13.2.12

Στο καλό...

Να πάνε λοιπόν στο καλό. Πρώτοι από όλους, οι λαθρεπιβάτες της δημοκρατίας, αυτοί που θέλησαν να συμμετάσχουν με ακροδεξιό φανφαρονισμό στην κυβέρνηση και να απλώσουν το πάπλωμα τους πολύ πέρα από το διαμέτρημα τους, εκπροσωπώντας με τον πιο παραστατικό τρόπο τη χειρότερη πλευρά του Έλληνα. Όχι μόνο δεν θα λείψουν σε κανέναν, αλλά θα απαλλάξουν την εκτελεστική εξουσία από την παρασιτική και υποκριτική παρουσία τους, παγιδευμένοι μεταξύ της κομπορημοσύνης (“έβαλε η μυλωνού τον άντρα της με τους πραματευτάδες”) και του αντιμνημονιακού λαϊκισμού τους. Οι δημοσκοπήσεις ανάγκασαν τον κουτοπόνηρο αρχηγό τους να εγκαταλείψει ατάκτως την υπερφίαλη συμμετοχή στο παιχνίδι των “υπεύθυνων αρχηγών”, που μόνο τη ΝΔ εξυπηρετούσε, ώστε να μοιράζεται τη φθορά απέναντι στους ψηφοφόρους της λαϊκής δεξιάς πολυκατοικίας.


Στη συνέχεια, όλοι αυτοί οι λαϊκιστές πολιτικοί του βαθέoς (και μη) ΠΑΣΟΚ, που επί δύο χρόνια έπαιξαν συστηματικά “κατενάτσιο”, σε υπουργικές θέσεις, κάνοντας το παν για να μην υλοποιηθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές, που ήταν απαραίτητες ώστε τα βάρη να είναι μικρότερα στους ασθενέστερους, όλοι αυτοί που “δεν διάβασαν το μνημόνιο” και ανερυθρίαστα το ομολόγησαν, όλοι αυτοί που επέμειναν στον πελατειακό τους επαρχιωτισμό, που παρίσταναν οτι δεν καταλαβαίνουν. Όλοι αυτοί που όψιμα προσπαθούν δήθεν να αντιληφθούν και να προάγουν τη θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο χώρο, αλλά εξακολουθούν και συμπεριφέρονται σαν Μαυρογιαλούροι, ακόμα κι αν παριστάνουν οτι είναι υπεύθυνοι. Κι ούτε τα στοιχειώδη δεν μπορούν να επιτελέσουν - πόσο μάλλον να ηγηθούν του ΠΑΣΟΚ, οδηγώντας το σε (οριακά) διψήφια εκλογικά αποτελέσματα...

Ύστερα, όλα αυτά τα πολιτικά στελέχη που αποδεικνύονται καθημερινά κατώτερα των περιστάσεων. Από τους αρχηγούς αριστεράς και δεξιάς, που είτε κάνουν αμίμητες κωλοτούμπες, είτε με το μυαλό στις δημοσκοπήσεις (και πολλές φορές με αδιανόητη ανευθυνότητα) προτείνουν το βερμπαλισμό της “δήθεν σκληρότερης διαπραγμάτευσης”, είτε επιλέγουν το δρόμο της χρεοκοπίας. Ο διαγκωνισμός Σαμαρά και Καρατζαφέρη, την προηγούμενη εβδομάδα, για το “ποιός προέταξε τα στήθια του καλύτερα” για τη σωτηρία του 13ου μισθού ή της χώρας συνολικά, ήταν τραγελαφικός. Και τα όσα λέει το στόμα των στελεχών της παραδοσιακής αριστεράς τις τελευταίες ημέρες εμπίπτει στο χώρο της δεινοσαυρικής φαιδρότητας, που μόνο σε μια χώρα με τόσο υψηλό ποσοστό σταλινικής και ημι-σταλινικής αριστεράς μπορεί να απαντηθεί.

Και όσο για τους βουλευτές, που συστηματικά επί χρόνια υποβαθμίζουν το πολιτικό επίπεδο της Ελλάδας και αρνήθηκαν ή δυσκολεύτηκαν να “σηκώσουν το βάρος της ευθύνης” (λες και τους βουλευτές τους θέλουμε για να κάνουν ευχάριστες βόλτες στα κανάλια) - στο καλό και αυτοί. Στο καλό όσοι δεν μπόρεσαν ούτε καν το ωράριο των φαρμακείων να απελευθερώσουν, υποκύπτοντας σε συντεχνιακά αιτήματα, ακόμα και στο πάρα πέντε της οικονομικής καταστροφής της χώρας. Από την κυρία Βάσω Παπανδρέου ως τον πιο άγνωστο βουλευτή της βόρειας Ελλάδας, από τους ανεπαρκείς διαφόρων τάσεων και ως αυτούς που δεν είχαν το θάρρος να παραιτηθούν από τη βουλευτική τους έδρα, ώστε να υπηρετήσουν τη συνείδηση τους - κι από τους απίστευτους στενούς συνεργάτες του Αντώνη Σαμαρά ως τους πιο φαιδρούς εκπροσώπους του λαϊκισμού, που παγιδεύτηκαν στην αντιμνημονιακή υστερία, μέσα στην οποία τους γαλούχησε ο αρχηγός τους. Για να μη μιλήσουμε για την υποκρισία "λαμέ" βουλευτών, που δήλωναν 10 χιλιάδες ευρώ ετήσιο εισόδημα από τη δικηγορία - και τώρα αντιτάχθηκαν στο μνημόνιο.

Στο καλό και τα σύμβολα της αριστεράς και του αντιφασιστικού αγώνα, που επιλέγουν (παρά την υποτιθέμενη σοφία της προχωρημένης ηλικίας), να εξακολουθούν να μπερδεύουν (μιλώντας "ελαφρά τη καρδία" για "προδοσία") την αντίσταση προς κατακτητές, χουντικούς και ναζί, με την “αντίσταση” προς τους δανειστές, τους οποίους εμείς οι ίδιοι παρακαλούμε να μας προσφέρουν την απαραίτητη ρευστότητα, ώστε να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και ομόλογα που λήγουν...

Στο καλό και όσοι δικαστικοί χειροκροτούν κραυγές και συνθήματα της οπισθοδρόμησης, αντιδρούν στην κριτική (και αυτοκριτική) για την καθυστέρηση της απονομής δικαιοσύνης, ενώ στις καταγγελίες μιας μάλλον φαιδρής προσωπικότητας για παραποίηση του ελλείμματος από την ΕΛΣΤΑΤ, αντί να καταφύγουν σε σοβαρούς μάρτυρες, στηρίζονται στις μαρτυρίες “του πάνελ του Αυτιά”, όπως έγραψε κάποιος εύστοχα στο twitter.

Στο καλό και αυτοί που ρεζιλεύουν το (απαξιωμένο, εννοείται) επάγγελμα του δημοσιογράφου, κάνοντας τις απίστευτες “κωλοτούμπες”, όταν διαπιστώνουν οτι πρέπει, για λόγους θεαματικότητας του δελτίου, να γίνουν ξαφνικά “αντιμνημονιακοί” - κι επειδή δεν μπορούν να δικαιολογηθούν αλλιώς, καταφεύγουν στον κουτοπόνηρο επαρχιωτισμό της απαξίωσης των εκπροσώπων της τρόϊκας, που “προφανώς δεν είναι τόσο έξυπνοι όσο εμείς οι ξερόλες”. Κι ας πάνε στο καλό και τα μίντια που δεν διστάζουν - ανερυθρίαστα - να αποχαιρετούν από τη ζωή ως “ευπατρίδη”, έναν πολιτικό που καταδικάστηκε τελεσίδικα, σε δεύτερο βαθμό...

Στον αστερισμό της βίας (αστυνομικής και μη), του βανδαλισμού στο πολύπαθο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και των πρωτοφανών διαγραφών στη Βουλή (όπως και του αναμενόμενου ανασχηματισμού), οι Έλληνες καλούνται να κατανοήσουν προς τα πού βαδίζουν. Το διατύπωσε πολύ ωραία, τις προάλλες, ο Παύλος Τσίμας, μιλώντας για τους Έλληνες και τους Ευρωπαίους: “Εμείς αγανακτούμε κι αυτοί αγανακτούν που αγανακτούμε. Κι έτσι μεγαλώνει ο φαύλος κύκλος, με τους μεν να μην κατανοούν τους δε”. Μόνο που δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι πάντα οι άλλοι, οι πολλοί είναι το όλον και το μέτρο.

To να χάνεται η ελληνική κοινωνία στη διελκυστίνδα μεταξύ “μνημονιακού-αντιμνημονιακού” είναι ατελέσφορο: Όσο ανεύθυνο είναι να ψηφίζεις το μνημόνιο, χωρίς να το διαπραγματεύεσαι σοβαρά (πόσο μάλλον να μη το έχεις διαβάσει), άλλο τόσο είναι να μην προτείνεις κανένα τρόπο διάσωσης από τη χρεοκοπία και να απορρίπτεις το δανεισμό, όταν δεν έχεις φράγκο.

Κι όσο ανεύθυνο είναι να μην αναγνωρίζεις το συστημικό πρόβλημα της ευρωζώνης, άλλο τόσο είναι να μην αναγνωρίζεις τις παθογένειες αυτού του δημόσιου βίου (που κοροϊδεύει συστηματικά τους "κουτόφραγκους", μην έχοντας την παραμικρή πρόθεση να τιμήσει ότι υπόσχεται και υπογράφει) και τις ρίζες τους στην κοινωνία. Ας είναι το σοκ αυτής της κρίσης - και της προσέγγισης στο χείλος του γκρεμού - η ευκαιρία για να “σαρωθεί” το πολιτικό/δικαστικό/μιντιακό σύστημα εκ βάθρων. Και να δώσει τη θέση του σε κάτι καινούργιο, σε πιο υγιείς βάσεις...



Update: Επιστρέφω μόλις από μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας. Η μυρωδιά από τα χημικά και τα καμμένα, οι θλιβερές εικόνες από το πλιάτσικο, τα κατεστραμμένα νεοκλασσικά. Το κατάστημα "Γερμανός" που θα μου έφερνε σήμερα ένα μηχανάκι για το ίντερνετ, άδειο, παραβιασμένο, λείπουν τα πάντα. Το μπακάλικο, καμμένο, "τα τυριά έγιναν καπνιστά", μου λέει με πίκρα ο ιδιοκτήτης. Το "καταραμένο" τετράγωνο της Marfin καμμένο ολοσχερώς, με το "Αττικόν" και το "Απόλλων" στα αποκαίδια. Καφρίλα και πλιάτσικο, του κοινού ποινικού δικαίου- κι από την άλλη τα συνεργεία του Δήμου να δουλεύουν πυρετωδώς. Κόσμος συγκεντρωμένος, σαστισμένος, οι τηλεοπτικές κάμερες φτάνουν για να καταγράψουν την επόμενη μέρα. Ένας πειραγμένος φωνάζει επαναληπτικά "οι Έλληνες δεν κάνουν τέτοια πράγματα". Τίποτε δεν δικαιολογεί αυτό το συνεχιζόμενο έγκλημα κατά της καρδιάς της πόλης - κι όποιος με οποιονδήποτε τρόπο το ανέχεται ή το υποθάλπει, έχει τεράστια ευθύνη.











Η φωτό είναι από το www.in.gr και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

To post συνοδεύεται από το "I Will Always Love You" της Whitney Houston, μιας ανεπανάληπτης φωνής, που σπαταλήθηκε όχι μόνο στις ουσίες, αλλά σε συνήθως γλυκερά τραγουδάκια, κατώτερα των δυνατοτήτων της...

buzz it!

30 σχόλια:

anonymous coward είπε...

Καλησπέρα,

διαβάζοντας το ποστ σας, ήθελα να κάνω ένα σχόλιο σχετικά, αλλά είδα προς έκπληξή μου ότι στο τέλος του αναφέρεστε σε αυτό που ήθελα να πω. Το παράδοξο είναι ότι η κατάληξή σας αναιρεί όσα γράφετε πιο πάνω.

Πριν εξηγήσω τι εννοώ, θέλω να σχολιάσω όσα είδα. Από τη στιγμή που ο δημόσιος διάλογος αναλώνεται σε μνημονιακές και αντιμνημονιακές κορώνες, δε βλέπω πώς μπορούμε με το παρών πολιτικό σκηνικό να δούμε φώς. Προσωπικά θεωρώ την υπερψήφιση του δεύτερου μνημονίου ένα συντεταγμένο τρόπο χρεοκοπίας, που εξυπηρετεί πρωτίστως τους δανειστές μας, τους οποίους έχω αρχίσει και κατανοώ (όχι και να δικαιολογώ) με βάση τα μηνύματα που λαμβάνουν. Πιθανότατα εσείς να ανήκετε στο "μνημονιακό μπλοκ". Υπάρχει επιχειρηματολογία, η οποία δε με βρίσκει σύμφωνο. Σε κάθε περίπτωση, η εικόνα του Βενιζέλου να σκούζει περί προδωσίας, εθνικής καταστροφής, λαϊκισμού είναι άκρως απογοητευτική. Υπάρχουν όμως και σοβαροί άνθρωποι οι οποίοι εξακολουθούν να ανήκουν στους "μνημονιακούς". Σε ατομικό επίπεδο σέβομαι την άποψή τους.

Στο δια ταύτα, κρίνω ότι δεν μπορούμε να στείλουμε "στο καλό" όσους διαφωνούν με μια πολιτική απόφαση. Μόλις διαχωρίσατε το καλό από το κακό πασοκ, την καλή κυβέρνηση - χωρίς ΛΑΟΣ- με την κακή κυβέρνηση -με ΛΑΟΣ-. Και όλα αυτά από μια πολιτική απόφαση. Αλήθεια, πιστεύετε ότι ο Πάγκαλος που ψήφισε υπέρ ανήκει σε αυτούς που δεν πρέπει να πάνε "στο καλό"? Αλήθεια πιστεύετε ότι ο Γλέζος και ο Θεοδωράκης δεν έχουν δικαίωμα "δια να ομιλούν" λόγω του προχωρημένου της ηλικίας τους (προσωπικά, ειδικά με το Θεοδωράκη, με βρίσκω όλο και πιο συχνά να διαφωνώ), ενώ αντίθετα ο β' αντιπρόεδρος είναι νιάτο που τα έχει 400? Ή μήπως ο Χρυσοχοΐδης είναι λιγότερο σοβαρός από το Λοβέρδο? Με τη λογική σας, θα πρέπει να αγκαλιάσουμε το Σαμαρά σήμερα.

Θεωρώ αναγκαίο να πληροφορηθεί ψύχραιμα ο κόσμος α) ποιές είναι οι επιπτώσεις του δεύτερου μνημονίου, β) ποιές οι επιπτώσεις της στάσης πληρωμών εντός του ευρώ, γ) ποιές οι επιπτώσεις της επιστροφής στη δραχμή. Θεωρώ απαράδεκτο να απορρίπτεται de facto οποιαδήποτε από τις παραπάνω επιλογές, ειδικά σε αυτό το οριακό επίπεδο που βρισκόμαστε. Άλλωστε, όλες οι παραπάνω επιλογές είναι για τις στείλεις "στο καλό".

ΥΓ: Για πρώτη φορά μετά από καιρό (έφυγα από Ελλάδα εδώ και ένα μήνα), σήμερα πήρα άλλη μια δόση της ελληνικής πραγματικότητας (κανάλι της βουλής κυρίως). Σα να μην πέρασε μια μέρα.

Ανώνυμος είπε...

Η μυλωνού τον άντρα της.
Όχι η αλεπού.

zepos είπε...

Στο καλό ... και από μένα!
Εύγε Προκόπη....

ΒΛΑΖΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ είπε...

στο καλό,
αλλά και στον αγύριστο όμως...
με τιμή Β.Ν.

Prokopis Doukas είπε...

@anonymous coward: Ακριβώς αυτός ο διαχωρισμός/διχασμός μεταξύ "μνημονιακού"/"αντιμνημονιακού" είναι που δε με βρίσκει σύμφωνο.

Ποιός σας είπε οτι η απόρριψη του ενός (από αυτούς που αναφέρετε) δεν σημαίνει και την απόρριψη του άλλου; Γιατί δηλαδή πρέπει να διαλέξω μεταξύ Πάγκαλου και Θεοδωράκη; Και από πού καταλάβατε στο κείμενο οτι εκτιμώ/συμφωνώ με τις επιλογές Σαμαρά;

Δεν λέω οτι οι Γλέζος/Θεοδωράκης "δεν έχουν δικαίωμα δια να ομιλούν", λόγω της ηλικίας τους. Λέω οτι από αυτές τις ηλικίες, περιμένω ακόμα περισσότερο, σωφροσύνη. Και βλέπω (εδώ και χρόνια) μπουρδολογία.

Με το κείμενο αυτό, αν δεν το καταλαβαίνετε, καταδικάζω το σύνολο του επιπέδου της πολιτικής/δημόσιας ζωής μας - πλην εξαιρέσεων φυσικά. Είναι από τους σημαντικούς παράγοντες που μας οδήγησαν σε αυτό το αδιέξοδο.

Αδιέξοδο, που εκφράζεται με το δεύτερο μνημόνιο. Του οποίου οι επιπτώσεις (όποιες και να είναι πια), είναι λιγότερο επαχθείς από τη μη υπογραφή του. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την "de facto απόρριψη", όταν η εναλλακτική είναι η ασύντακτη χρεοκοπία. Από τα 200 ευρώ βασικό μισθό (με το ευρώ να κάνει τουλάχιστον 1500 δραχμές), τα 500 ευρώ είναι πολύ προτιμότερα...


@Ανώνυμος: Ευχαριστώ, πάντα το κάνω ασυναίσθητα λάθος. Αν και για τον συγκεκριμένο, ταιριάζει...

@zepos/ΒΛΑΖΑΚΗΣ ΝΙΚΟΣ: Ευχαριστώ πολύ!

themos είπε...

Γεια σου Προκοπη,

"Δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την "de facto απόρριψη", όταν η εναλλακτική είναι η ασύντακτη χρεοκοπία. Από τα 200 ευρώ βασικό μισθό (με το ευρώ να κάνει τουλάχιστον 1500 δραχμές), τα 500 ευρώ είναι πολύ προτιμότερα..."

"There Ιs Νo Alternative", μου θυμησες την Θατσερ τωρα...

Μπορει να ειναι προτιμοτερα για οσους εχουν ακομα δουλεια, και εδω χρειαζεται να βγαλεις το κομπιουτερακι και να κανεις υποθεσεις, υπολογισμους, κλπ. Δεν ειναι πασιφανες. Ουδεν κακον αμιγες καλου.

Αντε, κι ο Μανωλης ανεβασε στο φεηςμπουκ ενα αρθρο για την Ισλανδια. Το βιολι μου εγω!

Τα λεμε...

gerasimos είπε...

Δυόμισι χρόνια τώρα αγοράζουμε χρόνο, που εν συνεχεία πάει χαμένος. Μακάρι τώρα, μετά την υπερψήφιση του δεύτερου μνημονίου, κάτι να γίνει. Αλλά τι εγγυήσεις έχουμε ότι αυτό θα συμβεί; Προσωπικά, αυτό το κάτι δεν το περιμένω ούτε από τον Σαμαρά αν βγει πρωθυπουργός, που αποτελεί ένα από τα παλαιότερα γρανάζια αυτού του πολιτικού συστήματος (πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής στα 70ς) ούτε από κανέναν άλλον τους. Και ετοιμάζομαι να φύγω από τη χώρα. Ιδίως μετά την καταστροφή του 'Αττικόν', του ομορφότερου και ιστορικότερου κινηματογράφου της Αθήνας χθες βράδυ, κατάλαβα ότι αυτή η χώρα έχει μείνει ακυβέρνητη.

Κατερίνα Τζωρίδου είπε...

Καλημέρα και (όσο γίνεται) καλή βδομάδα,

Σας βρίσκω πολύ ευγενικό που δίνετε ευχή "στο καλό", εγώ λέω "στα τσακίδια" και, όπως είπε και ο κύριος Βλαζάκης, "στον αγύριστο". Στο καλό ευχόμαστε σε κάποιον που μας έδωσε κομμάτι της ψυχής του και με τον οποίο για κάποιο λόγο πρέπει να χωριστούμε. Αν όλοι αυτοί ισχυριστούν ότι έδωσαν έστω και ένα μόριο της ψυχής τους, δε θέλω να φανταστώ με τι μοιάζει αυτή η ψυχή.

Ξεκίνησα χτες το απόγευμα ν' ακούω στον 958 σχολιασμούς για τις διαδηλώσεις και τα γεγονότα και τελικά προτίμησα να διαβάζω τα σχόλια στο facebook και το twitter, όχι γιατί έφταιγαν οι δημοσιογράφοι, αλλά γιατί άκουγα για άλλη μια φορά τα ίδια από τους παρεμβαίνουτες: Αντίρρηση για την αντίρρηση, μπας και "φανούν" και οι κομματάρχες των μικρών παρατάξεων, αλλά και μια ιστορική αναδρομή στη Συνθήκη της Βαϊμάρης από την Παπαρήγα, που ναι μεν ήθελε να ειρωνευτεί το Σαμαρά, αλλά έλεος, εδώ ο κόσμος καιγόταν (στην κυριολεξία) και εκείνη είχε τον πόνο της, μονίμως και πάντα τον ίδιο!

Από το facebook, λοιπόν, πληροφορήθηκα ότι κάηκε το Αττικόν και μετά ότι κάηκε η βιβλιοθήκη. Το πρώτο κλείνει 15 χρόνια αναμνήσεων από εργασία στις Νύχτες Πρεμιέρας, με τις προβολές του Σινεμά που έκαναν τη Σταδίου να φρακάρει. Για τη δεύτερη, αν και αναμνήσεις απ' αυτήν δεν έχω, αν ισχύουν τα γραφόμενα και όντως κάηκε, νιώθω βαθιά θλίψη, για το ότι η "τυφλή οργή" (αυτό αν θέλουμε το πιστεύουμε για χτες) στοχεύει πάντα σε χώρους που στεγάζουν τον πολιτισμό (τυχαίο;). Το έγραψα πολλές φορές από χτες και το εννοώ: Ήθελαν να κάψουν; Ας έβαζαν φωτιά στη Βουλή. Ακούγεται ακραίο, ανώφελο (σαρκαστικό σίγουρα είναι) και ό,τι άλλο αρνητικό θέλετε; Μα, όταν κάποιος σού έχει βάλει το μαχαίρι στο λαιμό, το να τον εξουδετερώσεις δεν είναι βαρβαρότητα, είναι αυτοάμυνα και ένστικτο αυτοσυντήρησης. Την ώρα που ο κόσμος έξω καιγόταν, μια μεγαλούτσικη ομάδα από εθνοπατέρες έβλεπε στην τηλεόραση τον ποδοσφαιρικό αγώνα ΠΑΟ-Ξάνθης (νομίζω)! Η φωτογραφία κυκλοφόρησε στο facebook και, ακόμα κι αν κάποιος ισχυριστεί ότι ήταν από παλιότερη συνεδρίαση, δείχνει τις προτεραιότητες που θέτουν οι εκλεγμένοι, καθώς και το πόσο ιδρώνουν για τον παχυλό τους μισθό.

Και υπάρχει και κάτι άλλο που με κάνει έξαλλη: Τόσον καιρό, γίνεται κουβέντα για το τι θα κουτσουρευτεί από τα ήδη κουτσουρεμένα εισοδήματα και το τι φόροι θα ανέβουν περίπου στα πάντα. Γιατί κανείς (Ευρωπαίος τε και εγχώριος) δε μιλάει: α) Για φορολογία εκκλησιαστικής περιουσίας, β) Για κουτσούρεμα στους μισθούς παπάδων και βουλευτών (δε θα σωθεί η κατάσταση, όσο να πεις όμως είναι ένδειξη δικαιοσύνης), γ) Για άνοιγμα λογαριασμών σε Ελβετία, Νησιά Κέιμαν ή όπου αλλού, αλλά και ψάξιμο όλων των οφσόρ που αποδεδειγμένα έχουν ουκ ολίγοι εθνοπατέρες και επιχειρηματίες που δεν πληρώνουν ΦΠΑ/φόρους.
Τα υπόλοιπα τα θεωρώ ημίμετρα για τα μάτια, προκειμένου να μη θιγεί κανείς από τους ημέτερους/υμέτερους, αλλά και μια συστηματική προσπάθεια να ισοπεδωθεί το όποιο κουράγιο έχει απομείνει και η θετική διάθεση για να γίνουν κάποια πράγματα --γιατί, ευτυχώς, υπάρχει μια μειοψηφία που κάνει θετικά πράγματα. Όπως πολύ σωστά άκουσα μόλις πριν 5' στον 958, μιλάμε πια για χρεοκοπία των ανθρώπων, όχι για οικονομική χρεοκοπία...

Αυτά... Ξανά κρίμα για τα όσα έγιναν γιατί, όπως είπε και ο Γιώργος ο Τούλας το πρωί, "Ακόμη και σε καιρούς πολέμου και σε βομβαρδισμούς κάποια κτήρια τα προφύλασαν".
Α, και κάτι τελευταίο σ' ό,τι αφορά την "τυφλή οργή" που έγραψε, αυτή τη φορά το δημοσίευσε ο Μελέτης Κεχαϊδης στη σελίδα του 958 στο facebook: "Εκατοντάδες διαδηλωτές κυνηγημένοι απο ΜΑΤ και με πολλά χημικά, βρήκαν καταφύγιο στο Ολύμπιον. Ακόμη και μέσα τα ΜΑΤ έριχναν χημικά. Γιατί οι μαινόμενοι και επιτηθέμενοι Θεσσαλονικείς διαδηλωτές δεν έκαψαν το ΟΛΥΜΠΙΟΝ;"

Prokopis Doukas είπε...

@ themos: Μα αυτές οι θατσερικές πολιτικές, που έχουν επιβληθεί τα τελευταία 30 χρόνια (σε συνδυασμό φυσικά με την ανεπάρκεια/κατενάτσιο του πολιτικού μας προσωπικού) είναι που μας εφεραν εδώ, Θέμο μου. Κι αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα, στην παρούσα φάση, δεν υπήρχε εναλλακτική "να μη πάρεις το δάνειο"...

@gerasimos: Δεν τον αγοράζαμε, τον σπαταλούσαμε...

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ με αυτά που λέτε άλλα όλα αυτά δεν μπορούσαν να γίνουν και εκτός μνημονίου?
Και επίσης βλέπω με λύπη ότι χτυπιέται ο κόσμος της εργασίας και όχι λαμογισμός και η προστασία διάφορων συντεχνιών.
Π.χ γιατί δεν έχει γίνει τίποτα με την απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού?
Γιατί δεν έχει φορολογηθεί η εκκλήσία και οι κληρικοί να μην πληρώνονται από το κράτος άλλα από όσους θέλουςν να τους πληρώσουν μέσω της φορολογίας?
Γιατί οι συντεχνίες όπως το ΤΕΕ κρατούν ακόμη κλειστό το χώρο τους μην επιτρέποντας άλλους πτυχιούχουσ(π.χ Πληροφορικής,ΤΕΙ) να έχουν δικαίωμα να δουλέψουν.
Γιατί δεν εισπράτονται φόροι και χτυπάνε συνταξιούχους και μισθωτούς?

Γιάννης

Prokopis Doukas είπε...

@ Κατερίνα Τζωρίδου: Ναι, η γεύση από την καταστροφή των κτηρίων είναι πολύ πικρή. Βγαίνω να πάω να τα δω από κοντά τώρα...

@Γιάννης: Αυτό ακριβώς λέω: Οτι αν το πολιτικό προσωπικό και οι συντεχνίες "επέτρεπαν" τις βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές, τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό, δεν θα γίνονταν τέτοιες περικοπές μισθών και συντάξεων. Ως συνήθως, επελέγη τομ "εύκολο" - και όχι αυτό που θέλει δουλειά...

themos είπε...

....δεν υπήρχε εναλλακτική "να μη πάρεις το δάνειο"...

Ο Γιανης ο Βαρουφακης (τον θυμασαι βεβαια!) ομως τα λεει αλλοιως

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=12532

Να βγειτε εσεις οι δυο και να κανετε μια δημοσια "κοντρα", να θυμηθουμε τα παλια!

aporia είπε...

Ποιοι στο καλό κ. Δούκα.Εκτος ελαχίστων τους περισσοτερους δεν τους ξέρω και επιτρεψται μου να αμφιβάλω αν αυτοί ηταν η αιτία που δεν εφαρμόστηκαν οι περιβόητες αλλαγές του μνημονίου Α.Πολλές απο αυτές τις αλλαγές ηταν "το αυτονόητο" οπως ελεγε ο Γ.Παπανδρέου στις δόξες του.Η μη εφαρμογή του αυτονόητου στην υπηρηρεσία που προσφατα με ορισαν να υπηρετήσω πληρωνοταν με φρέσκα αβγα και μέλι.Αυτα ειχαν οι ανθρωποι αυτά εδιναν.Με την εφαρμογή του αυτονόητου που δεν χρειάστηκε κανένα μνημόνιο για να γίνει, αυτομάτως καταργήθηκαν οι ευγενικές αυτές προσφορές.

Prokopis Doukas είπε...

@themos: Δεν μπορώ να αντιμετωπίσω τον Γιάννη Βαρουφάκη με "οικονομικά όπλα". Τον έχω καλέσει όμως στην εκπομπή μας, αλλά ακόμα δεν έχει καταφέρει να έρθει..

Πολιτικά όμως, η δική μου αντίληψη λέει οτι, έτσι όπως τα αφήσμαε να γίνουν, ως χώρα, δεν είχαμε άλλη δυνατότητα από το να πάρουμε το δάνειο και τομ κούρεμα του χρέους.


@aporia: Συγνώμη, αλλά δεν καταλαβαίνω τι λέτε.

Κατερίνα Τζωρίδου είπε...

Μόλις διάβασα και το update και στο μεταξύ δεκάδες άλλα ποστ σε facebook και twitter και με το καθένα θύμωνα όλο και περισσότερο. Όχι με τους γράφοντες, φυσικά, με τα όσα έγιναν. Είδα κι ένα βιντεάκι από τη Μητροπόλεως, στη Θεσσαλονίκη, για το πώς τα ΜΑΤ επιτέθηκαν (και μάλιστα πισώπλατα, γιατί ακολουθούσαν) στους διαδηλωτές. Σ' αυτούς μια χαρά όρμησαν και τους χτυπούσαν και τους έριχναν δακρυγόνα, τους "άγνωστους κουκουλοφόρους" τους άφησαν ωραιότατα ν' αλωνίζουν. Αυτές οι δυο λέξεις έχουν αρχίσει να μου φέρνουν αναγούλα. Άγνωστος είναι όσο φοράει την κουκούλα, χρυσέ μου. Βγάλ' του την κουκούλα και μια χαρά γνωστός γίνεται, τον μαζεύεις και τον πας στο Τμήμα, αντί να αρπάζεις τον Γλέζο. Εκτός κι αν η κουκούλα πρέπει να μένει κάθε φορά στη θέση της. Όμως αυτού του είδους τους κουκουλοφόρους, αν δεν απατώμαι, στην Κατοχή τους έλεγαν δωσίλογους... Ετούτοι είναι η εξελιγμένη/μεταλλαγμένη τους βερσιόν, γιατί δε δείχνουν με το δάχτυλο, αλλά ρημάζουν και ρίχνουν το φταίξιμο στους χιλιάδες διαδηλωτές. Σαν κατσαρίδες είναι: η κάθε τους επόμενη γενιά βγαίνει πιο ανθεκτική και καλύτερα προσαρμοσμένη στις συνθήκες.

γιαννης είπε...

Προκοπη πραγματικα δεν καταλαβαινω τι εννοεις με αυτο το "στο καλο". Δηλαδη εγινε το ξεκαθαρισμα τωρα και φυγανε οι κακοι και μεινανε οι καλοί? το λες σαν να πεσανε οι μασκες λες και δεν ειναι τομαρια η συντριπτικη πλειοψηφια των βουλευτων που μας κοροιδευουνε μπροστα στα μουτρα μας. Βγαζανε λογους στη βουλη για αυτα που μας εφτασαν ως εδω και το στοιχειωδες αγνοειτω : Οτι δηλαδη ειναι ακριβως τα ΙΔΙΑ ατομα που μας εφτασαν εδω και καλά τωρα παλευουν για τη σωτηρια μας. (και μην μου πεις οτι μαζι τα φαγαμε)
Σαν να ερχομαι εγω να βαζω φωτια στο σπίτι σου και μετα να συζηταω για το πως θα τη σβησουμε και να τσακωνομαι με τους συν-εμπρηστες μου για το ποιος ειναι ο καλυτερος τροπος να τη σβησουμε. Χανεται η αισθηση του μετρου. Λυση απο την υπαρχουσα πολιτκή ηγεσια δεν προκειται να ελθει. Γιατι η οποια λυση προυποθετει τη διαλυση της αηδιαστικης κομματικης μηχανης που ακομα και τον πιο ικανο ανθρωπο τον αποροφα και τον φτηνει σαν σκουπιδι. Δεν υπαρχει ΜΙΑ σοβαρη εφημεριδα και αναλυτης του εξωτερικου που να μην θεωρει το νεο μνημονιο εκ των πραγματων καταδικασμενο να αποτυχει. Kicking the can down the road και controversial bail out ειναι οι πιο κοινοι χαρακτηρισμοι. Τα ιδια ατομα που και καλα θελουν να κερδισουν χρονο για να "σωσουν" τη χωρα ψηφιζοντας το μνημονιο θα ειναι τα ιδια που θα βαρεσουν τη χρεοκοπια σε 1-2 χρονια. Εμενα πιο πολύ με λυπεί το 30% που ειναι ετοιμοι να ψηφισουν Σαμαρα και το 8% ΠΑΣΟΚ παρα το 0.01% που καιει την πολη. Γιατι οταν φτανουμε σε αυτη την καταντια που οι λεξεις και οι πραξεις χανουν το νοημα τους τοτε δεν εχει σημασια αν θα καει ολη η Αθηνα 'η οχι. Εχουμε καει ηδη τα ονειρα μας και το μελλον μας....

Prospero είπε...

Προκόπη μπράβο. Πολύ σωστή τοποθέτηση και ξεκάθαρη. Δυο σκέψεις μου μόνο θα ήθελα να παραθέσω:
1. Μήπως ο εκβιασμός της κομματικής πειθαρχίας και των διαγραφών συγκαλύπτει κι άλλη σαπίλα ακόμα και κρυφά συμφέροντα; Αλλάζει άραγε η πελατειακή νοοτροπία του ελληνικού πελατειακού συστήματος που θρέφει τον λαϊκισμό΄
2. Και το τραγουδάκι... Είναι κομμάτι σαν σε παλιά αγαπητικιά. Έστω. Το δικαιολογώ λόγω 14ης του έρωτος!

Prokopis Doukas είπε...

@Κατερίνα Τζωρίδου: Κι εγώ παρόμοιες αντιδράσεις έχω.

@γιαννης: Παίρνω αφορμή από την αποχώρηση το ΛΑΟΣ από την κυβέρνηση και επισημαίνω πού κατά τη γνώμη μου, πρέπει να συνεχιστεί η αποχώρηση πολλών από το δημόσιο βίο. Αυτούς λοιπόν που επικρίνετε κι εσείς, επικρίνω - και λέω οτι με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό, δεν γίνεται. Αλλά δεν θα προτιμήσω την άμεση και άτακτη χρεοκοπία, από το όποιο μνημόνιο,

Όχι, εμένα δεν με λυπούν περισσότερο όσοι έχουν (τις όποιες) απόψεις τους (ή και τα κολλήματα τους), από αυτούς που διαπράττουν έγκλημα του κοινού ποινικού δικαίου. Έχει τεράστια σημασία το αν θα καεί η Αθήνα, λυπάμαι.

@Prospero: Μπορεί. Αλλά και η "τζάμπα μαγκιά" του "δεν ψηφίζω" (γιατί θα το ψηφίσουν οι άλλοι), το ίδιο είναι και αυτή. Όποιος δεν συμφωνούσε, μπορούσε να παριατηθεί, θα ήταν πιο έντιμο..

Το τραγουδάκι είναι λόγω θανάτου. Και μόνον...

Ανώνυμος είπε...

Αξιότιμε Προκόπη,

Συχγαρητήρια για το μπλογκ σου. Ένα, γενικότερο, σχόλιο.

Δυστυχώς υπάρχει μερίδα πολιτών και από την μια και από την άλλη πλευρά (κυρίως όμως από την πλευρά των αντιδρώντων - πάντοτε γινόταν αυτό, όχι τώρα μόνο με το μνημόνιο) η οποία φωνάσκει με κραυγές του τύπου "που είναι η Δημοκρατία" και "είναι Δημοκρατία αυτό?" αλλά η οποία ταυτόχρονα ασκεί την μεγαλύτερη ψυχολογική βία και αντι-δημοκρατική συμπεριφορά από όλούς, προς όσους έχουν αντεπιχειρήματα αλλά φοβούνται να τα πει για να μην τον βρίσουν/χτυπήσουν/απωθήσουν και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί, ακριβώς επειδή είναι βρίσκεται απέναντι σε αντιδημοκράτες εκ φύσεως που φωνάσκουν για το έλειμμα Δημοκρατίας.

Και αυτό είναι η αλήθεια όσο και αν δεν αρέσει.

Αυτό, για τον δημόσιο διάλογο.

Prokopis Doukas είπε...

@Ανώνυμος: Ναι, συμβαίνει αυτό. Και για το χαμηλό επίπεδο του δημόσιου βίου μας, φταίει και αυτό - στο βάθος πάντα φταίνε οι άνθρωποι...

Αθ. Αναγνωστoπουλος είπε...

Από τα πολύ καλά σου άρθρα, Προκόπη.

NoName είπε...

Και ένα σχόλιο "εκτός" θέματος.
Έχω καιρό να σας επισκεφτώ κ.Δούκα.
Κι αυτό γιατί στο μπλόγκ επικράτησε με το πέρασμα του χρόνου μια ψιλοκουβεντούλα μεταξύ "φίλων".
Μπορεί εξαρχής να θέλατε να δώσετε αυτό το χαρακτήρα, οπότε συγχωρήστε με, είμαι εισβολέας και δεν δικαιούμαι να ομιλώ.
Προφανώς αυτή ήταν η ερμηνεία του "καλοπροαίρετα" σχόλια.
Αλλά στο τέλος τέλος δεν βλέπω κανένα διάλογο επιχειρημάτων επάνω σε ιδέες και προτάσεις για την έξοδο της χώρας από την "κρίση"
Και η αποστροφή "προς τους δανειστές, τους οποίους εμείς οι ίδιοι παρακαλούμε να μας προσφέρουν την απαραίτητη ρευστότητα, ώστε να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και ομόλογα που λήγουν..."
είναι αυτή που με κάνει να παρέμβω, (προσωπικά την βρίσκω μια αστήρικτη και διαψευσμένη καραμέλα) γιατί ποτέ δεν έγινε και ούτε πρόκειται να γίνει στη στήλη σας, ανοιχτή και καλόπιστη συζήτηση για το αν είναι πραγματικά έτσι. Το που στηρίζεται, όπως λέτε η πολιτική σας αυτή άποψη, δεν πρόκειται να το μάθουμε ποτέ γιατί απλά δεν το συζητάτε. Έλα όμως που εκεί ακριβώς είναι η ουσία του θέματος...

Υ.Γ. Σας παρακαλώ μην δημοσιεύσετε το σχόλιο. Απευθύνεται σε σας, δείτε το σαν την "εξομολόγηση" ενός παλιού αναγνώστη.

themos είπε...

Δεν ειναι μονο ο Βαρουφακης, και ο σχολιαστης της Financial Times Wolfgang Munchau, τα ιδια λεει:

Some say it would be better to force Greece out of the eurozone right now, and use the funds to save Portugal. I disagree. I personally believe it would be best to recognise the desolate state of both countries, let both default inside the monetary union, and then use a sufficiently increased rescue fund to help them to rebuild themselves, and to ringfence the rest at the same time.
This will be very expensive. But to ignore reality for another two years will be ruinous.

http://www.facebook.com/l.php?u=http%3A%2F%2Fon.ft.com%2Fznr5k1&h=VAQGQkRKHAQEgVbSZqtg7Hq3RDugtRJCoT3QPwXi8i12dpg

Prokopis Doukas είπε...

@Αθ. Αναγνωστoπουλος: Eυχαριστώ!

@NoName: Μα αν δεν το δημοσιεύσω, πώς θα σας απαντήσω; :-)

Σας διαβεβαιώ οτι έχω αρνηθεί να δημοσιεύσω, παρά ελάχιστα σχόλια, που ήταν είτε spam, είτε ανώνυμα υβριστικά, είτε από κατ' εξακολούθησιν κακόβουλους. Αντιθέτως, έχω δημοσιεύσει δεκάδες επιθετικά, αγενή και εριστικά σχόλια, παρά τη διακύρηξη περί "καλοπροαίρετων σχολίων", ακριβώς γιατί ήθελα να να καταδείξω την ένδεια των επιχειρημάτων τους και να απαντήσω με τα δικά μου.

Το οτι δεν γίνεται εύκολα μια ουσιαστική συζήτηση στο ίντερνετ γενικώς, είναι γεγονός. Για το μπλογκ μου, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή φταίω εγώ, γιατί δεν "προκαλώ" έξυπνο σχολιασμό (οπότε και ζητώ συγνώμη), είτε γιατί πολλοί ενδιαφέροντες για διάφορους λόγους εκλείπουν ή εγκαταλείπουν. Έχω παρατηρήσει οτι η επίσκεψη σε ένα μπλογκ έχει περιοδικά χαρακτηριστικά: Κάποιοι επιχειρούν να αποκαταστήσουν μια "σχέση" - και μετά για κάποιο λόγο χάνουν το ενδιαφέρον τους και απομακρύνονται. Πάντως έχουν υπάρξει και ποστ με 70 σχόλια, κάτι που δεν το λέω και "συζήτηση μεταξύ φίλων" (κάτι που δεν ήταν ποτέ πρόθεση μου - κάθε κείμενο άλλωστε είναι πρόκληση σε δημόσιο διάλογο). Ελάχιστους, άλλωστε, γνωρίζω προσωπικά...

Τώρα, στην ουσία, περί κρίσης: Γιατί δεν παρέχετε εσείς επιχειρήματα κατά της "διαψευσμένης καραμέλλας"; Γιατί εγώ μέχρι τώρα, δεν έχω δει κάποια πρόταση, που δεν θα μας οδηγούσε σε δανεισμό. Μη μου πείτε "να είχαν γίνει όσα έπρεπε τα τελευταία 2 χρόνια", γιατί το ίδιο λέω κι εγώ...

Αντιθέτως, θεωρώ οτι εκφράζω μια πλευρά αντιλήψεων, που λένε ακριβώς οτι μόνο με θετική κατεύθυνση, με περισσότερη δουλειά, με κάθαρση, με αύξηση εξαγωγών και με περισσότερες επιχειρηματικές ιδέες, θα βγούμε από την κρίση. Δουλεύοντας. Αλλάζοντας κατεστημένες νοοτροπίες. Και κυρίως, εγκαταλείποντας τριτοκοσμικές αντιλήψεις, παιδικές αντιδράσεις, αγκυλώσεις σε συντηρητικές "δήθεν προοδευτικές" πρακτικές, όπως περισσότερο (σαθρό) συνδικαλισμό, περισσότερη τυφλή διαμαρτυρία και βία, αντίδραση, "οφθαλμόν αντί οφθαλνού" κλπ...

@themos: Όπως ξέρεις, όσοι και οικονομολόγοι, τόσες και απόψεις. Ωστόσο, δεν μπορώ να ενστερνιστώ μια άποψη που λέει οτι πρέπει δια της υποτίμησης ενός εξευτελισμένου νομίσματος να επανέλθουμε. Θέλω να πιστεύω οτι το συμμάζεμα των οικονομικών γίνεται και με ευρώ. Με το κούρεμα του χρέους, είναι πιστεύω εφικτό. Φτάνει να αποφασίσει η κοινωνία να αυτοβελτιωθεί, να αποτινάξει την παρούσια πολιτική/δικαστική/μιντιακή τάξη - και να αναδείξει μια καλύτερη, ενισχύοντας θεσμούς, αυστηροποιώντας κτριτήρια, εγκαθιδρύοντας αξιοκρατία.

Ανώνυμος είπε...

Αυτοκτόνησε δημοσιογράφος της ΕΡΤ γιατί δεν ανανεώθηκε η σύμβασή του
http://www.eparousia.gr/2012/02/%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CF%83%CE%B9%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%81%CF%84-%CE%B5%CF%80/

Prokopis Doukas είπε...

@Ανώνυμος: Ναι - και γιατί μου το λέτε αυτό; Τι σχέση έχει με το ποστ; (Αφήστε που δεν ξέρετε προφανώς την ιστορία του συγκεκριμένου).

Ανώνυμος είπε...

Αν μου επιτρέπετε ένα άσχετο σχόλιο, οι cover photos της Afroerotik (στο ρολλ) μήπως είναι πολύ του κατηχητικού;

Prokopis Doukas είπε...

@ BlondeElena: Δεν την πολυδιαβάζω τελευταία - και δεν δίνω και πολλή σημασία. Πάντως είναι ένα πρωτότυπο blog...

Ανώνυμος είπε...

Πές τα Προκόπη, στο καλό λοιπόν...Απο τα ωραιότερα, που έχω διαβάσει τελευταία! Εχω όμως, μια επιφύλαξη, για το πως θα εκφραστεί αυτό το συναίσθημα, στις επερχόμενες εκλογές. Οχλος γάρ...
Τέλος πάντων, εδω είμαστε, τα ξαναλέμε. Και πάλι μπράβο!!!!
Σωτήρης

Prokopis Doukas είπε...

@Σωτήρης: Ευχαριστώ. Όσο δεν βγαίνουν νέοι πολιτικοί σχηματισμοί (και δεν επιβάλλονται νέοι άνθρωποι στους υπάρχοντες), δεν είμαι πολύ αισιόδοξος, για το αποτέλεσμα της εκλογικής μας έκφρασης...

ShareThis