"Δώστε μας πίσω την πόλη μας"

Επανέρχομαι για τρίτη φορά, όσο υπάρχει αυτό το blog. Και θα επανέρχομαι, όσο υπάρχει το πρόβλημα. Που αυτή τη φορά είναι οξύτερο από ποτέ.

Αφορμή είναι το κλείσιμο του Guru, που έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία (κι όμως μάταια γράφαμε διάφοροι δημοσιογράφοι προαναγγέλοντας την "καταστροφή"). Όχι γιατί δεν πήγαινε καλά, αλλά γιατί όπως είπε κι ο ιδιοκτήτης του Κωνσταντίνος Ζουγανέλης, “δεν μπορείς να διασκεδάζεις όταν στο δρόμο σέρνονται άνθρωποι”. Και φυσικά όταν φοβάσαι για τη σωματική σου ακεραιότητα...

Τα πράγματα έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο: Το τελευταίο επεισόδιο περιελάμβανε ένα πιστόλι στον κρόταφο πελάτισσας, την ώρα που έφευγε από το μαγαζί. Και μια επίθεση με σύριγγα σε υπάλληλο του μαγαζιού.

Στην Πλατεία Θεάτρου πλέον έχουν εγκατασταθεί όλη νύχτα άστεγοι και πρεζόνια. Να περάσεις από το γκέτο δεν μπορείς – φοβάσαι, θλίβεσαι και βρωμάει φρικτά από ανθρώπινα ούρα. Στη Σοφοκλέους, κάποια παράσιτα (που δεν είναι τοξικομανείς) κάνουν πλέον μέρα-μεσημέρι “ενέδρες”, εκμεταλλευόμενοι την κίνηση και το συνωστισμό. Τις προάλλες, ένας φορτηγατζής από πίσω μου μου αναβόσβησε τα φώτα προειδοποιητικά: “Κλείσε τα τζάμια, εδώ σου την πέφτουν και παίρνουν πράγματα”. Εμένα, που κατεβαίνω έντεκα χρόνια τώρα τη Σοφοκλέους, μεσημέρι και νύχτα, για να πάω σπίτι μου. Τι να πω, τον ευχαρίστησα. Στη Σοφοκλέους, που φιλοξενούσε το χρηματιστήριο, δυο τετράγωνα πιο πάνω...

Μέσα σ' όλα, διάβασα και διάφορα συμπλεγματικά του στυλ “πώς κάνετε έτσι για ένα μπαρ”, “σιγά το μαγαζί του λαϊφστάιλ”, “που είχε πόρτα”, “που μάζευε τα βόρεια προάστεια” και άλλα φαιδρά.

Σέβομαι την άποψη του καθενός, που μπορεί να μην του άρεσε το μαγαζί – δικαίωμα του. Θα πω όμως τη δική μου: Το Guru δεν ήταν απλά ένα “μαγαζί”, κατά την άποψη μου. Ήταν ένας εξαιρετικά πετυχημένος, διασκεδαστικός, με άποψη και στυλ “πολυχώρος”. Πρώτον, ήταν ένα ταϊλανδέζικο εστιατόριο (ακριβό ίσως, αλλά ουδείς μπορεί να ενοχοποιήσει στα μάτια μου ένα ακριβό μαγαζί, όταν είναι όντως πάρα πολύ καλό), που με τα χρόνια έγινε εξαιρετικό – ίσως το καλύτερο της ανατολίτικης κουζίνας στην Αθήνα. Αυτό σημαίνει συνεχή προσπάθεια για βελτίωση.

Δεύτερον, ήταν ένα εξαιρετικό bar, το μόνο στο οποίο η μουσική μπορούσε (όχι πάντα) να είναι στα γούστα μου. Όταν με ρωτούσαν “πού χορεύεις σ' αυτή την πόλη”, απαντούσα “στο Guru” - γιατί δυστυχώς αδυνατώ να χορέψω στα περισσότερα κλαμπ, με τη (να μη χαρακτηρίσω) μουσική που παίζουν...

Τρίτον, ήταν ένα μαγαζί με καθαρά ποτά – και πάρα πολύ καλούς μπάρμεν. Είχε τη δυνατότητα να μαζεύει ενδιαφέροντες ανθρώπους, να “χωνεύει” μέσα του κάθε νεοπλουτισμό και επίδειξη των Βορείων Προαστείων (με ένα “μαγικό” τρόπο τα εξαφάνιζε) και παρά τις περί του αντιθέτου κακίες δεν είχε “πόρτα” – παρά μόνο σε κάτι φάσεις που επικρατούσε το αδιαχώρητο.

Και τέταρτον και κύριον, ήταν ένα εξαιρετικός χώρος jazz συναυλιών, με μετακλήσεις που “σάρωναν” όλα τα φρέσκα ονόματα από τις σκηνές των μεγάλων ευρωπαϊκών και αμερικανικών πόλεων – και έφταναν ως το θρυλικό όνομα του Lee Konitz. To Guru είχε εδώ και χρόνια ξεπεράσει οποιαδήποτε άλλη jazz σκηνή της Αθήνας – και μόνο στο Μέγαρο ή στο Παλλάς μπορούσες να ακούσεις μεγαλύτερα ονόματα, το κασέ των οποίων ξεπερνούσε τις δυνατότητες του. Γι αυτό να μην ακούω σαρκαστικά σχόλια περί του πόσο “χώρος πολιτισμού” ήταν – ήταν και παραήταν και μακάρι να είχαμε κι άλλους τέτοιους. Αρκεί να ρίξετε μια ματιά στη λίστα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που φιλοξένησε.


Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν μας άρεσε ή όχι το Guru. Μεθαύριο θα είναι το γειτονικό Soul, στην Ευριπίδου, που θα κλείσει (το προανήγγειλαν κιόλας οι ιδιοκτήτες του). Το θέμα είναι οτι μια ανίκανη και “ένοχη” πολιτεία (αρχίζοντας από το Δήμο και φτάνοντας στην κυβέρνηση, δηλαδή στα αρμόδια υπουργεία) κάθεται και κοιτάει με απάθεια (αν όχι “γκετοποιεί” επίτηδες μέσα σε τέσσερις δρόμους) τεσσάρων ειδών παράνομα κυκλώματα – που βγάζουν χιλιάδες ευρώ την ημέρα. (Ο Δήμος ειδικά είναι τόσο αστείος, μας καλεί τώρα με πινακίδες να υιοθετήσουμε ένα "αδέσποτο" - άραγε εννοεί σκύλο ή άνθρωπο; Η αστυνομία κοιτάει να συμβαίνουν όλα μπροστά της και δηλώνει αδύναμη να πράξει κάτι.) Και βεβαίως στερεί σιγά-σιγά από τον δημότη και τον επισκέπτη αυτής της πόλης ότι καλό υπάρχει στην περιοχή – και φυσικά το αυτονόητο δικαίωμα του να κυκλοφορεί και να καταναλώνει ελεύθερα τον πολιτισμό της αρεσκείας του.

Τα σωματεία και οι φορείς της περιοχής κρίνουν οτι πια “δεν πάει άλλο”. Και καλούν τους πάντες σε ευαισθητοποίηση – και κυρίως οργανωμένες πράξεις. Θα ακούσει κανείς;






“Δώστε μας πίσω την πόλη μας”

Σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας/συνέντευξη τύπου για την κατάσταση στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, την Τετάρτη 13 Μαίου 2009, 6μμ, στο ξενοδοχείο Dorian Inn, Πειραιώς 17.



ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ



Το πρόβλημα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας δεν είναι πρόβλημα μεταναστών – είναι πρόβλημα ανεξέλεγκτης λειτουργίας παράνομων κυκλωμάτων, με την “ύποπτη” ανοχή της πολιτείας.

Οι κάτοικοι, εργαζόμενοι και επιχειρηματίες στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και στις γειτονικές περιοχές συνενώνουμε τις δυνάμεις των συλλόγων και φορέων που μας εκπροσωπούν σε μια κίνηση για την επείγουσα διάσωση και ανάπλαση του λεγομένου “ιστορικού τριγώνου” (όπως περικλείεται από τις οδούς Αθηνάς, Πειραιώς και Ερμου), που έχει μετατραπεί σε γκέτο ανομίας, διαφθοράς και ασύλληπτων κερδών για παράνομα κυκλώματα διαφόρων ειδών. Σκοπός της Κίνησης να διαμαρτυρηθούμε, να παρέμβουμε με προτάσεις και να στραφούμε με κάθε νόμιμο τρόπο εναντίον αυτών που φέρουν την ευθύνη για το κατάντημα αυτό.


1. Πολιτιστικός Σύλλογος “Παναθήναια”
2. Ένωση Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων του 3ου διαμερίσματος της Αθήνας
3. Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών « Ε.Σ.Α.»
4. Ηλεκτρονικό περιοδικό για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς "Monumenta" (www. monumenta.org)
5. Σύλλογος Κεραμεικού-Γκάζι-Ρουφ “Μέγας Αλέξανδρος”
6. Σύλλογος Καταστηματαρχών Υγειονομικού Ενδιαφέροντος “Η Παλιά Πόλη”
7. Ένωση Ξενοδόχων Αττικής
8. Εξωραϊστικός Σύλλογος “Ο ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ ”
9. Σύλλογος κατοίκων και επαγγελματιών «Τα Εξάρχεια»
10. Σύνδεσμος Ιχθυεμπόρων-Ιχθυοπωλών Κεντρικής Αγοράς Αθήνας
11. Σύλλογος Καταστηματαρχών Μοναστηρακίου «Ο Ήφαιστος»
12. "Θησέας" Εξωραϊστικός-Πολιτιστικός-Οικολογικός, Ομονοίας και γύρω περιοχών





Οι σύλλογοι και ενεργοί πολίτες που συμμετέχουμε σε αυτή την κίνηση αποποιούμαστε κάθε είδους ρατσισμό προς αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, αλλοδαπούς και μη και αποδεχόμαστε αυτονοήτως το παρακάτω ψήφισμα, που έγινε ομοφώνως αποδεκτό κατά την ίδρυση μας:




ΨΗΦΙΣΜΑ

-- Καταγγέλλουμε τη συνειδητή υποβάθμιση του “ιστορικού τριγώνου”, που οφείλεται στις πράξεις και στις παραλείψεις της πολιτείας, με την ανοχή και την αδιαφορία της οποίας, η περιοχή μετατράπηκε από πρότυπο προσπάθειας αναβάθμισης την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, σε “αποθήκη ψυχών” και ανεξέλεγκτο γκέτο ανομίας και εξαθλίωσης, το 2009.

-- Απαιτούμε την άμεση ενεργοποίηση όλων των φορέων της πολιτείας (Δήμος, Νομαρχία, συναρμόδια Υπουργεία) και τη μεταξύ τους συνεργασία, χωρίς τις συνήθεις δικαιολογίες “οτι αυτά είναι αρμοδιότητες άλλων”.

-- Απαιτούμε την άμεση ανακοίνωση χρονοδιαγράμματος, για την εκπόνηση ενός οργανωμένου ρυθμιστικού σχεδίου (στα πρότυπα του αντιστοίχου για την Πλάκα, στις αρχές της δεκαετίας του '90), που θα αντιμετωπίσει τα συσσωρευμένα προβλήματα του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, με άμεσους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους.

-- Απαιτούμε τη συγκρότηση ειδικού επιτελείου (task force), στελεχωμένου από τις υπηρεσίες ασφαλείας της χώρας, που θα αναλάβει να αντιμετωπίσει και να καταδιώξει συστηματικά τα κυκλώματα οργανωμένου εγκλήματος, που λυμαίνονται το “ιστορικό τρίγωνο” (ναρκωτικά, πορνεία, εκμετάλλευση λαθρομεταναστών με παράνομα “υπνωτήρια”, παρεμπόριο).

-- Απαιτούμε τη διαρκή και συστηματική (βάσει σχεδίου) αστυνόμευση της περιοχής – και όχι αποσπασματικά αστυνομικά μέτρα, με τη στάθμευση μιας κλούβας, που απλώς μεταφέρει το πρόβλημα “λίγο παρακάτω”. Δεν είναι δυνατόν ο αρμόδιος αντιδήμαρχος για τη Δημοτική Αστυνομία, να δηλώνει “οτι οι υπάλληλοι της φοβούνται να μπουν στο γκέτο”, λίγες δεκάδες μέτρα από το Δημαρχείο και το Αρχηγείο της.

-- Απαιτούμε την άμεση ενεργοποίηση των υπηρεσιών πρόνοιας του κράτους και του Δήμου Αθηναίων (με τους χιλιάδες υπαλλήλους), ώστε να αντιμετωπιστεί βάσει οργανωμένου σχεδίου, η έλλειψη περίθαλψης στους αρρώστους (ναρκομανείς και άλλους) και αναξιοπαθούντες, που κατακλύζουν την περιοχή.

-- Απαιτούμε την άμεση μεταφορά της μονάδας του ΟΚΑΝΑ, καθώς η περιοχή (με τη συγκέντρωση τόσων δραστηριοτήτων αλλά και μεταναστών) αποτελεί προνομιακό χώρο, για τη δράση των εμπόρων ναρκωτικών.

-- Καταγγέλλουμε το σοβαρό πρόβλημα υγιεινής που έχει δημιουργηθεί. Η περιοχή έχει μετατραπεί σε δημόσιο ουρητήριο και αφοδευτήριο. Απαιτούμε την εκπόνηση σχεδίου καθαριότητας, όλες τις ώρες της ημέρας (και όχι μόνο τη νύχτα), καθώς και την ουσιαστική μελέτη για την απομάκρυνση των εστιών μόλυνσης. Ζητούμε ουσιαστική ανακύκλωση - και όχι το απορριμματοφόρο να ρίχνει στον ίδιο κάδο σκουπίδια και ανακυκλώσιμα υλικά, που με τόσο κόπο έχουν διαχωρίσει οι δημότες.

-- Απαιτούμε τον διαρκή έλεγχο των χρήσεων γης, αδειών και συνθηκών ασφαλείας και υγιεινής (άδειες καταστημάτων, ηχορύπανση, χωροταξική διευθέτηση, παράνομο παρκάρισμα και φορτοεκφόρτωση), λόγω και του συνωστισμού που παρατηρείται, σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας και της εβδομάδας.

-- Απαιτούμε μέτρα για την επαναφορά της κοινωνικής ζωής στην περιοχή και τη διατήρηση του κοινωνικού ιστού, με τη δημιουργία σχολείων, παιδικής χαράς, ΚΑΠΗ και άλλων κοινωνικών παροχών.

-- Δηλώνουμε διατεθειμένοι να συμμετάσχουμε ενεργά και εθελοντικά ως πολίτες, στην οποιαδήποτε συστηματική προσπάθεια αναβάθμισης της περιοχής.


"Επί του πιεστηρίου": Ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" για το ιστορικό κέντρο.


Οι φωτό είναι δικές μου και του σκηνοθέτη Νίκου Περάκη, κατοίκου της περιοχής.

Το post συνοδεύεται από τον εξαίρετο κύριο Guru, που συνένωσε μαγικά jazz και hip-hop, με τη σειρά των Jazzmatazz - εδώ ένα κομμάτι από το Jazzmatazz, Vol. 3: Streetsoul, με την υπέροχη φωνή της Αμερικανίδας Angie Stone. Επίσης, από ένα κομμάτι που βρισκόταν στη δεύτερη συλλογή του BarGuruBar, των Megablast. Ο τίτλος εύγλωττος...