12.11.11

Σαν σήμερα, 39 χρόνια πριν...

Αρ. Πρωτοκόλλου 617785 18 Νοε. 1972 (Δ. Σχέσεις)


Εν Ξηροκάμπιον τη 12.11.72

Να με συνχορίται για το θάρος μου και την ανορθογραφία μου. Δεν ξέρω πώς να αποτανθό και πός να ζητήσο κάτι οπού επιθυμό. Ήμε μητέρα 7 εφτά παιδιών. Το μεγαλήτερο μου 29 χρονών και το μικρότερο μου 8. Ήμαστε φτωχή οικογένεια. Η περιουσία μας είνε ένα μισοτελειομένο σπίτη και ένα κτιματάκι με 35 ελαιόδενδρα. Αποφάσισα κατόπιν συνενοήσεως του συζύγου μου να πάρομε ένα παιδάκι από το Βιετνάμ, όπου μένουνε ορφανά από τους σκληρούς πολέμους και πεθένουνε από την ποίνα. Σας θερμοπαρακαλό φροντίσεται να μου απαντίσεται με ένα σας γράμα ή με την πρωινή σας ανακίνοση. Να μου γνωστοποιήσεται εάν είνε δυνατόν να εκπλιροθή ή επιθυμία μας. Ας πώ οτι έχω 8 παιδιά. Επείσις θέλω να είνε αγοράκι και μικρό 2-3 χρονών. Ας είνε και μικρότερο τα ψύχουλα να μάση από το τραπέζι θα ζήση ότι ανήκη στα φτωχά μου πεδιά θα ανοίκη και σε αυτο. Θα το ιδιοθετήσο. Θα το κάνο πεδί μου. Σας παρακαλώ φροντίσεται θα περιμένο με αγωνία την απάντισή σας. Θα νιόσο μεγάλη ανακούφιση να σωθή έστω και μιά ψυχούλα μέσα από της φλόγες του πολέμου.

Με εκτίμιση και σεβασμό

Η σίστασί μου

Σοφία Χρ. Κονίδη

Ξηροκάμπιον Σπάρτης
Ν. Λακωνίας


Υ.Γ. Ότι απέτιση πλιρομής έχετε, να μου το γράψεται αμέσως θα σας τα στίλο.










Το γράμμα αυτό βρέθηκε στο αρχείο μιας φίλης (άγνωστο προς ποιά υπηρεσία απευθύνεται και από ποιά πρωτοκολλήθηκε), ικανό να μας βάλει σε σκέψεις για το πώς ήταν ο κόσμος και η Ελλάδα πριν από μόλις 4 δεκαετίες - και για την ανθρωπιά που αποπνέει. Είναι αυθεντικό (δεν είναι του Μποστ), διατήρησα αναλλοίωτη την ορθογραφία, προσθέτοντας μόνο μερικά κεφαλαία γράμματα και αφαιρώντας κάποια σημεία στίξης.

Η φωτό του μεγάλου Sidney Bechet από το www.drlarryross.com

Το post συνοδεύεται από το "Si Tu Vois Ma Mere" ("Αν δεις τη μητέρα μου"), που ήρθε πρόσφατα και πάλι στην επικαιρότητα, από το soundtrack της τανίας του Woody Allen "Midnight In Paris", από τον Αμερικανό Sidney Bechet.

buzz it!

11 σχόλια:

Νίκος Κιτωνάκης είπε...

Ο ανθρωπισμός, η έγνοια για τον άλλο, η συμπαράσταση στον πόνο, ποτέ δεν έλειψαν από τούτο το λαό. Άλλα είναι τα χουνέρια του. Άλλα είναι τα δαιμόνια που τον κατατρέχουνε.

Στα σίγουρα ήμασταν πιο αγνοί τότες. Πιο ανυποψίαστοι. Ύστερα ήλθαν τα ΚΠΣ, τα sms, τα δομημένα, τα αδόμητα, τα τρέντι και τα μαστ. Και μας ισοπεδώσανε γαμώτο. Αλλά δική μας η ευθύνη και γι'αυτό.

Άραγες να υιοθέτησε εκείνη η αρχετυπική μάνα από τη Σπάρτη, ένα ορφανό βιετναμεζάκι; Κι αν ναι, θα'θελα ειλικρινά να το συναντήσω και να μου ιστορήσει εκείνο το τι σημαίνει Ελλάδα.

Prokopis Doukas είπε...

@Πιγκουίνος: Aπ' ότι συνάγω από πληροφορίες, μάλλον ποτέ δεν ήρθαν βιετναμεζάκια προς υιοθεσία...

Ανώνυμος είπε...

Apo periergia pios ebale afto to Gramma edo mesa? Einai ths Petheras mou!

Prokopis Doukas είπε...

Εγώ. Μου το έδωσε μια φίλη, που το ανακάλυψε στο μπαούλο της. Μπορείτε να είστε περήφανος/η για την πεθερά σας.

kalliopi είπε...

Αγαπητέ Προκόπη, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από τα βάθη της καρδιάς μου γι αυτό το δώρο. Είμαι εγγονή της Σοφίας Κονίδη. Η γιαγιάκα μου μας έχει πλέον αφήσει, αλλά η μεγάλη καρδια της έχει μοιράσει τόσα σε όλους μας που την αισθανόμαστε κοντά μας συνέχεια. Αισθάνομαι τεράστιο δέος αυτή τη στιγμή, αν και την ιστορία τη γνώριζα ήδη από τη γιαγιά (ότι δηλαδή είχε ζητήσει παιδάκια για υιοθεσία). Ευχαριστώ και πάλι. Καλή σου νύχτα.
Καλλιόπη Σωτηρέλη,
Καβάλα

Prokopis Doukas είπε...

@Καλλιόπη Σωτηρέλη: Μα δεν έκανα τίποτα, απλώς αναδημοσίευσα το μικρό αυτό ντοκουμέντο, που μου επμπιστεύθηκε μια φίλη. Να την τιμάτε πάντα. :-)

Σοφια Κονιδη είπε...

Ευχάριστο! Κι εγώ είμαι οι εγγονη της Σοφια Κονιδιη
Σαν είπε η Καλλιόπη, είναι ένα μεγάλο δώρο!
Σοφια Κονιδιη
Καναδάς
<3

Ανώνυμος είπε...

Prokopi h Kori mou ( Sophia Konidis) symera pigie sto google.gr kai ebale Sofia Konidis kai to brikie afto to gramma apo thn Yiayia ths....kai tha to eithele afto to gramma....mipos ksereis pou einai kai pios to exei? H filoi sou pou to eixie sto mbaoulo mipos thn legane Maria?

Prokopis Doukas είπε...

Όχι, δεν την έλεγαν Μαρία. Και δεν έχω το πρωτότυπο γράμμα, μια φωτοτυπία μου δόθηκε, πιθανώς από το αρχείο της υπηρεσίας, όπου πρωτοκολλήθηκε αυτό το γράμμα. Να ψάξω να τη βρω ή να σας στείλω την φωτογραφία που έβγαλα. Ας μη μιλάμε όμως εδώ, στείλτε μου μήνυμα στο prokopisdoukas@hotmail.com

kalliopi είπε...

Αγαπητέ κ. Δούκα. Μόλις είδα το σχόλιό σας "Απαγορεύεται η αναδημοσίευση κειμένου χωρίς την άδεια του συγγραφέα" και οφείλω να σας ζητήσω συγνώμη επειδή χθες, πάνω στον ενθουσιασμό μου, αντέγραψα κι επικόλλησα το κειμενάκι στο Facebook (χρήστης Kalliopi Sotireli). Αν έχετε πρόβλημα πείτε μου να το αφαιρέσω. Ευχαριστώ.

Prokopis Doukas είπε...

@ kalliopi: Όχι βέβαια... :-)

αυτή η προειδοποίηση υπάρχει για διάφορα μπλογκ που αναπαράγουν ολόκληρο ένα κείμενο, χωρίς να με ρωτήσουν. Εδώ άλλωστε, το κείμενο δεν είναι δικό μου, είναι της γιαγιάς σας... :-)

ShareThis