FM και ...καθόλου Stereo

Βρέθηκα προχθές στα studio του Flash 96, μετά από πολλά χρόνια. Και θυμήθηκα ένα κομμάτι που είχα γράψει το 2005 στην Athens Voice, με αφορμή το παρ' ολίγον κλείσιμο τότε του σταθμού αυτού (με τον οποίο ποτέ δεν είχα επαγγελματική σχέση, αλλά πάντοτε εκτιμούσα ειδησεογραφικά). Ιδού λοιπόν, είναι και σήμερα επίκαιρο...





Πώς βρέθηκε σε κρίση το ενημερωτικό ραδιόφωνο

Ενας ακόμη σταθμός κινδυνεύει να κλείσει και κρατιέται "ζωντανός" από την επιμονή και το "σαματά" που κάνουν - δικαίως - οι εργαζόμενοι για να σώσουν τις δουλειές τους, ένας άλλος απειλεί με απολύσεις και εφαρμόζει "εθελούσιες" εξόδους για να επιβιώσει.


Διαπλοκές και πολιτικά παιχνίδια, αναρχία και προκλητική κωλυσιεργία στις αδειοδοτήσεις από την πλευρά των κυβερνήσεων, υποκρισία από την πλευρά των πελατών-πολιτικών, έλλειψη πλαισίου υγιούς ανταγωνισμού και αδυναμία ελέγχων εδώ και 17 χρόνια, ιδιοκτητες ψησταριών που πωλούν άδειες σε εξωφρενικές τιμές, μαφίες στο βουνό των κεραιών και αλλού, πληθωρισμός και υπερσυγκέντρωση με "αχυρανθρώπους" (σε σημείο που ιδιοκτήτης ελέγχει τουλάχιστον 4 διαφορετικούς ραδιοσταθμούς), μικρή αγορά με διαφημιστική πίτα που δεν αρκεί να τους "θρέψει" όλους - αυτή είναι η ιστορία της ελεύθερης ραδιοφωνίας. Και στην περιφέρεια; Το χάος...

Ωστόσο, υπάρχει και μιά άλλη παράμετρος στην οποία αποφεύγουμε να δώσουμε σημασία - ίσως γιατί πονάει πιο πολύ: Το κοινό γυρίζει ολοένα και περισσότερο την πλάτη στο ενημερωτικό ραδιόφωνο, τα τελευταία χρόνια - κι όχι γιατί μειώθηκε το ενδιαφέρον για πληροφόρηση. Απλώς, είναι πιά φανερό πόσο αδιέξοδο είναι το πρόχειρο ειδησεογραφικό μοντέλο - αντιγραφή του πολυσυλλεκτικού 9,84 - που υιοθετήθηκε, χωρίς διαμαρτυρίες.

Το "ελληνικής έμπνευσης" πρόγραμμα, με τα ντουέτα της ανυπέρβλητης φλυαρίας και "σαχλαμαρίτσας", με τα ανυπόφορα σοβαροφανή κλισέ, με τις εκπομπές που φτάχνονται πάνω στην εύκολη συνταγή "τηλεφωνική συνέντευξη - τραγουδάκι - και μετά πάλι τα ίδια" και με τη στελέχωση από αυτόκλητους "σταρ" που ποτέ δεν έκαναν τον κόπο να ψάξουν και να εμβαθύνουν στις απαιτήσεις της φόρμας (που έχει κάθε μέσο), δείχνει πιά πόσο χρεωκοπημένο είναι. "Δεν βλέπω καμιά διαφορά από την εφημερίδα" ξεστόμισε κάποτε παρουσιάστρια μεσημεριανού μαγκαζίνο...

Απορρίπτοντας το μονοπωλιακό κρατικό μοντέλο (που ήταν δουλεμένο, αλλά μύριζε "μούχλα" τότε), το "ελεύθερο" ενημερωτικό ραδιόφωνο επανδρώθηκε από ανθρώπους που είχαν μόνο τη γνώση του εντύπου ή την απόλυτη ελαφράδα του "κουτσοί-στραβοί στον Αη-Παντελεήμονα". Το "γιατί όχι κι εγώ" οδήγησε σε εξοβελισμό του λιτού λόγου, της σκληρής δουλειάς, της προετοιμασίας και της σωστής παραγωγής στο στούντιο.

Δυσβάστακτοι προϋπολογισμοί του ενός δισεκατομυρίου δραχμών το χρόνο, ανεξέλεγκτη διόγκωση με διακόσιους εργαζόμενους εκεί που θα αρκούσαν πενήντα, ρουσφέτια με απόστρατους ναυάρχους (!) "διοικητές", άσχετοι διευθυντές και αλαζόνες ιδιοκτήτες, λαϊκισμός και σποτάκια με αήθεις επιθέσεις, αμφίβολη αισθητική και δεοντολογία που "πετιόταν απ 'το παράθυρο" κατά περίσταση, παντελής άγνοια του πώς "στήνεται" το ραδιοφωνικό προϊόν. Χωρίς ούτε καν το "όχημα" μιάς εύηχης ραδιοφωνικής φωνής, χωρίς καν τη γνώση του πώς εκμεταλλεύεσαι την προνομιακή σχέση του μέσου με μιά τέχνη, τη μουσική - αποκορύφωμα το κλισέ "να πάρουμε μιά μουσική ανάσα"... Και τι "σκυλάδικη" ανάσα...

Πολλές από αυτές τις παθογένειες αγγίζουν και το μουσικό ραδιόφωνο. Που όμως σέβεται περισσότερο κάποιους βασικούς κανόνες της προσφοράς στον ακροατή - και δεν αντιμετωπίζει τον ανταγωνισμό της ΤV. Αλλωστε εκεί υιοθετείται όλο και περισσότερο το οικονομικό και "πολυεθνικά" ρηχό μοντέλο του playlist, γι αυτό και σπανίως πιά ακούμε ανθρώπους με προσωπικότητα - αυτή θα είναι και η επόμενη κρίση του μέσου...

Το ραδιόφωνο έχει το προνόμιο - απ' όλα τα μέσα, ακόμα κι από το internet - της ταχύτερης και μεστής είδησης, χωρίς τη "δουλεία" και το κόστος της εικόνας.

Εχει επίσης και μιά ανυπέρβλητη μαγεία. Δεν τη σεβαστήκαμε - πλην εξαιρέσεων - και τώρα ήλθε η ώρα της πληρωμής. Κρίμα, γιατί ο Flash ήταν ίσως ο καλύτερος στο είδος του, με κορυφαίες δημοσιογραφικές στιγμές - και δεν του άξιζε τέτοια τύχη...



Για όσους ενδιαφέρονται, την Κυριακή το πρωί, από τις 10 μέχρι τις 11, είμαι καλεσμένος στην εκπομπή του Γιώργου Σταματόπουλου, στον Flash 96, με θέμα το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας.




Η φωτό του δέκτη είναι από το www.densen.dk και του συγκροτήματος από το http://itsonlyclassicrock. blogspot.com

Το post συνοδεύεται από το (σαρκαστικό για τη "ρηχή ομοιομορφία" του FM ήχου στο αμερικανικό ραδιόφωνο - "no static at all") τραγούδι του εξαιρετικού ντουέτου των Steely Dan, για την ομώνυμη ταινία.