11.1.10

Η Ελλάδα που αντιστέκεται...

“Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς δεν αντιδρά κανένας πιά”. Οι δυο χειρουργοί που κάθονται απέναντι μου είναι σχετικά νέοι, χωρίς ίχνος έπαρσης, με εξαιρετικές σπουδές στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με εμφανή την επαγγελματική ευσυνειδησία. Είναι ένα κομμάτι αυτού που λέμε “η υγιής Ελλάδα”. Απορούν με το (διοικητικό) χάλι του νοσοκομείου στο οποίο δουλεύουν, ενώ έχει εξαιρετικές υποδομές και δυνατότητες να προσελκύσει ακόμα και “ιατρικό τουρισμό” - δεν έχει όμως νοσηλευτικό προσωπικό, σαπούνι στο μπάνιο ή μαξιλάρια για τους ασθενείς. Απορούν με πολλούς συναδέλφους τους στον ιδιωτικό τομέα, που μπαίνουν στο παιχνιδάκι της φιγούρας και της αλαζονείας του “εμπορίου” - αναγνωρίζουν όμως οτι πολλοί άξιοι επιστήμονες, απογοητευμένοι από την ανεπάρκεια του δημοσίου, ίσως δεν έχουν άλλη διέξοδο. Απορούν με αυτά που βλέπουν ως δημόσια αισθητική στην τηλεόραση. Απορούν με τη διαπλοκή της εξουσίας σε κάθε επίπεδο. Απορούν και εξίστανται..


“Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε-γέλασε” - ακόμα. Άλλη μια από τις φράσεις με τις οποίες έγραψε ιστορία. Σε όλη την άνοδο από το Αντίρριο στα Γιάννενα ακούω Διονύση Σαββόπουλο, με αφορμή μια έκδοση κυριακάτικης εφημερίδας. Σε πολλούς ίσως δεν είναι συμπαθής, ως δύσκολος χαρακτήρας - ίσως γιατί είχε και άτυχες στιγμές, όπως εκείνος ο “ξυρισμένος” δίσκος, επί Μητσοτάκη. Για μένα ήταν πάντα ο κορυφαίος “τρίτος”, μεταξύ των Θεοδωράκη-Χατζιδάκη, ο Έλληνας Lucio Dalla, με ολίγην από Bob Dylan. Ίσως είναι οι παιδικές μνήμες - μεγάλωσα μαζί του. Η ανθολογία έχει μερικές καραμπινάτες “απουσίες”, όπως το “Γεννήθηκα στη Σαλονίκη”, απ’ όπου μάθαμε την Πρωτοψάλτη και η συγκλονιστική “Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη”. Σε αποζημιώνει μια άλλη ιστορική στιγμή, Ζεϊμπέκικο με τη Μπέλου - και πολλοί ακόμη “ανατριχιαστικοί” στίχοι..

“Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια”, δεν πας στα Γιάννενα - το πρώτο λόγω ομίχλης πολλές φορές, άσε που είναι και πανάκριβο. Πας δύσκολα και από απαίσιους και επικίνδυνους δρόμους. Μόλις όμως πατήσεις ένα σύγχρονο κομμάτι αυτοκινητόδρομου, όπως τα λίγα χιλιόμετρα της Ιονίας Οδού που έχουν φτιαχτεί στο Αγρίνιο ή την Εγνατία Οδό, που είναι σχεδόν τελειωμένη, καταλαβαίνεις πόσο πίσω είμαστε - ακόμα. Μόνο η Κορίνθου-Πατρών, κύρια είσοδος της χώρας από τη Δύση, αρκεί. Κι όσο κι αν (ενδεχομένως σωστά) λένε οι οικολόγοι οτι ο προσανατολισμός της χώρας είναι επί δεκαετίες λάθος κι οτι θα έπρεπε να είχαμε αναπτύξει τον σιδηρόδρομο, τόσο δεν μου βγάζει κανείς από το μυαλό οτι αν δεν αποκτήσουν οι τέσσερις κατευθύνσεις (ΠΑΘΕ/Αιγαίου, Αθηνών-Πατρών, Ιονία οδός, Εγνατία οδός) ολοκληρωμένους αυτοκινητοδρόμους, δεν μπορούμε να μιλάμε για ευρωπαϊκή χώρα...

“Τεράστια επαγγελματική επιτυχία - γκραν σουξέ!” Το πώς καταστρέψαμε την αναπτυξιακή μας δυνατότητα επί δεκαετίες, εξηγείται συνοπτικά - ίσως και λίγο “τρομολαγνικά” για το μέλλον μας στο ευρώ - εδώ. Απεμπολήσαμε τις ευκαιρίες να αναπτύξουμε μια στοιχειώδη βιομηχανία (π.χ. μεταποιήσεις οχημάτων), ώστε να βελτιώσουμε το ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών. Ίσως τότε να μπορούσε να σταθεί το περιβαλλοντικό μέτρο της απόσυρσης, που τώρα καταργήθηκε λόγω έλλειψης χρημάτων και βούλησης να μην ενισχυθούν κι άλλο οι εισαγωγές. Μάθαμε να αναπτυσσόμαστε στρεβλά, “βολεψιακά”, χωρίς κανόνες - και με δανεικά. Στον τομέα των υπηρεσιών, που θα μπορούσαμε να εκμεταλλευτούμε τον φυσικό και πολιτιστικό μας πλούτο, προτιμήσαμε την απαίδευτη και αυθαίρετη κακογουστιά και καταστροφή. Γίναμε νεόπλουτοι, δήθεν περήφανοι “παραλήδες” - στην ουσία παράσιτα του ευ ζην. Πήραμε διαζύγιο με τη σοβαρότητα - και μέσα στο “large” μας σταματήσαμε κάθε είδους κατακραυγή, ακόμα και στην πιο γελοία και προσβλητική κατάσταση. Επιτρέψαμε την επαναληπτική διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, αρνηθήκαμε να βάλουμε κανόνες σε οτιδήποτε και την τελευταία πενταετία, ξεφύγαμε πέρα από κάθε όριο - και τώρα το πληρώνουμε.


“Που πας παλληκάρι, ωραίο σα μύθος...” Ή μάλλον, “πού πας Καραμήτρο”...

-- Να εκσυγχρονίσουμε τη χώρα, να μειώσουμε τους δήμους και να γλυτώσουμε από 4 χιλιάδες Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, τους μισθούς και τις επιτροπές τους; Αντιδρούν οι δημαρχαίοι και οι "βουλευταίοι" του ΠΑΣΟΚ (και όχι μόνο), γιατί θα χάσουν τη θεσούλα τους.

-- Να εκσυχρονίσουμε επιτέλους τον πολιτικό βίο και να περιορίσουμε κάπως το μαύρο πολιτικό χρήμα και τη διαφθορά; Να βελτιώσουμε το επίπεδο των βουλευτών, μειώνοντας τους κυρίους “βαφτίσια - γάμοι - χαιρετούρες” και καταργώντας τους “για-να-πάρω-εκατό-χιλιάδες-σταυρούς-δώσε-μου-μπάρμπα-δεκάδες-εκατομύρια”; Όοχι, αντιδρούν στην αλλαγή του εκλογικού νόμου σύσσωμα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ΚΑΙ βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, βεβαίως βεβαίως - διότι ο σταυρός είναι "δύναμη".

-- Να περιορίσουμε τη φοροδιαφυγή, αυξάνοντας τις αποδείξεις - ειδικά από συγκεκριμένες κατηγορίες επαγγελμάτων, που προκλητικά αρνούνται τη συμμετοχή στα φορολογικά βάρη; Απίστευτη επιχειρηματολογία από επαγγελματίες οτι “όλοι τα παίρνουνε κι εγώ πρέπει να ισορροπήσω το μαγαζί μου, γιατί να τους τα δώσω με τέτοιους δρόμους που έχουμε, να τα πάρουν πρώτα από τους νταβατζήδες, δεν θα δουλεύω εγώ για το κράτος, δεν ντρέπονται που θα συμπληρώνει η γριά η μάνα μου λίστα με τις αποδείξεις” - και άλλα φαιδρά.

-- Να αποδώσουμε επιτέλους αξιοπρέπεια και να λύσουμε αυτό το απίστευτο τέλμα με την ιθαγένεια των μεταναστών - έστω να συζητήσουμε πώς; Όχι βέβαια, το έθνος κινδυνεύει..

-- Να απαλλαγούμε από απαράδεκτα φαινόμενα αστυνομικής κτηνωδίας και βασανισμών - και να ξεκαθαρίσουμε οτι η Ελλάδα είναι μια χώρα που σέβεται αρχές και δικαιώματα; Όχι βέβαια, πάντα θα υπάρχουν συνεχώς κάποιοι (νέοι) ένστολοι, που αποδεικνύουν οτι δεν παίρνουν το μήνυμα. Να δω, θα φορούν τα διακριτικά τους, από δω και πέρα ή θα πρέπει να τους καταγγέλουν οι πολίτες;

-- Να θυμηθούμε οτι όλα τα παραπάνω είναι προεκλογικές εξαγγελίες - γνωστές σε όλους;


“Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει...” Μόνο που είναι ανάποδα από αυτό τραγουδούσες, αγαπητέ Νιόνιο. Πέρα από τις όποιες κυβερνητικές παλινωδίες και κακούς ή καθυστερημένους χειρισμούς, επιμένει η Ελλάδα της υστέρησης, του βολέματος, του κοινωνικού κυνισμού - δεκαετίες τώρα. Και δεν είναι τόσο εξιδανικευμένα, αυτά που τραγουδούσες, για τον Ελληνισμό, τις κοινότητες του και τα γλέντια του - τα σύμβολα του (αν και είπες και τα σύκα-σύκα, σ’ εκείνο το αντιαισθητικό “Κωλοέλληνες”, στο “χειρότερο του Ελληνισμού κομμάτι, στην Ελλάδα ζεις”): Κακομαθημένοι είμαστε, για να το πω κομψά. Και για τα τελευταία παραδείγματα, θα δανειστώ τα λόγια ενός παλιού, αλλά πάντοτε - κατά την ταπεινή μου άποψη εύστοχου - του Ριχάρδου Σωμερίτη:

Το ερώτημα είναι νόμιμο: συνήθως αυτές οι πρακτικές δεν είναι «μεμονωμένες». Συνήθως, επίσης, τις «καλύπτουν» κάποιοι γαλονάτοι. Και κάποιοι «ελληναράδες». Και ανάμεσά τους μερικοί που πολύ θα ήθελαν να λιντσάρουν τη Ρεπούση, τη Δραγώνα και κάθε κατά την άποψή τους «ανθέλληνα»: όλα αυτά «πάνε πακέτο».




Το post συνοδεύεται από το πιο διαχρονικό χαριτωμένο blues που έγραψε ποτέ ο Σαββόπουλος - από τον Μπάλλο.

Tο ωραιότερο εξώφυλλο που είχε ποτέ ο Σαββόπουλος (δια χειρός Αλέξη Ακριθάκη) είναι από το http://p.playme.com, ενώ η φωτογραφία του Λάκη Παπαστάθη να κινηματογραφεί τον Σαββόπουλο από το www.mousikaproastia.blogspot.com.

buzz it!

19 σχόλια:

Τσαλαπετεινός είπε...

Ευφυέστατο!

BΑΣΩ είπε...

Με τούς γιατρούς το έζησα πολύ καλά στο πετσί μου.Με την αδελφή μου με καλπάζοντα καρκίνο διάσημος ογκολόγος της Θεσσαλονίκης σε υπερσυγρονο νοσοκομειο της Πόλης να δηλώνει κυνικά σε δυό απελπισμένες γυναίκες ,'δυστηχώς αυτές ειναι οι δυνατότητες του νοσοκομείου δεν υπάρχουν αλλοι γιατροι,τα παράπονα σας στον υπουργό'.Στο συγκεκριμένο νοσοκομείο υπάρχουν μονο τρείς ογκολόγοι οι οποιοι αν τα υπολόγισα σωστά έβλεπαν περίπου εκατό ασθενείς την ημέρα.Δεν μπορώ να το ξεχάσω ακόμα.

gasireu είπε...

Ακριβώς όπως τα λέτε.
Ουσιαστικά είμαστε η πρώτη ανατολική χώρα που καλείται να γίνει δυτική, χτες.
Η αλλαγή φέρνει αντίσταση. Λογικό. Παράλογο είναι που πολλοί δεν δέχονται αυτή την αλήθεια ως επιτακτική ανάγκη, αυτό θα ήταν ίσως το πρώτο και μεγαλύτερο βήμα.
Η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να γίνει πραγματικά μια δυτική χώρα αν δεν αποφασίσει να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό της. Ένας σύγχρονος ουμανισμός που θα μας απομακρυνε απο την παράνοια του ρουσφετιού και ολα τα κατάλοιπα του παλιού κόσμου, όπως περίπου τα λέει και ο Σ.Ράμφος.

logia είπε...

Η Ελλάδα που αντιστέκεται
μα δεν ξέρουμε σε τι!
Ποτάμι που χτυπάει σε φράγματα, άλλοτε καλά, άλλοτε άσχημα...
Σε όλα αντιστεκόμαστε
και τα καλά και τα κακά
μη χαλάσουμε τη βολή μας.
Να επενδύσουμε στα παιδιά μας. Να γίνουμε συνειδητοί γονείς με όλη τη σημασία της λέξης. Να διαμορφώσουμε χαρακτήρες.
Και οι εκπαιδευτικοί μας να γίνουν Παιδαγωγοί. Πάλι με όλη τη σημασία της λέξης.
Χάσαμε το νόημα της αγωγής. Χάσαμε το νόημα του σχολείου.
Κατασκευάζουμε πρόβατα
τεχνοκράτες
μελλοντικούς κλέφτες
ή στην καλύτερη περίπτωση
αδιάφορους πολίτες.
Από μας! Όλα από μας εξαρτώνται.
Πώς θα μεγαλώσουμε και πώς θα "παιδεύσουμε" τα παιδιά μας!
Αλλιώς..."όλα αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν"...
Ευχαριστώ για την αφορμή που μου έδωσες!!!
καλή βδομάδα

Prokopis Doukas είπε...

@Τσαλαπετεινός: Τιμή μου... :-)

@ BΑΣΩ: Μα και στα Γιάννενα, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το προσωπικό - το νοσηλευτικό ιδίως...

@gasireu: Γι αυτό με εκνευρίζουν οι διάφοροι νεορθόδοξοι και ανατολικο/εθνικολάγνοι (μεταξύ των οποίων και ο Σαββόπουλος μια εποχή), που δηλώνουν τοόοσο περήφανοι για την "ανατολική" μας υφή - λοιδωρώντας τη δύση και τους "ευρωλάγνους"...

@logia: Και συνεχίζοντας τη σκέψη μου, το ίδιο με ενοχλούν και όσοι λοιδωρούν τον εκσυγχρονισμό, την ποιότητα και την πρόοδο... Γιατί έτσι "όλα αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν"...

Ι.Σ. είπε...

Νομίζω ότι είναι άλλο πράγμα ο ποιητής Σαββόπουλος και άλλο ο μουσικός. Πράγματι ως ποιητής είναι από τους καλυτερους στην Μεταπολεμική ποίηση-κατά την άποψή μου- όμως το βρίσκω υπερβολικό να ιεραρχείται τρίτος μετά τους Χατζιδάκι και Θεοδωράκη.

nikos10 είπε...

«Να απαλλαγούμε από απαράδεκτα φαινόμενα αστυνομικής κτηνωδίας και βασανισμών - και να ξεκαθαρίσουμε οτι η Ελλάδα είναι μια χώρα που σέβεται αρχές και δικαιώματα;»
Όχι βέβαια. Ποτέ πριν συλληφθούν όλοι οι τρομοκράτες!

Να παρατηρήσω δε ότι η πρόσβαση στα Ιωάννινα από τη Βόρεια Ελλάδα είναι πλέον πολύ εύκολη, μέσω Εγνατίας Οδού (Θεσσαλονίκη - Ιωάννινα σε 2,5 περίπου ώρες).

Librofilo είπε...

Ωραίο το ποστ ως συνήθως.Μόνο μια μικρή επισήμανση, ο στίχος του Σαββόπουλου «Εδώ είναι Βαλκάνια κλπ» είναι σχεδόν ακριβής αντιγραφή από το εξαιρετικό ποίημα του Εγγονόπουλου «Όρνεον 1748»,όπως μπορείτε να δείτε εδώ http://www.engonopoulos.gr/_homeEL/poem08.html
Θα ήταν ενδιαφέρουσα μιά «μελέτη» για τα copy/paste του Νιόνιου, που βέβαια δεν αναιρούν την αξία του ως καλλιτέχνη.

Prokopis Doukas είπε...

@Ι.Σ.: Η ιεράρχηση είναι απολύτως προσωπική - έχει σχέση με τα βιώματα μου. Ας πούμε, δεν μεγάλωσα με τον Λοίζο ή τον Ξαρχάκο, καθόλα μεγάλους συνθέτες...

@nikos10: Ευχαριστώ για την εύστοχη παραπομπή.. :-)

Υ.Γ. Ναι, αλλά από την Αθήνα δεν συμφέρει να πας από Θεσσαλονίκη για τα Γιάννενα. Οπότε, περνάς από Λαμία, Δομοκό, Τρίκαλα, Παναγιά γαι να βγεις στην Εγνατία...

@ Librofilo: Δεν το ήξερα, ευχαριστώ. Ο Σαββόπουλος νομίζω είχε κατηγορηθεί και για το Ντιρλαντά, το οποίο είχε μάλλον "υποκλέψει" από το συνθέτη του, παρουσιάζοντας το ως δικό του στην αρχή...

Όχι βέβαια, δεν μειώνουν την αξία του...

Athena είπε...

Καλή χρονιά, κύριε Δούκα!

Αν και συνήθως συμφωνώ απολύτως με τις αναλύσεις σας, αυτή τη φορά έχω δύο μικρές επισημάνσεις (έτσι, για αλλαγή :-))ως προς το πολιτικό, και όχι ως προς το καλλιτεχνικό σκέλος της. Καμία αντίρρηση για την ανάγκη των μεταρρυθμίσεων, ιδίως δε για τα τρία τελευταία σημεία που αναφέρετε (το φορολογικό, τη μεταναστευτική πολιτική και την αστυνομία). Όσον αφορά τα δύο πρώτα σημεία, όμως, νομίζω ότι οι όλες οι αντιδράσεις δεν ανάγονται στην υστεροβουλία των τοπικών "αρχόντων" και πολιτευτών. Σήμερα, μετά τον Καποδίστρια Ι, υπάρχουν χωριά-δημοτικά διαμερίσματα που βρίσκονται σε απόσταση μιάμισης ώρας από την έδρα του αντίστοιχου Δήμου, με αποτέλεσμα τη διοικητική και ουσιαστική απομόνωσή τους. Από την άλλη πλευρά, είναι ζητούμενο κατά πόσον οι μεγαλοι Δήμοι, που προέκυψαν μετά το 1997, εκτελούν πιο επιτυχημένα τις λειτουργίες τους ή αν πρόκειται για άλλη μια εστία κακοδιαχείρισης και ρουσφετιών. Τέλος, όσον αφορά το εκλογικό σύστημα, νομίζω ότι το γεγονός ότι ο υπό επεξεργασία εκλογικός νόμος εμπνέεται από το σύστημα ενός ομοσπονδιακού κράτους, που διαθέτει δύο Βουλές δικαιολογημένα προβληματίζει πολλούς από εμάς, κυρίως ως προς τον δημοκρατικό χαρακτήρα και την αντιπροσωπευτικότητά του. Με όλα αυτά θέλω να πω ότι η μεταφορά "πετυχημένων" πολιτικών και διοικητικών μοντέλων άλλων χωρών μπορεί να υπηρετήσει τον εκσυγχρονισμό της χώρας, αρκεί να γίνει με σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων της.

ΥΓ: Ο χαρακτηρισμός "κακομαθημένοι" είναι πράγματι πολύ κομψός για να μας περιγράψει!

Prokopis Doukas είπε...

@Athena: Ok, ας συζητήσουμε αυτά τα δύο σημεία..

Δέχομαι οτι μπορεί να υπάρχουν προβλήματα στην εφαρμογή της "συμπύκνωσης" των δήμων, αλλά σε γενικές γραμμές ο ισχυρότερος δήμος είναι προς το συμφέρον του δημότη. Το οτι είναι εστία κακοδιαχείρισης η αυτοδιοίκηση είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει - αλλά όχι με το να μείνουν μικροί οι δήμοι. Αυτό που λέει το πολιτικό ρεπορτάζ είναι όμως οτι οι αντιρρήσεις αυτές είναι τις περισσότερες φορές προσχήματα, διότι θα χαθούν θεσούλες...

Το εκλογικό σύστημα μας θέλει επειγόντως αναμόρφωση. Οι τεράστιες περιφέρειες (τύπου Β' Αθηνών) πρέπει οπωσδήποτε να σπάσουν, γιατί είναι η εγγυημένη διαφθορά. Κατά την προσωπική μου ο σταυρός θα πρέπει (αφού δυστυχώς δεν πρέπει να εκλείψει) να περιοριστεί στο ελάχιστο - διότι αντιπροσωπεύει την απόλυτη κατινιά/διαφθορά/δημαγωγία. Ποτέ δεν είδα τους εκλεκτούς των αρχηγών να είναι χειρότερης ποιότητας από τους "ελέυθερους σκοπευτές" του σταυρού - το αντίθετο μάλιστα. Θυμίζω οτι η υιοθέτηση του γερμανικού μοντέλου ήταν προεκλογική εξαγγελία του ΠΑΣΟΚ και εγκρίθηκε από τον ελληνικό λαό...

Καλή Χρονιά! :-)

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Προκόπη, οι διαπιστώσεις που κάνεις τόσο για τα δημόσια έργα που καθυστερούν στην ευρύτερη περιοχή καταγωγής μου όσο και για τους τοπικούς άρχοντες, για μένα, αλλά και για τους συμπατριώτες μου δεν είναι μόνο διαπιστώσεις, είναι η χρόνια μικροαστική και μίζερη πραγματικότητα. Εννοείται πως συμφωνώ με χίλια στις παρατηρήσεις και στις προτάσεις σου. Καταννοώ πλήρως τις ενστάσεις της Athena σχετικά με την αποτελεσματικότητα του Καποδίστρια ΙΙ-Καλλικράτη.Όμως η πραγματικότητα είναι πως αρκετοί Καποδιστριακοί δήμοι, παραμένουν δήμοι μόνο τυπικά. Ο πληθυσμός που είναι εγγεγραμμένος στα δημοτολόγιά τους είναι εν πολλίς πλασματικός, καθώς οι περισσότεροι δημότες τους είναι κάτοικοι των πόλεων. Και τέλος εννοείται πως τα τοπικιστικά, κομματικά και προσωπικά μικροσυμφέροντα θίγονται από οποιαδήποτε ουσιαστική μεταρρύθμιση που βάζουν φρένο σε κάθε ιδιοτέλεια και σκοπιμότητα.

ΕΛΕΝΑ

Prokopis Doukas είπε...

@ΕΛΕΝΑ: Πάντως η Βόρεια Ελλάδα είναι πλέον πολύ μπροστά από δρόμους... Για περάστε από το νότο, να δείτε.. :-)

john savvopoulos είπε...

Καλησπέρα Προκόπη! Εξαιρετικό κείμενο!

Να σαι καλά.

Prokopis Doukas είπε...

@John Black: Ευχαριστώ αγαπητέ...

Athena είπε...

Βεβαίως οι ισχυροί Δήμοι είναι προς όφελος των Δημοτών. Αλλά τι σημαίνει ισχυρός Δήμος; Ένας παράγοντας ισχύος είναι ο οικονομικός. Τίθεται, λοιπόν, το περίφημο θέμα των «πόρων της τοπικής αυτοδιοίκησης». Παραδέχομαι ότι για πολλούς το ζήτημα αυτό αποτελεί άλλοθι για να κατακρίνουν αόριστα τις αλλαγές, αλλά έχει και την ουσιαστική σημασία του, γιατί η εικόνα των υπερχρεωμένων Δήμων, που εξαρτώνται από την κρατική χρηματοδότηση δεν είναι καθόλου σπάνια. Λογικά, βέβαια, αυτή η αλλαγή θα μειώσει τα λειτουργικά έξοδα των Δήμων. Ωστόσο, αν μεγαλύτεροι Δήμοι σημαίνει και περισσότερες αρμοδιότητες, τα απαιτούμενα κονδύλια δεν είναι αμελητέα. Από την άλλη πλευρά, νομίζω ότι η ισχύς του Δήμου πρέπει να είναι και πολιτική, οπότε εξαρτάται κυρίως από τη συμμετοχή των Δημοτών στα κοινά του Δήμου. Έχουμε καταλήξει να αναζητούμε νέους θεσμούς «Τοπικής Δημοκρατίας», όπως τα τοπικά συμβούλια νέων (πέρσι ανακάλυψα με έκπληξη ότι από το 1999 έχουν θεσμοθετηθεί Τοπικά Συμβούλια Πρόληψης της Εγκληματικότητας (!!!) http://www.astynomia.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=194&Itemid=191〈= , αλλά αυτό μπορεί να αποτελεί και θέμα άλλου post ;-) )., ενώ ταυτόχρονα απομακρύνουμε το κέντρο λήψης αποφάσεων. Δεν είναι λίγο αντιφατικό αυτό; Με ποιο κίνητρο θα αυξηθεί η συμμετοχή στα συμβούλια νέων εάν αυτά συνεδριάζουν στην απομακρυσμένη έδρα του αντίστοιχου Δήμου;

Εντέλει, ήθελα να καταλήξω στο ότι δεν διαφωνώ με τη μεταρρύθμιση της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά φοβάμαι μήπως πίσω από πομπώδεις τίτλους τύπου «Νέα αρχιτεκτονική…» κρύβεται μια εσπευσμένη προσπάθεια να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις, χωρίς ουσιαστική μελέτη και αναφορά στις τοπικές ιδιαιτερότητες. Φοβάμαι, επιπλέον, ότι στην προσπάθεια να περιοριστούν οι τοπικοί «άρχοντες», οι «θεσούλες» και τα μικροπολιτικά συμφέροντά τους αγνοηθεί ο ειλικρινής προβληματισμός των τοπικών κοινωνιών. Χωρίς να την προτείνω σαν παράδειγμα προς μίμηση – σαφώς και παρουσιάστηκαν πολλά μειονεκτήματα στην εφαρμογή του - αλλά σαν υπόθεση για προβληματισμό, αναφέρω τη γαλλική περίπτωση: στην προσπάθεια μείωσης των Δήμων οι τοπικές κοινωνίες αντέδρασαν ισχυρά. Αποτέλεσμα: διατηρήθηκαν 36.000(!) Δήμοι και δημιουργήθηκε ένας νέος θεσμός διαδημοτικής συνεργασίας (intercommunalités) με αποφασιστικές αρμοδιότητες. Νομίζω ότι είναι ένα παράδειγμα του πώς ότι με ουσιαστική διαβούλευση μπορούμε να καταλήξουμε σε συνθετικές λύσεις, που αρχικά δεν φανταζόμαστε καν.

Σταματώ, γιατί καταχράστηκα τον χώρο σας και τον χρόνο σας και επιφυλάσσομαι για το εκλογικό σύστημα :-)))

Idom είπε...

Άουτς! Ωχ!
Ουχ! Βάι , βάι...
Πονάωωωωωω!!!

(Ότι και να κάνω, η Ελλάδα με πληγώνει!)

:-)

Idom

Prokopis Doukas είπε...

@ Athena: Δεν στερούνται βάσης όσα λέτε... Εγώ εστιάζω πάντα στα πραγματικά κίνητρα των ανθρώπων, αυτά που προσπαθεί να καλύψει η ανατολίτικη κουτοπονηριά. Δεν λέω να μην υπάρχουν επιφυλάξεις, αλλά φοβάμαι οτι κυρίως είναι τα προσωπικά συμφέροντα που αντιδρούν...

Υ.Γ. Καμία κατάχρηση, ο χώρος υπάρχει ακριβώς γι αυτό που κάνετε - να συζητάτε με αναλυτικά επιχειρήματα...


@Idom: "Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει", επίσης... :-)

δύτης των νιπτήρων είπε...

Επιστρέφοντας προς στιγμήν στον Σαββόπουλο, να σημειώσω ότι ο ίδιος το γράφει στο εξώφυλλο του "Μπάλλου" ότι ο στίχος είναι του Εγγονόπουλου, ενώ το "Ντιρλαντά" το έχει ως παραδοσιακό. ¨Κάποιος τον πήγε στα δικαστήρια, τότε, υποστηρίζοντας ότι το είχε γράψει ο ίδιος και δεν ήταν δημώδες.

ShareThis