Όχι, δεν θέλω να σπάσω τα μούτρα κανενός, αγαπητέ old boy. Όταν κάποιος με εκνευρίζει, με βγάζει “έξω από τα ρούχα μου”, ακόμα κι αν μου επιτίθεται προσωπικά και ανελέητα, δεν θέλω ποτέ να δω αίμα. Ακόμα και το χειρότερο φασισταριό που υπάρχει, θέλω απλώς να ακυρωθεί, να αποδοκιμαστεί, να εξαφανιστεί από το δημόσιο χώρο - ίσως και να μπει φυλακή, αν έχει κάνει αξιόποινες πράξεις. Όχι να του σπάσω τα μούτρα. Γι αυτό δεν μπορώ να ενστερνιστώ τον προβληματισμό σου - (edit: ακόμα κι αν στην ουσία δηλώνεις οτι δεν σε εκφράζει η βία κι οτι αν ήσουν παρών στο επεισόδιο με τον Χατζηδάκη, θα τον προστάτευες ή τέλος πάντων θα έλεγες "φτάνει!").
Ένας άλλος μπλόγκερ διερωτάται “γιατί να είμαι πολιτισμένος, όταν έχουν συμβεί τόσα και τόσα”; Και η ερώτηση έχει πέραση, υποχρεώνοντας στην κοινοτοπία των αυτονοήτων. To να αντιπαραβάλεις την επίθεση στον Χατζηδάκη με κάθε είδους βία ή αδικία, είναι το να πέφτεις στη γνωστή παγίδα, να απαντάς με “οφθαλμόν αντί οφθαλμού”. Να βάζεις στη ζυγαριά την αστυνομική βία και αυθαιρεσία, με την οχλοκρατία. Να συμψηφίζεις τις πολιτικές αποφάσεις, τη διαφθορά και το μεγάλο φαγοπότι με το νόμο του Λυντς. Να θεωρείς αφελώς οτι “φταίνε οι 300” (που είναι μερικές χιλιάδες, στο πέρασμα του χρόνου). Να προπαγανδίζεις την τυφλή εκδίκηση και την αυθαίρετη ερμηνεία της βίας. Ποιός θα αποφασίσει ποιός θα δεχτεί την επόμενη επίθεση; Ο Ταρζάν, ο αρχηγός της ζούγκλας;
Δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα που έχει συμβεί, η επίθεση κατά Χατζηδάκη. Ούτε “νεογκοτζαμάνηδες” είναι οι δράστες, εκτός αν δεχτούμε, οτι μεγάλος μέρος των ακολούθων του συνδικαλιστικού ύφους των ΔΕΚΟ είναι παρακράτος. Για τίποτα τέτοιο όμως δεν μπορείς να επιχαίρεις, ούτε καν να το δικαιολογείς, “αιτιολογώντας το ως φυσική συνέπεια”. Αν θέλεις να αντιδράσεις σε αυτό που σε ενοχλεί ή να εξεγερθείς, φωτογράφησε, κινηματογράφησε, κατάγγειλε, οργανώσου, αποκάλυψε τα λαμόγια (όπως στη Βρετανία), διαδήλωσε ειρηνικά, αποδοκίμασε, αγωνίσου στο ίντερνετ, στον τύπο ή στα δικαστήρια, κάνε απεργία πείνας. Κι αν θέλεις να είσαι έντιμος και προοδευτικός, πρέπει να σε ενοχλούν όλες οι επιθέσεις με βία - η καθεμιά με τη βαρύτητα της φυσικά. Ποτέ δεν θα δεχτώ μανιχαϊστικά να “διαλέξω με ποιούς θα πάω και ποιούς θ’ αφήσω”...
Ακόμα κι αν ότι κάνει η (έστω και φασίζουσα) αστυνομία είναι για να τρομοκρατήσει, η απάντηση δεν μπορεί να είναι η ανάλογη κατατρομοκράτηση - έστω και της βλακείας. Το μόνο που θα καταφέρει είναι να μπαίνει στην πολιτική, όλο και χειρότερη ποιότητα ανθρώπων, αποθαρρύνοντας τους όποιους τολμηρούς ρισκάρουν να μπλέξουν...
Το ξύλο δεν είναι ποτέ η τελευταία επιλογή, είναι η μηδενική επιλογή - ακόμα κι αν την ακολουθεί ο απέναντι. Κι αν η βία είναι αναπόφευκτη σε αυτοάμυνα, εναντίον ολοκληρωτικού καθεστώτος ή εισβολέα, δεν μπορεί να είναι αποδεκτή στη δημοκρατία. Α, ναι ξέχασα, το πολίτευμα μας δεν είναι πια δημοκρατία. Είναι “κατοχή”, επειδή θα επιθυμούσα πολύ να μη χάσω την ελευθερία μου να ξοδεύω ασύστολα, παρά το γεγονός οτι ήμουν χρεωμένος ως το λαιμό. Επίσης, θα ήθελα οι τοκογλύφοι να είναι καλοί άνθρωποι...
Αυτό που έγινε με τον Χατζηδάκη δεν είναι το συνηθισμένο άθλιο σκηνικό, με τα γκλομπ απέναντι στις μολότωφ. Δεν είναι η χρόνια αλληλοτροφοδότηση των άκρων. Είναι η λουμπενοποίηση. Στην οποία συμμετέχουν, όσοι την υποδαυλίζουν.
Και μην ακούσω τίποτα για “φιλήσυχες/συντηρητικές απόψεις”. Ο προπηλακισμός της άλλης άποψης και η κλιμάκωση της αυτοδικίας δεν οδήγησαν ιστορικά, παρά στο φασισμό. Δεν θα δεχτώ ποτέ καμία “αγανάκτηση”, που σηκώνει το χέρι. Αν θέλουμε να μιλάμε για πολιτισμό των ανθρώπων. Αλλιώς υπάρχει και ο αναχωρητισμός...
Update: Εξαιρετική τοποθέτηση του Κωστή Παπαιωάννου, για την αστυνομική αυθαιρεσία και τη χρήση χημικών, με τίτλο "Γενικό Χημείο του Κράτους".
Update 2: "Βία σαν αξιοθέατο" , της Πόπης Διαμαντάκου, από τα Νέα.
Διόρθωση: Προς άρση παρεξηγήσεων, το post αναφέρεται στον old boy, που εκτιμώ ιδιαιτέρως, μόνο εκεί που υπάρχει παραπομπή σε αυτόν. Για την καλύτερη κατανόηση του κειμένου, διαβάστε παρακαλώ και τα σχόλια.
H φωτό είναι από το http://commons.wikimedia.org και το εξώφυλλο από το www.amazon.comO τίτλος του post είναι εμπνευσμένος από το διαφημιστικό σποτάκι της συναυλίας των Burger Project, που εμφανίζονται στο Fuzz, ανήμερα Χριστούγεννα.
Το post συνοδεύεται από το "Ι Can't Escape Myself", στη διασκευή των Γάλλων Nouvelle Vague, που εμφανίστηκαν και πάλι στην Αθήνα, την Παρασκευή.
%20%20.jpg)
26 σχόλια:
Το «δεν θα δεχτώ» είναι πολύ βαρειά και μάλλον απρεπής έκφραση.
Γιατί ο καθένας μπορεί να εκφράσει τη δική του αγανάκτιση με όποιον τρόπο επιβάλλει η ψυχοσύνθεσή του και η κοσμοθεώρησή του.
Αλλά όταν εκφράζεται η αγανάκτηση του άλλου ή των άλλων, δεν «γίνεται δεκτή» ή όχι. Απλά εκφράζεται, απλά υπάρχει, απλά συμβαίνει.
Τον λόγο να κοιτάμε, δηλαδή τον ουρανό, και όχι την πράξη, δηλαδή το δάχτυλο.
@Πότμος: "Απρεπής"??? Δηλαδή είναι απρεπής η λεκτική δήλωση μου οτι "δεν εγκρίνω", "δεν αποδέχομαι", "δεν υποστηρίζω" (endorse, αν το θέλετε αγγλικά) - και δεν είναι βαρειά και απρεπής η ίδια η εκδήλωση της βίας;
Νομίζω οτι έχετε χάσει το νόημα των εννοιών. Και διαφωνώ απολύτως μαζί σας. Πολιτισμός σημαίνει ακριβώς αυτό: Να μην αποδεχόμαστε την "εκδήλωση" των συναισθημάτων/ενστίκτων/απωθημένων έτσι απλά - αλλά να επιτάσσεται το φιλτράρισμα τους, με βάση ορισμένους κοινούς κανόνες (και όρια) συμβίωσης. Αλλιώς, ο καθένας επικαλείται "ότι του καπνίσει", για να εκφράσει την "αγανάκτηση, που απλώς υπάρχει"...
Όταν το δάχτυλο κρατάει πιστόλι, δεν θα κοιτάξω τον ουρανό. Θα κοιτάξω να ακυρωθεί το πιστόλι - λες και βλέπατε τη φωτό στο ποστ. Εκτός αν θέλουμε να ζούμε σε μια κοινωνία-ζούγκλα, όπου ο καθείς θα βουτάει ένα όπλο - και θα εκφράζει την "αγανάκτηση" του...
Πάντα αναρωτιέμαι τι νόημα έχει να αφήνω ένα σχόλιο που να λέει αυτό: "συμφωνώ απολύτως, χαίρομαι που έγραψες όσα έγραψες γιατί εκφράζεις ακριβώς και τις δικές μου σκέψεις".
Στην δική σας περίπτωση δυστυχώς υπάρχει και η περίπτωση ο σχολιαστής που συμφωνεί να θεωρηθεί και τυφλός θαυμαστής.
Τέλος πάντων, συμφωνώ, και είπα να μπω να το γράψω κιόλας. Ειδικά με την παρακάτω παράγραφο που είναι και για μένα η μόνη απάντηση στην βία, την οποία ναι, κι εγώ "δεν την δέχομαι".
"Αν θέλεις να αντιδράσεις σε αυτό που σε ενοχλεί ή να εξεγερθείς, φωτογράφησε, κινηματογράφησε, κατάγγειλε, οργανώσου, αποκάλυψε τα λαμόγια (όπως στη Βρετανία), διαδήλωσε ειρηνικά, αποδοκίμασε, αγωνίσου στο ίντερνετ, στον τύπο ή στα δικαστήρια, κάνε απεργία πείνας. Κι αν θέλεις να είσαι έντιμος και προοδευτικός, πρέπει να σε ενοχλούν όλες οι επιθέσεις με βία - η καθεμιά με τη βαρύτητα της φυσικά."
@Ιφιμέδεια: Έχει, έχει. Όσο και η αντίθετη άποψη... :-)
Για να καταλαβω κατι, Προκοπη: απο ποση δημοκρατια και πανω, γινεται η βια απαραδεκτη;
Εγω λεω το εξης απλο: η χρηση βιας απλα μετατοπιζει τον πολιτικο αγωνα εκει που μετραει η βια. Δες ποση βια ελεγχεις εσυ, ποση οι αντιπαλοι σου και κανε τους υπολογισμους σου.
Σε ποια χωρα εμφανιστηκε η δημοκρατια χωρις βια;
Προκόπη, με όλο τον ειλικρινέστατο σεβασμό και εκτίμηση, δεν νομίζω πως είναι σωστό αυτό που κάνεις. Δεν θα μιλησω για διαστρέβλωση των λεγομένων μου, αφού παραθέτεις τα λινκ και ο καθένας μπορεί να δει «τι ακριβώς» έχω γράψει και «πώς ακριβώς» το έχω γράψει. Ωστόσο τα λινκ δεν τα πατάνε όλοι. Πολλοί μπορεί να αρκούνται να διαβάζουν το κείμενο. Οπότε η εικόνα που σχηματίζεται είναι μάλλον εντελώς παραπλανητική για τα όσα έγραψα. Και αν όχι παραπλανητική, πάντως άδικη.
Εν πάση περιπτώσει για να αφήσω κατά μέρος τα της διαδικασίας και να μπω στα της ουσίας:
1) Αν για κάτι έχω κατηγορηθεί πολλές φορές στο παρελθόν, είναι ότι στο όνομα ενός νεφελώδους ιδεολογήματός μου περί απόλυτης ελευθερίας του λόγου, άφηνα στο μπλογκ μου όλα τα σχόλια, ακόμα και τα πιο χυδαία. Και είχαμε να κάνουμε με μια χυδαιότητα που στην πλειοψηφία της στρεφόταν εις βάρος μου. Οπότε δεν είμαι ο τύπος που δεν αντέχει να ακούει πράγματα που δεν του αρέσουν. Στην σχετικά πρόσφατη ιστορία στο Buzz για τον αποκλεισμό χρηστών είχα γράψει πως γνώμη μου είναι ότι με όσα προβλήματα κι αν δημιουργούσαν, τελικά καλύτερο θα ήταν να μην είχε αποκλειστεί κανένας χρήστης. Οπότε αν είναι να μιλήσουμε στο πρακτικό επίπεδο, εγώ τουλάχιστον δεν έχω ταχθεί υπέρ της «εξαφάνισης» κανενός σχολιαστή «από το δημόσιο χώρο». Σε πρακτικό δηλαδή επίπεδο η εξαφάνιση κάποιου σχολιαστή συνιστά μεγαλύτερη προσβολή των δικαιωμάτων του από αυτά που γράφω εγώ στο ποστ μου.
2) Δίχως ίχνος ειρωνείας εσύ είσαι αξιέπαινος που δεν σου έρχεται ποτέ να σπάσεις τα μούτρα κανενός και εγώ αξιοκατάκριτος. Δεν έγραψα το ποστ για να καυχηθώ για την επιθυμία μου αυτή. Ούτε για να πω δεν πειράζει που μου γεννάται. Γράφω βέβαια και ένα σωρό άλλα πράγματα σε σχέση με τη θέση μου για τη βία και το ποστ δεν είναι ένα κείμενο που γράφει «τι ωραία που θα ήταν αν μπορούσα να σπάσω τα μούτρα δύο τύπων που με εκνευρίζουν στο Buzz», αλλά εν πάση περιπτώσει το συγκεκριμένο πράγμα όντως το έχω γράψει και όντως δεν είναι προς τιμήν μου. Ωστόσο προτίμησα να δείξω μια αρνητική πλευρά του εαυτού μου και να την εξετάσω στο πλαίσιο ενός ευρύτερου προβληματισμού.
3)Τη δεύτερη και τη τρίτη παράγραφο του ποστ σου αρνούμαι και να την σχολιάσω. Αρνούμαι να τη σχολιάσω δηλαδή αν θεωρείς ότι όσα γράφεις σε αυτές αντικρούουν θέσεις δικές μου. Γιατί εγώ θέσεις τέτοιες ουδέποτε έχω διατυπώσει, ουδέποτε έχω υπονοήσει, ουδέποτε έχω ασπαστεί. Οπότε θα ήθελα μια ξεκάθαρη απάντηση. Απαντάς σε αυτές σε κάτι που εγώ είπα;
4)Πράγματι γράφω ότι το πολίτευμα μας πια δεν είναι δημοκρατία. Γράφω ακόμα όμως ότι και το πολίτευμά μας δεν είναι χούντα. Αναλύω πως ο λαός επέλεξε και δεν απέρριψε ενεργητικά τις ακολουθούμενες πολιτικές. Αναλύω επίσης όχι αερολογώντας αλλά νομίζω με επιχειρήματα γιατί το πολίτευμά μας δεν είναι πια δημοκρατία. Λέω και ξεκάθαρα τι είναι. Και συγγνώμη, αλλά ο χαρακτηρισμός «κατοχή» είναι όχι απλά δικός σου αλλά και ξεκάθαρα άσχετος με αυτό που εγώ γράφω.
5) Από όλα όσα γράφεις ένα μπορώ να δεχτώ να με προβληματίσει. Υποδαυλίζω όσα γράφουν τη λουμπενοποίηση και μπορούν να οδηγήσουν αύριο στον φασισμό; Εδώ δεν εξετάζω πως η επίδρασή μου είναι στην πράξη αστεία και πως το μπλογκ μου δεν το διαβάζουν τα πλήθη, ώστε να εξάπτω πάθη. Ας υποθέσουμε για χάρη της συζήτησης πως ήμουν σε θέση τέτοια ώστε να επηρεάζω κόσμο. Όσα γράφω είναι προς τη λάθος κατεύθυνση; Ίσως και να είναι, Προκόπη. Δηλαδή όντως ο κίνδυνος του φασισμού, της οχλοκρατίας και μαζί μιας φουλ αυταρχικής διακυβέρνησης της χώρας είναι υπαρκτός. Και πράγματι σε σχέση με όσα ζούμε σήμερα αυτό θα είναι όντως κάτι πολύ χειρότερο. Εγώ λοιπόν να την κάνω την αυτοκριτική μου και να σκεφτώ ότι πράγματι υπάρχει ακόμα χειρότερο σενάριο και από την Ελλάδα της νεοφιλελεύθερης αναδιάρθωσης. Κάνε όμως σε παρακαλώ κι εσύ τη δική σου, σε σχέση με όσα μου προσάπτεις ή εν πάση περιπτώσει σε σχέση με όσα επιλεκτικά προβάλλεις ως θέσεις μου.
@Themos: Μα αυτό ακριβώς είναι το αίτημα που οδήγησε, μεταξύ άλλων, στη δημοκρατία. Μια κοινωνία όχι αγρίων, όχι οχλοκρατούμενη, όχι με βία, αλλά που θα τηρεί (έστω με προσπάθεια) κάποιους κανόνες και αρχές - μια πολιτισμένη κοινωνία, τελικά.
Αγαπητέ κύριε Προκόπη Δούκα,
Θεωρήστε δεδομένο ότι τα στοιχεία της ταυτότητος μου θα σταλούν άμεσα στο mail σας, μόλις τα ζητήσετε.
Θεωρήστε δεδομένο ότι παρακολουθώ το blog του κυρίου Old Boy,
τα τελευταία δυο χρόνια και ενίοτε σχολιάζω σ΄αυτό.
Θεωρήστε δεδομένο ότι παρακολουθώ το δικός σας blog τους τελευταίους δυο μήνες.
Θεωρήστε δεδομένο ότι η αντιληπτική μου δυνατότητα για κατανόηση ενός κειμένου είναι “ακριβώς” ίση με την δική σας.
Θεωρήστε δεδομένο ότι η “εικόνα” που δημιουργήθηκε στο μυαλό μου για τον κύριο Old Boy διαβάζοντας το κείμενο σας , είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν που έχω δημιουργήσει γι΄αυτόν διαβάζοντας ολόκληρα τα κείμενα του.
Θεωρήστε δεδομένη την εκτίμηση μου σε σας.
Αγαπητέ old, την κάνω αμέσως την αυτοκριτική μου - και ζητώ συγνώμη, γιατί πράγματι το ποστ μου συνέβαλε ίσως (άθελα μου, σε διαβεβαιώ) στο να φανούν διαφορετικές οι απόψεις σου ή να ομαδοποιηθούν με κάποιες άλλες - και δεν σεβάστηκα τις αποχρώσεις, τις οποίες πάντα θεωρώ πολύ σημαντικές. Δεν απαντάω σε σένα, παίρνω αφορμή από σένα - και θα καταλάβεις αμέσως τι εννοώ:
1. Έχεις δίκιο για την ανοχή σου (πολλαπλά διαπιστωμένη στο μπλογκ σου). Εξακολουθώ να τη θεωρώ “αυτοκαταστροφική”, αλλά σε τιμά. Δεν συζητούσα όμως αυτό, συζητάω το οτι εγώ δεν θα ήθελα να σπάσω ποτέ τα μούτρα κανενός, όσο κι αν με εκνευρίζει ή τον θεωρώ “επιζήμιο”. Θέλω απλώς να “χρεωκοπήσει” η άποψη του στα μάτια των άλλων, να ακυρωθεί. Αυτή την έννοια έχει το να “εξαφανιστεί” - και όχι βεβαίως το να φιμωθεί.
2. Το καταλαβαίνω οτι δεν καυχιέσαι, αλλά ομολογείς. Και δεν ομολογείς την πραγματική σου υφή, αφού λες οτι στην πράξη θα επιχειρούσες να προστατεύσεις τον Χατζηδάκη. Αλλά τα λόγια σου, μπορεί να είναι εργαλείο επιχειρηματολογίας, στο στόμα άλλων - και θα επιμείνω στο τέλος επ’ αυτού.
3. Η δεύτερη και η τρίτη παράγραφος (μετά τη φωτό) ΔΕΝ αφορούν εσένα. Απαντώ σε διάφορα που διάβασα στο #gstrike, αλλά κυρίως στα όσα ειπώθηκαν στη γνωστή κουβέντα στο buzz - με αφορμή ένα ποστ με τίτλο “Γιατί να είμαι πολιτισμένος;” Ζητώ ξανά συγνώμη, αλλά το buzz είχε κλείσει για 3 μέρες (ακόμα είναι) και δεν μπορούσα να βάλω το λινκ, που θα διαχώριζε τα πράγματα. Θα το κάνω, μόλις επανέλθει...
@old boy, συνέχεια:
4. Πράγματι, έχεις δίκιο, εσύ δεν μιλάς για κατοχή - και λες καθαρά οτι δεν ζούμε μια χούντα. Όμως η προσπάθεια αποδόμησης της ελληνικής δημοκρατίας είναι πια κουραστική, βρε ολντ μου. Δημοκρατία έχουμε τα τελευταία 36 χρόνια, όλο και πιο κουτσή, ανάπηρη, δυσλειτουργική - και εδώ και ένα χρόνο “δημοκρατία του χρεωμένου”, ακριβώς επειδή την είχαμε αφήσει να κουτσαίνει τόσο πολύ. Είτε η κυβέρνηση τα έχει κάνει χάλια, είτε όχι, δεν αλλάζει το γεγονός οτι η χώρα μας βρέθηκε, ως ζήτουλας, να εκλιπαρεί για δανεικά, ώστε να διασωθεί - και οι δανειστές να επιβάλλουν τους όρους τους, όπως γίνεται σε κάθε τοκογλυφία. Δηλαδή, αν εγώ χρεωθώ και πέσω στα χέρια των τοκογλύφων, θα πάψω να είμαι ελέυθερος άνθρωπος, από νομική ή πολιτική πλευρά; Δεν θα μου έχει στερήσει κανείς την ελευθερία μου, παρά εγω ο ίδιος, στο βαθμό που πρέπει να ακολουθήσω τις επιταγές και τους περιορισμούς των δανειστών μου. Με αυτή την έννοια, ας πούμε οτι μπορώ να αποδεχτώ το πώς τιτλοφορείς το πολίτευμα - αλλά...
5. Φτάνουμε στο ζουμί: Απευθύνομαι σε σένα, σε αυτό το ποστ, γιατί εκτιμώ τη σκέψη σου, ακόμα κι όταν διαφωνούμε - με τους φανατικούς δεν έχει νόημα να μιλήσω. Ας ΜΗ δίνουμε τροφή σε αυτούς τους εύκολους καφενειακούς αφορισμούς, τη συνωμοσιολογία και μπουρδολογία του Έλληνα, την εκδικητική εκδήλωση μίσους, την απίστευτη ελαφρότητα με την οποία πολλοί μιλάνε για φασισμούς, “χούντες”, κατοχές, Τσολάκογλου και άλλα. Έχουμε όλοι ευθύνη γι αυτό. Γιατί όταν αποδέχεται κανείς έστω και “ξυστά” ή υπόγεια (ή φαίνεται οτι αποδέχεται - οι εντυπώσεις είναι πολύ σημαντικές στη ζωή) τα παραπάνω και την εύκολη βία, τότε συμβάλλουμε όλοι σε μια κατρακύλα - στη λουμπενοποίηση που λέω. Τα διαβάζει και το παράσιτο, ο 50άρης που την έπεσε στο Χατζηδάκη (αφού πιθανότατα λυμαίνεται τόσο καιρό τη ΔΕΚΟ του) και αισθάνεται δικαιωμένος...
Προσοχή, να μην παρεξηγηθώ: Θεωρώ οτι πρέπει να καταδικάζουμε αυστηρά κάποια φαινόμενα. Όχι να δικαιολογούμε την κυβέρνηση, τον πρώην υπουργό ή να μειώνουμε την ένταση της κριτικής. Καμία σχέση. Τα κίνητρα μου δεν είναι επ’ ουδενί να “υπερασπιστώ ένα σύστημα, ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση”. Αλλά να υπερασπιστώ έναν πολιτισμό που έχουμε κατακτήσει με κόπο. Κι εγώ ζητώ μετ’ επιτάσεως να αποδοθούν ευθύνες, να ανανεωθεί ριζικά το πολιτικό προσωπικό, να λειτουργήσουν θεσμοί, να φύγουν οι εσμοί. Αλλά αυτό ΔΕΝ θα γίνει βέβαια, με καμία εκδήλωση βίας - θα την πληρώσουν απλώς στην τύχη (δίκαια ή άδικα) μερικοί και τα πραγματικά λαμόγια θα μείνουν αλώβητα.
Κλείνοντας, επαναλαμβάνω οτι εκτιμώ ιδιαίτερα το διάλογο μαζί σου. Ίσως αυτή τη φορά, αυτό το πινγκ-πονγκ που λειτούργησε και στο παρελθόν, να μην ήταν τόσο καλή ιδέα. Ζητώ και πάλι συγγνώμη.
@Σωτήρης: Ευχαριστώ, έχετε δίκιο - το εξηγώ παραπάνω. Απαντώ σε πολλά πράγματα που δεν έχουν σχέση με τον old boy, παίρνοντας αφορμή από αυτόν. Ζήτησα συγγνώμη, για τις λάθος εντυπώσεις, που δημιούργησα, ενώ κι εγώ ζητώ να προσέχουμε τις εντυπώσεις...
1. «Θέλω απλώς να “χρεωκοπήσει” η άποψη του στα μάτια των άλλων, να ακυρωθεί».
Αφού διευκρινίσω ότι οι τύποι για τους οποίο μιλάω δεν εκφράζουν απλά απόψεις με τις οποίες διαφωνώ αλλά είναι το ήθος με το οποίο τις εκφράζουν (και δεν αναφέρομαι φυσικά σε κακιές λέξεις) που με διαολίζει, αναρωτιέμαι τι σημασία έχει να χρεοκοπήσουν οι απόψεις τους στα μάτια των άλλων και να ακυρωθούν. Ούτως ή άλλως τώρα αυτές εφαρμόζονται και εφαρμόζονται ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ να υπήρξαν όχι πλειοψηφικές αλλά ούτε καν να ξεπέρασαν το 1 - 2 %. Ας δεχτούμε λοιπόν το εξής: ότι σε μια κανονική και πλήρη δημοκρατία έχει νόημα να χρεοκοπήσουν οι γνώμες των άλλων. Όταν το πολίτευμα εκπίπτει σε κάτι διαφορετικό παύει να έχει πια σημασία τι γνώμη έχουν οι πολίτες του και σημασία έχει τι γνώμη έχουν οι δανειστές του.
2. «Αλλά τα λόγια σου, μπορεί να είναι εργαλείο επιχειρηματολογίας, στο στόμα άλλων»
Ποιά λόγια μου συγκεκριμένα;
3. Δεκτή και η συγγνώμη και τα edit που έκανες στο ποστ. Και φυσικά δέχομαι ότι δεν είχες πρόθεση να με συνδέσεις, αλλά ότι προέκυψε από το κείμενο η σύνδεσή μου.
4. «Όμως η προσπάθεια αποδόμησης της ελληνικής δημοκρατίας είναι πια κουραστική»
Ίσως. Αλλά πες το σε όσους προσπαθούν να την αποδομήσουν. Δεν νομίζω πως είμαι από αυτούς που φωνάζουν διαρκώς «Λύκος - λύκος».
«Δηλαδή, αν εγώ χρεωθώ και πέσω στα χέρια των τοκογλύφων, θα πάψω να είμαι ελέυθερος άνθρωπος, από νομική ή πολιτική πλευρά; Δεν θα μου έχει στερήσει κανείς την ελευθερία μου, παρά εγω ο ίδιος, στο βαθμό που πρέπει να ακολουθήσω τις επιταγές και τους περιορισμούς των δανειστών μου».
Ακόμα και οι τοκογλύφοι λεφτά σου ζητάνε και μόνο. Εδώ δεν πρόκειται για έντοκο δανεισμό απλώς. Δεν πρόκειται ούτε για άτοκο δανεισμό που όμως ο δανειστής μας μας επιβάλλει όρους. Πρόκειται για δανεισμό που και έντοκος είναι και βάζει τους δανειστές μας σε ρόλο υπερβουλής και υπερκυβέρνησης.
5. «Ας ΜΗ δίνουμε τροφή σε αυτούς τους εύκολους καφενειακούς αφορισμούς, τη συνωμοσιολογία και μπουρδολογία του Έλληνα, την εκδικητική εκδήλωση μίσους, την απίστευτη ελαφρότητα με την οποία πολλοί μιλάνε για φασισμούς, “χούντες”, κατοχές, Τσολάκογλου και άλλα»
Συμφωνώ. Για αυτό και δεν γράφω έτσι. Ούτε στο επίμαχο ποστ για το πολίτευμα έγραψα έτσι. Αν εξακολουθείς να διαβάζεις το συγκεκριμένο ποστ μου ως καφενειακό ή οτιδήποτε άλλο, λυπάμαι αλλά δεν το δέχομαι.
@old boy: Όχι, μα όχι - εσύ δεν γράφεις έτσι, καφενειακά, προς θεού. Αλλά γίνεσαι "σημαία" τους, γιατί χαίρεις εκτίμησης. Ο κίνδυνος είναι οτι "να τους σπάσω τα μούτρα" ή το "δεν έχουμε δημοκρατία" εκλαμβάνεται ως δικαίωση των απόψεων αυτών. Αμφιβάλλεις οτι πολλοί που επιχαίρουν με το ξύλο στον Χατζιδάκη, τους άρεσε το ποστ σου, γιατί το εκλαμβάνουν όπως θέλουν αυτοί;
Θα μου πεις, κι εγώ μπορεί να κάνω το ίδιο, από την αντίστροφη - και να γίνομαι "σημαία" για όσους θέλουν πολύ απλά να υπερασπιστούν έναν φαύλο πολιτικό ή μια ανάλγητη κοσμοθεωρία. Όντως. Γι αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί - και το λέω στη νύφη για να ακούει και η πεθερά.
Τον τελευταίο καιρό δεν εκφράζομαι καθόλου, δεν κάνω καθόλου κριτική στους κυβερνητικούς χειρισμούς. Περιμένω να δω. Ίσως είναι πολύ αργά τότε, θα μου πεις. Μπορεί να έχεις δίκιο. Αλλά για αυτά που αισθάνομαι *βέβαιος*, δηλαδή για την καταδίκη της βίας, δεν μπορώ παρά να φωνάξω. Και τότε παίρνει η μπάλα και όσους *φοβάμαι* οτι ενισχύουν, έστω και άθελα τους, αυτές τις απόψεις... :-)
Στην Ελλάδα οι φιλελεύθεροι έχουν 1-2%. Στη Δύση είναι κυρίαρχη ιδεολογία - και το ξέρεις. Όπως επίσης, οι πλειοψηφικά αριστερές απόψεις της Ελλάδας είναι απίστευτη μειοψηφία εκεί. Το αν είμαστε ένα συμπαθές "ανυπότακτο χωριό" ή απλώς ιδιόμορφα μεσογειακοί/ανατολίτες/τριτοκοσμικοί, θα δείξει. Φοβάμαι όμως οτι δεν είναι το πρώτο - συνήθως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση...
Το ίδιο ισχύει και για τους τοκογλύφους μας. Φυσικά θα κάνουν τη δουλίτσα τους, αλλά είναι και εντυπωσιακό - όπως και να το κάνεις - το πόσο μπορντέλο εξακολουθήσαμε και είμαστε (για να μην πω χειροτερέψαμε, που είναι το σωστό), μετά την είσοδο μας στη νομισματική ένωση. Γίναμε απατεώνες πρώτης γραμμής - και μάλιστα αμέριμνοι. Ε, όπως και να το κάνεις, το οτι είμαστε σε τέτοια διαλυμένη κατάσταση, σοκάρει και τον πιο καλοπροαίρετο...
Τέλος πάντων, ελπίζω οτι εξηγήθηκα επαρκώς - και πιστεύω οτι οι αναγνώστες μας θα έχουν καταλάβει τι εννοώ και τι εννοείς...
Υ.Γ. Διευκρινίζω: Δεν είμαι της άποψης οτι ένας λαός (ή ένας άνθρωπος) μπορεί να διορθωθεί και να προοδεύσει, υπό τις εντολές άλλων. Γι αυτό θεωρώ κεφαλαιώδες να συνειδητοποιήσουμε πολύ γρήγορα οτι πρέπει μόνοι μας να προχωρήσουμε σε ριζική αυτοβελτίωση - και να μην "τσινάμε" στην ομαδική αυτή προσπάθεια...
H βία δεν είναι θεμιτός δρόμος, τις περισσότερες φορές είναι «το τελευταίο καταφύγιο του ανίκανου». Αλλά το «ανίκανος» δεν έχει να κάνει μόνο με την ανυπαρξία «εσωτερικών» δυνατοτήτων. Πολλές φορές η ανικανότητα επιβάλλεται εξωγενώς. Και τότε η βία αποτελεί τη μόνη διέξοδο. Άραγε αρμόζει να περιμένει κανείς την ύστατη στιγμή, ή μήπως καλύτερα θα είναι να αντιδράσει νωρίτερα;
Αγανακτισμένοι με πολιτικούς και τις πολιτικές που διέλυσαν το κράτος τις τελευταίες δεκαετίες είμαστε όλοι.
Υποφέρουμε στην κρίση, πολλοί από μας, και βάζω και εμένα μέσα.
Αλλά κανείς νοήμων άνθρωπος δεν θα πίστευε ότι το άγριο ξύλο ( εμένα που το είδα στην τι βι μου φάνηκε σαν απόπειρα δολοφονίας) κατά ενός 'εκπροσώπου της εξουσίας' θα λύσει οποιοδήποτε πρόβλημα, ή θα εκφράσει δίκαιη οργή. Απλά ανοίγει το δρόμο στο να νομιμοποιούνται τέτοιες πρακτικές, πράγμα που νομοτελεικά και ιστορικά οδηγούσε πάντα σε φασισμό.
Αν θέλουμε να είμαστε ορθολογιστές και να γράφουμε εν ψυχρώ, είναι καλό να εξετάζουμε τα πράγματα από την αρχή.
Αν δείτε πιο προσεκτικά το δεύτερο βίντεο του ξυλοδαρμού του Χατζηδάκη θα παρατηρήσετε ότι ο άνθρωπος αυτός περπατά αμέριμνος προσπαθώντας να διασχίσει μια πορεία διαμαρτυρομένων την ημέρα ψήφισης ενός Ν/Σ σε περίοδο κρίσης. Προφανώς δύο τινά συμβαίνουν:
α. Ο εν λόγω βουλευτής δεν γνωρίζει ότι στην πορεία συμμετέχουν αγανακτισμένοι πολίτες (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), παρά μόνο πιστεύει ότι συμμετέχουν οι γνωστοί άγνωστοι συνδικαλιστές και αστυνομικοί.
β. Γνωρίζει τα παραπάνω αλλά δεν πιστεύει ότι θα έφταναν στο σημείο να του επιτεθούν διότι είναι πολύ πολιτισμένοι.
Επιτρέψτε μου να γράψω ότι και στις δύο περιπτώσεις ο κ. Χατζηδάκης συμπεριφέρεται σαν Ευρωπαίος περιηγητής του 19ου αιώνα.
Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν νομιμοποιείται η χρήση βίας από οποιονδήποτε. Ωστόσο, η ατιμωρησία που επικρατεί στη χώρα τις τελευταίες δεκαετίες έχει νομιμοποιήσει τη χρήση βίας σε πολλές περιπτώσεις. Βεβαίως η ατιμωρισία επικρατεί σε μια χώρα λόγω κακής διακυβέρνησης -αν όχι λόγω εσκεμμένα κακής διακυβέρνησης. Ο κ. Χατζηδάκης δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει ότι οι κυβερνήσεις στις οποίες έλαβε μέρος δημιούργησαν μια κοινωνία τέρας (νεοέλληνες). Όταν ήρθε η στιγμή που τον άγγιξε το χέρι αυτού του τέρατος -που ο ίδιος μαζί με άλλους δημιούργησε- αρνήθηκε να δει και να αναγνωρίσει αυτό το τέρας. Την άρνηση αυτή την διακρίνω και στο γραπτό σας κ. Δούκα. Ωστόσο, συμφωνώ μαζί σας για την άρνηση στη βία.
Βλέπουμε το σύμπτωμα και όχι την ασθένεια. Το σύμπτωμα (η χειροδικία σε βάρος ενός βουλευτή) και πόσω μάλλον η ακαλαίσθητη εικόνα του, ενεργοποιεί τα αντανακλαστικά του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου. Η ασθένεια (κοινωνική παρακμή - λουμπενοποίηση της κοινωνίας) δεν φαίνεται να έχει τα ίδια αποτελέσματα. Ο σύγχρονος δυτικός άνθρωπος θέλει να λέγεται πολιτισμένος όσο τα συμπτώματα της ασθένειας δεν είναι ορατά σε αυτόν.
Αυτό συμβαίνει καθημερινά σε όλους μας και είναι και κατά κάποιον τρόπο νομοτελειακό. Υπήρχαν και θα υπάρχουν ναρκωτικά, ναρκομανείς, άστεγοι, εξαθλιωμένοι αλλά όλοι μας συνεχίζουμε τη ζωή μας, παράγουμε και καταναλώνουμε χωρίς να αποσπάται η προσοχή μας από αυτού του είδους τα συμπτώματα. Θεμιτό για να μπορούμε να επιβιώσουμε. Το να αρνούμαστε όμως την ασθένεια είναι επικίνδυνο. Μπορεί για όλους μας να έρθει η ώρα να διασχίσουμε την Αμαλίας και να μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι. Καλό θα είναι να γνωρίζουμε τον χωροχρόνο που μας συνέβη αυτό.
Άλλωστε το διατυπώνει πολύ καλύτερα από εμένα ο Darthiir the Abban παραπάνω.
@Darthiir the Abban: Φυσικά δεν πρέπει να περιμένει κανείς την τελευταία στιγμή, ούτε πρέπει να αφήσει τον εαυτό του να γίνει "ανίκανος", όπως λέτε. Υποχρέωση μας είναι η πρόληψη.
@ Irini Vergopoulou: Δε νομίζω οτι ήταν απόπειρα δολοφονίας. Ωστόσο, όταν ελευθερώνεις τη βία, μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί και ζωή. Κι αν είχε συμβεί κάτι πιο σοβαρό, θα έσπευδαν όλοι οι επικροτούντες να πουν "ε, είπαμε να φάει και καμιά ψιλή, αλλά όχι κι έτσι..." Όμως, επιχαίροντας, θα το είχαν ήδη νομιμοποιήσει και προκαλέσει.
@ fanfarone: Ανεξαρτήτως της προκλητικότητας ή της βλακείας του Χατζηδάκη (την οποία αναφέρω και στο κείμενο), όπως λέτε και σεις, η βία δεν μπορεί να γίνει ποτέ δεκτή. Κι ακόμα περισσότερο, η κερκίδα του Κολοσσαίου, που επιχαίρει (αυτή είναι η λουμπενοποίηση).
Δεν αγνοώ καθόλου την ασθένεια. Αλλά δεν θα μου επιτρέψει να δικαιολογήσω τη βία πλαγίως, "αιτιολογώντας" την. Γιατί τότε, θα κάνω το ίδιο και π.χ. για την τρομοκρατία.
Την κοινωνία των "νεοελλήνων" δεν την έφτιαξε ο Χατζηδάκης και άλλοι 500 πολιτικοί. Την φτιάξαμε όλοι - και ιδίως αυτοί που έφαγαν, απέκρυψαν, παρανόμησαν, ψήφισαν και στήριξαν λαμόγια και άθλιες καθυστερημένες ηγεσίες, όλου του πολιτικού φάσματος. Οι πολιτικοί μας είναι κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν. Και μάλιστα, όταν αποσύρονται από τη δημόσια ζωή οι υψηλότερου επιπέδου ιδιωτεύοντες, αυτό που μένει είναι η χειρότερη φύρα...
καλημέρα Προκόπη,
"Ισως ο τρόπος που διατύπωσα την παρατήρησή μου γραπτά, δεν ήταν σωστός.
Δεν εννοούσα κυριολεκτικά ότι ήταν απόπειρα δολοφονίας, εννοούσα ότι ήταν τέτοια η βιαιότητα της επίθεσης, που έμοιαζε έτσι. 'Ηθελα να τονίσω δηλαδή, πόσο σκληρός ήταν ο προπηλακισμός, και ακριβώς για αυτό πρέπει να είμαστε αντίθετοι σε τέτοιες αντιδράσεις γιατί οδγούν σε παρεκτροπές της δμοκρατίας.
"Αυτό που έγινε με τον Χατζηδάκη δεν είναι το συνηθισμένο άθλιο σκηνικό, με τα γκλομπ απέναντι στις μολότωφ. Δεν είναι η χρόνια αλληλοτροφοδότηση των άκρων. Είναι η λουμπενοποίηση. Στην οποία συμμετέχουν, όσοι την υποδαυλίζουν. "
Επειδή δεν μπορώ να προσθέσω τίποτα περισσότερο στις σκέψεις σας με τις οποίες συμφωνώ, υπογράμισα με έντονα την φράση που θα πρέπει ολοι μας να έχουμε σαν "ασπίδα" ενάντια σε κάθε στιγμιαία ή οχι παρορμητική διάθεση για άμεση ή έμμεση.. "συμπαράσταση"..
Προσωπικά κ.Δούκα εκείνο το «Δημοκρατία έχουμε τα τελευταία 36 χρόνια, όλο και πιο κουτσή, ανάπηρη, δυσλειτουργική…» που λέτε στον Ολντ Μποϋ δεν το καταλαβαίνω.
Υπάρχει δηλαδή λιγάκι, λίγο περισσότερη, ή «έστω και κουτσουρεμένη» δημοκρατία? Μάθαμε κάπου για δημοκρατία με διαβαθμίσεις?
Ή έχουμε δημοκρατία ή δεν έχουμε...
Από τη στιγμή που ξεκινάνε οι εκπτώσεις και τα «ναι μεν αλλά» ξεκινά και η «προσπάθεια αποδόμησης της δημοκρατίας». Όπως και με νόμους και τροπολογίες που περνάνε μεσάνυχτα (ή στα ... θερινά τμήματα), με ψηφοφορίες με βάση την κομματική πειθαρχία (τι ευφυές εφεύρημα κι’ αυτό), με τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, την ατιμωρησία, με το να εκπροσωπείται ολόκληρο το ελληνικό Δημόσιο στις συμφωνίες του με την υπογραφή του εκάστοτε υπουργού Οικονομικών και μόνο.... κλπ κλπ.
Αυτή ακριβώς η αποδόμηση μας οδήγησε και στο λυντσάρισμα του Χατζιδάκη ή σε άλλα χειρότερα που φοβάμαι ότι θα δούμε στο μέλλον. Γιατί χρόνια τώρα καλλιεργείται ένα περιβάλλον αυθαιρεσίας και η αντίληψη στους πολίτες πως οι νόμοι θεσπίζονται για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των ισχυρών. Μια πραγματική δημοκρατία δεν πρέπει ούτε καν ν’ αφήνει την υπόνοια πως κάτι τέτοιο συμβαίνει.
«Ο προπηλακισμός της άλλης άποψης και η κλιμάκωση της αυτοδικίας δεν οδήγησαν ιστορικά, παρά στο φασισμό» Το να αγνοεί κανείς την συνεχή καταστρατήγηση του συντάγματος και τη συρρίκνωση της δημοκρατίας που οδηγεί?
«Κι αν η βία είναι αναπόφευκτη σε αυτοάμυνα, εναντίον ολοκληρωτικού καθεστώτος ή εισβολέα, δεν μπορεί να είναι αποδεκτή στη δημοκρατία».
Προφανώς αναφέρεστε και σε αυτή τη βία: http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=232511
(Έχει να κάνει με την αποδόμηση της δημοκρατίας που λέγαμε)
Υ.Γ. Η τελευταία αναφορά μπορεί να τοποθετήσει και μένα σ’ αυτούς που «βάζουν στη ζυγαριά την αστυνομική βία και αυθαιρεσία, με την οχλοκρατία και συμψηφίζουν τις πολιτικές αποφάσεις, τη διαφθορά και το μεγάλο φαγοπότι με το νόμο του Λυντς..» αλλά αρνούμαι να προσπαθήσω να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας. Δεν υπάρχει πιο επικίνδυνη λογική για την ελευθερία του λόγου...
Ζητώ συγνώμμη για το μακροσκελές σχόλιο.
@No One: Μα, βλέπετε λοιπόν οτι κάνετε συμψηφισμούς που δεν έχουν νόημα;
Και αυτό που λέω εγώ μπορεί να σαμποτάρει τη δημοκρατία - και αυτό που λέτε εσείς. Προφανώς αναφέρομαι (και έχω επικρίνει με σφοδρότητα) την αστυνομική βία. Το κάνω *και* σε αυτό το ποστ, με παραπομπή.
Το ζήτημα είναι: Με την οχλοκρατία θα "αναιρέσετε" την αστυνομική βία; Με τις ψιλές στον Χατζηδάκη θα αποτρέψετε την ατιμωρησία και την αυθαιρεσία; Πλανάσθε, αν το νομίζετε. Η βία είναι πάντοτε αδιέξοδη. Μόνο με οργανωμένη δουλειά και ενδυνάμωση των θεσμών, αντιμετωπίζονται αυτές οι εκτροπές...
Δεν καταλαβαίνω τι δεν καταλαβαίνετε στην έννοια "δυσλειτουργική ή κουτσουρεμένη δημοκρατία". Στη ζωή δεν υπάρχει 100%. Το να χαρακτηρίζεται το πολίτευμα μας" μη δημοκρατία", επειδή δεν είναι "τέλεια" ή τέλος πάντων "ικανοποιητική" δημοκρατία, είναι κατά τη γνώμη μου φάουλ. Και ύβρις, για όποιον έχει ζήσει και αγωνιστεί κατα ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Η ελευθερία του λόγου είναι απόλυτη, στην περίπτωση του διαλόγου μας. Αλλά στον καθένα υπάρχει η ευθύνη της χρήσης της. Με το σχόλιο σας, δείχνετε ακριβώς οτι τα βάζετε, τελικά, στην ίδια ζυγαριά...
Θυμηθηκα ενα μαθημα ποινικολογιας, καποτε στα φοιτητικα μου χρονια, οπου μου ειχε κανει εντυπωση ενας τυπακος -κοινωνιολογος - ο Durkheim.Ελεγε οτι η βια στις ελευθερες κοινωνιες ειναι συμπτωμα υγειας και απελευθερωσης σε αντιθεση με την αρρωστημενη καταπιεση στα ολοκληρωτικα καθεστωτα.Ενδιαφερουσα αποψη μπορω να πω αλλα..δεν ειμαι κοινωνιολογος για να εξετασω την χρησιμοτητα η οχι της βιας σε μια κοινωνια (ακομα και αυτο,κρινεται σε τραπεζι και οχι στα πεζοδρομια).
Ειμαι ομως θυμωμενη και πραγματικα πολυ μπερδεμενη..Πως φτασαμε στο σημειο τα αυτονοητα να γινοται θεμα συζητησης με (περιτεχνα καποιες φορες μπορω να πω) επιχειρηματα? Ποτε επαψε να υπαρχει το νομιμο και αντ αυτου το ηθικο (η το ανηθικο)?
Ποτε ξεκινησε αυτη η τακτικη του "κανω οτι γουσταρω οποτε μου αρεσει και γιατι ετσι θελω" ?.Ποτε εφτασε να επικρατει αυτη η οχλοκρατια σε αυτο το σημειο χωρις να παρω χαμπαρι? Δεν γνωριζω και δεν ξερω εαν με ενδιαφερει πια.Καθε μορφη βιας ειναι επιληψιμη και καταδικαζεται με βαση τον νομο.Δεν χωραει καμμια προσωπικη εκτιμηση/αποψη/οπτικη.Δεν μιλαω σαν νομικος γιατι το επαγγελμα ποτε δεν το εξασκησα αλλα το δικαιο και τον νομο δεν το αντεχω αλλο να τσαλακωνονται τοσο ευκολα με "καλη" παντα προθεση.Τα μεγαλυτερα εγκληματα εχουν γινει στο ονομα καλων παντα προθεσεων.
Ειναι πλεον κουραστικο και δεν αντεχω πλεον να τα βαζω με την βλακεια.Χαρα στο κουραγιο αυτων που ακομα το μπορουν.
Εγω τελειωσα.
Υ.Γ Δεν αναφερομαι στα σχολια του old boy γιατι εγω τουλαχιστον προσωπικα τα λαμβανω σαν αξιολογες αυτο-ψυχαναλυσεις
Φιλικα,
Παρεσσα.
@MeMyselfAndI: Για όλα αυτά δόθηκε χώρος από τις στρεβλώσεις της δημοκρατίας μας. Αλλά είναι κατάχρηση, τελικά, να κλιμακώνεις την "εκδίκηση" στις αυθαιρεσίες, με βία. Το ζήτημα είναι να τις μειώσεις, να κάνεις σοβαρή δουλειά ώστε να αντιστρέψεις την πορεία.
Υ.Γ. Πρφανώς και τα σχόλια του old boy είναι αξιόλογα. Γι αυτό και απευθύνομαι σε αυτόν, το είπα και πιο πάνω - γιατί η συζήτηση έχει νόημα.
Προκοπη, λες¨ "Δεν θα δεχτώ ποτέ καμία “αγανάκτηση”, που σηκώνει το χέρι."
Μα για να δειξεις οτι διαφωνεις με τη συγκεκριμενη βια εις βαρος του κ. Χατζηδακη μηπως δεν χρειαζεται να πας τοσο μακρυα; Γιατι τοσο μαξιμαλιστικη θεση; Εγω νομιζω οτι μπορει να υπαρχει καποια αγανακτηση που δικαιουται να σηκωσει το χερι, οποτε το ερωτημα ειναι αν η συγκεκριμενη πραξη δικαιωνεται (εγω λεω οχι, αλλα δεν ξερω και το ιστορικο του θυματος).
Υπαρχει και το αλλο: αυτος που ασκησε βια, ειναι προθυμος να δεχτει τις νομιμες επιπτωσεις, η οχι; Αν ειναι, τοτε ειναι υπευθυνος, κι'αυτο μετραει υπερ της θεσης του.
Δημοσίευση σχολίου