18.5.10

Ο σκανδαλώδης λαϊκισμός

Ποτέ μου δεν αποδέχτηκα την αναζήτηση πολιτικών στελεχών ανάμεσα στα “λαϊκά είδωλα”, ειδικά όταν αυτά αντανακλούν τα αρνητικά χαρακτηριστικά, από τα οποία υποτίθεται οτι προσπαθεί να απαλλαγεί η κοινωνία μας. Αντιλαμβάνομαι την ενίσχυση που επιφέρει η δημοφιλία στην άγρα ψήφων, αλλά με την προϋπόθεση κάποιας διανοητικής ικανότητας ή προσφοράς που ξεχωρίζει - όχι όταν αυτή εξαντλείται στο “κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν”, στη “γυναίκα της διπλανής πόρτας” ή στα “beautiful (αλλά κενά) people”. Αντιθέτως, θεωρώ οτι ο εκπρόσωπος του λαού, πρέπει μεν να αντιλαμβάνεται τα προβλήματα όσων εκπροσωπεί, αλλά ταυτόχρονα να έχει ορισμένα μίνιμουμ παιδείας, καλλιέργειας και γνώσης, ώστε να “οδηγήσει” (κατά κάποιον τρόπο) την οργανωμένη κοινωνία προς μια βελτίωση των στόχων και των επιτευγμάτων της.

Υπό αυτή την έννοια, οι επιλογές του Γιώργου Παπανδρέου με προβλημάτιζαν, πολλές φορές. Πώς δεν απορρίπτονταν αυτοστιγμεί κάποιες προτάσεις και υποψηφιότητες από τον χώρο της “λούμπεν” τηλεοπτικής πραγματικότητας ή της εμφανούς αθλητικής, καλλιτεχνικής, δημοσιογραφικής ή άλλης κενότητας; Υπήρχε μια “ελαστικότητα” προς τις επιθυμίες του εκλογικού σώματος; Μια ροπή προς στο λαϊκίζον; Μια άγνοια των πραγματικών χαρακτηριστικών; Μια ανοχή του “βαλκανικού”, στο οποίο ο ίδιος πάντως δεν ανήκει; Κακές συμβουλές; Ευτυχώς, στις τελευταίες εκλογές, πολλές τέτοιες επιλογές αποκλείστηκαν. Όχι όμως όλες.


Για την Άντζελα Γκερέκου λέγεται οτι ήταν πολύ δραστήρια στην περιφέρεια της - δεν γνωρίζω. Δεν κατάλαβα ποτέ τη σκοπιμότητα της υπουργοποίησης της. Τα κουτσομπολιά περί “προσωπικών σχέσεων” τα άκουγα πάντα βερεσέ και δεν με αφορούν - ούτε με ενόχλησαν ποτέ οι σέξυ φωτογραφίες. Όφειλα όμως να είμαι καχύποπτος προς την πολιτικό, που είναι σύζυγος του Τόλη Βοσκόπουλου. Όταν είσαι ο “πνευματικός πατέρας” του σκυλάδικου τραγουδιού σε αυτή τη χώρα - και ταυτόχρονα διαχέεις συνεχώς την εικόνα ενός “Ζορμπά” της νυχτερινής ζωής, που “έχει τρύπιες τσέπες και καλή καρδιά”, τότε οφείλω να είμαι ιδιαίτερα δύσπιστος τουλάχιστον για την αισθητική που κουβαλάει η σύντροφος σου, στο υπουργείο μάλιστα του Πολιτισμού.

Δυστυχώς, όπως φαίνεται, όφειλα να είμαι δύσπιστος και για την πολιτική ηθική. Διότι ουδείς έψεξε την Άντζελα Γκερέκου οτι τα χρέη αυτά δημιουργήθηκαν επί των ημερών της. Δεν μπορείς όμως να είσαι πολιτικός και υπουργός μιας κυβέρνησης που επαγγέλεται την κάθαρση και να αποδέχεσαι (κάνοντας κοινή φορολογική δήλωση με τον σύζυγο σου) την ύπαρξη φορολογικών χρεών ύψους 5,5 εκατομυρίων ευρώ! Οι ανακοινώσεις του ζεύγους δεν έπεισαν ούτε κατά το ελάχιστο.

Ευτυχώς ο πρωθυπουργός δεν επέλεξε την άμεση αυτοκαταστροφή. Αν δεν απομακρυνόταν η κυρία Γκερέκου, δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει ούτε μια μέρα παραπάνω τις προτροπές του για θυσίες και “εγκατάλειψη της Ελλάδας της λαμογιάς και του παρασιτισμού”. Χώρια το φυτίλι της οργής που θα άναβε αμέσως - και που θα ανάψει αν δεν υπάρξει διαδικασία για την είσπραξη των χρεών αυτών, όπως και για κάθε άλλο πολίτη.

Όταν είσαι υπουργός και χαρακτηρίζεις μια δημοσιογραφική ερώτηση για την ταμπακιέρα ως "άτυχη", διότι "εδώ ήρθαμε για σημαντικότερα πράγματα”, μόλις λίγες ώρες πριν εξαναγκαστείς σε παραίτηση, τότε δεν έχεις αντιληφθεί τίποτα από τις επιταγές των καιρών. Αν και σχετικά νέα στο πολιτικό δυναμικό της χώρας, η κυρία Γκερέκου ανήκει σε αυτό το (μεγάλο) κομμάτι που πρέπει άμεσα και οριστικά να αποσυρθεί.








Η γελοιογραφία του Ανδρέα Πετρουλάκη δημοσιεύτηκε στις 23.10.09 στην Καθημερινή, ενώ η φωτό είναι από το www.theage.com.au

Το post συνοδεύεται από το "Payback" του μεγαλύτερου Αμερικανού καλλιτέχνη της soul/funk, του James Brown. Έτσι, για να συγκρίνουμε πόσο ποιοτικός μπορεί να είναι ο "λαϊκός" και "αγράμματος" καλλιτέχνης...

buzz it!

20 σχόλια:

tsaousa είπε...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, με είχε απασχολήσει κι εμένα στο μπλογκ μου παλιότερα το ζήτημα της επιλογής προσώπων από τα κόμματα, και βέβαια της Γκερέκου. Ακριβώς για τους λόγους που αναφέρεις κι εσύ.

Αυτό το θέμα συζητούσαμε και σήμερα στο τηλέφωνο με μια φίλη blogger.

Η Γκερέκου πάντως, προσπάθησε να σταθεί αντάξια της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού και αυτό της το μετράω στα συν.
Και περισσότερο ότι παραιτήθηκε, έστω μετά την επιστολή Βοσκόπουλου, ανθρώπινο είναι, ήθελε λίγες ώρες να το συνειδητοποιήσει.

Prokopis Doukas είπε...

@tsaousa: Οκ, αλλά την εμπιστοσύνη πρέπει να την τιμάει κανείς στην πράξη. Εκτός αν πρόκειται περί σκευωρίας - και τα πράγματα αποδειχθούν αλλιώς. Πολύ αμφιβάλλω όμως.

Unknown είπε...

καλε μου φιλε - δυστυχως - αυτο το κομματι που πρεπει να αμεσα να αποσυρθει απο τον κρατικο μηχανισμο ενα πολυ μεγαλο, φοβαμαι οτι ειναι τεραστιο, κρυφο και υπουλο και θα εκθετει καθε τοσο τον ΓΑΠ....


castor

Ιφιμέδεια είπε...

Για μένα το χειρότερο είναι ότι όλο αυτό λειτούργησε αρνητικά σε ψυχολογικό επίπεδο. Άλλος ένας Έλληνας υπουργός συνδεδεμένος με οικονομικό σκάνδαλο. Μέχρι που σκεφτόμουν: υπάρχει κανείς αναμάρτητος ίνα υπουργοποιηθεί; Εντάξει, την απάντηση την ξέρω, θεωρητικώς "υπάρχει". Αλλά...

mermyblue είπε...

Λόγω χώρου έχω δει ανθρώπους να χάνουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμούς για ποσά πολύ μικρότερα από το χρέος του κυρίου Βοσκόπουλου, για 1000 και 2000 ευρώ. Δεν λέω ότι είναι συχνό, αλλά συμβαίνει.
Συμφωνώ απολύτως μαζί σου σε ό,τι γράφεις, θεωρώ εντελώς απίθανο να μην εγνώριζε η κυρία Γκερέκου την οικονομική κατάσταση του συζύγου της, εκτός αν πριν τον γάμο τους είχαν υπογράψει συμφωνητικό περί οικονομικής αυτοτέλειας και ο ένας δεν είχε καμία γνώση για το πορτοφόλι του άλλου. Αλλά αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο οι πρώτοι που θα το μαθαίναμε θα είμαστε εμείς οι απλοί πολίτες από φυλλάδες και κουτσομπολίστικα κανάλια που θα μας βομβάρδιζαν νυχθημερόν με το θέμα.

Το ζητούμενο είναι τελικά και μετά απ όλα αυτά που έχει περάσει και περνάει η χωρα μας, με κάποιον τρόπο να ξεκινήσει μια εξυγίανση. Δυστυχώς για τους πολιτικούς κάποιος πρέπει να τους θυμίσει ότι εκτός από το να εισπράττουν το βουλευτικό ή υπουργικό μισθό πρέπει να αποτελούν "το καλό παράδειγμα".Πώς αλλιώς θα αποκατασταθεί η όποια εμπιστοσύνη ότι θα γίνει έργο;

Την καλημέρα μου :)

yb είπε...

Προσυπογράφω!
Και κυρίως συμμερίζομαι τις επιφυλάξεις που σου δημιουργούσε η επιλογή συζύγου για την κουλτούρα και την αισθητική της Κας Γκερέκου.
Και γι'αυτό δεν αισιοδοξούσα για τι αλλαγές που ήταν διατεθειμένος να κάνει ο Γ. Παπανδρέου όταν έβλεπα αποδοχή υποψηφιοτήτων τύπου Γ. Λιάγκα (κι αν σε φέρνει σε δύσκολη θέση η αναφορά, μπορείς βεβαίως να τη σβήσεις).
Και καλά, εφόσον συνεχώς αποδεικνύεται οτι η πολιτική ηθική εκλείπει ή είναι σε νάρκωση, ένα απλό checklist δεν μπορούν να κάνουν και να συμπληρώνουν για όσους πρόκειται να αναλάβουν σημαντικές θέσεις, ώστε να αποφεύγονται τέτοιες στοιχειώδεις κακοτοπιές τουλάχιστον;

Prokopis Doukas είπε...

@ pa: Ναι, είναι πολύ μεγάλο. Αλλά ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα, όπως θα υποστηρίξω στο επόμενο ποστ μου... :-)

@Ιφιμέδεια: Στην παρούσα συγκυρία δεν μπορεί να υπάρξει καμία "ελαστικότητα"...

@ mermyblue: Μα είναι αδιανόητο να μη γνωρίζεις (άρα και να αποδέχεσαι), ακόμα κι αν υπάρχει τέτοιο συμφωνητικό. Για να το πω αλλιώς: Με τέτοια χρέη, πώς διανοείσαι να κατέβεις στην πολιτική;

Prokopis Doukas είπε...

@ yb: Υποτίθεται οτι αυτή την ανάγκη εκπληρώνει η υποχρεωτική υποβολή του "πόθεν έσχες" από όλους τους υποψηφίους, που καθιέρωσε το ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, προφανώς δεν φτάνει.

Στην περίπτωση που συζητάμε όμως, κάποια πράγματα είναι οφθαλμοφανή, γι αυτό και ασυγχώρητα.

Yank_o είπε...

Διαφωνώ μόνο στο ότι κάνοντας κοινή φορολογική δήλωση "αποδέχεσαι". Από πού προκύπτει αυτό; Οικογενειακή ευθύνη δεν νομίζω ότι υπάρχει. Ηθική τάξη υπάρχει, αλλά -φοβάμαι- όχι τόσο για την Γκερέκου αλλά για όσους γνώριζαν ότι ο Τόλης είναι φοροφυγάς αλλά δεν τον άγγιζαν *επειδή* η γυναίκα του είναι υπουργός και μάλιστα προστατευόμενη, υποτίθεται, του ΓΑΠ. Έχουμε πλάκα (ως κοινωνία) όταν "ξυπνάμε"...

Ανώνυμος είπε...

Διαβάζοντας, καθαρά από περιέργια και κουτσομπολίστικη διάθεση, την επιστολή του κ.Βοσκόπουλου χθες, κατέβαλα φιλότιμη προσπάθεια για να πεισθώ από το κείμενο. Δε τα κατάφερα. Επί μία δεκαετία και πλέον σαν σύζυγοι κουβαλούσαν μια υπέρογκη οφειλή. Ακριβώς αυτή ήταν και η δική μου απορία "με τόσα χρέη ΠΩΣ διανοείσαι να κατέβεις στην πολίτική;"...Είτε τυχαία, είτε με δόλο, ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο...Η παραίτησή της ήταν απλά μονόδρομος.

Penelope είπε...

Σκέφτομαι απλά, όπως οι περισσότεροι από τους πολίτες τούτης της χώρας. Πριν υπουργοποιηθεί η κα Γκερέκου και δεδομένων των συνθηκών λιτότητας που θα "έτρεχαν" και το γνώριζαν οι πάντες απερχόμενοι και επερχόμενοι, το όποιο της παρελθόν δεν είχε στο ελάχιστο ελεχθεί από τον πρωθυπουργό και τους συμβούλους του;
Αστεία πράγματα...

tsaousa είπε...

Προκόπη, εννοείς ότι είχε θράσος η Άντζελα να δεχτεί την υπουργοποίηση της με τέτοιο πατσαβούρι φορολογική δήλωση;

Αν εννοείς αυτό, δεν μπορώ να σκεφτώ κανέναν άνθρωπο που θα έκανε κάτι άλλο στη θέση της.
Βοήθησαν και τα 17 χρόνια, κάτι οι φιλοδοξίες της (όλη της η πορεία μια φιλοδοξία).
Είναι ντροπή αυτό που έγινε, συμφωνώ. Ευτυχώς που τέλειωσε (καλά, θα δούμε, γιατί ακούγεται κάτι και για άλλον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ).

Τελικά τους πολιτικούς, καλύτερα να τους στέλνεις στον πόλεμο, παρά στη Βουλή. Πολλές απώλειες βρε παιδιά...

Prokopis Doukas είπε...

@Yank_o: Ααα, νομικά μπορεί να μην υπάρχει "οικογενειακή ευθύνη", αλλά στην πολιτική δεν νοείται να κατεβαίνεις καν (κατά την ταπεινή μου άποψη), αν υπάρχει τέτοιο ζήτημα...
Η γυναίκα (και ο άντρας) του Καίσαρα πρέπει να είναι κρυστάλλινος...

@Λένα: Τα λέτε απολύτως σωστά!

@ Penelope: Το πόθεν έσχες είχε ελεγχθεί, φυισολογικά. Ωστόσο, φαίνεται οτι η ίδια είχε διαβεβαιώσει οτι "τα χρέη είχαν ταχτοποιηθεί"..

@tsaousa: Και την κάθοδο της στην πολιτική, εννοώ. Πολύ πριν την υπουργοποίηση. Λυπάμαι, αλλά οι αντιλήψεις μου είναι πολύ αυστηρές σε αυτά τα πράγματα. Ή είσαι πεντακάθαρος ή κάθεσαι σπίτι σου.

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον στο ΠΑΣΟΚ πρέπει να αρχίσουν να ψάχνονται από την αρχή και για όλους. Δεν κατάλαβα ποτέ την επιλογή της κας Γκερέκου που αντιπροσώπευε μια ηθική και αισθητική διαφορετική απ'΄αυτήν του Παπανδρέου.Ούτε πίστεψα ποτέ ότι θα έκανε έργο ως υφυπουργός παρά τις σπουδές της. Επίσης, δεν καταλαβαίνω με ποια λογική ψηφίζουν οι συμπολίτες μου και την κα Καϊλή, η οποία παρά το πτυχίο της (νομίζω έκανε και μάστερ) και παρά το σπρώξιμο που της έκανε το λαμπρακιστάν, είναι πολιτικά ανύπαρκτη. Για να μην μιλήσω και για την κα Ράπτη, η οποία τώρα αποφάσισε να πάει να σπουδάσει και μάλιστα στο ανεκδιήγητο ανοικτό πανεπιστήμιο (βλέπε Ρουσόπουλος). Η επιλογή ευειδών προσώπων, απότοκο της δεκαετίας του '90 και του life style, έχει αποτύχει. Περισσότερο όμως πια ο έλληνας που του πετσοκόβουν μισθούς και συντάξεις δεν έχει σπυρί συμπάθειας για οποιοδήποτε μικρό ή μεγάλο σκάνδαλο και δεν συγχωρεί πια. Νομίζω ότι όπως ήρθαν τα πράγματα, τόσο οι υπουργοί όσο και οι βουλευτές καλό θα είναι να το ξανασκεφθούν αν έχουν γκρίζες ζώνες στο παρελθόν τους, γιατί το κυνήγι τώρα ξεκίνησε και θα είναι ανελέητο.

Prokopis Doukas είπε...

@Δώρα Τσίρκα: Tου '80, όχι του '90... Πολύ σωστά τα λέτε! :-)

Old Boy είπε...

Όπως είπε και ο Δημήτρης Ρέππας, η Γκερέκου έδειξε «υπέρμετρη ευαισθησία» για ένα θέμα με το οποίο «δεν έχει σχέση».

Prokopis Doukas είπε...

@Old Boy: Γι αυτό και διαφωνώ απολύτως με αυτή τη δήλωση...

Old Boy είπε...

Δεν είχα αμφιβολία :)

SK είπε...

Όπως και η Penelope, αναρωτιέμαι κι εγώ: δεν γίνεται προ-έλεγχος των προσώπων που προορίζονται για αξιώματα? Εδώ στις ΗΠΑ οι υποψήφιοι για υπουργοί απαντούν σε εκτενές ερωτηματολόγιο των συμβούλων του Λευκού Οίκου, χώρια ο έλεγχος των μυστικών υπηρεσιών κτλ. κτλ. (Και οι υποψήφιοι για άλλα αξιώματα υπόκεινται σε ερωτηματολόγιο 100 (!!) περίπου σελίδων, συν συνεντεύξεις σε δικηγόρους για τα οικονομικά τους, τους συγγενείς τους, τα ταξίδια τους, τα πάντα.)

Prokopis Doukas είπε...

@SK: Προφανώς δεν γίνεται επαρκώς...

ShareThis