30.11.11

Η έκτη δόση του δράματος...

Διαβάζω. Αυτούς που χύνουν τόνους (ηλεκτρονικό κυρίως) μελάνι, για να τσακωθούν αν η αιτία της κρίσης είναι (μόνο) το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα ή (μόνο) οι μεταπολιτευτικές μας παθογένειες. Επιχαίρουν μάλιστα οι πρώτοι, γιατί τώρα που εξαπλώθηκε η ευρωπαϊκή κρίση χρέους και απειλεί την Ιταλία, την Ισπανία ή τη Γαλλία, ακυρώνεται - θεωρούν - η επιχειρηματολογία των δεύτερων: “Και οι Γάλλοι τεμπέληδες; Χα!” Λες και από όλες τις παθογένειες μας, το “τεμπέληδες” ήταν το πρόβλημα. Πολλοί Έλληνες δουλεύουν περισσότερες ώρες από τον μέσο όρο του αντίστοιχου Ευρωπαίου “ομολόγου” τους, είτε γιατί είναι θύματα εκμετάλλευσης στον ιδιωτικό τομέα ή γιατί το εργασιακό περιβάλλον είναι πιο ανοργάνωτο/αναποτελεσματικό/μη αποδοτικό - σίγουρα στο δημόσιο τομέα, αλλά και στον ιδιωτικό. Τόσο απλά - κι εμείς καθόμαστε και “οπαδοποιούμαστε” γύρω από αυτό.


Όπως οπαδοποιούμαστε και γύρω από το αυγό και την κότα. Προφανώς η κρίση που βιώνουμε εκπορεύεται από τις αδυναμίες και ανισότητες του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία 30 χρόνια (κι αυτό δε χρειάζεται να ξέρει κανείς οικονομικά για να το δει), γι αυτό και επηρεάζει πια όλη την Ευρώπη - και ανησυχεί τις ΗΠΑ. Θρυαλλίδα της κρίσης μπορεί να ήταν η Ελλάδα, όχι η ουσία και ο όγκος της. Αλλά το οτι βρεθήκαμε να “σκανδαλίζουμε” την κρίση της ευροζώνης, δεν πρέπει να μας προβληματίσει; Δεν ήμασταν η αχίλλειος πτέρνα - παρότι πολύ μικροί σε οικονομικό μέγεθος; Δεν φτάσαμε να γίνουμε το εύκολο “πρόβατο προς σφαγή”, γιατί ακριβώς ήμασταν (ιλλιγιωδώς τα τελευταία χρόνια πριν το 2009) υπερχρεωμένοι - και φορτωμένοι με διαρθρωτικές αδυναμίες, που δεν επέτρεπαν την όποια “άμεση δράση”, ώστε να επιστρέψουμε σε μια (σχετικά) ισοσκελισμένη και υγιή δημοσιονομική κατάσταση;

Ακούω. Αυτούς που προσπαθώντας να δώσουν τη δική τους εκδοχή, για τις ατέλειωτες δυσκολίες των τελευταίων δύο ετών (λες και μπορούσαμε να βγούμε από την κρίση, ως δια μαγείας - και χωρίς να υποφέρουμε επί χρόνια), θριαμβολογώντας στο πτώμα του μνημονίου. Κι αν προφανώς η συνταγή (των οριζόντιων και απροετοίμαστων περικοπών) ήταν αποτυχημένη και υφεσιακή, ουδείς μπόρεσε να αντιτάξει άλλη (μη αιθεροβάμονα) λύση εκτός από τον τριμερή δανεισμό, αφού κανείς άλλος δεν μας δάνειζε. “Λύσεις” που περιελάμβαναν αποχώρηση από το ευρώ ή πλήρη και απότομη χρεοκοπία, εξακολουθούν να εκστομίζονται ακόμη, ανερυθρίαστα. Κι αν όχι, ως “μοιραίο λάθος” πλασάρεται η απεχθής περικοπή των συντάξεων “γιατί αυτό είναι το χρήμα που πηγαίνει κατευθείαν στην κατανάλωση”. Αντί να εστιάζουμε οτι η πιο επιζήμια ολιγωρία ήταν αυτή που "επέτρεψε" σε μια κυβέρνηση να προωθήσει επί δύο χρόνια, παρά ελάχιστες ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και διορθώσεις των χρόνιων στρεβλώσεων μας. Και να λαμβάνουμε υπόψιν μας, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, οτι παρά τη διαπιστωμένη αδράνεια και κουτοπονηριά, ουδεμία κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα, με όλα τα μικρά και μεγάλα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα να πολεμούν λυσσαλέα οποιοδήποτε “άνοιγμα”, οποιαδήποτε εξυγίανση, οποιαδήποτε πρόοδο...

Διαβάζω. Αυτούς που τα ρίχνουν όλα στη Γερμανία, που με τις μυωπικές/συμφεροντολογικές/”προτεσταντικές” της πολιτικές καταστρέφει την Ευρώπη. Μου είναι αντιπαθείς οι συντηρητικές ευρωπαϊκές ηγεσίες - είναι κοντόφθαλμες και χωρίς όραμα. Μαζί τοποθετώ και τις ηγεσίες “δορυφορικών” χωρών, που γίνονται “βασιλικότερες του βασιλέως”. Αλλά, από την άλλη, πόσο μπορεί να συνεχίσει αυτό “μοντελάκι”, οι χώρες να είναι μονίμως χρεωμένες σε ιδιώτες, που μετράνε τα λεφτά τους, μεταξύ της ασφάλειας μιας μεγάλης χώρας και του κέρδους ενός υψηλού επιτοκίου, όταν ο δανειζόμενος είναι “υψηλού ρίσκου”; Πόσο ακόμα μπορεί να συνεχίσει αυτή η έκθεση στον κίνδυνο των “ελλειμματικών που ξοδεύουν μονίμως περισσότερα από όσα μπορούν να εισπράξουν”; Δεν είναι μάθημα της ζωής, οτι όσο πιο χρεωμένος είσαι πιο ευάλωτος; Και όπως και οι μεμονωμένοι πολίτες έτσι και οι κοινωνίες δεν θα βρεθούν σε πιο απελπισμένη θέση από τις συνέπειες της κρίσης, όσο περισσότερο εκτεθειμένοι είναι σε χρέη, δάνεια και δόσεις;

Ακούω. Αυτούς που προτάσσουν υποκριτικά και αυτοκαταστροφικά το “εθνικό συμφέρον”, την ώρα που η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει σε μια ενιαία πορεία, μέσα από μια επίπονη διαδικασία μετασχηματισμού σε ομοσπονδία, σε “Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης”. Αυτούς που είναι ακόμα στην επαρχιώτικη μεγαλομανία τους, την ώρα που πρέπει να αποδεχτούμε όλοι οτι πρέπει να γίνουμε μια επαρχία ενός μεγάλου και ενιαίου ευρωπαϊκού κράτους. Που με άλλες, εμπνευσμένες ηγεσίες, θα βάλει τα θεμέλια μιας πιο ανθρωποκεντρικής και κοινωνικά δίκαιης πορείας.


Η έκτη δόση εγκρίθηκε, μετά από πολλές δυσκολίες και αφού περάσαμε όλα τα στάδια ενός κουτοπόνηρου κλεφτοπόλεμου, “να μην εκχωρήσουμε την εθνική κυριαρχία”, φτάνοντας στην "εθνική ταπείνωση". Όπως δεν θα εκχωρήσουμε ούτε το “αγαθό του λαού” σε αλλότρια συμφέροντα. Ούτε βεβαίως το ΠΑΣΟΚ σε αυτούς, που ήρθαν να το “εκσυγχρονίσουν”. Παρά το γεγονός οτι η ανάκαμψη των εξαγωγών έδειξε οτι υπάρχει και μη αυτοκαταστροφικός δρόμος. Με συνεχή πισωγυρίσματα, έχω τη (φρούδα;) ελπίδα οτι τελικά, θα τον ακολουθούμε όλο και περισσότερο. Αφήνοντας τις φωνές της λαϊκισμού να έχουν όλο και λιγότερο απήχηση...





Update: Μετά τη δημοσίευση του post αυτού, δέχθηκα δύο tweets από την κυρία Ρένα Δούρου, που είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Συνασπισμού - και σε άρθρο της οποίας κάνω παραπομπή, στη λέξη "εθνική ταπείνωση". Μπορείτε να διαβάσετε τις θέσεις της σε αυτό το άρθρο.

@ProkopisDoukas δε θεωρείται ότι τίθεται θέμα αναξιοπιστίας του κ. Σαμαρά;
@ProkopisDoukas ούτε κανένα πρόβλημα με την υπαγωγή στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο;

Στο πρώτο tweet απάντησα: "Φυσικά. Θεωρώ και την αρχική του στάση προβληματική και την "υποχώρηση" του επίσης. Αυτό συμβαίνει όταν έχεις αυτές τις θέσεις." Και εννοώ οτι όποιος "ποντάρει" στην πολιτική σκακιέρα με εθνικιστικές θέσεις και "υπερπατριωτικούς" πομφόλυγες, σε αυτή τη δεινή θέση περιέρχεται. Να τον κατηγορούν για "προδότη", οι φανατικοί που έχει εκθρέψει, να ψάχνει δικαιολογίες "πώς δεν θα υπογράψει", να καθυστερεί με άγνωστες συνέπειες την εκταμίευση της δόσης - και τελικά να υπογράφει πανηγυρικά, δήθεν μη υπογράφοντας...

Στο δεύτερο απαντώ: Δεν καταλαβαίνω ποια είναι η "υπαγωγή στο αγγλοσαξωνικό δίκαιο" - νόμιζα οτι είναι κάποια αποστροφή του κειμένου σας, αλλά δεν τη βρίσκω. Σε κάθε περίπτωση, βρίσκω τη θέση του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ εξίσου ανεύθυνη. Διότι κάνει (κουτοπόνηρα) πως δεν καταλαβαίνει οτι η "επίμονη" αναξιοπιστία των ελληνικών κυβερνήσεων (και ακόμα περισσότερο σύσσωμης της "αντιμνημονιακής" αντιπολίτευσης) είναι που κάνει τις ευρωπαϊκές ηγεσίες να απαιτούν γραπτές δεσμεύσεις, που δεν ανακαλούνται όσο εύκολα οι προφορικές. Εδώ, από την παραπάνω παράγραφο, φαίνεται οτι ο αρχηγός της ΝΔ υπογράφει και παριστάνει πως *δεν* υπογράφει. Πώς λοιπόν έχουμε την απαίτηση να αρκεστούν στο "λόγο" των πολιτικών αρχηγών μας; Ή μήπως περνάνε στους "κουτόφραγκους" τα γραφικά περί "μπέσας" του έτερου κυβερνητικού εταίρου;

Ύστερα, λες και ανακαλύπτει την Αμερική, η αριστερά παριστάνει οτι δεν ξέρει οτι όταν είσαι χρεωμένος (κράτος ή πρόσωπο), είσαι στο έλεος των δανειστών σου, είτε είναι καλοπροαίρετοι είτε όχι - δεν έχει σημασία. Αν ζητάς λοιπόν μια "εθνικά υπερήφανη" στάση, ας φρόντιζες με την πολιτική σου και τα αιτήματα σου, να *μην* διογκώνεις το κράτος - και βρεθείς υπερχρεωμένος. Κάτι στο οποίο *δεν* συνέβαλε καθόλου και η αριστερά.

Γι αυτό λοιπόν, με λυπούν οι θέσεις του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και γενικώς του συντριπτικού κομματιού της αριστεράς), γιατί θα περίμενα να καταδικάσουν την αναξιοπιστία των κυβερνητικών κομμάτων - όχι απαιτώντας από τον κύριο Σαμαρά "να μην υπογράψει", αλλά το αντίθετο. Γιατί η θέση μας δεν μας επιτρέπει "μαγκιές" και εθνικισμούς. Και γιατί ήταν (όπως θα είναι και στο μέλλον) μείζον να πάρουμε τα λεφτά των δόσεων - εκεί που φέραμε τα πράγματα. Και διαισθάνομαι πολύ καθαρά, οτι με τις θέσεις που πρεσβεύει η αριστερά, εαν συμμετείχε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας, θα αναγκαζόταν να κάνει ακριβώς αυτά που κατηγορεί. Και μάλιστα, έχω μια υποψία, οτι θα συνέβαλε ακόμα περισσότερο στην αναξιοπιστία του πολιτικού κόσμου. Στην χειρότερη εκδοχή, θα τίναζε την οικονομία της χώρας στο αέρα, κάνοντας "εθνικά υπερήφανες" κινήσεις στάσης πληρωμών και "επιστροφής στη δραχμή" - και μετά θα παρατηρούσε άναυδη την καταστροφή που θα είχε επιφέρει...

(Πάσα πιθανή απάντηση δεκτή με χαρά, θα δημοσιευθεί εδώ)


Η απάντηση της κυρίας Δούρου:

Κύριε Δούκα μερικές παρατηρήσεις στην απάντησή σας.

Πρώτον, κάνετε κατά τόπους μια σύγχυση, τυχαία;, αναφερόμενος πότε στο ΣΥΡΙΖΑ και πότε γενικά κι αόριστα στην Αριστερά. Ωστόσο τέτοιες γενικεύσεις δεν βοηθούν στη συζήτηση και στο ξεκαθάρισμα των απόψεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Συνασπισμός, όπου ανήκω, έχουν σαφείς θέσεις κατά του μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και της δανειακής σύμβασης της 26ης Οκτωβρίου, η επικύρωση της οποίας χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση Παπανδρέου, και τώρα Παπαδήμου, ως μέσο εκβιασμού για την πληρωμή της περιβόητης έκτης δόσης του δανείου, με απειλές για δήθεν <> - κάτι το ανακριβές, επί δύο μήνες που μας απειλούσαν, δεν κατέρρευσε το σύμπαν...

Δεύτερον, κι αυτό είναι και η ουσία του κομματιού μου στην Αιχμή: η στάση του κυρίου Σαμαρά, εντέλει λίγη σημασία έχει. Εκείνο που έχει σημασία είναι το γεγονός της λειτουργίας της ευρωζώνης και κατ' επέκταση της Ε.Ε.. Το γεγονός δηλαδή ότι έχουμε φθάσει στο σημείο να απαιτούνται γραπτές δεσμεύσεις από τους πολιτικούς μίας χώρας, οι οποίοι μπορεί να έλθουν στην εξουσία, προκειμένου να δεσμεύσουν τις μελλοντικές πολιτικές τους. Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση των
δημοκρατικών αρχών. Προεξοφλείται η άνοδος στην εξουσία κάποιου κόμματος, το οποίο πρέπει πάση θυσία να εφαρμόσει την ίδια πολιτική με το προηγούμενο! Τότε τι λόγο έχουν να γίνονται εκλογές; Και δεν τίθεται θέμα αναξιοπιστίας των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι των ευρωπαίων εταίρων. Είναι θέμα επιλογής του ελληνικού λαού, στη
βάση συγκεκριμένων ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ πολιτικών. Αν με το σύστημα των γραπτών δεσμεύσεων και των υπογραφών, τα κόμματα εξουσίας συμφωνήσουν ότι θα ακολουθήσουν την ίδια οικονομική, π.χ., πολιτική, τότε δεν παραβιάζεται η δυνατότητα των ψηφοφόρων να επιλέγουν μεταξύ διαφορετικών πολιτικών; Το σύστημα αυτό της εκβιαστικής συναίνεσης δηλ. δεν είναι καινούργιο: εφαρμόστηκε και στην Πορτογαλία ενώ στηνΙσπανία, ο επικεφαλής του Λαϊκού κόμματος, Ραχόι πρόθυμα θα συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε ο σοσιαλιστής Θαπατέρο. Τι είναι αυτό, αν όχι
δημοκρατία μόνο κατ' όνομα; Ο καημένος ο κ. Σαμαράς δεν είναι παρά ένα γρανάζι σε αυτό τον αποικιοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι γενικά και αόριστα η... Αριστερά, δεν πιστεύει ότι μια χώρα, έστω και υπερχρεωμένη, πρέπει να είναι στο... έλεος των δανειστών της αλλά ότι μπορεί να καταφύγει σε συγκεκριμένες πολιτικές αντιστροφής της δυσμενούς κατάστασης. Όπως, π.χ. έχει προτείνει το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, διοργάνωση ευρωπαϊκής διάσκεψης για
δίκαιη λύση για το θέμα, διαγραφή μεγάλου μέρους των δημοσίων χρεών και τη μεταφορά άλλου μέρους τους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Άλλη πρόταση αφορά την παράκαμψη των αγορών στη χρηματοδότηση των
χωρών - μελών, με χαμηλότοκο δανεισμό σε όλες τις χώρες που έχουν γίνει στόχος των αγορών, είτε μέσω της ΕΚΤ, είτε μέσω ενός ειδικού ταμείου, που θα παίρνει δάνεια από την ΕΚΤ. Παράλληλα, μιας και σήμερα γίνεται πολύς λόγος για αλλαγή των συνθηκών, εμείς διεκδικούμε την αλλαγή τους σε μια ριζικά νέα βάση, σε ρήξη με το σημερινό νεοφιλελεύθερο, μονεταριστικό μοντέλο: στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της δημοκρατίας (και όχι με κυβερνήσεις σαν τη σημερινή του κ. Παπαδήμου με τη συμμετοχή της ακροδεξιάς), της ριζικής αλλαγής του ρόλου της ΕΚΤ έτσι ώστε να λειτουργεί ως δανειστής τελευταίας καταφυγής και να μπορεί να τυπώσει χρήμα, την ακύρωση των κριτηρίων σταθερότητας (σχετικά με το δημόσιο χρέος, το δημόσιο έλλειμμα και τον πληθωρισμό) για να μπορούν να γίνονται δημόσιες επενδύσεις με κοινωνικά κριτήρια, κ.α.

Όπως μπορείτε να αντιληφθείτε, προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα που όμως απαιτούν πολιτική βούληση. Ή, με άλλα λόγια, την επιστροφή της ηγεμονίας της πολιτικής έναντι των αγορών. Κάτι που δεν έχει να κάνει ούτε με... μαγκιές ούτε με εθνικισμούς. Απλά με αριστερή πολιτική. Με μια πολιτική που έχει επιλέξει να σταθεί στο πλευρό των κοινωνιών και των αναγκών των πολιτών και όχι των αγορών και των τραπεζών.


Όταν όμως στο συγκεκριμένο πλαίσιο, δεν υπάρχουν παρά δύο επιλογές (ή να πάρεις το δανεισμό του μνημονίου ή να μην τον πάρεις και να κυρήξεις στάση πληρωμών), το να ευθυγραμμίζεστε με τον κύριο Σαμαρά, είναι στα μάτια μου φάουλ. Είναι προφανές οτι οι δανειστές ενδιαφέρονται να επιβάλουν τους όρους τους (τη χώρα δανείζουν, δεν δανείζουν κάποιο κόμμα, ώστε να έρθει το επόμενο να αλλάξει τους όρους δανεισμού) - και ζητούν υπογραφές και γραπτές δεσμεύσεις, διότι αντιμετωπίζουν μια χώρα, που αφού υπερχρεώθηκε, τους ζητάει λεφτά και ταυτοχρόνως τους εμπαίζει, μη εφαρμόζοντας σχεδόν τίποτα από αυτά που συμφώνησε να κάνει. Το να προσπαθείς να αλλάξεις τη νεοφιλεύθερη (και με μίζερες και ανεπαρκείς ηγεσίες, συμφωνώ) Ευρώπη είναι θεμιτό και επιθυμητό - το να αρνείσαι τα πραπάνω, δεν είναι (στα δικά μου μάτια) ούτε υπεύθυνο, ούτε αριστερό. Είναι απλώς ανεύθυνη "τζάμπα" μαγκιά...

Υ.Γ. 1 Νομίζω οτι δεν πρέπει καν να το επικαλείστε αυτό: Το οτι δεν "κατέρρευσε το σύμπαν" οφείλεται στο οτι ΔΕΝ ακολουθήθηκε η δική σας πολιτική ή αυτή του κυρίου Σαμαρά...

Υ.Γ. 2 Για τους ακροδεξιούς στην κυβέρνηση συμφωνώ μαζί σας. Τι έκανε όμως ο ΣΥΡΙΖΑ για να μη μπουν; Πόσο συνέβαλε στο να *μην* πέσει η κυβέρνηση Παπανδρέου και να *μην* μπει στην κυβέρνηση το ΛΑΟΣ;













Οι γελοιογραφίες του Ανδρέα Πετρουλάκη είναι από το www.kathimerini.gr και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

To post συνοδεύεται από το "Rock Soul" του Τζαμαϊκανού Winston McAnuff.

buzz it!

18 σχόλια:

wintersea είπε...

Ας μην ξεχνάμε, μέσα σε αυτόν το ορυμαγδό βλακείας που πολύ εύστοχα περιγράφετε, και τη μόνη αληθινή λύση που αντιτάσσει μονίμως ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ: εκλογές!

Διότι μόλις γίνουν εκλογές θα ανακάμψουν τα πάντα στη χώρα και θα εκτοξευθούμε στα ουράνια της οικονομικής ανάπτυξης και ευμάρειας - ίσως για να επιμένουν τόσο πολύ όλοι αυτοί κάτι θα ξέρουν...

Καλό ξημέρωμα εύχομαι
(κυριολεκτικά και μεταφορικά)

Prokopis Doukas είπε...

@wintersea: To αίτημα για εκλογές είναι, κατά την άποψη μου, πολύ λιγότερο ενοχλητικό (έως και θεμιτό), σε σχέση με όσα σημειώνω ως παραπομπές, στην τελευταία παράγραφο του κειμένου...

DaisyCrazy είπε...

Για να υπάρξουν κάποτε "Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης" πρέπει να συναινέσουν οι λαοί των χωρών.
Η οποιαδήποτε ένωση μόνο από οικονομική σκοπιά απέτυχε ήδη παταγωδώς, πράγμα που είναι άλλωστε οφθαλμοφανές. Χωρίς σύνταγμα και κοινή νομοθεσία η Ε.Ε. ποτέ δεν μπορεί και δε θα πάει μπροστά.

gerasimos είπε...

Δε νομίζω να υπάρχει άλλος λαός που να έχυσε τόσο ηλεκτρονικό αλλά και πραγματικό μελάνι επί δυο χρόνια και να έκανε τόσα λίγα (εκτός από διαδηλώσεις αντίδρασης σε οιοδήποτε μέτρο έθιγε τα κεκτημένα του κλάδου του) για να βγει από τη δύσκολη θέση. Στα λόγια, πρώτοι, στα έργα...

Prokopis Doukas είπε...

@ DaisyCrazy: Να αποκτήσει και σύνταγμα και κοινή νομοθεσία - και δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση, από το ευρωκοινοβούλιο, που θα υποκαταστήσει την κομισιόν. Ο μηχανισμός των ευρωεκλογών υπάρχει και λειτουργεί μια χαρά, εδώ και δεκαετίες...

@ gerasimos: Συμφωνούμε στα "τόσα λίγα", αγαπητέ..

wintersea είπε...

Ο λόγος που με ενοχλεί εμένα (ίσως όχι όσο τα υπόλοιπα που αναφέρετε) είναι γιατί οι εκλογές ως λύση λέγονται για να λέγονται. Σαν λαός έχουμε απεμπολίσει προ πολλού το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ή μάλλον για να μην είναι τόσο βαρύ το ρήμα, το έχουμε τσαλαπατήσει. Ψηφίζουμε κάποιον όχι για να μας εκπροσωπήσει στη Βουλή, όχι γιατί μας εκφράζουν αυτά που λέει, αλλά για να μας διορίσει στο Δημόσιο. Ως εκ τούτου, και σ' αυτήν την περίπτωση νομίζω ότι όλες αυτές οι φωνές διαμαρτυρίας που ακούγονται, όταν θα έρθει η ώρα να βρεθούν μπροστά στην κάλπη, θα σκεφθούν το προσωπικό τους συμφέρον - άρα ο κ. Τσίπρας και ο κάθε κ. Τσίπρας (που ούτως ή άλλως δεν έχει και τίποτα να προτείνει) γιατί τις ζητά τις εκλογές; Δεν κερδίζονται οι εντυπώσεις με εκλογολογία - εγώ τουλάχιστον έχω χάσει προ πολλού την πίστη μου στον "κυρίαρχο λαό", αν υπήρξε ποτέ σαν έννοια κι αν δεν ήταν μόνο ένα ιδανικό στο μυαλό μας...

Έφυγα απ' το θέμα, το ξέρω - ευχαριστώ για την υπομονή σας!

Prokopis Doukas είπε...

@wintersea: Για να αποκτήσει περισσότερη ισχύ το "μαγαζάκι" του. Εντάξει, αυτό είναι ο βασικός προορισμός των κομμάτων, αλλά αν υπήρχε η στοιχειώδης υπευθυνότητα, δεν θα μιλούσαν για "εθνική ταπείνωση", με αφορμή την υπογραφή Σαμαρά...

gerasimos είπε...

'...η ανάκαμψη των εξαγωγών έδειξε οτι υπάρχει και μη αυτοκαταστροφικός δρόμος. Με συνεχή πισωγυρίσματα, έχω τη (φρούδα;) ελπίδα οτι τελικά, θα τον ακολουθούμε όλο και περισσότερο...': ιδού μια - επιτέλους ευχάριστη - είδηση που δείχνει ότι ναι, ο αυτοκαταστροφικός δρόμος δεν είναι μονόδρομος. Υπάρχει κι άλλος...

Ανώνυμος είπε...

ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΟ BLG?xΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΜΝ ΑΚΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΟΥ...........

Prokopis Doukas είπε...

@gerasimos: Όντως ευχάριστη η επιστροφή της αυτοκινητοβιομηχανίας...

@Ανώνυμος: Ευχαριστώ, αλλά αυτό ήταν το τελευταίο podcast που είχα βρει διεθέσιμο - και μου το έκοψαν, γιατί δεν επιθυμούν να φιλοξενούν εμπορικά κομμάτια, για λόγους δικαιωμάτων. Οπότε, από εδώ και πέρα θα σας κάνω link στο σχετικό video στο You Tube...

Ελπίζω από τη νέα χρονιά, να ακούτε τις μουσικές μου και στο ραδιόφωνο...

themos είπε...

Ισλανδια, Προκοπη;

themos είπε...

Γιατι, τι εχει η Ισλανδια που δεν εχουμε εμεις;

Prokopis Doukas είπε...

@themos: Τι εννοείς, αγαπητέ Θέμο; Να μεταναστεύσουμε στην Ισλανδία; :-)

themos είπε...

Κατι δεν πηγε καλα με το προηγουμενο. Εννοω οτι, τουλαχιστον οπως το καταλαβαινω εγω, η Ισλανδια πουλησε "μαγκια" και της εκατσε.

Rena Dourou είπε...

Κύριε Δούκα μερικές παρατηρήσεις στην απάντησή σας.

Πρώτον, κάνετε κατά τόπους μια σύγχυση, τυχαία;, αναφερόμενος πότε στο
ΣΥΡΙΖΑ και πότε γενικά κι αόριστα στην Αριστερά. Ωστόσο τέτοιες
γενικεύσεις δεν βοηθούν στη συζήτηση και στο ξεκαθάρισμα των απόψεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Συνασπισμός, όπου ανήκω, έχουν σαφείς θέσεις κατά του
μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και της δανειακής σύμβασης της 26ης
Οκτωβρίου, η επικύρωση της οποίας χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση
Παπανδρέου, και τώρα Παπαδήμου, ως μέσο εκβιασμού για την πληρωμή της
περιβόητης έκτης δόσης του δανείου, με απειλές για δήθεν <> - κάτι το ανακριβές, επί δύο
μήνες που μας απειλούσαν, δεν κατέρρευσε το σύμπαν...


Δεύτερον, κι αυτό είναι και η ουσία του κομματιού μου στην Αιχμή: η
στάση του κυρίου Σαμαρά, εντέλει λίγη σημασία έχει. Εκείνο που έχει
σημασία είναι το γεγονός της λειτουργίας της ευρωζώνης και κατ'
επέκταση της Ε.Ε.. Το γεγονός δηλαδή ότι έχουμε φθάσει στο σημείο να
απαιτούνται γραπτές δεσμεύσεις από τους πολιτικούς μίας χώρας, οι
οποίοι μπορεί να έλθουν στην εξουσία, προκειμένου να δεσμεύσουν τις
μελλοντικές πολιτικές τους. Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση των
δημοκρατικών αρχών. Προεξοφλείται η άνοδος στην εξουσία κάποιου
κόμματος, το οποίο πρέπει πάση θυσία να εφαρμόσει την ίδια πολιτική με
το προηγούμενο! Τότε τι λόγο έχουν να γίνονται εκλογές;
Και δεν τίθεται θέμα αναξιοπιστίας των ελληνικών κυβερνήσεων έναντι
των ευρωπαίων εταίρων. Είναι θέμα επιλογής του ελληνικού λαού, στη
βάση συγκεκριμένων ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ πολιτικών. Αν με το
σύστημα των γραπτών δεσμεύσεων και των υπογραφών, τα κόμματα εξουσίας
συμφωνήσουν ότι θα ακολουθήσουν την ίδια οικονομική, π.χ., πολιτική,
τότε δεν παραβιάζεται η δυνατότητα των ψηφοφόρων να επιλέγουν μεταξύ
διαφορετικών πολιτικών; Το σύστημα αυτό της εκβιαστικής συναίνεσης
δηλ. δεν είναι καινούργιο: εφαρμόστηκε και στην Πορτογαλία ενώ στην
Ισπανία, ο επικεφαλής του Λαϊκού κόμματος, Ραχόι πρόθυμα θα συνεχίσει
το έργο που ξεκίνησε ο σοσιαλιστής Θαπατέρο. Τι είναι αυτό, αν όχι
δημοκρατία μόνο κατ' όνομα; Ο καημένος ο κ. Σαμαράς δεν είναι παρά ένα
γρανάζι σε αυτό τον αποικιοκρατικό τρόπο διακυβέρνησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι γενικά και αόριστα η... Αριστερά, δεν πιστεύει ότι μια
χώρα, έστω και υπερχρεωμένη, πρέπει να είναι στο... έλεος των δανειστών
της αλλά ότι μπορεί να καταφύγει σε συγκεκριμένες πολιτικές
αντιστροφής της δυσμενούς κατάστασης. Όπως, π.χ. έχει προτείνει το
Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, διοργάνωση ευρωπαϊκής διάσκεψης για
δίκαιη λύση για το θέμα, διαγραφή μεγάλου μέρους των δημοσίων χρεών
και τη μεταφορά άλλου μέρους τους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Άλλη πρόταση αφορά την παράκαμψη των αγορών στη χρηματοδότηση των
χωρών - μελών, με χαμηλότοκο δανεισμό σε όλες τις χώρες που έχουν
γίνει στόχος των αγορών, είτε μέσω της ΕΚΤ, είτε μέσω ενός ειδικού
ταμείου, που θα παίρνει δάνεια από την ΕΚΤ. Παράλληλα, μιας και σήμερα
γίνεται πολύς λόγος για αλλαγή των συνθηκών, εμείς διεκδικούμε την
αλλαγή τους σε μια ριζικά νέα βάση, σε ρήξη με το σημερινό
νεοφιλελεύθερο, μονεταριστικό μοντέλο: στην κατεύθυνση της ενίσχυσης
της δημοκρατίας (και όχι με κυβερνήσεις σαν τη σημερινή του κ.
Παπαδήμου με τη συμμετοχή της ακροδεξιάς), της ριζικής αλλαγής του
ρόλου της ΕΚΤ έτσι ώστε να λειτουργεί ως δανειστής τελευταίας
καταφυγής και να μπορεί να τυπώσει χρήμα, την ακύρωση των κριτηρίων
σταθερότητας (σχετικά με το δημόσιο χρέος, το δημόσιο έλλειμμα και τον
πληθωρισμό) για να μπορούν να γίνονται δημόσιες επενδύσεις με
κοινωνικά κριτήρια, κ.α.

Όπως μπορείτε να αντιληφθείτε, προτείνουμε συγκεκριμένα μέτρα που όμως
απαιτούν πολιτική βούληση. Ή, με άλλα λόγια, την επιστροφή της
ηγεμονίας της πολιτικής έναντι των αγορών. Κάτι που δεν έχει να κάνει
ούτε με... μαγκιές ούτε με εθνικισμούς. Απλά με αριστερή πολιτική. Με
μια πολιτική που έχει επιλέξει να σταθεί στο πλευρό των κοινωνιών και
των αναγκών των πολιτών και όχι των αγορών και των τραπεζών.

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ ΣΤΗΝ "ΕΙΔΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ" ΩΣ ΝΕΑ ΚΟΥΒΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ

Το ΑΕΠ της Eλλαδας να οφειλεται μολις κατα 3.3% στον αγροτικο τομεα και 17.9% στην βιομηχανια , ενω το 78.8% στις υπηρεσιες,οι δε εξαγωγες το 2011 ηταν μολις 16.35 δις, οι εισαγωγες 48.13 δις με εμπορικο ελλειμα 32 δις!!!
Στην Αργεντινη τα ποσοστα αυτα ειναι 9.0 %, 21.0% και 59% και οι εξαγωγες 68.5 δις $ (50.7 δις) με εισαγωγες 56 δις $. Απο τις εξαγωγες η σογια και τα υποπροϊοντα ειναι το 25.3% και αυτοκινητα και ανταλλακτικα 11.8%.

Πες τε μου λοιπον:
1. πως θα μηδενιστουν σχεδον τα 2 δις αγροτικου ελειματος; Μονον με ενα συνδυασμο επιβολης πανελληνιας εκστρατειας διαιτας(ως αρκετα παχυσαρκος λαος)και βιαιας μεταφορας εσωτερικων μεταναστων στα πατρωα εδαφη για γεωργικη παραγωγη και κτηνοτοφια.
2. Πως θα αγοραζουμε καυσιμα για θερμανση χωρων, βιομηχανια, δημοσιες και ιδιωτικες μεταφορες και ηλεκτροπαραγωγη;Εχουμε ακομη λιγνιτη. Ηδη στην επαρχια καινε πελετς απο ξυλα και οι πολεις εχουν γκριζαρει οπως ειχα δει και μυρισει στην Κωνσταντινουπολη το 1978. Λιγο βιοαεριο μπορουμε να παραγουμε με αναεροβια ζυμωση αγροτοκτηνοτοφικων αποβλητων και αστικων λυματων.
3.Πως θα αγοραζουμε τα απαραιτητα (ανταλλακτικα, ιατρικο εξοπλισμο, φαρμακα, λιπασματα, ..)

4. Πως θα αγοραζουμε τα μη απαραιτητα λ.χ. κατακοκκινες Alfa Romeo, πουρα Αβανας, espresso,....
5............

Μονον οι οικογενειες που εχουν γερο κομποδεμα και οι υγιεις και ικανοι νεοι θα επιβιωσουν χωρις αφορητες στερησεις, σε περιπτωση στασης πληρωμων.
Οι περισσοτεροι κατοικοι αυτης της χωρας, ειναι ανεκπαιδευτοι και δεν ειναι προετοιμασμενοι για τις ριζικες αλλαγες που απαιτουνται στον παραγωγικο και διοικητικο ιστο της χωρας.
Απαιτειται αρκετος χρονος κατανοησης, αποδοχης της αναγκαιοτητας των αλλαγων και προετοιμασιας τους για να ξεκολλησουμε απο την υφεση με πραγματικη παραγωγη , εξαγωγες , κ.λ.π. -ενω παραλληλα θα γινονται αναδιαρθρωσεις-ακομη κι αν εξασφαλιζονταν με μαγικο τροπο τα απαιτουμενα ποσα (λογω των γνωστων αγκυλωσεων-προβληματων στους εργαζομενους, τους ιδιωτες επενδυτες, την δημοσια διοικηση,το υφισταμενο πολιτικο προσωπικο,..)

Η πλειονοτητα του λαου μας ειναι:

-απειθαρχοι εσωτερικοι μεταναστες που πετανε απο το αυτοκινητο τη σταχτη, το αναμενο τσιγαρο τους, κυπελλα με καφε, αδεια κουτια αναψυκτικων, που αλλαζουν την πολιτικη τους τοποθετηση απο ΝΔ σε ΠΑΣΟΚ και αντιστροφως, για να διορισουν το αλλο τους παιδι στο δημοσιο,ΟΚΩ, ΟΤΑ,...
-ανεργοι, υποαπασχολουμενοι και φτωχοι
-πολιτικο προσωπικο αντιμνημονιακοι η ολιγον μνημονιακοι πλην ψηφιζοντες το μνημονιο υπερδεξιοι,δεξιοι, πασοκοι, πατριωτες καθε πολιτικης αποχρωσης, γενικως επαμφοτεριζουσας συμπεριφορας ανα ημερα, βδομαδα και μηνα
-αριστεροι ηγετες με οικογενειακη περιουσια η ανηκοντες σε μεσαια στρωματα με συνιστωσες περισσοτερες των ποδιων του χταποδιου
-Ορθοδοξοι "κομμουνιστες" φανατικοι πιστοι του Αγιου Σταλιν με διαζυγιο κι αυτοι με την κοινη λογικη
-αριστεροι των σαλονιων η του καναπε του σπιτιου τους
-οικολογοι που δεν γνωριζουν καν την χλωριδα και πανιδα τς χωρας μας,
-ανημποροι απομαχοι-χαμηλοσυνταξιουχοι της πολης και της επαρχιας.

Λοπον για να μη περασουμε την "ειδικη περιοδο" ως νεα Κουβα των Βαλκανιων, παρακαλουμε τους αντιμνημονιακους να καθυστερησουν την επανασταση τους, τουλαχιστον για μια πενταετια, ωστε να εξασφαλισθει το απαιτουμενο οικογενειακο, ιδιωτικο και κρατικο αποθεμα χρηματων, για ανθρωπιστικους και εθνικους λογους.

Αφωτιστος Φιλέλλην

kostaslogh είπε...

όταν κυβερνάει το 12% ..πως το λἐμε;;;;

Prokopis Doukas είπε...

@kostaslogh: Ποιό είναι το 12%; Η παρούσα κυβέρνηση πάντως στηρίζεται από τους 250 στους 300 βουλευτές. Δηλαδή, από τα 5/6 των εκπροσώπων του ελληνικού λαού, που προήλθαν από ανόθευτες και δημοκρατικές εκλογές.

ShareThis