17.8.09

Έλληνες...

Έλληνες. Με αλυσιδίτσα στο λαιμό, πολλές φορές και σταυρουδάκι. Ορθόδοξοι, βεβαίως. Νέοι, μεσήλικες - δεν έχουν διαβάσει ποτέ εφημερίδα εκτός από αθλητική. Ξέρουν όμως όλες τις μεσημεριανές εκπομπές της κιτρινιάρικης τηλεόρασης - αλλά “δεν τις βλέπουν”...

Έλληνες. Εισβάλλουν σε μια ήρεμη παραλία, που δεν έχει πολύ κόσμο, παρά τον Δεκαπενταύγουστο. Κι αμέσως διαλύουν την ηρεμία των άλλων. Φωνάζοντας από απόσταση, με εξωστρεφή αυνανιστική ευχαρίστηση. Γιατί δεν έχουν μάθει ποτέ τι σημαίνει “σεβασμός του άλλου ή του δημόσιου χώρου”. Αντιθέτως, το θεωρούν και προσόν της φυλής, είναι ευχάριστοι, πλακατζήδες, “έξω καρδιά”. Κανένας δεν τους έχει πει οτι περνάνε τη ζωή τους στο απόλυτο κενό, κάνοντας ανούσια χωρατά, γιατί δεν έχουν τίποτα να πουν.


Έλληνες. Που θα παίξουν οπωσδήποτε ρακέτες, μπάλα ή οτιδήποτε άλλο “πάνω σου”. Την πιο ωραία ώρα του δειλινού, που όλα ησυχάζουν, θα σου επιβάλλουν τον “ήχο” τους - ακόμα κι αν είναι ραδιοφωνάκι, με απίστευτα “ντάμπα-ντούπα πριόνια”΄ ή σκυλο-λαϊκά . Που θα φέρουν το σκάφος τους ή το δαιμόνιο τζετ-σκι (από τον οδοντογιατρό τους να το βρουν), ακόμα και στην πιο “ακατοίκητη” παραλία, πάνω στον λουόμενο, καταπατώντας κάθε έννοια κανόνων και ασφάλειας. Που θα τους σηκωθεί η τρίχα, αν τους πεις οτι ενοχλούν. Θα βραχυκυκλώσουν ή θα θυμηθούν αυτές τις ηλίθιες διαφημίσεις, σύμφωνα με τις οποίες όποιος ζητάει την κοινή ησυχία και απαιτεί τα δικαιώματα όλων, είναι περίεργος ζοχάδας και “σπασίκλας νευρικός”...

Έλληνες. Που συζητούν (στο κινητό ή όχι) φωναχτά τα προσωπικά τους προβλήματα, ενώ δίπλα ο άλλος μπορεί και να κοιμάται ή να μην μπορεί να αποφύγει την ιδιότητα του ωτακουστή. Που κάθε τόσο διακόπτουν για να φωνάξουν “Κωστάκη, έλα έξω, άσε το θείο να κολυμπήσει μόνος του, έλα να σου πώ εδώ, μη, μη, μη”... Που κανένας δεν τους έχει πει να πηγαίνουν κοντά στο παιδί τους, αν θέλουν να του πουν κάτι.

Έλληνες. Με παιδιά, χοντρά, κακομαθημένα, ανάγωγα. Που φωνάζουν συνέχεια “μαμά κοίτα”, όταν δεν γκρινιάζουν για κάτι. Με παιδιά “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση” - χωρίς καμία χάρη. Παιδιά είναι, λες από μέσα σου. Κοιτάς τα διπλανά του μέσου βορειο-δυτικό-κεντρο-Ευρωπαίου - καμία σχέση: Είναι ήσυχα, ευγενικά, χαριτωμένα, σεμνά και σε συντριπτική πλειονότητα κομψά, χωρίς κοιλιές και προγούλια. Σαν τους γονείς τους...

Έλληνες. Ισοπεδωτικοί, ακαλλιέργητοι, “ξερόλες” - “έλα μωρέ μαλάκα, που δεν ξέρουμε τώρα”. Όλα τα ξέρουν, άκοπα, κομπλεξικά. Που η αισθητική τους “σπάει κόκκαλα” - ψυγείο, ταπεράκι κι εκείνη η ανεκδιήγητη καρεκλίτσα, ακόμα και στην πιο παρθένα παραλία. Αναρωτιέσαι πόσο προσπάθεια θέλει να διαλέξεις αυτά τα γυαλιά-μύγες, που παραπέμπουν σε Βαλκάνιο νονό της νύχτας. Ή το μαγιό/παρεό/τσάντα που ξεπερνάει κάθε φαντασία κακογουστιάς (στο κάτω-κάτω διάλεξε ένα μονόχρωμο, αποκλείεται να είναι πολύ κακό). Που αναρωτιέσαι πώς μπορούν και ζουν με τόσο στριφνή φάτσα - ιδίως οι γυναίκες (γιατί οι άντρες είναι πιο “χαχόλοι”).

Έλληνες. Ακραίοι. Που κάθε δεύτερη λέξη είναι “μαλάκας”. Που η εκφορά του λόγου τους είναι σα να πέρδονται συνεχώς, σε ρυθμό πολυβόλου. Που ακόμα και μπροστά στα παιδιά τους είναι τόσο χυδαίοι, που τα αποκαλούν “μωρή” και “μαλάκω” - σκόμα και οι γυναίκες. Μανάδες, το μάτι μου...

Έλληνες. Που ο τόπος είναι δικός τους, τους ανήκει - και το δείχνουν. Που δικαιούνται να τον κάνουν “μπουρδέλο”, “μπάχαλο”. Που δεν διανοούνται καν οτι ένας τόπος δεν ανήκει σε κανέναν - αλλά σε όλους. Που είναι έτοιμοι να κάνουν “πανοσήκωμα με αναμονές”, ακόμα κι αν τους χάριζαν την Τοσκάνη. Αλλά άμα τους πεις οτι “καλύτερα να τα πάρουν όλα οι ξένοι που θα σεβαστούν τον τόπο”, θα σε κοιτάξουν με την αηδία ενός Παπαθεμελή όταν του διαβάζουν το σχέδιο Ανάν. Είμαστε πολύ πατριώτες, βεβαίως, βεβαίως...

Έλληνες. Αυτοί οι Έλληνες. Όπου εισβάλλουν, οπτική και ηχητική αισθητική καταστροφή. Τα σκουπίδια τους είναι παντού. Τα σκουπίδια τους είναι οι ίδιοι...





"Επί του πιεστηρίου": Ένα πολύ ενδιαφέρον απόσπασμα από το καινούργιο βιβλίο της Σώτης Τριανταφύλλου, από τα Νέα - και δύο πολύ ενδιαφέροντα posts, πού άπτονται του θέματος από τον Γεράσιμο.

H φωτό είναι δική μου από την Κρήτη και το εξώφυλλο από τη wikipedia.

Το post συνοδεύεται από το τραγούδι με το ωραιότερο φινάλε σαξοφώνου και τους πιο ευρηματικούς στίχους του αμερικάνικου ροκ: Ο Lou Reed τραγουδάει (από βινύλιο) ένα από τα πιο γνωστά του τραγούδια, από ένα από τα διασημότερα άλμπουμ της ροκ μουσικής. Για να συνειδητοποιούμε πού "δεν είμαστε"...

buzz it!

74 σχόλια:

yb είπε...

Δυστυχώς έχεις τόσο δίκιο....με "εξωστρεφή αυνανιστική ευχαρίστηση" μάλλον αυτές οι τρεις λέξεις περιγράφουν και εξηγούν ως κάποιο βαθμό την κατάσταση....
Αυτή η "χαβούζα" επιβάλεται αμα τη εμφανίσει των Ελληνων και γίνεται ιδιαιτέρως αισθητή στην ηρεμία των παραλιών, αλλά και στον περιορισμένο χώρο των αεροπλάνων (σ'αυτά βέβαια αν είναι της aegean συνεπικουρείται και απο τις αεροσυνοδούς).
Ημίμετρο μεν, αλλά μακάρι να γυρίσουν στα σπίτια τους και στο υπόλοιπο των διακοπών σου να συναντήσεις λιγότερους απο δαύτους :-)

P. Kapodistrias είπε...

Ούτως ή άλλως Ωραίοι, κατά Εγγονόπουλον!!!

Prokopis Doukas είπε...

@yb: Το θέμα είναι πώς θα φύγουν, αλλά πώς θα αλλάξουν... :-)

Prokopis Doukas είπε...

@Π.Κ.: Μεγάλος ευφημισμός. Έχει πεθάνει πολλά χρόνια ο Εγγονόπολυος και δεν έχει ενημερωθεί για τις τελευταίες εξελίξεις...

Ανώνυμος είπε...

Το ευχάριστο είναι ότι όλοι οι λαοί έχουν να λένε κάτι δυσάρεστο για τους εαυτούς τους :) Δες π.χ. τι λένε οι Άγγλοι για τους Άγγλους τουρίστες.

athinovio είπε...

Που πεθαίνει στα ράντζα επειδή ο γιατρός την έχει κοπανήσει για νησί, που είναι υποχρεωμένος να πληρώνει προστασία στους κρατικούς bullies, που πνίγεται στη χαρτούρα για το πιο απλό πράγμα, που είναι αναγκασμένος να κυνηγάει τα παιδιά του στους δρόμους γιατί οι εκπαιδευτικοί κάνουν "συμβούλια" πάνω στις ώρες διδασκαλίας,που πρέπει να κάνει ο ίδιος μάθημα στα παιδιά του γιατί οι δάσκαλοι θέλουν να δουλεύουν μισή ημέρα και να πληρώνονται ολόκληρη ΚΑΙ να τους "γλύφει" για να μη χαντακώσουν το παιδί. Ο Έλληνας που κάθε μία ημέρα του είναι μία αμφίβολη μάχη με το νόμο.

Για να γίνουν τα παιδιά του γούστου σου όπως των Ευρωπαίων, χρειάζεται ένα σύστημα που να υποστηρίζει τους γονείς και τις μητέρες, όπως στις Σουηδίες και στις Αυστρίες, ώστε να μην αναγκάζονται να τα αφήνουν σε ξένες ή γιαγιάδες προπολεμικές.Να μπορούν να μαγειρεύουν και να ανατρέφουν τα παιδιά τους.

Για να γίνουν οι Έλληνες όπως οι Ευρωπαίοι, πρέπει αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την τήρηση των νόμων (περί κοινής ησυχίας, περί κατανάλωσης αλκοόλ κτλ) να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Αλλά και για όλους τους άλλους νόμους, πρέπει να είναι σίγουρος ο πολίτης ότι είναι για το καλύτερο συμφέρον του τόπου και όχι για να εισπράξουν οι "υπεύθυνοι" ότι προλάβουν.

Χωρίς να αποποιούμαι την ατομική ευθύνη του καθενός μας, είναι πεποίθησή μου ότι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης πέφτει σε εκείνον που ξέρει περισσότερα.

Μέχρι να φερθούν όπως πρέπει αυτοί που είναι υπεύθυνοι, αυτοί που ξέρουν περισσότερα και έχουν την ισχύ, οι υπόλοιποι θα ακολουθούν το παράδειγμα. Γιατί όσο κακόγουστο είναι να επιβάλεις τις ρακέτες και ντάμπα-ντούμπα σου, άλλο τόσο είναι να φοράς κοστούμι και να κάνεις τον εκλεπτυσμένο λόρδο με κλεμμένα λεφτά και να μην έχεις την τσίπα τουλάχιστον να μη το διαλαλείς πόσο καλός κλέφτης είσαι, εσύ με το πλούσιο λεξιλόγιο και την ανώτερη μόρφωση που έχεις το θράσος να σνομπάρεις τον άνθρωπο που εσύ ο ίδιος κατέστησες αμόρφωτο και άξεστο.Προφανώς μιλώ για τους διεφθαρμένους εξουσιαστές.

Γιατί άν δεν έχει και αυτή την περιβόητη ελευθερία του ο Έλληνας, στην ίδια του τη χώρα τότε τί άλλο του μένει?

nikos είπε...

Έχετε τόσο δίκιο.

Αλλά αυτό που με κάνει να δαγκώνομαι,είναι σε (ορισμένα από) αυτά τα παραδείγματα που αναφέρετε, βλέπω - καμιά φορά - τον εαυτό μου...

το καταπολεμώ πάντως

Prokopis Doukas είπε...

@Ανώνυμος: Ναι, δεν έχουμε κανενός είδους "μονοπώλιο"... Απλώς τα ειδικά χαρακτηριστικά μας...

@athinovio: Χμ... Το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό;
Οι "υπέυθυνοι" από ποιόν αναδεικνύονται; Βρετανοί είναι ή εξωγήινοι; Ποιός ψηφίζει τον Λαμόγιο και τον Λαϊκιστόπουλο (ή δεν πάει να ψηφίσει καθόλου);
Και από πότε το ένα "δικαιολογεί" το άλλο; Γιατί πρέπει να είσαι ανάγωγος και να ενοχλείς τον "ομοιοπαθή" σου, για να αντιδράσεις δήθεν σε όλα αυτά που αναφέρετε;
Και πόσοι από αυτούς θα μπορούσαν "να ξέρουν περισσότερα" αν προσπαθούσαν λίγο περισσότερο, αντί να βολευτούν στην ημιμάθεια;

Πώς γίνεται και οι ίδιοι άνθρωποι στοι εξωτερικό, ως μετανάστες, τα καταφέρνουν μια χαρά - και θαυματουργούν και ακολουθούν κανόνες και γίνονται θετικές δυνάμεις;

Μήπως η διαφθορά και το βόλεμα σε όλα αυτά προέρχεται από όλους εμάς, από τη "μάζα"; Ποιοί είναι οι "διεφθαρμένοι εξουσιαστές"; Οι πιο μορφωμένοι ή μήπως αντίθετα οι "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν" αυτών που περιγράφω;

Διαφωνώ με τον (αθωωτικό τελικά) συμψηφισμό...

Prokopis Doukas είπε...

@athinovio:

Υ.Γ. Ελευθερία δεν είναι επ' ουδενί αυτό που περιγράφω. Ελευθερία είναι η τήρηση κοινά αποδεκτών κανόνων, με σεβασμό προς τον άλλο. Κι αν κάποιοι (πολλοί ή λίγοι) τους παραβαίνουν, αυτό δεν δικαιολογεί επ' ουδενί και το δικό μας "ξεσάλωμα"...

Prokopis Doukas είπε...

@nikos: Αγαπητέ, αν το αναγνωρίζετε, είστε σε καλό δρόμο... Είναι το πρώτο βήμα για να το διορθώσετε.. :-)

Υ.Γ. Όλοι μας είμαστε σε "πειρασμό" να εκτροχιαστούμε κάποιες φορές. Ούτε υποστηρίζω οτι η πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας είναι για τον Καιάδα - αντιθέτως πιστεύω οτι υπάρχουν πολλές υγιείς δυνάμεις. Ωστόσο, δεν αντιδρούμε - και όσο πάει κατρακυλάμε. Ας κάνουμε ο καθένας κάτι λοιπόν...

AlexMil είπε...

Γεια σου,

Είναι όπως επιτυχημένα τα περιγράφεις.
Το ότι υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ελλήνων που δεν σέβονται τίποτα, οφείλεται σε δυο βασικά στοιχεία,
το ένα είναι η κοινωνική κουλτούρα που έχει ο καθένας (που δίνετα από τους ανάλογους φορείς) και ο έλεγχος της τήρησης των στοιχειωδών κανόνων κοινωνικότητας.

Αυτά τα δύο δεν ισχύουν ή τουλάχιστον στο βαθμό που θα έπρεπε.
Τώρα αν κάποιοι και είναι αρκετοί πιστεύω, είναι έξω από το "ελληναράδες" που περιέγραψες είναι γιατί οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και προσλαμβάνουν ανάλογα τα ερεθίσματα, τις υποχρεώσεις κ.λ.π.

τα λέμε

cynical είπε...

Γεια σου ομοιπαθή Προκόπη.

Δεν αντιλέγω, αλλά έτυχε να πέσεις σε παραλία με Ιταλούς; Πολυβόλο το στομα τους. Τους λειπουν τα ταπεράκια, βεβαια, και η κακογουστια. Ειναι και οι ιταλιδες πιο φινετσατες, οποτε αντισταθμιζεται η κατασταση.

Ανώνυμος είπε...

Αν συμφωνούμε ότι Ελληνες είναι οι μετέχοντες της Ελληνικής παιδείας τότε μάλλον περιγράφεις απλά Ελληνόφωνους. Από αυτούς που βιάζουν πλέον και την Ελαφόνησο

Freedom είπε...

Καλησπέρα.
Θα διαφωνήσω με την ισοπεδωτική λογική "όπως μάθεις" ή "φταίει το κράτος". Ο Γονιδιομανής πρώην γείτονάς μου, που κατά συρροήν (παρα)βίαζε της ώρες κοινής ησυχίας και που προκάλεσε φθορές στην πόρτα και το κουδούνι μου όταν κάλεσα την αστυνομία, σίγουρα ενθαρρυνόταν από την έως τότε απραξία των αρχών, φέροντας όμως ο ίδιος το μεγαλύτερο μέρος ευθύνης, καθώς είχε ενημερωθεί μεν για τα ωράρια, επεδείκνυε δε κτηνώδη περιφρόνηση και αδιαφορία τόσο για τους υπόλοιπους ενοίκους, όσο και για οποιουσδήποτε νόμους ή κανόνες. Συνεπώς, μολονότι το κράτος ολιγωρεί -πράγμα που διορθώνεται αν εμείς οι ίδιοι θέσουμε τα αστυνομικά όργανα προ των ευθυνών τους, χωρίς "δε βαριέσαι"- η γαϊδουριά του καθενός είναι αυστηρά δικό του θέμα.
Από την άλλη πλευρά, η ελπίδα: Πρόσφατα, έγινα μάρτυρας του εξής περιστατικού σε πόλη της Β.Ελλάδας: πατέρας και κόρη τρώνε κάτι πρόχειρο έξω από το αυτοκίνητό τους και ο πατέρας πετάει τα χαρτιά κάτω, στο δρόμο, ενώ ο πλησιέστερος κάδος είναι λιγότερο από 5 μέτρα μακριά. Πριν προλάβω να αντιδράσω, θεωρώντας ότι το παιδί θα κάνει ότι βλέπει, η κόρη διαμαρτύρεται έντονα, προκαλώντας την οργή(!) του πατέρα της, μαζεύει τα χαρτιά από το δρόμο και τα πετάει στον κάδο. Η συνείδηση αυτού του παιδιού μπορεί να δημιουργήθηκε από το σχολείο (σίγουρα όχι από τη μητέρα, που το πέρασε δεύτερο χέρι επίπληξης(!) αλλά καταδεικνύει ότι όταν έχεις μυαλό και κρίση, καμιά "λάθος" ανατροφή δε μπορεί να σε αποπροσανατολίσει.
Λοιπόν, δε μας φταίνε ούτε οι λαθεμένες συμπεριφορές των γονιών, ούτε οι αρχές. Φταίμε οι ίδιοι, αν δεν προσπαθούμε να αλλάξουμε και οχυρωνόμαστε πίσω από τις ανοησίες περί δήθεν αυθορμητισμού και... εξωκαρδοσύνης. Και ναι, προτιμώ χίλιες φορές να είμαι ξενέρωτη "Ευρωπαία" και "δήθεν" ακολουθώντας μέχρι βλακείας τους κανονισμούς και φροντίζοντας καθημερινά και με σχολαστικότητα nerd την προσωπική μου υγιεινή, παρά "περήφανη" για τις κουτοπονηριές μου και την ψευτομαγκιά του συντρόφου μου "Ελληνίδα", που ενοχλεί, που κουτσομπολεύει και περιφέρεται με ύφος χιλίων καρδιναλίων, άπλυτα δόντια 10 ημερών, μαύρη φτέρνα στο πέδιλο, παστωμένη φτηνά αρώματα και φτιασίδια.
Και ναι, είτε το θέλετε, είτε όχι, οι "Ελληνάρες", που τόσο γλαφυρά περιέγραψε ο Προκόπης, είναι πρώτα για μπάνιο (γιατί συνήθως σκυλοβρωμάνε) και μετά για ξύλο και για Καιάδα. Φτάνει πια με το γυφτιλίκι.

DB είπε...

Δυστυχώς τα λές πολύ ωραία και συμφωνώ. Αυτοί που μας συναγωνίζονται σε πολλά από αυτά που περιγράφεις είναι οι νότιοι Ιταλοί. Και σε πολλά βγαίνουν πρώτοι.
Επίσης δεν θα ξεχάσω κάποτε πριν από πολλά χρόνια όταν δούλευα σε οικογενειακή επιχείρηση (εστιατόριο) ως σερβιτόρος σε νησί του Ιονίου ότι απέφευγα συστηματικά και επίμονα να εξυπηρετήσω Έλληνες. Με όλες τις άλλες φυλές δεν είχα θέμα. Με τους Έλληνες απλά δεν άντεχα...

Marina είπε...

Το εύκολο είναι να μείνουμε πάνω στα δένδρα και να συνεχίσουμε να είμαστε μαϊμούδες.
Το δύσκολο είναι να κατεβούμε και να εκπολιτισθούμε.

athinovio είπε...

Όπως είπα, δεν αποποιούμαι την ευθύνη που έχει ο καθένας για τον εαυτό του.
Δε νόμίζω ότι ο Έλληνας σκέφτεται"Τέτοιοι που είναι, θα τους δείξω εγώ, θα τα κάνω όλα λαμπόγυαλο", βλέπω όμως ότι πρόκειται για φυσική συνέπεια. Για παράδειγμα, ο δάσκαλος(που ξέρει περισσότερα από τον μαθητή) αφήνει τη δουλειά του μισοκαμωμένη, άρα έχουμε ένα ημιμαθές άτομο σαν αποτέλεσμα. Όταν με το καλό ενηλικιωθεί, θα έχει την ευθύνη του εαυτού του, αλλά μέχρι τότε ο "δάσκαλος" θα τον κοροιδεύει και θα τον έχει αφ'υψηλού για την ημιμάθεια που ο ίδιος προξένησε, το οποίο με τη σειρά του θα έχει σαν αποτέλεσμα την αντιδραστική συμπεριφορά του ημιμαθούς ατόμου. Άρα...?

Απλά πιστεύω ότι το πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση είναι δουλειά των πιο μορφωμένων και των πιο ισχυρών, ώστε να μπορέσουν οι υπόλοιπη, αυτοί που πήγαν σε υποδεέστερα σχολεία να ακολουθήσουν. Και μάλιστα, οι εκπαιδευτικοί πιο πολύ από όλους...

Prokopis Doukas είπε...

@AlexMil: Ευχαριστώ. Αν τα γράφω είναι γιατί πιστεύω οτι αυτοί που τα κάνουν πρέπει κάποτε να καταλάβουν. Να μην τους φαίνονται "κινέζικα" όλα αυτά...

@cynical: Βέβαια αγαπητή. Και πουριτανοί είναι και επιφανειακοί και φανφαρόνοι (εξ ου και Μπερλουσκόνι). Όπως λες όμως, είναι και αρκετά πιο αισθητικοί...

@panosjee: Πολλοί νεοέλληνες δεν μετέχουν πραγματικά της ελληνικής, αλλά της "σκυλο-κίτρινης" παιδείας. Εννοείτε την Ελαφόνησο στην Κρήτη; Βρέθηκα - και να ένα ενσταντανέ που δεν έβαλα στο κείμενο: Δύο σαχλο-οικογενειάρχες πόζαραν με φόντο το ηλιοβασίλεμα, με ομήγυρη τουλάχιστον 10 παιδάκια, παριστάνοντας υποτίθεται τους εραστές που φιλώνται, χαχανίζοντας γκροτέσκα. Άντε τώρα, να δεις ηλιοβασίλεμα - φεύγεις απλώς τρέχοντας...

Prokopis Doukas είπε...

@Freedom: Εμείς είμαστε και το κράτος, αγαπητή. Εμείς το διαμορφώνουμε έτσι... Εγώ πάντως όποιον δω να πετάει σκουπίδια στον δρόμο, τον κράζω ή του κορνάρω. Αν το κάναμε όλοι, μπορεί και να καταλάβαινε κάτι. Η κατακραυγή είναι μεγάλο όπλο.

Ναι, στη νέα γενιά ελπίζω κι εγώ. Και στην οικολογική της συνείδηση - και κυρίως μήπως ξεπεράσει αυτό το "δε βαριέσαι"...


@Dave Bowman: Μάλλον γιατί αισθάνονταν "σαν το σπίτι τους" - και άφηναν ελεύθερο όλο τους το θράσος...


@Marina: Άμα το πω όμως αυτό σε κανένα γήπεδο, μετά από καμιά "εθνική επιτυχία", τι νομίζετε οτι θα συμβεί; :-)



@athinovio: Δεν είναι όμως και ασυνείδητη η "καταστροφή του περιβάλλοντος". Όλοι νοιώθουν οτι είναι λίγο παραπάνω "θρασείς", αλλά το κάνουν εκεί που τους παίρνει - όπως κάνει ένα παιδί, όταν δοκιμάζει τις αντοχές των γονιών του. Θέλω να πω οτι το χειρότερο, όταν δεν αντιδρούμε, είναι οτι το ασύστολο "νομιμοποιείται"...
Αυτό που ήθελα να σας πω με το προηγούμενο σχόλιο-διαφωνία, είναι οτι η διελκυστίνδα δεν είναι μεταξύ "κοστουμαρισμένων/μορφωμένων" και "καταπιεσμένου/αμόρφωτου λαού". (Υπάρχουν γαιδούρια με μόρφωση και λαϊκοί άνθρωποι εξαιρετικά σεμνοί και φινετσάτοι). Η διελκυστίνδα είναι μεταξύ ανθρώπου που επιλέγουν την ήσσονα προσπάθεια και το θράσος - και ανθρώπων που επιλέγουν το αντίθετο...

Benikos place είπε...

Καλησπερα και απο εμας.Προκόπη συμφωνω απόλυτα μαζι σου.Ζω 22 χρονια Γερμανια και ειμαι ετσι οπως ειπες, εχω προσαρμοστει και εχω αποβαλει την γαιδουρια της φυλης μου.Ελα ομως που ερχομαι διακοπες Ελλαδα..Βλεπω το τι γινετε και θυμωνω και αρχιζω να κραζω και γω...αποτελεσμα? Φέτος κινδυνεψα να σκοτωθω και να φαω και ξύλο...Μετα απο μερικα παρομοια περιστατικα μου συμβαινει το εξής: αρχιζω και γω να μη σεβομαι αυτα που στην γερμανια δεν θα παραβιαζα ποτε...Οποιος κοιμαται με στραβους το πρωι αλληθωριζει!!!Η προσαρμοζεσαι, η απομωνοση, η μονη λυση που βλεπω εγω...Εμενα παντως εχει φοβηθει το ματι μου.

maximus είπε...

Ακόμα και στα ξενοδοχεία πολλών αστέρων που υποτίθεται ότι πληρώνει κάποιος μια μικρή περιουσία για να είναι όλα είναι ελεγχόμενα, έχει απ' αυτούς, τους νεο-έλληνες; να τολμήσω να πω; Εκεί να δείτε σόου, που σίγουρα θα τα έχετε απολαύσει.. Για να μην πούμε πως ξεχωρίζουν στις άλλες χώρες, στα αεροδρόμια και μέσα στα αεροπλάνα. Ούτε το βαρύ πτυχίο λοιπόν αλλά ούτε τα πολλά λεφτά μπορούν να τους σώσουν. Γρήγορα, στον κάδο της ανακύκλωσης, όλοι..

Ραλλού είπε...

Όλα αυτά που όλοι μας έχουμε σκεφτεί μετά από μια επίσκεψη σε κάποια νεκρή από ασφυξία ελληνική παραλία..... Ελλάδα σε όλο της το μεγαλείο που δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ(δυστυχώς)και Έλληνες που,τη μια χρονιά, κάνουν beach party με τις ευλογίες της δημοτικής ''αρχής'' πάνω σε αυγά kareta-kareta και την επόμενη παίρνουν στα χέρια τα νεογέννητα μικρά για να τα οδηγήσουν στη θάλασσα....

Μαρία Δριμή είπε...

Για την ακρίβεια, Προκόπη, αυτή είναι οι "Ελληνάρες". Οδηγούν το Cayenne με το μαυρισμένο μπράτσο να κρέμεται απέξω, αφού έχει εκσφενδονίσει τη γόπα του τσιγάρου προς άγνωστη κατεύθυνση. Διπλοπαρκάρουν έξω από την ταβέρνα για να κατεβάσουν τα θηλυκά σκυλιά της οικογένειας με τις Louis Vuitton και τις σαγιονάρες Prada.
Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν και άλλοι Έλληνες. Τουλάχιστον στους ανθρώπους που κατά το δυνατόν επιλέγω γύρω μου, σπανίζει το είδος που πολύ ωραία περιέγραψες.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Prokopis Doukas είπε...

@Benikos place: Όχι, όχι, μην αλλοιθωρήσετε... Κρατήστε τα μπόσικα! :-)

@MAXIMUS: Όταν χωρίς παιδεία υπάρχουν και εύκολα λεφτά, τότε τα πράγματα είναι όντως πολύ χειρότερα...

@Ραλλού: Έχω δει και χειρότερο. Να φωτογραφίζουν με φλας τη χελώνα που βγαίνει να γεννήσει, με αποτέλεσμα φυσικά να την κατατρομάξουν...

@Maria Jose: Μαρία μου καλωσήρθες και πάλι. Φοβάμαι οτι όλα αυτά δεν περιορίζονται σε αυτούς που έχουν Καγιέν. Όλα όσα γράφω μου συνέβησαν το τελευταίο δεκαήμερο, σε μέρη όπου δεν υπήρχε ούτε ένα πανάκριβο αυτοκίνητο - και οι πρωταγωνιστές δεν κάπνιζαν πούρα. Είναι διάχυτα σε όλα τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα...

Φυσικά υπάρχουν και οι άλλοι Έλληνες. Αλλά έχουν "λουφάξει" - φαίνεται και στην πολιτική αυτό. Αν έχει κάποιο σκοπό αυτό το post, είναι να "ξυπνήσουμε" επιτέλους...

Αν και χθές ένας φίλος (χωρίς να έχει διαβάσει το post) μου είπε απαισιόδοξα: "Οι Έλληνες δεν μαζεύονται πια Προκόπη. Σε κανένα επίπεδο. Παντού υπάρχει και επιβάλλεται το θράσος και η διαφθορά". Θα κάνουμε κάτι γι αυτό;

Ανώνυμος είπε...

O athinovios έχει δίκιο. Ο σεβασμός του ελεύθερου χώρου, αλλά και η κοινωνική συνείδηση γενικότερα, δεν εμπεδώνονται από τη μια μέρα στην άλλη, ούτε καν από τη μια γενιά στην άλλη. Σε ένα παλιότερο άρθρο του για τη διαφθορά, ο Δ. Γουσέτης γράφει:(http://ananeotiki.gr/el/readAuthors.asp?authorID=11&page=6&textID=1647)

Οι κώδικες αξιών είναι προϊόν μακρών παραδόσεων. Χαρακτηρίζουν πολιτισμούς. Δεν μπορούν ν’ αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά για να αλλάξουν, έστω και μακροπρόθεσμα, χρειάζεται μια μόνιμη πολιτιστική παρέμβαση που μόνο η πολιτική και οι πολιτικοί μπορούν να πραγματοποιήσουν.
[...]
Ωστόσο μένει το ερώτημα: γιατί οι κυβερνήσεις ασκούν αυτή την πολιτική; Μήπως επειδή και αυτές αποτελούνται από ανθρώπους με την παραπάνω παράδοση; Αλλά αυτό μοιάζει με το ερώτημα αν το αυγό έκανε την κότα ή η κότα τ’ αυγό.

ΞΕΝΗ είπε...

Exw minei afoni. Ayto to keimeno einai afto pou skeftomaste oloi otan ginomaste martires tetoiwn peristatikwn. Alla an ta pei ola afta kapoios mi ellinas einai ratsisteis kai yponomevei tin ellada...

yb είπε...

Να'ξερες πόσο χαίρομαι την αισιοδοξία σου, εγώ λέω οτι δεν θα αλλάξουν, όχι στη ζωή αυτή που ζούμε τουλάχιστον, ίσως σε κάποια μελλοντική γενιά, τώρα το μόνο που μπορώ, αν μπορώ, είναι να τους αποφεύγω...

Παράδειγμα αρχών Αυγούστου στη Μεσσηνία: σε στενή λωρίδα αμμουδιάς, δηλαδή μια σειρά απο ψάθες/πετσέτες παράλληλα στην ακρογυαλιά είμαι η τελευταία, απέχει η ψάθα μου 50 μέτρα απο την προηγούμενη και 100 μέτρα απο την επόμενη στη διπλανή αμμουδιά (παρεμβάλλεται ρυάκι, πάνε απο αλλού αλλά μπορεί κανείς να συνεχίσει κι απο κει που ειμαι) στη μεσημεριανή ησυχία εμφανίζεται νέα οικογένεια (γύρω στα 30-35 οι γονείς), πρώτος ο πατέρας με όλα τα συμπράγκαλα (2 ξαπλώστρες, 1 τραπεζάκι, 1 ψυγείο), ακολουθούν δύο παχιά αγοράκια σέρνοντας γιγαντιαίες σακκούλες jumbo υπέρχειλες με σκουπιδοπαιχνίδια και ακολουθεί η μαμά με τους φραπέδες. Ανησυχώ, αλλά υπάρχει άφθονος χώρος και "αυτο-επιπλήττομαι" μέσα μου για να μην είμαι προκατειλημμένη με τους ανθρώπους. Κοντοστέκεται ο πατέρας στα 30 εκατοστά απο την ψάθα μου, ανησυχώ περισσότερο, αλλά σκέφτομαι να ξαποστάσει θέλει ο δύσμοιρος. Αμ δε...η δύσμοιρη ήμουν εγώ, αυτό ήταν, έφτασαν... και άρχισαν την εγκατάσταση σχεδόν πάνω μου.... αφήνω το βιβλίο μου, ανασηκώνομαι, προσπαθώντας να βρω το θάρρος και τις λέξεις για να πω κάτι σαν "εδώ θα καθίσετε; δεν θα προχωρήσετε;" και πριν πω οτιδήποτε μου λέει ο πατέρας "τι έγινε; έχεις κανένα πρόβλημα;" " μα, λέω, τόσα μέτρα αμμουδιά εδώ δίπλα μου θα μείνετε;" "αν έχεις πρόβλημα φύγε" ήταν η απάντηση.
Δεν μετακινήθηκα, έφυγα απο την παραλία. Και δεν ένιωθα αγανακτισμένη, ηττημένη ένιωθα. Τέτοιες καταστάσεις δεν μπορώ να τις αντιμετωπίσω, τι μπορούσα να κάνω ή να πω; Και με συγχωρείς για την πολυλογία μου αλλά αυτό το ζήτημα με στενοχωρεί ιδιαίτερα.
ΥΓ και με όλα αυτά δεν αναφέρθηκα στον εξαίσιο Lou Reed :-)

scalidi είπε...

Σκεφτείτε να είναι κανείς ευγενικός, ήσυχος, με την πετσετούλα και το βιβλιαράκι του και το μονόχρωμο μαγιό του στη θάλασσα, χωρίς παιδιά και σκυλιά, σχεδόν πρόκληση, "κόκκινο πανί"...

(Έχετε υπάρξει για ένα τρίμηνο δάσκαλός μου, το 1997. Ανακάλυψα το μπλογκ σας μόλις γύρισα από τις διακοπές μου. Πολύ του γούστου μου, ιδίως το post "Speaking of hapiness".)

Καλή συνέχεια.

Φ.Α.Π.ΕΣ. (Φέρελπις Αρθρογράφος-Πολιτικός ΕπιΣτήμονας) είπε...

Κ. Δούκα έχετε ζήσει ποτέ στο εξωτερικό; Με βάση ποιούς ξένους κάνετε τη σύγκριση με τους Έλληνες; Τους τουρίστες; Ξένους δημοσιογράφους; Έχετε ζήσει την καθημερινότητα κάποιου ΒορειοΕυρωπαίου; Πέρα απο το γεγονός ότι οι χαρακτηριστικές συμπεριφορές που περιγράφετε είναι πολύ σχετικές με βάση τον ελληνικό πληθυσμό στο σύνολο του, είναι λογικό η κουλτούρα μας να έχει όπως ΟΛΕΣ οι άλλες και αρνητικά χαρακτηριστικά εκτός των θετικών. Τί είναι αρνητικό και τί θετικό βέβαια είναι και πάλι πολύ σχετικό. Μήν πυροβολείτε τους Έλληνες, οι ξένοι και ειδικά οι ΒΔ-Ευρωπαίοι τους οποίους αποθεώνετε, μας αγαπάνε (συνήθως) γι'αυτό ακριβώς που είμαστε. Ειδικά πάντως για τους Γερμανούς -έχοντας ζήσει την καθημερινότητα τους- θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο για πολύ αρνητικά χαρακτηριστικά που οφείλονται στην κουλτούρα τους. Κανένας δεν είναι καλύτερος απο κανέναν. Κανένας δεν είναι καλύτερος από τους Έλληνες, όπως και οι Έλληνες δεν είναι καλύτεροι απο κανέναν.

ellinaki είπε...

Συνυπογράφω και καλησπερίζω :)

Prokopis Doukas είπε...

@ΞΕΝΗ: Γι αυτό την υπονομεύω εγώ, που είμαι Έλληνας... :-)
Και μην ακούσω κανέναν να λέει οτι πατριώτης είναι αυτός που υπερασπίζεται τα εγκλήματα των πατριωτών του - το ανάποδο ισχύει: αυτός που τα καταγγέλει είναι ο πραγματικός πατριώτης...

@yb: Τρομερή φράση... "Εχεις πρόβλημα;" Χαρακτηριστική ενός θράσους, που αντί (με την υπόνοια της ενόχλησης) να γίνει το ύφος πιο σεμνό και μετριοπαθές, γίνεται πιο επιθετικό...

@scalidi: Καλώς ήρθες λοιπόν, παλιά μου μαθήτρια..
Καλά μην κολλάτε και στο μονόχρωμο - το ανέφερα απλώς ως εύκολη λύση αποφυγής της κακογουστιάς.. :-)

Prokopis Doukas είπε...

@Kostas Chrysikos: Αν κάνατε τον κόπο να διαβάσετε το προφίλ μου δίπλα θα βλέπατε οτι έχω σπουδάσει στο εξωτερικό Επίσης σας προσθέτω οτι έχω ζήσει μεγάλα διαστήματα στη Γαλλία, σε μικρή ηλικία, όταν ο πατέρας μου ήταν εκεί αυτοεξόριστος, στη διάρκεια της χούντας.

Θα συμφωνήσω μαζί σας οτι ο άνθρωπος είναι το μέτρο των πάντων και ουδεμία σημασία έχει από πού προέρχεται. Σε αυτό το κομμάτι στηλιτεύω συγκεκριμένες κοινωνικές συμπεριφορές που απαντώνται στην Ελλάδα. Δεν συγκρίνω - αποτυπώνω.

Δεν καταλαβαίνω τι μου λέτε για τους τουρίστες και τους ξένους δημοσιογράφους. Ναι, η συντριπτική πλειονότητα των τουριστών (πλην συγκεκριμένων ομάδων σε συγκεκριμένα παραθεριστικά κέντρα) δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις συμπεριφορές. Δεν ισχυρίζομαι οτι οι άλλοι δεν έχουν αρνητικά χαρακτηριστικά - με ενδιαφέρει ποιά έχουν οι κάτοικοι αυτής της χώρας (κοινωνιολογικά μιλώντας). Και με ενδιαφέρει να τα στηλιτεύουμε, μπας και αλλάξουν κάποια από αυτά. Και κυρίως να μη συνεχίζεται (με βάση ένα γενικό θεωρητικό και "αθωωτικό" σκεπτικό), η κατρακύλα στην κοινωνική μας συμπεριφορά...

@ellinaki: Σημαντικό, με το nick που έχετε.. :-)

Sue G. είπε...

Δεν πιστεύω ότι είναι κατακριτέο το ότι υπάρχουν πολλών ειδών Έλληνες, το αντίθετο. Το ανησυχητικό όμως, στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι η γραφικότατη ετούτη κατηγορία, οι Ελληνάρες, είναι αυτοί ακριβώς που θεωρούν εαυτούς καλύτερους ή ακόμη και ανώτερους των άλλων. Το μοντέλο της συμπεριφοράς τους εξαπλώνεται ραγδαία τον τελευταίο καιρό απειλώντας τα δικαιώματα των υπόλοιπων πολιτών, οι οποίοι δεν μπορούμε ούτε καν να τα υπερασπίσουμε τις περισσότερες φορές. Κι αυτό είναι το κατακριτέο.

Φ.Α.Π.ΕΣ. (Φέρελπις Αρθρογράφος-Πολιτικός ΕπιΣτήμονας) είπε...

Αρχικά να σας ζητήσω συγγνώμη που ήμουν τόσο επιθετικός απέναντί σας στην πρώτη μου ανάρτηση. Επί της πρόθεσης να στιλητεύσετε τις κακές συμπεριφορές συμφώνώ. Απλά έχω αγανακτήσει κ. Δούκα με την τάση να κατηγορούμε τους εαυτούς μας συγκρίνοντας τις κακές συμπεριφορές μας με τις καλές άλλων κουλτουρών (δείτε για παράδειγμα τα σχόλια των περισσοτέρων επί του κειμένου σας που με αφορμή τα λεγόμενα σας γίναν ισοπεδωτικοί). Νομίζω υποτιμάμε τους εαυτούς μας και βρίσκουμε ευκαιρία να γκρινιάξουμε (άλλο ένα κλασσικό χαρακτηριστικό μας). Ούτε κάποιο ουσιώδες συμπέρασμα βγάζουμε ούτε ωριμάζουμε με αυτόν τον τρόπο. Η ερώτηση αν έχετε ζήσει στο εξωτερικό είναι πιό πολύ μεταφορική. Γιατί ζώντας στο εξωτερικό βλέπω ότι ο 'εθνικός' μας χαρακτήρας -με τα αρνητικά του- δεν είναι επ' ουδενί κατώτερος των Βορειοευρωπαίων ή άλλων. Να υπογραμμίσω ότι δέν το βλέπω αυτό λόγω κάποιας περηφάνειας ή νοσταλγίας για την Ελλάδα. Σε επίπεδο κρατικής οργάνωσης ίσως υπάρχουν χαρακτηριστικές διαφορές, αλλά με βάση καθαρά τον άνθρωπο όχι. Σχετικά με το τουρίστες και δημοσιαγράφους εννοώ ότι είναι άνισο να αντιπαραβάλλουμε στους τουρίστες που βρίσκονται σε μια ξένη χώρα τον -ας πούμε- μέσο Έλληνα. Και ο Έλληνας όταν βρίσκεται στο εξωτερικό διφορετική συμπεριφορά έχει από αυτήν όταν βρίσκεται 'εντός των τειχών'. Τέλος, πιστεύω αυτές οι συμπεριφορές μας δέν μπορούν να αλλάξουν, διότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γενικότερης κουλτούρας μας.

Ανώνυμος είπε...

Συμβουλή προς λουομένους για ήρεμες βουτιές:
Επιλέγουμε παραλία ανεκτική στους γυμνιστές και απλώνουμε την ψάθα μας στην ευρύτερη περιοχή τους (κατά προτίμηση χωρίς το μαγιό μας αλλά δεν είναι και υποχρεωτικό, είπαμε πρέπει να είναι ανεκτική η παραλία με όλη τη σημασία της λέξης...). Εγγυημένη προστασία από οικογενειάρχες, κουβαδάκια, πεθερές, ψυγεία, αναμνηστικές φωτογραφίες, μην σας πω και από κινητά τηλέφωνα!!! Έχετε προσέξει πόσο πολύ δένει το θράσος και ο τσαμπουκάς με τη σεμνοτυφία;
Άλλη χρήσιμη δράση, μακράς πνοής:
Ενθαρρύνουμε τους φίλους μας, αυτούς τους υπέροχους εργένηδες-εργένισσες με τα ωραία μυαλά και τους ανοιχτούς ορίζοντες να σταματήσουν τα νάζια και να ζευγαρώσουν άμεσα. Γιατί πρέπει να αναπαράγονται μόνον οι κρετίνοι; Κατόπιν τους πιέζουμε διακριτικά να στείλουν τα παιδιά τους στο δημόσιο ελληνικό σχολείο. Εδώ υπάρχει μεγάλος έως και τεράστιος βαθμός δυσκολίας αλλά αξίζει να προσπαθήσουμε (ο δικός μου γιος πηγαίνει σε ξένο σχολείο λόγω Ευρωπαίου μπαμπά). Στη συνέχεια, τους υπενθυμίζουμε να καλούν τακτικά στο σπίτι τους φίλους των παιδιών τους, να κάθονται όλοι μαζί στο τραπέζι και να συζητούν ελεύθερα. Να τους φέρονται όπως αξίζει στα παιδιά, δηλαδή με ευγένεια και σεβασμό. Δεν χρειάζεται να τους μάθουν τρόπους, τα παιδιά μιμούνται. Το καλοκαίρι να τα παίρνουν για μπάνιο. Να τους δείχνουν ότι μπορούν να παίζουν και να διασκεδάζουν χωρίς να χαλάνε τον κόσμο. Με ή χωρίς το μαγιό τους...
Τι λέτε; Ίσως είναι μια αρχή
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού
Eli

gerasimos είπε...

Ακριβώς γι' αυτούς τους λόγους Προκόπη πολλά καλοκαίρια προτιμώ να... παίρνω τα βουνά (Ζαγοροχώρια ή Βλαχοχώρια Γρεβενών συνήθως). Και αν σε νησί, πηγαίνω μόνο νωρίς το πρωί ή σε άλλες... ανύποπτες ώρες για μπάνιo, μακριά χρονικά και χωρικά από τις λεγεώνες των σαγιοναροφόρων. Α, μια και είδα να αναφέρεται ο Εγγονόπουλος στην αρχή των σχολίων, ο Μίλτος Σαχτούρης, αναφερόμενος στη γνωριμία τους, έλεγε ότι με τον Εγγονόπουλο "μιλούσαμε πάντα στον πληθυντικό ο ένας στον άλλον, γιατί συνήθιζε να λέει ο Εγγονόπουλος ότι τους Έλληνες πρέπει να τους προσέχει κανείς, γιατί πρώτα σου κάνουν το τραπέζι και μετά όταν φτάσουν στο φρούτο σου βαράνε και καρπαζιά"...

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Kύριε Δούκα, αν κάποιοι είναι φωνακλάδες, ευχάριστοι, πλακατζήδες, έξω καρδιά, δεν είναι αναγκαστικά ορθόδοξοι, ούτε περνούν τη ζωή τους στο απόλυτο κενό. Μπορεί να ενοχλούν κάποιον που πήγε να κοιμηθεί στην παραλία και όχι στο κρεβάτι του, αλλά, ξέρετε, η παραλία τον Αύγουστο δεν προσφέρεται για ύπνο. Όλοι εσείς που έχετε δημόσιο λόγο πρέπει να αποφεύγετε τις ετικέτες και με κάθε καλή διάθεση θα έλεγα ότι θα πρέπει να γίνετε πιο ανεκτικός με την διαφορετικότητα και να αποφεύγετε ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς όπως "χοντρά παιδιά". Δεν είναι μόνον τα "χοντρά παιδιά" κακομαθημένα. Διαβάζουν και οι έφηβοι τα μπλογκς και πρέπει να γνωρίζετε ότι οι έφηβοι πληγώνονται εύκολα, πολλές φορές και ανεπανόρθωτα.

Τέλος, μού κάνει εντύπωση πώς μετά τόση απαξίωση όλων αυτών των ανθρώπων, καταδέχεστε να σας πληρώνουν το μισθό σας. Θα γνωρίζετε βέβαια ότι σας πληρώνουν ΚΑΙ οι φωνακλάδες, ΚΑΙ οι ορθόδοξοι, ΚΑΙ αυτοί που διαβάζουν αθλητικές εφημερίδες, ΚΑΙ αυτοί που παίζουν ρακέτες, ΚΑΙ αυτοί που τους αρέσουν τα σκυλολαϊκά, ΚΑΙ αυτοί που κάνουν ανούσια χωρατά, ΚΑΙ αυτοί που ακούν ραδιοφωνάκι, ΚΑΙ αυτοί που έχουν χοντρά παιδιά. Αλήθεια, εκεί γιατί δεν έχετε πρόβλημα, και αυτά "τα σκουπίδια τους που είναι οι ίδιοι" τα δέχεστε ευχαρίστως;

υ.γ.
Prokopis Doukas: Ούτε υποστηρίζω οτι η πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας είναι για τον Καιάδα - αντιθέτως πιστεύω οτι υπάρχουν πολλές υγιείς δυνάμεις.

Καιάδας??? Aντιλαμβάνεσθε τι γράφετε???

Prokopis Doukas είπε...

@ Sue: Α, μπράβο - το θέτετε πολύ ωραία! Ευχαριστώ...

@Kostas Chrysikos: Αν δεν κατηγορήσουμε εμείς τους εαυτούς μας, δε νομίζω οτι μπορούμε να δεχτούμε την κριτική των άλλων - εκεί θα λειτουργήσουν αμέσως τα "πατριωτικά" μας αντανακλαστικά...

Το ζήτημα δεν είναι (ούτε είπα ποτέ) οτι οι Έλληνες είναι κατώτεροι. Μακριά από μένα τέτοιες γενικεύσεις, που είναι η βάση του ρατσισμού. Αν προσέξετε, λέω χαρακτηριστικά στο τέλος "Αυτοί οι Έλληνες".

Διαφωνώ μαζί σας - οι Έλληνες τουρίστες στο εξωτερικό έχουν πολλές φορές την ίδια συμπεριφορά. Το λέει και κάποιος άλλος πιο πάνω. Αρκεί να μπείτε σε ένα αεροπλάνο που φεύγει ή επιστρέφει στην Αθήνα, γεμάτο από Έλληνες....

@ Eli: Πολύ σωστό αυτό για τη σεμνοτυφία! Έτσι είχε σωθεί επί πολλά χρόνια η Μύκονος (ήταν το νησί των gay και του aids!), ώσπου "άνοιξε τις πόρτες" ο Κωστόπουλος...

@gerasimos: "Σαγιορανοφόροι"... Καλό! :-)

isaak είπε...

πω πω, "φορτωμένος" γύρισες από τις διακοπές σου...δεν πιστεύω βέβαια οι "ελληνες" του ποστ σου να στάθηκαν ικανοί να σου τις χαλάσουν!

περιέγραψες τέλεια τη συμπεριφορά των κάφρων... η επόμεη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό όμως είναι "πόσοι είναι αυτοί?" δεν μπορώ να ξέρω αν έχω δίκιο αλλά νιώθω ότι είναι η συντριπτική μειοψηφία... έχουν όμως το πλεονέκτημα να τους βλεπεις ευκολα, να ακουγονται δυνατά και να μην νιωθουν καθολου ασχημα για τους εαυτους τους...

απο την άλλη όμως δεν μπορώ να αγνοήσω την "ελιτιστικη" διάθεση και attitude πολλών από τους υπόλοιπους "καλους" έλληνες... και ακόμη περισσότερο αυτή την ισοπέδωση του "έλληνες παιδί μου, τι περιμένεις?" Το σχόλιο του κ.Χρυσικού είναι πολύ σημαντικό, το προβλημα μας δεν ειναι οι έλληνες κάφροι αλλά η καφρίλα από όπου προέρχεται και με οποιαδήποτε μορφή... Το σάββατο ήμουν στην συναυλία των pearl jam στο βερολίνο..πάνω από 12000 κοσμος από καμμιά 50αριά χώρες...αυτό που θα μου μείνει δεν είναι ο κάφρος γερμανός που ήταν μπροστά μου αλλά ο καφρος που την είχε δει ο μεγαλύτερος οπαδός των pearl jam ο οποίος μπορούσε να χτυπάει οποιονδηποτε ήταν δίπλα του επειδή "ετσι γουσταρε"(sic)

Από την άλλη συμφωνω απόλυτα με την ανάγκη να στυλιτεύσουμε την καφρίλα αυτή... και εκεί είναι που πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί η yb έφυγε ηττημένη από την παραλία της μεσσηνίας? γιατί εγώ συχνά βαριέμαι να συμμετάσχω σε συζητήσεις που με ενδιαφέρουν όπως αυτές που γίνονται σε αυτό εδώ το μπλογκ? γιατί υπήρχε τόση μεγάλη αποχή στις εκλογές??? πόσο υπεύθυνοι είμαστε τελικά εμείς οι ίδιοι ως άνθρωποι για όλα αυτά?

το "εξωστρεφή αυνανιστική ευχαρίστηση" είναι από τις καλύτερες ατάκες που έχω ακούσει εδώ και καιρό:-)

Prokopis Doukas είπε...

@Κατερίνα σ-Μ.: Μπορεί να είσαι "ευχάριστος, πλακατζής, έξω καρδιά" και να μην ενοχλείς ποτέ τον διπλανό σου. Οι παραλίες - ακριβώς επειδή συγκεντρώνουν πολλές φορές τόσο κόσμο - είναι χώροι, όπου κατ' εξοχήν χρειάζεται να προσέχει κανείς αν ενοχλεί. Δεν έγραψα ανάλογο κομμάτι για το πως φερόμαστε στην πολυσύχναστη οδό Πανεπιστημίου (που κι εκεί υπάρχουν κώδικες και κανόνες)...

Συμπεριφορές επικρίνω και μάλιστα διαζευκτικά. Οι αναφορές μου σε μια υποκριτική χριστιανοσύνη ή πατριωτισμό, που συνοδεύουν συχνά αυτές τις συμπεριφορές και αυτό το επίπεδο, είναι νομίζω κατανοητές από όλους τους προηγούμενους σχολιαστές- εκτός μάλλον από εσάς.

Το ίδιο ισχύει με τον χαρακτηρισμό "χοντρά", που επίσης είναι διαζευκτικός, με όσα άλλα λέω. Δεν είπα πουθενά λοιπόν οτι μόνο αυτά είναι τα κακομαθημένα - αυτά είναι τα θύματα μιας "μη υγιούς" ανατροφής. Ρατσιστικό είναι κάτι που αναφέρεται σε κάτι που δεν μπορείς να αλλάξεις, (όπως φυλή, χρώμα, ύψος, θρησκευτική προέλευση κλπ) - για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, δεν είναι όμως του παρόντος. Η κριτική λοιπόν στρέφεται κατά των γονιών τους εμφανώς και όχι κατά των παιδιών. Όλοι οι άλλοι το καταλαβαίνουν - εσείς βεβαίως όχι. Το ενδιαφέρον σας δε για τους εφήβους (που τυχόν διαβάζουν το μπλογκ - αμφιβάλλω) το βρίσκω εξαιρετικά υποκριτικό.

Το επιχείρημα σας για το "ποιός με πληρώνει" είναι αστείο. Επειδή αμείβομαι ως επαγγελματίας από το ευρύτερο δημόσιο, θεωρείτε οτι πρέπει να έχω "απόψεις-σούπα", που να περιλαμβάνουν τη σύνθεση των απόψεωνόλων των Ελλήνων; Είναι ποτέ δυνατόν; Μήπως τότε να περιλαμβάνει και τις απόψεις π.χ. των εμπόρων κοριτσιών από τις Ανατολικές χώρες ή των νεοφασιστών, που και αυτοί "με πληρώνουν", ως Έλληνες πολίτες;

Όσο για τον Καιάδα (της κριτικής προφανώς), όσοι το διάβασαν έβαλαν τα εισαγωγικά που παρέλειψα. Εσείς όχι.

Είναι προφανές, κυρία μου, από τα διαδοχικά σχόλια που έχετε κάνει στο μπλογκ μου, οτι "σας τη σπάω". Αρέσκεστε όμως, στο να γράφετε σχόλια στο μπλογκ κάποιου που σας τη σπάει, θεωρώντας οτι αυτό είναι το "ζόρικο" (όπως είχατε γράψει παλιότερα σε ένα άλλο σχόλιο) στην μπλογκόσφαιρα.

Εγώ αντιθέτως θεωρώ οτι είναι απολύτως ανούσιο και υποβαθμιστικό του ίντερνετ, ως εργαλείου διαλόγου και δημόσιας συζήτησης - γιατί βασίζεται στα συμπλέγματα και στην κάλυψη της ανωνυμίας. Θεωρώ το διάλογο χρήσιμο μόνον όταν είναι καλοπροαίρετος, ώστε να καταλήξει σε συμπέρασμα ή έστω μια γόνιμη πιστοποίηση των αντιθέσεων. Αυτό που πρεσβεύετε ως "διάλογο" έχει κίνητρα, που άπτονται της ψυχολογίας. Για να σας το πω "λιανά", δεν θα διανοηθώ ποτέ να γράψω στο μπλογκ κάποιου, του οποίου σιχαίνομαι όλες τις απόψεις. Αναρωτιέμαι γιατί υπάρχουν άνθρωποι που το κάνουν.

Γι αυτό ελπίζω να μην ξαναχρειαστεί να σας απαντήσω.

Prokopis Doukas είπε...

@isaak: Δεν έχω γυρίσει από τις διακοπές μου.. :-)

Μα δεν συγκρίνω την "καφρίλα" μας με καμία άλλη..
Μπορούμε, πριν διορθώσουμε τον κόσμο, να κάνουμε κάτι για τη δική μας καφρίλα, εδώ που κατοικούμε; Αυτό το απλό πράγμα λέω...

Και επαναλαμβάνω: Καταλήγω με μια έκφραση "κλειδί": "Αυτοί οι Έλληνες". Που μπορούν να είναι και διαφορετικοί, αν προσπαθήσουν(με)..

Πολύ σωστά λοιπόν θίγετε τον προβληματισμό, για την ένοια της "συμμετοχής"...

Theodota Nantsou είπε...

Γεια χαρά κι'από μένα! @athinovio, ο καθένας μας φέρει στο ακέραιο τη δική του ευθύνη. Αν φταίει το σύστημα, φταίω κι'εγώ που μπαίνω στο ίδιο καζάνι και κάνω τα ίδια και εξίσου απαράδεκτα.

Προκόπη μου, δεν ξέρω αν όλοι αυτοί οι τρισάθλιοι που λυμαίνονται κάθε φυσικό χώρο είναι Ορθόδοξοι ή φοράνε αλυσιδίτσα και βλέπουν κιτρινάδες στην τιβι. Για να πω την αλήθεια γνωρίζω πολλούς τέτοιας περιγραφής "λαϊκούς" που σέβονται και τον δίπλα και ότι υπάρχει δίπλα τους. Σίγουρα όμως είναι πολλοί, σίγουρα είναι έλληνες και όχι ξένοι, σίγουρα ψηφίζουν και σίγουρα μένουν σε κάποια διπλανή πόρτα. Ας γίνουμε εμείς περισσότεροι ή πιο απαιτητικοί για όσα θεωρούμε και στην αδελφή Ευρώπη πραγματικά είναι αυτονόητα...

maximus είπε...

Συγνώμη για την ενόχληση αλλά τα σχόλια είναι ακόμα πιο ενδιαφέροντα από το κείμενο. Ήρθα να πω την μπαρούφα μου, μα έμεινα άφωνη..

Καλή συνέχεια :-0

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα, κύριε Δούκα.

Ξέρετε «αυτοί οι Έλληνες», που πολύ γλαφυρά περιγράφετε, που είναι ανάγωγοι και ακαλαίσθητοι, που δε μιλούν σωστά ελληνικά, που όντως μας κατακλύζουν και ενίοτε μας ταλανίζουν με τη γκροτέσκα συμπεριφορά τους, έχουν καταφέρει, παρ’όλα αυτά, να διατηρούν μία βασική ανθρώπινη αρετή, ίσως βέβαια και λόγω έλλειψης άλλης δυνατότητας. «Αυτοί οι Έλληνες» πάντα είναι γνήσιοι και αληθινοί, δεν ξέρουν να καμώνονται, κομίζουν τον εαυτό τους ίδιο και απαράλλακτο τόσο εντός όσο και εκτός της οικίας τους. Μ’αυτούς τους ανθρώπους δε χρειάζεται ποτέ κανείς να φυλάγει τα νώτα του, γνωρίζει ότι η χειραψία τους, ο λόγος τους, ακόμη και η άκομψη βρισιά τους, δεν θα αλλάξουν αίφνης από τη μέρα στην άλλη.

Κι αυτό, νομίζω, πως είναι πιο σημαντικό από τα θέματα «επιφάνειας» που θίγετε. Αντιθέτως, βρίσκω κιόλας πως είναι πολύ τυχεροί που δεν έχουν ακόμη «αναβαθμιστεί» στο στάδιο της καλότροπης ειρωνείας και υποκρισίας που συνήθως διαθέτουμε εμείς, οι «Άλλοι Έλληνες». Και βεβαίως εμείς, οι «Άλλοι Έλληνες», είμαστε μεν μία πολύ πιο «αθόρυβη» κατηγορία, αλλά πολλές φορές εξίσου κατάπτυστη για λόγους ουσίας.

Με αφορμή τις σκέψεις σας αυτές θυμήθηκα και εγώ ένα λαμπρό περιστατικό, πριν κάποια χρόνια στην ΕΛΣ, σε σχέση με ένα ζευγάρι «μουσικόφιλων» που είχα την ατυχία να κάθεται ακριβώς δίπλα μου. Καθ’όλη τη διάρκεια της ουβερτούρας, ο άνδρας παραληρούσε εκστασιασμένος πως επρόκειτο για μία φοβερή, μακράν την καλλίτερη εκτέλεση που είχε ακούσει μέχρι τώρα, τόσο που προσπαθούσε μανιωδώς να μιμηθεί το ρυθμό, κουνώντας το κεφάλι του, κτυπώντας δυνατά και τα δυο πόδια του στο δάπεδο. Στη συνέχεια, και επειδή η κυρία του δήλωσε πως διαφωνούσε, αραδιάζοντας βεβαίως όπως έπρεπε όλες τις προηγούμενες εκτελέσεις, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης, αυτός εξεμάνη φωνάζοντάς της «Σκάσε ζώον, από μουσική δε ξέρεις τίποτε!»
Φαντάζεσθε το τι επακολούθησε μέσα στην αίθουσα... :)))

Τέλος, οφείλω να ομολογήσω πως με εξέπληξε η διαφαινόμενη απέχθειά σας απέναντι σε όσους διαθέτουν, όπως χαρακτηριστικά γράψατε, «κοιλιές και προγούλια». Ξέρετε, μέχρι πρόσφατα ανήκα σ’αυτή την κατηγορία από τα εφηβικά μου χρόνια και νομίζω πως γνωρίζω πολύ καλά τι συμβαίνει στη ζωή αυτών των ανθρώπων. Δε θα ήθελα λοιπόν να πιστέψω πως εσείς κρίνετε κάποιον μόνον ή κυρίως από την εμφάνισή του, σίγουρα όμως θα γνωρίζετε πως πρόκειται για μία πολύ διαδεδομένη προκατάληψη.
Και σίγουρα πρέπει ακόμη να μάθετε πως βεβαίως και υπάρχει ρατσισμός απέναντι στους «χονδρούς». Ρωτήστε τους τί αντιμετωπίζουν όταν ψωνίζουν είδη ένδυσης, όταν πηγαίνουν σε συνεντεύξεις για εύρεση εργασίας, όταν τρώνε στο εστιατόριο, όταν φλερτάρουν, όταν βρίσκονται στην πλαζ κ.λπ. Θυμάμαι συγκεκριμένα πως ένιωσα όταν διάβασα το ποστ γνωστής μπλογκερ, όπου λίγο ή πολύ έτριβε τα χέρια της από ικανοποίηση μετρώντας πόσους χονδρούς θα αποδεκατίσει η νέα γρίπη!!!


Φιλικά
Μάνος Αλεξίου


Υ.Γ. Θεωρώ ότι ένα mp3 player ή ένα i-pod είναι πάντα πολύ χρήσιμα στην παραλία, ιδιαίτερα απέναντι στα φαινόμενα που περιγράψατε.

Prokopis Doukas είπε...

@Θεοδoτα Ναντσου: Μα είπαμε αγαπητή, όλα τα χαρακτηριστικά που παραθέτω είναι διαζευκτικά. Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα οτι οι άνθρωποι που πιστεύουν αυτό είναι απαραίτητα και εκείνο. Μια "στατιστική" πυκνότητα καταγράφω - κάτι δηλαδή που συμβαίνει συχνά και όχι απαραίτητα.

@MAXIMUS: Να την πείτε αγαπητή - και να μην υποτιμάτε το σχόλιο σας. Αν η συζήτηση κάτω από το κείμενο μοιάζει πιο ενδιαφέρουσα είναι χάρη στη συμμετοχή και τη σκέψη των περισσοτέρων από εσάς - και γι αυτό ευχαριστώ όσους συμμετέχουν δημιουργικά στην κουβέντα.

@Μάνος Αλεξίου: Για σταθείτε, γιατί κινδυνεύω να παρανοηθώ (ίσως και με ευθύνη δική μου). Δεν εξέφρασα πουθενά την απέχθεια μου για όποιον έχει κοιλιές και προγούλια - ούτε έχω κάτι απέναντι στους εύσωμους. Αντιθέτως, έχω υπάρξει και εγώ παχύς - και σε όλη μου τη ζωή αγωνίζομαι να μην ξεφύγω σε κιλά, γιατί είμαι λαίμαργος.

Λέω πολύ απλά δύο πράγματα: Η έννοια "ρατσισμός" κακώς αναφέρεται στην περίπτωση των ανθρώπων με υπερβολικό βάρος, γιατί δεν πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό που δεν μπορεί να αλλάξει, όπως το χρώμα, η φυλή, το ύψος κλπ. Το πάχος εμπίπτει (πλην ελαχίστων ποσοστιαία περιπτώσεων) στην κατηγορία των χαρακτηριστικών που οφείλεται στις συνήθειες και στον τρόπο ζωής μας. Στην ίδια "αυτοκαταστροφική" κατηγορία ανήκουν και άλλοι εθισμοί και συστηματικές τοξινώσεις, όπως το μανιώδες κάπνισμα (στο οποίο επίσης "ανήκα"), ο αλκοολισμός, η συστηματική χρήση ναρκωτικών κλπ.

Μακριά από μένα λοιπόν, η οποιαδήποτε σχέση με αυτό το αηδιαστικό που περιγράφετε οτι είπε μπλόγκερ για τη γρίπη.

Ο καθείς είναι ελέυθερος (και να αυτοκαταστρέφεται) και δεν είμαι εγώ που θα του πω να κάνει κάτι άλλο - πόσο μάλλον, είμαι ριζικά αντίθετος σε οποιαδήποτε προσπάθεια "γκετοποίησης" (αυτή είναι η σωστή λέξη και όχι ο ρατσισμός), όπως είμαι και για κάθε άλλη "διαφορετική" κατηγορία ανθρώπων.

Έκανα ένα σχόλιο για τα παιδιά αποκλειστικά. Κι εκεί είμαι έξαλλος με τους Έλληνες γονείς (που δεν είναι "διαφορετική" μειονότητα, αλλά δεσπόζουσα πλειονότητα), οι οποίοι εγκληματικά ταίζουν τα παιδάκια του "σκ.." (με συγχωρείτε), απλώς γιατί αρνούνται ή τεμπελιάζουν ή αδιαφορούν να ενημερωθούν λίγο και να προσπαθήσουν - και για τη δική τους διατροφική παιδεία και γι αυτή των παιδιών τους. Ξέρω τι θα μου πείτε: "ο μιμητισμός των παιδιών, πολύ δύσκολο να μη ζηλέψουν τα γαριδάκια κλπ." Το ξέρω οτι είναι δύσκολο. Όλα όμως τα μέσα, εδώ και χρόνια, φωνάζουν με σχετικά ρεπορτάζ για τη διατροφή των παιδιών. Όταν όμως δεν διαβάζεις παρά αθλητική εφημερίδα και βλέπεις παρά μόνο κουτσομπολιά, δεν έχεις ιδέα για όλα αυτά. Ή μάλλον κάτι έχεις ακούσει, αλλά "δε βαριέσαι"...

Όλα αυτά δε, συνοδεύονται και από μια συνολική απουσία αξιών στη ζωή, γι αυτό και τα παιδιά αυτά είναι κακομαθημένα - όπως κακότροποι και "κακομαθημένοι" είναι και οι γονείς. Πιστεύω οτι η προσωπική ευθύνη είναι κεφαλαιώδης - ειδικά όταν φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί - και δεν μπορείς να ανάγεις την κενότητα ή την αναποτελεσματικότητα σου στην τουρκοκρατία, τον εμφύλιο και την Ψωροκώσταινα γενικώς. Γιατί πολλοί άνθρωποι λαϊκής καταγωγής και χαμηλών εισοδημάτων έχουν ήθος, αξίες, εντιμότητα και καταφέρνουν και βελτιώνουν τον εαυτό τους;

Με τη λογική που υπονοείτε θα έπρεπε ο "μη έχων" να είναι εξ ορισμού άξεστος και λαμόγιο. Δεν το δέχομαι - και δεν είναι αυτή η αλήθεια.

Κάνετε δε (κατά την άποψη μου) το λάθος να αντιπαραβάλλετε τα φαινόμενα που παραθέτω με την "άλλη πλευρά", τον προσποιητό νεόπλουτο ή "σουσουδίζοντα" Έλληνα. Επαναλαμβάνω οτι η διελκυστίνδα δεν είναι είναι αυτή: Το ένα δεν "αθωώνει" το άλλο.

Κι ένα γενικότερο σχόλιο, γιατί κατηγορήθηκα για "ελιτισμό". Μακριά από μένα - δεν πιστεύω σε καμία "αριστοκρατία" (που δεν υπήρχε ούτως ή άλλως ποτέ στην Ελλάδα), είμαι απολύτως λαϊκής καταγωγής (όπως σχεδόν όλοι) και δεν έχω κανενός είδους περιφρόνηση για την καταγωγή κανενός. Την προσπάθεια ή όχι του καθενός στη ζωή κρίνω. Και προσπάθεια, ακόμα και κάτω από τις χειρότερες συνθήυκες, μπορεί πάντα να γίνει...

gerasimos είπε...

Tα χοντρά παιδιά αποτελούν συνέπεια κακής διατροφής που ξεκινά από τη βρεφική ηλικία, όταν οι γονείς - οι μητέρες εν προκειμένω - για να μην πολυασχολούνται τα στουμπώνουν με μπιμπερό αντί να τα θηλάζουν, με αποτέλεσμα να βλέπουμε ήδη στα καροτσάκια υπέρβαρα, παραφουσκωμένα από τα γάλατα του εμπορίου μωρά. Εν συνεχεία, μια και ως γνωστόν η πολυάσχολη ελληνική οικογένεια δεν έχει χρόνο για μαγειρέματα, τα παιδιά μαθαίνουν στα γκούντις, τα σουβλάκια και τις πίτσες με συνέπεια να έχουν γίνει από τα πιο υπέρβαρα του πλανήτη. Ενοχές θα έπρεπε νομίζω να νιώθει όχι όποιος αναφέρεται στα παραμορφωμένα λόγω έλλειψης γονεϊκού ενδιαφέροντος αυτά παιδιά, αλλά οι αδιάφοροι, ελλειμματικοί γονείς που ποτέ δεν ασχολήθηκαν ποιοτικά, σε βάθος με τα παιδιά τους.

isaak είπε...

προκοπη, δεν κατηγορηθηκες για ελιτισμο... προσπάθησα απλά να τονίσω όλες τις πτυχές του θέματος και να το δω πιο σφαιρικά...δεν αναφερομουν σε εσενα...

η συζήτηση έχει αρχίσει να αναφέρεται επί προσωπικού και αυτό είναι λάθος... το θέμα μας δεν είναι αν οι αποψεις του προκοπη ειναι political correct ή αν έβαλε εισαγωγικά στον καιάδα... το θέμα μας είναι να διορθώσουμε αυτά που μας ενοχλούν, να γίνουμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι και οι τρόποι με τους οποιους μπορούμε να το πετυχουμε...

Prokopis Doukas είπε...

@gerasimos: Ευχαριστώ αγαπητέ - για να μην ξεχνάμε επίσης και την πλήρη απουσία "γυμναστικής κουλτούρας", που χαρακτηρίζει τους γονείς - ούτε καν λίγα λεπτά περπάτημα, μόνο να παρκάρουμε ακριβώς απ' έξω ξέρουμε...

@isaak: Αγαπητέ, αν και εσύ ανέφερες τη λέξη, το σχόλιο μου δεν αναφερόταν σε σένα. Το έκανα γιατί υπάρχει μια γενικότερη αντίληψη που "αθωώνει" τον αμόρφωτο ή τον άνθρωπο των χαμηλότερων κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων για τα πάντα. Είναι μια αντίληψη "αριστερής αγκύλωσης" (κατά την άποψη μου πάντα. Βεβαίως και οι κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες δίνουν πολλά ελαφρυντικά, ειδικά σε αυτόν που δυσκολεύεται να έχει πρόσβαση σε βασικά αγαθά, όπως η παιδεία. Ωστόσο, το ίδιο το παράδειγμα των "αμόρφωτων" (αλλά με εξαιρετικό λαϊκό γούστο, ήθος και καλλιέργεια από προσωπική προσπάθεια) διαψεύδει αυτούς που θεωρούν οτι τα κοινωνικά αυτά στρώματα είναι δικαιολογημένα αν είναι άξεστα, αήθη ή με απύθμενο θράσος...

roadartist είπε...

Πολύ, πολύ σωστά.. Το αστείο είναι όταν πας στο εξωτερικό, αν δεις κάποιους φωνακλάδες να τσακώνονται, ή να προκαλούν πανικό..κατά 99% θα είναι Έλληνες..

vaso είπε...

ρε συ Προκοπη γιατι πας τετοιες μερες διακοπες και μαλιστα τοσο μεγαλες.Να πας αρχες Ιουλιου. Μια χαρα ειναι.Δηλαδη να το βουλωσουν οι ανρθωποι επειδη εσυ ενοχλεισαι.Μη χειρωτερα.Περιεργος εισαι μα το Θεο.

Prokopis Doukas είπε...

@roadartist: Άντε και Ιταλοί... :-)

@vaso: Πρώτον, διότι δεν μπορώ από επαγγελματικής πλευράς.
Δεύτερον, νομίζετε οτι είναι κάτι πολύ διαφορετικό αυτό που συμβαίνει τον Ιούλιο.

Όλα όσα περιγράφω στο post είναι άπολύτως αληθινά και ακριβή. Δεν τα συνάντησα σε κοσμικές ή παραλίες που ήταν "φίσκα". Το λέω πολύ καθαρά - αυτή η συμπεριφορά συνηθίζεται (και γίνεται ακόμα περισσότερο αντιληπτή) σε παραλίες σχετικά ήρεμε, με όχι και τόσο πολύ κόσμο...

"Να το βουλώσουν" δεν είπα ποτέ.. Να σεβαστούν τον δίπλα τους μήπως;

Roadartist είπε...

χαχα αυτό σκεφτόμουν όταν σου έγραφα το σχόλιο (..και Ιταλοί!!) ..
Πάντως, θα πρέπει να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα αρνητικά μας..

Μαρία Δριμή είπε...

Προκόπη,
ξαναγύρισα σήμερα να διαβάσω τα υπόλοιπα σχόλια της πολύ ενδιαφέρουσας ανάρτησής σου και πραγματικά σάστισα από τον καταιγιστικό διάλογο με τους επισκέπτες του μπλογκ σου.

Δεν χρειάζεται να είμαστε ίδιοι. Ο πλανήτης μας χωράει όλους. Αρκεί να το καταλάβουμε και να μην κάνουμε κατάχρηση της υπομονής και της ανοχής των άλλων.

Leona είπε...

Αυτοί που περιγράφετε,δεν είναι Ελληνες αλλά Ελληνάρες.Ας ελπίσουμε -οτι υπάρχουν κάπου,ως δείγμα Ελληνες- όχι από αθεράπευτο ρομαντισμό αλλά από μια βαθύτερη ανάγκη να πιστέψουμε οτι δεν έχουμε "πιάσει πάτο" όπως λέει η νεολαία.

blogarismenos83 είπε...

Κυριε Δουκα αυτα που μας λεγατε στην σχολη,τα βρισκω καθημερινα μπροστα μου,καθως αισιως μπηκα στην αγορα εργασιας.
Να στε καλα!

Prokopis Doukas είπε...

@Roadartist: Ναι - όχι να οικτίρουμε τους εαυτούς μας, για να γκρινιάξουμε απλώς. Αλλά για να κάνουμε "πλύση εγκεφάλου" στους εαυτούς μας, οτι πρέπει επιτέλους να αντιδράσουμε και να αναστρέψουμε την κατρακύλα...

@Maria Jose: Ομολογώ κι εγώ αγαπητή, οτι έχω εντυπωσιαστεί με τον όγκο των αντιδράσεων σ' ένα τέτοιο απλό "αφοριστικό" κείμενο - που όμως μας αφορά όλους, όπως επιβεβαιώνεται. Αν έχει νόημα το blogging, ως δημόσιος διάλογος, είναι για να προχωράμε τέτοιες κουβέντες σε βάθος. Βγαίνω σοφότερος από το τι προκαλεί συμφωνία και τι διαφωνία.
Ευχαριστώ για τη δημιουργική συμμετοχή.

@ leona: Ναι, αλλά φοβάμαι εδώ οτι αναπαράγετε έναν "εθνικό μύθο", τον οποίο όλοι θα θέλαμε να πιστεύουμε. Οτι αυτοί που περιγράφω είναι η "κακή" μειονότητα - κι οι ευγενείς Έλληνες είναι η πλειονότητα.

Φοβάμαι οτι αυτοί που περιγράφω είναι η πλειονότητα, που έχουν "εκτραπεί" πια και έχουν αφεθεί να δείχνουν μόνο την κακή τους πλευρά. Πιστεύω οτι όλοι μπορούν να φέρονται καλύτερα, να είναι λίγότερο "αρπακτικοί", άξεστοι, αγενείς, θρασείς, επιφανειακοί. Κι οτι αν δεν είχαν αφεθεί στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της "απογοητευμένης διαφθοράς", θα είμασταν όλοι σε καλύτερο επίπεδο.

@blogarismenos83: Αγαπητέ Μίλτο, χαίρομαι που άρχισες να δουλεύεις. Και που σου είπα πράγματα που επιβεβαιώνεις. Λυπάμαι που δεν είναι ρόδινα...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κ. Δούκα,

Κατ’αρχάς, συμφωνώ και βεβαίως σας ευχαριστώ για τη διάκριση ρατσισμού-γκετοποίησης. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό και χαίρομαι που έχουμε την κατανόησή σας ακριβώς και λόγω της προσωπικής σας εμπειρίας. Θεωρώ, όμως, πως η παχυσαρκία πάντα και πρώτα απ’όλα πρέπει να προσεγγίζεται ως μία ασθένεια της σύγχρονης εποχής μας και δευτερευόντως ως κοινωνικό ή αισθητικό φαινόμενο. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, είσθε αξιοθαύμαστος ακριβώς επειδή ενδιαφέρεσθε και προσπαθείτε να ευαισθητοποιήσετε τους γονείς καταστώντας τους πιο προσεκτικούς σε θέματα που αφορούν στη διατροφή και κατ’επέκταση στην υγεία των παιδιών τους (αλλά και των ίδιων). Φοβούμαι μόνο πως ο τρόπος που αρχικά επιλέξατε δεν έδωσε ακριβώς αυτό το μήνυμα, σε κάθε περίπτωση όμως τώρα το διευκρινίσατε.

Για όλα τα άλλα ζητήματα, νομίζω πως οι θέσεις μου δεν έγιναν κατανοητές.Επειδή ακριβώς αυτά πάντα είναι πολυπαραμετρικά και σίγουρα ένα μπλογκ δεν προσφέρεται ως μέσο για μία μεγαλύτερη ανάλυση, θα πω μόνο ένα πράγμα. Η αίσθησή μου είναι –και σας παρακαλώ να με διαψεύσετε αν κάνω λάθος-ότι δεν γράψατε αυτό το σημείωμα απλώς επειδή ενοχληθήκατε από το διαφορετικό (σίγουρα κακό) γούστο κάποιων στη μουσική, στην εμφάνιση ή από την άξεστη συμπεριφορά τους αλλά γιατί ενδεχομένως ανησυχείτε για μία γενικότερη έκπτωση αξιών που πολλές φορές συνυπάρχει με αυτά τα φαινόμενα.
Σ’αυτό το σημείο διατηρώ μία επιφύλαξη. Στο κατά πόσο μπορούμε να κρίνουμε την φιλαλληλία, την ειλικρίνεια, τη συνέπεια, την προσφορά και γενικότερα το ήθος κάποιου υπό το «αδρό» πρίσμα της θορυβώδους ή μη παραμονής του στην παραλία.
Επίσης, στο κατά πόσο είναι σωστό να θεωρούμε ότι όλοι οι άνθρωποι χωρίς τον Ζαμπούνη υπό μάλης πρέπει οπωσδήποτε να είναι και ανήθικοι ή και το αντίθετο.
Είναι βέβαιο πως λαμόγια και παρτάκηδες –οι οποίοι μου είναι ιδιαιτέρως απεχθείς-υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν σ’όλες τις κοινωνικές τάξεις και πως η εμφάνισή τους, η συμπεριφορά τους δεν αποτελούν πάντα τα ασφαλέστερα κριτήρια αναγνώρισής τους, καθώς πολλές φορές καταφέρνουν να μας ξεγελούν ή να μας αιφνιδιάζουν για το αντίθετο.

Είμαι βέβαιος πως όλα αυτά τα έχετε υπόψη σας, όπως επίσης είμαι βέβαιος και για τις καλές σας προθέσεις.


Φιλικά
Μάνος Αλεξίου

Ανώνυμος είπε...

Και κάτι ακόμη :)

Τα παιδιά δε παχαίνουν μόνο εξαιτίας της κακής ποιότητας του φαγητού που καταναλώνουν αλλά και εξαιτίας της μεγάλης ποσότητας επίσης. Μπορεί δηλαδή να παχύνoυν τρώγοντας πολύ υγιεινές τροφές.

Απαξ και κάποιο παιδί γίνει χονδρό, πολύ εύκολα θα παραμείνει σ'αυτή την κατάσταση, αν οι γονείς του, οι συμμαθητές του και ο ευρυτέρος του περίγυρός του δε πάψουν να το αντιμετωπίζουν ως παρία, ανακουφίζοντάς το έτσι από τα συναισθήματα απόρριψης και μελαγχολίας που ήδη το βαραίνουν. (ψυχογενής παχυσαρκία)

Μπορούμε λοιπόν και εμείς να κάνουμε κάτι μικρό. Μπορούμε να προσεγγίζουμε αυτά τα παιδιά με ιδιαίτερη προσοχή, τρυφερότητα, χωρίς να καρφώνουμε το βλέμμα μας όταν τα αντικρίζουμε ή σε κάθε μπουκιά τους, μπορούμε να εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας να γίνονται φίλοι τους, να παίζουν μαζί τους και να τα καλούν στα πάρτυ τους κ.λπ.

Όσο για τους γονείς, όπως παρουσιάζονται, η ευθύνη τους είναι αδιαμφισβήτητη. Πρέπει όμως να συμπεριλάβουμε και την κατηγορία των πολύ ενημερωμένων αυστηρών, απαιτητικών, τελειοθηρικών γονιών που κατ'επέκταση είναι υπερπροστατευτικοί και καταπιεστικοί απέναντι στα παιδιά τους. Και σε αυτές τις οικογένειες αναπτύσσονται πολύ συχνά εύθραυστα, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, ευτραφή παιδιά.

Φιλικά
Μάνος Αλεξίου

Ανώνυμος είπε...

Τα άτομα που επιδεικνύουν τις άσχημες συμπεριφορές που αναφέρατε -και όντως είναι σχεδόν η πλειοψηφία των γηγενών- , δεν μπορεί να είναι παρά αυτό που πολύ σωστά έλεγε ο Μπρεχτ για τη γερμανική κοινωνία του Μεσοπολέμου: ποδογλύφτες τεράτων. Ψηφίζουν για πολιτικούς τους ταγούς αν όχι διεφθαρμένους και φασίζοντες, στην καλύτερη περίπτωση απαίδευτους και μάλλον ανίκανους ψευτοπολιτικάντηδες. Σαφώς υπάρχουν και σοβαροί και δημιουργικοί πολιτικοί, οι οποίοι ψηφίζονται από, επίσης, σοβαρούς και καλλιεργημένους πολίτες, όμως και οι δύο αυτές κατηγορίες δεν έιναι παρά η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Τώρα, το ζητούμενο είναι πως θα αλλάξουμε τις κακές συμπεριφορές προς το καλύτερο. Δύσκολη υπόθεση η καλογερική. Κατά τη γνώμη μου, τα πάντα είναι θέμα πολιτικής βούλησης, επομένως μόνο με σοβαρούς πολιτικούς μπορούμε να πάμε προς το καλύτερό.

ΕΛΕΝΑ

Prokopis Doukas είπε...

@Μάνος Αλεξίου: Σας ευχαριστώ για τα μακροσκελή σας σχόλια, με την εμφανέστατα ευγενική και καλοπροαίρετη διάθεση επικοινωνίας και δημιουργικής διαφωνίας.

Ο λόγος για τον οποίον επέτρεψα στο θυμό μου να "οδηγήσει" αυτό το post είναι εξής: Έχω την εντύπωση, οτι τα πράγματα στην ελληνική κοινωνία χειροτερεύουν δραματικά, τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό, επειδή έχουμε αφήσει (όλοι μας στο μέτρο της ευθύνης του καθενός) την οργανωμένη κοινωνία μας, τη χώρα μας, να κινείται όλο και περισσότερο στον αστερισμό της απουσίας αξιών, της λαμογιάς, της διαφθοράς, του θράσους, της ανικανότητας, του - εξαιρετικά επικίνδυνου πια - "ωχαδελφισμού" κλπ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο παρατηρώ (και επιβεβαιώνομαι από παρατηρήσεις και άλλων) οτι ο λεγόμενος "μέσος Έλλην" (δεν υπάρχει, στατιστικός προσδιορισμός είναι - αλλά πώς αλλιώς να το περιγράψω) έχει, κατά το κοινώς λεγόμενο "ξεφύγει" τελείως: Δεν δίνει πια σημασία σε τίποτα, κατρακυλάει στην απόλυτη "μακ..κία", φέρεται σα να είναι σε ζούγκλα - χωρίς καμία αιδώ και κανένα φρένο - και δεν έχει καμία πυξίδα.

Θα επιμείνω σε κάτι: Οι απόψεις μου δεν έχουν καμία σχέση με τον Ζαμπούνη, ούτε υπήρξα ποτέ οπαδός του Ζάχου Χατζηφωτίου... :-)

Η κριτική μου δεν έχει να κάνει με "δήθεν" τρόπους ενός υποκριτικού savoir vivre, ούτε αυτή είναι η διελκυστίνδα: Ο άξεστος, πλην αγνός Έλλην και ο επιτηδευμένος, δήθεν comme il faut Ευρωπαίζων Έλλην.

Υπάρχει πάντα ο άνθρωπος που ακολουθεί τη βασική του καλλιέργεια (την οποία προσπαθεί να βελτιώσεις) και επιδιώκει απλές και βασικές αξίες όπως η εντιμότητα, το ήθος και ο σεβασμός στον δίπλα. Μην αθωώνουμε όσους έχουν παρατήσει στο δρόμο αυτές τις αξίες, επειδή υπάρχουν γελοίοι νεόπλουτοι και σουσούδες.

Αν ήμουν τόσο οξύς, που ενόχλησα τις ιδιαιτερότητες καποιων, ζητώ συγνώμη. Το blog μου είναι γεμάτο από posts, που υπερασπίζονται τις ιδιαιτερότητες - γιατί αυτή είναι και η κοινωνικο-πολιτική μου φιλοσοφία. Προσπαθώ να λέω τα πράγματα όσο ειλικρινά τα σκέφτομαι - προσπαθώντας να μην πέφτω στην παγίδα του politically correct. Ελπίζω να μην έθιξα κανέναν. Θεωρώ οτι στην Ελλάδα γίνεται "έγκλημα" με την ανατροφή πολλών παιδιών...

@Έλενα: Οι πολιτικοί δεν θα αλλάξουν, αγαπητή, αν δεν πιέσει η κοινωνία. Κι επειδή η κοινωνία έχει δείξει, πριν από αρκετά χρόνια, σε μια παρόμοια "κοιλιά", οτι μπορεί να έχει τη διάθεση να "σηκώσει τα μανίκια" και να σοβαρευτεί λίγο - ελπίζω...

blogarismenos83 είπε...

Τιποτα δεν ειναι ροδινο!Συμφωνο και επαυξανω.Σε ολους τους επαγγελματικους χωρους συμβαινει αυτο!ποσο μαλλον στην δημοσιογραφια.
Οσον αφορα το σχολιο σας κυριε Δουκα,πιστευω πως αλλιως διαπαιδαγωγηθηκε ενα παιδι σε περασμενες δεκαετιες.Σε ολους τους τομεις!
ΠΧ...Ιδιο ειναι να ζεις σε μια εποχη που μεσουρανουσε ο χατζιδακις,ο Λοιζος,η Μελινα,με το σημερα που το "γαβ" εχει γινει εφημερο σουξεδακι και τα...κυλοτακια της απο...κορμι φωναρα τραγουδιστριας ειναι σε κοινη θεα στους τηλεοπτικους μας δεκτες;
η πληρης καταντια και η πληρης κατρακυλα σε ολους τους τομεις!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ!!!!
Εχτες κυριε Δουκα σηζητουσα με νεαρα δημοσιογραφο η οποια δεν ηξερε ποια ειναι η Μαρια Ρεζαν!Απο κει και περα τα συμπερασματα δικα σας!

Έρση είπε...

Η παραλία αποτελεί τον κατεξοχήν χώρο συνάντησης και προσωρινής συνύπαρξης πλούσιων και φτωχών, λαϊκών και διανοουμένων, νέων και γέρων κ.ο.κ., στον οποίο προσερχόμαστε όλοι με διάθεση να ανεχθούμε αμοιβαίως της ιδιαιτερότητες του κατόχου της διπλανής ψάθας. Η παραλία αποτελεί ίσως τον πιο δημοκρατικό χώρο της κοινωνίας καθώς όλοι ανεξαρτήτως βαλαντίου απολαμβάνουν την ίδια θάλασσα, τον ίδιο ήλιο και την ίδια αμμουδιά (μιλώ για τις κοινές παραλίες και όχι τον Αστέρα Βουλιαγμένης!). Ως εκ τούτου, προσωπικά δεν μ' ενοχλούν (πια) τόσο όλα αυτά που περιγράφετε (αν και απορώ: όλα αυτά τα συναντήσατε σε μία και μόνη παραλία; ούτε στη Λούτσα δεν είναι έτσι! :-), όσο η καταναγκαστική μουσική των διαφόρων beach bars που πλέον εμφανίζονται και σε παραλίες που άλλοτε ήταν ερημικές και ειδυλλιακές. Για μένα αυτή είναι μια μορφή αδυσώπητου φασισμού καθώς υποχρεώνεσαι ν' ακούς τη μουσική που επιλέγουν κάποιοι άλλοι σε ντεσιμπέλ που σου απαγορεύουν οποιαδήποτε άλλη μοναχική δραστηριότητα (εννοώ διάβασμα, ύπνο ή ακρόαση άλλης μουσικής ;-) και σου στερούν την απόλαυση του να ακούς απλά τον παφλασμό του κύματος. Και δυστυχώς δεν αρκεί να πας κάπου παραπέρα για να γλυτώσεις όπως κάλλιστα μπορείς να κάνεις για να αποφύγεις τους φωνακλάδες κ.λπ., αλλά πρέπει αναγκαστικά να πάρεις τα κουβαδάκια σου και να πας σε άλλη παραλία...
Ευτυχώς όμως φέτος βρήκα νησί που δεν διαθέτει μπαρ και ομπρέλα σε καμμία παραλία!!

Υ.Γ.: Στην παραλία μ' αρέσει μόνο να κολυμπάω, να διαβάζω (από μέσα μου) και να κοιμάμαι. Είμαι δηλαδή εντελώς αθόρυβη. Σκέφτομαι όμως ότι αν όλοι έκαναν το ίδιο ίσως να ήταν πολύ ξενέρωτα! :-)

Prokopis Doukas είπε...

@blogarismenos83: Ας μην πέσουμε πάντως στην παγίδα της ηθικολογίας αγαπητέ... Το θέμα δεν είναι εκεί βεβαίως (γιατί αλλιώς θα ακουγόμαστε σαν απόστρατοι αξιωματικοί "τς, τς πού πάει ο κόσμος κυρία Μπουρδοπούλου μου"), αλλά στην άρνηση μας να απορρίψουμε ηχηρά (με το καλημέρα μερικές φορές) τα απαράδεκτα...

@Έρση: Όχι βέβαια, είναι το best of ενός δεκαπενθήμερου διακοπών σε διαφορετικές παραλίες, με μεγάλη απόσταση η μια από την άλλη. Συμφωνώ απολύτως για τη μουσική των beach bar, που ως γνωστόν είναι άθλια (καθώς το 99% αυτών που "διαλέγουν" μουσική είναι άσχετοι). Ως dj ενοχλούμαι και εξίσταμαι για την απύθμενα κακή ποιότητα των "πριονιών" και ανέμπνευστων, μονότονων και απρόσωπων "χλάπα-χλούπα" ανθυποhouse κομματιών που ακούγονται - ως "βιασμός", όπως πολύ σωστά λέτε.
Δεν θα ήταν καθόλου "ξενέρωτες" οι παραλίες, όπως τις λέτε. Μια χαρά θα ήταν. Άλλωστε, με τόσο κόσμο το καλοκαίρι και μόνο τα παιδιά θα αρκούσαν να τις κάνουν "ζωντανές"...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κ. Δούκα

Αλίμονο, κανείς δεν εθίγη, αντιθέτως, "ο θυμός σας", όπως λέτε, αν μη τι άλλο, δεν υποδηλώνει τουλάχιστον το έντονο ενδιαφέρον σας; :-)))

Και εγώ σας ευχαριστώ γι'αυτή τη δημιουργική "αντιπαράθεση", αν και νομίζω πως κάπως το παράκανα με την έκταση των σχολίων μου...

Σας εύχομαι καλή συνέχεια
Μάνος Αλεξίου

yb είπε...

πικρά έξοχο το κείμενο της Σ. Τριανταφύλλου "...πόσα κιλά είσαι, ατάιστη φαίνεσαι..." πόσα μπορεί να δηλώσει και να φανερώσει μια μόνο λέξη !

bourboulithres είπε...

Θα συμφωνησω κι εγω με την "Ξενη".
Η Σωτη έχει ένα πηγαίο ταλεντο να καταγραφει τις πιο πυκνες σκεψεις με τη μεγαλύτερη ευκολία. Όπως αλλωστε κι εσύ Προκόπη.:)
Απο μικρη θεωρουσα τους τριχωτους ανδρες με χοντρη, χρυση καδενα φυλή!
Φαινεται πως "οι φυλές" δεν υπάρχουν μονο στις σελίδες του περιοδικου Τυπου!
Ζουν και έξω απο ιλουστρασιον περιθωρια!
Τα θερμα μου σεβη.

μ είπε...

Γεια χαρά, καλώς σας βρήκα!
Όπως τα περιγράφετε είναι, τα ζούμε όλοι στις παραλίες, "απομονωμένες" και μη, τα κάνουμε μάλιστα, αφού για μας μιλάμε άλλωστε.
Συμφωνώ βέβαια με Cynical για τους Ιταλούς - πολύ φασαριόζοι βρε παιδί μου - αλλά στο ζήτημα της αισθητικής διαφέρουμε. Οι Ιταλοί φωνάζουν από το στόμα, εμείς κραυγάζουμε από παντού...

ΒΑΣΩ είπε...

Aπο 1-20 εως Ιουλιου ειναι φανταστικα απο ολες τις πλευρες.Οσο για το να το βουλωσουν ηταν "να το βουλωσουν". Μαλλον δεν το ελαβες, βορειοελλαδιτικο γαρ.

Sue G. είπε...

Πολύ φοβάμαι ότι, τελικά, έχουν επιζήσει πολλά κατάλοιπα άλλων εποχών που αντί να προσπαθούμε να αποβάλλουμε απλώς τα καμουφλάρουμε - η εύκολη λύση, όπως και το junk food, όποιος κι αν το μαγειρεύει. Δεν λυπάμαι αλλά θυμώνω που τα παιδιά αυτά υποφέρουν, κυρίως ψυχικά, από την ανεύθυνη συμπεριφορά των γονιών τους, που σημειωτέον είναι ιδιαίτερα επίμονοι για το "καλό" και πολύ φαγητό που τους προσφέρουν. Μα το υγιεινό φαγητό όπως και η αυτοβελτίωση (για μια πιο υγιεινή στο σύνολό της ζωή) απαιτούν χρόνο, ενημέρωση και κυρίως σοβαρή ατομική προσπάθεια - όχι μόνο λόγια. Εάν οι συγκεκριμένοι γονείς είχαν μεγαλώσει στην κατοχή, θα υπήρχε το "κατοχικό σύνδρομο" ως βασική αιτία για να ανατρέψουμε και μια κάποια κατανόηση για την "υπέρογκη" αυτή κατάσταση. Τώρα όμως;

athinovio είπε...

καλησπέρα και πάλι
(βρήκατε το μπελά σας με ετούτο το ποστ!συνήθως διαβάζω ασχολίαστα)

Είναι αλήθεια ότι η κοινή αιδώς και ησυχία είναι δυσεύρετα αγαθά, όμως θα σας δώσω ενα παράδειγμα, όχι για να αποδείξω ότι οι αυτοί οι έλληνες δεν υπάρχουν αλλά περισσότερο με σκοπό να κατευνάσω το πατριωτικό αίσθημα όσων θίχτηκαν απο την ανάρτηση:
Σουηδός πελάτης, ιδιοκτήτης μεγάλης αλυσίδας καταστημάτων επιπλων, παίρνει ιστιοφόρο για 7 ημέρες. Στο τέλος του ναύλου μπαίνει η καθαρίστρια και βρίσκει τους τοίχους πασαλειμένους με σοκολάτα, λυωμένα παγωτά, ακόμα και φύλλα από σαλάτα. Σάπια τρόφιμα που είχαν κυλήσει κάτω από τους καναπέδες και τα καθίσματα, εσώρουχα, και μούχλα. Πάνω, στο κατάστρωμα, τσιγάρα σβησμένα μέσα σε όλα τα ράουλα(κάτι σαν μοχλοί-τροχαλίες για τα σκοινιά) και όλα τα δάπεδα γεμάτα σκουπίδια και πατημασιές, αφού μάλλον δεν πρέπει να έπλεναν τα πόδια τους...Δεν πρόκειται να περιγράψω το wc.

mermyblue είπε...

Ήμουν σε διακοπές και δεν είχα διαβάσει αυτό το πάντα επίκαιρο και κατ' εμέ, ευστοχότατο άρθρο.
Συμφωνώ απολύτως με όσα γράφεις Προκόπη. Η πλειοψηφία των Ελλήνων τέτοια εικόνα δίνει.
Και δεν σου κρύβω ότι έπιασα τον εαυτό μου να με θυμάται να βγάζω χαζές φωτογραφίες γελώντας μεγαλοφώνως στην παραλία ενώ αποσβολωμένοι ξένοι με κοιτούσαν σαν εξωγήινη...

Αναρωτιέμαι όμως, γιατί να υπάρχουν τόσο "οργισμένες" αντιδράσεις σε μια τέτοια ανάλυση, όπως η δική σου. Για μένα η απάντηση είναι προφανής όσο και απλή: γιατί τα περισσότερα αν όχι όλα ισχύουν. Και η αλήθεια ενοχλεί.
Ας αρχίσουμε λοιπόν να συμμαζεύουμε τα ασυμμάζευτα με πρώτη σκέψη ότι υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω εκτός από εμάς.
;)

Athena είπε...

Πόσο θα ήθελα να διαφωνώ μαζί σας κύριε Δούκα! Αλλά δυστυχώς συμφωνώ απολύτως και είναι κρίμα, γιατί η γενιά μου - η "νέα", των 25-30 - δεν μου φαίνεται καθόλου βελτιωμένη ως προς τις συνήθειες που περιγράφετε.

Elina Samara είπε...

Επάνω που ετοιμαζόμουν να γράψω για την νοσηρή κατάσταση στις παραλίες των ελλήνων (από πρόσφατες προσωπικές περιπέτειες), "έπεσα" σε αυτό το -αν και απογοητευτικό- πέρα για πέρα ρεαλιστικό κείμενο. Αγαπητέ Προκόπη, πάντα εύστοχος, πραγματικά σε απολαμβάνω!

Προς όλους τους διαφωνούντες(ένα μικρό παράδειγμα σύγκρισης παιδείας): εκεί στην βόρεια Ευρώπη, το τριών χρονών μωρό έτρωγε δίπλα στη λίμνη με μαχαίρι και πηρούνι, ενώ οι γονείς του κολυμπούσαν. Έτσι απλά χωρίς υστερίες, φωνές, κλάματα, γκρίνια και λοιπά ελληνικά. A, και όταν τελείωσε να τρώει, ύστερα από ένα σύντομο οπτικό νόημα του πατέρα, το παιδί μάζεψε το πλαστικό πιατάκι και το πήγε στον κάδο.

Ευχαριστώ!

Prokopis Doukas είπε...

@Elinor: Εγώ ευχαριστώ! Ας μη φτάναμε στο μαχαιροπήρουνο για το τρίχρονο - ας συνειδητοποιούσαμε απλώς πόσο δουλειά χρειαζόμαστε...

ShareThis