Το "μέλλον" της Νέας Δημοκρατίας

Ποτέ μου δεν κατάλαβα την έλλειψη πολιτικής συνέπειας που οδηγεί κάποιον να διανύει όλη την απόσταση από το ένα άκρο του πολιτικού φάσματος στο άλλο. Ας δεχθούμε οτι είναι φυσιολογικό κανείς να “συντηρητικοποιείται” με την ηλικία (ή να “ωριμάζει” προς μετριοπαθέστερες θέσεις κατά μια άλλη οπτική) και να μεταπηδά σε γειτονικούς χώρους - αλλά το να καταλήγεις στο απέναντι άκρο, υποδηλώνει κατά την άποψη μου δυό πράγματα: Ή οτι υπάρχει μια εντελώς “ιδιόμορφη” αντίληψη περί πολιτικής ηθικής, σύμφωνα με την οποία οι αρχικές (έστω παράτολμες ή νεανικές) σου θέσεις δεν σε δεσμεύουν καθόλου ή οτι τα άκρα είναι απολύτως όμοροι χώροι, από την πίσω πλευρά της πολιτικής σφαίρας.


Διάβασα με έκπληξη, ομολογώ, τη συνέντευξη του Χρύσανθου Λαζαρίδη, στενού συμβούλου του Αντώνη Σαμαρά, στο Βήμα του Πάσχα, που κυκλοφόρησε το Μεγάλο Σάββατο. Όχι γιατί επιβεβαίωσε τις διάχυτες υποψίες για την ιδεολογική στροφή της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας (την οποία αρνείται ο κ. Λαζαρίδης), αλλά κυρίως για την απροκάλυπτη στήριξη θέσεων και αντιλήψεων, που προβάλλουν ως πρώτο μέλημα την “αποενοχοποίηση του πατριωτισμού”, την επίκριση του “ενδοτισμού”, αλλά και την “αποσυμπλεγματοποίηση” μιας σκληρής δεξιάς.

Ηγετικό μέλος του “Δικτύου 21”, οργάνωση για την οποία έχουν γραφεί πολλά, όπως εδώ και εδώ (και μέλη της οποίας είναι πρόσωπα όπως ο Φαήλος Κρανιδιώτης, γνωστός από την υπόθεση Οτσαλάν - διαβάστε τις απόψεις του, με αφορμή συνθήματα που δεν αναφώνησαν τα ΟΥΚ στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου εδώ), ο κύριος Λαζαρίδης διατείνεται οτι ζούμε υπό την “μπότα” μιας “ψευδο-προοδευτικής χούντας”, ενώ όπως αναφέρει το κομμάτι έχει υιοθετήσει στο παρελθόν σκληρές θέσεις για το Σκοπιανό, το σχέδιο Ανάν και άλλα “εθνικά θέματα”.

Θα ήταν ενδιαφέρον βεβαίως να ακούσει κανείς τις απόψεις του κυρίου Λαζαρίδη, για το αν αυτά είναι τα πραγματικά “εθνικά θέματα” ή μήπως κύριο εθνικό θέμα αποτελεί ο εκσυγχρονισμός, η οικονομική ευρωστία και η διπλωματική ενδυνάμωση, μέσω μιας ισχυρής διεθνούς παρουσίας, που βασίζεται στη συνεργασία και στο ανοιχτό πνεύμα (σε αντίθεση με την περιχαράκωση σε θέσεις που δύσκολα αντιλαμβάνονται οι διεθνείς εταίροι). Ο σύμβουλος του κυρίου Σαμαρά εμφανίζεται να αποδοκιμάζει την πολιτεία Καραμανλή, ωστόσο δεν διευκρινίζεται αν αυτό γίνεται λόγω της απουσίας οποιωνδήποτε επιτευγμάτων στα παραπάνω πεδία και των εγκληματικών αμελειών και σκανδάλων της συντηρητικής παράταξης, που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό οικονομικό της εξευτελισμό.

Η δε ανάλυση που παρατίθεται στη συνέντευξη για σύγχρονα διεθνή και μη γεγονότα, δείχνει μια τουλάχιστον "περίεργη" αντίληψη των πραγμάτων: Η ερμηνεία του κυρίου Λαζαρίδη για τα Δεκεμβριανά του 2008 είναι οτι έχουν κοινά χαρακτηριστικά με τις (υποκινούμενες από δυτικόφιλες δυνάμεις) “πολύχρωμες” εξεγέρσεις σε Γεωργία και Ουκρανία, ενώ οι προβλέψεις του, με περισσή οίηση, για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα (ενώ το κόμμα του κινείται δημοσκοπικά λίγο πάνω από το 20%) είναι οτι εντός του 2010 η ΝΔ θα ξεπεράσει σε ποσοστό το ΠΑΣΟΚ και θα κυβερνήσει, το πολύ, ενάμιση χρόνο μετά...

Είναι ιδιαίτερα απογοητευτικό, όχι μόνο ως σημάδι συντηρητικοποίησης μιας μεγάλης παράταξης (που αργά ή γρήγορα θα ξανακυβερνήσει τον τόπο), αλλά και ως ένδειξη αδυναμίας να αντληθούν διδάγματα, οτι η ΝΔ αρνείται να εκσυγχρονιστεί προς την κατεύθυνση μιας σοβαρής και μετριοπαθούς ευρωπαϊκής κεντροδεξιάς. Κι αν είναι ενδεχομένως ενδιαφέρουσα εξέλιξη η πίεση (ή η συρρίκνωση) που θα προκαλέσει στη γειτονική της ακροδεξιά, άλλο τόσο όμως είναι ορατός ο κίνδυνος να παρασυρθεί από αυτή, σε μια συρρίκνωση που θα της στερήσει τον κεντρώο χώρο. Μπορεί έτσι να μην κυβερνήσει ποτέ ο κύριος Σαμαράς, αλλά είναι άγνωστο “τι δεξιά θα παραδώσει” στον επόμενο - και ποιές “καραμπόλες” μπορεί να φέρουν σε ακόμα μεγαλύτερη οπισθοδρόμηση το στελεχιακό δυναμικό και τελικά την πολιτική ζωή της χώρας.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που δεν αντιλαμβάνεται ο κύριος Λαζαρίδης (και ο αρχηγός του, που μοιάζει να ταυτίζεται απολύτως) είναι οτι μπορεί κανείς να θεωρεί τις αντιλήψεις του περιθωριακές και επιζήμιες και ταυτοχρόνως να είναι απολύτως επικριτικός προς τις θέσεις του Αλέξη Τσίπρα - κι οτι η πολιτική ζωή της χώρας δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε αφελείς και ξεπερασμένες διελκυστίνδες.






Το σκίτσο είναι δανεικό από το http://exoapotinvouli. blogspot.com και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

Το post συνοδεύεται από την αργιστουργηματική ερμηνεία της Βρετανίδας Annie Lennox, στο "Cold".