Τα "λαμόγια"

Τις τελευταίες δύο μέρες, ζω το δράμα της Ελλάδας, από “πρώτο χέρι”. Τσακώνομαι συνέχεια με μια φίλη, γιατί προσπαθώ να της δείξω την πραγματικότητα. Ο άνθρωπος με τον οποίον συνεργάζεται δεν είναι “τόσο καλό παιδί”, όσο νομίζει...


Για μένα είναι προφανές, το δείχνει το πρόσωπο και η προσποίηση της φωνής. Συνηγορούν σε αυτό τα προφανή συμπλέγματα, που αναπόφευκτα έχουν συσωρευτεί από την κατάφωρη αναξιοκρατία της περίπτωσης του. Γι αυτήν, ενώ καταλαβαίνει οτι “κάτι δεν πάει καλά”, είναι δύσκολο να αποδεχτεί οτι πρέπει να διαταράξει την ηρεμία και το θετικό πνεύμα, που έχει εγκαθιδρύσει στη δουλειά της. Κατανοητό, άλλωστε κανείς δεν μπορεί να ζει μέσα στην έχθρα και την καχυποψία. Και ένας υγιής άνθρωπος, όπως αυτή, θέλει να βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο...

Αλλά, έλα που η πραγματικότητα είναι σκληρή. Και είναι σκληρή, για τον απλούστατο λόγο οτι κανείς δεν είναι “απόλυτα κακός”. Και όλοι, όσοι βρίσκονται από την απέναντι πλευρά του ποταμού, έχουν συμπαθείς στιγμές. Τις περισσότερες φορές δικαιολογούν απολύτως αυτά που κάνουν, με τη μοναδική δυνατότητα της ανθρώπινης φύσης, να φέρνει τα πράγματα στα μέτρα της, να παραμυθιάζει εαυτούς και αλλήλους για το δίκαιο και το αγαθό των προθέσεων, να θεωρεί φυσιολογικό και ανθρώπινο, αυτό που κατά (πολύ) βάθος ξέρει οτι είναι παράνομο ή ανήθικο.

Διάχυτο το πρόβλημα στην Ελλάδα: Ποιός έχει στήσει τις άπειρες κομπίνες, ποιός κλέβει ασύστολα την εφορία και τους συνεργάτες, ποιός απολαμβάνει παράνομες επιδοτήσεις και εξόφθαλμες αναπηρικές συντάξεις, ποιός δέχεται να ωφελείται από την εξουσία που έχει κερδίσει, ποιός καταφεύγει στη γνωριμία και το μέσο για να "φτιαχτεί", ποιός επιδιώκει να προσποριστεί ωφέλη που δεν δικαιούται, ποιός πουλάει την (όποια) αξιοπρέπεια και κληρονομιά του χωρίς κανένα ηθικό έρμα; Σίγουρα όχι μόνο όσοι είναι στις φυλακές...

Τα “λαμόγια” (όπως και οι τρομοκράτες) δεν έχουν “κέρατα”, που τους κάνουν να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους. Δεν είναι πάντοτε “σκατόφατσες”, ούτε φωνάζουν από μακριά τη στρέβλωση τους (εκτός ίσως αν έχει κανείς πολύ έμπειρο και διαισθητικό μάτι). Πολλές φορές είναι ιδιαίτερα γλυκομίλητοι και ευγενείς. Κάποιοι είναι ιδιαιτέρως “haute couture”, όπως είπε χαρακτηριστικά ένας φίλος. Γι αυτό ακριβώς έχει σημασία να είναι κανείς απολύτως καθαρός - και να φαίνεται...




Η φωτό είναι από το www.cduniverse.com και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

To post συνοδεύεται από την (παμπάλεια) επιτυχία των Βρετανών Bad Company. Αν το ακούτε, πέστε το!