Το καύσιμο της αισιοδοξίας μου...

Δεν ξέρω πότε ακριβώς κατάλαβα οτι η μουσική αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του κόσμου μου. Στα 12-13, με την υπόσχεση της αντικατάστασης του σπιτικού ηλεκτρόφωνου, ξόδεψα όλο μου το χαρτζηλίκι, για την πλήρη δισκογραφία των Beatles. E, από εκεί και πέρα η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη και “ασταμάτητη”. Rock, blues, disco, soul, funk, jazz πήραν όλα τη σειρά τους, με το πέρασμα των χρόνων. Από τα 15 μου ήμουν dj στα πάρτυ των συμμαθητών, στα 20 μου έγινα και επαγγελματίας, ως φοιτητής.

Η μουσική είναι η καθημερινή εξισορροπητική μου ενέργεια, τα καύσιμο της (φυσικής) αισιοδοξίας μου, η ηρεμία που καθορίζει το σύμπαν (μου). Τουλάχιστον μερικές ώρες την ημέρα, στη δουλειά, στο περπάτημα, στο αυτοκίνητο και στο σπίτι, ακούω μουσική.

Μου είναι αδύνατο να ξεχωρίσω κάποια τραγούδια ή άλμπουμ, είναι σα να προσπαθώ να ξεχωρίσω σταγόνες από τον ωκεανό. Κάποτε, πριν “κάνω την κατάδυση” μου στη jazz, έλεγα οτι οι “τρεις σωματοφύλακες” μου ήταν ο Marvin Gaye, o Bryan Ferry και ο Peter Gabriel.

Η ραδιοφωνική εκπομπή για μένα είναι μια απέραντη ικανοποίηση προσφοράς αισθητικής. H αντίληψη οτι πρέπει να αρχίσουμε την ημέρα με ντάπα-ντούπα, για να “ανοίξει το μάτι”, με βρίσκει αντίθετο. Η εκπομπή μου στον Kosmos 93,6, κάθε πρωί στις 8, περιλαμβάνει πολλά downtempo κομμάτια από soundtrack, jazz, κλασσική και world music. Υπάρχουν και πολλά “ταξιδιάρικα” κομμάτια, που ταιριάζουν στο αυτοκίνητο, για τον εκνευρισμό της κίνησης όμως χρειάζονται επιλογές επίσης “ηρεμιστικές”.

Με εκνευρίζει αφόρητα η κακής ποιότητας μουσική, η φτηνή ποπ και το σκυλάδικο, τα πρόχειρα “πριόνια” του club ήχου με το κουραστικό χτύπημα της μπότας, η άνευ λόγου “σκληροπυρηνική” μουσική - γενικώς η μουσική από καλλιτέχνες που η ιστορία δεν έχει λόγο να καταγράψει. Υπάρχουν εκατομμύρια κομμάτια στην παγκόσμια παραγωγή, που αν δεν ακουστούν ποτέ, δεν συνιστούν κανενός είδους απώλεια...

To κείμενο αυτό γράφτηκε για το περιοδικό Psychologies

Η φωτό είναι από το www.8pmnews.com και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

To post συνοδεύεται από το "Happy Pills" της Ινδο-Αμερικανίδας Norah Jones.