---------------------------------------------------------------------------------
Εχει και το γυναικείο φύλο τα καταστρεπτικά κλισέ του - αυτά που κληρονόμησε από γενιές και γενιές γυναικών υπό καταπίεση... Είναι λοιπόν αναπόφευκτα, "γραμμένα στο γυναικείο DNA"; Πιστεύω πώς όχι. Γιατί στον 21ο αιώνα, μετά από εκατό περίπου χρόνια αγώνων της γυναίκας για χειραφέτηση και ισότητα, η σύγχρονη γυναίκα δεν μπορεί να έχει απαιτήσεις από τη ζωή της, αν ακολουθεί τη νοοτροπία και το "νάζι" της γιαγιάς της...
Βλέπω, ακόμα και σήμερα, πολλές γυναίκες να λειτουργούν με τέτοια "μυαλά" στο θέμα της σεξουαλικής τους έκφρασης. Ναι, χιλιάδες κορίτσια έχουν ξεφύγει πιά από ταμπού. Ναι, οι γυναίκες "κυνηγάνε" πιά σαν άντρες - ίσως και περισσότερο, λόγω της αριθμητικής τους υπεροχής. Ναι, πολλές έχουν υιοθετήσει "ανδρικές συμπεριφορές" και είναι απελευθερωμένες, με υγιή ματιά στο σεξ, χωρίς συμπλέγματα - έτοιμες να κάνουν ένα "one night-stand”, όσο και οι άντρες (αυτό το τελευταίο θα το συζητήσουμε προσεχώς). Είναι εν τέλει, έτοιμες να απολαύσουν τη χαρά του ερωτισμού και της ζωής - “no strings attached”.Πολλές ακόμα όμως, στη μεσογειακή-ανατολίτικη-ολίγον τριτοκοσμική μας κοινωνία, εξακολουθούν να συνδέουν το σεξ με επιδιώξεις της ψυχής, της οικογένειας ή του περίγυρου. Την ανάγκη για σύντροφο, την ανάγκη για "αποκατάσταση" (πλήρης υιοθέτηση της κοινωνικής υποταγής), την ανάγκη για συναισθηματική κάλυψη, την ανάγκη για παιδί. Και χρησιμοποιούν αναλόγως το "όπλο" - ειδικά όταν θεωρούν οτι ο άντρας θέλει μόνο τη σεξουαλική απόλαυση από αυτές. Δίνοντας το το ή (ακόμα χειρότερα) στερώντας το σε κρίσιμες στιγμές - και πολλές φορές επιτυγχάνοντας έτσι τον επιθυμητό συμβιβασμό της άλλης πλευράς.
Μα θα μου πείτε, αυτό σ' ενοχλεί; Εδώ, (όλο και περισσότερο;) χιλιάδες γυναίκες πουλάνε κυριολεκτικά την αναπόδραστη γοητεία και έλξη που ασκούν στο ανδρικό φύλο - κατά το γνωστό ρητό (και εσχάτως αηδές άσμα) "το .... σέρνει καράβι. Κι έτσι κερδίζουν εξουσία, κοινωνική αναγνώριση, χρήμα, βίλες, κότερα, υπηρέτες, αυτοκίνητα - ακόμα και φιλοδοξίες να κυβερνήσουν ή να "προεδρεύσουν" της χώρας.
Αυτές οι γυναίκες δεν με αφορούν - και θέλω να ελπίζω οτι με κανένα τρόπο δεν αφορούν κι εσάς. Οι γυναίκες που ξεπουλάνε έτσι τον εαυτό τους δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να γυρνούν το ρολόι του χρόνου πίσω. Σε μιά εποχή, όπου η γυναίκα ήταν "προστατευόμενο είδος", αναπόφευκτα εξαρτημένο από το οικονομικό άρμα του άνδρα - μιά εποχή όπου η ομορφιά ή η προίκα εξασφάλιζε τη "σωστή" κοινωνική συμφωνία με τον ιδανικό γαμπρό.
Και κυρίως, οδηγούν την ψυχή τους σε μια έκπτωση προσωπικής ηθικής - χειρότερη από αυτήν που υφίσταται ο άνθρωπος που προδίδει τις αρχές και τις ιδέες του, ίσα-ίσα για λίγα στρας ματαιοδοξίας.
Η παγίδα δεν είναι εκεί. Το επικίνδυνο είναι όταν τα "αιτήματα" της γυναικείας ψυχολογίας είναι αυτό που λέμε "νόμιμα". Ναί, είναι απολύτως αποδεκτό για μια γυναίκα να θέλει ουσία, συναίσθημα και συντροφικότητα. Ναι, είναι απολύτως κατανοητό να θέλει να κάνει οικογένεια και παιδιά, να φτιάξει μια "σχέση ζωής", ζεστή και ανθρώπινη. Ναι, είναι απολύτως φυσιολογικό να επιλέγει - και να μη θέλει “σώνει και καλά” μιά σεξουαλική επαφή ανούσια και ρηχή. Ομως, το σεξ σήμερα δεν μπορεί να είναι "εργαλείο" για την επίτευξη στόχων. Δεν είναι μέσο, είναι αυτοσκοπός. Κι αν κάτι πρέπει να καταλάβουν οι σύγχρονες γυναίκες (και για περισσότερη αρμονία με τους άλλους, αλλά και για την προσωπική τους αυτοβελτίωση) είναι οτι υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τομείς "συνεύρεσης" με το άλλο (ή ενδεχομένως και το ίδιο) φύλο.
Άλλο συντροφικότητα και συνεννόηση, άλλο το να είσαι πραγματικά ερωτευμένη (εκεί είναι που θέλεις να κάνεις τα παιδιά) κι άλλο το να έχεις σεξουαλική έλξη - κι ενδεχομένως αυτό που λέμε "τσίμπημα". Το καλό σεξ δεν πάει υποχρεωτικά "πακέτο" με το συναίσθημα - και το τελευταίο δεν αποτελεί προϋπόθεση. Ρωτήστε τις φίλες σας που έχουν διαχωρίσει τα πράγματα και είναι "καθαρές" σ' αυτό που ζητούν.
Ούτε υπάρχουν μόνο δύο καταστάσεις - ταιριάζω ή δεν ταιριάζω, αγαπάω ή δεν αγαπάω, άσπρο ή μαύρο. Δεν είμαστε κομπιούτερς, που διέπονται από την άλγεβρα του Boole - μόνο 0 ή 1. Υπάρχει μια τεράστια γκάμα "σχετισμού", με όλο το φάσμα χιλιάδων γκρι αποχρώσεων. Δεν είναι ο κάθε άντρας που συναντάμε μπροστά μας "ο ιππότης με το άσπρο άλογο", που ήρθε να μας πάρει, με τους γκρίζους κροτάφους του και το θεληματικό πηγούνι (άμα τον βρείτε ...δεν είναι κακό). Μέχρι τότε όμως, μάθετε να διακρίνετε για τι είδους σχέση είναι ο καθένας - και σε τι ταιριάζετε, πριν του φορέσετε το "κοστουμάκι" του ζευγαριού.
Ο ερωτισμός και η σεξουαλική επαφή είναι ένα υπέροχο δώρο της φύσης, η ουσία σχεδόν της ίδιας μας της ζωής. Κι αν δεν ανήκουμε στους ελάχιστους πραγματικούς "γκουρού" ανά την υφήλιο, μάλλον είναι η μοναδική ευκαιρία μας για την πιό υψηλή "μεταφυσική" έκφραση. Δεν είναι κρίμα να μην το εξελίσσουμε ή να το ξοδεύουμε, με σύγχυση, για "ταπεινές" επιδιώξεις;
Διαβάζω σε πρόσφατη έρευνα, οτι οι ελληνίδες και οι έλληνες θεωρούν, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, υπεύθυνο για την κακή ποιότητα της σεξουαλικής τους ζωής, τον "άλλο". Πόσο λάθος! Αυτό όμως, θα το συζητήσουμε τον ερχόμενο μήνα...
Το κείμενο αυτό επρόκειτο να εγκαινιάσει, πριν από χρόνια, στήλη σε γυναικείο περιοδικό - που δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Το δημοσιεύω απλώς για να διατυπωθούν κάποιες σκέψεις... Οι φωτό είναι από το http://www.pittwatch.com/ και το www.starpulse.com
To post συνοδεύεται από την εξαιρετική φωνή της Αμερικανίδας Melody Gardot. Προσέξτε τους στίχους...
%20%20.jpg)
21 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον θέμα και είμαι ήδη εν αναμονή της συνέχειας που υπόσχεσαι ...
Εχω μια ερώτηση και μια σκέψη:
**Λες: «...Η παγίδα δεν είναι εκεί. Το επικίνδυνο είναι όταν τα "αιτήματα" της γυναικείας ψυχολογίας είναι αυτό που λέμε "νόμιμα". Ναί, είναι απολύτως αποδεκτό για μια γυναίκα να θέλει ουσία, συναίσθημα και συντροφικότητα. Ναι, είναι απολύτως κατανοητό να θέλει να κάνει οικογένεια και παιδιά, να φτιάξει μια "σχέση ζωής", ζεστή και ανθρώπινη. Ναι, είναι απολύτως φυσιολογικό να επιλέγει - και να μη θέλει “σώνει και καλά” μιά σεξουαλική επαφή ανούσια και ρηχή.»
Ποιά είναι η παγίδα σ’αυτό; μπορεί μια γυναίκα να είναι και να λειτουργεί έτσι, χωρίς να χρησιμοποιεί το σεξ, γιατί συνδέεται αναγκαστικά με τα επόμενα λόγια σου «Ομως, το σεξ σήμερα δεν μπορεί να είναι "εργαλείο" για την επίτευξη στόχων. Δεν είναι μέσο, είναι αυτοσκοπός...»;
Θέλω να πω το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Κάτι χάνω στον συλλογισμό σου, τι;
**Είμαι πολύ επιφυλακτική με τις έρευνες και τα αποτέλέσματά τους, όπως αυτές του link που παραθέτεις. Αναρρωτιέμαι αν πολλά απο όσα θεωρούμε βιολογικής υφής δεν είναι επίσης κοινωνικής. Για παράδειμα, σχετικά με την τελευταία παράγραφο για την έρευνα σε στριπτιζάδικα και τα φιλοδωρήματα, το μυαλό μου πήγε σε κάποια λόγια του Michel Onfray απο το «In defence of atheism» στο κομμάτι που καταγίνεται με το «Obsession with purity» των μονοθεϊστικών θρησκειών, δυστυχώς το έχω μόνο αγγλικά:
«….What do we risk in approaching a menstruating woman? Or one who has just given birth? Both are impure. Just as we may understand fear of abnormal flows that might equate with hemorrhage, gonorrhea, or syphilis, so we must question ourselves about this horror of menstrual blood or of the woman who has recently given birth. Unless we advance the theory that in both these cases the woman is not fertile, and that she may therefore freely dispose of her body and her sexuality without risking pregnancy - a condition ontologically unacceptable to the rabbis, proponents of the ascetic ideal and of demographic expansion....».
Αγαπητέ κύριε Δούκα, αν και άντρας φαίνεται να γνωρίζετε πολύ καλά την νοοτροπία αλλά και ψυχολογία του μέσου όρου των Ελληνίδων. Θίγεται όμως πολλά θέματα γι'αυτό θα ηθελα να σχολιάσω μόνο μερικά.
Παρότι βρισκόμαστε σε μια εποχή που επικρατεί το υλιστικό μοντέλο ζωής, θεωρώ την συγκατοίκηση μιας γυναίκας με κάποιον χρησιμοποιώντας ως κύριο μέσο ότι μπορεί να σύρει ένα καράβι απλά και μόνο για να απολαμβάνει τα πλούτη του καθαρή πορνεία. Όπως και θεωρώ αισχρό να χρησιμοποιηθεί μια "αναπάντεχη" εγκυμοσύνη για αποκατάσταση.
Σχετικά με το άρθρο στα ΝΕΑ, δεν συμφωνώ ότι τα πλούτη έχουν αφροδισιακή δύναμη. Οι γυναίκες που όπως αναφέρετε στο κείμενό σας είναι το ολοκληρωμένο και πολύπλευρα ισορροπημένο φύλο ψάχνουν πρωτίστως πνευματική επικοινωνία. Το μυαλό φέρνει τους οργασμούς για τις περισσότερες και όχι το πολυτελές αυτοκίνητο. Οι κατάλληλες λέξεις, ένας έξυπνος διάλογος και το χιούμορ έχουν αφροδισιακή δύναμη. Στην πορεία, αν υπάρξει, έρχεται και η συναισθηματική κάλυψη (και δεν εννοώ το μονόπετρο και την όλη φιλοσοφία του θα σου κάθομαι αλλά μετά να βρούμε ημερομηνία). Για τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεστε το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι αυτό που ακούω συχνά, ότι "αφού μια πολύχρονη συγκατοίκηση ή ένας γάμος είναι καταδικασμένα να αποτύχουν γιατί εν τω μεταξύ να μην απολαμβάνω τον καφέ μου δίπλα στην πισίνα από το να βρίζομαι εγκλωβισμένη σε ένα στενό μπαλκονάκι μιας πολυκατοικίας".
"Το καλό σεξ δεν πάει υποχρεωτικά πακέτο με το συναίσθημα" μα αυτή είναι μια καθαρά αντρική σκέψη. Οι γυναίκες πιστεύουν ότι το καλό σεξ γεννάει συναίσθημα. Επίσης ακόμα και αυτές που ξέρουν τι ζητούν, μπορεί να ζήσουν τελικά κάτι που ούτε καν το είχαν φανταστεί και να αλλάξουν πορεία, να νιώσουν και συναίσθημα. Οι συνδυασμοί είναι άπειροι. Όσο για τον κύριο με το άλογο είναι μόνο ένα ανέκδοτο για γελάμε…
Τέλος η "κακή ποιότητα της σεξουαλικής ζωής", προηγείται της/του άλλης/άλλου. Εκτός κι αν είναι τρόπος ζωής , να υπάρχει πάντα κάτι άλλο έτσι κι αλλιώς, υπάρχουν και αυτές οι περιπτώσεις, ανδρών κυρίως.
@yb: H "συνέχεια" επρόκειτο να είναι στο επόμενο τεύχος του περιοδικού.. Μπορεί να την κάνω κι εδώ, πού ξέρεις... :-)
Η παγίδα είναι να θεωρείς "νόμιμο" το να πουλάς το σεξ σου, γιατί οι στόχοι σου είναι "νόμιμοι"...
Θεωρώ την έννοια της "μη αγνής" γυναίκας, επειδή έχει μια φυσιολογικότατη αιμορραγία, εντελώς απαράδεκτη - ο "μεσαίωνας" των θρησκειών...
Κι εγώ δεν έχω καμία εμπιστοσύνη σε αυτές τις έρευνες. Απλώς την παραθέτω, επειδή έγινε ντόρος πριν από μήνες (άλλωστε το κείμενο έχει γραφεί πολύ πριν, όπως λέω). Αλλά η βασική διαπίστωση οτι πολλές γυναίκες χρησιμοποιούν το σεξ, ανάλογα με την επίτευξη των στόχων τους παραμένει...
@MAXIMUS: Αρχίζω από το τέλος. Να πώ ένα "παράδοξο": Θεωρώ εξ ορισμού "κακό εραστή", αυτόν που σκέφτεται οτι "για όλη την ανικανοποίηση του φταίει πάντα ο άλλος"...
Πάμε τώρα στο "ζουμί": Αυτή την αντρική σκέψη θέλω να "περάσω" λίγο στις μοντέρνες γυναίκες. Διότι η "απαραίτητη σύνδεση" του σεξ με το συναίσθημα είναι που δεν αφήνει το σεξ να "αναπνεύσει" αυθύπαρκτα στη γυναικεία ψυχολογία. Δεν μπορεί να έχουν όλες οι σεξουαλικές επαφές συναισθηματικό υπόβαθρο. Καταλήγουν όμως όλες να έχουν συναισθηματική αναζήτηση, ταιριάζεις-δεν ταιριάζεις, κάνουν-δεν κάνουν για τέτοια συνέχεια. Νάτο λοιπόν το "λάθος": Απολαύστε και κανένα σεξ, χωρίς συναίσθημα (πολλές γυναίκες το κάνουν με άνεση)... :-)
Το οτι οι γυναίκες ψάχνουν πρωτίστως πνευματική επικοινωνία το αποδέχομαι - θα ευχόμουν λίγο περισσότερο και οι άνδρες. Κάπου στη μέση της διαδρομής πρέπει να βρεθούμε, τελικά...
Για την έρευνα λέω πιο πάνω και τη δική μου άποψη...
Ευχαριστώ και τις δυό σας για την ωραία κουβέντα... :-)
"Το καλό σεξ δεν πάει υποχρεωτικά "πακέτο" με το συναίσθημα",
είπε ο σκύλος στη σκύλα και σκαρφάλωσε πάνω της.
-θενκς μπέιμπ, ιτ γοζ ναις γοζν’τ ιτ; Μπάι, σι γιου αράουντ.
Εκείνη δεν του είπε ποτέ ότι διαφωνούσε, επειδή τον ήθελε μόνο για να κάνει παιδιά, στα οποία θα είχε την ευκαιρία να προσφέρει το συναίσθημά της, μιας και σ’ αυτόν δεν πίστευε ότι ποτέ θα μπορούσε. Άφτερ ολ χι γοζ τζαστ ε ντογκ.
-οου, γιου θοτ ιτ γοζ γκουντ; Αι θοτ δατ ριπροντάκτιβ όργκανς κουντν’τ τελ δε ντίφερενς, απάντησε η σκύλα γελώντας
(ως εδώ ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι κάνω πλάκα)
"Ρωτήστε τις φίλες σας που έχουν διαχωρίσει τα πράγματα και είναι "καθαρές" σ' αυτό που ζητούν"
Μια φίλη μου που επεδείκνυε τη συμπεριφορά που προτείνεις, μια μέρα, σε ένα ξέσπασμα ειλικρίνειας και κλαίγοντας υστερικά, μου είπε με σπαραγμό: "δεν ξέρω πια με πόσους άντρες έχω πάει, αλλά αυτό που με σκοτώνει είναι ότι δεν ξέρω γιατί".
Δεν ήξερα πώς να τη βοηθήσω, ευτυχώς, αλλά ενστικτωδώς έκλαψα μαζί της.
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι, εκτός αν είσαι ειδικός (και αυτό υπό όρους και περιορισμούς), δεν μπορείς να μιλήσεις για λογαριασμό του άλλου φύλου;
Ειλικρινά δεν θέλω να σε αμφισβητήσω, και άλλωστε ό,τι λέω, είναι φυσικά απλώς η γνώμη μου, αλλά μιας και είμαι γυναίκα, ίσως κάτι περισσότερο ξέρω από όσα ξέρεις εσύ, για το τι αισθάνεται και γιατί, για το πώς αντιλαμβάνεται τέτοια θέματα, για το πώς τα χειρίζεται, μια γυναίκα.
Μάλλον ξεχνάς, ή ίσως δεν γνωρίζεις (και αυτό δεν το λέω υποτιμητικά, αντιθέτως το θεωρώ φυσικό), ότι μια γυναίκα όταν ζητάει συναίσθημα δεν εννοεί απαραίτητα γάμο και παιδιά, αλλά μια στοιχειώδη εξασφάλιση επικοινωνίας και κατανόησης που κάνει μια σχέση σημαίνουσα με πολλούς τρόπους. Ακόμα και οι γυναίκες που χρησιμοποιείς σαν παράδειγμα, στις οποίες αναφέρεσαι λέγοντας ότι έχουν ξεκαθαρίσει τι θέλουν, αν έχεις προσέξει, δεν πηγαίνουν στο κρεβάτι, αν δεν έχουν εξασφαλίσει την αίσθηση ότι είναι επιθυμητές όχι μόνο για λόγους εμφάνισης, αν δεν εγκρίνουν την προσέγγιση του αρσενικού και αν δεν έχει προηγηθεί μια κάποια διαβεβαίωση ότι κάτι έχουν να πουν με τον περί ου. Πολλές από τις άλλες που "έχουν ξεκαθαρίσει τι θέλουν", έχουν πρόβλημα αυτοεκτίμησης και ενδεχομένως πηγαίνουν στο κρεβάτι χωρίς προϋποθέσεις, απλώς και μόνο επειδή βιώνουν μια λανθάνουσα αυτοαπόρριψη. Φυσικά δεν θα το παραδεχτούν ποτέ, ίσως επειδή δεν έχουν μπει ποτέ στη διαδικασία να το ερμηνεύσουν, αλλά η καρδούλα τους το ξέρει.
Όχι τώρα να βαφτίσουμεμε με τίτλους χειραφέτησης, κλινικές περιπτώσεις, προς διευκόλυνση των αντρών... Πάντα υπήρχε ένα ποσοστό γυναικών με τέτοια συμπεριφορά, αρκετό είναι, βολεύονται όλοι, δεν χρειάζεται αύξηση.
Αν μπορεί να είναι υγιής μια one night stand σχέση; Βεβαίως!
Αλλά υπό την προϋπόθεση ότι τα δύο μέρη, αντιλαμβάνονται και αποδέχονται το είδος της επικοινωνίας που θα λάβει χώρα, η οποία όμως απέχει πολύ από τη σεξουαλική ικανοποίηση ως αυτοσκοπού, αλλά είναι η ολοκλήρωση μιας προϋπάρχουσας και δεδομένης δυνατότητας επικοινωνίας, ακόμα κι αν αυτή είναι περιορισμένου δυναμικού και ίσως μικρής διάρκειας ή χωρίς "προοπτική".
Υ.Γ. "υψηλή "μεταφυσική" έκφραση" χωρίς πνευματική και συναισθηματική συνένωση;
Ποιος είναι ο γκουρού σου να τον μηνύσω;
(το παραπάνω είναι ένα καλοπροαίρετο σχόλιο, μάρτυς μου η θεά Αφροδίτη)
:)))
@Συνοδοιπορος: Να τα πάρουμε με τη σειρά, χωρίς σαρκασμό...
1. Δεν είπα ποτέ οτι η φίλη σας (ή οποιαδήποτε γυναίκα) πρέπει να χάσει το λογαριασμό των αντρών, με τους οποίους πηγαίνει. Ποιός μίλησε για αδιάκριτη ποσότητα; Προφανώς και δεν ξέρει γιατί το κάνει, αν έχει χάσει το λογαριασμό...
2. Τι πάει να πει "αν δεν είμαι ειδικός, δεν μπορώ να μιλάω για λογαριασμό του άλλου φύλου"; Λέω ότι κρίνω, εκτιμώ ότι μπορώ να "πιάσω" - όπως και κάθε γυναίκα μιλάει για τους άντρες. Το οτι είστε γυναίκα, δεν καθιστά αυτομάτως τη γνώμη σας πιο έγκυρη από τη δική μου - αν και φυσικά αναγνωρίζω το προβάδισμα της εμπειρίας σας. Επίσης, σημασία έχει και η γενιά σας (όπως φυσικά και οι γενικότερες αντιλήψεις σας). Μπορεί να έχω μιλήσει τελικά με περισσότερες γυναίκες από εσάς... :-)
3. Είναι απολύτως θεμιτό - και το λέω ρητά στο κείμενο - να ζητάει η γυναίκα συναισθηματική κάλυψη (και δεν εννοώ γάμο). Αυτό που επικρίνω, είναι α) να "φοριέται το κοστουμάκι του συναισθήματος" αδιακρίτως σε κάθε επαφή, τόχει δεν τόχει β) Να γίνεται το σεξ "μοχλός" ή "εργαλείο" για την επίτευξη άλλου στόχου.
Εκτός αν μου πείτε, οτι στη γυναίκα το σεξ υπάρχει μόνο για να "επιτυγχάνονται" πράγματα..
Δεν το πιστεύω - και νομίζω οτι δεν το πιστεύουν και πολλές γυναίκες.
4. Είναι μικρό πράγμα το καλό σεξ, για να μην είναι αυτοσκοπός; Γιατί το σνομπάρετε έτσι;
Εκτός αν νομίζετε οτι σεξ εννοώ, κάτι "αμερικάνικο" σαν κι αυτό που έκαναν ο Μάικλ Ντάγκλας και με την Σάρον Στόουν στο "Βασικό
Ένστικτο" - δηλαδή "ασθμαίνουσα, δήθεν παθιασμένη αηδία με ακροβατικά".
Προφανώς και "καλό σεξ" εννοώ κάτι πολύ επικοινωνιακό, πολύ τρυφερό και πολύ, μα πολύ μεταφυσικό - χωρίς απαραίτητα "συνένωση" με την έννοια της διάρκειας. Ακριβώς αυτή είναι η παγίδα...
Ίσως φταίει το κείμενο (είναι και παλιό), αλλά είναι απολύτως σαφές σε μένα οτι σεξ δεν είναι αυτό που εννούν πολλοί άντρες (κακά αλληλοδιαμορφωμένοι με τις αντίστοιχες ερωμένες), δηλαδή ένα "μηχανικό τρομπάρισμα"..
Επ' ευκαιρία, προσωπικώς είμαι εναντίον των one night stand - χωρίς αυτό να σημαίνει, όπως λέτε κι εσείς, οτι δεν μπορεί να είναι κάτι ενδιαφέρον. Απλώς, δεν έχει νόημα, στην αντίληψη μου, αν θέλεις μια γυναίκα ερωτικά, να τη θέλεις μόνο μια φορά - αφού λογικά το πράγμα θα βελτιωθεί τις επόμενες. Μπορεί βεβαίως να έχουν κάνει λάθος και οι δύο πλευρές - και το ταίριασμα να είναι αποτυχία.
Υ.Γ. Ο "γκουρού" μου γλιστράει σαν χέλι...
καλημέρα
σε σχέση με τη γυναικεία αρετή πολλά έχουν γραφτεί, σχεδόν τίποτα όμως για την ανδρική. Δικαιολογημένο βιολογικά από την εμφυτη ανάγκη του αρσενικού να βεβαιωθεί ότι τα δικά του γονίδια θα διαιωνιστούν και όχι του αντίζηλου.
Στις μερες μας όμως η δύναμη ενός αρσενικού που θα κάνει τη γυναίκα να νιώσει τόση ασφάλεια ώστε να αφεθεί σε μία σχέση διαρκείας, όπως ο γάμος, έχει αντικατασταθεί εν μέρει από την οικονομική ευρωστία. Πιο απλά, σαν πρωτόγονη, η γυναίκα ίσως να διάλεγε τον πιο μυώδη άνδρα που θα προστάτευε τα νεογέννητα παιδιά και θα έφερνε περισσότερο κρέας στη σπηλια, τώρα όμως αυτό το πετυχαίνει ο άντρας με τα λεφτά, τη μόρφωση, τη μαγκιά ή ότι άλλο μπορεί μία γυναίκα να εκλάβει ως ανδρική δύναμη.
Μέχρι εκεί είναι θεμιτό για εμένα, με τον ίδιο τρόπο που οι άνδρες θα προτιμήσουν μία γυναίκα που έχει ξοδέψει μία περιουσία για τη συντήρηση της εξωτερικης της εμφάνισης παρά μία με ψυχικά χαρίσματα αλλά χωρίς να έχει ντίρλα το μαλλί από τις ντεκαπαζ.
Και άλλωστε, σε έναν κόσμο όπου η γυναίκα ακόμα αμφισβητείται σε πολλούς τομείς, έχει το δικαίωμα να πολεμήσει για την επιβίωσή της με ότι μεσο διαθέτει. Μία σωστή επαγγελματίας, πχ, πολύ συχνά κατακρίνεται ως σκύλα ή στρίγγλα ή ανέραστη ή ένα σωρό άλλα που ασυνείδητα υπονομεύουν το κύρος της σαν ανεξάρτητο ον. Μία καλή μητέρα και νοικοκυρά πολυ συχνά αντιμετωπίζεται υποτιμητικά σαν κυράτσα, αμόρφωτη ενώ ο όρος "νοικοκυρά" ή "οικιακά" πάντα είναι υποτιμητικός κι ας αποτελεί τη βάση της κοινωνίας.
Αν βάλουμε τώρα στην εξίσωση ότι
α) το σεξ είναι πολύ ευχάριστο
β)ο χωρισμός είναι πολύ δυσάρεστος
τότε δεν είνα να απορεί κανείς πως έφτασαν τα πράγματα ως εδώ.
Εν τέλει, η χειραφέτηση της γυναικείας σεξουαλικότητας μάλλον σημαίνει κάτι διαφορετικό για τους αντρες από ότι για τις γυναίκες. Οι άντρες ίσως το βλέπουν σαν ένα γκράφιτι που είδα κάποτε: "Open your mind and your legs will soon follow" ενώ για τη γυναίκα (ή ίσως μόνο για μένα, δεν ξέρω) σημαίνει να μην ντρέπεσαι να αναζητάς τη συναισθηματική ολοκλήρωση.
Αν και δεν θεωρείται και πολύ ευγενική η ανταπάντηση, σε κάποιες περιπτώσεις ίσως και να επιβάλλεται, για το καλό της συζήτησης.
Κατ’ αρχάς, συγνώμη για τον ενικό, αλλά δεν μπορώ να γράφω στον πληθυντικό, σχολιάζοντας ένα κείμενο στο διαδίκτυο, απευθυνόμενη σε κάποιον που δεν γνωρίζω και κυρίως δεν βλέπω (τς τς τς ανάποδος άνθρωπος).
Σαφώς και δεν μιλάμε προσωπικά για σένα ή για μένα εδώ. Είναι ξεκάθαρο ότι σχολιάζουμε και αναλύουμε μια άποψη (οπότε δεν βρίσκω καθόλου κακό τον σαρκασμό, όταν χρησιμοποιείται για να τονίσει μια διαφωνία). Ούτε και χρειάζεται να δρούμε σύμφωνα με μια άποψη, για να μπορούμε να τη δεχόμαστε ή όχι.
Το να έχεις μιλήσει με πολλές γυναίκες, δεν σου εξασφαλίζει απαραίτητα τη γνώση της ψυχοσύνθεσής τους (μπορεί βέβαια και ναι), είναι άλλο πράγμα να αισθάνεσαι και άλλο να μεταφέρεις αυτό που αισθάνεσαι και πάντως, εκτός κι αν μπορείς να παρακολουθήσεις τη συνολική εξέλιξη της ζωής μιας γυναίκας, μια στάση με την οποία ήρθες αντιμέτωπος κάποια στιγμή, μπορεί και να μην αντιπροσωπεύει το σύνολο των αναζητήσεών της μακροπρόθεσμα.
Και ναι, δικαιούσαι να μιλάς για τις γυναίκες. Αυτό που βρίσκω λίγο άκομψο και με αποστασιοποιεί κάπως, είναι να βλέπω να προτείνεται ως μοντέλο σύγχρονης αντιμετώπισης της ζωής, μια καθαρά αντρική άποψη από έναν άντρα. Νιώθω ότι προτείνεις στις γυναίκες να κρατούν τη στάση που σε εξυπηρετεί (ασχέτως αν εσύ προσωπικά δεν είσαι υπέρ, όπως λες) και μάλιστα πλουμίζοντάς την με τον αέρα της χειραφέτησης (η στάση απέναντι στο σεξ ελάχιστα (έως καθόλου) σχετίζεται με τη χειραφέτηση όταν δεν είναι αποτέλεσμά της, αλλά θεωρείται -λανθασμένα- προϋπόθεση επίτευξής της, οπότε είναι εκβιασμός).
Το (καλό) σεξ είναι πολύ καλό πράγμα και δεν το σνομπάρω καθόλου, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι αυτοσκοπός, γιατί αν είναι, η καλή επικοινωνία δεν του χρειάζεται ως προϋπόθεση και τότε αντιφάσκουμε. Ως αυτοσκοπός, θα παρακάμψει οτιδήποτε για να εκπληρωθεί και τότε, πράγματι θα ξεπέσουμε στην κατηγορία "τρομπάρισμα", προτού το καταλάβουμε καλά καλά.
Λες, "εκτός αν μου πείτε, οτι στη γυναίκα το σεξ υπάρχει μόνο για να "επιτυγχάνονται" πράγματα.."
Δεν βλέπω πού υπονοείται αυτό στο σχόλιό μου, οπότε δεν με αφορά και το προσπερνώ.
Η γενίκευση είναι μεγάλη παγίδα. Κάποιες γυναίκες μπορεί να ενεργούν έτσι, αλλά μη μου πεις ότι δεν γνωρίζεις ότι υπάρχουν και άντρες που το κάνουν επίσης!
Αλλά δεν μου χρειάζεται να φτάσω εκεί. Θα σου πω μόνο ότι στον αντίποδα τής, σε κάποιο πράγματι υπαρκτό ποσοστό, γυναικείας τακτικής "σου πουλάω σεξ (γιατί ξέρω ότι αυτό θέλεις) για να πετύχω την εξασφάλιση", βρίσκεται η αντρική τακτική, ενός επίσης υπαρκτού ποσοστού αντρών, "σου πουλάω συναίσθημα (γιατί ξέρω ότι αυτό θέλεις) για να πετύχω το σεξ".
Ευχαριστώ για την ευκαιρία μιας καλής συζήτησης.
Α τώρα ξεκαθαρίζει το τοπίο, βρίσκω τις επεξηγήσεις σου στα σχόλια σαφέστερες του αρχικού κειμένου :-).
Και καθώς όπως λες "Προφανώς και "καλό σεξ" εννοώ κάτι πολύ επικοινωνιακό, πολύ τρυφερό και πολύ, μα πολύ μεταφυσικό - χωρίς απαραίτητα "συνένωση" με την έννοια της διάρκειας...." λέω οτι και το αντίστροφο ισχύει, δηλαδή δεν μπορεί να υπάρχει διάρκεια (δηλαδή σχέση) ακόμη κι αν μπορείς να επικοινωνείς πνευματικά ή να καλύπτεσαι συναισθηματικά και όλα τα υπόλοιπα υπέροχα άπιαστα απο τον άλλον, αν η ερωτική επαφή είναι μη ικανοποιητική. Σε τέτοια περίπτωση αναλόγως της ωριμότητας των εμπλεκομένων μπορεί να φτιαχτεί ή να χαθεί μια φιλία...
Και προσυπογράφω για το one night stand.
Κύριε Δούκα, έχω μία μικρή ένσταση για την αντιδιαστολή μεταξύ αντρικού και γυναικείου τρόπου σκέψης. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλές γυναίκες που σκέφτονται με τον τρόπο που περιγράφετε και βιώνουν τη σεξουαλικότητά τους ελεύθερα, χωρίς να τη συναρτούν απαραιτήτως με το συναίσθημα. Σε πολλές από εμάς αρκεί το αίσθημα – οπτικό, ακουστικό, οσφρητικό – για μια ολοκληρωμένη και ουσιαστική σεξουαλική επαφή, χωρίς αυτή να συνοδεύεται οπωσδήποτε από μια ιδιαίτερη ψυχική κατάσταση, δηλαδή από συναισθήματα. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί αυτό υποδηλώνει «αντρικό» τρόπο σκέψης. Το βρίσκω απολύτως θηλυκό.
Και για να επεκτείνω λίγο την αναφορά του/της yb στον Michel Onfray, αναρωτιέμαι (και ερωτώ) πώς περιμένουμε να συνειδητοποιήσουν οι γυναίκες τη σεξουαλικότητά τους και να την χαρούν ελεύθερα σε μια «χριστιανική» - ας μου επιτραπεί η έκφραση - κοινωνία, όπως η ελληνική, όπου το πρότυπο για γενιές και γενιές γυναικών είναι η Παρθένος κι όπου η «άμωμος σύλληψις» ανάγεται σε ιδεώδες.
@athinovio: Βεβαίως "να μη ντρέπεσαι να ζητάς τη συναισθηματική ολοκλήρωση". Αυτό δεν σημαίνει όμως οτι "πρέπει" να υπάρχει αυτή - σώνει και καλά - σε κάθε επαφή...
@Συνοδοιπορος: Η απάντηση είναι πολύ ευγενική, όταν είναι ευγενική και προάγει την κουβέντα - ποιός είπε το αντίθετο; :-)
(Εγώ μιλάω στον πληθυντικό (το ξανείπα;) ακριβώς γιατί δεν γνωρίζω ποιόν έχω απέναντι μου, τι ηλικία έχει κλπ. Εσείς εκφραστείτε ΄πως νομίζετε...
Στο ζουμί (από το τέλος): ΒΕΒΑΙΩΣ και οι άντρες κάνουν το αντίστοιχο, όπως είπατε: Πουλάνε συναίσθημα για να επιτύχουν το σεξ (μόνο που η "στήλη" επρόκειτο να δημοσιεύεται σε γυναικείο περοδικό, άρα αφορούσε και απευθυνόταν σε γυναίκες).
Ερώτηση "κρίσεως": Μήπως ακριβώς και αυτό συμβαίνει γιατί το σεξ αποτελεί "commodity" - δηλαδή πουλιέται; Και μάλιστα δεν "πουλιέται" μόνο όταν προσφέρεται, αλλά και όταν σου το αρνούνται... :-)
Μα, εννοείται οτι το καλό σεξ περιλαμβάνει υποχρεωτικά την καλή επικοινωνία! Τη "διάρκεια" δεν είναι υποχρεωτικό να περιλαμβάνει - ή όλα αυτά τα κοινωνικά της εξασφάλισης, που νοούνται ως "σχέση" - διότι η καλή σεξουαλική επαφή είναι από μόνη της εξαιρετικά δυνατή σχέση. Δεν χρειάζεται και "φιοριτούρες" - και επιμένω οτι μπορεί και πρέπει να αποτελεί αυτοσκοπό...
Και ναι, νομίζω οτι η χειραφετημένη γυναίκα (υπάρχουν πολλές) μπορεί να διακρίνει πότε μια επαφή είναι για (συναισθηματικό) "παραπάνω" - και πότε είναι μόνο για σεξουαλική ευχαρίστηση και μόνο, διότι κατά τα άλλα, τα πράγματα δεν ταιριάζουν...
Θεωρώ οτι κάνεις δεν μπορεί να μιλήσει αντιπροσωπευτικά για όλες τις γυναίκες - ούτε άντρας, ούτε γυναίκα. Το στατιστικό της πλειονότητας εξετάζουμε..
Πολύ ωραία η κουβέντα μαζί σας... :-)
@yb: Πολύ σωστά επισημαίνετε και το αντίστροφο, περί απουσίας σεξουαλικής ικανοποίησης... :-)
@Athena: Γειά στο στόμα σας! Αυτό λέω κι εγώ, οτι η "γυναικεία" και η "αντρική" ψυχολογία δεν είναι δεσμευτικές - και οτι μπορούν και πρέπει να γεφυρωθούν. Αυτό το κομμάτι είχε ως στόχο να "γεφυρώσει" τις αντιλήψεις - από τη μια "το σεξ είναι καλό και υπάρχει μόνο με συναισθηματική δέσμευση" και από την άλλη "το σεξ είναι ένα μηχανικό αδιάφορο και περιστασιακό πείραμα αντλιοστασίου". Απλώς απευθύνεται προς την πλευρά της γυναίκας και τις δικές της "ελλείψεις"... :-)
Και βεβαίως συμφωνώ οτι υπάρχουν πολλές γυναίκες έτσι, όπως λέτε...
Όσο για τα επαρχιώτικα, τριτοκοσμικά, ορθόδοξα και άλλα μας πρότυπα, δεν θέλω να επεκταθώ...
Ακριβώς αυτή η "γεφύρωση" νομίζω ότι μας "διευκολύνει" και μας "βολεύει", (ας μου επιτρέψει η Συνοδοιπόρος να δανειστώ τις εκφράσεις της) όλους.
Και να συμφωνήσω μαζί σας για το θέμα της αντιπροσωπευτικότητας των απόψεών μας. Το πώς θα διαθέσει κανείς το σώμα του και την ψυχή του δεν υπακούει σε μαθηματικούς - ή άλλους - τύπους. Σαφώς και οι διαφορετικές ερωτικές και σεξουαλικές συμπεριφορές των ανθρώπων μπορούν να κατηγοριοποιηθούν. Αυτό, όμως, δε σημαίνει η μία ή η άλλη αποτελεί πρότυπο συμπεριφοράς. Είναι κι αυτή μια "παγίδα": να ακολουθούμε πρότυπα και μοντέλα σε θέματα απολύτως προσωπικά.
Να δοκιμάζουμε, όμως, μπορούμε... ;-))
Kalimera.
Synaisthima kai diarkeia einai dyo diaforetika pragmata.
Eimai se mia sxesi i opoia den exei kanena mellon gia logous pou de tha ithela na analysw. O egwismos mou enoxleitai, oxi epeidi thelw de kai kala ti diarkeia alla epeidi kserw oti kai na tin ithela, den einai edw, gia logous kathara tritokosmikous. Anti omws na epistrepsw spitaki mou, na vrw mia doulitsa ki enan antra na kanw oikogeneia, kathomai edw kai pernaw apo kala kalytera ki as ta vapsw mavra otan ayto teleiwsei. Opote sex vs mrs vicky, 1-0.
Omws den einai mono to sex san sarkiki ikanopoiisi. Einai kai to synaisthima (to opoio omws de perilamvanei ti diarkeia dld ti proopriki 'apokatastasis') me ta polla omorfa ki egwistika pou aisthanetai kaneis.
Den einai kako na mi thelei kapoia /os ena one night stand i sex me kapoion thelktiko men, adiaforo kata ta alla de. Opws les, to sex einai kati ekpliktiko gia na to xaramizeis. Einai thema poiotitas, analoga me to pws tin erminevei o kathenas mas. Egw gia paradeigma, otan tha paw sto super market, tha dwsw £ epipleon gia na parw kapoia organic pou protimw ki as mi katalavw ti diafora sto gala. H ean den exw xrono kai thelw take away, de tha paw sta mcdonalds. Yparxoun tropoi kai tropoi na xortaseis. O kathenas me tis protimiseis tou.
Oso gia to arthro sta Nea.. egw diafwnw oti o orgasmos syndeetai me tin apokatastasi. To sex isws alla o orgasmos? Ma ayto einai kati toso sarkiko kai kati eksw apo to synaisthima.
@Vicky: Χμμμ.. Ο οργασμός είναι "έξω από το συναίσθημα"; Φοβάμαι οτι πολλές γυναίκες δεν θα συμφωνούσαν... :-)
Προφανώς και δεν είναι κακό να μη θέλει κάποιος/α ένα one night stand - γιατί να κάνεις (απαραίτητα) κάτι που δεν έχει συνέχεια; Όχι όμως επειδή "δεν υπάρχει προοπτική" ή "δεν υπάρχει συναίσθημα", αλλά επειδή μία ίσον καμία. Και επειδή δεν έχει νόημα να κάνεις μια επαφή, που σίγουρα θα εξελιχθεί στο καλύτερο της σε 10, 20 ή 50 φορές, ενώ έτσι απλώς κάνει μια ελάχιστη εισαγωγή...
Kala, tote na rwtisoume aytes tis polles gynaikes ean tous etyxe na einai me ton prince charming tous se mia tromera romantiki vradia me poly potential, na perasan poly poly kala alla na min ilthan se orgasmo. Den einai kako! Apo tin alli de lew oti to synaisthima de paizei kanena rolo, pws.
Prokopi, ean exeis mia sxesi wraia, xwris ti prooptiki desmefsis, etsi opws ti theleis kai perasoun mines, eksamina, xronos, xronia (?) ki eseis synexizete na eiste mazi kai na pernate kala, yparxei les periptwsi na ti xalaseis apo to fovo i to agxos tou long term? Kserw anthrwpous gia paradeigma pou tromazoun sti synitheia tis oikeiotitas.
Και λίγο χιούμορ…
Διάβασα τα πολύ ενδιαφέροντα σχόλια όπως και τις απαντήσεις σας και διέκρινα μια επιμονή στον διαχωρισμό σεξ και συναισθήματος, τον οποίο προσωπικά θεωρώ ανέφικτο. Σκεφτείτε ότι μόνο μια καλημέρα ή ένα ζεστό χαμόγελο ακόμα κι από έναν άγνωστο μας πλημμυρίζει συναισθήματα. Τέλος πάντων, να σας ευχαριστήσουμε για τις συμβουλές σας, "Απολαύστε και κανένα σεξ, χωρίς συναίσθημα (πολλές γυναίκες το κάνουν με άνεση)". Με όλο το θάρρος όμως θα ήθελα να σας δώσω κι εγώ μία, να προσέχετε πολύ τις "κακοτοπιές" γιατί το συναίσθημα δεν ορίζεται από την λογική της αρχικής μας πρόθεσης του "α..σήμερα λέω να βγω να απολαύσω σεξ", δρα ανεξέλεγκτα και τους άντρες ειδικά μπορεί να τους καταβάλλει! Οι γυναίκες σήμερα έχουν τη δύναμη να αψηφήσουν το τι λέει η καρδιά τους αν το θελήσουν, είναι στυγνές, οι άντρες, όχι :-)
Χαιρετώ
Αααα! Μπήκα να πληροφορηθώ για το τραγούδι και κατακοκκίνησα αφού πρώτα και με μεγάλη δυσκολία κατάλαβα γιατί πράγμα ομιλείτε. Ευτυχώς που είχα καπως ακουστά τη λέξη σεξ γιατί από τότε που το έχω ρίξει στη δημοσιογραφία (των πολιτών) το έχω κόψει. Φαντάζομαι ότι γνωρίζετε τις έρευνες που αφορούν στις ερωτικές επιδόσεις των δημοσιογράφων (μιλάμε για μαύρα χάλια) αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας...
Συμφωνώ μαζί σας όσον αφορά στη διάκριση μεταξύ σεξ και αισθημάτων, γνωρίζω κι άλλους άντρες που δηλώνουν ότι έχουν την ίδια προσέγγιση, μόνο που δεν ξέρω ούτε ένα που να είναι οκ με αυτό στην πράξη, εκτός της θεωρίας εννοώ, όταν γνωρίζουν μια γυναίκα που τα έχει διαχωρίσει μια χαρά.
Στην αρχή αγχώνονται, αναρωτιούνται αν βλέπει άλλους (τη στιγμή που εκείνη μπορεί απλά να βλέπει DVD στο σπίτι της ή να θέλει να βγει κι ένα βράδυ με τις φίλες της, βρε αδελφε!), μετά επιχειρούν να της φορέσουν τη λαιμαριά με γελοίες σκηνές ζηλοτυπίας, εκβιασμούς ("Πες μου πως μ΄αγαπάς, αλλιώς δεν θα με ξαναδείς!") και προσπάθεια περιορισμού και όταν αυτή, αγανακτισμένη τους διαολοστείλει, της βγάζουν το όνομα...
Ωραίες οι θεωρίες αγαπητέ αλλά στην πράξη οι άντρες χωλαίνετε...Δεν πειράζει, παρ'όλο το κουσούρι που έχετε να ψάχνετε ένα καλό κορίτσι για τα γεράματα, σαν τον βασιλιά Δαυίδ, εμείς σας αγαπάμε. :-)
@ Vicky: Το πιο σύνηθες είναι να την έχει χαλάσει τη σχέση η γυναίκα, αν δεν έχει λάβει τα εχέγγυα δέσμευσης που χρειάζεται... :-)
@MAXIMUS: Μα προφανώς δεν εννοώ το συναίσθημα, με την κυριολεκτική έννοια του όρου, αλλά το "αίσθημα", με την έννοια της δέσμευσης. Δεν αμφιβάλλω οτι οι άντρες είναι πιο αδύναμοι...
@Ξαβιέρα Χολάντερ: ... κι οτι είναι πολύ χειρότεροι στην συμπεριφορά τους. Μα τι στο καλό, κανείς δεν διαβάζει την εισαγωγή σε αυτό το κείμενο; Δεν το λέω πολύ καθαρά, οτι οι άντρες είναι πολύ πιο ανώριμα όντα; Από τις γυναίκες έχω τις απαιτήσεις όμως... :-)
Τί ωραία, τα λέτε... Δυο μέτρα και δύο σταθμά. Έτσι, έτσι κ.Δούκα μου!
@Ξαβιέρα Χολάντερ: Τι πρέπει να κάνω για να σας πείσω οτι δεν αθωώνω κανέναν; Απλώς αυτό το κομμάτι (θα) απευθυνόταν σε γυναίκες - και μιλάει για τα δικά τους φάουλ. Τους άντρες τους έχω πολύ πιο κάτω, διαγραμμένους έτσι κι αλλιώς.. :-)
Ενας πολύ ωραίος τρόπος να απαλάσσεις κάποιον από τις ευθύνες είναι να τον θεωρείς πιο αδύναμο. Εδώ τους άντρες βεβαίως! Είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος να κολακεύεται κάποια γυναίκα ότι αποτελεί ανώτερο φύλο και ον και να πέφτει στην παγίδα να γίνει υπεράνθρωπος.
@Ανώνυμος: Και από πού συνάγετε οτι "αθωώνω" τους άντρες. Ίσα-ίσα, τους έχω "στο απόσπασμα"...
Απλώς λέω οτι όταν αποδίδω περισσότερες τιμές, έχω και περισσότερες απαιτήσεις...
Δημοσίευση σχολίου