"Έχω τα Χρόνια μου Πολλά!"

Σήμερα κλείνω ένα χρόνο μαζί σας - μέσω διαδικτύου, εννοώ. Αυτό το blog, που άρχισε από “μιμητισμό” και διάθεση εξερεύνησης, κατέληξε να είναι ένα κομμάτι της ζωής μου - και σίγουρα ένας τρόπος έκφρασης (όχι μόνο επαγγελματικής), που με έκπληξη μου, “συνοψίζει” όλα όσα έχω κάνει μέχρι τώρα και ταυτόχρονα αποτελεί ένα βήμα παραπέρα.

Με το blog ξαναθυμήθηκα τις ραδιοφωνικές μου μέρες - και τη προσπάθεια συνδυασμού ενός κειμένου ή μιας είδησης με ένα μουσικό (ή στιχουργικό) feeling. Συστηματοποίησα τη διαδικασία συλλογής πληροφοριών και παράθεσης των πηγών - επίπονη πολλές φορές. Έκανα πιο προσωπική την έκφραση γνώμης, που είχα ήδη εδώ και έξι χρόνια στην Athens Voice. Και ανακάλυψα τη χαρά του “προσωπικού publishing”, που περιλαμβάνει την επιλογή φωτογραφιών και το layout μιας σελίδας - τη συνολική αισθητική μιας παρουσίασης.


Μερικά στατιστικά στοιχεία από τον ακούραστο μετρητή (η μέτρηση άρχισε στις 17 Ιανουαρίου του 2009, αλλά τρεις ημέρες δεν θα μας κάνουν τη διαφορά): Μέσα σ’ ένα χρόνο λοιπόν, πάνω από 79 χιλιάδες διαφορετικοί (ανά ημέρα) άνθρωποι επισκέφθηκαν το blog αυτό (μπορεί και κατά λάθος, αλλά δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω) και με τις επαναλήψεις (reloads) ξεπέρασαν τις 104 χιλιάδες επισκέψεις.

Μέσος όρος “μοναδικών” επισκέψεων την ημέρα, οι 216. Μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στις 10 Ιουνίου, μετά τις ευρωεκλογές, με 483 επισκέψεις - άρα η πολιτική (και μάλιστα το ζήτημα της ανανεωτικής αριστεράς, με το post “Γιατί αποδοκιμάστηκε και ο ΣΥΡΙΖΑ”) παραμένει το κορυφαίο θέμα, που μπορεί να διευρύνει την απήχηση ενός blog σαν το δικό μου, σε μεγαλύτερο κοινό.

Μέσος όρος “μοναδικών” επισκέψεων το μήνα, οι 6084, με καλύτερο μήνα τον Οκτώβριο (7765) - αν και κάτι μου λέει οτι θα τις ξεπεράσετε τον Ιανουάριο. Πιο δημοφιλής μέρα η Τετάρτη (16.44% των επισκέψεων της εβδομάδας) και πιο δημοφιλής ώρα η 13.00-14.00, με 5.89% του εικοσιτετραώρου.

Αν μοιράζεστε μαζί μου τη διαστροφή για τις στατιστικές και τα νούμερα, δεν έχετε παρά να πατήσετε το εικονίδιο, κάτω από τη φράση “πόθεν έσχες;” - είναι αξιόπιστο και ουδεμία σχέση έχει με τα “Greek Statistics”...

Πριν από ένα χρόνο λοιπόν, στις 14 Ιανουαρίου, δημοσίευσα ένα μάλλον άτεχνο κείμενο εμπνευσμένο από ένα πολύ ωραίο σπίτι, που συνοδευόταν από δικές μου φωτογραφίες από τη Σύρο. Η υποδοχή σας ήταν πολύ θερμή και με εξέπληξε - με τη βοήθεια και δημοφιλών blogger, που με “διαφήμισαν” και τους ευχαριστώ πολύ. Σήμερα, μπορώ να αναφωνήσω λοιπόν, σαν την τετράχρονη Άρτεμη, οτι ως blogger πια κι εγώ “έχω τα χρόνια μου πολλά”...

Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα να “υπηρετώ” αυτό το καινούργιο μέσο - ελπίζω πολύ. Σε κάθε περίπτωση, σας ευχαριστώ όλους, όσοι με τιμήσατε σε αυτή την προσπάθεια. Και ιδιαίτερα εσάς, που επικοινωνείτε τακτικά - ειδικά όταν θέτετε ενδιαφέροντα ζητήματα και παραμέτρους προς συζήτηση. Γιατί η ζωή είναι ωραία, όταν εκφράζουμε θετικά συναισθήματα και όταν συλλογιζόμαστε δημιουργικά...





H φωτό είναι από το www.elitefreelancing.com και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

Δεν θα μπορούσε να ταιριάζει καλύτερα κομμάτι, από αυτό που τραγουδάει η Ισπανίδα Luz Casal, στα "Ψηλά Τακούνια" του Pedro Almodovar.