“Είμαι τρομοκρατημένος”...

Αυτή είναι η πιο συνοπτική απάντηση του Paul Krugman, στην ερώτηση πώς περιμένει να εξελιχθεί η παγκόσμια οικονομική κρίση. Εξαιρετικά απλός, λιτός και κατανοητός (και στο μη οικονομολόγο) στα περισσότερα σημεία της ομιλίας του, ο Κrugman επέστησε την προσοχή των ηγετών – ειδικά της Ευρώπης για το άμεσο μέλλον. Λίγα περισσότερα σημεία από την ομιλία του νομπελίστα οικονομολόγου, που προέβλεψε την κρίση, όπως την παρακολούθησα, Τετάρτη απόγευμα στο Intercontinental:


**Δεν πρέπει να αναλύσουμε την κρίση “ηθικά” - να δούμε τι κάναμε λάθος και να επιχειρήσουμε να κάνουμε το αντίθετο.

** Σε άλλη περίπτωση, θα λέγαμε να ρίξουμε τα επιτόκια, για να ανεβάσουμε την κατανάλωση. Αυτή η συνταγή δεν δουλεύει πια – όπως και πολλοί άλλοι “κανόνες”.

** Χρειάζεται τόλμη από τα κράτη. Είναι λάθος το “σφίξτε τη ζώνη”.

** Τρεις είναι οι τρόποι αντίδρασης:

--Να δανείζουν οι τράπεζες (και η κεντρική τράπεζα να επενδύει – η FED το κάνει, η ΕΚΤ όχι).
--Να μεταρρυθμιστεί το τραπεζικό σύστημα – βοηθάει, αλλά δεν θα λύσει από μόνο του το πρόβλημα της ύφεσης.
--Να αυξηθούν οι δημόσιες δαπάνες – αλλά αυξάνεται έτσι και το δημόσιο χρέος.


** Τα καλά νέα:

-- Δεν πειράζει να δανειστούν λίγο παραπάνω τα κράτη
-- Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τον αποπληθωρισμό


** Οι χώρες με πάνω από 100% χρέος έχουν πρόβλημα. Χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα δεν μπορούν να κάνουν πολλά για ν' αντιδράσουν.

** Χωρίς συντονισμό μεταξύ των οικονομιών τα όποια μέτρα είναι “a waste of time”...

** Οι ΗΠΑ κάνουν λιγότερα απ' ότι πρέπει για την ύφεση, η Ευρώπη ακόμα λιγότερα.
Ευτυχώς στη γηραιά ήπειρο υπάρχουν τα κράτη πρόνοιας, που εκτός οτι απαλύνουν τον πόνο, βοηθούν και στη διατήρηση της κατανάλωσης σ' ένα επίπεδο.


** Είμαι τρομοκρατημένος από την ανικανότητα των ηγετών και των κυβερνήσεων να δουν το πρόβλημα. Η μόνη ελπίδα είναι ν' αντιληφθούν εγκαίρως το μέγεθος του προβλήματος.

** Η πρόβλεψη μου (που μάλλον θα βγει λάθος) είναι οτι η απασχόληση θα επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα, σε 5 χρόνια. Για να αποφύγω την απάντηση, όταν με ρωτούν πότε θα βγούμε από την κρίση, απαντώ: “Κάπου στη μέση της δεύτερης κυβέρνησης Palin”...

** H Ευρώπη έχει σοβαρά προβλήματα:

-- Πρόβλημα εσωτερικού συντονισμού – δεν έχει μία κεντρική κυβέρνηση, όπως οι ΗΠΑ (η κίνηση της ΕΚΤ να αυξάνει πέρσι τα επιτόκια χαρακτηρίζεται ως τραγικό λάθος).
-- Πρόβλημα εσωτερικών προσαρμογών, τις οποίες εμποδίζει το ευρώ. Αν η κάθε χώρα είχε το νόμισμα της, ίσως αντιμετωπίζονταν καλύτερα οι εσωτερικές ανισότητες.


** Η διαφορά της ύφεσης της δεκαετίας του '30 με σήμερα είναι οτι τώρα ελπίζω οτι οι ηγεσίες δεν θα έχουν τόσο ισχυρογνωμοσύνη.

** Δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από το Σύμφωνο Σταθερότητας στην Ε.Ε. Μην το τηρείτε τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια!

** Μπορούμε ταυτόχρονα να επιτύχουμε τη σωτηρία του πλανήτη και της παγκόσμιας οικονομίας. Να συνεχίσετε τις επενδύσεις στην παιδεία, στην υγεία και υιοθετώντας νέα περιβαλλοντικά standards, να ενισχύσετε την ανάπτυξη.


Τον Paul Krugman προλόγισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας οτι το πρόβλημα είναι βαθύτατα πολιτικό και οτι οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση από την απληστία και την κερδοσκοπία του συστήματος. Παρατήρησε οτι ο Krugman – ήδη από το 2006 – είχε προειδοποιήσει με τα άρθρα του για τις συνέπειες της πολιτικής Μπους, που:

1. Καθήλωσε τους μισθούς
2. Ανέστειλε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις
3. Έβαλε φραγμούς στη διαφάνεια
4. Έκανε τη μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος στη χώρα, με το φορολογικό σύστημα.

Ο Γιώργος Παπανδρέου σημείωσε οτι “δεν βρισκόμαστε απλά σε μια εποχή αλλαγών, αλλά σε μια αλλαγή εποχής”


Υ.Γ. Μετά από όλα αυτά, μήπως πρέπει η Ευρώπη να επισπεύσει την πολιτική της ενοποίηση – και να κινηθεί προς μια κατεύθυνση πιο κοινωνική και προοδευτική;




Οι φωτό είναι από τα http://www.naftemporiki.gr και http://www.wikipedia.org

To post συνοδεύεται από μια από τις ιστορικές επιτυχίες του μεγάλου Peter Gabriel από το 3ο από τα 4 άλμπουμ με το όνομα του, όταν ακολούθησε σόλο καριέρα, φεύγοντας από τους Genesis.