Back to the future

Ο Καμίνης κέρδισε για δύο λόγους:

α) Επειδή ο Κακλαμάνης προσέβαλε επί χρόνια την καθημερινότητα των Αθηναίων. Στο τέλος, η προσβολή ξεπέρασε κάθε όριο: Υποτίμησε (εκτός από την οργή τους και την αισθητική τους) και τη νοημοσύνη τους: “Πίσω από τις έρευνες που δείχνουν την Αθήνα βρώμικη κρύβεται ο Σόρος”...
(Οι νεφελίμ;)

β) Επειδή (τηρουμένων των αναλογιών και παρά την αποχή) λειτούργησε ένα “yes we can”. Αντίθετα από την περίπτωση Ομπάμα, εδώ δεν πείσθηκαν περισσότεροι να πάνε στις κάλπες, ούτε το ίντερνετ πήρε φωτιά από το επιτελείο του υποψηφίου. Οι απλοί μεμονωμένοι πολίτες και οι ομάδες που έφτιαξαν στο facebook και στο twitter, οι απηυδισμένοι από την απραξία και το κομματικό καπέλωμα νέοι άνθρωποι, οι προοδευτικοί πολίτες που δεν άκουσαν τα κελεύσματα “περί λευκού, άκυρου και αντιμνημονιακής ψήφου”, οι σοβαροί συντηρητικοί πολίτες που δεν ανέχθηκαν άλλο τη δημαγωγία και τον τριτοκλασάτο λαϊκισμό Κακλαμάνη ήταν τελικά περισσότεροι. Σε αυτό, η μη φανατική εμπλοκή του ΠΑΣΟΚ στην υποστήριξη Καμίνη και ο γνήσιος ερασιτεχνισμός του, αποδείχθηκαν έξυπνη αδεξιότητα.


Αν εξαιρέσουμε την ακροδεξιά, μεγάλη χαμένη και απορημένη η παραδοσιακή αριστερά, πλην φυσικά Δημοκρατικής Αριστεράς, που πανηγυρίζει σιωπηλά για την επικράτηση των επιλογών της. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ δεν μπόρεσαν να διαλέξουν στρατόπεδο - και τελικά ηττήθηκαν. Ακόμα πιο απορημένοι στέκουν απέναντι στα νέα φαινόμενα, όπως οι Atenistas. Μη μπορώντας να τα κατανοήσουν, τα συκοφαντούν μέσα τους.

Αλλά και συνολικά το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να κατανοήσει. Όλο “παίρνει το μήνυμα”, αλλά δεν το αφομοιώνει. Το μήνυμα είναι απλό: Ανανεώστε τα κόμματα εκ βάθρων. Εξαφανιστείτε μαζί με τα τριτοκοσμικά σας χαρακτηριστικά, εσείς που δεν ανήκετε στο καινούργιο, εσείς που δεν μπορείτε να μιλάτε παρά μόνο μια ξύλινη γλώσσα, εσείς που (ως συνοδοιπόροι του Κακλαμάνη) μας οδηγήσατε αμέριμνοι στην κρίση και στο μνημόνιο.

Πώς να το πάρουν το μήνυμα, αφού σημαίνει οτι το 85% πρέπει να αποχωρήσει άμεσα; Αλλά ακόμα και οι καινούργιοι και άφθαρτοι, όπως ο Καμίνης, θα κληθούν να παραιτηθούν άμεσα, αν δεν ικανοποιήσουν προσδοκίες - που είναι απελπισμένα υψηλές.

Τόσα χρόνια, το πάγιο αίτημα πολλών είναι να σταματήσει η ισχυρή μονοκομματική διακυβέρνηση. Να εμπεδωθεί η κουλτούρα της συνεννόησης, να γίνουν συμμαχίες και συνεργασίες. Να αποδειχθούν ρυθμιστές.

Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, λοιπόν. Ο νέος όροφος Μπακογιάννη στη δεξιά πολυκατοικία καταστρέφει, πιθανότατα οριστικά, τις προσδοκίες Σαμαρά για μονοκατοικία. Τίποτα κακό σε αυτό (αν βεβαίως δεν περιθάλψει βουλευτές του ΛΑΟΣ και Βατοπεδινούς). Η Δημοκρατική Αριστερά, αν συνεχίσει έτσι, θα μπορέσει ενδεχομένως να αποτελέσει έναν πόλο της κεντροαριστεράς - και να αντικαταστήσει τον αυτοκαταστροφικό ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή.

Όμως, τίποτα (ακόμα και το ΚΚΕ) δεν θα μπορέσει να επιβιώσει τελικά, αν ανακυκλώνει ατελέσφορα τα παλιά υλικά. Η εποχή τους έχει ξεπεράσει - και δεν το καταλαβαίνουν. Και η κρίση είναι ανελέητη (και) ως προς αυτό: Yes, she can...








Η αφίσα είναι από το www.treehugger.com και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

To post συνοδεύεται από το "Chill Out (Things Gonna Change)" του μεγάλου κιθαρίστα των blues John Lee Hooker.