Η "παγωμένη επανάσταση"

Τετάρτη Βράδυ, Βασιλίσσης Σοφίας. Κατακόκκινο Hyundai coupe, το μωρό στην αγκαλιά της μάνας, στο μπροστινό κάθισμα. Μου ΄ρχεται να ουρλιάξω. Στο φανάρι, ο τύπος σταματάει και βγάζει φλας να στρίψει αριστερά, απέναντι! Διασχίζει, ενώ κορνάρουν και από τα δύο ρεύματα...


Δευτέρα βράδυ. Τσίπρας στο Mega, δεν έχει να απαντήσει τίποτα στην επίμονη ερώτηση “τι προτείνετε δηλαδή να γίνει το Μάιο - από πού να δανειστούμε;” Απογοητευτικός, ολοένα και χειρότερος. Ο Αλαβάνος εκτροχιασμένος πλήρως πια, “να απαγορευθεί η έξοδος από τη χώρα στον πρωθυπουργό και στον υπουργό οικονομικών”. Ο πρώτος διδάξας ενός αριστερού λαϊκισμού, που πλησιάζει αφόρητα το ΚΚΕ. Καλά, η Παπαρήγα δεν συζητιέται καν: “Να τα πάρουν από την πλουτοκρατία”. Έτσι, γενικώς και αορίστως. Ας χάσουμε τώρα 10 εκατομυριάκια και 400 θέσεις εργασίας, αν αποσυρθεί το “Ζενίθ”. Από το Ζενίθ στο Ναδίρ.

Στο ΠΑΣΟΚ, η “ψυχή της παράταξης” διαβεβαιώνει τον πρωθυπουργό στην Κοινοβουλευτική Ομάδα οτι “όλοι είναι δίπλα του”. Ενώ η σοβαρότερη υπηρεσία που θα είχαν να προσφέρουν στη χώρα, αρκετοί από αυτούς, είναι να παραιτηθούν. Ως ανεπαρκείς για τις περιστάσεις. Στη Νέα Δημοκρατία, το κακό αρχίζει από το κεφάλι (και τον ιδεολογικό του προσανατολισμό) και φτάνει μέχρι την Κρήτη. Βλέπω αυτούς τους νέους τομεάρχες, που απαντούν στην κυβέρνηση. Κάθε χρόνο και χειρότερα, τα νέα πρόσωπα.


Δεν ξέρω αν η κυβέρνηση θα μπορούσε χειριστεί καλύτερα τα πράγματα τους τελευταίους έξι μήνες. Θα προϋπέθετε υποκλοπή όσων συζητούνται στου Μαξίμου και πολύ καλές γνώσεις οικονομικών. Αυτό που συνάγω όμως, με μεγάλη ευκολία, είναι πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν κυβερνούσε οποιοδήποτε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Πόσο τους έχουν ξεπεράσει οι εποχές - και πόσο ανεπαρκείς και λίγοι δείχνουν...

Η βασική συζήτηση μεταξύ αριστεράς και της υπόλοιπης κοινωνίας έχει συμπυκνωθεί στο αν “φταίμε όλοι για το χάλι μας ή φταίνε τα λαμόγια” (των δύο μεγάλων κομμάτων κυρίως εννοούν). Ειδήσεις που έπεσαν στην αφάνεια αυτή την εβδομάδα: 100 χιλιάδες Έλληνες οδηγούν χωρίς δίπλωμα και 500 χιλιάδες είναι τα ανασφάλιστα ΙΧ. Μια χώρα που ζει στην παρανομία, με πρόσχημα την ευζωία της, το σύστημα και τα λαμόγια. Ή μάλλον “εις απάντησιν τους”...


Όχι, δεν ζητάω ενοχές. Συναίσθηση ζητάω. Μιλάμε για τους εξοπλισμούς, που είναι το 4% του ΑΕΠ. Και η παραοικονομία μας εκτιμάται στο 30% του ΑΕΠ. Ποιοί στο καλό την φτιάχνουν αυτήν την παραοικονομία; Μόνο τα παρακυβερνητικά τρωκτικά; Οι κάτοικοι της Εκάλης; Ή όλοι εμείς που την αναπαράγουμε και την ανεχόμαστε; Ποιός έχει το μεγαλύτερο μερίδιο, οι πολλοί ή οι λίγοι; Όταν η παρανομία είναι διάχυτη, παύει σχεδόν πια η δυνατότητα να την διώκεις νομικά. Ειδικά όταν όλοι καταλήγουν στο “δε βαριέσαι”...

Τα δύο μεγάλα κόμματα είναι όλη η κοινωνία σχεδόν - με όλες της τις παθογένειες. Η αριστερά θα έπρεπε να είναι διαφορετική, αλλά δεν είναι. Όχι, δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες. Αλλά κι εγώ που δεν πήρα μαύρο χρήμα, που δεν λάδωσα, που δεν δέχτηκα συναλλαγή χωρίς απόδειξη, ιδιώτευσα ή κατέφυγα σε δημαγωγικές κορώνες. Άφησα τη βάρκα να συνεχίσει στο τριτοκοσμικό της πέλαγος, χωρίς να απαιτήσω, να προτείνω, να επανδρώσω...

Αναρωτιέμαι αν όλοι έχουν αντιληφθεί οτι είμαστε στο κέντρο μιας κρίσης (ή της διαστροφής) του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος , εδώ και καιρό. Αναρωτιέμαι αν κατάλαβε κανείς από τους “εθνικοπατριώτες” οτι το κορυφαίο “εθνικό θέμα” είναι η οικονομία. Αν κατάλαβαν όσοι αντιδρούν ή βολεύονται με μια άβουλη και συντηρητική Ευρώπη, οτι πρέπει να πάρουμε έναν άλλο προσανατολισμό, προοδευτικό και ενοποιητικό. Οτι ο λαϊκισμός είναι αρρώστεια που ενδημεί και στη Γερμανία, με τις εκλογές να ωθούν τον Βεστερβέλλε (που θα καταποντιστεί) σε ακραία δημαγωγία και την Μέρκελ σε άρνηση του ευρωπαϊκού της ρόλου. Μια δεξιά που “ανατράφηκε” στον “υπαρκτό". Τόσο λίγη, τελικά...


Είναι σαφές οτι πρέπει να “υποτιμηθούμε”. Να φτηνήνουν όλα - και οι μισθοί και οι τιμές. Μόνο που φοβάμαι για τους μισθούς που θα κόψουν, θα την πληρώσουν οι πιο αδύναμοι. Η Ελλάδα θα είναι διαφορετική από την άλλη εβδομάδα. Αλλά οι τιμές δεν θα είναι, γιατί η αισχροκέρδεια είναι επίσης ενδημική σε αυτή τη χώρα. Θα προσπαθήσουν να “ρεφάρουν τη χασούρα” από τη μείωση της κατανάλωσης, με αυξήσεις ή στην καλύτερη περίπτωση με τις ίδιες τιμές. Τους φοβάμαι.

Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος. Έχει αρχίσει η μπουρδολογία να εκτροχιάζεται. Άλλοι μιλάνε με μεγάλη ευκολία για “χούντα” (και μόλις πέρασε η 21η Απριλίου), άλλοι προκαλούν συζητήσεις για εκτροπή του πολιτεύματος. Θα μας βοηθήσει το γεγονός οτι ο Ντομινίκ Στρος-Καν έχει αλλάξει πολύ τη φυσιογνωμία του ΔΝΤ και δεν θέλει να κατέβει απέναντι στον Σαρκοζί το 2012, με το βάρος μιας σκληρής αποτυχίας;

Περιμένω να ακούσω λόγια σοφά και ψύχραιμα. Πιστεύω στην αισιοδοξία, αλλά φοβάμαι την αντιδραστική νοοτροπία, το "δεν θέλω κανόνες, του Έλληνα ο σβέρκος ζυγό δεν υποφέρει". Την ανώριμη συμπεριφορά (παλιότερα, κάτι φίλοι αριστεροί δεν έβαζαν τη ζώνη στο αυτοκίνητο, γιατί το θεωρούσαν "κόλπο του καπιταλιστικού marketing"). Μπορείτε να τα σπάσετε και μεθαύριο και τον Δεκέμβρη. Να κάνετε “τα μούτρα κρέας” στο ΔΝΤ. Να ρίξετε ίσως και την κυβέρνηση. Να δω ποιός θα μας κυβερνήσει βέβαια...


Αν κάτι πρέπει να κάνει αυτή η χώρα, είναι να βουτήξει την ευκαιρία. Να κάνει την “παγωμένη επανάσταση”. Να μην ανεχθεί πια τίποτα εκτός κανόνων, ηθικής, δημοκρατίας: Από την αυθαίρετη πινακίδα μέχρι τον ανεκδιήγητο δήμαρχο. Από τη λούφα και την κουτοπονηριά του γείτονα και συνεργάτη, ως τον εσμό των τηλε-μεγαλο-τίποτα. Από την έλλειψη απόδειξης και τους νεοπλουτισμούς της "σαλάτας με άγριο κατίκι Μαραθώνα", ως την αυθαιρεσία του πιο ισχυρού - τουλάχιστον να την καταγγείλει συστηματικά και με πάθος. Περιμένατε ποτέ οτι θα ακούγατε τον ΣΕΒ να αρνείται τη μείωση των μισθών; The Times They Are A’ Changing...

Ήθελα να μπορούσα να τον σταματήσω αυτόν με το Hyundai. Να τον βάλω κάτω, να του εξηγήσω. Να του πω οτι όσο βάζει το μωρό στο μπροστινό κάθισμα, εμένα θα με καλύπτει αυτό το κείμενο, το καλύτερο που διάβασα τις τελευταίες ημέρες. Μόνο αυτό, προς το παρόν.


Update: Για να μην παρεξηγηθώ, δεν εγκρίνω ουδόλως την κατεύθυνση που έχει πάρει το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα - και θέλει επειγόντως μεταρρύθμιση αυτή η ασυδοσία. Εδώ και εδώ δύο κείμενα που με βρίσκουν γενικά σύμφωνο. Ωστόσο, σε κάθε αντίδραση μας, πρέπει να έχουμε υπόψη μας, οτι περισσότερο από κάθε λαό της Ε.Ε. αφήσαμε, με την "ιδιωτεία" μας, να γίναμε έρμαιο στα χέρια των δανειστών μας...






H φωτό του ηφαιστείου είναι από το www.boston.com, οι γελοιογραφίες του Γιάννη Ιωάννου είναι από το http://yannis-ioannou.com, του Ανδρέα Πετρουλάκη από το www.kathimerini.gr και η φωτό της Astrud Gilberto από το http://audioabsinthe.com.

Το post συνοδεύεται από το "Light My Fire" των Doors, στην εξαιρετική διασκευή της Βραζιλιάνας Astrud Gilberto.