Θα μιλήσει κανείς ψύχραιμα;

Είναι δυνατόν ο εκπρόσωπος της ΝΔ να μιλάει επίσημα εκ μέρους του 33% του ελληνικού λαού και να επιχειρηματολογεί (για την οικονομική κρίση και το ευρώ) οτι “αν η Ευρώπη είναι ελεύθερη σήμερα οφείλεται σε μερικές χιλιάδες Έλληνες, κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο;”


Είναι δυνατόν να ακούω μια διάχυτη υστερία για τους ("πρώην ναζί" - τα τελευταία 30 χρόνια βέβαια καλοί ήταν όταν πλήρωναν) Γερμανούς, που “δεν δικαιούνται δια να ομιλούν”, αν δεν μας δώσουν πρώτα τις πολεμικές αποζημιώσεις που οφείλουν; Είναι δυνατόν να ξαναθυμάμαι τις κραυγές για μποϊκοτάζ, που κατά καιρούς έχουν διαπεράσει το “εθνικόν μας ρίγος”;

Είναι δυνατόν μια ολόκληρη χώρα να πέφτει στην παγίδα ενός “πιασάρικου” (πλην ψιλο-χυδαίου και μάλλον κακόγουστου) εξωφύλλου, που έκανε ένα γερμανικό περιοδικό; Είναι δυνατόν να απαντάμε στο μπαράζ των δημοσιευμάτων, μιας απολύτως ελεύθερης (από την άποψη του Τύπου) χώρας, με επίσημη διαμαρτυρία προς τον πρεσβευτή της; Δηλαδή ποιό είναι το επόμενο βήμα - να επικυρήξουμε τον γραφίστα/σκιτσογράφο, λες κι έθιξε τον Μωάμεθ;

Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουμε οτι στο (σύνθετο) διεθνές πεδίο κι άλλοι έχουν ανάγκη (για τους δικούς τους λόγους) να φορτώσουν σε κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο την ανασφάλεια για την κρίση και το κοινό νόμισμα; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβανόμαστε οτι κι άλλοι ενδεχομένως “μαγειρεύουν”, με δημιουργική λογιστική - απλώς αυτοί οι άλλοι ήταν μέχρι κάποιο όριο (πάντα) εντάξει με τις υποχρεώσεις τους, ενώ εμείς σπάνια ή ποτέ;

Κι από την άλλη είναι δυνατόν να μην αναγνωρίζουμε τις ανισότητες μιας οικονομικής οντότητας, που στηρίζεται στη μονομερή ροή εξαγωγών (συνήθως πολλών όπλων, αυτοκινήτων, μηχανημάτων, αλλά και μιζών) των ισχυρών στις πιο αδύναμες αγορές - κι έτσι να ζητάμε λίγο πιο ψύχραιμη ματιά και λιγότερο κούνημα του δαχτύλου;

Είναι δυνατόν να ανακαλύψαμε τώρα οτι υπάρχουν όντως και κερδοσκόποι, που περιμένουν στη γωνία όποιο νόμισμα ή οικονομία, τους προσφέρει την ευκαιρία να το γονατίσουν; Είναι δυνατόν να νομίζουμε οτι με δεδομένο το διεθνές περιβάλλον, μπορούμε να δανειστούμε επιτυχώς, με “αντίσταση”, απειλές και κατάρες;

Κι από την άλλη, είναι δυνατόν να υπερθεματίζουν κάποιοι (με ιερή οργή) στην ανάγκη να υποταχθούμε πλήρως στη λειτουργία ενός συστήματος, που μόλις χρεωκόπησε παγκοσμίως πριν από ένα χρόνο, αλλά με θράσος επανήλθε, χωρίς καμία τύψη και “σοφία” από το πάθημα; Δεν πρέπει να προχωρήσουμε (με όποιες καθυστερήσεις και συμβιβασμούς) στο διάδοχο μοντέλο - ή μήπως, εντελώς φιλελεύθερα, δεν υπάρχει;

Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβανόμαστε οτι αυτή είναι η ευκαιρία της ζωής μας να διώξουμε τον κακό μας εαυτό - την Ελλάδα που δεν θέλουμε - κι όχι να τον διατηρήσουμε; Είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνουμε οτι αν δεν ξεκαθαρίσουμε ΤΩΡΑ την ήρα από το στάρι, είμαστε χαμένοι;

Είναι δυνατόν να συζητάμε αν θα πρέπει επιτέλους να αποδοθούν κάποιες ευθύνες, για παραποίηση (=πλαστογραφία) στοιχείων - για χάρη των οποίων ένας ολόκληρος λαός αποκαλείται “απατεώνες”; Είναι δυνατόν η κουτοπόνηρη απάντηση να είναι “πάμε μέχρι πίσω στο 1981”; Και γιατί να μην αθωώσουμε τα πάντα, πηγαίνοντας πίσω μέχρι το 1950, όπως ζητούσε το ΚΚΕ για τα ταμεία;

Είναι δυνατόν να μην αρχίσουμε να κλωτσάμε, από αύριο, τον κουτοπόνηρο ανατολίτη, από μέσα μας, δίπλα μας, γύρω μας; Ή θα αρχίσουμε να κλωτσάμε τους κάδους τον επόμενο Δεκέμβρη;

Η χλεύη, η διαπόμπευση, το πρεσάρισμα των αγορών, τα επικριτικά δημοσιεύματα, οι γελοιότητες του Μπαρόζο και των (συνένοχων) φίλων του αντιμετωπίζονται με δουλειά, σχεδιασμό, ψυχραιμία, αντεπιχειρήματα, απόψεις, ιδέες, σοβαρή και συγκροτημένη καμπάνια, ώστε να φύγουν τα φώτα από πάνω μας. Και κυρίως άμεση έναρξη μιας (μακροπρόθεσμης) διαδικασίας διόρθωσης - με αισιοδοξία και πίστη στις δυνάμεις.

Όχι με κραυγές, που διατηρούν τα αρνητικά χαρακτηριστικά αλώβητα - ακριβώς όπως ήταν. Και χαλάνε μόνο τα θετικά και τις δίκαιες κατακτήσεις.



Update: Ιδιαίτερη μνεία χρειάζεται πιστεύω στη δημαγωγική και με κρίση μεγαλείου απάντηση του Δημάρχου Αθηναίων, που απευθύνεται στη γερμανίδα καγκελάριο, λες και το γερμανικό κράτος είναι υπεύθυνο για το εξώφυλλο:

«Κυρία Μέρκελ,

Μας χρωστάτε τα Καλάβρυτα, μας χρωστάτε το Δίστομο, μας χρωστάτε 70 δισ. από τα ερείπια που μας αφήσατε. Ως Δήμαρχος της πόλεως των Αθηνών, της πόλεως του Παρθενώνα και του Μουσείου της Ακρόπολης, καλώ τους ανθρώπους του πολιτισμού ανά τον κόσμο να αρθρώσουν, όπου και όπως μπορούν, φωνή διαμαρτυρίας για το επαίσχυντο πρωτοσέλιδο του γνωστού γερμανικού περιοδικού».

Update 2: Από τις χιουμοριστικές photoshop απαντήσεις, εύστοχη βρίσκω μόνο αυτή που έχει αντικαταστήσει το δάχτυλο με ένα τηλέφωνο Siemens..



Η γελοιογραφία είναι του Αντρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή, δανεική από το http://greek-cartoons.blogspot.com και το εξώφυλλο από το http://4.bp.blogspot.com

Το post (που θα ήθελε να είναι σκωπτικό, αλλά δεν τα κατάφερε) συνοδεύεται από την αξέχαστη επιτυχία "Come On Eileen" των Βρετανών Dexy 's Midnight Runners.