30.10.12

Η ατέλειωτη λίστα των συμψηφισμών

Είναι άλλο πράγμα να προσπαθείς να συνθέσεις απόψεις, να επιδιώκεις τη σύγκλιση ή να αναζητάς την αλήθεια “κάπου στη μέση”, εκεί όπου συνήθως (αν και καθόλου απαραίτητα) βρίσκεται. Και είναι άλλο πράγμα να διεξάγεις μονίμως το δημόσιο διάλογο, με συμψηφισμούς.

Επειδή λοιπόν κακώς ένας εισαγγελέας (κατά τη γνώμη πολλών, αλλά η ανεξαρτησία του δεν πρέπει να αμφισβητείται) ή ένας υπουργός μιας προηγούμενης κυβέρνησης ζήτησε τη δημοσιοποίηση ονομάτων και προσώπων οροθετικών γυναικών που εκδίδονταν χωρίς προφυλακτικό, αυτό δεν σημαίνει οτι η διαπόμπευση είναι ανεκτή ή επιθυμητή και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις. Το ίδιο ισχύει και για μια λίστα με τα εισοδήματα καλλιτεχνών, που διέρρευσε και δημοσιεύτηκε.

Επειδή μια ολόκληρη ομάδα αξιωματούχων της εκτελεστικής εξουσίας (εκλεγμένων και μη) παίζει μια απαράδεκτη “κολοκυθιά”, αρνούμενη να αποδώσει λογαριασμό στους πολίτες αυτής της χώρας για το πού βρίσκεται η λίστα Λαγκάρντ ή γιατί δεν έπραξε αυτά που έπρεπε από πλευράς ελέγχου, αυτό δεν σημαίνει οτι η δημοσίευση της λίστας (έτσι χωρίς έρευνα και προστασία από διαπόμπευση) εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, πάνω από αρχές και δικαιώματα.

Επειδή η λεγόμενη κοινή γνώμη είναι επιθετική προς τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας και αναζητά δικαίως ευθύνες, αυτό δε σημαίνει οτι Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (που παριστάνουν τα “σοβαρά”) δικαιούνται να γράφουν στον τίτλο του ρεπορτάζ τους για την κατάθεση Παπακωνσταντίνου τη φράση "έχω" ή “έχασα το cd”.

Επειδή προφανώς διαφόρων τύπων συμφέροντα επιχειρούν να συγκαλύψουν τις υποθέσεις φοροδιαφυγής που περιλαμβάνονται (αλλά δεν αποτελούν μετά βεβαιότητας) τη εμφανιζόμενη ως “λίστα Λαγκάρντ”, αυτό δεν σημαίνει ένας δημοσιογράφος (ή καλύτερα εκδότης) μπορεί θεμιτά να επιδιώκει τη σύγκριση με τα Wikileaks (στα οποία δεν υπάρχει αντίτιμο αγοράς και κέρδος από την αποκάλυψη) ή να “πασπαλίζει την αντίσταση” του με στερεοτυπικά και δημαγωγικά συνθήματα του τύπου “για τους Έλληνες που τρώνε από τα σκουπίδια” ή “έρχονται να με συλλάβουν οι γερμανοτσολιάδες”.

Επειδή οι αρχές χειρίζονται ιδιαιτέρως άγαρμπα τέτοιου είδους υποθέσεις και κάνουν τα στραβά μάτια, επιχειρούν να συγκαλύψουν ή καθυστερούν επιδεικτικά, αυτό δεν σημαίνει οτι μπορεί να επικρίνονται όταν επιδιώκουν να εφαρμόσουν γρήγορα το νόμο - εκτός αν τον εφαρμόζουν λάθος. Δεν υπάρχει το “μα γιατί με γράφετε, αφού κι άλλοι πέρασαν με κόκκινο”. Για τους άλλους που περνούν συστηματικά με κόκκινο, πρέπει να φωνάζουμε κι όχι να το περνάμε κι εμεις, σε ανταπόδοση. Δεν μπορεί να συζητάμε μονίμως σε αυτή τη χώρα με επιχειρήματα του τύπου “μα κι εσείς σκοτώνατε τους μαύρους”.

Επειδή η προσπάθεια φίμωσης οποιασδήποτε ανεξάρτητης φωνής είναι απαράδεκτη σε μια δημοκρατία, αυτό δε σημαίνει οτι οποιοσδήποτε δημοσιογράφος αν “ξύνεται στη γκλίτσα του τσοπάνη”, για να κάνει καριέρα με σύγκρουση και συλλήψεις, πρέπει αυτομάτως να ηρωοποιείται. Η δημοσίευση της “λίστας Λαγκάρντ” (αν είναι αυτή η ίδια η αρχική και αναλοίωτη) ενδεχομένως να χρειάζεται κι ένα ξεκαθάρισμα λεπτών νομικών αποχρώσεων, ως προς τον σκοπό που εκπληρώνει - και θα κριθεί στο δικαστήριο. Είναι πολύ πιθανό μάλιστα να μην επιφέρει κανενός είδους καλύτερη λειτουργία των ελεγκτικών μηχανισμών, καθώς δεν είναι καθόλου ξεκάθαρο με ποιόν τρόπο θα κάνει το ΣΔΟΕ πιο αποτελεσματικό.

Ας θυμηθούμε: Το ζητούμενο είναι όχι απλώς “να μάθουμε”, αλλά να ελεγχθούν και τιμωρηθούν όσοι παρανόμησαν. Η διαφάνεια είναι απαραίτητη, ακριβώς για να εκθέτει όλα τα αδικήματα στο φως, να προκαλεί τη δίωξη τους και να λειτουργεί αποτρεπτικά για την επανάληψη τους. Όχι για να έχει ως πιθανή παρενέργεια την αθώωση, όσων θα απαλλαγούν από το μικροσκόπιο της έρευνας, επειδή βρέθηκαν μέσα στο σωρό “δικαίων και αδίκων”...












Το κείμενο αυτό γράφτηκε για την Athens Voice

Η αφίσα είναι από το www.mailchimp.com και το εξώφυλλο από το itunes.apple.com

To post συνοδεύεται από το εξαιρετικό ντεμπούτο της Ειρήνης Σκυλακάκη "In The Light".

buzz it!

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όπως όμως βλέπετε ανεξάρτητα από το αν ο Κος Βαξεβάνης έπραξε σωστά, η λίστα υπήρχε και ήταν πολύ εύκολο να βρεθεί.Δεν άκουσα κανέναν πολιτικό να αναφέρει ότι την είχε, εδώ μέχρι που διέψευδαν την ύπαρξή της. Αργότερα αποφάσισαν ότι υπήρχε αλλά χάθηκε. Επί του προκειμένου λοιπόν πολύ καλά έπραξε ο Κος Βαξεβάνης, αναφέροντας ότι τα ονόματα στην λίστα δεν είναι εξ ορισμού φοροφυγάδες, και εμφάνισε επιτέλους την "χαμένη" λίστα.

Kostas Tadopoulos είπε...

Κύριε Προκόπη Δούκα μπορείτε παρακαλώ να κάνετε μια διευκρίνιση για το παρακάτω;

"Επειδή οι αρχές χειρίζονται ιδιαιτέρως άγαρμπα τέτοιου είδους υποθέσεις και κάνουν τα στραβά μάτια, επιχειρούν να συγκαλύψουν ή καθυστερούν επιδεικτικά, αυτό δεν σημαίνει οτι μπορεί να επικρίνονται όταν επιδιώκουν να εφαρμόσουν γρήγορα το νόμο"

Εννοείτε σοβαρά ότι σε μία δημοκρατία η δικαιοσύνη δικαιούται να έχει επιλεκτικές ευαισθησίες και δεν πρέπει ούτε καν να επικρίνεται γι' αυτό; Σε αυτή τη χώρα είναι λοιπόν όλα "μεμονωμένα περιστατικά" χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις και χωρίς να ευνοείται ΠΟΤΕ κάποια πλευρά;

Prokopis Doukas είπε...

@Ανώνυμος: Ακριβώς αυτό λέω λοιπόν: Οτι επειδή η παραβίαση των αρχών από τη "μία πλευρά" είναι κατάφωρη, δεν σημαίνει οτι αυτό δικαιολογεί και την κατάφωρη παραβίαση των αρχών από την "άλλη πλευρά". Διότι έτσι θα οδηγηθούμε σε μια αλληλουχία του τύπου "πήρα εγώ το πιστόλι", "κι εγώ πήρα το πολυβόλο", "κι εγώ πήρα το μπαζούκας", "κι εγώ πήρα τα τανκς". Το θέμα είναι να περιορίσεις την αρχική παραβίαση των αρχών - κι όχι να απαντάς κλιμακώνοντας την παραβίαση. Βασική αρχή (και τρόπος) της δημοκρατίας.

@Kostas Tadopoulos: Η παραπάνω απάντηση ισχύει και για σας, με το ωραίο ψευδώνυμο. Φυσικά και ΔΕΝ δικαιούται η δικαιοσύνη να είναι επιλεκτική, το λέω σαφώς στο κείμενο. Αλλά ούτε και η απάντηση στην "άλλη πλευρά" να επικαλείται επιλεκτικά αρχές και ευαισθησίες, όπως έγινε με την περίπτωση των οροθετικών, για την οποία όλοι διαμαρτυρηθήκαμε, αλλά στη συνέχεια "χρησιμοποιήθηκε" για να δικαιολογήσει τη δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ.

Μάλλον δε καταλάβατε (παρά το γεγονός οτι το λέει και ο τίτλος) οτι το ποστ εξετάζει όχι τόσο τη δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ, αλλά κυρίως τους συμψηφισμούς, που με τόση ευκολία κάνουμε στο δημόσιο διάλογο...

frantzeska είπε...

κι έλεγα... ένας, έστω ένας, δε θα βρεθεί να σχολιάσει τη σύγκριση που έκανε ο Βαξεβάνης με την αθλιότητα της δημοσιοποίησης των οροθετικών γυναικών??? Στην Ελλάδα κάθε βδομάδα βρίσκουμε και από 1-2 τοτέμ να τα τοποθετούμε ψηλά και να τα λατρεύουμε...κατά τα άλλα, ωραίο τραγούδι

Kostas Tadopoulos είπε...

Κύριε Προκόπη Δούκα ο Νόμος παύει να έχει αξία όταν δεν τον σέβονται οι ισχυροί. Βασικά ο Νόμος (σε μία δημοκρατία τουλάχιστον) υπάρχει κυρίως για να προστατεύονται οι ανίσχυροι από τους ισχυρούς. Όταν συμβαίνει συστηματικά το αντίθετο, οδηγούμαστε σε Κρίση Θεσμών και κοινωνική διαμάχη. Όταν λέτε "σεβασμός στη νομιμότητα" μην ξεχνάτε ότι αυτή υπερασπίζεται μονομερώς τα συμφέροντα της μίας πλευράς.

P.S. Για το ίδιο θέμα σας παραπέμπω στο editorial "Greece Arrests the Messenger" των New York Times.

Prokopis Doukas είπε...

@frantzeska: Μα γι αυτούς τους συμψηφισμούς, που κάνουν "λάστιχο" κατά βούληση τα επιχειρήματα, έγραψα το κείμενο...

Prokopis Doukas είπε...

Κύριε Κώστα Ταδόπουλε, δεν έχετε μάλλον αντιληφθεί το πνεύμα και την αιτία για την οποία γράφτηκε αυτό το ποστ. Δεν είναι πάντως το "σεβασμός στη νομιμόμητα" είναι οι συμψηφισμοί.

Αν δε καταλαβαίνετε τι λέω, για να μην ξαναγράφω τα ίδια, σας παραπέμπω στην αντίστοιχη συζήτηση στο buzz, εδώ.

Kostas Tadopoulos είπε...

Αν σας παρερμήνευσα ζητώ συγνώμη. Αλλά στην ουσία δεν παραπονείστε ότι οι συμψηφισμοί δικαιολογούν ηθικά την ανομία; Δεν καλείτε να κριθεί ο Βαξεβάνης αντικειμενικά από τη δικαιοσύνη ("νομιμότητα"); Εγώ λοιπόν σας απαντώ ότι δε μας απασχολεί καθόλου πλέον τι θα πει η δικαιοσύνη γιατί έχει χάσει κάθε κοινωνική νομιμοποίηση. Ο Βαξεβάνης είναι "δικός μας" και τον διαβάζουμε και χαιρόμαστε όταν βγάζει στα μανταλάκια τους "απέναντι". Ναι, έχουμε κοινωνικό πόλεμο, δεν το ξέρετε;

Prokopis Doukas είπε...

@Kostas Tadopoulos: Όχι, ούτε "το ξέρω", ούτε το δέχομαι, γιατί αρνούμαι να μπω σε μια ασπρόμαυρη, στρατοπεδική, διχαστική λογική. Δεν θα απαντήσω στις παρεκτροπές της δικαιοσύνης με εκτροπές της δημοκρατίας.

Το κείμενο μου είναι όσο πιο σαφές γίνεται. Επειδή συμβαίνει το ένα (η συγκάλυψη) δεν θα αθωώσω ή θα ηρωοποιήσω το απέναντι, όταν μάλιστα μοιάζει να μην είναι ανιδιοτελές. Η άσκηση δίωξης μπορεί να είναι λάθος, υπερβολική, "κατευθυνόμενη". Ώσπου να κριθεί, δεν θα σταματήσω να επισημαίνω οτι το αδίκημα του ενός, δεν συμψηφίζεται με το αδίκημα του απέναντι.

Prokopis Doukas είπε...

Υ.Γ. Παραπονιέμαι οτι οι συμψηφισμοί διαστρέφουν τη λογική στο δημόσιο διάλογο και επιτρέπουν φαινόμενα λαϊκισμού και καθυστέρησης.

anonymous coward είπε...

Οι συμψηφισμοί, όπως και η επιλεκτική ευαισθησία στη δημοκρατία και στη νομιμότητα καταργούν την αίσθηση του κράτους δικαίου.

Ναι, σε μια ιδανική κοινωνία ο Βαξεβάνης είναι υπόλογος για τη δημοσιοποίηση μιας λίστας η οποία αντικειμενικά εκθέτει τους πολίτες, κάποιους από αυτούς εντελώς άδικα μάλιστα.

Όχι, σε μια πολιτεία η οποία διώκει τους ελεύθερους δημοσιογράφους (πολλά τα παραδείγματα), έχει παραλύσει τη δικαιοσύνη και αψηφά το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα δεν μπορούμε να κάνουμε μαθήματα υψηλής αισθητικής.

Και αν εσείς έχετε κατακτήσει το δικαίωμα του σεβασμού, το βαθύ κράτος έχει πολλά καρβέλια να φάει για να μας κάνει μαθήματα δημοκρατίας.

Ο αντίλογος δηλαδή δεν είναι ότι έχετε άδικο επί της αρχής ή επί του προκείμενου, αλλά ότι επιλέγετε να ορθώσετε ηθικό, "νομιμόφρονο" λόγο απέναντι σε μια (έστω προδικάζοντάς τη) παράτυπη πράξη.

Είναι ανισοβαρές το άρθρο σας. Διαβάστε τα ξένα μέσα πώς καλύπτουν το γεγονός (π.χ. http://www.nytimes.com/2012/10/30/opinion/greece-arrests-the-messenger.html?_r=2&adxnnl=1&smid=tw-share&adxnnlx=1351602062-5Wo0piavyqz99p+JzLCGeQ&) και σκεφτείτε τί έχετε παραλείψει από το σχολιασμό σας.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απολύτως. Εύστοχο κείμενο κύριε Δούκα!

Prokopis Doukas είπε...

@anonymous coward: Να μην ξαναγράφω τα ίδια, σας παραπέμπω κι εσάς στη συζήτηση στο buzz.

Συνοπτικά, δεν υψώνω κανένα "νομιμόφρονα" λόγο. Η πιο εύκολη κατρακύλα είναι να αποδέχεσαι οτι επειδή "φτάσαμε εδώ που φτάσαμε", επιτρέπονται οι παραβιάσεις πάσης φύσεως. Ο Βαξεβάνης κατηγορείται για βαρβάτη παρανομία - και όχι "παρατυπία". Το μέλλον θα δείξει αν ευσταθεί η κατηγορία.

Ως τότε, επιτρέψτε να μπορώ να επιμένω οτι τα ιδιοτελή κίνητρα και η προσπάθεια ηρωοποίησης δεν είναι απάντηση προς την αυθαιρεσία ή αβελτηρία της πολιτείας ή των εκπροσώπων της εκτελέστικής εξουσίας. Ωστόσο, δεν είμαι υπέρ της σύλληψης, αλλά κυρίως κατά της ηρωοποίησης.

Όλα τα διεθνή μέσα σοκάρονται όχι μόνο από τη σύλληψη του δημοσιογράφου, αλλά κυρίως από την αποκάλυψη οτι εδώ και 2 χρόνια η λίστα Λαγκάρντ δεν έχει αξιοποιηθεί, κάτι που δεν το διανοούνται και δεν το γνώριζαν.

Δεν έχω παραλείψει τίποτα - και δεν είμαι ανισοβαρής: Τα αναφέρω και τα καταδικάζω όλα. Απλώς ενοχλεί που δεν παίρνω "οπαδική θέση", υπέρ αυτού που αντιτάχθηκε στην αυθαιρεσία, με οποιοδήποτε "κόστος".

@Ανώνυμος: Σας ευχαριστώ πολύ!

anonymous coward είπε...

Δε γνωρίζω τί έχετε γράψει στο buzz. Στο blog σας όμως διακρίνω μια συστηματική αποφυγή καταδίκης των εύκολων, λαϊκίστικων, αντιμνημονιακών ή όπως αλλιώς θέλετε να τις ονομάσετε θέσεων.

Ορισμένες από τις παραπάνω θέσεις είναι σωστές. Η συστηματική αποφυγή συμπαράταξης με αυτές κάνει ανισοβαρή την κριτική σας. Δε νομίζω ότι δεν είχατε την ευκαιρία να βρείτε πάμπολλα τέτοια παραδείγματα.

Μιλώντας για τον εαυτό μου, με την ίδια λογική που θεωρώ ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση και επιθυμώ την καταργησή της (σσ: φοβάμαι ότι πλέον είναι αργά για τη δική μου γενιά),

άλλο τόσο μπορώ να καταδικάσω για λαϊκισμό την αριστερή (και πολύ περισσότερο τη δεξιά) αντιπολίτευση.

Ακολουθώντας το δικό σας τρόπο σκέψης, δεν πιστεύω ότι η δημοσιοποίηση της λίστας εξυπηρετεί κάποιο κοινωνικό όφελος. Σε μια ευνομούμενη κοινωνία,
- η λίστα και ο αγώνας κατά της φοροδιαφυγής είναι αρμοδιότητα του κράτους
- οι πολιτικοί διευκολύνουν το έργο των διωκτών αρχών
- η δικαιοσύνη λειτουργεί χωρίς διακρίσεις και τιμωρεί αυτούς που "δεν πληρώνουν" γενικά
- ο δημοσιογράφος δεν είναι αυτόκλητος εισαγγελέας ούτε ήρωας και περισσότερο από τους παραπάνω εκπρόσωπος των λαϊκών συμφερόντων.
Μετρήστε ποιά από τα παραπάνω έχουν ή δεν έχουν γίνει και σκεφτείτε αν είναι ισοβαρής η κριτική σας.

Καθαρά και μόνο ως παράδειγμα, αμφιβάλλω αν το σχόλιο που "απέλυσε" τον Αρβανίτη και τη συνάδελφό του θα μπορούσε να ειπωθεί από εσάς, έστω και σε αυτόν εδώ το χώρο.

Είστε ειλικρινείς όταν ισχυρίζεστε ότι μεταχειρίζεστε ισότιμα τα γεγονότα. Γιαυτό και επικοινωνώ μαζί σας. Πιστεύω όμως ότι κάνετε λάθος και δεν είστε.

Unknown είπε...

Αυτό που με εξέπληξε εμένα, αγαπητέ κ. Δούκα, είναι όταν είδα στην τηλεόραση ότι ο Βαξεβάνης προσέλαβε, μεταξύ άλλων πολλών δικηγόρων, και τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ Νίκο Κωνσταντόπουλο, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ έλεγε ότι ο Βαξεβάνης δεν έκανε κανένα απολύτως αδίκημα και διώκεται παράνομα. Μα, αυτός δεν είναι που, πριν μερικές μέρες, απειλούσε με μηνύσεις και αγωγές δημοσιογράφους που δημοσίευσαν μια άλλη λίστα και συγκεκριμένα τη λίστα του ΣΔΟΕ με τους ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ που ελέγχονται για φορολογικές παραβάσεις? Έχω μπερδευτεί. Τελικά είναι ποινικά κολάσιμο να δημοσιεύεις λίστα με πολιτικούς, ενώ δεν είναι να δημοσιεύεις λίστα με απλούς πολίτες, τους οποίους με αυτό τον τρόπο εκθέτεις σε πλείστους κινδύνους, όπως διαπόμπευσης, εκβιασμών κλπ?

sunCoater είπε...

Καλησπέρα. Έχετε δίκιο με τους συμψηφισμούς. Με δύο αλλά:

-ένα σημειολογικό: στο κείμενο ίσως να χωρούσε και μία παράγραφος με αντιστροφή της φοράς του αιτιολογικού βέλους, του τύπου "και επειδή κάποιος δημοσιογράφος ξύνεται για να κάνει καριέρα κλπ, αυτό δε σημαίνει ότι ανεχόμαστε και οποιαδήποτε προσπάθεια φίμωσης".

-κι ένα (μπερδεμένο) μαθηματικό: η κριτική σε "ιδιωτικές", νομικά αμφισβητήσιμες πράξεις βρίσκεται σε 1ο επίπεδο, η κριτική για τη δευτερογενή επιλεκτικότητα δράσης των φρουρών του πολιτεύματος σε σχέση με τις πρώτες πράξεις βρίσκεται σε 2ο. Νομίζω ότι οι συμψηφισμοί και οι καταγγελίες τους μπορούν να αφορούν μόνο σε συμψηφισμούς ίδιου επιπέδου, ποτέ σε άτοπους συμψηφισμούς που διατρέχουν υπερβατικά τα επίπεδα.

Prokopis Doukas είπε...

@anonymous coward: To link για το buzz είναι λίγο πιο πάνω, σε άλλο απαντητικό σχόλιο.

"διακρίνω μια συστηματική αποφυγή καταδίκης των εύκολων, λαϊκίστικων, αντιμνημονιακών ή όπως αλλιώς θέλετε να τις ονομάσετε θέσεων"

Μήπως θέλετε να πείτε ακριβώς το ανάποδο;

Όσο για το σκεπτικό σας "μετρήστε πόσα έχουν γίνει", είναι ακριβώς αυτό που επικρίνω σε αυτό το ποστ: Συμψηφισμός.

Για το σκάνδαλο της συγκάλυψης γράφτηκαν χιλιάδες κείμενα. Για τα υπόλοιπα, ελάχιστα. Με αυτή την έννοια είναι ισοβαρής η προσέγγιση μου: Όχι εξισώνοντας υποχρεωτικά τα αδικήματα, αλλά εντοπίζοντας αυτά που όλοι παραβλέπουν, προς χάριν του "σκοπού που αγιάζει τα μέσα".

Πότε θα καταλάβουμε οτι επειδή γίνονται σοβαρά εγκλήματα, δεν δικαιούμαστε (στη δημοκρατία) να απαντούμε με τα ίδια όπλα. Αλλιώς, θα υποστηρίζαμε τη θανατική ποινή για τους δολοφόνους. Και τους φούρνους του Άουσβιτς για την εξόντωση των φασιστών.

@Παπαρούνα Παπά: Μη σας εκπλήσσει η ικανότητα ενός συνηγόρου να κάνει "λάστιχο" τα επιχειρήματα. Συμβαδίζει με τις (αντικρουόμενες) υπερασπιστικές γραμμές των πελατών του.

@sunCoater: Συγνώμη, αλλά δεν καταλαβαίνω τι λέτε.

anonymous coward είπε...

έχοντας πλέον διάβασει τα σχόλια στο buzz, έχω να συμπληρώσω μόνο τα εξής:

Η πρότασή μου "μετρήστε πόσα έχουν γίνει" δεν παραπέμπει σε καμία περίπτωση σε συμψηφισμό. Θα έλεγα ότι παραπέμπει στο ακριβώς αντίθετο: υπογραμμίζει την ανάγκη για ένα πιο σφαιρικό σχολιασμό μιας αλυσίδας γεγονότων που οδήγησαν σε ένα γεγονός που εσείς καταδικάζετε.

Αν εσείς με κατηγορείτε για συμψηφισμό (για την ιστορία, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για τη χρησιμότητα, αλλά και τη νομιμότητα της δημοσίευσης της λίστας. θεωρώ ότι είναι κυρίως επικοινωνιακό παιχνίδι που προφανώς εξυπηρετεί πολιτικά συμφέροντα και άρα κρίνεται πολιτικά, για τα νομικά υπάρχουν τα δικαστήρια), εγώ σας επικρίνω για επιλεκτικότητα και ανισοβαρή σχολιασμό.

Όσο για τα χιλιάδες άρθρα που έχουν γραφτεί, το διαδίκτυο μπορεί να εξακολουθεί να είναι ένας ελεύθερος χώρος (όπως και τα ξένα μμε που καλύπτουν τις εξελίξεις στην Ελλάδα), αλλά τα "παραδοσιακά" ελληνικά μμε κάνουν γαργάρα όλα τα παραπάνω. Ίσως πιο ψύχραιμος και προσεκτικός, αλλά ο λόγος που εκφέρετε πέφτει στο ίδιο λάθος της παραπάνω επιλεκτικής ευαισθησίας.

Για να διαχωρίσω τα δύο παραπάνω (δούκας vrs. ελληνικά μμε), τα ελληνικά μμε χωρίς καμία αμφιβολία εξυπηρετούν συμφέροντα.

josefK είπε...

Προκόπη η Ελλάδα είναι δυστυχώς τριτοκοσμικό κράτος. Γι' αυτό χρειάζεται η ερευνητική δημοσιογραφία, για να τους βγάζει "στη σέντρα" ενώπιον του λαού (είδες π.χ. πώς έτσουξε το άρθρο της Guardian για το Δένδια). ο Βαξεβάνης βέβαια έπαιξε λίγο "βρώμικα", αλλά διαφορετικά δε θα μπορούσε να χτυπήσει ένα διαπλεκόμενο (και παντοδύναμο) σύστημα εξουσίας. Εξάλλου με ένα μικρό unfair (ΟΚ μάθαμε ότι κάποιοι πολίτες έχουν λογαριασμό στην HSBC σιγά τα ωά...) πέτυχε πολύ σημαντικότερα ωφέλη:

-Εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα ΠΑΠΑΚ και Μπένι, κύριοι πολιτικοί υπεύθυνοι

-Κινήθηκε ο μηχανισμός, μετά 2 χρόνια κοροϊδία η λίστα πηγαίνει στη βουλή και ελέγχονται αναδρομικά Βουλγαράκης & Πελέκη

-Υπήρξε μια "κάθαρση" σε ένα θέμα που είχε δηλητηριάσει την κοινή γνώμη

Ειλικρινά θεωρώ το παράδειγμα Βαξεβάνη ατυχές για να στηρίξεις τη (σωστή κατά τ' άλλα) θέση σου περί συμψηφισμών. Γιατί ενώ στην ουσία πρόκειται για μια δημοσιογραφική επιτυχία που δικαιώθηκε στην πράξη (λίστα στη Βουλή, έλεγχος υπόπτων φοροδιαφυγής) εστιάζεις σε κάτι επουσιώδες (διαρροή προσωπικών δεδομένων που παίζεται αν είναι ευαίσθητα).

Prokopis Doukas είπε...

@anonymous coward: Δεν σαςκατηγορώ για τίποτα. Και δεν θεωρώ οτι τα κίνητρα δημοσίευσης της λίστας είναι πρωτίστως πολιτικά.

@ josefK: Δεν συμφωνώ. Ούτε με την "ερευνητική" δημοσιογραφία (ποιά ηταν η έρευνα που έγινε, πλην μιας διαρροής;), ούτε με το "σιγά τα ωά". Και κυρίως, με τον αφορισμό οτι "αφού είμαστε τριτοκοσμικοί, αθωώνουμε κατά βούληση, όποια συμπεριφορά βοηθάει τον σκοπό να αγιάσει τα μέσα".

Δε νομίζω επίσης οτι εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα ο Μπένι και ο Παπακ από τη δημοσίευση, περισσότερο από οτι πριν. Όπως λέω και στο buzz, να το δούμε αν ο μηχανισμός θα κινηθεί καλύτερα τώρα, είμαι πολύ επιφυλακτικός. Η λίστα δεν περιέχει, απ ότι έχω καταλάβει, παρά ελάχιστα ονόματα πολιτικών, κάτι που δεν με πείθει επίσης.

Εν ολίγοις, αμφιβάλλω για την κάθαρση. Και αμφιβάλλω πάρα πολύ για το "επουσιώδες", όταν πρόκειται για αρχές και δικαιώματα. Ρίξτε μια ματιά και στα λινκ που έχω στο κείμενο.

Νηφάλιος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με την εκτίμησή σου για τα κίνητρα της δημοσίευσης.
Επειδή όμως το αδίκημα για το οποίο παραπέμφθηκε ήταν παράβαση του νόμου περί προστασίας προσωπικών δεδομένων, νομίζω ότι δικαίως αθωώθηκε. Ας ελπίσουμε ότι η δημοσίευση της λίστας δεν θα έχει "παράπλευρες απώλειες".

ShareThis