” Όπως ακριβώς γίνεται στα υπηρεσιακά συμβούλια, όπου οι συνδικαλιστές εισηγούνται σχεδόν πάντα την αθώωση του διεφθαρμένου υπαλλήλου, που στην χειρότερη περίπτωση “πέφτει στα μαλακά”...

Προσπαθώ να καταλάβω πώς υπάρχουν πολιτικές, κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες που μπορεί αμέσως ή εμμέσως να υπερασπίζονται αυτό που συμβαίνει τώρα, στα πανεπιστήμια. Και μόνο που καταργείται με το ενιαίο ψηφοδέλτιο η συναλλαγή με τις κομματικές παρατάξεις στην εκλογή καθηγητών, και μόνο που αντιμετωπίζεται το νταβατζηλίκι των αιωνίων φοιτητών/εργατοπατέρων, και μόνο που αντιμετωπίζεται η αυθαιρεσία του καθενός που μπορεί να ασκεί βία ή να επωφελείται από την κατάχρηση της ασυλίας που του προσφέρει ο πανεπιστημιακός χώρος, δεν μπορώ παρά να δω τις αλλαγές θετικά.

Κι ας υπάρχουν επί μέρους αντιρρήσεις, για το πώς θα έπρεπε να είναι το “ιδεατό” πανεπιστήμιο. Η ελληνική κοινωνία, μέσα στις ακραίες της εξάρσεις, δείχνει ώριμη να σπάσει ταμπού δεκαετιών, που οδήγησαν στην κατάχρηση των δικαιωμάτων - και άρα στη διαρκή αυθαιρεσία και υποβάθμιση. Το διδακτικό προσωπικό άραγε, θα είναι σε θέση να εφαρμόσει τους νέους νόμους και νέα ήθη, όχι διεφθαρμένα - και να επωφεληθεί της κρίσης, ως ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα; Ή για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, το υγιές (και σιωπηλό) κομμάτι των διδασκόντων θα μπορέσει να επιβάλλει την αλλαγή στην πράξη; Το ερώτημα αφορά ενδεχομένως και ολόκληρη την κοινωνία, στις προκλήσεις που τώρα αντιμετωπίζει. Πιθανότατα, ότι συμβεί και στα πανεπιστήμια, θα συμβεί σε όλη την Ελλάδα...









Η φωτό είναι από το www.dentalists. blogspot.com και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

To post συνοδεύεται από το "Oye Como Va", του Κουβανού Tito Puente (και όχι του Carlos Santana), από τη Βραζιλιάνα Eliane Elias.

buzz it!

12 σχόλια:

Prokopis Doukas είπε...

@Kikos Papadopoulos: Κι εγώ είχα τέτοια δείγματα, αν και τη δεκαετία του '80, το Πανεπιστήμιο της Πάτρας ήταν συμμαζεμένο - και το τμήμα μου έχαιρε αρκετής αναγνώρισης και διεθνώς. Ούτε εγώ θέλω να βάλω όλους στην ίδια κατσαρόλα, αλλά φοβάμαι οτι τα πράγματα έχουν εκτραχυνθεί ιδιαιτέρως, από τότε...

gerasimos είπε...

Δεν θυμάμαι ποιος είχε πει ότι στην Ελλάδα δεν κυβερνούν οι κυβερνήσεις αλλά οι συντεχνίες - είτε αυτές λέγονται ταξιτζήδες είτε φοιτητικές παρατάξεις είτε δεν ξέρω τι άλλο. Και βλέπεις τη σημερινή κυβέρνηση που ακόμα και σε αυτή την ύστατη στιγμή της σύγχρονης Ελλάδας αντί να 'πατήσει πόδι' (μη αφήνοντας για παράδειγμα τους χολωμένους ταξιτζήδες να αποκλείουν δρόμους και λιμάνια κατά βούληση) μετρά πόσες ποσοστιαίες μονάδες τη χωρίζουν από τη Νέα Δημοκρατία...

Prokopis Doukas είπε...

@gerasimos: Κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν...

Ανώνυμος είπε...

ΑMACORD (ΘΥΜΑΜΑΙ TO CAMOUFLAGE*)
Γνωριζω καλα οτι δεν ειναι ολοι ιδιοι, αλλα μετα τις εστετικες δηλωσεις ορισμενων πανεπιστημιακων, οφειλω να θυμισω την προϊστορια και την πορεια μερικων εξ αυτων.

1974-1981 : Ελαχιστη αποχουντοποιηση συνεργατων καθηγητων της χουντας, συναλλαγη (συνδικαλιστικο 5 εναντι μη αποχουντοποιησης), διορισμος βοηθων αρκετων αριστερων συνδικαλιστων.
1982 : Εκατονταδες προοδευτικοι βοηθοι ηθελαν να σπασει η αυταρχικη δομη του πανεπιστημιου (καθηγητικη εδρα)με την καταργηση του ν. 815.
1983- : Αρκετοι προοδευτικοι βοηθοι-συνδικαλιστες, αρα και καλοι διαχειριστες με την βοηθεια διπλωματικων υψηλης σταθμης (λ.χ. ΕΜΠ) ολοκληρωσαν το διδακτορικο τους και εγιναν λεκτορες.
Στη συνεχεια, με ουσιαστικα κλειστη κριση (εκτοπιζοντας ολους τους συνυποψηφιους τους απο το εξωτερικο με περισσοτερα προσοσοντα) εφθασαν εως την βαθμιδα του αναπληρωτη καθηγητη.
Γνωριζω δυο (2) περιπτωσεις σε ΕΜΠ και ΑΠΘ οπου εκλεχθηκαν τελικα καθηγητες, ατομα που ως υποψηφιοι αποφοιτοι εξαταξιου γθμνασιου, εισηχθηκαν με την τριτη(3) προσπαθεια στην σχολη τους!!!
Οσο για τα επιστημονικα αρθρα (το πληθος των συν-συγγραφεων πολλες φορες θυμιζει ρωμαϊκο οργιο)
Την ιδια εποχη εμφανιστηκαν οι γραμματεις των ερευνητικων προγραμματων που ... τελικα μονιμοποιηθηκαν.
Προσφατα εμαθα οτι αν δημοσιος φορεας χρηματοδοτησει ενα ερευνητικκο προγραμμα, ο διευθυντης παιρνει απο την επιστημονικη υπευθυνη του ερευν. προγραμματος ως δωρο ενα διδακτορικο (βλ. INDYMEDIA).
Ποσα μαυρα χρηματα εχουν εισπραξει καθηγητες απο ερευνητικα προγραμμτα μεσω φοιτητων και μεταπτυχικων ;
Τι εγινε με παρανομες (η οχι) μετεγγραφες παιδιων πανεπιστημιακων και υπαλληλων απο το εξωτερικο;

Ο Νικολο Μακκιαβελι θα εσκιζε τα γραπτα του, αν ζουσε σε καποιο ελληνικο πολυτεχνειο η πανεπιστημιο.
Χρειαζεται ειδικος εποπτης (ενας Ρακιτζης) ανα ιδρυμα.
Προφανως χρειαζεται ελεγχος προοδου , ελεγχος νομιμοτητας δαπανων και καθε πραξης, γιατι δεν εχουν πεισει οι αυτοδιοικουμενοι οτι μπορουν-θελουν να χρησιμοποιησουν την εξουσια τους για το κοινο καλο.

Συμπερασμα : Αρκετοι χρησιμοποιησαν και χρησιμοποιουν την αριστερα (κια γενικοτερα τα κομματα) για να γινουν ισως χειροτεροι χαλιφηδες στην θεση του χαλιφη.

Αφωτιστος Φιλελλην
Μηχανικος ΕΜΠ (εισαχθεις το 1973)

*Barwy ochronne (Krzysztof Zanussi, 1977) Καμουφλάζ (Camouflage)

ΥΓ Συγχαρητηρια για το ευστοχο αρθρο σας.

2Χ16=32 Ανδρογυνα Καθηγητες !!!! Ενα θεμα που πρεπει να σας απασχολησει ειναι " η ... γκομενοκρατια στην ελλαδα".
Το φαινομενο το ειχαν ηδη εντοπισει οι Μαθιουδακης και Μαθιοπουλος στο ΒΗΜΑ την δεκαετια του 1970 με την ερευνα "πανεπιστημιο η μεσαιωνικη συντεχνια"

Ανώνυμος είπε...

To άρθρο σας είναι πού ωραίο, αλλά η κατάσταση είναι αρκετά πιο περίπλοκη. Έχω γυρίσει από την Αμερική εδώ και μερικά χρόνια, κι ακόμα σοκάρομαι από συμπεριφορές μερίδας φοιτητών ή συνδικαλιστών. Από την άλλη όμως έχω αρχίσει και να καταλαβαίνω γιατί οι φοιτητές βλέπουν με τόση καχυποψία, τόσο εμάς τους καθηγητές τους, όσο και οποιεσδήποτε αλλαγές.
Όσο για το σημερινό "σκηνικό" αντιδράσεων, εγώ νομίζω ότι μεγάλος αριθμός Πανεπιστημιακών (προφανώς νεώτεροι, και η πλειοψηφία αυτών που έχουν έλθει από το εξωτερικό) στηρίζει τις αλλαγές στην παιδεία. Στενοχωρηθήκαμε με τις αντιδράσεις, αλλά ανησυχήσαμε και με τις "κινήσεις στήριξης" σκεπτόμενοι ότι πίσω από κάθε άρθρο συναδέλφου μας στις εφημερίδες, κρύβεται και η ελπίδα για βόλεμα στην καινούρια κατάσταση.
Στην σχολή που ανήκω, το 75 % των καθηγητών είναι πάνω από 55 ετών. Εδώ και 10 χρόνια, όσες θέσεις άνοιξαν ήταν λεκτόρων ή επικούρων (ώστε να μην υπάρχει απόλυτη ανεξαρτησία), ενώ παρόλο που υπήρξε ενδιαφέρον, δεν έγινε καμία προσπάθεια προσέλκυσης επιστημόνων από το εξωτερικό (και ανήκω σε σχολή που περηφανεύεται για το επίπεδο έρευνας και υποδομής της). Δεν πιστεύω ότι αυτό θα αλλάξει και πολύ με τον νέο νόμο. Αλλά και η τηλεόραση, δρα στο ίδιο πνεύμα. Είδα με έκπληξη σε συζητήσεις για τον νέο νόμο από το κρατικό κανάλι να συμμετέχει μια πλειοψηφία υπερηλίκων, γνωρίζω μάλιστα ότι κάποιοι από αυτούς σπάνια εμφανίζονται στις σχολές τους! Καλά, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό των δημοσιογράφων ότι 12 παππούδες (ούτε καν γιαγιάδες) δεν μπορεί να αντιπροσωπεύουν το σημερινό πανεπιστήμιο; Τόσο δύσκολο ήταν να καλέσουν 1-2 νεώτερα άτομα που κάνουν σωστά την δουλεία τους, προσφέρουν στον χώρο;
Ένα δυναμικό πανεπιστήμιο, θέλει νιάτα, όχι μόνο για την διδασκαλία αλλά και για την διοίκηση του. Φτιάχνοντας τις βαλίτσες μου για την Αμερική, πεπεισμένη ότι τι σημερινό κατεστημένο θα βρει τρόπους να επιβιώσει και με το νέο σύστημα, εύχομαι να βρεθούν άνθρωποι που θα έχουν το κουράγιο να κάνουν ριζικέ αλλαγές στις σχολές τους. Θα συνεχίσω να διαβάζω το blog σας από την Νέα Υόρκη….

Prokopis Doukas είπε...

@Αφωτιστος Φιλελλην: Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια...

@Ανώνυμη: Είμαι σίγουρος οτι τα πράγματα είναι πού πιο περίπλοκα από τις 600 λέξεις αυτού του ποστ.

Με αφορμή ένα άρθρο του Κώστα Τσουκαλά (και την απάντηση της Βάσως Κιντή) έγινε μια ενδιαφέρουσα, νομίζω, συζήτηση στο buzz, εδώ και
εδώ.

Μακάρι να ισχύει οτι οι περισσότεροι (νέοι) καθηγητές είναι θετικοί στις αλλαγές. Και εύχομαι να μας διαβάζετε από τη Νέα Υόρκη.. :-)

ολα θα πανε καλα... είπε...

Αγαπητέ Προκόπη Δούκα,

Εύχομαι καλή επιστροφή και καλή δύναμη για τη συνέχεια!
(σε είδα στις ειδήσεις και είπα να περάσω να σου ευχηθώ ένα "καλό φθινόπωρο".Ελπίζω να σε δούμε κανένα βράδυ ως dj σε κάποιο στέκι της Αθήνας)

Ανώνυμος είπε...

"Φταίει άραγε η νοοτροπία της πόλης, το πανεπιστήμιο της οποίας εκπροσωπεί;"

Δυστυχώς Προκόπη, τέτοια υποσχόλια δείχνουν ότι παραμένεις προσκολλημένος σε παλιές ιδεοληψίες του life-style, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στη χώρα τα τελευταία 2 χρόνια. Δηλ. ο Πελεγρίνης είναι οκ, ή για τα (άπειρα) στραβά της Αθήνας δε φταίει ποτέ η νοοτροπία της Αθήνας;

Prokopis Doukas είπε...

@Ανώνυμος: Σωστό, δεν είχα πολύ επίγνωση του "Σπίθα" τότε. Αλλά, "ιδεοληψίες του lifestyle" δεν είχα ποτέ - θέλω να πω οτι ο Ψωμιάδης επί τόσα χρόνια με 55%, δε το λες και "ιδεοληψία"...

Ανώνυμος είπε...

Α.
Πάλι η καραμέλα με τον Ψωμιάδη. Αν κρίνεις από τις εκλογές και μόνο, τότε:
1) Δες όλα τα αποτελέσματα των εκλογών, κυρίως των εθνικών, οι οποίες είναι οι καθαρά πολιτικές, ενώ στις τοπικές κατεβαίνουν πολύ υποβαθμισμένες υποψηφιότητες.
2) Δες τα αποτελέσματα στην Α΄ Θεσσαλονίκης (πόλη), αφού η Β΄ περιλαμβάνει πολλές αγροτικές περιοχές, που έχουν πολύ μικρή κοινωνικά σχέση σχέση με την πόλη.

Αν το κάνεις αυτό θα δεις ότι η Α΄ Θεσσαλονίκης (πόλη) είναι "προς τα αριστερά" σε σχέση με το Μ.Ο. της χώρας.

Β.
Ο Ψωμ. δεν πήρε ποτέ 55% στην Α΄ Θ (πόλη). Πήρε 45% το 2006 και έχασε καθαρά το 2010 με 35,5% στον α΄ γύρο και 47,5% στο β΄ (από όσους ψήφισαν, εφόσον οι ψήφοι του ήταν λιγότερες και από τον α΄ γύρο). Και αυτά απέναντι σε πολύ αδύναμες υποψηφιότητες (Πατουλίδου (χωρίς σχόλια) και Μπόλαρη, τον οποίο 2 μήνες πριν από τις εκλογές σχεδόν κανείς δε γνώριζε στη Θ. -σκέψου πόση αντίθεση υπήρχε στον Ψωμιάδη). Ο Ψ. εκλέχθηκε με τους ψήφους της περιφέρειας, ιδίως των αγροτικών περιοχών, οπότε, αν το θεωρείς λογικό, κατηγόρησε τη νοοτροπία αυτών των περιοχών. (Πληροφοριακά, ο Ψ. έχασε στους 5 από τους 6 καλλικρατικούς δήμους της πόλης και στους 13 από τους 16 καποδιστριακούς -σε Καλαμαριά, Συκιές κτλ. πήρε 25-28%, στο δήμο Θ. πήρε 37% και 49% στο β΄, με λιγότερες ψήφους από τον α΄).

Γ.
Η καραμέλα με τον Ψωμιάδη θυμίζει αυτή με τον Άνθιμο, τον οποίο κανείς δεν εξέλεξε, αλλά τον τοποθέτησε στην πόλη ο Αθηνών Χριστόδουλος.

Αν τα κριτήρια της νοοτροπίας είναι αυτά, τότε υπήρχε αντίστοιχη νοοτροπία και στην Αθήνα για μια δεκαετία επί Χριστόδουλου. Επίσης, περιμένω να αναφέρετε και για τη νοοτροπία του Πειραιά, ο οποίος σήμερα έχει δήμαρχο το Μιχαλολιάκο και μητροπολίτη αυτόν που έχει.

Prokopis Doukas είπε...

@Ανώνυμος: Δεν πρόκειται να μπω σε "τοπικιστική" αντιπαράθεση, σε ένα τόσο παλιό ποστ μάλιστα.

Καλώς ή κακώς, η Θεσσαλονίκη είχε επί χρόνια ένα προνόμιο "γελοίας" εκπροσώπησης, λόγω Ψωμιάδη και Παπαγεωργόπουλου - χωρίς να σημαίνει οτι παρόμοια φαινόμενα δεν υπήρχαν και αλλού (ας πούμε η Β' πειραιά είναι γνωστή για την ακροδεξιά της "δεξαμενή"). Ίσως γιατί εκεί ήταν "καθολική" η εκλογή τους, καταλάμβαναν δηλαδή πάντα τις θέσεις. Χαίρομαι που η Θεσ/νίκη απαλλάχτηκε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Θέλω να ελπίζω οτι σε αυτό βοήθησε η πανελλαδική κατακραυγή - και η αλλαγή της εποχής, λογικά...

Ας μην το συνεχίσουμε, γιατί δεν έχει κανένα "ποιοτικό" νόημα ως προς τους ανθρώπους της πόλης, αλλά δείχνει πώς η απολιτίκ "φραπεδιά" κατάφερε να θρέψει την Ελλάδα της χρεοκοπίας και τη φούσκα της που έσκασε...

Ανώνυμος είπε...

Δεν είναι θέμα τοπικιστικής αντιπαράθεσης, απλώς επισημαίνω επίκληση στατιστικών τύπου Greek statistics, δηλ.: λάθη σε πραγματικά στοιχεία, αποσιωπήσεις άλλων στοιχείων & λανθασμένες γενικεύσεις (από τα λάθη και τις αποσιωπήσεις).

Λάθη:
-Ο Ψ. ποτέ δεν έπαιρνε στην πόλη 55% (και μάλιστα σε απολίτικες εκλογές και με πολύ αδύναμους υποψήφιους).
-Ο Ψ. δεν κέρδισε το 2010 στη Θ., αντίθετα εκλέχθηκε παρά την αντίθεση της πόλης της Θ.
-Ο Ψ. δεν "καταλάμβανε πάντα τις θέσεις". Επικράτησε 2 φορές (από το 1994-2002 τη θέση καταλάμβανε ο Παπαδόπουλος (ΠαΣοΚ), με ποσοστό το 1994 που ποτέ δεν πλησίασε ο Ψ.).

Αποσιωπήσεις:
-Των εθνικών εκλογών, οι οποίες είναι οι καθαρά πολιτικές και στις οποίες φαίνεται ότι η Α΄ Θ. γέρνει αριστερά.
-Υπονόηση ότι ο δήμος Θ. ταυτίζεται με την πόλη, και εφόσον στο δήμο "καταλαμβάνονταν πάντα οι θέσεις", η Θ. (όλη) είναι έτσι. Η επικράτηση της δεξιάς στο δήμο γινόταν συνεχώς από το 1986, ακριβώς όπως και στο δήμο της Αθήνας. Ο κεντρικός δήμος είναι συντηρητικότερος πολιτικά, ακριβώς όπως συμβαίνει και στην Αθήνα, εκεί όμως δεν ταυτίζεται (από αυτούς που διαστρεβλώνουν εύκολα) ο δήμος με (όλη) την πόλη.

Αλλά, για να επανέλθω στο αρχικό μήνυμα, όλα αυτά πολύ μικρή σημασία έχουν πια, κυρίως λόγω της ανικανότητας και της διαφθοράς αυτοαποκαλούμενων προοδευτικών. Δυστυχώς, νομίζω ότι ο λαϊκισμός θα επικρατήσει και πάλι στη χώρα, με τραγικά αποτελέσματα.

ShareThis