Αυτό το σπίτι είναι κάπου στην Κρήτη. Πνιγμένο στο πράσινο, μέσα σ' έναν υπέροχο κήπο. Πολιορκημένο από ξενοδοχεία πολυτελείας - αλλά ανθίσταται. Φτιαγμένο από έναν βραβευμένο Γάλλο αρχιτέκτονα, που ερωτεύτηκε την ιδιοκτήτρια του (μια "απόλυτη" κυρία) και το έχτισε γι αυτήν, πριν από πολλά χρόνια. Με ιδέες, σχήματα και χρώματα που δεν τα φαντάζεσαι. Με πατώματα από ελλατωματικά πλακάκια, που πετούσε το εργοστάσιο - τοποθετημένα παντού σε ψαροκόκαλο. Με ένα τζάκι που "βλέπει" πάνω από την πισίνα - άδεια πια. Με την απόλυτη θέα στη θάλασσα. Και στην ανατολή. The House Of The Rising Sun...
Έφυγα μαγεμένος...
Οι φωτό τραβήχτηκαν το σούρουπο, τον Αύγουστο που μας πέρασε...Το εξώφυλλο είναι από το www.amazon.com
Το post συνοδεύεται από την αξιοπρόσεκτη διασκευή του κλασικού κομματιού, από τις Καναδές The Be Good Tanyas.
%20%20.jpg)
33 σχόλια:
Ωραιότατο το σπίτι αλλά αναρωτιέμαι βρε Προκόπη, στα πενήντα ή εκατό μέτρα από τη θάλασσα (τόσο φαίνεται η απόσταση) ΓΙΑΤΙ να χρειάζεται ΚΑΙ πισίνα;
Γενικά δεν καταλαβαίνω την ανάγκη των ανθρώπων να έχουν στη βίλα ή στο σπίτι τους πισίνα όταν βρίσκονται τόσο κοντά στη θάλασσα, όπως βλέπει κανείς με βίλες σε διάφορα νησιά μας, που βρίσκονται μια ανάσα απ' τη θάλασσα αλλά η πισίνα πισίνα...
@gerasimos: Και τόσο είναι, αγαπητέ, μόνο που δεν προσφέρεται απ ότι κατάλαβα, πολύ για μπάνιο, γιατί είναι βράχια. Επιπλέον, οι εκατέρωθεν παραλίες είναι κατειλλημμένες από πολυτελή ξενοδοχεία..
Τώρα, για περισσότερα θα έπρεπε να ρωτήσουμε τον αρχιτέκτονα... Μην ξεχνάς οτι έχει κτιστεί τη δεκαετία του '70 - και οι αντιλήψεις ήταν άλλες τότε. Πάντως δε πρόκειται, όπως νομίζω φαίνεται, για κανένα νεοπλουτικό "βιλέ" σπίτι - και η πισίνα άδεια δεν έχει τίποτε το "αντιοικολογικό"... :-)
Έχει τρομερή προσωπικότητα - είναι από τα λίγα σπίτια που έχω "ζηλέψει" και θαυμάσει έτσι...
I "PISCINA", tou spitiou pou ine anapnoi metron apo ta vrahia, iparhi dia tehnikous logous. I exatmissi aftou
tou mikrou "plan d'eau" & ohi piscina, gerassime-Prokopi,me tin extmissi tou glykou nerou pou o ilios
epitahini ine enas poly kalos tropos, na antistthi to spiti & ta ylika tou, (tora peon fagomena), stin almyra tis thalassas. Mono to vrefi tis ikogenias ekanan banio s'afto ton lavyrintho, ki'enas filos, ia na mas entipossiassi ekane ena blouts, apo tis pano taratses.
Αχ βρε Προκόπη
Αρχιτεκτονική...μία από τις λατρείες - εμμονές μου. Πάντως δεν ξέρω τι είναι πιο όμορφο: το σπίτι το ίδιο, η σκέψη του αρχιτέκτονα ή το πόσο θαυμαστά συνταίριασε τα ετερογενή υλικά;
Είσαι πολύ τυχερός άνθρωπος...
(Κι εγώ διαφωνώ λίγο με τις πισίνες, αλλά υπάρχουν τόσες και τόσο μεγαλύτερες σε νησιά... Για να μη μιλήσω για κάτι μεγαλοκυράδες που θέλουν και θαλασσινό νερό, τα σιχτίρια μου!)
Εξαιρετικό. Μ'άρεσε ΄και τ'ότι ήταν σπίτι "έρωτα". Μ'άρεσε και ο περιβάλλοντας χώρος.
Καλό βράδυ
@Freedom: Η ιστορία που το συνοδεύει - που έδωσε κι αυτό το αποτέλεσμα...
@ippoliti_ippoliti: Και δεν το απέδωσαν και καλά οι φωτογραφίες μου...
Καταπληκτικό! Έρωτας είναι η αιτία για τις περισσότερες αν όχι όλες τις δημιουργίες... Τραχύ και γλυκό μαζί το σπίτι και οι γωνιές του, όπως τις αποτυπώνεις, μπορεί και να απεικονίζει μια ιδιότυπη ένωση των δύο κόσμων αυτών των δύο ανθρώπων σε έναν δικό τους μοναδικό, κοινό... Συγκινητικά όμορφο.
Πόσο πολύ επηρεάζει η "οικία" τη ζωή μας.. Φαντάσου διαφορά.. Πολύ όμορφο..
Εάν δεν εξηγούσε το Μαράκι την χρησιμότητα του "υπαίθριου λουτρού" -αν το μεταφράζω σωστά- θα έλεγα κάτι γι' αυτήν την "καταραμένη ματαιότητα" αλλά τώρα... respect! στο πνεύμα του ζεύγους, στην ομορφιά της "παλιομοδίτικης" αυτής ένωσης -που ελπίζω να διαρκεί ακόμη- και στο εντελώς "οργανικό" σπίτι. Και είναι όπως το έζησες, αυτό που υπάρχει πίσω από τα υλικά και μέσα στον αέρα είναι που του δίνει προσωπικότητα..... Τι τύχη που ήσουν εκεί!
@scalidi: Αλλά σπάνια ο έρωτας αφήνει τέτοιο απτό σημάδι, χτισμένο... :-)
@Roadartist: Η αισθητική (ή η ποίηση) στο χώρο που ζεις, είναι μεγάλο πράγμα, που δυστυχώς λίγοι το έχουν...
@Sue: Η maraki είναι η ιδιοκτήτρια - δεν θα πω άλλα, γιατί ήδη έχω πει πολλά. Αν θέλει, θα πει η ίδια.. :-)
Εξαιρετικο!!!
χωρις ιχνος νεοπλουτιλας οπως τελευταιως συνηθιζεται και με κατι που βρισκεις σπανιως πια,εστω και σε ενα απλα ωραιο σπιτι,ατμοσφαιρα!
Ενα τετοιου ειδους σπιτι ,ειναι και το σπιτι του Πατρικ Λη Φερμορ στην Καρδαμυλη και το σπιτι του ζαμπλουτου Ροτσιλντ, σε σχεδια Χατχηκυριακου Γκικα στην Κερκυρα.
Έγραψα "το Μαράκι" λόγω κεκτημένης συνήθειας. Ελπίζω να μην την προσέβαλα.:-)
@Ανώνυμος: Μπράβο, ατμόσφαιρα...
@Sue: Μα, Μαράκι είναι το nick της... :-)
Εκπληκτικό, και μόνο από τις φωτογραφίες μαγεύει, φαντάζομαι να ζει κανείς μέσα σε αυτό πόσο θετικά επηρεάζει τη μέρα του..
Ohi to Maraki den ine idioktitria tou spitiou tou Erota.
To Maraki ine afto pou tha legame gallisti: 'l'homme à tout faire" tou spitiou; enas ergatis diladi pou epellexe
na doulevi tzamba ia to "antikimeniko oreo".
Eftihos pou yparhoun & merikoi trelli, ti les Prokopi.
To Maraki os oudetero, efharisti ton anonymo ia tis
syngurissis pour ekane dioti pragmati ine 2 spitia stin Mani & stin Kerkyra opos tha ta thellame oli mas. An o Prokopis to epitrepsi??? tha prossetheta fotos ohi kallitehnikes mono ia tin kalliteri katanoissi ton filon tou.
Όμορφα θα είναι να ζεις σε ένα σπίτι φτιαγμένο από έρωτα... Και λίγο μελαγχολικό όμως, αν τα χρόνια έχουν περάσει και ο έρωτας έχει πια χαθεί... Και οι φωτογραφιές σας εμένα τουλάχιστον μου βγάζουν μια τέτοια, γλυκιά μελαγχολία.. Μπορεί να φταίει η φθορά, μπορεί να φταίει το φως, μπορεί να φταίει η ιστορία που μου δημιούργησε συνειρμούς και σκέψεις... Πάντως, η αλήθεια να λέγεται, πρέπει να ήταν όντως μεγάλος εκείνος ο έρωτας γιατί το αποτέλεσμα, τόσα χρόνια μετά, παραμένει εντυπωσιακό...
@Margo: Εγώ επίσκεψη πήγα και ξετρελλάθηκα... :-)
@marieroulier@yahoo.fr: Γιατί δεν τις βάζετε στο blog του Μαράκι;
@Fevis: Ναι, μια μελαγχολία υπάρχει - αλλά από κάτι που αξίζει τον κόπο...
Erotas melanholia den pane mazi. As apofassissoume omadika ti ine afto to spiti?? tis Malanholias i tou hamogelastou erota thriamvefti.. To comment tou Prikopi tha epithimoussa,pou ehi athela tou gini i moussa tis moussikis.Maraki
Δημιουργεί ο έρωτας. Χτίζει. Και αφήνει τη μελαγχολία της μοναξιάς σε ό,τι γέννησε. Έτσι γίνεται πάντα;
την καλησπέρα μου
Το σπίτι των ονείρων μου..Ηρεμία, γαλήνη, γλυκια μελαγχολία, έμπνευση!
@maraki: Εγώ του έρωτα το είπα... Ο καθένας όμως διακρίνει αυτό που θέλει...
@marilia: Δεν ξέρω..
@peftasteri: Χαίρομαι για τα όνειρα σας... :-)
@Prokopi: thavmazo tin antimenikotita tou anihtou sou mialou: "o kathenas vlepi oti theli..", eno essi ipes tou erota! Dimossiografika ehis dikio na kratas apostassi mias arhitektonikis pou exethesses sto blog sou, to endiaferon ine epissis, oti i meres pernoun & o erotas sto telos ginete "melanholikos"..Skeftomouna pos i monaxia den aniki ston erota oute se oti tha borousse na dimiourgissi, ine notre condition humaine, & meta an o erotas ehi metamorfothi s'agapi? Skepsou ton kipo tou spitiou pou perigrapses
ti frontida agapis tha hriazete??Ti epiponi doulia & klino: otan melanholo i idia tha imoun anikani na kano otidipote.Bound to melancholy!!imagine.
Kαμία μελαγχολία...
Κανένας έρωτας... Όλα αυτά, είναι συνήθως πολύ προσωπικές υποθέσεις και μπορεί να υπάρξουν παντού, δεν τα προκαλεί ένα σπίτι, ένα τοπίο, κάποιος ή κάτι άλλο. Έτσι πιστεύω...
Μαγεία, Γαλήνη, Αισθητική- να συμπλήρωνε κανείς και καλοσύνη; Θα ήθελα να είχα την τύχη σου που το επισκέφτηκες. Μοιάζει υπέροχο και ξεκούραστο. Ωραία αύρα. Μπράβο!
Διαβάζοντας το τελευταίο σχόλιο του maraki σκεφτόμουν την προσεκτική φροντίδα που χρειάζεται όταν περιποιούμαστε έναν κήπο ή απλώς μερικά λουλούδια: το κλάδεμα, το ξεχορτάριασμα, το καθάρισμα, το πότισμα - δεν ποτίζουμε, ξέρεις, ποτέ κατευθείαν στη ρίζα. Ρίχνουμε το νερό γύρω γύρω για να απλώσει τις ρίζες του το φυτό για να πιει και να αναπτυχθεί. Όπως και στον έρωτα. Η -λίγη- μελαγχολία σου δίνει την απόσταση και το χρόνο να σκεφτείς, να εκτιμήσεις. Και να ρίξεις "νερό" εκεί που χρειάζεται και όπως χρειάζεται για να αναπτυχθεί αυτό που υπάρχει.
@maraki: Και με αυτή την αγάπη να συνεχίσετε, αγαπητή... :-)
@Ανώνυμος: Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν τα προκάλεσε ένα σπίτι, αλλά "προκάλεσαν" ένα σπίτι... :-)
@ Sue: Και να δείτε με τι αγάπη τον φροντίζει - είναι σε εξαιρετική κατάσταση ο κήπος!
@prokopi: tha prospathisso..perimeno moussiki voithai..akrivos ia afto to logo...
@anonymos:nomizo prossopika, oti i pio dyskoli arhitektoniki, ine afti enos spitiou..to opoio "exelissete" ston hrono & opies anagues epiferi. Ine o sevasmos tis klimakas sto topio, ine i gnossi tis istorias tou topou opou htizete,ine i leptomeria pou kani tin oli synthessi na ehi "avra".Issos epissis tha borousse na ine i essoterikes arhitektonikes ton dio anthropon pou prospathoun na apelefterossoun ta koinonika tabou, energopiontas tin arhitektoniki os apti lissi & ergo synidito ia tin apodesmessi messa ston hrono.?? enas filos elege ia to spiti: to spiti ine
pathiasmeno ia arhitektoniki & opos enas pinakas de telioni pote tou etsi ki'edo" legotan Sir John Craxton & filos ton idioktiton tis Manis & tis Kerkyras.
@Sue: xeris kala vlepo apo kipous anomvrias..
Maraki
@ Maraki:
Γνωρίζω τα βασικά - χρόνος, ηρεμία, παρατήρηση, προσεκτική φροντίδα, απόσταση, υπομονή... Τα υπόλοιπα τα μαθαίνω κατά περίπτωση. Συμφωνείς, υποθέτω, με την μελαγχολία όπως την περιέγραψα.
ΥΓ: Τι ακριβώς είναι οι κήποι ανομβρίας;
@sue: oi kipoi tis anomvrias ine otan kataferis me "liga" na praxis osso perissotera & kallitera boris. Etsi toulahiston ego nomizo. Me alla logia "i oikonomia & to pan metro aristo. I kipouriki ine opos & xanaegrapsa "i culture de l'agriculture". Den tha pi oti ehis soni & kala hrono gi'afti, ton vriskis stin dyskoli imera sou iati afto sou aressi. Sigoura iremis otan kovis to apotelesma tis kipourikis sou, osso & xedidis apo allous provlimatismous, otan synguentronesse ia na praxis tin kipouriki sou. Tha mou epitrepsis na diafonisso me tin "melancholia" opos tin periegrapses!
Ia mena ine oiadipote melangholia, ehi kati to opisthodromiko,& to "paliomoditiko zevgari" pou nomisses oti kala katanoisses, ki'eki nomizo oti itan
mallon zevgari polla polla hronia prohorimeno ia ton kairo tou..Den xero an oi apantissis mou se ikanopoioun alla ine ilikrinis. Maraki
@prokopi Se mia epohi
kai se mia fasi tis zois mou pou pisteva oti tipota den exei pia ti dinami na me entiposiasei, na me apoplanisi, na me magepsi, na mou ksipnisi epithimies akoma kai na me ebnefsi gnorisa to Maraki mesa sto vasilio tis kai me goitefse Einai ena sinaisthima pou me plimirizei kathe fora pou pairno tin anifora tou horiou gia na sinantiso to Maraki kai epiveveonete se kathe mas sinantisi sto monadiko afto horo pou apopnei mia energeia protognori, mesa apo ti gnisiotita, ti fisiki omorfia, kai tin atelioti dimiourgikotita. Prokopi se efharisto gia ti filoksenia. lianatz@otenet.gr
@Prokopi: to os ano sholio den ine diko mou alla tis Lianas. ..Den gnoriza oti & apo..plan..nissi, & apodehtis tosson sholiasmon. efharisto oli tous anagnostes tou Prokopi & perimeno sto nissi ton P.
maraki
Οι φωτογραφίες και ιδιαίτερα τα χρώματα έπεισαν και μένα γι αυτή τη μαγεία...Και μόνο που λες ότι είναι το σπίτι ενός μεγάλου έρωτα,εμένα μου φτάνει.Είναι η "αύρα";,η ενέργεια;,δεν ξέρω τι είναι,πάντως έχει κάτι το ξεχωριστό.
@ Maraki:
Μου αρέσει πολύ ο τρόπος που διαφωνούμε (περί μελαγχολίας). Ίσως και να έχεις δίκιο - δεν θυμάμαι καλά τα περί έρωτος.... Ευχαριστώ για τις ειλικρινείς, από καρδιάς, απαντήσεις - δεν συνηθίζω να απαντώ λέγοντας αυτό που θέλει κάποιος να ακούσει και αυτό περιμένω από τους άλλους. Νόμισα ότι ο κήπος ανομβρίας ήταν κάτι σαν βοτανικός κήπος ή κήπος κάποιας ειδικής κατασκευής. Σήμερα το απόγευμα συζητούσα με μία γνωστή μου και μου έλεγε ότι ξεράθηκαν αρκετά από τα φυτά της γιατί δεν έχει χρόνο να τα ποτίσει - ούτε καν να ρυθμίσει το μηχάνημα αυτόματου ποτίσματος που έχει εγκαταστήσει - γι' αυτό θα καλούσε κηπουρό.... culture de l'agriculture! Σπάνια είναι στις μέρες μας η έγνοια, η προσωπική φροντίδα, η αυθεντική δημιουργία. Αυτό εννοούσα όταν έγραψα "παλιομοδίτικο" ζευγάρι - ένας άντρας και μία γυναίκα που νοιάστηκαν, δημιούργησαν το σπίτι που είδαμε στις φωτό, το "γέμισαν" με νόημα και το διατηρούν μέχρι σήμερα. Σίγουρα χρειάστηκε προοδευτικούς -και δυνατούς- ανθρώπους για να γίνει αυτό.
@ Prokopis:
Με συγχωρείς για την κατάχρηση της φιλοξενίας. Δίνεις όμως καλό lead... (αν το λέω σωστά). :-)
ΥΓ: "Χθες το απόγευμα" ήθελα να γράψω.
Δημοσίευση σχολίου