Συμφωνώ με τον MichaelCorvin. Θα συμφωνήσω και με σας, βυτίο, ως προς το οτι το Twitter (όπως και όλο το ίντερνετ, κυρίως λόγω έλλειψης κέντρου αποφάσεων και ανωνυμίας) είναι απλώς μια "αγορά", όπου ο καθένας λέει την παπάρα του - δε μπορεί να του καταλογίζεις ευθύνες, δεν είναι "ενημερωτικός οργανισμός". Ουδόλως επίσης θα υπερασπιστώ το Μέγκα - και μη μου πείτε τα αυτονόητα περί της πολιτείας του δελτίου του.
Αλλά ο Ζαχαριάδης θίγει, κατά τη γνώμη μου, το εξής: Οτι όπως και τα ΜΜΕ κινούνται (συσκοτίζοντας και διαστρεβλώνοντας), ανάλογα με τα συμφέροντα ή (μην το υποτιμάτε αυτό) τον ψυχισμό των προσώπων του, το ίδιο δυστυχώς συμβαίνει και στα "προπύργια" της ελεύθερης έκφρασης των Πολιτών. Το βλέπουμε καθημερινά (και στο buzz): Ο καθείς θέλει να προσαρμόσει τα γεγονότα, ώστε να ταιριάζουν στους φανατισμούς του ή τέλος πάντων στις απόψεις του.
Γι αυτό και ήμουν πάντα υπέρμαχος της αυτορρύθμισης (που δυστυχώς δεν έγινε ποτέ στην ελληνική δημοσιογραφία, γι αυτό και έχει αυτά τα χάλια): Η υπερβολή, ο φανατισμός, οι απλουστεύσεις, η παπαρολογία, η μπουρδολογία, οι εμπάθειες και οι ψυχωτικές εμμονές πρέπει να "διώκονται", δηλαδή να αυτοπεριορίζονται με την κατακραυγή των συμμετεχόντων σε κάθε φόρουμ ή διαδικτυακό χώρο. Δύσκολο βέβαια για ένα τόσο ανοιχτό πεδίο, όπως το Τwitter..
Η συζήτηση με προκαλεί να θέσω κι έναν άλλο προβληματισμό, γιατί πρόκειται και περί της δουλειάς μου. Πέρα από τον απαράδεκτο συσκοτισμό και την απόκρυψη ειδήσεων (να θυμίσω οτι ο πρωταθλητής φέτος ήταν η Ελευθεροτυπία - και όχι κανάλι - που αποσιώπησε για "ιδεολογικούς" λόγους την ανακάλυψη της γιάφκας στην Κυψέλη, πράγμα που αυτομάτως κάνει τις αιτιάσεις του Στάθη απαράδεκτες, ακόμα κι αν έχει δίκιο), έχουμε αναρωτηθεί πώς θα έπρεπε να αντιμετωπίζει ένα μέσο τα λεγόμενα "μιντιατικά" γεγονότα; Δηλαδή αυτά, τα οποία οι πρωταγωνιστές τους δημιουργούν, ακριβώς για να τα τραβήξει η κάμερα; Και κατά πόσο το κριτήριο της εικόνας και του εντυπωσιασμού (που ακολουθεί εξ ορσμού η τηλεόραση), έχουν διαμορφώσει έναν συγκεκριμένο τρόπο "κοινωνικού αγώνα", με θέαμα, που περιλαμβάνει συνθήματα όσο διαρκεί η ζωντανή σύνδεση, φωτιές και συγκρούσεις με τα ΜΑΤ για να παίξουν τα πλάνα το βράδυ και άλλες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένης της "θυματοποίησης";
Και ποιός θα έπρεπε να είναι ο ρόλος των ΜΜΕ σε αυτό τον εθισμό της κοινωνίας, στη δουλεία της εικόνας και της "αρένας"; Αν ήταν σίγουρο οτι δε θα μεταδοθούν ποτέ τα πλάνα, θα κατέφευγαν οι πολίτες σε τέτοια (ακραία) μορφή αντίδρασης; Και μήπως οξύνουν διαρκώς τα πράγματα (πέρα από την ανάγκη για εκτόνωση και "επαναστατικότητα"), γιατί έτσι μόνο θα πετύχουν τη δημοσιογραφική κάλυψη; Και γιατί ένα μέσο πρέπει να "πέφτει στην παγίδα" να μεταδίδει οτιδήποτε εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία, ακόμα κι αν είναι 300 άνθρωποι, που κλείνουν το κέντρο της Αθήνας; Πώς θα έπρεπε να το ιεραρχεί; Κι από την άλλη, τι έχουν δικαίωμα να "αποκλείσουν" ως πληροφορία; Μήπως το σημαντικό/δίκαιο/universal του αιτήματος θα έπρεπε να παίζει ρόλο; Και ποιός (και με ποιές αξίες) θα το καθορίσει; Είναι εύκολο να λέει κανείς "οτιδήποτε συμβαίνει πρέπει να παίζει" - δεν (πρέπει να) γίνεται όμως, από τη φύση της δημοσιογραφίας - θα επέτρεπε να μας απασχολεί οποιοδήποτε "νταβατζηλίκι" ολίγων που αποφασίζουν να επιβάλουν τα αιτήματα τους, όσο και άδικα να είναι, επί των υπολοίπων. Σκεφτείτε το πριν απαντήσετε...
Οι φωτό είναι από τα www.enet.gr και http://bigsong.netΤο post συνοδεύεται από το "Guerra" των Αμερικανών Bambu & Quetzal.
%20%20.jpg)
10 σχόλια:
Θα ακουστεί λίγο απαθές και ψυχρό αυτό που θα πω, αλλά δυστυχώς το βλέπω έτσι: Κάθε κοινωνία έχει τα ΜΜΕ που της αξίζουν.
Εάν η κοινωνία ενδιαφέρεται να ενημερώνεται με "θεάματα", τότε τα ΜΜΕ θα προσπαθήσουν να σερβίρουν όσο πιο καλά θεάματα μπορούν. Τώρα, κάποιο κανάλι μπορεί το συγκεκριμένο "θέαμα" να το περιβάλλει με έναν και καλά σοβαρό διάλογο για να προσδώσει μία πιο σοβαρή/αντικειμενική εικόνα, και κάποιο άλλο κανάλι να το περιβάλλει με βιολιά, δραματικούς τόνους, κλπ. Το καθεατό θέαμα όμως δεν αλλάζει.
Προσωπικά πιστεύω κι εγώ στην αυτορύθμιση των ΜΜΕ. Θεωρώ ότι μακροπρόθεσμα θα επιφέρει τα σωστά αποτελέσματα, καθώς υπάρχει ένα σημαντικό μερίδιο της κοινωνίας που στρέφεται στα ΜΜΕ που προβάλλουν σωστά και αντικειμενικά μία είδηση.
Η «δικαιοσύνη» της επιλογής προβολής του media-κού μέσου, δείχνουμε οτιδήποτε εντυπωσιάζει ως εικόνα, μου θύμισε την άλλη «δικαιοσύνη».
Αυτή, που για να κάνεις αγωγή στο Δήμο που αφήνει λακκούβες είκοσι πόντων στους δρόμους του, πρέπει κάποιος ταλαίπωρος να σπάσει μερικά πλευρά πρώτα (στην καλύτερη των περιπτώσεων).
Ειδωμένο λίγο από το πλάι και όχι κατ' ανάγκη με σαφήνεια.. ;)
Πολύ σωστά όσα λες Προκόπη περί αυτορρύθμισης, όμως θεωρώ οτι προϋποθέτουν κοινωνία πολιτών με κάποια ευρύτητα σκέψης, ενώ εμείς γινόμαστε όλο και πιο πολύ, φοβάμαι, κοινότητα ιδιωτών με περίκλειστα μυαλά.
ΥΓ Οπως καταλαβαίνεις πατάω συνεχώς το replay...;-)
@ellinaki: Το κακό είναι οτι τα ΜΜΕ προηγούνται χρονικά στη διαμόρφωση του "θεάματος" - και μετά έρχεται το κοινό και τα επιβραβεύει...
@ Ανώνυμος: Δεν καταλαβαίνει τι σημαίνει "μιντιακό μέσο". Μιντιατικό γεγονός είναι αυτό που φτιάχνεται για να προβληθεί, που αν δεν υπήρχε η προβολή του, δεν θα υπήρχε και το ίδιο. Η "δικαιοσύνη" σε μια ευνομούμενη κοινωνία είναι να μην το προβάλεις...
@ yb: Για την αυτορύθμιση των μέσων, τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχει η κοινωνία που (δεν) τα παρακολουθεί - και τα αφήνει να οργιάζουν μπροστά στο χειρότερο κοινό...
Ευχαριστώ για τη διόρθωση της σαχλαμάρας που έγραψα, που μάλλον προήλθε από το χρόνο που αφιέρωσα στο να σκεφτώ αν θα γράψω media ή μίντια..
Μπόμπολας ο μιντιατικός!
@yb σε μια χωρα που διοικούν 200 οικογένειες βεβαίως και ανήκω στη κοινότητα ιδιωτών με περίκλειστα μυαλά , αντε να περιφέρομαι γύρο από τους 2 χιλιάδες που πλαισιώνουν τους 200ους ως πιο ανοιχτόμυυλος ιδιώτης.
Ο Richard Powers το 2004 εκδόσε ενα μυθιστόρημα για το που μπορούν να χτυπούν ένα Ψάρη και ένα Πουλί μια φωλιά ώστε να ζήσουν ευτυχισμένα με τα Ιχθυόπτηνά τους. Μάλλον μόνο σε μια Ουτοπία αφού αναφέρεται και αναλύει το ρατσισμό στις ΗΠΑ.
Επίκαιρο το βιβλίο μια και λόγου της μετανάστευσης 10ων χικμθαδων ανθρώπων προς την Ελλάδα αλλά και 10δες χιλλ. λαθρομετανάστες προς Ιταλία από τη Τυνησία (βέβαια ως Τransit προς την βόρεια Ευρώπη !)
Εγω τώρα ως Ιχθυόπτηνό έκανα ένα ταξίδι από το Welcome to Greece, On air, sto Unleashed , Ugly και πίσω εδώ περί των ΜΜΕ.
Ωραίο το πέταγμα στην Ωραιολογία και στα Αυτονόητα αλλά προσγειώνομαι άγαρμπα στην άσφαλτο όπως και μετά απο το ωραίω πέταγμα ως χελιδονόψαρο απ το ποδήλατο όταν πέφτω σε λακούβα 20 πόντων και προσγειώνομαι στη άσφαλτο έχοντας μώλωπες, αιμάτωμα και γπατζουνιές.
Προς το παρόν εχω τη Μαρία Χούκλη ως φάρο και υπόδειγμα για το πως μπορούν να είναι οι ειδήσεις με ποιότητα Μου αρκεί, απο εκει και περα ?
Ποιος θα μου πει αν όντος φταίει η οθωμανική αυτοκρατορία και ότι τα λάθοι ξεκίνησαν απο το 1821 ? Απ τις τρυπες στους δρόμους μεχρι τα υστερικα και ψευδή ΜΜΕ.
P.S. Προκοπη ,,Χρονια σου Πολλα ,,feliz Aneversårio with many (painted) smiles , health & creativity , and many colourful painted broadcastings at the radio ! :-D Aufwiederhören και Danke
@Ανώνυμος: Πέρα από όσες αλήθειες αναφέρονται, η δημαγωγία δεν είναι το καλύτερο πεδίο για να βρίσκεις λύσεις...
Ενώ τα δημόσια έργα είναι το κάλλιστο πεδίο για να βρεθούν λύσεις.
@Ανώνυμος: Όχι, η ψύχραιμη συζήτηση είναι...
Τα δημόσια έργα και η διαπλοκή είναι το πρόβλημα. Δεν είναι "πεδίο".
Δημοσίευση σχολίου