Είναι πραγματικά αποκαλυπτικό της ποιότητας του δημοσίου βίου και του πολιτικού μας συστήματος (κυρίως του τρόπου με τον οποίον αντιλαμβάνεται την έννοια της αντιπολίτευσης), το πώς αντέδρασαν πολιτικές (και μη) δυνάμεις στην ανακοίνωση του δημοψηφίσματος. Οι παλινωδίες, οι υποκριτικές ανησυχίες για την τύχη της δανειακής σύμβασης και η αντιστροφή της μέχρι τώρα επίκλησης της ανάγκης για “δημοκρατική νομιμοποίηση” (εκεί που όλοι επέκριναν την κυβέρνηση οτι αγνοεί ή βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τη βούληση του λαού) ήταν χαρακτηριστικές της μικροπολιτικής κουτοπονηριάς, που παραπέμπει στην Ελλάδα που έπρεπε από καιρό να είχε φύγει...
Ωστόσο, όσοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν τον αιφνιδιασμό του δημοψηφίσματος ως “αριστοτεχνική κίνηση ξεβρακώματος” και "αποκαλυπτικό shock treatment", κοιτούσαν μόνο προς το εσωτερικό της χώρας. Διότι το μεγάλο ρίσκο αυτής της κίνησης, δεν είναι ο δήθεν "εκβιασμός" ή "διχασμός" που προκαλεί, αλλά να τιναχθεί στον αέρα η συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου (ακόμα και η 6η δόση), με τις τράπεζες να κάνουν πίσω στο “κούρεμα”, στο οποίο συναίνεσαν με το ζόρι. Υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα η Ευρώπη, που αυτή την ώρα βρίσκεται σε αναβρασμό (όπως και οι αγορές), να οδηγηθεί σε πολύ πιο ριζικές κινήσεις “ομοσπονδιακής” θωράκισης, εξ αιτίας του ελληνικού αδιεξόδου - αλλά αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει άμεσα είναι να μη χαθεί η πιθανότητα ενός νέου δανεισμού, που θα μας οδηγήσει απευθείας (και χωρίς “μαξιλαράκια”) στη χρεοκοπία και στο "ευρώ των χιλίων δραχμών".
Είναι λοιπόν πιθανό να μη φτάσουμε στο δημοψήφισμα, όχι γιατί θα πέσει η κυβέρνηση (κάτι διόλου απίθανο), αλλά γιατί η συμφωνία δεν θα έχει πια νόημα όταν θα φτάσουμε στην κάλπη - η οποία ούτως ή άλλως, αν γίνουν εκλογές, δεν θα έχει θετική κατάληξη, οδηγώντας σε μια πιο αδύναμη και ανίκανη κυβέρνηση (αν μπορέσει να σχηματιστεί, δεδομένων των πολιτικών συσχετισμών). Αλλά είναι και υποκριτικό, αν κανείς διαφωνεί με τη διενέργεια δημοψηφίσματος, να σπεύδει να αφαιρέσει από την κυβέρνηση την "δεδηλωμένη" εμπιστοσύνη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας - και έτσι να οδηγεί στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Δεν θα είναι να απορεί κανείς, αν οδηγηθούμε σε μια σειρά από αναμετρήσεων και διερευνητικών εντολών, που μέχρι τον Φεβρουάριο μπορεί να οδηγήσουν στην ακυβερνησία και στην έκρηξη. Μη υιοθετώντας λοιπόν, καμία θεωρία (βενιζελικής ή μη) συνομωσίας, οποιαδήποτε αποσταθεροποίηση, όπως αυτή που συμβαίνει αυτή την ώρα, είναι εγγύηση για κάποιο από τα χειρότερα σενάρια. Με μια χώρα να αντιλαμβάνεται τώρα, τι σημαίνει να έχεις επί δεκαετίες αναδείξει τέτοιους εκπροσώπους - και να είσαι στο έλεος του πολιτικού προβληματισμού της Εύας Καϊλή...
H φωτό είναι από τo www.imdb.com και το εξώφυλλο από το www.amazon.com
To post συνοδεύεται από το "Mercy Mercy Me", από το πιο πολιτικό άλμπουμ του Αμερικανού Marvin Gaye.
Δοτικότητα
-
* «Να παίρνεις χωρίς έπαρση, να δίνεις χωρίς δισταγμό»*
*ΜΑΡΚΟΣ ΑΥΡΗΛΙΟΣ *
«Η ανιδιοτελής, άδολη αγάπη δεν είναι μια συνθήκη που αφήνει περιθώρια
δεύτε...
Πριν από 22 ώρες
25 σχόλια:
απολογούμαι για το άσχετο σχόλιο αλλά είναι σημαντικό
http://www.youtube.com/watch?v=85sF-Mgswfg
http://www.youtube.com/watch?v=yrZ9PlkVOwA
Η φωνή των μεταναστών απεργών πείνας – ακουστε τους – Ζητούν την αλληλεγγύη μας – 15 επιπλέον απεργοί στα κρατητηρία Λακτάμιας- Συνέλευση σήμερα ώρα 6 στην Φανερωμένη στην παλιά Λευκωσία
http://osr55.wordpress.com/2011/11/01/
Αγαπητέ κύριε Δούκα, αυτά συμβαίνουν όταν τα κριτήρια για τη συμπλήρωση ενός ψηφοδελτίου είναι η φωτογένεια και το πόσο γράφει στο φακό το ξανθό. Γέμισε η Βουλή με λαοφιλείς ποδοσφαιριστές, ηθοποιούς, τραγουδιστές και καλλίπυγες μοντέλες. Μας εκπροσωπούν άνθρωποι που είτε φτύνουν και βρίζονται στα γρασίδια και στα παρκέ, είτε κάνουν τολμηρές φωτογραφίσεις και γυρίζουν τολμηρές σκηνές σε σήριαλ (τις κάνουμε και υπουργούς...)΄
Έχουμε να πληρώσουμε πολύ ακόμα για τις επιλογές αυτές.
Καλό ξημέρωμα εύχομαι (κυριολεκτικό, γιατί μεταφορικά μάλλον αργεί)
Πάντως
περισσότερο ενδιαφέρον έχει το δημοψήφισμα από μία πρόωρη εκλογική αναμέτρηση όπου και θα κληθούμε να αποφασίσουμε ποιοι από τους ιδίους που μας έφεραν εδώ
(είτε ως κυβερνήσεις είτε ως αντιπολίτευση) θα πριμοδοτηθούν αυτή την φορά και με ποιο ποσοστό.
Δεν αποφασίζουμε για το ΟΧΙ στην ένωση ή το Ευρώ αλλά για την υπογραφή μιας σύμβασης.
Μιας Σύμβασης που αντικατέστησε μια άλλη σύμβαση και που με την σειρά της μπορεί ν΄Αντικατασταθεί.
Το τι θα κάνει μετά η Ένωση είναι δική της υπόθεση
αν θα γίνει Ομοσπονδία ή οχι
αν διαλυθεί ή οχι
αν καταλάβει οτι με μια παρόμοια Σύμβαση Ξεχρεώματος της Γερμανίας μετά τον πρώτο πόλεμο ήρθε το κραχ και ο δεύτερος .
.........................
Χωρίς ψεύτικες γενναιότητες και με συνείδηση των αδυναμιών μας ως Λαός
μπορούμε να πούμε οχι σε αυτήν .
(δεν γράφω για την ίδια την σύμβαση γιατί λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται)
.............................
ως προς το εσωτερικό και τελειώνω το θέμα παραμένει ανοιχτό
και δεν είναι ευρώ η δραχμή
είναι....τα Ίδια ή ΟΧΙ.
υ.γ.Δεν νομίζω πως αυτοί
(οι πολιτικοί όλων των κομμάτων)
που λοιδορούσε-ει μεγάλο μέρος του Λαού είναι Ικανοί περισσότερο από τον Ίδιο τον λαό να αποφασίσουν για τα επόμενα 10τουλάχιστον χρόνια του.
και στο τέλος μέσω του Δημοψηφίσματος
θα δούμε και τι μπορεί να Σκέφτεται αυτός ο Λαός μετά την αναμενόμενη πατροπαράδοτη Πλύση του πολιτικού του αντανακλαστικού.
Καλημέρα
@wintersea: Και θα πληρώσουμε πολύ ακόαμ για τη (διακομματική από ΛΑΟΣ ως ΚΚΕ) αυτή συνήθεια. Ήδη υπάρχει ρεπορτάζ για το πόσες τηλεπερσόνες (με τηνε ελπίδα του πρώτου κόμματος) θα συμμετάσχουν στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ...
@ΨουΞ: Δεν είμαι σίγουρος οτι καταλαβαίνω τι ακριβώς λέτε. Δεν είμαι αντίθετος στο δημοψήφισμα, γιατί καταγράφει τη βούληση του ελληνικού λαού (ή ακόμα περισσότερο γιατί ξεβρακώνει την υποκρισία). Το φοβάμαι, γιατί ενέχει τον κίνδυνο να ματαιωθεί ο δανεισμός μας - και αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που προσωπικά το απορρίπτω, ως απαράδεκτο και επικίνδυνο.
Τώρα για το μέλλον της Ε.Ε. έχουμε κι εμείς λόγο. Και (πάλι) προσωπικά, θα ήθελα να ομοσπονδοποιηθεί πολύ σύντομα - και να υποκαταστήσει τα υπάρχοντας κράτη...
Κύριε Δούκα, δε νομίζω ότι ο wintersea αναφερόταν στο ΛΑΟΣ και στο ΚΚΕ!Εμφανώς στους "αστέρες του ΠΑΣΟΚ αναφέρεται!
Τα ον'οματα στο "ρεπορταζ" που αναφέρετε ότι ακούγονται για τη Ν.Δ., ε, δεν είναι ούτε Καϊλή ούτε 'Αντζελα ούτε Ζούνη!
Μην τα ισοπεδώνουμε όλα!
Τέλος, αφού θεωρείτε τόσο σημαντικό το Δημοψήφισμα "...γιατί καταγράφει τη βούληση του ελληνικού λαού", δε νομίζετε ότι καταλληλότερος χρόνος για να καταγράψουμε αυτή τη βούληση ήταν την ημέρα που ανακοινώθηκε η "εισβολή" από το Καστελόριζο;
Λυπάμαι...
παρ΄ ολα αυτά κάτι καταφέραμε..
ας ελπίσουμε σε μια σαφέστερη άλλη φορά.
:-)
@ "ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ": Δεν ξέρω τι εννοούσε η Wintersea, αλλά εγώ αναφέρομαι σε συνάδελφο μου με IQ ραδικιού (πολύ χειρότερη από τις τρεις που αναφέρετε - που δεν είναι και οι τρείς το ίδιο), η οποία φιγουράρει στις "σοβαρές" υποψηφιότητες για το ψηφοδέλτιο της ΝΔ. Ξαναλέω, το φαινόμενο είναι διακομματικό (είπα *από* ΛΑΟΣ *ως* ΚΚΕ). Δεν με διαβάζετε προσεκτικά.
Επίσης, δεν γράφω οτι το δημοψήφισμα είναι "σημαντικό". Γράφω οτι είναι ρίσκο, οτι δεν είναι "εκβιασμός" ή "διχαστικό" - και βεβαίως θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι, σε κάθε επίπεδο. Αλλά όσον αφορά τον χρονισμό, ναι θα μπορούσε να γίνει πιο νωρίς. Αλλά, από την άλλη, υπάρχει και η αντίληψη "κάλιο αργά παρά ποτέ". Αν και όπως γράφω, δεν πιστεύω οτι τελικά θα γίνει..
Τώρα βλέπω και τη λέξη "εισβολή", που χρησιμοποιείτε. Δε νομίζω οτι θα συνεννοηθούμε: Αν χαρακτηρίζετε "εισβολή", τη δική μας ανάγκη να πάρουμε δάνειο, επειδή είμαστε καταχρεωμένοι, λυπάμαι - έχω άλλη έννοια των λέξεων...
@ ΨουΞ: Τώρα διαβάζοντας και το μπλογκ, έχω μια πιο ξεκάθαρη εικόνα... :-)
Να προσπαθήσω να σας εξηγήσω τη λέξη "εισβολή" με τραπεζικούς όρους: Αν κάποιος επιχειρηματία έχει κάνει "μαντάρα" το όνομά του στη αγορά και πάει σε μια τράπεζα να πάρει ένα δάνειο 20,000 ευρώ και του ζητήσουν διασφαλίσεις (υποθήκες ακινήτων) 200,000 ευρώ, αυτό είναι "εισβολή"!
Σας θυμίζει κάτι αυτό;
@"ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ": Μπορεί να είναι λογικές ή παράλογες απαιτήσεις διασφαλίσεων. Μπορεί να είναι εκμετάλλευση ή τοκογλυφία. "Εισβολή" πάντως, δεν λέγεται. Εμείς ζητήσαμε το δάνειο, δεν μας ζήτησαν κάτι αυτοί. Ας προσέχαμε.
Είναι μια ρομαντική προσέγγιση αυτή!
Στο έλεος της Καϊλή, γιατί πολύ απλά όπως έχει πει πριν κάποιους αιώνες ένας σοφός: ""Η πρώτη εντύπωση που δημιουργεί ένας ηγεμόνας είναι αυτή που δίνουν οι άνθρωποι που τον περιστοιχίζουν.".
Έλενα
@Έλενα: Πολύ σωστή παρατήρηση για τον Ευάγγελο Βενιζέλο...
Στον πολιτικό προϊστάμενο του Ε.Β. πήγαινε η παρατήρηση βασικά...
Έλενα
@Έλενα: Δεν ξέρω αν την ανέδειξε αυτός, πάντως δεν είναι προσδεδεμένη στο δικό του άρμα...
Ότι το πολιτικό μέλλον της χώρας συναρτάται των αποφάσεων της Καϊλή είναι ένα επίτευγμα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. Το περίεργο δεν είναι ότι η Καϊλή και η Μιλένα έχουν πάρει στα χέρια τους την τύχη του τόπου, το περίεργο είναι ότι τους έχω πλέον μεγαλύτερη εμπιστοσύνη απ'ό,τι έχω στην πολιτική ηγεσία των κομμάτων.
Πάντως, για τον κίνδυνο της ακυβερνησίας και της έκρηξης δεν νομίζω ότι ευθύνεται κατ' εξοχήν η Καϊλή (ή η όποια "Καϊλή"). Η αίσθηση ότι η χώρα είναι ακυβέρνητη και ότι η κοινωνία είναι στα πρόθυρα της έκρηξης είναι διάχυτη εδώ και καιρό. Οι τελευταίες κυβερνητικές επιλογές την επιδείνωσαν. Έλειπε μόνο η αφορμή για να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση. Η ανακοίνωση για το δημοψήφισμα με ταυτόχρονη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης δεν ήταν απλή αφορμή, αλλά βόμβα. Άλλωστε, ακόμη και εάν η Κυβέρνηση μείνει στη θέση της και προχωρήσει σε δημοψήφισμα (σχεδόν απίθανο σενάριο πλέον), η ουσιαστική ακυβερνησία και ο κίνδυνος έκρηξης παραμένουν σαφώς ορατά ενδεχόμενα.
@Athena: Φυσικά οι κίνδυνοι αυτοί παραμένουν, το γράφω στο αμέσω προηγούμενο ποστ "Στο αμήν". Αλλά για τη μη στήριξη της κοινοβουλευτικής ομάδας στην κυβέρνηση, είναι σαφες οτι η Καϊλή (και άλλες) χρησιμοποιούνται ως μοχλοί εξελίξεων. Έτσι, απλά ως μαριονέτες - τέτοιοι πολιτικοί ογκόλιθοι που είναι...
Δεν διαφωνώ ότι κάποιος κρύβεται πίσω της. Κι εγώ εξεπλάγην που το πήρε πάνω της. Αναρωτιέμαι, βέβαια, ποιος είναι χειρότερος: εκείνη που δέχεται τον ρόλο του ενεργούμενου ή όποιος την χρησιμοποιεί; Όμως, μετά από αυτά που ακούστηκαν χτες στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ περί καλτσοδέτας κλπ, μετανιώνω για τα απαξιωτικά σχόλια που έκανα γι' αυτήν, ακόμη και εάν αυτά δεν είχαν να κάνουν με την προσωπικότητά της ή το φύλο της, αλλά με το πολιτικό της διαμέτρημα. Θα μου πείτε, οι προσωπικές προσβολές είναι το λιγότερο σε σχέση με τα υπόλοιπα σκανδαλώδη που ακούγονται αυτές τις μέρες στη Βουλή, αλλά είναι κι αυτές ενδείξεις της κατάντιας μας.
Την κ. Καϊλή και την κάθε κυρία Καϊλή την προωθεί το κόμμα και η ηγεσία του. Αποτελεί μεγίστη υποκρισία να ανακαλύπτουμε την ανεπάρκειά της, όταν δεν μας βολεύουν οι επιλογές της. Και στο κάτω κάτω η βουλευτής κ. Καϊλή είναι αμελητέο κακό για χώρα υπό πτώχευση με πρωθυπουργό το Γιωργάκη.
Γ.Σ.
@Athena: Δεν είναι θέμα να βρούμε τον χειρότερο. Και όσο για τις απαξιωτικές/υβριστικές εκφράσεις, δεν θα συμμετάσχω, είμαι εναντίον. Το θέμα είναι οτι πληρώνουμε ακριβά το πολύ χαμηλό επίπεδο, και από πλευράς ικανότητας και από πλευράς πολιτικής ευσυνειδησίας και ηθικής, του πολιτικού μας προσωπικού....
@Γ.Σ.: Δε νομίζω οτι καταλάβατε τι γράφω, ούτε η ανεπαρκέστατη ανάλυση σας εξηγεί τα πράγματα. Το όνομα "Καιλή" στο ποστ μου χρησιμοποιείται ως αφορμή, για μια συνολικότερη διαπίστωση - αν δεν καταλαβάινετε διαβάστε την ακριβώς από πάνω συζήτηση με την Athena.
Την κάθε Καϊλή την προωθούν κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις (πολλές φορές και κόντρα στην ηγεσία του κόμματος, όπως διαπιστώνουμε σε αυτήν εδώ την περίπτωση). Το σύνηθες είναι, οτι αν μια (ή ένας) τέτοιος πολιτικός δεν λάβει ανταλλάγματα ή οφίτσια, στρέφεται κατά των ηγεσιών που δεν ικανοποιούν τις επιδιώξεις της. Στη σημερινή βουλή παίζεται ένα παιχνίδι, που ξεφεύγει πολύ από την απλοϊκή ματιά που του ρίχνετε...
Την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού της χώρας δεν την "ανακάλυψα" τώρα - γράφω γι αυτή από τότε που γράφω. Και καθόλου "αμελητέο κακό" δεν είναι - γι αυτό παρακαλώ να προσέχετε τις εκφράσεις σας...
@ Πιγκουίνος: Εγώ πάλι, δεν τους έχω καμία εμπιστοσύνη...
@ Prokopis Doukas
Προτιμώ την απλοϊκή ματιά που βλέπει πιθανώς την επιφάνεια των γεγονότων αλλά συμβαδίζει με την κοινή λογική, από την βαθυστόχαστη μελλοντολογική-κινδυνολογική δική σας που προμηνύει τα μύρια κακά αν παρ' ελπίδα απωλέσουμε την πεφωτισμένη ηγεσία του ΓΑΠ. Λυπάμαι αλλά αρνούμαι να αποδεχθώ τον ομολογουμένως απλοϊκό αφορισμό "μετά το Γιώργο ο κατακλυσμός".
Γ.Σ.
@ Prokopis Doukas
Προτιμώ την απλοϊκή ματιά που βλέπει πιθανώς την επιφάνεια των γεγονότων αλλά συμβαδίζει με την κοινή λογική, από την βαθυστόχαστη μελλοντολογική-κινδυνολογική δική σας που προμηνύει τα μύρια κακά αν παρ' ελπίδα απωλέσουμε την πεφωτισμένη ηγεσία του ΓΑΠ. Λυπάμαι αλλά αρνούμαι να αποδεχθώ τον ομολογουμένως απλοϊκό αφορισμό "μετά το Γιώργο ο κατακλυσμός".
Γ.Σ.
Όλα είναι ρευστά δήλωσε η Εύα Καϊλή...
Αν δεν καταλαβαίνετε το πόσο τραγελαφικός είναι αυτός ο πρωτοσέλιδος τίτλος, λίγες ώρες πριν καταψηφιστεί ή υπερψηφιστεί η κυβέρνηση, τότε λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα..
Εγώ πάλι δεν προτιμώ τις απλοϊκές ματιές - κι αν τις προτιμάτε εσείς, μη διαβάζετε τις δικές μου. Και μην διαστρέφετε τα λεγόμενα μου, δεν γράφω πουθενά "μετά το Γιώργο ο κατακλυσμός". Απλώς, γα όσους στοιχειωδώς γνωρίζουν την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού στην Ελλάδα, θα φανεί πόσο χειρότερες είναι οι (πολιτικές επιλογές) που υπάρχουν...
@ Ανώνυμος
Έχω μια απορία στο σχόλιό σας: αφού προτιμάτε τις απλοϊκές ματιές, γιατί σας ενοχλεί ο απλοϊκός αφορισμός του κυρίου Δούκα; Κι αυτός προϊόν μιας απλοϊκής ματιάς δεν είναι; Ακόμα κι αν δεν έγραψε τα όσα ισχυρίζεστε.
Έχω επίσης μια ερώτηση: γιατί ο ρεαλισμός είναι κινδυνολογία; Δεν ισχυρίζομαι σε καμία περίπτωση ότι ο ΓΑΠ είναι μονόδρομος, αλλά μόνο αυτό βγαίνει από το κείμενο;
Και, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι είναι κινδυνολογία, η καθημερινή πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ τι είναι;
Τέλος, και ΔΕΝ απευθύνεται προς εσάς μόνο: θεωρώ ότι, όταν κάποιος αποφασίζει να εναντιωθεί / να τα χώσει / να θάψει / να επιτεθεί σε κάποιον (επαναλαμβάνω, δεν θεωρώ ότι όλ' αυτά ήταν η δική σας στάση, ωστόσο ένα ψιλοχώσιμο ήταν ή κάνω λάθος;) σε έναν "ανοιχτό χώρο" όπως μια ιστοσελίδα, είναι κοσμιότερο ν' αφήνει το ονοματεπώνυμό του. Μ' ενοχλεί, που όταν στο facebook ή σε κάθε παρόμοιο κοινωνικό δίκτυο, βγαίνουν στη φόρα απίστευτα προσωπικά, οι άνθρωποι καταφεύγουν σε ψευδώνυμα για να πουν αυτό που σκέφτονται. Αν φοβάμαι γι' αυτό που λέω ή γράφω και ο μόνος τρόπος να το πω είναι πίσω απ' την πλάτη του άλλου ή πίσω από ένα ψευδώνυμο, πού είναι το θάρρος της γνώμης, η δημοκρατία και ο διάλογος; Αλλά πάλι μπορεί κι εγώ να είμαι απλοϊκή, ότι γαρ της γενιάς που έγραφε σε χαρτί και, για κάποιο λόγο, εκείνα τα γραφόμενα είχαν διαφορετική βαρύτητα και οι γράφοντες ήταν απείρως πιο προσεκτικοί στο πώς εκφράζονταν. ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, το παράπονο είναι γενικό, ΟΧΙ προσωπικό.
Δημοσίευση σχολίου