25.4.09

Στην πλευρά του μεταφυσικού

Στη Σαντορίνη πρωτοπήγα το 1984 – μολις 21 ετών, ανακάλυπτα με τζιπάκι “άγνωστα μέρη”, όπως η Έξω Γωνιά και η Βλυχάδα.


Σήμερα, η Σαντορίνη είναι στα πρόθυρα της καταστροφής – φοβάμαι οτι σε 10 χρόνια δεν θα υπάρχουν αμπέλια πουθενά, παρά μόνο μπετόν. Γιατί αναπτύχθηκε (όπως όλη η Ελλάδα, αλλά ακόμα περισσότερο γιατί είναι ένα μοναδικό τουριστικό μέρος) στρεβλά και αρπαχτικά. Η Μύκονος τότε ήταν (ακόμα) αισθητικά πιο διατηρημένη, γιατί η Χώρα ήταν υπό την αυστηρή εποπτεία της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Στη Σαντορίνη, μόνο η Οία χαρακτηρίστηκε διατηρητέος οικισμός, χάρη και στις προσπάθειες κατοίκων και αρχιτεκτόνων. Ούτε αυτή όμως τη γλύτωσε – το βράδυ είναι αδύνατο να μετρήσεις τις πισίνες...


Ως τα μέσα της δεκαετίας του '90, το νησί είχε ένα μοναδικό στυλ τουρισμού και διασκέδασης – παρέα με τις “ορδές” των backpackers, είχε ένα ολόκληρο κύκλο νέων ανθρώπων, που με επίκεντρο την ιστορική Casablanca του Άγη (το πιο ενδιαφέρον μουσικά και στυλιστικά “mini-club” του νησιού) έψαχνε τις μοναχικές παραλίες, έκανε γυμνισμό, ντυνόταν πολύχρωμα και με γούστο, άκουγε ωραίες μουσικές και ξενύχταγε για να δει την ανατολή του ηλίου.


Όταν ξαναπήγα το 1997, αυτή η “γενιά” είχε χαθεί. Βρήκα μια άλλη, που άκουγε ελληνικά, φόραγε φλούο μαγιό και παπούτσια και δεν “επικοινωνούσε” αισθητικά. Ωστόσο, επέμεινα – μάλιστα έγινα και πιο φανατικός. Βρήκα τις “γωνιές” μου, ξέρω να αποφεύγω τα πλήθη και την κακογουστιά – για μένα είναι ο “παράδεισος” της ψυχής. Από τότε μέχρι σήμερα, μόνο μια χρονιά δεν έχω πάει στο αγαπημένο μου νησί – ο μέσος όρος είναι τρεις φορές το χρόνο.


Δεν έχω μείνει ποτέ στην Οία (παρότι μου αρέσει πολύ να πηγαίνω) – προτιμώ το Ημεροβίγλι (απ' όπου μπορείς να δεις δύση ηλίου και ανατολή φεγγαριού ταυτόχρονα), το Φηροστεφάνι ή τον Περίβολο. Ο τελευταίος δεν είναι μεν στην υπέροχη καλντέρα (που σε “ρουφάει” με τη μαγεία της), αλλά έχει μαγευτικά μωβ χρώματα κατά τη διάρκεια της δύσης – και υπέροχη ανατολή φεγγαριού επίσης. Ο ορίζοντας είναι “στρογγυλός” και η θέα περιλαμβάνει μόνο λίγο Ανάφη (και υπόνοια Κρήτης). Το να βουτάς στον Περίβολο (τα νερά είναι απαράμιλλο “κρύσταλλο” και η άμμος υπόδειγμα αισθητικής, γκρι μολυβί πασπαλισμένο με κρεμ ελαφρόπετρα) ή να παίζεις μουσική κοιτώντας τη θάλασσα είναι για μένα μοναδικά...


Το να ακούς μουσική πάλι, σ' ένα μπαλκόνι – κοιτάζοντας το ηφαίστειο είναι ανυπέρβλητο. Όσες (εκατοντάδες φορές) το έχω κάνει, ζητάω από τους επισκέπτες στα γειτονικά μπαλκόνια να μου πουν αν τους ενοχλεί, για να τη χαμηλώσω. Ποτέ κανείς δεν θέλησε (προς μεγάλη μου ικανοποίηση). Όλοι ήταν μαγεμένοι...


Το νησί έχει μια απίστευτη ενέργεια – λένε οτι μαζί με την Αμοργό και τη Νίσυρο (που είναι επίσης ηφαίστειο) είναι τα πιο “έντονα μεταφυσικά” σημεία στο Αιγαίο. Πολλοί επισκέπτες δεν την αντέχουν – και φεύγουν “με τη μία”. Ή τη λατρεύεις, αντέχοντας μαζί με την ομορφιά και τη σκληράδα της - ή σε διώχνει...


Σήμερα, μαζί με αυτές τις φωτογραφίες που τράβηξα πέρσι το Πάσχα (η επικεφαλίδα του blog είναι μια από αυτές επίσης), ήθελα να σας ταξιδέψω - στην "απόλυτη αισθητική", κατά την ταπεινή μου άποψη. Να σας δείξω οτι η Σαντορίνη είναι ίσως ακόμα περισσότερο στις ομορφιές της αυτή την εποχή, όταν έχει ακόμα λουλούδια ανθισμένα – και καμιά συννεφιά. Και να σας θυμίσω οτι αυτό το μοναδικό νησί έχει, από τις 5 Απριλίου 2007, μια πηγή ρύπανσης στο οικοσύστημα της, που θα της το διαλύσει. Οι κάτοικοι αγωνίζονται, αλλά η κυβέρνηση (χωρίς ένα Υπουργείο Περιβάλλοντος) κωφεύει - και η εταιρεία προσπαθεί με προσχήματα, εδώ και δύο χρόνια, να αποφύγει την υποχρέωση της να ανελκύσει το ναυάγιο, στην αρχή προσπαθώντας να μας πείσει οτι δεν ρυπαίνει – και μετά οτι δεν είναι τεχνικά εφικτό. Εκπροσωπώντας ότι χειρότερο στην επιχειρηματικότητα, θα έπρεπε να τιμωρηθεί παραδειγματικά – με κάθε νόμιμο μέσο. Υπάρχει η πολιτική βούληση;





Οι φωτό είναι όλες δικές μου - είστε ελεύθεροι να τις χρησιμοποιήσετε, φτάνει να αναφέρετε την προέλευση τους.

Το post συνοδεύεται από τον κιθαρίστα που ταιριάζει περισσότερο στη δική μου αίσθηση του Αιγαίου, το Βρετανό Ronny Jordan, από το δεύτερο, το τρίτο και το τέταρτο του άλμπουμ.




Προσθέτω και όσα είχα γράψει στο περσινό Summer Guide της Athens Voice για το νησί. Αν θέλετε και περισσότερες (όσο γνωρίζω και μπορώ) πληροφορίες/συμβουλές, το mail μου είναι στη διάθεση σας.


Το νησί είναι ακριβό και πολύβουο και η θέα στην περίφημη καλντέρα του ηφαιστείου πληρώνεται – αξίζει όμως να ζήσετε τη μαγεία της. Τα Φηρά έχουν την πιο έντονη ζωή και ξενύχτι μέχρι το πρωί. Απαραίτητο το όχημα για μετακίνηση.

Διαμονή

Άστρα (Ημεροβίγλι - 22860 23641), πολυτελή δωμάτια με την καλύτερη θέα του νησιού στην καλντέρα – και με την εκπληκτική κουζίνα του σεφ Δημήτρη Kοντόπουλου.
Porto Fira (Φηρά - 22860 22849), ανακαινισμένες σουίτες με θέα στην κάτω άκρη των Φηρών, με τη φροντίδα της Ντέμης και της Σοφίας, σε λογικές τιμές.
Τheoxenia (Φηρά - 22860 22740), boutique hotel στον κεντρικό δρόμο με τα κοσμηματοπωλεία, με θέα σε προσιτές τιμές.
Glaros guest house (Περίβολος - 22860 82286), ανακαινισμένα δωμάτια με την ατμόσφαιρα της παλιάς Σαντορίνης, πάνω στην παραλία, σε ιδιαίτερα οικονομικές τιμές από το Θάνο (που δυστυχώς μόλις έμαθα οτι εγκατέλειψε).

Παραλίες

Περίβολος/Περίσα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ενιαία παραλία του νησιού, με εκπληκτικά νερά και γκρι άμμο, πασπαλισμένη με ελαφρόπετρα. Αποφύγετε τα πολύκοσμα σημεία.
Βλυχάδα: Το καταφύγιο των εραστών της παλιάς Σαντορίνης. Ξεπεράστε τις ομπρέλες και κάντε γυμνισμό. Ο βυθός δεν είναι πολύ ομαλός στην πρόσβαση, αλλά σας αποζημιώνει το εξαιρετικό τοπίο.
Κολούμπο: Πλήρως ανοργάνωτη παραλία, για όσους αποφεύγουν τα “κοσμικά”. Πηγαίνετε νωρίς, γιατί το απόγευμα έχει σκιά. Εκτεθειμένη στο βοριά.

Φαγητό

Κουκούμαβλος (Φηρά) Πολυβραβευμένο εστιατόριο στην άκρη των Φηρών, εκεί που κάποτε ήταν η Αλεξάνδρεια. Εξαιρετικό μπαλκόνι και εσωτερικό, ίσως τα καλύτερα πιάτα του νησιού.
1800 (Οία) Παλιό αρχοντικό που μετατράπηκε σε εστιατόριο– και αυτό με πολλά βραβεία - με πελατεία ακόμα και από το Χόλιγουντ. Η ταράτσα έχει και θέα, μερικά πιάτα είναι απλώς θεϊκά.
Seaside (Αη Γιώργης) Στην άκρη του Περίβολου, ο πληθωρικός σεφ Τάσος δημιουργεί θαύματα πάνω στην παραλία. Καλύτερο τραπέζι μια μεταποιημένη βάρκα. Όλη την ημέρα και για μπάνιο.
Βανίλια (Φηροστεφάνι) Ο Δημήτρης σας υποδέχεται με εξαιρετική κουζίνα και εκπληκτική θέα στην καλντέρα, σε “ντεκοντρακτέ” ατμόσφαιρα και λογικές τιμές.
Ιl Cantuccio (Φηροστεφάνι) Αυθεντική ιταλική κουζίνα, από ζευγάρι Ιταλών, σε πολύ λογικές τιμές.
Aκταίον (Φηροστεφάνι) Παραδοσιακή ταβέρνα με εκπληκτική θέα – έχει ταϊσει γενιές και γενιές.
“Μεταξύ μας” (Έξω Γωνιά) Ευφάνταστη ταβέρνα με ατμόσφαιρα παρέας – ενίοτε και κάποια live.
Yazz (Περίσα) Βeach bar με ιστορία, από τα πρώτα του νησιού. Ο Μισέλ σερβίρει ποτά και οι γονείς του μαγειρεύουν σπιτικά, φθηνά και νόστιμα.


Καφές, ποτό και θέα

Enigma cafe (Φηρά) Με εξαιρετική θέα στο ηφαίστειο, πρωινά – και δωμάτια.
Καφέ Franco's (Πύργος) Από τους πρώτους στο νησί, ο κομψός Franco δεν είναι πια στην καλντέρα, αλλά στον Πύργο, όπου έφτιαξε μια έξοχη γωνιά, με εναλλακτική θέα.
Μελένιο (Οία) Απαραίτητη στάση για γλυκό, στον περίπατο σας στην Οία.

Νυχτερινή ζωή

Τropical (Φηρά) Από τα πρώτα του νησιού, κατακλύζεται από αγγλοσάξονες. Εμπορικό, αλλά αυθεντικό, με τη φροντίδα του Steve και της April. Θέα που κόβει την ανάσα, από το πρωί με χυμούς.
Casablanca (Φηρά) Ο Χρήστος έδωσε την δική του αισθητική εκδοχή, σ' ένα μαγαζί με βαριά ιστορία. Το πιο προχωρημένο του νησιού, με δεκάδες resident και guest dj's.
Κυρά Θήρα (Φηρά) Κλασικό μπαρ, με jazz αισθητική και ανανεωμένη διάθεση – το μόνο που λειτουργεί όλο το χρόνο.
Χασάπικο (Οία) Η λύση σας για ποτό, αν βρεθείτε βράδυ στην Οία – σ' ένα προσεγμένο music bar.

buzz it!

19 σχόλια:

Τσαλαπετεινός είπε...

Μπράβο για τις φωτογραφίες! Ειδικά για 1η 2η και τελευταία. Και φυσικά για αυτή του τίτλου. Τελικά φαίνεται ότι σε εμπνέει περισσότερο
το θαλασσινό από το αστικό τοπίο. ;-)
Ελπίζω να έφερες φάβα την οποία ανταλλάσω με παστέλι από Ζάκυνθο και μισο λουκούμι λι8οξοου.

suncitizen είπε...

Θα είναι έγκλημα να χάσει το χρώμα της η Σαντορίνη.
Και φυσικά περα από την αισθηκτική και το περιβάλλον, θα χάσει και τον τουρισμό της...

Theodota Nantsou είπε...

Η κακοποίηση που έχει υποστεί η Σαντορίνη δεν παίζεται. Σκεφτείτε ότι οι πέριξ των Φηρών οικισμοί (π.χ. Καρτεράδος) έχουν πλέον γίνει ένα με κτίρια φοβερά άσχημα. Όμως αυτό το νησί πάντα θα πουλάει, γιατί η θέα της καλντέρας δεν πεθαίνει, ότι κι' αν γίνει.
Όσο για το ναυάγιο, το σκάνδαλο ξεκινάει απ'το ότι έμεινε τόσες ώρες μπαταρισμένο στην επιφάνεια, χωρίς κανένας να κάνει τίποτα για να το ρυμουλκήσει. Τότε ήταν εύκολο. Τώρα μιλάμε για τιτάνια προσπάθεια, με πολύ μεγάλο κίνδυνο να σπάσει το σκάφος κατά την ανέλκυση και τότε.... ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω.

Prokopis Doukas είπε...

@Τσαλαπετεινός: Ευχαριστώ! Είναι από πέρσι το Πάσχα, φέτος δεν έχω πάει ακόμα.. Δεν φαίνεται οτι με εμπνέει; :-)

@suncitizen: Καλώς ήρθατε! Φοβάμαι πως το έγκλημα έχει ήδη συντελεστεί. Αλλά, από την άλλη, αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει κανείς να αφήσει το νησί να κατρακυλήσει κι άλλο...

@Θεοδoτα Ναντσου: Είναι πολύ εύκολο να φανταστεί κανείς οτι δόθηκε η γνωστή εντολή "ρίξτο στην ξέρα" ή "άστο να βυθιστεί", ώστε να εισπραχθεί το 100% της αποζημίωσης...

Γιώργος είπε...

Το Πάσχα στο Αιγαίο εφέτος ήταν ανεπανάληπτο!Ο καιρός βοήθησε και τα καταπράσινα -μέχρι τον επόμενο μήνα- νησιά μάγεψαν όσους τα επισκέφτηκαν.
Διαβάζοντας το post το τελευταίο βράδυ των διακοπών μου στο "δικό μου" νησί, την Τήνο, ξανασκέφτομαι όλα εκείνα που με ενέπνευσαν να επιλέξω μόνιμη επαφή μαζί του, αποκτώντας σπίτι σε αυτό, χωρίς κανενός είδους σύνδεσμο καταγωγής. Πολύ θα ήθελα να τα μοιραστώ δημοσίως, αλλά δεν θα αφορούσαν το θέμα.
Πάντως αντιλαμβάνομαι τον καθοριστικό ρόλο που μπορεί να παίξει ένας τόπος στην αντίληψή μας για τα πράγματα και κατανοώ πλήρως τη σχέση που έχετε με τη Σαντορίνη.Οι Κυκλάδες είναι καταλυτικές και ή σε μαγεύουν ή σε αποκαρδιώνουν οριστικά.
Αυτή τη στιγμή στο διπλανό σπίτι παίζει μουσική παρόμοια με την επιλογή σας και, δυστυχώς, επιστρέφουμε αύριο στην Αθήνα.

Πληροφορίες για το νησί στη διάθεσή σας. Ευτυχώς η Τήνος διατηρεί ακόμα, πολύ καλά, αρκετά κρυμμένα μυστικά!

Roadartist είπε...

Ωραίες φωτο. Αξίζει να αναφερθεί και η μεγάλη καθυστέρηση των εργασιών στο στέγαστρο του Ακρωτηρίου της Θήρας, σε έναν από τους πλέον σημαντικούς αρχαιολ. προορισμούς.. Ακόμη ένα μεγάλο πλήγμα για το τουρισμό..

Prokopis Doukas είπε...

@Γιώργος: Λοιπόν, η Τήνος είναι χρόνια απωθημένο. - κι ένα από τα λίγα νησιά των Κυκλάδων που δεν έχω πάει ακόμα. Πώς σας βρίσκει κανείς; :-)

@Roadartist: Σωστό αγαπητή... Αλλά τουλάχιστον αυτό δεν καταστρέφει με μαθηματική ακρίβεια το περιβάλλον...

the muppet show girls είπε...

Λατρεύω τη Σαντορίνη. Έχω πάει ήδη 3 φορές κι όντως συμβαίνει αυτό που αναφέρεις. Ή την αγαπάς και σε ρουφάει η μαγεία της ή δε ξαναπατάς το πόδι σου στην άγρια ομορφιά της.
Στο Tropical πέρασα υπέροχες βραδιές, όσο για την Περίσα αν και πολύβουη είναι μοναδική.
Φέτος λέω να περάσω δυο Σαββατοκύριακα στην Οία. Κανά δυο ανάσες εκτός Αθηνών κατόπιν προσκλήσεως φίλου ιατρού. Κι ελπίζω να μην την αντικρύσω λαβωμένη από των υπευθύνων την αδιαφορία.
Καλημέρες και Χρόνια Πολλά έστω και καθυστερημένα '-)

Prokopis Doukas είπε...

@the muppet show girls: 3 μόνο; Όταν φτάσεις τις 33, μπορεί να σου πω μερικά μυστικά... :-)
Να περάσεις υπέροχα!

QwfwqN είπε...

Τη Σαντορίνη την έχω περπατήσει ολόκληρη -τότε... Για χρόνια... Τελευταία φορά που πήγα ήταν το '89: έμεινα ένα βράδυ κι έφυγα... Η νοσταλγία επανέρχεται συχνά πυκνά και κάθε φορά που διαβάζω για την καταστροφή της, νιώθω ένα σφίξιμο... Τώρα πιά (το συνειδητοποίησα διαβάζοντας το κομμάτι σας) αποφεύγω ακόμα και να κοιτάξω τις φωτογραφίες... Πολλοί έχουν ευθύνες, από τους αρμόδιους μέχρι (και) τους κατοίκους...
Καληνύχτα και καλή (της) τύχη!

Prokopis Doukas είπε...

@ QwfwqN: Όχι, ακόμα αντέχει... Αλλά πρέπει να γίνουν πράγματα άμεσα - για να συνεχίσουμε να το λέμε... Ναι, πολλοί έχουν ευθύνη - αλλά να ξαναπάτε!

SK είπε...

Eνδιαφέρον και χρήσιμο ποστ, και ωραίες φωτογραφίες!
Δυο φίλοι μου είχαν επισκεφτεί την Σαντορίνη το καταχείμωνο (αλλά με λιακάδα) και μου είπαν ότι ήταν καταπληκτικά - σχεδόν ούτε ψυχή δεν συνάντησαν πέραν από τους ντόπιους.
By the way, "φλούο μαγιό" τι είναι?

Prokopis Doukas είπε...

@SK: Μαγιό και αθλητικά παπούτσια σε έντονες, "φλούο" αποχρώσεις, π.χ. λαχανί φωσφοριζέ...
Όπως τα markers στο γραφείο, για να κάνουμε "highlight" κάποιες λέξεις, ε; :-)

mermyblue είπε...

δεν έχω μείνει στη Σαντορίνη αλλά έχω περάσει με πλοίο πολλές φορές. όπως και με τη Μύκονο και τους άλλους πόλους έλξης τουρισμού θέλω να πάω κάποια στιγμή που δεν θα έχει τόσο κόσμο πχ Σεπτέμβριο.

η ανάρτηση είναι χρήσιμη και υπέροχη (αφού έχει αυτό το "προσωπικό κάτι") και
οι φωτογραφίες ισάξιές της (κυρίως η τελευταία για μενα με τα σύννεφα να κρέμονται σχεδόν προστατευτικά πάνω από το δύσκολο μέλλον που ίσως έχει το νησί
ας ελπίσουμε όχι...)

καλό απόγευμα

Prokopis Doukas είπε...

@mermyblue: Για δοκιμάστε (αν μπορείτε βεβαίως) Μάιο-Ιουνιο. Είναι εξαιρετικά - και ίσως κάνετε και μπάνιο.. :-)

Margo είπε...

Δε θα ξεχάσω ποτέ, πώς αποχαιρετήσαμε ως χώρα το τελευταίο ηλιοβασίλεμα του 1999. Μία μικρή ορχήστρα εγχόρδων να παίζει Χατζηδάκι σε ένα απ' τα μπαλκόνια της Καλντέρας (αν δε κάνω λάθος) με αυτή την καταπληκτική θέα στο απέραντο γαλάζιο και στο τέλος να παίρνει τις παρτιτούρες ο αέρας και να χάνονται στον ορίζοντα!
Δεν έχω πάει Σαντορίνη όμως στη Μύκονο που ζω, πολλά είναι αυτά που με κάνουν να λυπάμαι. Τα όμορφα μέρη είναι τυχερά και άτυχα μαζί.. γίνονται θύματα εκμετάλλευσης.
Πολύ όμορφες οι φωτογραφίες!!

Prokopis Doukas είπε...

@Margo: Επειδή ζείτε στο άλλο νησί-κόσμημα (που το θάμπωσαν κι αυτό), δεν έχετ πάει ποτέ; Για αναθεωρήστε γρήγορα, μια σταλιά δρόμος είναι...
:-)

ippoliti_ippoliti είπε...

Μετά από 12 μέρες στις ξενοδοχειακές μονάδες "Παμμακάριστος" και "Υγεία", η ανάρτηση και οι αναμνήσεις που ανέσυρε ήταν για μένα αληθινή απόλαυση.
Απίστευτη η Σαντορίνη, πρωτοπήγα και εγώ το 1984 νεαρή φοιτήτρια και θυμάμαι με νοσταλγία τους ντόπιους που μας "παρακάλαγαν" να νοικιάσουμε δωμάτιο στην Περίσσα με 300 δρχ (λίγο πιο ακριβά από το κάμπινγκ τότε)_.
Εκτοτε οι επισκέψεις μου είναι μόνο Φθινόπωρο ή Ανοιξη. Θεωρώ και εγώ ότι είναι μαγεία.
Εξίσου μαγική βρίσκω και την Αστυπάλαια, το δωδεκανησιακό νησί που μοιάζει τόσο κυκλαδίτικο, με υπέροχες ανατολές φεγγαριού και ήλιου και αυτό.
Τι να πεί κανείς για τις Κυκλάδες; τόπος θεϊκός, τόπος μεταφυσικός; για μένα όλα μαζί.
Υ.Γ Το email σου ποιό είναι; δεν το βρήκα (να σημειώσω ότι είμαι αρκετά αδαής). Το κυττάξαμε με την Carpe Diem, όύτε και εκείνη το βρήκε.
Καλό βράδυ

Prokopis Doukas είπε...

@ippoliti_ippoliti: Εύχομαι περαστικά!
Το mail μου είναι στο προφίλ μου: prokopisdoukas@hotmail.com

ShareThis