14.1.09

The House of Abandonment

Με άλλο σκεφτόμουν ν' αρχίσω αυτό εδώ το blog (που όχι, δεν θ' ασχολείται μόνο με την πολιτική), αλλά το είδα σήμερα στην Ελευθεροτυπία και είπα – ωπ, αυτό το σπίτι το ξέρω καλά. Το έχω φωτογραφίσει και το έχω θαυμάσει πολλές φορές.



Είναι στη Σύρο – και το οτι έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη του δεν αποτελεί, δυστυχώς, έκπληξη. Άλλωστε, πολιτική για τα διατηρητέα δεν υπήρξε, τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια (για δοκιμάστε να πάρετε κάποια ενίσχυση για να επισκευάσετε ένα διατηρητέο, δεν υπάρχει τίποτα, σας ομιλώ εξ ιδίας πείρας – εκτός από την επιδότηση κατά 50% για την αποκατάσταση προσόψεων, πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες). Αλλά είναι κρίμα - ειδικά το σπίτι ενός ποιητή - να "διασώζεται" από το δημόσιο και μετά να αφήνεται στην καταστροφή του. Όπως είναι βεβαίως "κρίμα" (με την πραγματική έννοια της λέξης, δηλαδή έγκλημα), να μην υπάρχει ούτε μια προσωπικότητα της προκοπής να τοποθετηθεί επικεφαλής του Υπουργείου Πολιτισμού - και αυτό να διαφεντεύεται από Ζαχόπουλους...



Το σπίτι αυτό είναι του 1857 (!) κι ένα από τα ωραιότερα στα Χρούσα (τα Χρούσα και το Επισκοπιό είναι τα δύο πιο μεταφυσικά και “φευγάτα” χωριά της Σύρου). Τα έχω περπατήσει πριν από πολλά χρόνια – και ξανά πρόσφατα.



Δεν ξέρω γιατί, το σπίτι άρχισε να μου θυμίζει διάφορα μουσικά με το house (όχι την ίδια τη μουσική που ονομάστηκε house, αυτό το απέθαντο χλάπα-χλούπα beat, που μας έχει τόσο καταδυναστεύσει σε πάρτυ και μαγαζιά, πάντα από χέρια ασχέτων) - αλλά το κλασικό House of the Rising Sun (που το βαριέμαι από τα νιάτα μου, αν και οι Καναδές Be Good Tanyas του έδωσαν άλλη πνοή πριν από μερικά χρόνια), το επίσης κλασικό Brick House (που όμως σημαίνει άλλο πράγμα) των Commodores (ως καλός “καρεκλάς” στα νιάτα μου αυτούς έπρεπε να θυμηθώ πρώτους) και βεβαίως τα group, όπως οι House of Freaks (που πέρασαν λίγο απαρατήρητοι από την Ελλάδα) και οι House of Pain, που με το περίφημο Jump Around μας έκαναν να χοροπηδάμε όλοι στο Groovin', στην Πρατίνου.

Σ' αυτούς θα μείνω, για να σας προτείνω και την αξιόλογη συνέχεια του τραγουδιστή τους, του Everlast.



Να πάτε στη Σύρο. Είναι ωραία όλο το χρόνο, με ζωή και ενδιαφέροντες κατοίκους και “εποίκους”. Να θαυμάσετε και το σπίτι, για να είμαστε βέβαιοι οτι στέκεται ακόμα...

Εκτός από μουσικές (που θα σας προτείνω συχνά) προσθέτω και τις προτάσεις μου στο νησί, για το περσινό Summer Guide της Athens Voice. Ελπίζω και φέτος να ισχύουν, ειδικά τα “new entries”. Enjoy!




Διαμονή (Ερμούπολη)


Η Σύρος έχει “αστικό” χαρακτήρα. Είναι ωραίο να μείνετε στην πρωτεύουσα των 20.000 κατοίκων, για να επωφεληθείτε από τη ζωή της πόλης. Οι αποστάσεις δεν είναι πολύ μεγάλες, αλλά θέλετε οπωσδήποτε όχημα για τις παραλίες.

Αρχοντικό Βούρλη (A' - 22810 81682), στα Βαπόρια, σε εξαιρετικό νεοκλασικό, με τεράστια δωμάτια, άφταστο πρωινό και την προσωπική εξυπηρέτηση του κ. Πρίντεζη.
Ξενώνας Απόλλωνος (Α' – 22810 81387, 6932/566562), Απόλλωνος 8, prive φιλοξενία από τον κ. Σταθόπουλο, με λίγα δωμάτια, που χωράνε ως και 5 άτομα.
Ερμής (Β' – 22810 083011), στο λιμάνι – η κλασική λύση για όσους επισκέπτονται το νησί για δουλειές. Ζητείστε τα μεγάλα δωμάτια.


Παραλίες

Τα νερά είναι υπέροχα, οι παραλίες λίγες και μικρές κατά κανόνα – δεν αντέχουν τον κόσμο του νησιού.
Αν έχετε παιδιά, Αγκαθωπές (Ποσειδωνία) και Γαλησάς. Αν όχι, Κόμητο και το πιο απομακρυσμένο Δελφίνι (θέλει αυτοκίνητο που αντέχει σε χωματόδρομο). Από το Κίνι μπορείτε να τολμήσετε καραβάκι για βορεινές παραλίες.


Φαγητό μετά το μπάνιο

Ταβέρνα Μελτέμι (Αγκαθωπές), με λαχανικά από το δικό τους μποστάνι.
Άσωτος Υιός (Φοίνικας), με λιχουδιές και θέα, μετά τις 7μμ.
Ηλιοβασίλεμα (Γαλησσάς), με θαλασσινές νοστιμιές, σε παραλιακή τοποθεσία.
Φιλομήλα (Αζόλιμνος), με ιδιαίτερες γεύσεις, δίπλα στην παραλία.
Πλακόστρωτο (Απάνω Μεριά), οικογενειακή κατάσταση, με θέα τη βόρεια πλευρά του νησιού.


Φαγητό στην Ερμούπολη

Οινοπνεύματα, με εξαιρετικά και φτηνά πιάτα.
Κουζίνα, λεπτές γεύσεις στα σοκάκια της πόλης.
Dolce Vita, το ιταλικό εστιατόριο του νησιού, στα σκαλιά του λιμανιού.


Νew entries (Ερμούπολη)


Fox, στην πλατεία Δημαρχείου, δίπλα στο σινεμά. Με ιταλικές και μεξικάνικες λιχουδιές, Παρασκευή και Σάββατο ξενυχτάει μέχρι τις 7 το πρωί!

Jar, με εξαιρετικά χειροποίητα γλυκά και καφέ, από δύο νέα παιδιά που ξέρουν από αισθητική.


Καφές και Ποτό (Ερμούπολη)

Μικρή Αργώ, μικρό αισθητικό καταφύγιο στην παραλία.
Boheme, τόπος συνάντησης στην παραλία, μέχρι αργά το βράδυ.
Πειραματικό, από τα ωραία μπαρ στην πλατεία του Δημαρχείου.
Χαλανδριανοί Ατμόσφαιρα και χαρακτήρας, από νωρίς, στην παραλία.
Αστέρια, στα Βαπόρια, με θέα το φεγγάρι. Προτιμήστε το από τα διπλανά, γιατί δεν θα σας ρωτήσουν “αν έχετε κάνει κράτηση”.


Οι φωτογραφίες είναι δικές μου.

buzz it!

34 σχόλια:

gerasimos είπε...

Ένα δημόσιο πρόσωπο που φαίνεται να ανήκει σ' έναν φυσιολογικό άνθρωπο: τι ευχάριστη έκπληξις! Καλοτάξιδος εύχομαι στο μπλόγκινγκ.

Στη Σύρο πέρασα λίγες μέρες ένα καλοκαίρι και μου φάνηκε ομορφότατη. Από τα νησιά με τη δική τους, ξεχωριστή προσωπικότητα.:-)

cynical είπε...

Καλοτόξιδος @Προκόπη στα δίκτυα, και ελπίζω το ποδαρικο μου στο βλογ να σου φερει τα ποθούμενα.

Με έκπληξη ειδα ότι αρχιζεις με Συρο. Την ξερω αρκετα καλα, και την επισκεπτομαι και μενω αρκετες φορες το χρονο.

Να προσθεσω επισης τις ταβερνες στο Σαν Μιχαλη με την πανοραμικη θεα και το bar The Bohemian στο λιμανι που με σωζει με το .... WiFi του, καθώς και με την ωραια ατμοφαιρα και τους καφεδες του!

Prokopis Doukas είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ για το "ποδαρικό". :-)

Και γιατί, αγαπητέ Γεράσιμε, να μην είναι ένα "δημόσιο πρόσωπο" ταυτοχρόνως ένα "φυσιολογικό πρόσωπο";

Κι όμως υπάρχουν - και δεν είναι λίγοι. Μεταξύ μας στη δουλειά, "αναγνωριζόμαστε". Ωστόσο, έχει επιβληθεί ένας "εσμός". Επ' αυτού θα είναι το επόμενο post..

xasodikis είπε...

Να ευχηθώ κι εγώ με τη σειρά μου καλορίζικος και καλές δημοσιεύσεις, και να ευχαριστήσω για την πρόσκληση.
Το ποστ-ποδαρικό θα επανέλθω να το διαβάσω αργότερα :)

Παναγιώτης Παπαχατζής είπε...

Καλή αρχή, δάσκαλε!

Υ.Γ Μάθημα ραδιοφώνου στην σχολή του αντ1 ραδιο το 1998. Ε, καλούτσικος ήσουν... :-)

Unknown είπε...

καλά, δεν το πιστεύω;
μήπως είσαι μάγος;
πήγα στην κουζίνα μου να αποτελειώσω το φαγητό, και έρχόμενη πίσω στον υπολογιστή είδα την πλατιά σου θάλασσα και ευφράνθηκα!
δεν κατάλαβα πώς βρέθηκα εδώ, όπως και να ναι οι φωτο σου είναι γεμάτες γαλήνη και οι πληροφορίες σου πολύ ενθαρρυντικές για το νησί!
καλοτάξιδος στη μπλογκόσφαιρα!

Τσαλαπετεινός είπε...

Καλορίζικο!

aguja είπε...

Welcome και καλή συνέχεια.

Ανώνυμος είπε...

Επειδή δεν μπορώ να διακρίνω καλά από τη φωτό, είναι το "κοκκινόσπιτο" από τη "Μεγάλη Χίμαιρα"; (κι αυτό στέκει στο Πισκοπιό ρημαγμένο...

Ρίξε μια ματιά: http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=24.10.2008,id=79074848

I.

anepidoti είπε...

τοοοοοοόσο αλλιώτικος.....
σας χαίρομαι με το καινούριο κοστουμάκι!
καλοφόρετο!!!
α, η Σύρος σκέτο μπιζού!

Ανώνυμος είπε...

Καλή αρχή κι από μένα! Περιμένω με ενδιαφέρον τις επόμενες αναρτήσεις!

Yannis Triantafyllou είπε...

Καλως όρισες στο «παράλληλο σύμπαν» των bloggers !!
Εύχομαι να μη σε κουράσει και τα παρατήσεις (σύμπτωμα πρωτάρηδων...), οφείλω να σου πω ότι εμένα (πλέον) με ξεκουράζει αρκούντως και δεόντως...
Καλή συνέχεια, θα σε διαβάζω...

Γιάννης Π. Τριανταφύλλου (toatomo.blogspot.com)

greekgaylolita είπε...

Καλοτάξιδος indeed αγαπητέ Προκόπη
:-)
(Γεράσιμε οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι Man next door.
Τα κυνικά golden boys and girls του κάθε μαγαζιού είναι αυτά που δεν είναι φυσιολογικά ;-)

Old Boy είπε...

Με τέτοια φωτογραφία στην προμετωπίδα του είναι σίγουρο ότι το μπλογκ ξέρει προς τα που να κοιτάξει.
Πάντα τέτοια θέα εύχομαι.

Prokopis Doukas είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για την υποδοχή.

@ Ανώνυμε. Αυτό το σπίτι είναι στα Χρούσα, όπως λέω - και ευτυχώς δεν είναι (ακόμα) σε τόσο άθλια κατάσταση, όσο το άλλο που μας στέλνει το link σου.

@ Παναγιώτη ήσουν στην τελευταία χρονιά, που έφυγα γιατί τσακώθηκα τα Χριστούγεννα του 97. Δεν πρόλαβες να εκτιμήσεις τις αρετές μου... :-p

@ - Χαίρομαι αν οι φωτογραφίες μου έφεραν αυτό το αποτέλεσμα... :-) Η φωτό του blog, είναι βεβαίως Σαντορίνη, από το Ημεροβίγλι, πέρσυ το Πάσχα, μ' ένα σπάνιο φως...

Παναγιώτης Παπαχατζής είπε...

@Prokopis Doukas
Ακριβώς... και απο εκεί και πέρα σχεδόν διαλύθηκε το συγκεκριμένο μάθημα. Πρόλαβες αρκετά, πάντως!

Ανώνυμος είπε...

καλώς ορίσατε!

Ανώνυμος είπε...

Καλοτάξιδος και από ένα Συριανό. Χαίρομαι που το νησί μου σου έχει αφήσει ωραίες μνήμες.

Με την ευκαιρία επέτρεψε μου να σου συστήσω ένα εκπληκτικό βιβλίο που έχει γραφτεί για τη Σύρο την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ .

Αν το διαβάσεις θα σου εξηγηθούν παρά πολλά όχι μόνο για τη Σύρο αλλά και τον τρόπο δημιουργίας της Αστικής τάξης όχι μόνο στη Σύρο αλλά και σε όλη την Ελλάδα .Δεν είναι Τουριστικός οδηγός, δεν χαϊδεύει αυτιά. ,αλλά είναι γραμμένο και με πολύ χιούμορ.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων ,δεν έχω κανένα συμφέρον από την πώληση του βιβλίου, άλλωστε εκδόθηκε το 1973 , και έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών (αυτό τώρα δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλό) .
Αν δεν το βρίσκεις και σε ενδιαφέρει απλά γραψετο.

Και πάλι ευχαριστώ για την αναφορά σου και το ενδιαφέρον σου για τη Συρα και εύχομαι να έχεις ούριους άνεμους.

Idom είπε...

Με γεια το blog!

Εύχομαι έμπνευση και μακροημέρευση. Είχα περάσει έναν χρόνο στη Σύρο (Ερμούπολη) - πριν 12 χρόνια! - από τους καλύτερους τής ζωής μου.
Πλημμυρίζει ακόμα ολόκληρη η πλατεία στις χειμωμιάτικες βροχές;; :-)

Idom

Ανώνυμος είπε...

Τι ευχάριστη έκπληξη!

Τι ωραίος χωρίς γραβάτα!

Πάντα, ΟΜΩΣ, σε τηλε- συμπαθούσα! Λόγω διφορούμενου χαμόγελου, στο τέλος κάποιων εκφωνήσεων. (Κανονικά, τραγουδιστής έπρεπε να 'σαι!)

Εύγε, για την απόφασή σου να εκ- τεθείς! Έχεις Αισθητική, και στην "Εποχή της Εικόνας", ή "Δικτατορίας των Βλακών",

"Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΗΘΙΚΗ", φίλε...

Καλοτάξιδος στον Ωκεανό του Διαδικτύου!

Prokopis Doukas είπε...

Με συγκινεί η αθρόα προσέλευση και η θερμή υποδοχή :-) (όχι, δεν ειρωνεύομαι)

Η σχέση μου με τη Σύρο είναι παλιά, αγαπητέ de profundis. Ευχαριστώ πάντως για την πρόταση του βιβλίου.

Ανώνυμος είπε...

H φωτο καταπληκτικη απο μια εποχη που δεν προοιωνιζε τη γραβάτα του δελτίου...ομως θα θελα να δω και απο την εποχή του σχολείου τα μακριά ξανθά μαλλιά!

navarino-s είπε...

Φίλε Προκόπη καλορίζικος και καλοτάξειδος (το ει δείχνει και την ηλικία μου). Πολύ καλό το ντεμπούτο σου. Κείμενο και φωτογραφίες. Πήγαινα για δουλειές στο νεώριο πριν 25 χρόνια και κουβαλάω μέσα μου κάτι φοβερές εικόνες άλα "λιμάνι της αγωνίας". πάντως το μουσικό σου το έβγαλες με το house και πολύ ωραία μάλιστα!

Rodia είπε...

Καλωσόρισες στο μπλογκοχώριον :)
Τη διαδρομή Χρούσα - Ερμούπολη την έκανα πολλές φορές πριν από πολλά πολλά πολλά χρόνια! τι μου θύμισες...
Υπήρχε ένα πολύ όμορφο τεράστιο σπίτι στη Ντελαγκράτσια, που, πριν καμμιά 40ριά χρόνια, πουλιόταν 400.000 δρχ -υπέρογκο ποσό για τότε- αλλά δεν ξέρω τι απέγινε. Μπορεί και να γκρεμίστηκε.

Ανώνυμος είπε...

Καλό ξεκίνημα συνάδελφε Προκόπη.

Έχεις παραδώσει μαθήματα δημοσιογραφίας στο παρελθόν - ποιός ξεχνάει το δελτίο που έβγαλες επί ώρες ανήμερα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 - συνεχίζεις να τα παραδίδεις με το καλύτερο κατά την ταπεινή μου άποψη απο πλευράς παρουσίας δελτίο σου και θα συνεχίζεις και στο μέλλον με τις νέες τεχνολογίες τις οποίες αγκάλιασες.

Ευχές για τα καλύτερα!

Prokopis Doukas είπε...

Ευχαριστώ και πάλι!

Αγαπητέ/η Ανώνυμε/η, μου δίνετε την ευκαιρία να διορθώσω και πάλι ένα κοινό λάθος: Το ρήμα προοιωνίζομαι είναι μόνο παθητικό, δεν υπάρχει "προοιωνίζω". Επίσης, όπως τερατωδώς λάθος έλεγε μια διαφήμιση της Εμπορικής Τράπεζας, η σύνταξη δεν "προοιωνίζεται" χαμηλή: Προοιωνίζομαι+αντικείμενο είναι η σωστή σύνταξη... :-)

Ξανθό με μπούκλες δεν διαθέτω στο αρχείο μου δυστυχώς, θα κοιτάξω αν έχω κάτι σε μωβ... :-p

Prokopis Doukas είπε...

Αγαπητέ Navarino,

Η ηλικία μας δεν θα μας κομπλεξάρει, επιτέλους: Δεν θα περάσει αυτός ο φασισμός! :-)

Να ξέρετε οτι όταν (σπανιότατα πια) γράφω με το χέρι, γράφω με ψιλές και δασείες και περισπωμένες - έτσι έμαθα τώρα, τι να κάνουμε; Καλά το γράφετε το ταξείδι, αν έτσι σας αρέσει.

Νομίζω οτι το πιο σημαντικό είναι να είμαστε νεώτεροι από την ηλικία μας - δεν εννοώ να χάνουμε τη σοβαρότητα της. Αλλά να τη ζούμε με ενέργεια, όταν οι άλλοι την έχουν χάσει. Εκ του bloggaρίσματος και μόνο, συνάγω οτι έχετε αυτήν την πρόθεση...

john savvopoulos είπε...

Μου θύμισες όμορφα πράγματα. Στη Σύρο πηγαίνω σταθερά από το 1998 και μετά για διακοπές. Στα Χρούσα που αναφέρεις επισκέφτηκα την εξοχική κατοικία του Δ. Βαφειαδάκη μεγάλου ευεργέτη του νησιού και από τους πρώτους χρονολογικά δημάρχους. Επί των ημερών του δημιουργήθηκε και το περίφημο δημαρχείο του νησιού. Το σπίτι εκείνο δεν ήταν σε καλύτερη κατάσταση από αυτό που αναφέρεις. Τόλμησα να μπω στη περίφραξη και να δω το εσωτερικό του και το περιβάλλοντα χώρο. Μέσα είναι απλά ερείπιο σε σημείο που πρέπει να προσέχεις που πατάς για να μην σκοτωθείς.

Από τις φετινές διακοπές μου στο νησί είπα να καταγράψω τις εμπειρίες μου μερικές από τις οποίες μπορείς να βρείς εδώ
.

Καλή αρχή σου εύχομαι.

Να σαι καλά.

Ανώνυμος είπε...

Προκόπη καλορίζικος!

.... Το σπίτι ανήκει πλέον στο Δημόσιο (μετά από σχετικό δικαστικό αγώνα, αφού αποβλήθηκε κάποιος καταπατητής ....) και αυτό εξηγεί το σημερινό του χάλι...

Λαϊκό, λιγάκι άτεχνο νεοκλασικό, γι αυτό ίσως τόσο όμορφο... σαν πίνακας του Ντε Κίρικο, στα παραμυθένια μας Χρούσα, όπου έχω την τύχη να ζω κι εγώ, που και που...

Ανώνυμος είπε...

Καλή αρχή και καλά ταξίδια λοιπόν!
Τα τελευταία δύο χρόνια που σε πετύχαινα τυχαία στους αχανείς διαδρόμους του Ραδιο-Μεγάρου(?), είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι δεν ταιριάζεις σ'αυτό το αποστειρωμένο και άνευρο περιβάλλον...
Χαίρομαι που επιβεβαιώνομαι...

Anti είπε...

Καλή αρχή δάσκαλε...

Μα σε ό,τι κάνεις να είσαι καλός??

Lnrds είπε...

Καλησπέρα από τη Σύρο,Ευχαριστώ για την πρόσκληση, καλή συνέχεια και καλό κουράγιο....
Υ.Γ.Χαίρωμαι που το νησί έχει αφήσει καλές αναμνήσεις σε τόσους πολούς...ελπίζω να συνεχίσει να γεμίζει με όμορφες μυρωδιές και θύμισες όσους το επισκέπτονται με 'αγάπη' και 'σύνεση'.

Prokopis Doukas είπε...

Ευχαριστώ για τα κοπλιμέντα σας, που κάνουν κάθε άνθρωπο που δεν είναι "ψωνάρα" (ελπίζω) να κοκκινίζει... :-)

Πράγματι, παλιέ συμφοιτητή (όντως;), θυμίζει Ντε Κίρικο... Ωραία το λες..

ολα θα πανε καλα... είπε...

Χαίρετε κύριε Δούκα,
Σας ανακάλυψα τυχαία στην μπλογκόσφαιρα,από λινκ σε λινκ.Μου είναι γνωστή βέβαια η φυσιογνωμία σας,από την τηλεόραση.Καλοτάξιδος στον κόσμο του Ίντερνετ λοιπόν και να είστε πάντα καλά.
Τέτοια σπίτια όπως αυτό της ανάρτησης είναι κρίμα να ρημάζουν έτσι.Τυχαίνει να το γνωρίζω το συγκεκριμένο.Χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους,κυρίως από το εξωτερικό,να τα παίρνουν ερείπια και να τα αναστηλώνουν,να τα ανακαινίζουν εκ θεμελίων,να τα ανασταίνουν.Είναι στολίδια που σκουριάζουν ανεκμετάλλευτα και δίνουν έναν τόνο θλίψης και μυστηρίου στο τοπίο.Έχω δει αρκετά τέτοια στην Κάλυμνο,στο Ναύπλιο,στην Κέρκυρα.

ShareThis