Την περασμένη Παρασκευή 16 Ιανουαρίου στις 9:10 μμ, στον σιδηροδρομικό σταθμό Liverpool Street, τον πιο όμορφο ίσως σταθμό του Λονδίνου, οργανώθηκε ένα ανεξάρτητο κοινωνικό happening με την αυθόρμητη, άμισθη και κεφάτη συμμετοχή 400 προβληματισμένων-ευαισθητοποιημένων χορευτών. Κανείς από τους παρευρισκόμενους, εκτός από τους χορευτές, ούτε καν οι υπάλληλοι του σταθμού, δεν είχε ιδέα τι γινόταν. Όλες οι πρόβες είχαν γίνει νύχτα, τις ώρες που ο σταθμός δεν λειτουργεί. Το κέφι και η δυναμική αυτής της συνεύρεσης, ξανάνιωσε και αποζημίωσε τους χορευτές, που ξεπέρασαν όλα τα ψυχοσωματικά δια μιας.
Το ανυποψίαστο κοινό, που νόμισε ότι θα ήταν κάποια διαφήμιση εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, αντέδρασε όπως ακριβώς θα περίμενε αυτή, δηλ. βγάζοντας τα κινητά τους για να τραβήξουν βιντεάκια και φωτογραφίες, ενώ κάποιοι άρχισαν να χορεύουν.
To νόημα της κοινωνικής αυτής παρέμβασης ήταν:
α) "Life's for sharing" που σημαίνει "η ζωή είναι για να την μοιράζεσαι"
β) "Μην χάνεστε στο θέαμα αλλά βιώστε, ζείστε, η ζωή είναι από μόνη της διαφήμιση"
γ) "Το κέρδος μολύνει την ευτυχία. Μοιραστείτε, μην αγοράζετε, μην ανταλλάσετε!"
& δ) "Καταργείστε τις αποστάσεις στην επικοινωνία, μιλήστε (χορέψτε) επιτέλους πρόσωπο με πρόσωπο!"
O μουσικός συνειρμός που μου ήρθε είναι το Mercy της Duffy, που πούλησε εκατομύρια άλμπουμ με την πρώτη της προσπάθεια, το "Rockferry" - και έρχεται στην Αθήνα στις 19 Ιουνίου.
%20%20.jpg)
6 σχόλια:
Νότες αισιοδοξίας σε δύσκολους καιρούς. Να είσαι καλά Προκόπη!
Βιώστε, ζήστε, μοιραστείτε,μη χάνεστε στο θέαμα! Ποιο εκπαιδευτικό σύστημα θα θέσει αυτούς τους στόχους;Ποιος διάλογος θα αναγκάσει τους ειδήμονες αυτής της χώρας να ψελίσουν τα αυτονόητα;Πότε πια το σχολείο θα εκτεθεί σοβαρά στη γνώση για να αναδείξει, έτσι,τις αξίες της ίδιας της ζωής;
Μπορεί το νόημα της κοινωνικής αυτής παρέμβασης, όπως είχε προσχεδιαστεί, να μην έχει, φαινομενικά, σχέση με τη σημερινή συζήτηση για την παιδεία στην ελληνική βουλή. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η διάσταση της εκπαίδευσης είναι που απουσιάζει και έτσι κωφεύουν όλοι στις αγωνίες και τα λογικά ερωτήματα των σύγχρονων μαθητών.Κι ενώ προβληματίζει τον υποψιασμένο εκπαιδευτικό, φαίνεται να μην απασχολεί καθόλου (από άγνοια, άρα, ή από υπολογισμό;)την πολιτική και συνδικαλιστική -θα πρόσθετα- ηγεσία του τόπου αυτού.
Θα άξιζε ν ανοίξει μια συζήτηση και από τούτο το blog για την παιδεία .
Κταπληκτικό.Μου' ρχεται να βγω στους δρόμους και να αρχίσω να χοροπηδώ.
ήταν διαφήμιση της t-mobile
Ναι κι εγώ καχύποτπος είμαι με τα διαφημιστικά κόλπα - αλλά έτσι όπως παρουσιάζεται, μου άρεσε... :-)
Χθες το απόγευμα, περιμένοντας στην αποβάθρα του σταθμού Λαρίσης το τρένο, είδα κι εκεί να ξετυλίγεται ένα happening. Ξαφνικά όλοι, μικροί και μεγάλοι, άνδρες και γυναίκες φάνηκαν να βγάζουν τσιγάρα - ιδίως όσοι περίμεναν στα εκδοτήρια εισιτηρίων - και να καπνίζουν, κάνοντάς με ακόμη και στην αποβάθρα να ψάχνω μια άκαπνη γωνιά. Αλλού χορεύουν, εδώ ως συνήθως καπνίζουμε.
Δημοσίευση σχολίου