Θα ήθελα να σας παραθέσω μερικές από τις αναλύσεις που με επανέφεραν, τις τελευταίες μέρες των διακοπών, στην πραγματικότητα του πλανήτη και της χώρας. Να σας προτείνω, μεταξύ άλλων, υπογραφές που διαβάζω τακτικά και θεωρώ “φωνές παρηγοριάς”, ως προς τον τρόπο με τον οποίο θεωρούν τα πράγματα - ακόμα κι αν μερικές φορές διαφωνώ μαζί τους ή είναι πιο οξείες απ’ ότι ίσως θα περίμενα.
Θ’ αρχίσω με τον Μιχάλη Μητσό των Νέων, που συμπυκνώνει καθημερινά με εξαίρετο τρόπο ειδησεογραφία και άποψη. Οι “Διαστάσεις” του είχαν την προηγούμενη εβδομάδα ένα άκρως επεξηγηματικό κομμάτι, για το πώς ο Μπαράκ Ομπάμα αντιμετωπίζει λυσσαλέα αντίδραση από τους Ρεπουμπλικανούς, μερίδα Δημοκρατικών και ασφαλιστικές εταιρείες (καθώς και την εμπεδωμένη νοοτροπία των Αμερικανών οτι το κοινωνικό κράτος είναι εναντίον των συμφερόντων του), για το νέο σύστημα υγείας που προσπαθεί να “περάσει”. Για το ίδιο θέμα γράφει και (εξαιρετικά θυμωμένος - και συμφωνώ αυτή τη φορά μαζί του) ο Πάσχος Μανδραβέλης στην Καθημερινή, εστιάζοντας στην αθλιότητα της υπερσυντηρητικής δεξιάς στις ΗΠΑ, που επανασυσπειρώνεται με αφορμή αυτό το νομοσχέδιο. Επ΄ ευκαιρία, αν θέλετε να διαμαρτυρηθείτε (ως Ευρωπαίοι), για τα ψέμματα που λέγονται στις ΗΠΑ για τα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας και να υποστηρίξετε τις προσπάθειες Ομπάμα, μπορείτε να το κάνετε με την άκρως “κινητική” διεθνή οργάνωση Αvaaz, που όσο καιρό την έχω τσεκάρει παίρνει άκρως προοδευτικές θέσεις, για όλα τα μεγάλα ζητήματα του πλανήτη.
Ο Μιχάλης Μητσός, με το “Προοδευτικοί εναντίον φτωχών” θίγει αριστουργηματικά κι ένα άλλο (πιο θεωρητικό) ζήτημα: Πώς οι προοδευτικές ιδέες έχουν, στην πορεία των τελευταίων δεκαετιών, “αποχωριστεί” τα φτωχά στρώματα του πληθυσμού, καθώς αυτά ρέπουν όλο και περισσότερο προς λαϊκιστικές, ξενοφοβικές ή θρησκευτικά φανατικές ιδεοληψίες.
Ο νομπελίστας Paul Krugman γράφει στους New York Times (δυστυχώς η ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής παρέλειψε το όνομα του, αλλά σας διαβεβαιώ είναι αυτός), για το πόσο "ο ρεϊγκανισμός ζει και βασιλεύει στην Ουάσινγκτον" - αποδίδοντας ευθύνες και στον Ομπάμα, για το πώς οι τράπεζες εξακολουθούν και “ενθυλακώνουν” (ξεχνώντας βεβαίως τις απεγνωσμένες εκκλήσεις για ενίσχυση από τα λεφτά των φορολογουμένων) απίστευτη ποσότητα ρευστού για bonus των στελεχών τους. Κάτι που επιβεβαιώνεται και από την ειδησεογραφία - και είναι απολύτως εξοργιστικό, κατά την άποψη μου.
Στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα, αμέσως μετά τις πυρκαγιές, ο Αντώνης Καρακούσης του Βήματος, από τους σοβαρότερους οικονομικούς συνάκτες της χώρας, κάνει ένα πολύ πικρό απολογισμό, για το πώς η χώρα μας έχει ξανακυλήσει και πάλι, μετά από πέντε χρόνια, σε απολύτως “βαλκανικά” επίπεδα . Στα Νέα του Σαββάτου, ο Παύλος Τσίμας είναι ηπιότερος και πιο “ερωτηματικός” από ποτέ, προσπαθώντας να ερμηνεύσει την πολιτική κατρακύλα Καραμανλή σε αυτά τα πέντε έτη, ενώ ο Δημήτρης Μητρόπουλος είναι ιδιαίτερα οξύς για τον τρόπο, με τον οποίον ήρθαν να κυβερνήσουν οι νεοδημοκράτες, “με το μυαλό στο πλιάτσικο”. Τέλος, ο βετεράνος Ριχάρδος Σωμερίτης, αποτυπώνει με ψύχραιμη ματιά όλο το πολιτικό σκηνικό και τη χρεωκοπία των σημερινών πολιτικών σχημάτων.
Στην πολύμηνη κρίση που ταλανίζει τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ, η παρέμβαση του Γρηγόρη Ψαριανού (που πρόσκειται, αλλά δεν ανήκει στους Ανανεωτικούς, αν δεν κάνω λάθος) στην Ελευθεροτυπία, αποτυπώνει με ακρίβεια το πρόβλημα από την πλευρά του και δίνει τη δική του ερμηνεία, γιατί η ανανεωτική αριστερά κινδυνεύει και πάλι να μείνει εκτός Βουλής. Αναρωτιέμαι αν τα στελέχη των δύο σχημάτων έχουν αντιληφθεί οτι η πλειονότητα των ψηφοφόρων μπορεί να αντιληφθεί ποιές είναι οι διαφορές μεταξύ Ανανεωτικών και Αριστερού Ρεύματος ή αριστεριστών - αλλά αδυνατεί να καταλάβει ποιές είναι οι αμιγώς πολιτικές διαφορές μεταξύ Αλέκου Αλαβάνου και Αλέξη Τσίπρα, όπως (καθόλου πειστικά) υποστηρίζει ο τελευταίος σε πρόσφατη συνέντευξη του, στην ίδια εφημερίδα...
"Επί του πιεστηρίου": Έξοχη ανάλυση του Πέτρου Παπακωνσταντίνου, στην Καθημερινή, για την πολλαπλή επίθεση που δέχεται ο Ομπάμα και την προϊστορία του συστήματος υγείας στις ΗΠΑ.
Οι φωτό είναι από το http://oregonstate.edu και το www.amazon.com
To post συνοδεύεται από ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του ιστορικού αμερικανικού συγκροτήματος των Neville Brothers, από τη Νέα Ορλεάνη.
1.9.09
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Καλώς ήρθαμε πίσω όλοι! Εγώ γράφω για να σου πω ότι αυτό το "καλοπροαίρετα σχόλια" μου χάρισε κάποιες στιγμές καλοπροαίρετου γέλιου και σ'ευχαριστώ. Διάβασα τη συζήτηση στα προηγούμενα post και μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα. Είναι λίγο παρακινδυνευμένο, απ'ότι φαίνεται, στη χώρα που ζούμε να επιζητάς και να προτείνεις διαφορετικό επίπεδο στα πράγματα που όλοι παραπονιούνται πως δεν αλλάζουν αλλά οι ίδιοι όλοι συχνά εξαιρούν (-με;) εαυτούς από την προσπάθεια. Εύχομαι καλή τύχη και πολλούς καλοπροαίρετους διαλόγους στη συνέχεια αυτού του blog, με εντάσεις ή χωρίς, αλλά κυρίως με ειλικρίνεια και χωρίς κολλήματα του τύπου εγώ-μόνο-έχω-δίκιο-και-οι-υπόλοιποι-@#$#%^.
Χαίρεστε (ελπίζω!) :)
Maria Shanti
['Kaloproaireta' sxolia, :)]
O Mandravelis einai i sybathia mou. Ena vima parapera apo tin ousia tou arthrou tou, symfwnw me ti paratirisi /genikeysi 'Γνωρίζουν ότι το εύρος προσοχής των πολιτών είναι μικρό (και επομένως ελάχιστοι ελέγχουν την αλήθεια των ισχυρισμών που διατυπώνονται στον δημόσιο διάλογο) και ξέρουν επίσης ότι στην εποχή των ηλεκτρονικών ΜΜΕ ένα επαναλαμβανόμενο ψέμα περνιέται για αλήθεια'. Laikistiki, aisxri praktiki me plithos opadwn kai sti xwra mas.
@Maria Shanti: Μα για να δώσω νέο ενδιαφέρον στο blog, τα αποκάλεσα έτσι... :-)
Οι συντριπτικά περισσότεροι διάλογοι εδώ μάσα, ήταν ούτως ή άλλως, αβίαστα καλοπροαίρετοι. Αυτοί που δεν είναι, απλώς δεν θα επαναληφθούν.
@Vicky: Όπως έχω σημειώσει, συχνά, εγώ διαφωνώ πολλές φορές με τον Πάσχο Μανδραβέλη - ειδικά στο κομμάτι της φιλελεύθερης άποψης του οτι π.χ. "το κράτος έχει αποδείξει οτι είναι κακός επιχειρηματίας". Για μένα αυτό δεν αποτελεί επιχείρημα για να εκχωρηθούν πολλές υπηρεσίες στον (εξίσου κακό πολλές φορές) ιδιωτικό τομέα, αλλά για να βελτιωθεί το κράτος.
Με αυτό το κομμάτι όμως συμφωνώ απόλυτα - η υπερσυντηρητική αμερικανική δεξιά είναι οτι χειρότερο έχει βρει τον πλανήτη τις τελευταίες δεκαετίες - στην ουσία είναι το πιο αυθεντικό νέο (και απύθμενα βλακώδες) πρόσωπο του φασισμού...
Σίγουρα καλοί αρθρογράφοι όλους αυτούς που αναφέρεις, αλλά ένα αθρογράφο δεν το κρίνουμε μόνο από αυτά που γράφει, όπως και κάθε άλλον. Αν η γραφή είναι για βιοποριστικούς λόγους βέβαια τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα.
Επί της ουσίας τώρα, πράγματι οι αμερικάνοι είναι "εκπαιδευμένοι" να μη δέχονται πράγματα που είναι για το συμφέρον τους, παρότι έχουν ανεπτυγμένη πολιτική κουλτούρα, γιατί η κυρίαρχη ιδεολογία εδώ και δεκαετίες, θεωρούσε και θεωρεί βέβαια ακόμη, πως οτιδήποτε δεν προέρχεται από την ιδιωτική πρωτοβουλία είναι σοσιαλιστικό, αρά τρομοκρατικό.
Ο Ομπάμα πράγματι προσπαθεί αλλά με ένα τρόπο περισσότερο αυτόματο, μηχανιστικό, παρά μέσα από ένα έστω ιδεολόγημα σοσιαλιστικής κατεύθυνσης. Θα μου πεις είναι δυνατόν αυτό να γλινει; θα σε ανταπαντήσω ποιος πίστευε πως μπορούσε να γίνει ένας μαύρος πρόεδρος.
Για τη δεξιά στη χώρα μας δεν μιλάω, δεν αξίζει τίποτα, ούτε άξιζε ποτέ, πάντοτε στην εξουσία, πάντοτε κατέστρεφαν τη χώρα.
Βέβαια εδω ξαναμπαίνει το ζήτημα, όλοι αυτοί οι έγκυροι, τι λέγαν πριν 5, 4, 3, 2 χρόνια; θα ήταν ενδιαφέρον να θυμώμασταν.
πολύ ώριμο το κειμενό σου
καλό βράδυ
θα μπορούσε να αποτελέσει το αποκλειστικό αντικείμενο ενός μπλογκ: επιλογές των πιο καίριων άρθρων/απόψεων ή/και posts κάθε εβδομάδας. Πολύ ενδιαφέρουσες οι επιλογές σας! Θα ήταν ευχάριστο αν είχατε συχνότερα ανάλογα posts.
@AlexMil: Ευχαριστώ. Δεν είχαν διαφορετικές απόψεις (οι συγκεκριμένοι), γιατί τους παρακολουθώ αρκετά χρόνια...
@Ανώνυμος: Ναι, είναι μια ιδέα αυτό. Τώρα μπόρεσα να το κάνω με ησυχία και συγκέντρωση, γιατί ήταν η τελευταία εβδομάδα διακοπών.
Πάντως, για τη δουλειά αυτή υπάρχουν τα διάφορα "fora". Για ελληνικά κείμενα, το μόνο που ξέρω είναι το buzz, έχει συνεχώς νέα κείμενα, που τα προτείνουν τα μέλη. Μπορείτε να γίνετε κι εσείς μέλος και να σχολιάζετε επίσης.
Σε ότι αφορά τη μεταρρύθμιση του Ομπάμα είναι όμως αξιοπρόσεκτο ότι τέτοια επιχειρήματα περί επιτροπών θανάτου κλπ βρίσκουν απήχηση σε πολίτες.
Δε μπορώ να φανταστώ σε κάποια σημερινή ευρωπαϊκή χώρα (ακόμη και στην Ελλάδα)ανάλογη επιχειρηματολογία ας την πω τρομοκράτησης* σε ένα τέτοιο θέμα και αυτή να αποκτά διαστάσεις.
*Αν και τρομοκράτηση με τέτοια επιχειρήματα είναι σαν να συλλαμβάνεις κάποιον για διασπορά ψευδών ειδήσεων επειδή ισχυρίζεται ότι είδε το διάβολο να έρχεται.
Είσαι απίστευτος, Προκόπη... "καλοπροαίρετα σχόλια" και δη με αστερίσκο lol...θεϊκό απλά!
Καλά, πήγες διακοπές κι αντί να δώσεις ένα review ή να κάτσεις να ηρεμήσεις, να ρίξεις καμιά βουτιά και για μας που γυρίσαμε, βούτηξες στα άρθρα και στη μουντάδα;
Αυτό το λένε επαγγελματική διαστροφή, παλικάρι μου, πρόσεχέ το...
Επί της ουσίας, σε ό,τι αφορά την Αμερική, όλα αναμενόμενα είναι: το λόμπι που "έβγαλε" τον Ομπάμα πρέπει να πάρει "τα δανεικά πίσω", οι ασφαλιστικές δεν θα επέτρεπαν ποτέ να γίνουν τόσο ρηξικέλευθες αλλαγές που θα τους στερούσαν πολλά δις και προφανώς, κατά παράδοση στη χώρα που ο θεός ευλογεί το δολλάριο, οι μεν βολεμένοι δε θα νοιαστούν για τους δε βαρυγκομούντες. Σύμφωνα με τον ορισμό του Eco, δεν βλέπω κάποια είδηση...
Όσο για το Ελλαδιστάν, ναι, ξανά Βαλκάνιοι, γιατί στις εκλογές ψηφίσαΝΕ με κριτήρια κρεαταγοράς: όποιος φωνάζει περισσότερο, δεν έχει πάντα την καλύτερη πραμάτεια... Πάντως, αν ο πρωθυπουργός μας είναι κουρασμένος, ας πάει και μόνιμα στη Ραφήνα, δεν νομίζω να λείψει και σε πολλούς πια... τα κλειδιά του Μαξίμου να αφήσει μόνο και πριν φύγει να πάρει μαζί του και τους νόμους για το ΕΤΑΚ και τις εισφορές γιατί μας βλέπω να γινόμαστε, αντί για Βαλκάνιοι, Μουτζαχεντίν και να γίνεται στο Υπ.Οικονομικών της Βαγδάτης!
Καλό μήνα και καλή επιστροφή... ;)
@Πάρης: Μήπως να βρω μια αναλογία, για την επίσημη προπαγάνδα (με ακροδεξιά φυσικά "αισθητική"), το 2007 - πρώτα δια στόματος Νικήτα Κακλαμάνη και μετά πολλών άλλων: Οι πυρκαγιές οφείλονται σε "ασύμμετρη απειλή", από Πασόκους, Σκοπιανούς, νεφελίμ και άλλους...
@ Freedom: Βρε, βρε, σιμουλτανέ επισκέψεις ανταλλάσουμε.. :-)
Είπα να προσφέρω αφειδώς γέλιο στους θαμώνες, αλλά και να αποθαρρύνω τους αντιπαθητικούς, με μια "συνταγματική" ρύθμιση: Μακριά και "εξηγημένοι"..
Κι όμως, για το αίσχος στις Ηνωμένες Πολιτείες, πρέπει να αντιδράσουμε όλοι - υπογράψτε!
Και η αμερικανική εσωτερική πολιτική είναι πλέον παγκοσμιοποιημένη...
Δημοσίευση σχολίου