2.11.09

Έλληνες 3 (η καθημερινότητα)

Ο παρα-λογισμός: Οδηγώ ένα μικρό σπορ αυτοκίνητο, με χαμηλό κυβισμό αλλά υψηλή ισχύ. Τα φρένα μου είναι, κατά τεκμήριο, πολύ καλύτερα από του μέσου ΙΧ στη χώρα - εκτός αν πάμε σε ακριβές επιλογές, για λίγους. Γενικά δεν τρέχω και σέβομαι την ασφάλεια τη δική μου και των άλλων, γι αυτό και δεν πλησιάζω ποτέ πολύ τον μπροστινό, ειδικά σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας - και ακόμα περισσότερο όταν προπορεύεται ένα αυτοκίνητο με πολύ καλύτερα φρένα από τα δικά μου.

Τώρα, το πώς γίνεται να έχω μονίμως κάποιον να μου “κολλάει” (με αυτοκίνητο πολύ χαμηλότερης ασφάλειας) για να με προσπεράσει, μου προκαλούσε πάντα απορία: Δεν καταλαβαίνει οτι αν φρενάρω απότομα, τα φρένα του δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν - θα πέσει επάνω μου και θα με πληρώνει κιόλας; Πώς τρέχει στο όριο της κατασκευής που οδηγάει; Οι απαντήσεις φαίνονται προφανείς: Η έλλειψη οδηγικής (και γενικότερης) παιδείας, τα συμπλέγματα κλπ.

Το διαπίστωσα πιο έντονα την Κυριακή των εκλογών, πριν από ένα μήνα: Ξαφνικά, οι περισσότεροι έτρεχαν σαν φρενιασμένοι στην εθνική οδό κι έκαναν “χοντρές” παραβάσεις του ΚΟΚ - λες και τους είχε “τσιμπήσει μύγα”. Ήταν η μύγα ενός κακώς εννοούμενου “σοσιαλισμού”, που νόμιζαν οτι ερχόταν: Είμαστε όλοι ίσοι - και κάνουμε ότι γουστάρουμε...




Ο αντι-λογισμός: Χρησιμοποιώ αρκετά το μετρό. Τις περισσότερες φορές το πρωί για δουλειές - με ντύσιμο “εκστρατείας”, δηλαδή φόρμες κλπ. Γενικά κινούμαι γρήγορα - και τις σκάλες τις ανεβαίνω τροχάδην.

Ή προσπαθώ, τουλάχιστον. Πάντα κάποιος (ή περισσότεροι) θα μπλοκάρει την αριστερή πλευρά στην κυλιόμενη σκάλα. Κάποιες φορές διαμαρτύρομαι ευγενικά, τις περισσότερες παραιτούμαι και περιμένω, καθώς η φωνή μου είναι αδύνατο να φτάσει στην κορυφή και να κινηθεί η “ουρά”.

Την προηγούμενη Παρασκευή κατάλαβα γιατί δεν έχουμε μάθει ακόμα τους στοιχειώδεις κανόνες συλλογικής μετακίνησης. Παραπονέθηκα, ένας ευγενέστατος κύριος μου είπε “έχετε δίκιο”, σχολιάσαμε οτι είναι δύσκολο “να περάσει το μήνυμα σε όλους” - και ξαφνικά γυρνάει το κεφάλι της μια κοπέλλα και μου λέει: “Γιατί δεν πάτε από τις σταθερές σκάλες;”

Της εξηγώ οτι σε όλον τον κόσμο αυτό είναι το “εθιμικό δίκαιο” της κίνησης στο μετρό, οτι είναι κανόνας και στο δικό μας κι οτι πολλές φορές έχω ακούσει σχετικές παραινέσεις από τα μεγάφωνα. Όχι, το μικρό μεσογειακό χωριό αντιστέκεται σθεναρά στην κοινή λογική και μ΄αφήνει εμβρόντητο με τη βεβαιότητα του: “Όποιος βιάζεται, να πάει από τις σταθερές σκάλες, έτσι είναι”. Κι άμα σας αρέσει, διότι έτσι μας βολεύει η ερμηνεία της πραγματικότητας...



Ο κατα-λογισμός: Το πατρικό μου είναι σε πολυκατοικία που κατοικείται από αρκετούς ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Φοβούνται τις διαρρήξεις και γενικώς το έγκλημα - λογικό ως ένα σημείο, γιατί αισθάνονται απροστάτευτοι. Τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτύξει τη συνήθεια να κλειδώνουν την πόρτα της κοινής εισόδου, για να “μη μπει ο κλέφτης” - και μάλιστα αρχίζουν από νωρίς το βράδυ, πριν ακόμα και τις οκτώ.

Η κλειδαριά είναι “αστεία” - οποιοσδήποτε διαρρήκτης θα την παραβίαζε εύκολα. Επιπλέον, τους εξηγείς οτι είναι και επικίνδυνο, διότι σε περίπτωση σεισμού ή πυρκαγιάς, αν “κουτρουβαλιαστούν” όλοι μαζί από τις σκάλες, θα πέσουν είκοσι άνθρωποι πάνω στην κλειστή πόρτα - και θα ποδοπατηθούν. Δεν θέλει πολύ - και δεν είναι βλάκες οι κουτόφραγκοι, που τηρούν κάποια βασικά μέτρα ασφαλειας.

Στου κουφού τη πόρτα, όσο θέλεις βρόντα. Το κωμικοτραγικό είναι οτι αυτή η συνήθεια σαμποτάρει και την κοινωνικότητα: Έχεις, για παράδειγμα, ένα τραπέζι. Έρχεται ο καλεσμένος - είναι κλειδωμένα και κατεβαίνεις να του ανοίξεις. Έρχεται κάποιος άλλος ένοικος και κλειδώνει. Πάλι τα ίδια, για τον επόμενο καλεσμένο. Εννοείται βέβαια οτι κανείς δεν φεύγει αν δεν κατέβεις κατά τα μεσάνυχτα, να απελευθερώσεις τους “φυλακισμένους”...





Η φωτό είναι από το in.gr και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

Υπάρχουνα ακόμα δύο σχετικά κείμενα: "Έλληνες..." και "Έλληνες 2 (στο δρόμο)"

To post συνοδεύεται από ένα "καθημερινό" τραγούδι από τους Βρετανούς Jamiroquai, λάτρεις των Ferrari (φαίνεται και από την παραποίηση του σήματος τους) και της disco. Το τρίτο τους άλμπουμ, "Travelling Without Moving" είναι ίσως και το καλύτερο.

buzz it!

37 σχόλια:

Yank_o είπε...

Ο ορθο-λογισμός: Πολλοί νεοέλληνες συνειδητά ή υποσυνείδητα τον συνδέουν με άρνηση των παραδόσεών μας ("πίστευε και μη ερεύνα") και δυσκολεύονται να δεχτούν επιστημονικά αποδεδειγμένα γεγονότα.

Ο απο-λογισμός: "Τραγικός", κατά τα ΜΜΕ, σίγουρα δυσάρεστος (π.χ. σε ζητήματα όπως η οδική ασφάλεια, όπου πέρα από την "κακιά την ώρα" σοβαρό ποσοστόο των θανάτων από τροχαία οφείλεται σε μη χρήση ζώνης ή σε χρήση αλκοόλ, από ανθρώπους που έχουν ακούσει κάπου τα επιστημονικά δεδομένα αλλά απλά θεωρούν ότι αφορούν κάποιους άλλους).

mermyblue είπε...

Καλημέρα Προκόπη
αχ τι να πει κανείς για τον καθημερινό παραλογισμό που βιώνουμε... όλα αυτά που αναφέρεις τα ζούμε λίγο πολυ όλοι καθημερινά, από την παραβίαση ταχύτητας, την άθλια οδηγική συμπεριφορά έως αυτό το ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ θέμα στις σκάλες του μετρό! Τους λες συγνώμη για να περάσεις από την αριστερή πλευρά κ σε κοιτάζουν απαξιωτικά ή κ σε βρίζουν!!! Επειδή εδώ εμείς είμαστε αλλιώς!!! Στο εξωτερικό είναι μόνιμα οι βλάκες, οι συμβιβασμένοι, οι κοινότυποι. Στην Ελλάδα διαφέρουμε.
Ποιός θα τους πείσει, θα μας πείσει, ότι διαφέρουμε προς το χειρότερο; Κ πόση παιδεία κ κουλτούρα χρειάζεται για να το συνειδητοποιήσουμε αυτό κ να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, επιτέλους;
Κ είναι κ πρωί κ σκέφτομαι τη στάση Μετρό Πανεπιστήμιο, που η σκάλα θα είναι τιγκαρισμένη σε μια νωχελική αδιαφορία...

Να δούμε πότε και πώς θα αλλάξουν όλα αυτά..
προτάσεις; σίγουρα κάτι καλό θα έχεις στο μυαλό...;)

καλό μήνα να έχουμε
παραγωγικό κ θετικό :)

gerasimos είπε...

Tα ίδια ισχύουν και για το δικό μου πατρικό-Αλκατράζ. Η είσοδος της πολυκατοικίας κλειδώνεται σχολαστικά και, ιδίως να θες να βγεις αργά το βράδυ να πας κάπου έτσι, χωρίς πρόγραμμα, νιώθεις σα να πήρες άδεια από τη φυλακή. Το καινούργιο αυτό φρούτο των κλειδωμένων πολυκατοικιών το αποδίδω καθαρά στα τρομακτικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, που για πολλούς ηλικιωμένους αποτελούν τη μοναδική επαφή με τον 'έξω κόσμο', με την πραγματικότητα. Τα δελτία αυτά παρουσιάζουν την ελληνική κοινωνία σα να βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης, έτοιμη να παραδοθεί στο έγκλημα που κυριαρχεί απ' άκρη σ' άκρη. Έχουν κάνει τους ανθρώπους να φοβούνται να βγουν από τα διαμερίσματά τους.

Prokopis Doukas είπε...

@Yank_o: Για πολλά πράγματα, δεν χρειάζεται να καταφύγει κανείς στα "επιστημονικά αποδεδειγμένα γεγονότα". Αρκεί αυτό που λέμε "κοινή λογική"...

@mermyblue: Πρέπει κάποιος να μας "πείσει" οτι δεν είμαστε χαριτωμένοι σαν τον Αστερίξ.. :-)

@gerasimos: Εγώ σου λέω οτι έχουν κάθε λόγο να φοβούνται, καθώς έχουν σημειωθεί κύματα διαρρήξεων. Το οτι προσπαθούν να το αντιμετωπίσουν με το κλείδωμα μιας αστείας κλειδαριάς είναι το παράλογο - και το δείγμα της στενομυαλιάς του μικροαστού συνταξιούχου...

yb είπε...

Και το κωμικοτραγικό είναι οτι οι περισσότεροι έχουν πλέον αρκετά μειωμένη ακοή με αποτέλεσμα ούτε την προσπάθεια παραβίασης της ίδιας τους της πόρτας θα ακούσουν ποτέ, ούτε τον οποιονδήποτε μπει και σουλατσάρει μεσα στο σπίτι (είτε κοιμούνται, είτε παρακολουθούν τηλεόραση ή ακούνε ραδιόφωνο με δυναμωμένη αρκούντως τη φωνή βεβαίως...)
Είναι αστείο, η μητέρα μου έχει και κάτι μόμπιλε με ωραίους ήχους στην εξώπορτα που γίνεται πανηγύρι κάθε που ανοιγοκλείνει, αλλά όποτε τους επισκέπτομαι, ποτέ δεν με παίρνουν χαμπάρι (βεβαίως κλειδώνουν κι όταν είναι μέσα...και το κλειδί το αφήνουν δίπλα σε ένα έπιπλο, για να μπορεί να μπει με τα κλειδιά του, όποιος βρίσκεται έξω.... ) κι ας μπαίνω κάνοντας όση φασαρία μπορώ για να μην τους τρομάξω αν εμφανιστώ ξαφνικά μπροστά τους.....
Ολο αυτό μου φαίνεται σχόλιο για την ανθρώπινη φύση καθώς οι αισθήσεις και οι νοητικές λειτουργίες μαζί αρχίζουν να ατονούν...κι έτσι αρχίζει το κλείδωμα και άλλα.....

scalidi είπε...

Και στη δική μου πολυκατοικία τα ίδια, αν και δεν κατοικείται από ηλικιωμένους,αλλά από μεσήλικες με οικογένειες και νεαρά ζευγάρια. Υπάρχει, μάλιστα, η πιθανότητα να κλειδωθεί μέσα ο επίδοξος ληστής και άμα δεν είναι και πολύ τζιμάνι για να καταφέρει να βγει, να πανικοβληθεί και να την πληρώσει κανένας αθώος.
Μειωμένος καταλογισμός θα πούμε μετά...

Prokopis Doukas είπε...

@yb/scalidi: Λοιπόν, δεν περίμενα οτι η αναφορά στο κλείδωμα της πολυκατοικίας θα είχε απασχολήσει τόσους πολλούς - ίσως γιατί κανείς δεν έχει θίξει το θέμα σε αυτή τη χώρα;

Μήπως να κάνουμε μια καμπάνια "Μην κλειδώνετε τις εξώπορτες"; Ή θα κατηγορηθούμε οτι ενθαρρύνουμε τους επίδοξους διαρρήκτες; :-)

Ανώνυμος είπε...

Πολύ σωστά όλα, εκτός ίσως από τις σκάλες του μετρό. Οι ανακοινώσεις λένε "να στέκεστε δεξιά" και όχι να περπατάτε αριστερά, δεν είναι άλλωστε οι σκάλες autobahn. Νομίζω ότι η λογική είναι πως πρέπει να υπάρχει ελεύθερος χώρος ώστε αν π.χ. κάποιος πέσει μπροστά να μην ποδοπατηθούμε.
Σε κάποιες χώρες πράγματι χρησιμοποιούν την αριστερή πλευρά της σκάλας σαν λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας, σε άλλες πάλι όχι.

Prokopis Doukas είπε...

@apogonos: Μα, με συγχωρείτε, όταν λένε "να στέκεστε δεξιά", τι άλλο μπορεί να σημαίνει από το "να μη στέκεστε αριστερά = να κινείστε αριστερά"???

Δε νομίζω οτι ευσταθεί (με καμία κυβερνηση) οτι αυτό γίνεται για να μην ποδοπατηθεί ο κόσμος. Ακόμα όμως και έτσι να είναι, θα έπρεπε να τηρείται... Και να αφήνεται ελέυθερος χώρος, για όποιον επιθυμεί να κινηθεί πιο γρήγορα..

Ανώνυμος είπε...

Χμ, η ισότητα "να μη στέκεστε αριστερά = να κινείστε αριστερά" δεν ισχύει.
Δεν υποστηρίζω όσους στέκονται αριστερά, αλλά νομίζω ότι και όσοι κινούνται αριστερά κάνουν λάθος.

Vicky είπε...

Skales & kleidaria - bravo, Prokopi! Kala ta les. Na prosthesw -anamesa sta tosa- kai tis diavaseis. Otan tis pernaw ginomai egwistria. Mou ekane entypwsi, prin xronia, prwti fora pou vgika sto ekswteriko, stamatisa egw, stamatisan kai ta aytokinita kai de katalavaina ti sto kalo ginetai, poios perimenei poion na perasei!

2 dika mou paradeigmata apo ta xristougenna. Synantw gia dinner ti parea tou adelfou mou pou vriskontai idi sto restaurant. Zitw sygnwmi pou afinw to (athoryvo) kinito sto trapezi ki eksigw pws perimenw mia simantiki klisi. De perimena na akoustei san kati toso asinithisto.. Ki omws!
Pigainw se ena magazi me paixnidia gia na agorasw ston anipsio mou to Taboo gia paidia -oute to kanoniko taboo, oute to fancy one, oute tis apomimiseis pou mou edeixne i pwlitria mexri na paei stin apothiki na dei ean yparxei (ypirxe) ayto pou epsaxna. Sto telos rwtaei 'ap tis Serres eiste?' 'nai, alla pros to paron de menw edw, giati?' 'Eiste poly evgeniki, gi ayto'..

Ola einai synithia, ara ola allazoun. Thymamai, to kalokairi -to opoio kai perasa parea me tis anipsies mou- para ta 'ligo ypervoliki den eisai?' tis mamas, edwsa sta mikra na katalavoun pws i theia, i opoia kai ginetai xali na ti patiseis, akouei mono sto 'nai, parakalw' 'oxi, eyxaristw' (kala, oxi panta alla kata kanona). Stin arxi to elegan kai gelousan, meta to synithisan kai otan akougan tis geitonisses na lene 'ti evgenika koritsia eiste eseis klp' xairontousan toso pou apo ena simeio kai meta tous egine fysiki apantisi kai malista, epireasan kai tis files tous ligaki. Isws einai ligo ypervoliko ayto, alla ti sto kalo, theia eimai, den exw dika mou paidia na vasanizw, ayto omws pou thelw na pw einai pws ola allazoun ean xreiastei. (Poios tha fantazotan gia paradeigma pws i mama mou tha ebaine sto kopo na ksexwrisei ta skoupidia gia tin anakyklwsi! ki omws!)

Prokopis Doukas είπε...

@apogonos: Με συγχωρείτε και πάλι, επειδή έχω κάνει και πολλά μαθηματικά, μέρος των οποίων είναι και η Λογική: ΔΕΝ υπάρχει άλλη κατάσταση όταν βρίσκεσαι αριστερά στη σκάλα - ή κινείσαι ή στέκεσαι. Δεν υπάρχει τρίτη περίπτωση, π.χ. να αιωρείσαι.

Λέτε κάτι εντελώς παράλογο. Αν εννοείτε οτι κανείς δεν πρέπει να βρίσκεται αριστερά - και πάλι είναι παράλογο. Γιατί οι σκάλες να έχουν τη μισή χωρητικότητα, με όλο τον κόσμο δεξιά; Για να μη γίνει ατύχημα; Δεν στέκει...

@ Vicky: Πολύ σωστά αγαπητή, συμφωνούμε οτι όλα μαθαίνονται. Όπως έμαθε ο Έλληνας να μη πετάει το σκουπιδάκι του κάτω και να μη ρυπαίνει το μετρό. Ή όπως έμαθε να προσαρμόζεται σε ένα περιβάλλον με κανόνες, όταν έγινε μετανάστης...

Ανώνυμος είπε...

Η λογική λέει ότι όταν πολλοί άνθρωποι είναι στοιβαγμένοι σε κάτι που κινείται και δεν υπάρχει ελέυθερος χώρος, αν ένας από αυτούς πέσει οι υπόλοιποι θα ποδοπατηθούν.
Επίσης οι οδηγίες ασφάλειας των περισσότερων κατασκευαστών λένε να στέκεσαι στη μέση και να κρατιέσαι (π.χ. http://www.otisworldwide.com/d72-safetyesc.html) ενώ πουθενά δεν αναφέρονται οδηγίες για ασφαλές βάδισμα στις σκάλες.
Υπάρχει και μελέτη για αύξηση των ατυχημάτων εξ αιτίας των βιαστικών (http://www.koreatimes.co.kr/www/news/special/2007/09/180_9879.html - δεν ξέρω πόσο αξιόπιστη είναι, ίσως αξίζει να το ερευνήσει κανείς).

Τέλος πάντων δε θέλω να σας ενοχλώ άλλο με το θέμα, αλλά συνεχίζω να πιστεύω ότι το να περπατάει κανείς σε κυλιόμενες σκάλες είναι επικύνδυνο για τον ίδιο και για τους γύρω του.

Prokopis Doukas είπε...

@apogonos: Ok, ας το αφήσουμε εδώ. Προφανώς και η αγχώδης μετακίνηση προσθέτει κινδύνους. Αν δεν βιάζεται κανείς, δεν θα συμβεί σχεδόν κανένα ατύχημα - είτε στο δρόμο, είτε στο πεζοδρόμιο. Αυτό όμως θα αναιρούσε την πραγματικότητα της ζωής στις πόλεις...

ikor είπε...

...και ένας συλλογισμός:

Όλα αυτά τα συνδέει ένα αόρατο νήμα: πιστεύουμε ότι είμαστε ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ από τους άλλους!

Καλύτεροι οδηγοί, καλύτεροι εραστές, καλύτεροι επιβάτες μετρό, καλύτεροι διαχειριστές κλπ. κλπ.

Γι' αυτό δε δίνουμε καμία σημασία στις εκστρατείες ενημέρωσης για την οδική ασφάλεια. Πιστεύουμε ότι απευθύνονται στους άλλους!

Γι' αυτό στεκόμαστε αριστερά και "μπουκώνουμε" τις σκάλες στο μετρό. Δίκιο είναι αυτό που σκεφτόμαστε και κάνουμε εμείς.

Γι' αυτό κλειδώνουμε και τις πόρτες μας. Εμείς ξέρουμε καλύτερα τι είναι σωστό...

Καλώς σε βρήκα! Καλό μήνα και καλή βδομάδα να έχεις. Θα τα λέμε!

Prokopis Doukas είπε...

@ikor: E, όχι και καλύτεροι εραστές! Αυτοί άκουσα οτι είναι οι Ισπανοί, σύμφωνα με πανευρωπαϊκή έρευνα, στην οποία ερωτήθηκαν φυσικά γυναίκες... Καλό μήνα! :-)

ippoliti_ippoliti είπε...

Προσυπογράφω απολύτως το σχόλιο για τη χρήση της κυλιόμενης σκάλας στο μετρό, για τις κλειδαριές στις πολυκατοικίες. Αδυνατώ να συναινέσω στο πρώτο για την οδήγηση, καθ'ότι δεν οδηγώ (όλο θα το μάθω το σπόρ κι όλο το αναβάλλω)
Καλό σας βράδυ

Prokopis Doukas είπε...

@ippoliti_ippoliti: Ανεξαρτήτως του αν ξέρετε να οδηγείτε, δεν σας φαίνεται λογικό; :-)

Αθήναιος είπε...

Δεν μου λέτε, εγώ που μένω μόνη μου και είμαι υποτασική, πρέπει να κλειδώνω την πορτα του διαμερίσματός μου κάνοντας χρήση της κλειδαριάς ασφαλείας αλλά και της πεταλούδας που έχει η πόρτα; Έχω γίνει η κακιά στην πολυκατοικία για να κλειδώνουν όλες οι εξωτερικές πόρτες και αυτή που οδηγεί στο γκαράζ και η πόρτα της ταράτσα και είμαι η νεότερη ένοικος. Ας είμαστε λίγο ρεαλιστές...

Prokopis Doukas είπε...

@Αθήναιος: Του διαμερίσματος σας φυσικά, όπως και της ταράτσας και του γκαράζ κλπ. Της κεντρικής εισόδου να μην κλειδώνετε... :-)

Αθήναιος είπε...

Μα, με αυτή τη λογική, αν λιποθυμήσω, πέσω και χτυπήσω δεν θα μπορεί να μπει κάποιος από αυτούς που έχουν το κλειδί του σπιτιού μου για να με μαζέψει. Αν η πόρτα μου κλειδώσει μόνο τα ΕΜΑΚ μπορούν να την ανοίξουν. Δεν συμφωνώ μαζί σας. Έπειτα, τρέμω στην ιδέα ότι θα μπει κάποιος στο σπίτι μου από την ταράτσα ειδικά όταν λείπω και θα χτυπήσει το σκυλί μου. Με τις κλειδωμένες πόρτες είναι λίγο πιο δύσκολο για τους μπουκαδόρους.

Prokopis Doukas είπε...

@Αθήναιος: Για ακόμη μια φορά, δεν καταλαβαίνω τι λέτε - κι έχω βαρεθεί να διαφωνούμε και για τα πιο απλά και προφανή.
Γράφω: Να κλειδώνετε την ταράτσα. Εσείς μου απαντάτε οτι φοβάστε να την αφήνετε ξεκλείδωτη???

Κάντε όπως νομίζετε με την πόρτα του διαμερίσματος σας. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορεί κανείς να μπεί στο διαμέρισμα, αν έχετε κλειδώσει - με την προϋπόθεση να μην αφήσετε το κλειδί από πίσω...

Και αυτό δεν δικαιολογεί τον παραλογισμό να μην κλειδώνετε το διαμέρισμα σας - και να κλειδώνετε την εξώπορτα της πολυκατοικίας...

Αθήναιος είπε...

Καλά.

Sue G. είπε...

Καλημέρα Προκόπη,
ίσως θα έπρεπε να αναφερθείς πιο ειδικά στα των πεζών - είναι φοβερό πως οι Έλληνες δεν ξέρουν (ή έστω ξέμαθαν) να περπατούν. Όταν χρειάζεται να διανύσω μεγάλη απόσταση με τα πόδια ανάμεσα σε κόσμο, κάνω σλάλομ για να φτάσω στον προορισμό μου! Θα διαφωνήσω με αυτό που λες για τον παραλογισμό των ηλικιωμένων να αμπαρώνονται πίσω από αστείες κλειδαριές. Ο ... σουρεαλισμός ξεκινά από τη στιγμή που θα τους πεις να αλλάξουν αυτήν τη κλειδαριά!

Prokopis Doukas είπε...

@Sue: Γενικά, ξεχνάμε να σεβόμαστε το δημόσιο χώρο.
Όσο για την εξώθυρα κάθε πολυκατοικίας, ήθελα να πω κάτι που στην Ελλάδα δεν περνάει από το μυαλό πολλές φορές - ειδικά στις παλιότερες γενιές...

Ανώνυμος είπε...

Αυτού του είδους η συλλογιστική είναι που με εξοργίζει, αυτή η λογική του παραλόγου. Τι σημαίνει "γιατί δεν πάτε από τις σταθερές σκάλες";! Δηλαδή οι άνθρωποι μπορούμε να μιλάμε μόνο με ανταλλαγή ευφυολογημάτων, μια απλή αλλαγή πλεύσης προς το στοιχειωδώς καλύτερο μας είναι τόσο δύσκολη; Αυτή η απάντηση, σας μιλάω ειλικρινά, μου φαίνεται εξίσου απαράδεκτη με το "ξέρεις ποιος είμαι εγώ (ρε)". Γιατί έχει μια αντίσταση πολύ στείρα και άκαμπτη μέσα της, υπονοεί: ΕΓΩ δεν κάνω τίποτα λάθος ΕΣΥ είσαι μυστήριος/κουτός/απαιτητικός κλπ κλπ.
Ευτυχώς, υπάρχουν και πολλές/οι που συνειδητοποιούν ότι το να μένουμε τεμπέλικα σε γνωστές συμπεριφορές και τρόπους σκέψεις δεν οδηγεί πουθενά, αυτό με κάνει και ανασαίνω λίγο πιο άνετα.
Καλή σας μέρα και καλό μήνα.:)
Maria Shanti

Prokopis Doukas είπε...

@Maria Shanti: Είναι επίσης η "κόντρα για την κόντρα" - απαντάται κυρίως στα μεσογειακά κλίματα... :-)

Marina είπε...

Την ίδια απορία για τον παραλογισμό των οδηγών που κολλάνε πίσω απο αμάξια που φαίνονται και είναι καλύτερα/μεγαλύτερα/πολλά κυβικά κλπ απο τα δικά τους, έχω και εγώ. Ξέρουν ότι άμα φρενάρεις θα γίνουν βίδες..αλλά είναι μαγκιά να σου κολλάνε..Φοβερό αλλά αληθινό.

Θα σταθώ στο τελευταίο θέμα με τις κλειδαριές. Ενας ιδιοκτήτης έκλεισε με σιδερένια πορτα τον όροφό του, γιατί φοβάται τους κλέφτες..με αποτέλεσμα αν γίνει σεισμός..οι κάτοικοι των επάνω ορόφων δεν θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να φθάσουν στο ισόγειο απο τις σκάλες εκτός κι αν έχουν το κλειδί της σιδεριάς.. Του κάνανε πολλές μηνύσεις, παρακλήσεις..λές και δεν έχει αυτιά. Και τελικά με ένα συρματάκι, η κλειδαριά ανοίγει αμέσως! Αυτό δεν είναι παράλογο..είναι ηλιθιότητα.

scalidi είπε...

Πριν από κάτι χρόνια, στον ακάλυπτο πίσω από την εφημερίδα, στον ακάλυπτο συστοιχίας δεκάδων πολυκατοικιών έπεσε μια κοπέλα για να αυτοκτονήσει. Ήταν αλλού κλειδωμένες οι είσοδοι των πολυκατοικιών και αλλού δεν άνοιγαν οι κάτοικοι -σε αγνώστους παρά τις παρακλήσεις- από τα θυροτηλέφωνα τις εισόδους τους, ενώ η κοπέλα σφάδαζε στο έδαφος και καλούσε απεγνωσμένα σε βοήθεια. Δεν μπορούσε να μπει αστυνομία, πυροσβεστική, φορείο από νοσοκομειακό, γιατρός για να τη σώσει...

Prokopis Doukas είπε...

@Marina: Κάποτε ένας μηχανικός και εργολάβος οικοδομών μου είπε: Σε κάθε πολυκατοικία υπάρχει κι ένας "ανάποδος", που θέλει να επιβάλει το δικό του - συνήθως συνταξιούχος/απόστρατος/γεροντοκόρος κλπ... :-)

@scalidi: Όπου ο φόβος (κάποιες φορές δικαιολογημένος) φέρνει την περιχαράκωση και την απανθρωπιά..

Ανώνυμος είπε...

...ή απλώς στριμάδι που "επικοινωνεί" φωνάζοντας. Πράγματι υπάρχει ένα σε κάθε πολυκατοικία, είναι φοβερό, εξαπλώνονται παντού! :)
Επίσης να προσθέσω την ταπεινή μου γνώμη σε ένα άλλο θέμα που ετέθη περί μεσογειακών...εχεμ...ταμπεραμέντων: οι Ισπανοί όντως δεν είναι μόνο πρωταθλητές στο μπάσκετ! Όχι ότι εμείς πάμε άσχημα, αλλά όσο να'ναι θέλουμε λίγη προπόνηση για να φτάσουμε στην κορυφή. :D :)
Maria Shanti

the elf at bay είπε...

Προκόπη με αυτά που περιγράφεις μου θυμίζεις το μότο: 'Μένουμε Ελλάδα!'. Τι όμορφα όλα, ε;

Prokopis Doukas είπε...

@Maria Shanti: Λίγο κόψιμο του "ψώνιου" θέλουμε.. Αν και άμα ψάξετε καλά.. :-)

@the elf at bay: Υπάρχει και το "Φτιάχνουμε (καλύτερη) Ελλάδα"..

Ανώνυμος είπε...

Κι άμα ο ανάποδος φαντασιώνεται το Νταχάου , πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να πεθάνουμε αποασφυξία πχ σε μια διαρροή μπουκάλας υγραερίου ή σε περίπτωση σεισμού;; Τι χουντιλίκια είναι αυτά; Άμα δεν αντέχει τη συμβίωση, ας πάει σε μονοκατοικία. Και μη μου λένε οι διάφοροι στραβόμυαλοι φαν του Άδωνι περι εγκληματικότητας, ας πάνε σε μια ορεινή κοινότητα της Ηπείρου όπου οι γηραιοί κάτοικοι όντως τα έχουν δει όλα από τους ληστές. Βρίσκουν προσχήματα, για να απομονωθούν και παίρνουν στο λαιμό τους και τους συνενοίκους τους. Δηλαδή κάπου έλεος!

Να με συγχωρείτε για το οργισμένο ύφος μου, ευτυχώς που ακούγοντας τον αγαπημένο μου Jamiroquai, διαβάζω τα σχόλιά σας με ηρεμία και πολλή σύμπνοια. Την καλησπέρα μου σε όλους!

ΕΛΕΝΑ

Αθήναιος είπε...

Ο Νόμος του Godwin σ'όλο του το μεγαλείο...

Ανώνυμος είπε...

Kύριε Αθηναίε, ομολογώ πως δεν είχα ιδέα για το Νόμο του Godwin (εμπνευσμένο επίθετο...). Έκανα, όμως search κι έμαθα. Αν σας προσέβαλε η αναφορά μου στο Νταχάου, ευθέως να σας ζητήσω συγγνώμη. Αλλά ταυτόχρονα σας κάνω και μια θερμή παράκληση: σταματείστε να βλέπετε παντού μάγισσες.

ΕΛΕΝΑ

Αθήναιος είπε...

Έλεγα να μην σας απαντήσω αλλά άλλαξα γνώμη. Καταρχάς είμαι ο Αθήναιος και όχι ο Αθηναίος. Δεύτερον, γιατί γκουγκλίσατε; Είχα συνδέσει το σχετικό λήμμα από τη γουικιπήντια για να μην κάνετε τον κόπο.
Τρίτον, η αναφορά σας στο Νταχάου σε σχέση με τα θέματα που συζητούμε εδώ δεν προσβάλλει εμένα αλλά τη λογική.
Τέταρτον, δεν γνωρίζετε τίποτα για μένα ώστε να αισθάνεστε άνετα να προβαίνετε σε παραινέσεις και μάλιστα με αυτό το απαράδεκτο ύφος.

ShareThis