Η αφέλεια της οργής

Με τους προπηλακισμούς πολιτικών να αυξάνονται καθημερινά και με αφορμή ένα κείμενο για τον "φασισμό του όχλου", αντιγράφω ένα σχόλιο μου στο buzz:


Σήμερα διάβασα ένα απόσπασμα από το κείμενο αυτό, στην εκπομπή. Με πήρε ένας ακροατής και μου είπε "μα ο Πάγκαλος προκαλεί".

Θα πω απλουστευτικά, οτι όταν αναζητούμε σε αυτήν την κοινωνική συμπεριφορά σχέση "αιτίου-αιτιατού", κινδυνεύουμε από τα εξής πράγματα:



1ον: Να χαθεί τελείως το τεκμήριο της αθωότητας, όπως επιχειρηματολογείται εδώ. Να δικάζονται δηλαδή και να καταδικάζονται άνθρωποι, με συνοπτικές, "επαναστατικές" διαδικασίες.

2ον: Να προπηλακίζονται ακόμα και οι πιο "υγιείς" μονάδες του πολιτικού κόσμου (έτσι, επειδή το προκάλεσε κάποια τυχαία συγκυρία), δηλαδή να μη γίνεται καμία διάκριση ανάμεσα στις συμπεριφορές του καθενός. Άμεσο πιθανότερο αποτέλεσμα, αφού δαρούν κανα-δυό από τους (ίσως) λιγότερο υπεύθυνους για τα χάλια μας, οι πραγματικά κακοήθεις να τη "γλυτώσουν". Επίσης, να αποθαρρύνονται οι όποιο άξιοι άνθρωποι ενδεχομένως θα βοηθούσαν να αλλάξει και να ανανεωθεί λίγο το σαθρό πολιτικό προσωπικό μας.

3ον: Να εξαπλώνεται μια αντίληψη οτι με το "οφθαλμόν αντί οφθαλμού" εξασφαλίζεται κάποια πρόοδος (ενώ τίποτε άλλο παρά εκτόνωση δεν κερδίζεται) και μια κουλτούρα "ζούγκλας", που ευνοεί φυσικά όλα τα μικρότερα και μεγαλύτερα λαμόγια της χώρας και της υφηλίου.

4ον: Σε συνέχεια, η μαζική απαξίωση του πολιτικού κόσμου, θα φέρει την (τόσο επιθυμητή από ακροδεξιούς και "σωτήρες") αποπολιτικοποίηση και μπερλουσκονοποίηση.


Δεν είμαι αντίθετος στην κατακραυγή (αν και δεν θεωρώ καθόλου δημοκρατικό και προοδευτικό, να μην επιτρέπεις στον άλλο να μιλήσει) - και εννοείται οτι με ενοχλεί βαθύτατα η ατιμωρησία. Την αυστηρά λεκτική κατακραυγή όμως - που αντιστοιχεί και σε όποια λεκτική "πρόκληση". Από κεί και πέρα, πρέπει να τηρείται αυστηρότατο όριο. Όπου χρειάζονται ΜΑΤ ή έστω ένας αστυνομικός για προστασία, έχει ήδη συντελεστεί κάτι απαράδεκτο. Και ΔΕΝ συμψηφίζεται ή επιφέρει κάτι θετικό, κόντρα στα όποια απαράδεκτα έχει κάνει ο οποιοσδήποτε Πάγκαλος.

Αυτόν που θα σε προσβάλει, ΔΕΝ τον δέρνεις. Τουλάχιστον στη δική μου κουλτούρα. Αν θέλεις να τον δείρεις, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχθείς επίθεση, να κατηγορηθείς - και ενδεχομένως να πας και μέσα. Επίσης, να δεχθείς την περιφρόνηση οποιουδήποτε σκεπτόμενου ανθρώπου. Δίκαιον (και δίκιο) του όχλου, δεν υπάρχει.

Κατά την άποψη μου, όποια ομάδα ανθρώπων (ή πολιτικός σχηματισμός) ενθαρρύνει έστω και κατ' ελάχιστον ή ανέχεται αυτού του είδους τις ενέργειες, είναι υπόλογος. Και η (όποια) αριστερά δεν μπορεί να δανείζεται ή να ανέχεται αυτές τις "μεθόδους" - αν (λέω αν) το κάνει, γίνεται ένα άκρο, που απλώς αποτελεί την άλλη όψη του νομίσματος του απέναντι.




Update: Δύο ακόμα αποσπάσματα από την πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα στο buzz. Το πρώτο δικό μου, το δεύτερο του NeTpen:

1. "Αυτό δε που ανέχεστε ως ιδέα, δηλαδή η δια της σωματικής "τρομοκρατίας" απομάκρυνση του παρασίτου (λες και το παράσιτο δεν είναι αντικατοπτρισμός του ξενιστή και λες και αν ο τελευταίος δεν αλλάξει, το παράσιτο δεν θα αναπαράγεται αενάως), είναι το εντελώς απλοϊκό (για να μην πω αφελές) και ατελέσφορο (θέλει απίστευτα πολύ πιο πολλή δουλειά, για να υπάρξουν αποτελέσματα - και μόνο με την πραγματική δικαιοσύνη να λειτουργεί). Κυρίως όμως είναι επικίνδυνο."


2. "Ούτε με αυτοκάθαρση θα αλλάξει το σύστημα, ούτε θα έρθει κάποιος υπερήρωας, ούτε θα τους πιάσει ομαδικά το φιλότιμο ή οι τύψεις. Θα εξαναγκαστούν να αλλάξουν (ή ακόμα καλύτερα θα αντικατασταθούν από υγιέστερες μονάδες), όταν οι πολίτες θα γίνουν πιο ενεργοί, λυσιτελώς απαιτητικοί/παραγωγικά διαμαρτυρόμενοι, ενημερωμένοι, συνειδητοποιημένοι, ανθεκτικοί στα συνθήματα και στις πολώσεις και κυρίως ψύχραιμοι και λογικοί. Μια τέτοια κρίσιμη μάζα μπορεί να κινήσεις τις εξελίξεις. Τίποτα άλλο, φοβάμαι.

Διαφωνώ εντελώς με την άρνηση επιλογών. Μια ματιά στους εκλεγέντες και στους υποψήφιους κάθε φορά επιτρέπει το συμπέρασμα ότι, έστω και σε αυτήν την περιορισμένη δεξαμενή, την τόσο δύσκολα προσπελάσιμη, οι εκλογείς διαλέγουν ωραιότατους ντενεκέδες ή σεσημασμένα κομματόσκυλα, έναντι περισσότερο αξιόλογων υποψηφίων."











Οι φωτό είναι από τα www.politismospolitis.org και http://hotginger.org

Το post συνοδεύεται από το "Speak Low" (Bent Remix), με τη φωνή της αξεπέραστης Billie Holiday.