Οδηγίες για να δεις μέσα από την κάλπη

Σκέψου. Πρώτα με τα σωθικά και μετά με το μυαλό. Τα πρώτα είναι ο εγκέφαλος του σώματος. Το δεύτερο είναι το φίλτρο του ενστίκτου σου.

Άκου τη μουσική που εκπέμπει ο καθένας. Είναι η αισθητική που μεταδίδει στο χώρο, στο σύμπαν. Όχι την εικόνα, την ουσία. Η φινέτσα αντιστοιχεί σε λιγότερες ρυτίδες στο μυαλό. Η κίνηση είναι ο χορός των κυτάρων. Και τελικά, αυτού που λέμε ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Ψάξε το EQ πίσω από το IQ. Όταν υπάρχει βεβαίως...

Στις δύσκολες ώρες, στρέψου στον πολιτισμό. Τα γράμματα και η τέχνη είναι το καταφύγιο για την κρίση. Και για την οικονομική και για την πολιτική. Άκου αυτόν που έχει καλλιέργεια, έχεις ένα προβάδισμα - όχι εγγύηση - εμπιστοσύνης.

Διάβασε τη γλώσσα του σώματος. Την απληστία ή τη σεμνότητα. Το ψώνιο ή τη σοβαρότητα. Προσπάθησε να διακρίνεις το αυτοκαταστροφικό - είναι πάντα κακός σύμβουλος, όπως και τα συμπλέγματα. Άνθρωπος με προφανή και ανυπέρβλητα συμπλέγματα, όπως ο Σαρκοζί, αποκλείεται να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.

Γύρνα την πλάτη σε όποιον εκπέμπει μαγκιά ή κουτσαβακισμό. Η λαϊκότητα δεν είναι υποχρεωτικό να είναι συνυφασμένη με το αντιαισθητικό - αντιθέτως, πριν μεταλλαχθεί, το λαϊκό ήταν πάντοτε αισθητικό. Η βαρβατίλα προβάλλεται για να κρύβει το κενό περιεχομένου - και την ήσσονα προσπάθεια στον διαρκή αγώνα της ζωής, που λέγεται αυτοβελτίωση. Απόρριψε τη μυρωδιά της.

Κοίταξε το στόμα. Εκεί φαίνεται η χυδαιότητα ή η βλακεία. Πολλές φορές οι κάμερες το κρύβουν, χρειάζεται κοντινή επαφή. Το χαμόγελο δείχνει το κρυμμένο μίσος ή την επιπολαιότητα. Πάει παρέα με την υποκρισία. Συναντιέται πολύ στα άκρα του πολιτικού φάσματος, αλλά και στους καλυμένους φασίστες.

Σκέψου τη διαπλοκή της οικογένειας. Αποκλείεται να οδηγήσει σε τίποτα λιγότερο από μια μαφιόζικη νοοτροπία. Κοίτα αν τα μάτια χαμογελάνε μαζί με το “ζωγραφισμένο χαμόγελο” ή παραμένουν ανέκφραστα.

Πρόσεξε το βλέμμα. Δείχνει περισσότερο από όλα την κουτοπονηριά ή την ιδιοτέλεια. Αν είναι ευθύ, μπορεί να είναι και από θράσος. Προσπέρασε αυτόν που μιλάει “εξ ονόματος του λαού”. Βρες αυτόν που πραγματικά ενδιαφέρεται για το δημόσιο συμφέρον.

Κοίταξε την/τον καλά, λίγο πριν αρχίσει να μιλάει. Κοίτα να δεις αν το βλέμμα είναι της απόγνωσης, γιατί έχει συμβιβαστεί θυμόσοφα με την ιδέα οτι θα επικρατήσουν οι πιο λαϊκιστές ή γιατί φοβάται οτι δεν θα ξαναβγεί, χάνοντας τη δόξα και τα προνόμια.

Άκου. Όσο πιο πολλά κλισέ ακούς, τόσο κλείνε τα αυτιά σου. Δυό γενιές πολιτικών γαλουχήθηκαν με την ιδέα οτι πολιτική είναι η δημαγωγία και οι λαϊκισμοί στο μπαλκόνι ή οι ατάκες στην τηλεόραση. Αρνήσου αυτόν που πάει να σε κολακέψει - ή οποιαδήποτε άλλη κοινωνική ομάδα.

Αν δεν χαιδεύει αυτιά, δώσε σημασία σε αυτόν που μιλάει με ευθύτητα και λίγο. Χωρίς να απλουστεύει μανιχαϊστικά. Και χωρίς να αισθάνεται οτι περπατάει, μόνος αυτός, το μονοπάτι της αλήθειας.

Ψάξε τον ανιδιοτελή. Τον εκσυγχρονιστή. Αυτόν που είναι διατεθειμένος να συγκρουστεί, να σπάσει αυγά. Αυτόν που έχει καθαρή ματιά και μυαλό που αερίζεται. Ο άνθρωπος που απωθείται από τις νέες τεχνολογίες δεν αγαπά τη διαφάνεια - και δεν πρόκειται ποτέ να εκσυγχρονίσει τη χώρα. Ξέχνα όποια διαβολή σέρνεται ως ανυπόστατη φήμη - έχω ακούσει τα χειρότερα για τους πιο απίθανα έντιμους ανθρώπους.

Θυμήσου οτι οι μέτριοι είναι πάντα περισσότεροι. Το ίδιο και οι εκπρόσωποι τους. Αλλά η αντίληψη οτι ο βουλευτής πρέπει να αντικατοπτρίζει το ακατέργαστο, είναι λάθος. Ανάδειξε αυτόν που ξεχώρισε από την κοινωνική σου ομάδα, αυτόν που εβαλε το λιθαράκι του σε κάτι παραπάνω.

Σκέψου πόσοι από τους ηγέτες που αναδείξαμε αισθάνονται άνετα στο διεθνές περιβάλλον. Φαντάσου πώς θα δεχόσουν εσύ τον επαρχιώτη υπουργό της τριτοκοσμικής χώρας. Οι σπουδές και τα πτυχία δεν εγγυώνται, αλλά ο κοσμοπολίτης σίγουρα θα είναι πιο χρήσιμος για τη χώρα του, από τον εσωστρεφή “που ξέρει τα προβλήματα του λαού”.

Θυμήσου την επόμενη μέρα της καθημερινότητας. Ξέχνα τη μαγική εικόνα των δημαγωγικών ελπίδων και των επαναστατικών λύσεων. Η διαδικασία θα είναι επίπονη. Άσε την αφέλεια της αποφυγής των ευθυνών και διατήρησε την “αφέλεια” της αισιοδοξίας, που προσδίδει ο κόπος και η επιμονή.

Αναζήτησε ποιός θα ωφεληθεί, αν ακολουθήσεις την αποχή, το λευκό το άκυρο, όπως και την ψήφο σε κόμμα που δεν θα εκπροσωπηθεί τελικά στη βουλή (ο πρώτος). Δες τις ισορροπίες που μπορεί να προκύψουν, ποιοί θα συγκυβερνήσουν. Σκέψου ποιός θέλεις να τιμωρηθεί, αλλά κυρίως ποιός πρέπει να ενισχυθεί σε κάθε χώρο. Μόνο με τη θετική δράση, αντικαθίσταται το φαύλο. Όχι με την τιμωρία.

Αναζήτησε την ευαισθησία και τη μετριοπάθεια. Την πραγματική, όχι την πλαστή των λαοπλάνων, των συνωμοσιολόγων και των πατριδοκάπηλων. Διώξε όσους πιο πολλούς μπορείς από το σκηνικό. Ανέβασε όσους πιο πολλούς μπορείς καινούργιους. Δώσε την ευκαιρία, αλλά μόνο αν υπάρχει σοβαρότητα. Μαύρισε τους ευτελείς και τα “talking heads” της σκυλοπόπ τηλεοπτικής αισθητικής.

Μην αδιαφορήσεις. Οι “ανευθυνίστας” είναι πάρα πολλοί. Και θα πληρώσεις, όσα δεν πληρώνουν αυτοί.

Οι φωτό είναι από το www.people.com και www.tumblr.com

To post συνοδεύεται από το "Everybody 's Free (to wear sunscreen) του Αυστραλού σκηνοθέτη Baz Luhrmann.