Με ικανοποίηση ακούσαμε την έκφραση αποφασιστικότητας του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, για σχέδιο δράσης κατά της εγκληματικότητας και των κυκλωμάτων ναρκωτικών, εκμετάλλευσης μεταναστών, παρεμπορίου, πορνείας που λυμαίνονται το κέντρο της Αθήνας. Επισημαίνουμε ωστόσο και πάλι οτι το πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό και δεν αντιμετωπίζεται μόνο με αστυνομικά μέτρα. Η μικρή διάρκεια της παρούσας κυβέρνησης, σε συνδυασμό με την ολιγωρία που έχει επιδειχθεί εδώ και χρόνια, δεν μας επιτρέπει να αισιοδοξούμε για την ύπαρξη και τη διάρκεια των όποιων αποτελεσμάτων.
Από την άλλη, ακούσαμε με λύπη μας, τον σύμβουλο του κυρίου Σαμαρά, Ανδρέα Ψυχάρη να εισηγείται την απομάκρυνση και άλλων δημοσίων λειτουργιών, με κορυφαία αυτή της Βουλής, από το κέντρο της Αθήνας, ώστε να εκτονωθεί το πρόβλημα με τους βανδαλισμούς και τις καταστροφές, που προκαλούνται με αφορμή τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος. Πιστεύουμε οτι το ακριβώς αντίθετο πρέπει να συμβεί, δηλαδή να επιστρέψουν ή να προστεθούν και άλλες δημόσιες λειτουργίες στο δοκιμαζόμενο κέντρο και να δοθούν σοβαρά κίνητρα ώστε να εγκατασταθούν ξανά γραφεία, επιχειρήσεις και κάτοικοι. Το πρόβλημα είναι πια η ερήμωση του κέντρου, λόγω υποβάθμισης, οικονομικής κρίσης και διαδηλώσεων - και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Η υπόθεση της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών, μέσω συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, πρέπει να αντιμετωπιστεί με σεβασμό όλων των δικαιωμάτων, αλλά και σεβασμό του ίδιου του χώρου, στην καρδιά της πόλης. Με αυτοσυγκράτηση των συδικαλιστικών οργανώσεων και άλλων κοινωνικών ομάδων. Με ρυθμίσεις, που δεν θα επιτρέπουν την σχεδόν καθημερινή κατάχρηση του ιστορικού κέντρου, με σχέδιο και βούληση από μια επαγγελματική και συγχρόνως δημοκρατική αστυνομία - και με την κοινωνική συμφωνία οτι το κέντρο της πόλης και της τουριστικής Ελλάδας πρέπει, πάση θυσία, να διαφυλαχθεί. Αποτελεί χρέος όλων προς την ιστορία, τον πολιτισμό, αλλά και την ευημερία του κοινωνικού συνόλου, μέσω της πολυπόθητης οικονομικής ανάκαμψης και ανάπτυξης.
Κανέναν πληττόμενο οικονομικά πολίτη δεν ανακουφίζει η καταστροφή του κέντρου. Αντιθέτως, η προσπάθεια αναβάθμισης του, μόνο επωφελής μπορεί να είναι για όλους.
Κίνηση Συλλόγων και Ενεργών Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου
H φωτό είναι από το www.theatlantic.com και το εξώφυλλο από το www.musicstack.comΤο post συνοδεύεται από το "Washington Square" του 1963, των Αμερικανών Village Stompers.
%20%20.jpg)
5 σχόλια:
καταρχάς συγχαρητήρια για το κομμάτι της σημερινής ανάρτησης
Δεύτερον, το όντως πολυπαραγοντικό πρόβλημα του κέντρου απαιτεί πολλαπλές μεν απλές δε δράσεις
οι προτάσεις είναι πολλές όμως το κύριο εμπόδιο είναι η απληστία των ιδιοκτητών που προτιμούν να τα χάσουν όλα παρά να ρίξουν τις τιμές τους.
Δεν ξέρω πόσο αστείο φαίνεται αυτό σαν δήλωση αλλά ακόμα και στις μικρές επαρχιακές πόλεις έχουν ερημώσει οι κεντρικοί δρόμοι, γιατί ούτε τα ενοίκια ούτε τα δημοτικά τέλη ούτε κανένα άλλο μέγεθος δεν μειώνεται για να έρθει ο "καλός" κόσμος, δηλαδή οι επιχειρηματίες, οι κάτοικοι και οι έμποροι
Έτσι, μένουν άδειες οι συνοικίες στο έλεος του "κακού" κόσμου, δηλαδή τους ανεπάγγελτους, τους λαθρέμπορους διαφόρων εθνικότήτων και στους εγκληματίες.
Γιατί δεν είναι δυνατόν να έχεις ξενοίκιαστο το κτίριο εδώ και τρία χρόνια αλλά να εκακολουθείς να ζητάς 3000 ευρώ για μία τρύπα όσο μία μπανιέρα.
Θα πρότεινα μάλιστα, ως κίνητρο να μηδενιστούν τα δημοτικά τέλη στο κέντρο της αθήνας για ειδικές ομάδες όπως ξενοδόχοι ή επαγγελματίες που έχουν σχέση με τον πολιτισμό, ΜΕ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΗ ΤΡΌΠΟ ΟΧΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΥΜΕ ΦΙΛΕΤΑ ΣΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ και να αφησουμε όποιον έχει όρεξη να πολεμήσει μαζί μας, ώστε να γεμίσει ο τόπος νοικοκυραίους (με την καλή έννοια όχι την καρατζεφρίστικη) ώστε να μην περισσέψει ούτε μία γωνίτσα για τους άλλους.
Σε συνδυασμό με σκούπες, και άλλα μέτρα έκτακτης και μόνιμης μορφής πιστεύω ότι ο μηδενισμός των τελών είναι μία καλή αρχή.
κ. Δούκα, η πρόταση του κ. Ψυχάρη θυμίζει τη φράση "πονάει πόδι - κόβει πόδι" για όνομα!!! τί άλλο απομένει να ακούσει αυτή η άμοιρη πόλη (και δική μου γενέτειρα επίσης)? Δεν αντέχεται και πλέον δεν συγχωρείται η κάθε ...σωτήρια πρόταση-έμπνευση των θρασύτατων και αδαών ανθρώπων. Η Αθήνα είναι το κέντρο της και σαφώς όχι τα μπαχαλοδομημένα προάστια μιας αμόρφωτης και αυτοπροβαλλόμενης "μπουρζουαζίας". Η πλειονότητα των προαστίων στερείται κοινόχρηστων χώρων και δημοτικών εκτάσεων, επομένως η... απαστράπτουσα ιδέα του κ. Ψυχάρη πού στο καλό χωροθετεί τη Νέα Βουλή??? (σε κανένα -εντός σχεδίου- χωράφι??? να πληρώνουμε και ενοίκιο στον "αστό" ιδιοκτήτη μήπως???)Με όλα αυτά που βουίζουν σαν ενοχλητικές αυγουστιάτικες μύγες στα αυτιά μας, μήπως θα έπρεπε σύσσωμοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας να καταταγούμε στα βαρέα και ανθυγιεινά? :) Ευχαριστώ για τη φιλοξενία των λέξεών μου. Μαρία Παπαστεργίου.
@athinovio: Ναι, τα κέντρα όλων των πόλεων υφίστανται "ερήμωση", λόγω οικονομικής κρίσης και εμμονής των ιδιοκτητών σε ψηλά νοίκια, όπως λέτε. Στην Αθήνα όμως προστίθενται και άλλοι δύο, επίσης σημαντικοί παράγοντες: Η (μέχρι την κρίση) υποβάθμιση του ιστορικού κέντρου από τα κυκλώματα και η επιβάρυνση/τρομοκρ΄ρατηση από τις καταστροφές που συμβαίνουν παράλληλα με τις συγκεντρώεις διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα.
Η πλήρης κατάργηση των δημοτικών τελών δεν αρκεί νομίζω. Χρειάζονται πολύ ισχυρότερα κίνητρα, όπως σοβαρές φορολογικές απαλλαγές, για αρκετά χρόνια...
@maria papastergiou: Στο Ελληνικό προτείνει ο κ. Ψυχάρης να πάνε....
Γεια σας κυριε Προκοπη
εγινα μελος στο μπλογκ σας. Σας διαβαζα και παλιοτερα.
Αν θελετε γινετε και εσεις μελος στα μπλογκ μου :
http://mag-gr.blogspot.com
http://blogo-gr.blogspot.com
Ευχαριστω
Θα συμφωνήσω, προσθέτοντας: η απληστία των ιδιοκτητών είναι κάτι το γνωστό εδώ και χρόνια. οι περισσότεροί τους, σε Αθήνα και επαρχία, δραστηριοποιούνται μέσω off shore εταιριών (κοινώς έχουν ξεσαλώσει σε βάρος των αστικών πυρήνων). Και καμία πόλη δεν μπορεί να αγαπηθεί και να ανακάμψει μέσα από οικονομικές λεηλασίες. Είναι, όμως, και πολλά άλλα που έφτασαν τις πόλεις μας εδώ. Πολλά ανοιχτά παράθυρα της πολεοδομικής νομοθεσίας...σε ανυποψίαστες εποχές και επίσης, πολλοί ανοιχτοί φεγγίτες στη σημερινή και σαφώς πιο υποψιασμένη πραγματικότητα. Γνωρίζουμε, άραγε, πόσα από τα "καταστήματα" των επαρχιακών κέντρων είναι δηλωμένα ως κλειστές θέσεις στάθμευσης?... Και για να επιστρέψουμε στην Αθήνα... όταν διάβασα την απάντησή σας, κ. Δούκα, σχετικά με το Ελληνικό επαληθεύτηκε αυτό που υποψιαζόμουν, (κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σε μία μεγάλη πόλη της χώρας αυτόν το καιρό). Τελικά οι εντός σχεδίου μεγάλες εκτάσεις (τα χωράφια, όπως τα ονόμασα) του Δημοσίου (που σύντομα δεν θα είναι του Δημοσίου και το γνωρίζουμε) θα πρέπει να τα πουλήσουμε όσο-όσο και στη συνέχεια να τα αξιοποιήσουμε, από τη δυσμενή θέση του ενοικιαστή πλέον, επιστρέφοντας στους αγοραστές αυτά που μας έδωσαν όταν τους τα πουλήσαμε. (θεωρώ απόλυτα αδιαφανή και κυριολεκτικά «εκτός τόπου» την πρόταση του κ. Ψυχάρη) Η πλήρης αποδιοργάνωση των αστικών ιστών. Λοιπόν, η Βουλή εκεί που είναι και κάθε κτήριο αναφοράς εκεί που είναι και τίποτα εκτός των τειχών, αν θέλουμε να σωθεί η πόλη. Και συχνά να επισκεπτόμαστε το σπίτι των Κλεάνθη και Σάουμπερτ, στην Πλάκα, να μην ξεχνάμε την ιστορία του και να συνειδητοποιήσουμε κάποια στιγμή το πώς γεννιούνται οι πόλεις. Το τελευταίο είναι μία πρόταση για τον κ. Ψυχάρη. Ευχαριστώ πολύ. Μαρία Παπαστεργίου.
Δημοσίευση σχολίου