Οι τόσο επιτυχημένες κινήσεις Αλαβάνου, που είχαν προκαλέσει ενθουσιασμό και αύξηση του ποσοστού του Συνασπισμού στο 5% (αντιπολιτευτικό “μονοπώλιο” προς την κυβέρνηση, σπάνια “δημοκρατική” απόφαση αποχώρησης, εξαιρετική εμφάνιση στο debate του 2007) δεν είχαν συνέχεια. Το ίδιο και η ολοκλήρωση της μεταβίβασης της ηγεσίας.
Το εκλογικό σώμα (που κρίνει πρόσωπα και “υπόγεια μηνύματα”) δεν δέχτηκε καλά την εξέλιξη ενός νέου προσώπου, που φάνηκε να δημαγωγεί - με μια ελαφρά ειρωνεία μάλιστα. Το ίδιο ισχύει και για την επιλογή του εκπροσώπου του κόμματος, ένα πρόσωπο που φάνηκε “στυφό” και ζορισμένο - και εισπράχθηκε ως φανατικό. Η εικόνα του μαχητικού, αλλά εγκάρδιου (ανανεωτή) αριστερού είχε χαθεί.
Το ιδεολόγημα της “επικίνδυνης αριστεράς”, που “γίνεται ενοχλητική” (σε αντίθεση με την “αριστερά του σαλονιού”), λειτούργησε αντιπαθητικά στην κοινωνία, περιορίζοντας την παραδοσιακή εμβέλεια που θα μπορούσε να έχει η ανανεωτική αριστερά.
Η αίσθηση “ύπαρξης ενός κωλοπαιδισμού” και του μη σεβασμού των θεσμών ενισχύθηκε και από πολλά – μικρότερα ή μεγαλύτερα λάθη – τακτικής και συμπεριφοράς. Ο Τσίπρας δεν πήγε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τα εθνικά και έστειλε το Γιάννη Μπανιά. Η ηγεσία ζήτησε σύσσωμη από τον Κάρολο Παπούλια να μην υπογράψει νομοθέτημα της κυβέρνησης – και να το επιστρέψει, εκτρεπόμενος του ρόλου του.
Η αλαζονεία και η αμετροέπεια, όταν (κυρίως οι απογοητευμένοι “βενιζελικοί” ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ) έδιναν 17% στον Συνασπισμό, ήταν διάχυτη. Η ελληνική κοινωνία άκουσε έκπληκτη αναφορές για “αριστερή διακυβέρνηση” και για “δυναμική που μπορεί να φέρει τον Συνασπισμό δεύτερο κόμμα” - λες και η παραδοσιακή αριστερά μπορούσε ξαφνικά να αποκτήσει τόσους γνήσιους υποστηρικτές.
Οι χειρισμοί με την εκχώρηση της δεύτερης θέσης του ευρωψηφοδελτίου σε μια “συνιστώσα” ήταν καταστροφικοί – ούτε η συνεργασία με το ΔΗΚΚΙ του Γιώργου Πάντζα βοήθησε. Μια εκπρόσωπος της ΚΟΕ, με αντιευρωπαϊκές απόψεις, έφτασε να διεκδικεί τη μετάβαση της στις Βρυξέλλες, αντί του Δημήτρη Παπαδημούλη (η “χοντροκοπιά” κάποιων να τον αποκαλέσουν “πρώην” βάρυνε ακόμα περισσότερο το κλίμα). Στην ψηφοφορία που ανέδειξε πρώτο το Νίκο Χουντή, η συνήθης αναλογία (70%-30% υπέρ του “Αριστερού Ρεύματος”) μεταβλήθηκε αρκετά (60%-40%), αλλά το μήνυμα δεν ελήφθη.
Παρά τις επιτυχημένες παρεμβάσεις στο κοινωνικό πεδίο, η ηγεσία του Συνασπισμού επανέλαβε το λάθος ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ - και επέμενε να αποδίδει το “δημοσκοπικό ξεφούσκωμα” στον πόλεμο των συμφερόντων, που φυσικά πάντοτε παίζουν τα παιχνίδια τους. Αυτό ωστόσο, δεν εξηγεί την απογοήτευση ή την κριτική στάση του κάθε σκεπτόμενου πολίτη, που δεν χρειάζεται την “υπόδειξη των ΜΜΕ”, για να βγάλει τα συμπεράσματα του. Η πλήρης απουσία του Συνασπισμού από το πρόβλημα της “γκετοποίησης” στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, όπου (αυτός κυρίως) όφειλε να έχει προτάσεις και παρεμβάσεις, ήταν ενδεικτική. Το ίδιο και η σθεναρή άρνηση του να προχωρήσει σε προτάσεις κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ – και να το “σύρει” προς μια πιο προοδευτική κατεύθυνση.
Και ο ίδιος ο Αλαβάνος συνέβαλε στην κακή πορεία: Εμφανίστηκε κάποιες φορές με δημαγωγικές ατάκες, έκανε πλέον του δέοντος “σημαία” το άρθρο 16 και το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ στην παιδεία (που αποδοκιμάστηκε στην ΠΟΣΔΕΠ), δεν επανέλαβε τη δυναμική εμφάνιση στο debate – ενώ διαφάνηκε και κόντρα με τον Τσίπρα, ενός υποδόρια “μετανιωμένου πατέρα” για τη λάθος επιλογή. Ωστόσο, το κορυφαίο στρατηγικό λάθος ήταν η αδυναμία να περάσει το μήνυμα οτι διαχωρίζει σαφώς, χωρίς δισταγμούς και μισόλογα, την (υγιή) εξέγερση μαθητών και νέων τον Δεκέμβρη, από τη βία, τους εμπρησμούς και το πλιάτσικο.
Ο θάνατος του Μιχάλη Παπαγιαννάκη ήρθε σε μια πολύ κακή συγκυρία – για να θυμίσει, πόσο αυτή η ευρωπαϊκή, πεφωτισμένη αριστερά, που όλοι υμνούν, έχει τεθεί στο περιθώριο στο σημερινό ΣΥΝ. Κι αν τα δάκρυα του Αλέκου Αλαβάνου ήταν γνήσια, αυτά των νεοτέρων φάνηκαν κροκοδείλια. Αγνοώντας και τον Λεωνίδα Κύρκο, ο ΣΥΝ “διολισθαίνει” διαρκώς μεταξύ Περισσού και Γένοβας, κοιτώντας παντού αλλού εκτός από την κοινωνία. Ξεχνώντας οτι αριστερός σημαίνει πάνω απ' όλα σεμνότητα και δημιουργική αντιδεξιά πολιτική...
Προς "φανατικούς" αναγνώστες: Πριν αρχίσετε οποιασδήποτε μορφής "επίθεση", σκεφτείτε παρακαλώ οτι τα σχόλια υπάρχουν για να συζητάμε - και σεβαστείτε παρακαλώ την άποψη του άλλου και την κριτική του προς την ηγεσία ενός πολιτικού κόμματος. Αν δεν θέλετε να συζητήσουμε, δεν υπάρχει λόγος επικοινωνίας...
Το κείμενο αυτό γράφτηκε τη Δευτέρα το πρωί, για την Athens Voice της Τετάρτης 10.06.09"Επί του πιεστηρίου" 1: Ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ Ανδρέας Καρίτζης, υποστήριξε σε δήλωση του (όπως μεταδόθηκε από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega) οτι "όλοι πλην ΛΑΟΣ έχασαν"...
Αντιθέτως, πολλά στελέχη και ο Λεωνίδας Κύρκος επισημαίνουν οτι πρόκειται περί "καθαρής ήττας". Οι πρώτες αντιδράσεις εδώ.
"Επί του πιεστηρίου" 2: Για "ταπεινωτική ήττα μίλησε ο Λεωνίδας Κύρκος. Το βίντεο της συνέντευξης του στο Mega και η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα το βράδυ της Κυριακής, εδώ.
"Επί του πιεστηρίου" 3: Εξαιρετικό άρθρο του Αντώνη Καρκαγιάννη (παλιού στελέχους της ανανεωτικής αριστεράς) στην Καθημερινή εδώ.
"Επί του πιεστηρίου" 4: Μήνυμα "να σωπάσει" έστειλαν κάποια στελέχη του ΣΥΝ προς τον Λεωνίδα Κύρκο.
Οι φωτό είναι από το http://news.pathfinder.gr και το in.gr. To εξώφυλλο είναι από το www.amazon.com
Το post συνοδεύεται από τον εξαιρετικό (Αμερικανό) κύριο Moby, που έρχεται στο Rockwave festival, στις 27 Ιουνίου.
%20%20.jpg)
36 σχόλια:
Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ξεφούσκωσε νωρίς.. Ο Τσίπρας -κακά τα ψέματα- προβαλλόταν από τα ΜΜΕ σε πολύ μεγάλο βαθμό από τη στιγμή της εκλογής του. Ήταν κάτι νέο και διαφορετικό. Τουλάχιστον έτσι νομίζαμε. Δυστυχώς όμως ο λόγος του θυμίζει παλαιοαριστερούς -ας μου επιτραπεί ο όρος και εννοείται ότι δεν έχει να κάνει με την ηλικία αυτό- και όχι κάποιο νέο άνθρωπο στην πολιτική με όρεξη και φρέσκιες ιδέες.
Υπήρξε υπερεκμετάλευση απ'τα στελέχη του για το θέμα με το Άρθρο 16. Σαν να μην υπήρχε κάτι άλλο για να προβάλλουν. Η αλαζονεία που έδειξαν όταν τα ποσοστά τους είχαν γίνει εξωπραγματικά και η άρνησή τους να συζητήσουν έστω με το ΠΑΣΟΚ νομίζω πως έδιωξε κάποιους συγκυριακούς ψηφοφόρους.
Ο κυριότερος λόγος όμως για τον οποίο "εγκατέλειψαν" τον ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες ήταν τα γεγονότα του Δεκέμβρη. Η αλήθεια είναι, ότι στοχοποιήθηκε συστηματικά από μεγάλο μέρος των ΜΜΕ και των πολιτικών φορέων. Όμως, όπως χαρακτηριστικά αναφέρετε: "Ωστόσο, το κορυφαίο στρατηγικό λάθος ήταν η αδυναμία να περάσει το μήνυμα οτι διαχωρίζει σαφώς, χωρίς δισταγμούς και μισόλογα, την (υγιή) εξέγερση μαθητών και νέων τον Δεκέμβρη, από τη βία, τους εμπρησμούς και το πλιάτσικο.". Αυτή ήταν η θέση τους. Δεν κατάφεραν να αντικρούσουν τις κατηγορίες που προανέφερα. Ούτε να ικανοποιήσουν μερίδα των ψηφοφόρων τους με αυτή τη στάση.
Τέλος, θεωρώ τελείως άδικο κάποιος Ευρωβουλευτής (πρώην πλέον) όπως ο Δ.Παπαδημούλης ο οποίος ήταν ο πλέον προβεβλημένος από το σύνολο των Ελλήνων Ευρωβουλευτών από τα ελληνικά ΜΜΕ, και αν δεν κάνω λάθος από τους πιο εργατικούς στο Ευρωκοινοβούλιο, να μένει εκτός Ευρωβουλής. Ανεξάρτητα από αυτά, ο χώρος που ανήκει ο κ.Παπαδημούλης δείχνει να είναι απών από τα πράγματα του ΣΥΡΙΖΑ πλέον.
Ελπίζω μόνο με τον θάνατο του Μιχάλη Παπαγιαννάκη να μην σημάνει και το τέλος της σκέψης του στην Αριστερά.
Και κάτι από τη συνέντευξη που είχε δώσει στον Σ.Θεοδωράκη για ΤΑ ΝΕΑ, που μοιάζει επικαιρο:
"Αν ήταν στο χέρι σας σήμερα θα διαλύατε τον ΣΥΡΙΖΑ;
Νομίζω ότι κινδυνεύει να οδηγηθεί μόνος του σε διάλυση και όχι επειδή το θέλω εγώ. Αλλά πάντα υπάρχει η ελπίδα ότι οι διάφορες ομάδες θα μετεξελιχθούν σε κάτι πιο σύγχρονο. Κι εγώ δε θέλω να σβήνω την ελπίδα κανενός."
Εξαιρετική ανάλυση Προκόπη! Ελπίζω τόσο αυτή, όσο και όσες άλλες ανέβουν στην μπλογκόσφαιρα να χρησιμεύσουν στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για σοβαρές αναλύσεις που θα κρατήσουν τις απαραίτητες αποστάσεις από τον φανατισμό, τη (σχεδόν) μισαλλοδοξία και την υπεροψία που διακατείχε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα. Νομίζω πως αυτό επιτάσσει η κάλπη!
Προκόπη μου καλημέρα.
Όπως έγραψα σε μια πρόσφατη ανάρτηση μου είμαι ευρωπαΐστρια. Πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει να κερδίσει και όχι να χάσει, μέσα σε μια Ε.Ε. προοδευτικού προσανατολισμού. Έχουν να κερδίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, το περιβάλλον, η Παιδεία, ακόμα και οι υποδομές της χώρας μας. Προσβλέπω λοιπόν στο ΣΥΡΙΖΑ ως ένα χώρο ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, που δεν απεμπολεί την Ευρώπη, δεν τη φοβάται, αλλά αντίθετα βλέπει τη χώρα μας μέσα σ’ αυτήν, προσπαθώντας να συμβάλει προς την προοδευτική της κατεύθυνση. Αν ήθελα ένα σταλινικό κόμμα που απεμπολεί την Ευρώπη, για χάριν ενός αμφίβολου μοντέλου (ποιου αλήθεια????), θα ήμουν κοντά στο ΚΚΕ. Είδα λοιπόν αντί των άνω, τον τελευταίο καιρό να αποδομείται η Ανανεωτική Αριστερά (η οποία, ας μη ξεχνάμε, είναι αυτή που μάζεψε τους απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ), να αγκαλιάζεται ο αριστερισμός και οι αριστεριστές και να απαξιώνεται ο Ευρωπαϊσμός. Μέσα σ’ αυτή την απαξίωση τέθηκε τρίτος στη σειρά του ευρωψηφοδελτίου ο Παπαδημούλης (!!!!), ένας κατά γενική ομολογία πετυχημένος ευρωβουλευτής, για να μπει δεύτερη μια αριστερίστρια που δήλωσε ότι δεν θα αγωνίζεται μέσα στα όργανα της Ευρώπης, αλλά έξω από αυτά, στο δρόμο, μαζί τους διαδηλωτές (!!!!!!!!!). Αν ήθελε να αγωνίζεται με τους διαδηλωτές στο δρόμο, αυτή μεν τι την ήθελε την υποψηφιότητα, για να μπει στο Ευρωκοινοβούλιο, τα δε όργανα του ΣΥΡΙΖΑ γιατί την έβαλαν στο ευρωψηφοδέλτιο και δεν την άφησαν να «αγωνίζεται» στο δρόμο??? Πώς περιμένει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα αγκαλιάσει πλατιά στρώματα του λαού με τις ομαδούλες των αριστεριστών που όχι μόνο αγκάλιασε, αλλά εν πολλοίς τον κατευθύνουν????
Αυτά έχω να πω κι ελπίζω το μήνυμα να έχει φτάσει εκεί που πρέπει.
Αγαπητέ Προκόπη με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη με την ανάλυσή σου. Πιο πεπαλαιωμένο νέο πρόσωπο δεν θα μπορούσε να διαλέξει ο ΣΥΝ.Από τα φυτώρια της ΚΝΕ ο εν λόγω βλαστός παρέσυρε σε μια στείρα συνθηματολογία το ευρωπαϊκό και ανανεωτικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός μαζί με τον εκπρόσωπό του κάλλιστα θα μπορούσαν να ενταχθούν στα παράθυρα δίπλα στην Κανέλλη. Είναι λογικό μέρος των ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ να κατευθύνθηκε προς το ΚΚΕ. Αλλά εδώ δεν μιλούμε απλώς για ήττες ή νίκες (απορώ βέβαια πώς ο κ. Χουντής θα μπορέσει να συνδιαλεχθεί με οποιονδήποτε ευροβουλευτή- τουλάχιστον θα έχει την παρέα των δυο του ΚΚΕ). Η Αριστερά περνάει μια βαθύτατη κρίση και πέρα από τον άκαμπτο λόγο της Κας Παπαρήγα και το ψάρεμα σε θολά νερά των πάσης λογής επανααστατών χωρίς ιδιαίτερη και ουσιαστική πρόταση του ΣΥΝ, δεν έχει κανείς να αντιπροτείνει σε ιδιεολογικό, θεσμικό, αλλά και καθαρά πρακτικό επίπεδο.
ΥΓ. Και πονάει περισσότερο που είμαστε της ίδιας γενιάς με τον κ. Τσίπρα. ΑΛλά αυτήν την καραμέλα της νεότητας θα πρέπει να την ξεπεράσουμε: κομματικά φερέφωνα είναι οι περισσότεροι "νέοι" (από την ΝΔ μέχρι το ΚΚΕ) και η βασική τους σταδιοδρομία ήταν στα μαγαζάκια των φοιτητικών νεολαιών και όχι στην άργια καθημερινότητα της βιοπάλης.
Πολύ ωραίο το κείμενό σας!
Χρίζοντας αρχηγό ένα κομματικό λουλούδι θερμοκηπίου, με παντελή και κραυγαλέα έλλειψη ανεξάρτητης, οραματικής πολιτικής σκέψης, ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την προσωπική μου άποψη έκανε πολλά βήματα πίσω. Ο ΣΥΝ που θυμάμαι από τη δεκαετία του '90 ήταν ένα κόμμα ανοιχτό, φιλοευρωπαϊκό, με οικολογικές επιδιώξεις, εξωστρεφές. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2009 μου φαίνεται ένα κόμμα 'στενό', εσωστρεφές, χωρίς διάθεση να 'ακούσει' τους πολίτες αλλά και καιροσκοπικό, που σπεύδει να 'εκμεταλλευτεί' αστόχαστα διάφορα γεγονότα όπως του περσινού Δεκέμβρη για να καταφέρει τι ακριβώς; Μάλλον ούτε οι ίδιοι ξέρουν. Και βλέπω ακόμη ένα κόμμα που αναθέτει, για να απαλλαγεί από την ανάγκη χάραξης και άσκησης συγκεκριμένης πολιτικής, εν λευκώ το ρόλο εμπροσθοφυλακής της Αριστεράς στη νεολαία: μια νεολαία αποπροσανατολισμένη, οπισθοδρομική ενίοτε, ανέτοιμη κι αμήχανη μπροστά στο ρόλο αυτό που της επέβαλε ετσιθελικά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Επιτρέψτε μου να συμπληρώσω στις αντιδράσεις την ανακοίνωση της Ανανεωτικής Πτέρυγας του ΣΥΝ που μόλις βγήκε, εδώ και να προσθέσω κάτι προσωπικό: τα "κροκοδείλια" δάκρυα για τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη στα οποία αναφέρεστε, θα μπορούσα να τα δω και ως ανθρώπινη αδυναμία να αρθρώσει κανείς αυτοκριτικό λόγο. Η επίκλησή του Μιχάλη Παπαγιαννάκη, όμως, όπως και η επίκληση θέσεών του οι οποίες είχαν απορριφθεί, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η απομάκρυνση ψηφοιφόρων, συνιστά σκύλευση -από λίγους ευτυχώς αλλά φανερούς...
Ευχαριστώ
Σας ευχαριστώ όλους, για τη συζήτηση - δεν έχω να προσθέσω κάτι, εκτός από μια παρατήρηση:
@Dora Tsirka: (Καλώστην μετά από καιρό) Χωρίς να γνωρίζω περισσότερα, ο Νίκος Χουντής μου φαίνεται ήπιων τόνων και σοβαρός άνθρωπος...
Επειδή ακόμα δεν έχει ακουστεί η άλλη άποψη - μεταφέρω εδώ ένα σχόλιο του αγαπητού Τάλω, από το buzz:
@όλοι: μπορείτε να μου εξηγήστε γιατί η παλιά καλή πεφωτισμένη ευρωπαϊκή αριστερά έπαιρνε 4,1% και πανηγύριζε, ενώ αυτή η αποτυχημένη παίρνει 4,7% και είναι απογοητευμένη (σε συγκυρία γενικευμένης αποχής); Αντίστοιχα για το 3 και το 5. Η ανανεωτική αριστερά δεν έπεσε από το 20% στο 5% υπενθυμίζω για όσους ξεχνούν. Το ότι απογοητεύτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα θέμα. Αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως δημοσκοπικά π.χ. έπεσε περισσότερο από όλα τα σχετικά με τον Βοτανικό και όχι από τα του Δεκέμβρη. Τι έπρεπε να κάνει να παραιτηθεί του δικαστικού αγώνα π.χ. να δώσει το ελευθέρας για άλλη μια παρανομία; Καλύτερα 1% και συνεπής παρά 13% και (ένας ακόμα) τσάτσος του κάθε εργολάβου.
Και για να πιάσω ένα μόνο νήμα: η "απουσία" του ΣΥΝ, από το κέντρο της Αθήνας ήταν διατασική, δεν καταλαβαίνω ποιον έχετε υπόψη που υποστήριζε (ανεξαρτήτως τάσης - ανεξαρτήτως κόμματος μάλιστα) κάτι το συγκεκριμένο και επιτυχές, ή έστω το πιο συγκεκριμένο, και προσοχή τι θα πείτε γιατί όπως έδειξαν και τα χθεσινά, από την άλλη πλευρά δεν είναι το "δημοκρατικόν ΠΑΣΟΚ", αλλά οι χρυσαυγίτες.
Και ψυχραιμία: όταν όλη η δημοσκοπική έκρηξη βασιζόταν στις νεαρότερες ηλικίες και το *82%* της ηλικιακής κατηγορίας 18-25 δεν ψήφισε σε αυτές τις εκλογές, έχεις μεν πολιτικό πρόβλημα, αλλά στις καφετέριες και στις παραλίες είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν είναι πρόβλημα "αριστερού ευρωπαϊσμού". Υπάρχει αναζήτηση να γίνει και αυτομαστίγωμα, αλλά θα πρέπει να κοιτάξει στα πραγματικά δεδομένα και στους πραγματικούς λόγους της αποχής (που δεν έπληξε μόνον αυτόν, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη).
Τέλος: Προκόπη υποτιμάς *εξαιρετικά* την επίδραση του συνολικού και πανταχόθεν πολέμου από τα ΜΜΕ. Υποτιμάς και την συνέργειά του στον εκφασισμό της Ελληνικής κοινωνίας εικάζω, διότι και τα δύο πάνε πακέτο. Δεν είναι ο Βεργόπουλος και ο Αλεξάκης στα κανάλια κάθε μέρα, είναι ο Άδωνις και ο Πλεύρης.
Από μια άποψη (ουδέν κακόν αμιγές καλού), είναι μια ευκαιρία να ξεκαβαλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις δημοσκοπικές βεβαιότητες και να κάνει κάποια πράγματα καλύτερα, να σκεφτεί περισσότερο πριν δράσει. Αλλά αν αρχίσει ο κάθε πικραμένος να βγάζει δεκάρικους στα κανάλια, αυτό θα σημάνει το τέλος της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ελλάδα για πάρα πολλά χρόνια. Σε κάθε έκφανσή της. Word to the wise.
Και ιδού και η απάντηση μου:
Αγαπητέ Τάλω, εκτιμώ πολύ την παρουσία σου εδώ - και σου απαντώ: Μέχρι και τη δεκαετία του '90, το ΠΑΣΟΚ είχε την απόλυτη ηγεμονία στο χώρο και "καπέλωνε" την ανανεωτική αριστερά. Τώρα, λόγω ευροεκλογών, "ενίσχυσης" από άλλους χώρους και αδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ θα έπρεπε να χτυπήσει 7 ως 9% (όταν πήρε 5% στις εθνικές).
Δεν υποτμώ καθόλου τη συντηρητικοποίηση και τον εκφασισμό - αλλά μήπως έβαλε και ο ΣΥΝ το "λιθαράκι" του (με τον ακραίο τρόπο του) σε αυτό; Γιατί να γίνει ο προνομιακός στόχος (αλείφοντας βούτυρο στο ψωμί) του ΛΑΟΣ;
Πέρα από το λάθος προσανατολισμό, θεωρώ οτι ότι και να μου πεις, δεν με πείθεις οτι πρόκειται για σοβαρή ηγεσία: Είναι δυνατόν μέχρι το βράδυ, να διαδίδουν οτι έχουν κρυφές δημοσκοπήσεις, που τους δίνουν 7%?
Και ο Καρίτζης να δίνει τέτοια απάντηση οτι "δεν έχασε μόνο ο ΣΥΝ, έχασαν όλοι"; Όταν ζητούσαν το στόχο των 3(!!!) ευρωβουλευτών;
Με αγάπη πάντα, γιατί ξέρεις οτι προέρχομαι (οικογενειακά και ως ψηφοφόρος) από το χώρο - και από την (ανανεωτική) αριστερά έχω απαιτήσεις....
Και η ανταπάντηση του Τάλω:
@Προκόπης: Επαναλαμβάνω δεν ήταν καμία "ακρότητά" του το πρόβλημα. Στις ηλικίες που υπήρξε το πρόβλημα θεωρώ ότι ήταν το "όλοι οι ίδιοι είναι" και το εσωκομματικό πανηγύρι των πικραμένων φοβάμαι ότι θα επιδεινώσει την εικόνα αυτή. Οι δημοσκοπήσεις δεν ήταν κρυφές, είχαν δημοσιευτεί κανονικότατα στο Tvxs. Και τις επιβεβαίωναν τα πρώτα έξιτ-πολ! Ας μην μιλήσω για το δημοσκοπικό μπάχαλο φέτος... Αλλά από την άλλη, όντως όλοι έχασαν. Το ΚΚΕ π.χ. που ήταν φρόνιμο έχασε πάνω από μία μονάδα και το ΠΑΣΟΚ δεν έφτασε στο ποσοστό της ήττας του 2007. Μόνο οι Κυνηγοί και το ΛΑΟΣ (και τα Χρυσά Αυγά). οΣΥΝ έχασε γιατί για πρώτη φορά διαψεύσθηκαν οι υψηλοί στόχοι, που την (μυθική) εποχή της "ευρωπαϊστικής μετριοπάθειας" απλά δεν υπήρχαν). Ες αύριον και με λιγότερες αυταπάτες και περισσότερα μέτωπα.
@Τάλος(για την πρώτη απάντηση): Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω -ηλικιακά εννοώ-, όταν η Αριστερά τότε έπαιρνε 4,1% και πανηγύριζε ο δικομματισμός συνολικά είχε πολύ υψηλότερα ποσοστά. Έπαιζε ρόλο και η ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ που αναφέρει ο κ.Δούκας παραπάνω. Σε αυτές τις εκλογές όμως ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τη μεγάλη του ευκαιρία. Ο δικομματισμός και δημοσκοπικά και επίσημα πλέον έπεσε σε αρκετά χαμηλά επίπεδα. Ήταν Ευρωεκλογές που παραδοσιακά ψηφίζουμε "χαλαρότερα". Άρα, τα μικρά κόμματα θα έπρεπε να βγούνε κερδισμένα. Βγήκαν. Το ΛΑΟΣ και τα πολύ μικρά κόμματα (Κυνηγοί, ΠΑΜΜΕ κτλ) συγκέντρωσαν μαζί 14,5% περίπου. Το ζητούμενο όμως της κουβέντας είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να διεκδικίσει κάτι παραπάνω από αυτή τη μερίδα των ανθρώπων που γύρισαν την πλάτη στο δικομματισμό;
Συμφωνώ σε αυτό που αναφέρεις για τα ΜΜΕ. Η υπερπροβολή του ΛΑΟΣ ήταν γεγονός και στην προεκλογική περίοδο. Η τηλεόραση με Βεργόπουλο και Αλεξάκη πάντως μπορεί να υπάρξει στο "Ουτοπία Channel". :P
Δεν νομίζω όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε ψήφους από ανθρώπους που δεν έβλεπαν τα στελέχη του στην τηλεόραση. Πιστεύω ότι αρκετοί σκεπτόμενοι πολίτες του γύρισαν την πλάτη καθώς δεν έδωσε απαντήσεις και δεν πήρε ξεκάθαρες θέσεις όταν και εκεί που έπρεπε.
@ Κωνσταντίνος Μπούγας: Αγαπητέ, τον ειδοποίησα, αλλά δεν ξέρω αν επιθυμεί να απαντήσει - καθώς άφησε τα σχόλια του αλλού.
Θα προσθέσω κι εγώ πάντως (προς χάριν της κουβέντας), οτι θεωρώ οτι ο Τάλως παραβλέπει κάποια πράγματα:
1. Ο μόνος τριαντάρης ηγέτης δεν μπόρεσε να συγκινήσει ούτε αυτός τους ομηλίκους του, παρά τα "τι γίνεται μεγάλε"...
2. Βασικός λόγος για μένα είναι τα "ιδεολογικά τείχη" που ύψωσε ο ΣΥΝ, όπως λέει κι ο Αντώνης Καρκαγιάννης, στο άρθρο του σήμερα στην Καθημερινή, που προτείνω στο post "επί του πιεστηρίου".
3. Δεν θεωρώ οτι τη μεγάλη ζημιά την έπαθε από τον Παναθηναικό. Το επιχείρημα οτι "δεν στρογγυλέψαμε τις απόψεις μας και υποστήκαμε τις συνέπειες" είναι δογματική άμυνα.
4. Ο Φώτης Κουβέλης έκανε τουλάχιστον (έστω και καθυστερημένα) μια ερώτηση στη Βουλή για το γκέτο του ιστορικού τριγώνου. Ο Τσίπρας, που έχει το γραφείο του στην Κουμουνδούρου, περνούσε κάθε μέρα και η απάντηση του στους καταστηματάρχες με τα σπασμένα μαγαζιά που ζητούσαν συμπαράσταση ήταν "ε, τι να κάνουμε, πρέπει οι μετανάστες να ενταχθούν στην κοινωνία". Ούτε μια πρόταση όμως για το πώς θα σταματήσει αυτός ο φρικτός ρατσισμός που είναι το ίδιο το γκέτο.
Να επισημάνω και κάτι ακόμα, που θίγει πιο πάνω η αγαπητη Μερόπη:
Αν θέλει κανείς να "αγοράσει" Περισσό, πηγαίνει κατευθείαν στο original και ψηφίζει ΚΚΕ. Η "σύγκλιση" του ΣΥΝ με αυτό τον τρόπο σκέψης, τον περιόρισε...
Σεβαστές όλες οι απόψεις, αλλά και αυτός ο έντονος άνεμος της συντηρικοποίησης που σαρώνει απ' άκρη σ' άκρη όλη την Ευρώπη, δεν άγγιξε ακόμη τα μάγουλα σας;
Αν και δεν είμαι καλός όπως σου είπα στο σιμουλτανέ να πω μερικά πράγματα αφού είχες την καλωσύνη να με καλέσεις.
@Κωνσταντίνος Μπουγάς:
1. Τα ποσοστά του δικομματσιμού δεν ήταν ερήμην της παρουσίας του ΣΥΝ. Θεωρείτο επί μακρόν προθάλαμος τοΥ ΠΑΣΟΚ και δεν έπειθε. Το 90% όσων διεκτραγωδούν την απώλεια του παλιού καλού ΣΥΝ δεν τον είχαν ψηφίσει ποτέ.
2. Συμφωνώ οτι χάθηκε μια ευκαιρία, πιθανώς διαφωνώ στο γιατί.
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε (και έχει μου λένε) δημοσκοπικά πρόθεση ψήφου διψήφια στις ηλικίες 18-35. Ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ τους πιτσιρικάδες να αναπολούν τον παλιό καλό φιλοευρωπαϊκό ΣΥΝ και να απέχουν επ' αυτού. Τολμώ δε να πω πως εκεί που έπρεπε και όχι στο μιντιακά κατασκευασθέν, πήρε ξεκάθαρες και επώδυνες εκλογικά θέσεις: για Αχελώο, για Λιθάνθρακικές μονάδες, για μονή Τοπλού, για Βοτανικό, για εργασιακή επισφάλεια, για την ΕΕ και τους ορισμένου χρόνου, για το Κυπριακό, για τον Δεκέμβρη κοκ. Ειλικρινά δεν θυμάμαι περισσότερο ξεκάθαρο τον πολιτικό μου χώρο ποτέ άλλοτε σε τόσα πολλά και δύσκολα μαζεμένα. Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς με τις επιλογές του αυτό δύσκολα δεν του το αναγνωρίζει.
@prokopis: 2. Δεν κατανοώ τα τείχη που λέει ο Καρκαγιάννης ο οποίος μιλάει με βάση την μιντιακή κατασκευή της εικόνας του ΣΥΝ και όχι με βάση την πραγματικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοιχτός σε προτάσεις συνεργασίας εκόμα και κυβερνητικής *πάνω σε συγκεκριμένο πρόγραμμα*. Όλες οι σχετικές προγραμματικές νύξεις απορρίφθησαν αυθωρεί από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο ποτέ δεν προσδιόρισε ούτε ένα από τα στοιχεία του προγράμματος που θα ήθελα να συνδιαμορφώσει με τον ΣΥΝ. Σε συνεργασίες γενικές και αόριστες προφανώς πρέπει να πει όχι. Είναι κόμμα αρχών υποτίθεται, όχι καρέκλας. Αυτό αφορά κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του και όχι μόνο την αριστερά. Και με την εμπειρία του τι είναι το ΠΑΣΟΚ, ειλικρινά καμία διάθεση δεν έχω να έχουμε την τύχη της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης με τον Πρόντι.
3. Κι εγώ δεν το θεωρούσα μέχρι που μου είπαν για τις σχετικές κομματικές δημοσκοπήσεις στην Αθήνα.
4. Ο Κουβέλης στην βουλή δεν δρα σαν Κουβέλης δρα σαν εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν δρα ερήμην του. Οι π[αρεμβάσεις των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ είναι παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας δεν είπε αυτό, αλλά ειλικρινά δεν ξέρω κανέναν που να έχει κάποια πρφανή ιδέα τι πρέπει να γίνει ανεξάρητα τάσης και κόμματος. Να συλληφθούν οι συμμορίες εικάζω; Να μην επιτρέπεται στους πρεζέμπορους να κάνουν πάρτι; Δεν υπάρχει εύκολη λύση, κανένας δεν την έχει (παρά μόνο η Χρυσή Αυγή) και αυτό αφορά όλη την Ευρώπη. Είναι δηλαδή άδικο να του την λες για ένα πρόβλημα που κανένας δεν έχει λύσει. Όλοι είναι ανοιχτοί σε προτάσεις.
Τέλος για μένα αυτή εδώ είναι η εποικοδομητική κριτική και καίρια.
κ. Δούκα,
θα ήθελα να απαντήσω μόνο στη φράση σας "Η πλήρης απουσία του Συνασπισμού από το πρόβλημα της “γκετοποίησης” στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, όπου (αυτός κυρίως) όφειλε να έχει προτάσεις και παρεμβάσεις, ήταν ενδεικτική."
σαν Ανοιχτή Πόλη έχουμε κάνει - εδώ και αρκετό καιρό (και πριν τσιμπήσουν το θέμα οι λαικιστές της πολιτικής και των καναλιών) σειρά παρεμβάσεων για το θέμα.
Δείτε σας παρακαλώ στο http://anoihtipoli.gr/kentrika-themata/poio-abproblimabb-sto-kentro-tis-athinas
μπορεί να μην είναι τέλειες οι θέσεις και οι προτάσεις μας, μπορεί να μην συμφωνούν όλοι, αλλά δεν μπορεί να κατηγορούμαστε για απουσία. Σε τελευταία ανάλυση, ποιο άλλο κόμμα/παραταξη της αντιπολίτευσης έχει κάνει περισσότερα? Εμείς δεν ασκούμε εξουσία - οι κύριες ευθύνες να ζητηθούν από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που διοικούν Δήμο και Νομαρχία (και Κράτος).
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία - είμαστε στη διάθεσή σας για συνεργασία (τα πλήρη στοιχεία επικοινωνίας μας τα έχουμε καταθέσει στους διοργανωτές της πρόσφατης εκδήλωσής σας)
Χ. Κωνσταντάτος
μέλος συντον. γραμματείας Αν. Πόλης
@navarino-s: Μα η συζήτηση μας έχει άμεση σχέση, αγαπητέ. Υπόσχομαι στο επόμενο post να επεκταθώ..
@Talos: Καλώς ήρθες κι εδώ αγαπητέ!
1. Όχι στην εποχή του ΚΚΕεσ ή αργότερα στον πρώτο ΣΥΝ. Να θυμίσω οτι η Μαρία Δαμανάκη ήταν "μισητή" (λόγω του '89 και της παραπομπής Ανδρέα) και πήρε μόλις 18% (αν θυμάμαι καλά) - καταψηφίστηκε άσχημα από τους Πασόκους για το Δήμο Αθηναίων;
Εγώ πάντως είμαι από αυτούς που ψήφιζαν και ΚΚΕεσ και ΣΥΝ... :-)
2. Κατά την άποψη μου, τώρα ήταν η ευκαιρία (μετά από το 17% και τους Πασόκους διχασμένους) να περάσει στην τρίτη θέση ο ΣΥΝ...
3. Όχι, οι πιτσιρικάδες δεν αναπολούν τον ΣΥΝ που ίσως αναποώ εγώ. Αλλά ένας μοντέρνος ΣΥΝ, ανοιχτός προς τα δεξιά του (και όχι προς τα αριστερά του) θα κέρδιζε πολλούς...
4. Όχι, εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Αλλά οι κάτοικοι έκαναν συγκεκριμένες προτάσεις, ζήτησαν απεγνωσμένα βοήθεια, έστειλαν επιστολές σωρηδόν παντού και ΝΔ (φυσικά), ΚΚΕ (κακώς) και ΣΥΝ (που έχει και την έδρα του μέσα στο πρόβλημα) δεν εμφανίστηκαν, απάντησαν, συμπαραστάθηκαν ΠΟΥΘΕΝΑ! Πλην της ερώτησης Κουβέλη...
Ο Τσέκερης υπεκφεύγει κατά τη γνώμη μου. Μπορεί αυτά που λέει να ευσταθούν, αλλά αποφεύγει πάνω από τη μισή αλήθεια...
@harisk: Κύριε Κωνσταντάτε, ευχαριστώ που είστε εδώ και απαντάτε.
Όπως λέω και ακριβώς από πάνω, στον αγαπητό Τάλω, οι κάτοικοι, τουλάχιστον τα τρία τελευταία χρόνια - κυρίως μέσω του Συλλόγου "Παναθήναια" και στη συνέχεια με τη δημιουργία Κίνησης Πολιτών για τη Διάσωση του Ιστορικού Κέντρου (από 12 και πλέον φορείς, ενώσεις, συλλόγους κλπ.) απευθύνθηκαν επανελλημμένα με επιστολές και προσκλήσεις σε όλους του βουλευτές Α' Αθήνας, σε όλες τις παρατάξεις του Δήμου (εκτός φυσικά από Πρόεδρο Δημοκρατίας, Πρωθυπουργό, Νομάρχη, Δήμαρχο κλπ).
Παρακολουθώ τις κινητοποιήσεις τους - και βοηθάω στο κομμάτι του τύπου, ως δημοσιογράφος. Την προσοχή των μέσων την προκαλέσαμε εμείς, για να υπάρξει επιτέλους κάποια κινητοποίηση για το πρόβλημα.
Τα τρία χρόνια, που παρακολουθώ, δεν σας είδαμε ποτέ. Ούτε καν στην συγκέντρωση που κάναμε στο Δημαρχείο, που ήσασταν μέσα και συνεδριάζατε. Η απουσία του κύρίου Τσίπρα, με την τριπλή ιδιότητα (Πρόεδρος ΣΥΝ, επικεφαλής δημοτικής παράταξης, Πρόεδρος κόμματος που έχει την έδρα του ΜΕΣΑ στο πρόβλημα), χαρακτηρίστηκε από τους κατοίκους εκκωφαντική, δυστυχώς...
@harisk: Και για να σας απαντήσω ολοκληρωμένα στην ερώτηση σας, ο μόνος πολιτικός σχηματισμός που συμπαραστάθηκε ήταν το ΠΑΣΟΚ:
Πρώτα η Φώφη Γεννηματά, μετά ο Γιώργος Παπανδρέου (δια του "απεσταλμένου" του Σπύρου Κουβέλη), στη συνέχεια η Άννα Διαμαντοπούλου με εκτεταμένη παρέμβαση στο Σανιδά, ερωτήσεις στη Βουλή, συλλογή υπογραφών και συνέντευξη τύπου - και τέλος ο Νάσος Αλευράς με ερώτηση στη Βουλή.
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους καθαρά και ξάστερα; Λοιπόν, η ιστορία λέει πως τόσο ο "μπαμπάς" Συνασπισμός όσο και ο απόγονος ΣΥΡΙΖΑ εκλογικό έρισμα είχαν πάντα στις αστικές περιοχές -αυτές που τα τελευταία 4-5 χρόνια βάλλονται από την δραματική αποβιομηχάνιση και από τις παρενέργειες τις ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης και της ανύπαρκτης αστυνόμευσης- και ποτέ στις αγροτικές και ημιαστικές περιοχές . Όταν, επομένως, πετάς πολύ εύκολα την ταμπέλα του ρατσιστή στους χαμηλοσυνταξιούχους του Αγίου Παντελεήμονα, οι οποίοι δεν έχουν τη δυνατότητα μετοίκησης στα ασφαλή(;) και elegant προάστια και φοβούνται καθημερινά για τη σωματική τους ακεραιότητα, όταν δεν καταδικάζεις τα έκτροπα που στείλανε το Δεκέμβρη χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία και εκατοντάδες μικροεπιχειρηματίες στον αφανισμό (ελάτε μια βόλτα στη Θεσ/νικη να δείτε πόσα καταστήματα στη Βενιζέλου βάλανε λουκέτο), όταν δεν καταδικάζεις τη βεβήλωση του Εβραϊκού Κοιμητηρίου στα Ιωάννινα, αντίθετα εξομοιώνεις ηλιθιωδώς τους Έλληνες Ισραηλίτες στο θρήσκευμα (οι οποίοι σε είχαν στηρίξει πολλές φορές με την ψήφο τους) με τους Ναζιστές ελέω της Ισραηλινής εισβολής στη Γάζα ,όταν για τις θηριωδίες στο Βατοπέδι ποιέις για κάποιο ανεξήγητο λόγο την νήσσαν,όταν δεν αφουγκράζεσαι τους φόβους και τις ανησυχίες της κοινωνίας στην οποία απευθύνεσαι και δεν προτείνεις ουσιαστικές πολιτικές λύσεις, ε τότε πάρε ένα 4,5% να πορεύεσαι και ευχαριστημένος νασαι. Σαφώς φταίνε και τα ΜΜΕ που υπονόμευαν ποικιλορόπως τις θέσεις του κόμματος, αλλά ας μη γελιόμαστε, αν περιμέναμε από την τηλεόραση να διαμορφώσει πολιτική σκέψη, ζήτω που καήκαμε. Το δυστύχημα είναι πως η δική σου απουσία αποτελεί το γόνιμο έδαφος για να ανθίσουν οι ακροδεξιές τσουκνίδες. όσοι ασχολείστε "φανατικά" με το διαδίκτυο θα έχετε παρατηρήσει πως οι υποστηρικτές του Λαος κυριολεκτικά οργώνουν τα sites με υψηλή επισκεψιμότητα και κάνουν μια λαϊκίστικη μεν πλην όμως αποτελεσματική προπαγάνδα. Που είναι ο αντίποδας σε αυτή την νοητκή λαίλαπα; Θα καθόμαστε δηλαδή 5-10 ρομαντικοί να γράφουμε για την ακροδεξιά απειλή με γενικόλογα; Θα χαρακτηριστούμε και γραφικοί στο τέλος...Να καθίσουνε οι υπεύθυνοι στην Κουμουνδούρου, να δουν που έκαναν λάθος και να προτείνουν ουσιαστικές πολιτικές που να έχουν απήχηση σε όλες τις πληθυσμιακες ομάδες, τα προβλήματα είναι εδώ και περιμένουν λύσεις και όχι δοκιμιακές εκθέσεις Γ λυκείου.
ΕΛΕΝΑ
ΕΛΕΝΑ τα έχω χαμένα να σου πω: δεν αντέδρασε στην βεβήλωση του Εβραϊκού κοιμητηρίου; Τι εννοείς; Μάλλον δεν το έχει ψάξει; Πότε εξομοιώθηκαν οι Εβραίοι στο θρήσκευμα με τους Ισραηλινούς φαντάρους, σοβαρολογείς; Οι ρατσιστές δεν είναι οι χαμηλοσυνταξιούχοι του Αγ. Παντελεήμονα, αλλά οι χρυσαυγίτες και οι λαοσιανοί. Τι εννοείς "ποιείς την νήσσαν" για το Βατοπέδι; Ποιος το έφερε στην βουλή από το 2003; Ποιο κόμμα το κυνήγησε όταν κανένας δεν ενδιαφερόταν; Ποιοι ζητούν χωρισμό εκκλησίας-κράτους. Ποιος στα λέει όλα αυτά; Στο εφετείο δεν είδα γραφιάδες να υπερασπίζονται τους μετανάστες από τους χρυσαυγίτες, σημειώνω, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είδα, μάλιστα κοριτσάκια και αγοράκια απέναντι σε φουσκωτούς.
@προκόπης: 1. Δεν θυμάσαι καλά γιατί αφορούσε μεσαία στελέχη που βολεύτηκαν σε διάφορες θεσούλες επί παπανδρεϊσμού. και εγώ είμαι από αυτούς που ψήφιζαν και υπήρξαν μέλη και του ΚΚΕ(εσ)/Ρήγα και του ΣΥΝ, πάντα.
2. όχι η ευκαιρία είναι στις επόμενες βουλευτικές :-)
3... Μου μοιάζει απίθανο κυρίως γιατί οι πιτσιρικάδες σήμερα είναι εξαιρετικά κυνικότεροι από ότι ήμασταν εμείς στην εποχή μας και μπροστά σε απείρως χειρότερες προοπτικές.
4. Για να το λες έτσι θα είναι. Πάντως δεν εχω την αίσθηση πως είναι κάτι εσκεμμένο, μπορεί να υποτιμήθηκε ως πρόβλημα όντως, αλλά δεν κανονίζεις να τα πεις με τον Χάρη που απάντησε πάνω και να του πεις όλα τα παράπονά σου; Παραγωγικότερο θα ήταν.
ΟΚ τέλος από μένα. Δεν έχω την αίσθηση ότι κινούμεθα από ριζικά διαφορετικές ανησυχίες, απλά έχουμε διαφορετική ίσως αίσθηση και μέτρο της κατάστασης. Σε ευχαριστώ για τον πάντα ενδιαφέροντα και πολιτισμένο διάλογο και θα τα ξαναπούμε τάχιστα εικάζω!
Το ποσοστό που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ήτα .Ο χώρος του ΣΥΝ έγινε πολυχώρος για κάθε πολιτικά πικραμένο ,μέχρι και ο Πάντζας χώρεσε.Ο ΣΥΝ πάταγε σε 2 βάρκες ,ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε σαφή λόγο.Εχω την αίσθηση οτι εαν ο ΣΥΡΙΖΑ επαιρνε την τρίτη θέση με τους ίδιους ψήφους τότε θα μίλαγε για θρίαμβο.
@Έλενα: Τι να πω, δεν γνωρίζω πολλά από αυτά που λες - και ο Τάλως σου απαντάει σχετικά.
@Τalos: Όπως βλέπεις αγαπητέ, οι προσδοκίες είναι υψηλές. Και αν βγαίνει ένα συμπέρασμα, είναι οτι ο ΣΥΝ έχει πρόβλημα στο να "περάσει" την εντύπωση που θέλει για τον εαυτό του και τις θέσεις του.
Εξακολουθώ να πιστεύω οτι με αυτό τον προσανατολισμό και αυτά τα πρόσωπα, δεν θα τα καταφέρει ούτε στις βουλευτικές (που είναι και θεωρητικά πιο δύσκολες). Και εγώ σ' ευχαριστώ πάντως για τον διάλογο! :-)
@habilis: Φυσικά και αν έπαιρνε την τρίτη θέση, όλοι θα μιλάγαμε για θρίαμβο. Αλλά στη συγκεκριμένη πολιτική γεωγραφία, αυτό δεν γίνεται με αυτό το ποσοστό.
Το κακό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οτι ισχυριζόταν υπερφίαλα οτι θα τα καταφέρει (τρίτη θέση, τρεις ευρωβουλευτές). Και αντίθετα, βγήκε πέμπτος κι έβγαλε έναν ευρωβουλευτή - με μικρότερο ποσοστό από τις βουλευτικές, όπου είχε κατέβει ως ΣΥΝ, χωρίς τις "συνιστώσες", που υποτίθεται οτι "βοηθούν"...
Κατά την άποψη μου, ότι κι αν προσπαθούν να ισχυριστούν τα κομματικά επιτελεία, καθαρή ήττα υπέστησαν δύο κόμματα: ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Έπεσαν δραματικά και σε ψήφους και ποσοστό (=μερίδιο επιρροής). Και αυτό το "μερίδιο επιρροής" είναι που μετράει, τόσο στις εντυπώσεις, όσο και στον εκλογικό νόμο...
Που είναι το παράξενο που έσκασε η δημοσκοπική φούσκα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Φούσκα ήταν και έσκασε.
Σίγουρα πάντως είναι τραγικό που το κόμμα των Μιχάλη Παπαγιαννάκη και Λεωνίδα Κύρκο εκπροσωπείται από τον Τσίπρα...
Έλαβα ένα πολυ φορτισμένο μήνυμα, από έναν πρώην συμφοιτητή μου. Προβληματίστηκα πολύ αν θα το δημοσιεύσω, γιατί περιέχει προσβλητικούς χαρακτηρισμούς - και δεν πιστεύω οτι βοηθούν το νηφάλιο διάλογο. Ούτε μου αρέσει όταν στο ίντερνετ εκτοξεύονται ανεξέλεγκτα και ανώνυμα χαρακτηρισμοί. Αν ήταν ανώνυμο, δεν θα το δημοσίευα, αλλά επειδή γνωρίζω οτι η υπογραφή αντιστοιχεί σε υπαρκτό πρόσωπο, το δημοσιεύω, αφαιρώντας μερικές λέξεις. Θεωρώ οτι έτσι και το μήνυμα του δεν "λογοκρίνεται", ο ίδιος λαμβάνει την ευθύνη των λεγομένων του και όποιος θίγεται από τον Συνασπισμό γνωρίζει από ποιόν προέρχεται αυτή η σκληρή κριτική και μπορεί να απαντήσει:
Προκόπη, θλίβομαι και μελαγχολώ με την κατάντια του χώρου της ανανεωτικής αριστεράς, την οποία όπως θυμάσαι υπηρέτησα επί 25 συναπτά έτη (από το 1978...). Και δεν εννοώ την υποκρισία του Αλαβάνου (τον είχε "θάψει ζωντανό" τον Παπαγιαννάκη), αλλά τους ανανεωτικούς που όσο τα "ποσοστά" ήτανε ψηλά κάνανε την πάπια (48 βουλευτές θα βγαίνανε, διάολε) και καταδεχόντουσαν να κάνουν τα θελήματα των "κινηματικών", όπως π.χ. να πηγαίνει ο Κουβέλης στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να του ζητάει να μην υπογράψει, πραξικοπηματικά, ψηφισμένα από την Βουλή νομοθετήματα! Αφού ανέχονται να τους φτύνουν καθημερινά οι Γκαιμπελίσκοι του "105,5", καλά να πάθουν!
...Σε καιρούς δίσεκτους μας συνέπαιρνε η φωνή του Λεωνίδα. Η ίδια φωνή, γερασμένη πιά, χρειάστηκε να ακουστεί για να ζωντανέψει τα μισόλογα και την δουλοπρέπεια των "ανανεωτικών".... Για να εισπράξει την λύσσα της προπαγάνδας των καρίτζηδων!
Γιώργος Αδαμόπουλος
πολύ ωραίο και επίκαιρο το θέμα σου!η αλή8εια είναι ότι ο κύριος Τσίπρας αποδείχτηκε καμμένο χαρτί και ότι έκανε πολλά λάθη ενώ το όλο κάποτε κλίμα που υπήρχε για το προσωπό του ένα πρόσωπο φρέσκο και ελπιδοφόρο μεταστράφηκε 180 μοίρες.
Σίγουρα οι παραπάνω σχολιαστές γνωρίζουν πολύ περισσότερα για το θέμα αυτό αλλά δεν είναι αλήθεια ότι όλα τα υπόλοιπα κόμματα είναι το ίδιο??αν είναι να πιάσουμε δίκαια το κάθε κόμμα θα δούμε ότι ο ΣΥΝ δεν έχει καμία διαφορά από τα υπόλοιπα κόμματα.Για όλους έχουμε να προσάψουμε τα μύρια,δυζτυχώς,και αυτό είναι το χειρότερο του ΣΥΝ ότι έγινε σαν τα άλλα ενώ είχε μεγάλες προοπτικές.Αν και ο ΣΥΝ μου φαίνεται ότι έχει τις περισσότερες ελπίδεσ να απανακάμψει,να αναλογιστεί τα λάθη του και να τα διορθώσει..ίσως και όχι αλλά εγώ νιώθω ότι από όλα τα κόμματα μόνο αυτό έχει την δυνατότητα να το πράξει.νομίζω η αναγκαιότητα ενός νέου κόμματος,ΣΟΒΑΡΟΥ(γιατί έχουν δει τα ματακιά μας...!)είναι υπαρκτή.
Δε νομίζω να υπάρχει άλλο κόμμα που τόσοι πολλοί έχουν ασχοληθεί, έχουν προβληματιστεί, έχουν πασχίσει να λύσουν γρίφους γύρω από τα λάθη του και τις αγκυλώσεις του και τόσο λίγο έχει ασχοληθεί το ίδιο με τις εγγενείς του αδυναμίες, αδυνατώντας να προχωρήσει στη γενναία αυτοκριτική που απαιτείται. Αυτό για μένα σημαίνει ότι υπάρχει άπλετος χώρος - αχανές παρθένο έδαφος - για μια Νέα Αριστερά στις συνειδήσεις πολλών, αλλά εξίσου μεγάλη έλλειψη υπαρκτών πολιτικών σχημάτων που μπορούν να ανταποκριθούν στην ανάγκη αυτή.
Ίσως η περίπτωση του ΣΥΝ (που κατά τεκμήριο είχε ή έχει το πιο "απαιτητικό" κοινό, μορφωτικά και πολιτιστικά) είναι ενδεικτική της συνολικής έκπτωσης της πολιτικής: Το επίπεδο πέφτει και εδώ (ίσως λιγότερο από αλλού), με γεωμετρική πρόοδο...
Eξιλαστήριο θύμα ο Τσίπρας; Αλλά την προεκλογικό βάρος, με αποκορύφωμα την παρουσία του στο debate, ο Αλαβάνος το σήκωσε.
Το ζήτημα, βάζει στη σωστή του διάσταση ο ΙωάννηςΚ (πρώην ioannisk):
Που είναι το παράξενο που έσκασε η δημοσκοπική φούσκα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Φούσκα ήταν και έσκασε.
Έτσι είναι, δεν έχουμε μόνον τις φούσκες του χρηματιστηρίου. Αυτή τη φορά οι δημοσκοπικές (οι πελάτες τους, δηλαδή) αποφάσισαν να πλασάρουν άλλη φούσκα. Τη φούσκα Οικολόγοι-Πράσινοι, για την οποία, μέχρι τις τελευταίες μέρες, έδιναν πλασματικά ποσοστά. Πιστεύει κανείς ότι αν δεν τους είχαν βάλει στις μετρήσεις τους, θα είχαν βγάλει ευρωβουλευτή οι Οικ.-Πρά;
πολύ ευχάριστη έκπληξη αλλά... παραπλανητική η νέα, "ασυνόδευτη" απο post μουσική :-)
Κύριε Δούκα το άρθρο σας είναι ένα κλασικό άρθρο όπως τα δεκάδες που υμνούν τον ανανεωτικό ΣΥΝ σε όλες σχεδόν τις εφημερίδες και κακιώνουν τον αριστερίστικο συριζα. Οπότε, απλά δε μας λέτε και κάτι καινούργιο, σα παραλλαγή στο στοίχημα είναι.
Το ειρωνικό ύφος δεν είναι ατυχές ή θέμα μη σεβασμού σε εσένα (ενικός,νομίζω δεν ενοχλεί) αλλά η αναπαραγωγή ενός ακόμα άρθρου όπως αυτά που αναπαράγονται στο Βήμα, στο Έθνος κλπ κλπ δε νομίζω ότι προσφέρει κάτι στον άτυπο διάλογο που έχουν ανοίξει τα μέσα με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΥΝ κι τα μέλη ή τους υποστηρικτές του.
Για να προσπαθήσω να προσφέρω και εγώ αν μπορώ. Πριν όμως θέλω να προσθέσω ότι καταλαβαίνω την ανάγκη ενός κεντροαριστερού λαιφσταιλίστικου εντύπου να θέλει να υπηρετεί το ρόλο του, απλά μη νομίζεις και νομίζετε οτι κάποιοι δε το καταλαβαίνουμε. Επίσης μπορώ να καταλάβω την ανάγκη να είναι μέινστριμ η ρητορική αλλά και το συλλογιστικό σου.
"Η ευρωπαϊκή πεφωτισμένη αριστερά, που όλοι υμνούν, έχει τεθεί στο περιθώριο στον σημερινό ΣΥΝ". Υπάρχει ευρωπαϊκή πεφωτισμένη αριστερά στον ΣΥΝ; Τι πρωτάκουστη ορολογία είναι αυτή;τι θα πει πεφωτισμένη αριστερά; είναι σα τη πεφωτισμένη δεσποτεία; Και μάλλον αυτό εννοείς με την αλλαγή του ΣΥΝ από χρήσιμη αριστερά σε επικίνδυνη αριστερά; Έχασε το πεφωτισμένο ιδεολογικό corpus της; Και έγινε τι;Δογματική;
Κάτσε να τα πάρουμε από την αρχή: ο Τσίπρας φάνηκε να δημαγωγεί, ο Καρίτζης είναι wild thing, η ύπαρξη κωλοπαιδισμού(απίστευτη εξίσου ορολογία), ο Μπανιάς στον Παπούλια, η αλαζονεία για την εξουσία, ο αποκλεισμός του Παπαδημούλη, θεωρίες συνωμοσίας για το ξεφούσκωμα, ο ΣΥΝ δεν έχει θέσεις για το κέντρο της Αθήνας (τώρα εδώ είναι πολύ ύποπτο αυτό το αδιάβαστο...), Ο Αλαβάνος και το α16, η ΠΟΣΔΕΠ, Τσίπρας και Αλαβάνος τσακώνονται,τι καλός που είναι ο Κύρκος και δεν τον ακούτε, αριστερός σημαίνει σεμνότητα και αντιδεξιά πολιτική(από πότε μωρέ;;)
Είμαι μεταπτυχιακός στην πολιτική επιστήμη στο πάντειο, είμαι στη νεολαία συν εδώ και 3 χρόνια και ασχολιέμαι με την πολιτική από τα 16. Είμαι και εξεγερμένος του δεκέμβρη και άνεργος νέος 26 χρονών και άλλα αρκετά αλλά και στα λέω επειδή είναι άνισο να ξέρω μόνο εγώ ποιος είσαι εσύ και για να καταλαβαίνεις οτι δε κρύβομαι πίσω από ένα άρθρο.
Δε θα τα πιάσω όλα. Ατάκτως ειρημένα όπως είναι θα πιάνω να κοιτάζω να αποδομώ. Αριστερός σημαίνει σεμνότητα και αντιδεξιά πολιτική την εποχή που ο Κύρκος ήταν η ηγεσία του ΚΚΕ εσωτ και όλοι σεβόντουσαν ένα κόμμα που δεν επηρρέαζε εκλογικά και πολιτικά. Προφανώς τότε ναι με το 1,5% στο τσεπάκι ο κύρκος , το ΚΚΕ ακόμα και κομμάτια του αντιεξουσιαστικού χώρου (δες νώντας σκυφτούλης) σύρθηκαν πίσω από την στιβαρή συνθηματολογία και πολιτική του Αντρέα Παπανδρέου ακολουθώντας εν πολλοίς ότι μπορεί να ονομαστεί αντιδεξιά πολιτική η πολιτικά εκλογικά αντιδεξιό σύνδρομο. Αυτό όμως Προκόπη ετελείωσε τη δεκαετία του 1990 μην πω και πιο νωρίς οτι έσπασε το κκε τις συμμαχίες του με το πασοκ στους δήμους το 1985. Από εκεί και έπειτα η πάντοτε επίκληση του ΠΑΣΟΚ για αντιδεξιά, για ενότητα, για κοινή πορεία είναι πάντα το κολπάκι του για να μαζεύει τους αριστερούς του ψηφοφόρους το πασοκ. Δε θα το συνεχίσω, υπάρχει πολύ βιβλιογραφία για αυτό το πράγμα και απλά ένα ακόμα: αν πρέπει να φτιαχτεί ένα ιδεολογικό δίπολο που να συνέχει ένα ευρύτερο μέτωπο της αριστεράς αυτό τούτη τη στιγμή είναι ένα αντινεοφιλελεύθερο μέτωπο και όχι ένα αντιδεξιο. Και νεοφιλελεύθερο είναι και το ΠΑΣΟΚ από τον εκσυγχρονισμό και μετά, παρόλα τα οικονομικά ή και άλλα νοικοκυρέματα του Σημίτη.
Τώρα το ότι ο κύρκος είναι ένας 85χρονος που δε δικαίωσε τα όνειρα του παρά τους τόσους αγώνες και πρέπει σώνει και ντε να δικαιωθεί τώρα πριν τον τάφο και με αυτό τον τρόπο, δλδ συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ δε το καταλαβαίνω γιατί πρέπει να γίνει. Νομίζω πάντως οτι ο Κύρκος ήταν εκείνος ο άνθρωπος που διέγραφε τη νεολαία και μέρος του κόμματος του κατά πως τον βόλευε. Αυτός ο απόλυτος ηγέτης της ανανέωσης που είναι και αντισταλινικός τρομάρα του. Μάλιστα αυτός είναι που άλλαξε το όνομα του κόμματος του και έκανε συμμαχία με την πιο αντιευρωπαική δύναμη της αριστεράς, το ΚΚΕ. Αυτός που στην ΚΟΕ , πολύ πιο μικρή από το ΚΚΕ, βλέπει φαντάσματα ακροτήτων.
Καλά βρε προκόπη ο ΣΥΝ δεν έχει θέσεις για το κέντρο της Αθήνας; Αυτό γιατί το έγραψες δλδ επειδή πρέπει να υπηρετήσεις και εσύ το μοτο όλοι ίδιοι είναι και μιας και γράφω στην Athens Voice ας πω κάτι για την Αθήνα; Τελοσπάντων σε παραπέμπω στο πρόγραμμα της «ανοιχτής πόλης» για την απογκετοποίηση, την αποκατάσταση της ταξικής δυσαρμονίας στις διάφορες περιοχές του κέντρου, τις επιτροπές των κατοίκων για του Φιλοπάππου, τα Εξάρχεια κλπ κλπ.
Άλλο θέμα: δε ξέρω κατά πόσο η πληροφόρηση που φτάνει σε σένα είναι οτι υπήρχε ένα υγιές κομμάτι μαθητών το Δεκέμβρη που πετούσε καλές και μαλακές πέτρες το πρωι και ένα κακό κομμάτι δίποδων νέων που το βράδυ πετούσαν κακές πέτρες! σε πληροφορώ οτι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η αγριότητα των εφήβων ήταν απίστευτη και ήταν περίπου τα ίδια παιδιά ή παιδιά ιδίων ηλικιών που πετούσαν πολλά πράγματα και πρωί και βράδυ. Επίσης ο διαχωρισμός σε καλούς που εξεγείρονται και κακούς που κάνουν πλιάτσικο είναι μιντικός και κάργα αντιεπιστημονικός. Η εξέγερση δεν είναι μονοσήμαντο φαινόμενο μαθαίνουμε στη θεωρία των κοινωνικών κινημάτων, αλλά παράγει ετερόκλητα αποτελέσματα χωρίς απαραίτητα να μπορούν να αποκοπούν το ένα από το άλλο. Εκεί που κάπου γινόταν πλιάτσικο δίπλα του συνυπήρχε το φιλί δυο ερωτευμένων εφήβων που βρέθηκαν στην πορεία. Το αφετηριακό γεγονός της δολοφονίας είναι ο παραγωγός δράσεων από κει και πέρα. Και τελοσπάντων πάντα σύμφωνα με επιστημονικά τεκμήρια το Δεκέμβρη είχαμε αυτό που θα λέγαμε αρχέτυπο εξέγερσης. Και ένα αριστερό κόμμα που έχει εμπεδώσει την πουλαντζική σχέση κόμματος κινήματος (να μην καπελώνει το ένα το άλλο κλπ κλπ κλπ) έκανε για πρώτη φορά ακριβώς αυτό: μπόρεσε και στήριξε επίσημα τους εξεγερμένους και δεν καπέλωσε την κατάσταση που άλλωστε δε θα μπορούσε να ελεγχθεί.
Για την ΠΟΣΔΕΠ τι να σου πω; Το έχει φάει η δημοκρατία αυτό το κόμμα. Δε νομίζω ότι άλλο ελληνικό κόμμα θα δεχότανε να κατέβει και μια ανεπίσημη παράταξη του σε συνδικαλιστικές εκλογές τόσο κρίσιμες και να συνάπτει και συμμαχίες με όλο το δεξιό τεχνοκρατικό συρφετό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε είναι η πρώτη φορά που για τις συνδ., εκλογές στην ποσδεπ ο τύπος βοά 2 και 3 μήνες πριν και ασχλιόνται όλοι οι «σοβαροί» δημοσιογράφοι.
Λίγο ακόμα: Ο Παπαδημούλης πήρε την Τρίτη θέση ύστερα από ψηφοφορίες εσωκομματικές ανοιχτές κια διαφανείς. Τι να κάνουμε που ο συσχετισμός δύναμης δεν είναι κατά πως θα τον ήθελες εσύ; Η δημοκρατία έτσι λειτουργεί και έχει νικητές και χαμένους. Ο παπαδημούλης πήγε τρίτος γιατί έπρεπε μια συνιστώσα να μπει δεύτερη: αν έχεις συμμαχία την τιμάς, όχι πετάς ξεροκόμματα εξουσίας ή αρμοδιοτήτων , αλά πασοκ...
Ποιες είναι οι θεωρίες συνομωσίας για το ξεφούσκωμα: Δε καταλαβαίνω...
Αν ένα κόμμα λοιδορήθηκε, χλευάστηκε και του επιτέθηκαν περισσότερο από όλα εδώ και ένα χρόνο είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Η προβοκάτσια που περίμενε η Αλέκα για το ΚΚΕ είχε συμβεί στο ΣΥΡΙΖΑ από παντού: Ο Πρετεντέρης και το συγκρότημα Λαμπράκη, το ΛΑΟΣ και το ΚΚΕ, η ΝΔ και ο Πάγκαλος, όλο το μπομπολέικο...ε τι άλλο θες δλδ? Αυτός ο έρμος ο Τσίπρας ούτε να κλάσει δε μπορούσε χωρίς να χλευαστεί...
Τέλος μάλλον καλύτερα είναι να ανεβαίνει το ΛΑΟΣ και όχι η Ριζασπαστική αριστερά. Η καλύτερα να γίνει σα το Κύρκο που όλο το σύστημα της εξουσίας τον χειρκροτά αν κλάσει σε αντίθεση με τον Τσίπρα. Η καύτερα να ανέβει η Δράση και οι οικολόγοι πράσινοι. Ούτως ή αλλιώς το τίποτε συβασιλεύει παντού μαζί με τη βλακεία...(και δε το λέω για σένα αυτό...)
Σταματώ εδώ ,
θα επανέλθω αν απαντήσεις
@Ανώνυμος: Αγαπητέ, απόψεις σας και απόψεις μου...
Το μόνο που θα σχολιάσω, γιατί η κουβέντα αυτή έχει μάλλον εξαντληθεί εδώ μέσα:
Τις απόψεις μου δεν τις γράφω έτσι επειδή έδωσα ένα κείμενο στην Αthens Voice - το ανάποδο συμβαίνει. Είσης με πολλούς που γράφουν παρόμοιες απόψεις σε διάφορες εφημερίδες, δεν έχω καμία σχέση. Δεν σας δημιουργείται ποτέ η απορία, πώς τόσοι άνθρωποι συμπίπτουν στις εκτιμήσεις τους;
Και καλά οι δημοσιογράφοι, ας δεχθούμε τη θεωρία συνωμοσίας περί αστικού τύπου, που πολεμάει τον ΣΥΝ. Όλοι αυτοί οι διάφοροι ετερόκλητοι άνθρωποι εδώ μέσα (και σε όλη τη μπλγκόσφαιρα) που λένε παρόμοια πράγματα, είναι όλοι "κατευθυνόμενοι";
Υ.Γ. Διαβάστε τα παραπάνω σχόλια. Και ναι, για το κέντρο της Αθήνας, ουδέποτε, ούτε ο ΣΥΝ, ούτε η "Ανοιχτή Πόλη", εμφανίστηκαν ή συμπαραστάθηκαν στις κινητοποιήσεις/απεγνωσμένες εκκλήσεις των κατοικων και των συλλόγων τους. Και γι αυτό είμαι βέβαιος 100% - γιατί απλούστατα συμμετέχω συντονιστικά και ουδέποτε τους είδα. Δεν "γράφω για την Athens Voice", είμαι κάτοικος και ξέρω το θέμα απ' έξω και ανακατωτά...
Οι άνθρωποι συμπίπτουν στις εκτιμήσεις τους,είτε δημοσιογράφοι είτε πολίτες, είτε απογοητεύμένοι ψηφοφόροι ή μη του συριζα. Φυσικά και συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Και είναι τόσο παλιό όσο η έννοια της ιδεολογικής ηγεμονίας του Γκράμσι που πετυχαίνει ακριβώς αυτό το πράγμα: την συναίνεση, την ομογενοποίηση, την κυριαρχία των "αστικων"(κακός όρος απλά για να καταλαβαινόμαστε) ιδεών.
Δεν είμαι χυδαίος δομιστής, ήτοι τα μμε είναι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους όπως έλεγε ο Αλτουσέρ ,ούτε συνομωσιολάγνος, δλδ "όλοι πολεμούν το συριζα γιατί είμαστε έτοιμοι για επανάσταση". Αλλά η συνεχης επίθεση στο συριζα, στον Τσίπρα, στον Αλαβάνο είναι γεγονός που δε νομίζω οτι χωρεί αμφιβολία.Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε επικίνδυνος. και πολύ μάλιστα.και γι'αυτό χτυπήθηκε. Τώρα τα επιμέρους λάθη του σίγουρα υπάρχουν και η συζήτηση έχει αρχίσει. δεν υπάρχει κομμα αλάνθαστο, εκτός του ΚΚΕ.
Σε όλη τη μπλογκόσφαιρα ή σε μεγάλο μέρος της η ακροδεξιά λοιδωρείται: αλλά λαμβάνει 7% αφού είναι όλη μέρα στα κανάλια τα οποίο παράγουν απίστευτα ξενοφοβικό λόγο. Έχει και αυτό τη σημασία του για το ποιοι γράφουν μπλόγκσ (συντριπτική πλειοψηφία κεντροαριστερής προέλευσης) και κατά πόσο επηρεάζουν (λίγο, τουλάχιστον μέχρι στιγμής).
Επειδή λόγω σχολής τυγχάνει να είμαι και γω σε συνελεύση κατοίκων με αριστερό προσανατολισμό στο κέντρο (γιατί υπαρχει και του Αγ. Παντελεήμονα και είμαι σίγουρος οτι δεν εννοείς κάτι τέτοιο)με κάνει να γνωρίζω πολλούς συνασπισμένους. Εξάρχεια, Φιλοπάππου , Ελαιώνας , Κυψέλη δεν είναι απόκεντρο ή περιοχές με λίγα προβλήματα και εκεί ο ΣΥΝ ή η ανοιχτή πόλη παρεμβαίνει πολύ δυναμικά.
Σίγουρα έχουμε διαφορετικές απόψεις.Απλώς οι δικές σου μπορούν να διαβάζονται από δεκάδες χιλιάδες και οι δικές μου σε πολύ πολύ λιγότερους. Και αυτό είναι όσο να πεις άνισο.
Ρόγγας Βασίλης
@Βασίλης Ρόγγας: Ναι, για άλλες περιοχές και για τον Ελαιώνα, έχω ακούσει αυτό που λέτε. Εγώ είπα για το ιστορικό τρίγωνο - γιατί αυτό γνωρίζω. Και θεωρώ τον Συνασπισμό ασυγχώρητο, που δεν ασχολήθηκε με το πρόβλημα που είναι διάχυτο γύρω από την έδρα του! (και παρεμπιπτόντως είναι και το κέντρο αυτής της πόλης).
Μια "διαστρέβλωση" διακρίνω σε όσους συντάσσονται ιδεολογικά με ένα κόμμα - και ειδικά στη σύγχρονη αριστερά. Όλοι νομίζετε οτι το κόμμα σας δέχεται τις "μεγαλύτερες επιθέσεις", γιατί έγινε "επικίνδυνο". Δηλαδή το ΚΚΕ δεν δέχεται σφοδρές επιθέσεις; Το ΠΑΣΟΚ, που "λαμόγια το ανεβάζουν, λαμόγια το κατεβάζουν" όχι; Η ΝΔ, που είναι η κυβέρνηση που ακούει τα μύρια όσα (δικαίως, κατά την άποψη μου), περισσότερα από οποιαδήποτε κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια, δεν δέχεται επιθέσεις; Ή μήπως το ΛΑΟΣ δεν δέχεται τις σκληρότερες (ακόμα πιο δικαίως) επιθέσεις; Γιατί δηλαδή ο ΣΥΝ να μη δέχεται; Μήπως δημιουργήσατε (αυτοαναφορικά και ολίγον "αυτιστικά") αυτό το μύθο του "επικίνδυνου κόμματος";
Μήπως οι παλινωδίες και τα λάθη της ηγεσίας του (και της κομματικής πλειοψηφίας του) εκνεύρισαν πάρα πολύ κόσμο, πνευματικό και με θέσεις επιρροής, που θα ήθελε κατά τα άλλα να τον υποστηρίξει, ως μοναδική διέξοδο στο πολιτικό σύστημα; Για σκεφτείτε το...
Και τέλος πάντως διαβάστε και τα ρεπορτάζ, που μιλούν για έναν πολύ εκνευρισμένο Αλαβάνο, που "δεν ανοίγει το στόμα του, γιατί θα πει βαριές κουβέντες".. Μήπως και αυτό είναι δείγμα οτι πολύς κόσμος (που έχει απαιτήσεις από τον ΣΥΝ) βλέπει την πορεία του και τσαντίζεται;
Οι πολιτες αποδοκιμαζουν αυτους που αντι να βοηθουν στο να λυθουν προβληματα αντιθετως με τις πολιτικες τους τα εντεινουν...
Επισης, τυποι Τσιπρα δεν εχουν καμια τυχη..
Δημοσίευση σχολίου