Δεν θέλω να σε αφήσω. Ούτε εσένα. Ούτε την Athens Voice. Ούτε τη Θεματική Βραδιά. Ούτε την "Άλλη Σελίδα". Πολύ περισσότερο, ούτε την πρωινή εκπομπή στον Kosmos. Δεν θα σας αφήσω - κι ας φτάσω στα όρια μου. Άλλωστε με την κρίση, πρέπει να δουλεύουμε περισσότερο, με πολύ λιγότερα. Και οφείλουμε να προσφέρουμε αυτό που μπορούμε, στο maximum.
Σήμερα έγινες 4 χρονών. Θα σου λείψω λίγο τα βράδια, αλλά πάντα εδώ θα είμαι. Τη Δευτέρα, θα αρχίσουμε με την ορκωμοσία του Ομπάμα.
Οι φωτό είναι από το www.loopclothing.net και το www.en. downloadswallpapers.com
To post συνοδεύεται από το "Happy Birthday Mr. President" από τη Marilyn Monroe.
To post συνοδεύεται από το "Happy Birthday Mr. President" από τη Marilyn Monroe.
%20%20.jpg)
8 σχόλια:
Τι ωραίο νέο! Καλή αρχή ή μάλλον καλή συνέχεια, αν και η 8η πρωϊνή στον Κόσμο μου φαίνεται επισφαλής...
Καλή αρχή, δυνατή συνέχεια! Εύχομαι ό,τι καλύτερο.
Και φυσικά χρόνια πολλά στο ιστολόγιο! Και τέσσερα και δεκατέσσερα αν έχεις κέφι :-)
Τι ωραία! Με το καλό λοιπόν!
Σου έχει τύχει ποτέ να είσαι στην Αθήνα, με όλα της τα στραβά και ξαφνικά να βρεθείς σε ένα μέρος – μπαρ-δρόμο ή κάτι άλλο ή ακόμα και με έναν άνθρωπο- και να πεις: «Μάλιστα, εδώ νιώθω Ευρώπη»? Εμένα μου συμβαίνει. Και με το Ευρώπη εννοώ πολιτισμό, καλαισθησία, ευγένεια, αισθαντικότητα και κουλτούρα (για να μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ ότι η Ελλάδα είναι κατώτερη χώρα, όχι τουλάχιστον με τον κεντροευρωπαϊκό ρατσισμό που διδασκόμαστε, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση).
Αυτό σκεφτόμουν για την εκπομπή σου: είναι μια μικρή «Ευρώπη». Η μουσική "μιλάει", είναι νοσταλγική, είναι μοντέρνα, πολυπολιτισμική, ερωτική, αρμονική και συγχρόνως χωρίς ταυτότητα και ταμπέλα. Το ίδιο είναι και οι απόψεις που ακούγονται μέσω των άρθρων που επιλέγεις να εκφωνείς, χωρίς κομματικό «χρώμα» αλλά με φιλοευρωπαϊκή διάθεση, έχει μια ευαισθησία και ένα ευχάριστο mood που είναι αποκλειστικά δοσμένο από εσένα (έτσι είσαι μάλλον).
Αυτή λοιπόν είναι η ερμηνεία μου για την εκπομπή σου, μια δίωρη μικρή Ευρώπη. Στο νέο σου ξεκίνημα να πάνε όλα καλά εύχομαι. Και κάνοντας κατάχρηση της σχέσης «πομπού-δέκτη», σου λέω να δώσεις όλο σου τον εαυτό για να τα κρατήσεις όλα, (και το μπλογκ, και την εκπομπή και την αρθρογραφία). Αλλά αν αυτό γυρίσει εναντίον του ταλέντου σου και της καλής σου διάθεσης, τότε θα πρέπει να αφήσεις κάτι. Και δε θα είναι ήττα, θα είναι αναγνώριση των ορίων. Και δε θα είναι υπέρ μας (ως ακροατές), αλλά τι να κάνουμε? όσοι ακροατές σε βάλαμε στο σπίτι μας ως φιλοξενούμενο, αν κουραστείς στο σπιτικό μας, θα σε κεράσουμε κάτι και μετά γλυκά θα σου πούμε να γυρίσεις στο σπίτι σου και ας στενοχωριόμαστε που θα φύγεις. Αλλά έτσι είναι το νοιάξιμο. Και στην Ευρώπη και παντού. Καλό ξεκίνημα
Ευχαριστώ πολύ όλους! Αλλά ιδιίτερα τον/την ανώνυμο για το τελευταίο σχόλιο. Είναι από τα πιο συγκινητικά που έχω λάβει ποτέ. Ναι, αυτό θέλω να είναι η εκπμπή μου, μια μικρή Ευρώπη του κόσμου... :-)
καλή συνέχεια σε όλα Προκόπη, όλα αξίζουν!!!
ευχομαι το blog σου να τα χιλιασει σε χρονια και συγχαρητηρια ... καλη συνεχεια
να εισαι παντα καλα
Δημοσίευση σχολίου