21.9.09

Έλληνες 2 (στο δρόμο)

Οδηγώ ΙΧ: Αυτό σημαίνει οτι έχω δικαίωμα να μην γνωρίζω πώς λειτουργεί το μηχάνημα που χειρίζομαι (αφού έχω πολλές φορές "λαδώσει" για την άδεια οδήγησης) - ούτε να με ενδιαφέρει αν έχει καλή οδική συμπεριφορά, επαρκή ισχύ και καλή ποιότητα κατασκευής. Αρκεί να είναι αρκετά φτηνό και ευρύχωρο κουτί και να φέρνει όσο το δυνατόν προς “κούρσα” (εναλλακτικά με ενδιαφέρει η ενεργητική αφάλεια, αλλά το έχω χαμηλώσει τόσο πολύ, ώστε να μαζεύει τσίχλες από την άσφαλτο, να έχει άθλιο ηχητικό που παίζει άθλια “πριόνια” ή καψουροτράγουδα και να είναι αισθητικά όσο το δυνατόν πιο χάλια - για να περνάω δε με “τίγκα” την ένταση από όσο το δυνατόν πιο πολλές κατοικημένες περιοχές, σε ώρες κοινής ησυχίας). Έχω τη φονική άγνοια να "κολλάω" στον μπροστινό μου, ακόμα κια αν είναι ένα πολύ καλύτερο αυτοκίνητο (με προφανώς πολύ δυνατότερα φρένα), πάνω στο οποίο θα τρακάρω, αν συμβεί κάτι, γιατί τα δικά μου φρένα δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν. Φυσικά, δεν λαμβάνω υπ’ όψιν μου, πολλές φορές, την κατάσταση και την προβληματική χάραξη του δρόμου - κι έτσι πολλές φορές σκοτώνομαι μαζικά στο οδικό δίκτυο υπαίθρου και πόλεων, σε βαθμό που μια ολόκληρη μικρή πόλη ξεκληρίζεται κάθε χρόνο, ενώ καταλήγω (είτε φταίω είτε όχι) σε αναπηρικό καροτσάκι, επιβαρύνοντας σε κάθε περίπτωση και το σύστημα υγείας.

Επίσης σημαίνει οτι επιθυμώ να έχω αυτοκίνητο μέσα στην πόλη “για το περίπτερο”, χωρίς όμως να επιβαρύνομαι τίποτα, ούτε πάρκινγκ (ακόμα κι αν δεν είναι απράδεκτα ακριβό, όπως συνήθως), ούτε σέρβις, ούτε καν ασφάλεια - μου αρέσει να έχω ένα από τα 500 χιλιάδες(!) ανασφάλιστα ΙΧ της χώρας μου. Μου αρέσει επίσης να μη φοράω ζώνη ασφαλείας (διότι τι ξέρουν οι κουτόφραγκοι, εγώ ξέρω καλύτερα - άλλωστε αυτά, όπως λέγαμε παλιά, τα επιβάλλει ο καπιταλισμός, για να πουλάνε οι αυτοκινητοβιομηχανίες). Ειδικά αν είμαι μητέρα, μου αρέσει να κρατάω το παιδί μου στην αγκαλιά μου στο μπροστινό κάθισμα, ώστε άν τρακάρουμε να γίνει αερόσακος που θα με σώσει. Μου αρέσει να παραβιάζω με κάθε τρόπο τον ΚΟΚ, να βρίζω και να κορνάρω - και να πετάω ότι θέλω από το παράθυρο του αυτοκινήτου μου, κατά προτίμηση γόπες που θα έρθουν στη μούρη του μοτοσυκλετιστή, που έρχεται από πίσω...


Οδηγώ δίκυκλο: Αυτό σημαίνει οτι έχω το πλήρες ελεύθερο να πηγαίνω ανάποδα, να ανεβαίνω σε πεζοδρόμια και να παραβιάζω φανάρια - και μετά να κοιτάω συγκαταβατικά τους τροχονόμους που με χαζεύουν από το πεζοδρόμιο, κάνοντας μου παρατήρηση-ερώτηση: μα με κόκκινο;

Σημαίνει βεβαίως, να μη φοράω κράνος, θεωρώντας οτι έτσι βλάπτω μόνο τον εαυτό μου - ενώ δεν σκέφτομαι πόσο ευάλωτος είμαι και πόσο έχω υποχρέωση και προς τον άλλο οδηγό, που δεν θέλει καθόλου να με τραυματίσει σοβαρά ή θανάσιμα.
Σημαίνει επίσης οτι νομίζω οτι έχω το δικαίωμα να προσπερνάω τα ΙΧ, κινούμενος ανάμεσα στις λωρίδες, θεωρώντας το απολύτως νόμιμο - ενώ απαγορεύεται ρητά από τον ΚΟΚ και κανονικά πρέπει να κινούμαι στη λωρίδα πίσω από τα ΙΧ (εντάξει όλοι είχαμε μηχανή παιδιά, αλλά τουλάχιστον να ξέρουμε οτι δεν έχουμε προτεραιότητα όταν προσπερνάμε, οτι ο άλλος δεν έχει υποχρέωση να μας κάνει χώρο και να είμαστε λιγάκι πιο σεμνοί). Το ίδιο και χειρότερο, όταν προσπερνάω την ουρά στα διόδια, θεωρώντας οτι έχω το δικαίωμα επειδή οδηγάω δίκυκλο - ενώ δεν θα τολμούσα ποτέ να κάνω το ίδιο στην ουρά π.χ. μιας τράπεζας...
Επίσης, σημαίνει οτι μπορώ να δείχνω μεγάλη κοινωνική αναισθησία, καταλαμβάνοντας με το δίκυκλο μου μια θέση που θα μπορούσε να φιλοξενήσει ολόκληρο ΙΧ - τι με νοιάζει ο άλλος, ας κόψει το λαιμό του...


Οδηγώ “γουρούνα”: Αυτό σημαίνει οτι μπορεί να είμαι και αλλοδαπός, που έχει νοικιάσει (χωρίς δίπλωμα όπως πάντα, με την ευθύνη του ιδιοκτήτη rent a car) το “φονικό” αυτό τετράτροχο μηχάνημα. Μου αρέσει, γιατί δεν “πέφτει” όπως τα μηχανάκια, ενώ είναι εξαιρετικά αδύναμο στη μηχανή και πιάνει το μισό οδόστρωμα, στους στενούς δρόμους των νησιών. Έτσι μπορώ να καθυστερώ απίστευτα την κίνηση και να δημιουργώ ουρές, ενώ επιτείνω το πρόβλημα του πάρκινγκ, στις τουριστικές περιοχές...


Οδηγώ ταξί: Εδώ εισέρχομαι σιγά-σιγά στο πεδίο της “καλτ” παράνοιας. Αν δεν ανήκω σε μια κατηγορία (ολοένα και αυξανόμενη ευτυχώς) νέων ανθρώπων που είναι σοβαροί, μετρημένοι, καθαροί και επαγγελματίες, μπορεί να φτάνω και μέχρι την ιστορικά τριτοκοσμική κατηγορία, του να έχω πάρει την άδεια επί χούντας, για να είμαι χαφιές. Ενδιάμεσα, μπορεί να είμαι απίστευτα βρώμικος (κι εγώ και το ταξί μου), αγενής και με αμορτισέρ που προκαλούν λουμπάγκο σε όποιον κάθεται στο πίσω κάθισμα. Φυσικά επιλέγω διπλή και τριπλή κούρσα, διότι “προσφέρω κοινωνική υπηρεσία” και υποκαθιστώ τη συγκοινωνία. Αν μου πουν να ακριβήνει το ταξί συμφωνώ, αλλά αν μου πουν παραλλήλως οτι πρέπει να είμαι υπόδειγμα καθαριότητας, ευγένειας και να περάσω σχολείο για να μάθω όλους τους δρόμους της Αττικής απ’ έξω (όπως στο Λονδίνο), θα ξεσηκώσω επανάσταση...

Θεωρώ οτι μπορώ να κινούμαι όπως θέλω στο δρόμο, να μπαινοβγαίνω στις λωρίδες χωρίς φλας - και να πλασάρομαι εξαιρετικά ύπουλα και αργά, επιβάλλοντας την πορεία μου και παραβιάζοντας κάθε έννοια κανόνων οδικής κυκλοφορίας. Το μόνο που με τρομάζει είναι τα θηριώδη τζιπ, που έτσι δικαιώνουν το λόγο ύπαρξης τους. Μπορεί και να ανήκω σε extreme κατηγορίες, όπως η “μαφία” ταξιτζήδων βορείων προαστείων, που διώχνουν τους άλλους συναδέλφους τους από την πιάτσα με τραμπουκισμό και επιλέγουν αυστηρά τις κούρσες - ή ακόμα καλύτερα να συχνάζω μόνο σε λιμάνια και αεροδρόμια, προσπαθώντας να “γδύσω” τουρίστες, χρεώνοντας τους το δεκαπλάσιο, πολλές φορές και με το γνωστό “πολυβόλο”. Φυσικά είμαι θρασύδειλος, και αν κάποιος Έλληνας υποδέχεται τους αλλοδαπούς που μεταφέρω, κάνω χιουμοράκι ή φεύγω τάχιστα με την ουρά κάτω από τα σκέλια. Αν μου πουν (όπως και την παρακάτω κατηγορία) οτι επειδή είμαι απατεώνας ολκής και κάνω ζημιά στη χώρα μου πρέπει να μου πάρουν την άδεια, θα αρχίσω την κλαψούρα “μα είμαι επαγγελματίας άνθρωπος, το μεροκάματο, τα παιδιά μου κλπ”, πράγματα που φυσικά ουδόλως σκέφτηκα όταν έκανα την κατά συρροή λαμογιά μου...

Οδηγώ βαρύ όχημα (λεωφορείο, νταλίκα, φορτηγό): Εδώ η ιστορία είναι πονεμένη, όπως θα την τραγουδούσε και ο Καζαντζίδης. Γενικώς, βρίσκομαι πολλές φορές στη δεκατεία του ’60, με οχήματα απαράδεκτα κακοσυντηρημένα και επικίνδυνα, που εκτοξεύουν τούφες μαύρου δηλητηρίου, προς τα πνευμόνια των άλλων - βεβαίως πάντα φταίει το κακό πετρέλαιο (ακόμα κι αν απλώς "ζεσταίνω" τη μηχανή, για να δουλέψει το air condition). Οι φορτωτές με “υποχρεώνουν” σε παραβίαση δεκάδων κανόνων, που μπορούν να οδηγήσουν και σε μακελειό δεκάδων παιδιών, όπως στα Τέμπη. Συνήθως, οδηγώ με ταχύτητα πολλαπλάσια από αυτή που επιτρέπεται, ειδικά σε κατοικημένες περιοχές - γιατί με πιέζει ο εργοδότης. Έχω αυξημένη ευθύνη, λόγω του όγκου/αριθμού επιβατών, αλλά καμιά φορά νομίζω οτι οδηγώ και Φερράρι - απλώς είναι λίγο ψηλότερη...

Φυσικά, ξεπαρκάρω κι μπαίνω στην κίνηση όποτε νομίζω εγώ, χωρίς να δώσω σημασία στα μικρότερα οχήματα - και επιβάλλομαι με τον όγκο μου. Κορνάρω δε με τη “θηριώδη” κόρνα μου, όποτε ενοχλούμαι - φροντίζοντας να ενοχλήσω όλους τους περίοικους και περαστικούς. Παραβιάζω γενικώς τον ΚΟΚ, γιατί θεωρώ (και απαιτώ) να μου παραχωρούν προτεραιότητα - ενώ στην περίπτωση μόνο των ΜΜΜ, οι άλλοι οδηγοί δεν οφείλουν, αλλά παρακαλούνται να με διευκολύνουν. Σ’ αυτό μοιάζω και στην επόμενη και τελευταία κατηγορία...


Οδηγώ κρατικό/ κοινωφελές όχημα (ασθενοφόρο, περιπολικό, πυροσβεστικό, υπηρεσιακό, σκουπιδιάρικο): Όσο λιγότερο σημαντικό και επείγον είναι αυτό που κάνω, τόσο πιο θρασύς είμαι. Μου αρέσει να κόβω την κίνηση και να βάζω σειρήνα, ακόμα κι αν η “ανάγκη” είναι μαϊμού. Μου αρέσει να κάνω επικίνδυνους ελιγμούς και να θέτω σε κίνδυνο τους άλλους οδηγούς, για να μπω σε ένα κάθετο στενάκι ανάποδα - διότι προέχουν τα σκουπίδια. Μου αρέσει να παρκάρω και να παραβιάζω πεζόδρομους, διότι είμαι “υπηρεσιακός”. Μου αρέσει να ξεχνάω οτι όσο πιο σοβαρός είναι ένας πολιτικός, τόσο λιγότερο διαταράσσει την κυκλοφορία και περνάει απαρατήρητος...




Όπως και το πρώτο "Έλληνες...", το κείμενο αυτό προφανώς σατιρίζει και στηλιτεύει συγκεκριμένες συμπεριφορές και όχι ολόκληρες κατηγορίες ανθρώπων.

"Επί του πιεστηρίου": Μόνο ένας στους έξι οδηγούς σταθμεύει σε νόμιμη θέση! Ρεπορτάζ της Χαράς Τζαναβάρα στην "Ε", με αφορμή την Πανευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο.

Οι φωτό είναι από το feed του Κ.Α.Τ.Α.Ν.Τ.Ι.Α., το www.apn.gr, το http://www.trikaland.gr και το εξώφυλλο από το www.amazon.com

Το post συνοδεύεται από τις "Κενές Σελίδες" (του ΚΟΚ στην περίπτωση μας) των Βρετανών Traffic, απο το αριστουργηματικό τους άλμπουμ "John Barleycorn Must Die". Περιέχει ένα από τα πιο "ταξιδιάρικα" keyboard solos της ιστορίας του ροκ, από τον Steve Winwood.

buzz it!

30 σχόλια:

Τσαλαπετεινός είπε...

Για εμάς τους ποδηλάτες τίποτα;

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

Πόσο καιρό έχω ν'ακούσω Steve Winwood; Νομίζω από το "Refugees of heart". Όταν μου το έφεραν δώρο παραλίγο να το πετάξω γιατί ο τίτλος έκανε πολύ μελούρα και η μελούρα μου προκαλεί ανατριχίλα αλλά ευτυχώς, τελικώς τον κράτησα. You'll keep on searching, το αγαπημένο. Φλώρικο αλλά ωραίο. Μου θυμίζει τη ΔΑΠ ΝΔΦΚ (τώρα εσείς θα θυμώσετε αλλά εγώ το λέω για καλό).
Τί λέγαμε; Α, ναι για τ'αυτοκίνητα.

Είμαι εντελώς άσχετη από αυτοκίνητα, το τελευταίο πράγμα με το οποίο μπορεί να με εντυπωσιάσει ένας άντρας, είναι το αυτοκίνητό του καθ'ότι δεν ξέρω καμία μάρκα. Αναγνωρίζω μόνο τα μικρά που τα θεωρώ πολύ σέξυ, ειδικά όταν βλέπω να ξεδιπλώνεται μέσα από Mini Cooper κανας τρίμετρος, πεφτω στα πόδια του (το θεωρώ ένδειξη τεράστιας αυτοπεποίθησης), τη La Rossa γιατί δεν είναι αυτοκίνητο αλλά έργο τέχνης (πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε) και τον Κομπρέσσορα του πατέρα μου, δηλαδή ωραίο αυτοκίνητο αλλά για μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους και βίζιτες, όχι πως είναι βίζιτα ο μπαμπάς (μον ντιε!) αλλά τα χρονάκια του τα έχει και τις κουτσουκέλες του με νεότερες τις κάνει. 'Ενα-δύο που έχει πάρει το μάτι μου δεν μου εκαναν για καθηγήτριες πανεπιστημίου, πάντως, περισσότεροι σε συναδέλφους μου έφερναν... Τσκ τσκ τσκ...Très vulgaire, όχημα. Ελπίζω να μην οδηγείτε κανα τέτοιο όπως οι περισσότεροι συνάδελφοί σας...

Παρ'όλα αυτά όμως, θεωρώ τον τρόπο συμπεριφοράς στο τιμόνι δηλωτικό πολλών πραγμάτων σ'εναν άντρα. Στο τιμονι φαίνονται όλα, μη σας πω ότι η οδική συμπεριφορά είναι ένα από τα δύο πράγματα που δείχνουν μέχρι και το πώς θα είναι ο άλλος στο κρεβάτι, δηλαδή αν τον έχεις δει πώς οδηγεί γλυτώνεις και μερικά χαζοραντεβού και βέβαια, ένα ανούσιο κρεβάτι. Λίγο είναι αυτό; Και είναι η οδική συμπεριφορά των Ελλήνων όπως ακριβώς την περιγράφετε που με έχει κάνει να καταλήξω στο ότι οι Έλληνες ως άντρες είναι κομπλεξάρες (και καρα-άσχετοι στο πώς οδηγείς μια... γυναίκα αλλά αυτό είναι θέμα άλλου ποστ μην με πουν και αντιφεμινίστρια οι αναγνώστριές σας κι εσείς σεξίστρια, δεν θα το αντέξω!).

Το χειρότερο όλων όμως για το οποίο θα σας παρακαλούσα κάποτε να γράψετε κάτι και ειδικά στην εφημερίδα που τη διαβάζει όλη η Αθήνα, είναι τα αυτοκίνητα πάνω στο πεζοδρόμιο. Ατράνταχτη απόδειξη ότι η χώρα μας είναι ακόμα κομμάτι της οθωμανικής αυτοκρατορίας και η κυρίαρχη αισθητική είναι αυτή της απόλυτης βαρβαρότητας. N'est-ce pas?

x.

maximus είπε...

Μας σοκάρουν και μας προβληματίζουν καθημερινά τέτοιες συμπεριφορές. Δεν είναι φοβερό που όλοι έχουμε καταγράψει ακριβώς αυτές τις εικόνες..; Παρ’ όλα αυτά η περιγραφή είναι ξεκαρδιστική!

(Η νοοτροπία πάντως του να κρατάμε το παιδί στην αγκαλιά γιατί "έλα μωρέ μέχρι πιο κάτω θα πάμε", δεν σηκώνει γέλιο, είναι τραγική!)

Prokopis Doukas είπε...

@Τσαλαπετεινός: Τι να σαρκάσω και να στηλιτεύσω στους ποδηλάτες; Οτι υποφέρουν από όλους τους άλλους;

@Ξαβιέρα Χολάντερ: Το οτι άρεσε σε μέλη της ΔΑΠ, δεν θα του μειώσει και τη αξία... :-) Πράγματι, προς το τέλος της καριέρας του έγινε πιο εμπορικός, αλλά στράφηκε και λίγο προς τη soul κι έκανε και κείνο το αριστούργημα με τη Chaka Khan, το "Higher Love"...
O Steve Winwood πάντως είναι από τους πιο σημαντικούς μουσικούς της ροκ, όπως θα μπορούσατε να διαβάσετε στο link, πάνω στο όνομα του.

Πάμε στα αυτοκίνητα τώρα: Συμφωνώ απολύτως μαζί σας - ως "δίμετρος που βγαίνει από ένα μικρό αυτοκίνητο". :-) Κι εμένα τα μικρά είναι τα αγαπημένα μου, όπως εκθέτω και στα
"Ανοιξιάτικα καλλιστεία". Ένα από αυτά οδηγώ κι εγώ...

Μακριά από μένα οι "μερσεντέ" και ι "κομπρέσορες" - τα σιχαίνομαι ως στυλ "βλαχομπαρόκ Βαυαρίας" και τα θεωρώ και πολύ αδιάφορα οδηγικά. La Rossa? Δεν γνωρίζω.. Μήπως εννοείτε Ferrari Testarossa? :-)

Συμφωνώ απολύτως για τους Έλληνες αρσενικούς οδηγούς... :-)

Τα αυτοκίνητα πάνω στο πεζοδρόμιο είναι απόρροια όσων γράφω, νομίζω: Θέλω "κούρσα", τη θέλω να κυκλοφορώ παντού, δεν θέλω να πληρώνω πάρκινγκ - κι επειδή με βολεύει, καβαλάω το πεζοδρόμιο...

Prokopis Doukas είπε...

@MAXIMUS: Ναι, νομίζω ειδικά αυτό με τα μωρά στην αγκαλιά της μάνας δείχνει την τραγική μας άγνοια κανόνων ασφαλείας. Τα μωρά είναι ασφαλή μόνο σε ειδικό καρεκλάκι, αλλιώς κινδυνεύουν να σκοτωθούν με τον φριχτότερο τρόπο. Είναι απολύτως εγκληματικό - νομίζω οτι θα έπρεπε να υπάρχει εδική διάταξη στον ΚΟΚ με βαρύτατες ποινές, π.χ. αφαίρεση διπλώματος για μερικά χρόνια...

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

Ναι, "La Rossa", αποκαλούν χαϊδευτικά οι Ιταλοί τη λατρεμένη τους Ferrari που είναι μια αληθινή βασίλισσα.

scalidi είπε...

Κάνω μαθήματα οδήγησης αυτή την εποχή και έχω αποκαρδιωθεί από τις συνθήκες που επικρατούν -λόγω οδηγικής συμπεριφοράς- στους δρόμους... Το να πράττεις το νόμιμο και νομότυπο ίσως και να μοιάζει γραφικό, τι φρίκη! Το να σταματάς στη διάβαση για να περάσουν οι πεζοί π.χ. είναι τόσο σπάνιο που οι πεζοί δεν τολμούν να περάσουν, νομίζουν ότι τους κοροϊδεύεις...

Prokopis Doukas είπε...

@scalidi: Και φυσικά, οι από πίσω οδηγοί κορνάρουν ανυπόμονα, που "τόλμησες" και σταμάτησες για να περάσουν πεζοί...

yb είπε...

Και παρακινούμενη απο μια εκ των φωτογραφικών πηγών, να προσθέσω οτι μια ολόκληρη οριζόντια κατηγορία που εμπεριέχει όλες τις επιμέρους κάθετες, είναι οι οδηγοί στο επαρχιακό δίκτυο στην ευρύτερη περιοχή της πόλης- έδρας τους ή και (ακόμη χειρότερα) στις εθνικές οδούς που οδηγούν απο και προς την έδρα τους και βεβαίως στους δρόμους αυτής. Πλήρης παρανομία και ασυδοσία στην οδήγηση και τη στάθμευση και ασφαλώς ανοχή και ασυλία απο την τοπική τροχαία.

Prokopis Doukas είπε...

@yb: Διότι βεβαίως, "εδώ είναι ο δικός μου τόπος και κάνω ότι θέλω"...

Πέτρος είπε...

Δίχως να θέλω να προσβάλω αυτούς που πραγματικά λειτουργούν σωστά ως οδηγοί, θέλω να προσθέσω κάτι.

Όσες φορές αναφέρω στους γνωστούς και φίλους μου τα προβλήματα που πολύ ωραία επισήμανες, όλοι συμφωνούν. Ακόμα και όταν συζητάω με αγνώστους, πάλι συμφωνούν!

Αν όλοι συμφωνούν, τότε γιατί υπάρχουν αυτά τα προβλήματα; Μήπως τελικά συμφωνούμε αλλά όταν μπαίνουμε στο αυτοκίνητο πιστεύουμε πως πάντα εμείς έχουμε δίκιο και προτεραιότητα; Μήπως είμαστε εγωιστικά και αγενή ζώα; Μήπως πρέπει να εξετάσουμε ο καθένας ξεχωριστά τον εαυτό μας και να σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που μας ενοχλεί όταν μας το κάνει ο άλλος;

Δηλαδή έλεος! Έχω δει περίπτωση οδηγού, που ενόχλησε έναν άλλον και αμέσως μετά από δύο λεπτά κάποιος του έκανε ακριβώς το ίδιο με αποτέλεσμα να αρχίσει να τον βρίζει. Πως βρίζεις τον άλλον αφού και εσύ τα ίδια έκανες πριν δύο λεπτά!

Πιστεύω πως η σωτηρία είναι δύσκολη αλλά προσπαθώ.

Prokopis Doukas είπε...

@Petros: Φυσικά, όλοι συμφωνούν - διότι πάντα "φταίει ο άλλος"...

Όντως, η σωτηρία είναι δύσκολη. Θέλει πολλή παιδεία.. :-)

Vicky είπε...

Giati afou sto telos les pws 'το κείμενο αυτό προφανώς σατιρίζει και στηλιτεύει συγκεκριμένες συμπεριφορές και όχι ολόκληρες κατηγορίες ανθρώπων', sti paragrafo gia tous odigous taxi baineis sto kopo na to dieykriniseis (Αν δεν ανήκω σε μια κατηγορία (ολοένα και αυξανόμενη ευτυχώς) νέων ανθρώπων που είναι σοβαροί, μετρημένοι, καθαροί και επαγγελματίες)?

Ma, mitera me to paidi agalia sto kathisma? Apokleietai! Stin aglia, etyxe na parw taxi 2-3 fores me mia fili kai mitera enos koritsiou 5 xronwn. Otan kalesame to taxi, we made sure oti eixe extra kathisma gia ti mikri -kai eixe, ennoeitai..

Prokopis Doukas είπε...

@Vicky: Αποκλείεται; Ξέρετε πόσες φορές μου έχει "ανέβει το αίμα στο κεφάλι" μπροστά σε τέτοιο θεάμα; Αλλα δεν μπορώ να κάνω τίποτα, βεβαίως. Μια φορά, σε παρατήρηση για κάτι πολύ λιγότερο σημαντικό, μου απάντησαν: "Και συ τι είσαι; η τροχαία;"

Όσο για τους ταξιτζήδες, δεν μπορώ παρά να επισημάνω (και να επιβραβεύσω) μια ολοένα και αυξανόμενη κατηγορίας σοβαρών νέων ανθρώπων...

Μαρία Δριμή είπε...

Δυστυχώς, Προκόπη, όσα γράφεις είναι απολύτως αληθινά. μακάρι κάτι από αυτά να ήταν έστω και λίγο υπερβολικό για χάρη της σατιρας. Καθώς όλα τα τελευταία χρόνια είμαι αναγκασμένη να κάνω καθημερινά μια μεγάλη απόσταση με το αυτοκίνητο, διαβάζοντας την ανάρτησή σου ένιωθα σα να έκανα ένα απογευματινό δρομολόγιο.
Να προσθέσω σε όλα τα παραπάνω τη μοναδική στον κόσμο (διάψευσέ με αν έχω άδικο) κακή συνήθεια του κρεμασμένου χεριού έξω από το παράθυρο (τελευταία έχει προστεθεί το πόδι της συνοδηγού στο παρμπριζ ή έξω από το αντίστοιχο παράθυρο).
Είμαστε μάγκες Ελληνάρες, άνετοι και αραχτοί και δεν φοβόμαστε/ντρεπόμαστε να το δείχνουμε.

fanfarone είπε...

Συμφωνώ με όλα τα παραπάνω.
Μια μικρή ένσταση για το εάν τα δίκυκλα θα πρέπει να κινούνται πίσω από τα ΙΧ.
Νομίζω ότι δεν δημιουργείται κάποιο πρόβλημα από την κίνηση των δικύκλων ανάμεσα στα ΙΧ. Υπάρχει βεβαίως πρόβλημα όταν αυτό γίνεται με μεγάλη ταχύτητα και με επικίνδυνους ελιγμούς. Σκεφθείτε τη συμφόρηση που θα δημιουργείτο εάν η κάθε μηχανή καταλάμβανε το χώρο ενός ή μισού αυτοκινήτου κατά την πορεία της.

Prokopis Doukas είπε...

@Maria Jose: Και δεν έχω συμπεριλάβει τις ακραίες συμπεριφορές, του στυλ "πίνω όλον τον Jack Daniels και αν μου πεις να μην οδηγήσω, το θεωρώ προσβολή"...

@fanfarone: Κι όμως, ο συνειδητός οδηγός δικύκλου σε μια δυτική χώρα αυτό κάνει. Παρ' όλα αυτά, αυτό που λέω δεν είναι να μη γίνεται - αλλά να μην το απαιτούν οι μοτοσυκλετιστές από τους άλλους οδηγούς και να το κάνουν προσεκτικά και με ευγένεια...

SK είπε...

Ενδιαφέρον το ζήτημα της συμπεριφοράς των οδηγών. Μάλλον πιο πολύ αντανακλά την ψυχολογία τους (ατομική και κοινωνική-ομαδική), παρά την εκπαίδευσή τους, ή τις γνώσεις τους.

Ανώνυμος είπε...

Μα ν' αγιάσει το στόμα σας ή μάλλον η πένα σας κύριε Δούκα μου! Δεν θα μπορούσα να σκεφτώ καταλληλότερο κείμενο για την ημέρα (υποτίθεται) χωρίς αυτοκίνητο που είναι αύριο 22.9!
Μήπως θα θέλατε να κατεβείτε και να εκφωνήσετε ένα λόγο στην μεγάλη "προεκλογική" συγκέντρωση των ποδηλατών κτλ κτλ;

Εμείς θα σας ψηφίσουμε πάντως, γιατί όλοι οι άλλοι μας δουλεύουν... Εύγε!

Prokopis Doukas είπε...

@SK: Ε, ναι προφανώς. Όμως υπάρχει και τρομερό έλλειμμα γνώσης ως προς την ασφάλεια. Εδώ οι τροχαίοι πετάγονται στη μέση της εθνικής, για να σε σταματήσουν...

@ Spastos Petalakis: Μήπως έπρεπε να δηλώσουμε συμμετοχή στο debate? :-)

Theodota Nantsou είπε...

Προκόπη, ναι, ναι, αυτό σημαίνει οδηγώ στην Ελλάδα! Και οι ευρωπαίοι είναι χαζοί που ακολουθούν κανόνες και σέβονται τους πεζούς και οι Ολλανδοί που οδηγούν σε απόλυτη σιωπηλή μεταξύ τους συνεννόηση χωρίς καν σηματοδότες, ε, βλαμένοι θα'ναι. Όσο για την Τουρκία, Αίγυπτο, Ινδία και λοιπά αλλοδαπά κράτη, εκεί οδηγούν σαν υπανάπτυκτοι!

Τσαλαπετεινέ, τίποτα για εσάς τους ποδηλάτες. Σπάτε τα νεύρα των μποτιλιαρισμένων ελληναράδων με την άνεση και τις κορμάρες σας!

Κωνσταντίνος Μπούγας είπε...

Εξαιρετικά εύστοχο και αυτό το κείμενο.. Να συμπεριληφθεί παρακαλώ η κατηγορία των οδηγών που τη "μέρα χωρίς αυτοκίνητο" κατεβηκαν όλοι στο κέντρο -της Θεσσαλονίκης τουλαχιστον που το έζησα- με τα αυτοκίνητά τους. Επίσης η διοίκηση του Ο.Α.Σ.Θ που αυτή τη μέρα -όπως μου είπε ο διπλανός μου στο αστικό- επέτρεπαν τη μετακίνηση χωρίς εισιτήριο μόνο 5-9 το απόγευμα.
υ.γ: Εγώ από αντίδραση δεν έβγαλα εισιτήριο. Κι ήταν η πρώτη φορά που ήθελα να μπει ελεγκτής..

Prokopis Doukas είπε...

@Θεοδoτα Ναντσου: Βεβαίως, έχω παραλείψει να αναφερθώ στη συμπεριφορά των πεζών, που επίσης κινούνται επικίνδυνα και ανεξέλεγκτα, διασχίζοντας παράνομα ακόμα και δρόμους ταχείας κυκλοφορίας. Αυτό όμως είναι ένα άλλο κεφάλαιο..

@Κωνσταντίνος Μπούγας: Καλά κάνετε και δεν κόψατε - εδώ υπάρχει ολόκληρη καμπάνια οτι τα ΜΜΜ ήταν δωρεάν...

Freedom είπε...

Αγαπητέ μου Προκόπη
Ζωγράφισες once again, δε θα μπορούσα να διατυπώσω καλύτερα όλη αυτή την περιφερόμενη γυφτιά των δρόμων...
Πάντως, ως πρώην κάτοικος του κέντρου, όπου έγραφα πολλά χιλιόμετρα με τα πόδια, αρνούμενη πεισματικά να δώσω έστω και 3 ευρώ στους ταρίφες, δεν καταλαβαίνω με ποια λογική σε μια πόλη σαν την Αθήνα προτιμά κάποιος να πληρώσει τα κέρατά του σε βενζίνη και να αργήσει είτε πηγμένος στην κίνηση είτε ψάχνοντας για πάρκινγκ, τη στιγμή που με ένα ευρώ και ελάχιστο περπάτημα μπορεί να είναι όπου θελήσει... είναι κουτό!

Τσαλαπετεινέ, ως τώρα απλά κοίταζα τους ποδηλάτες, τώρα θα φωνάζω κιόλας! "Τσαλαπετεινέέέ" και ή που θα σε πετύχω, ή που με βλέπω σε σουίτα στο Δαφνί με την άσπρη ρόμπα που δένει πίσω...

Prokopis Doukas είπε...

@Freedom: Αγαπητή μου, μόνο με ερωτικά κοπλιμέντα θα μπορούσατε να με κάνετε να κοκκινίσω περισσότερο... :-)

Όντως - κι εγώ απορώ που μου αρέσει τρελλά η οδήγηση: Τι το κάνουν το ρημάδι, μέσα στην πόλη. Προσωπικώς , όταν δεν λείπω π.χ. το Σαββατοκύριακο, δεν το κουνάω από το πάρκινγκ του...

isaak είπε...

πάντως ότι και να λέτε, το χέρι έξω από το παράθυρο το καλοκαίρι ενώ οδηγείς σε παραθαλάσσιο δρόμο και στο player παίζει magnetic fields σου δίνει ένα sense of enormous well being (όπως λένε και οι blue airplanes σε ενα παλιο τους τραγουδι). Ειδικά δε καθώς γυρνάς αργά το απόγευμα από την παραλία κάνεις πίσω την καρέκλα και αφήσεις τον ζεστό αέρα να σου χαιδευει τις πατουσες καθώς κοιτάς τις εικόνες από το παράθυρο...ανεκτίμητο!!! :-):p

ολα θα πανε καλα... είπε...

τη συγκεκριμένη ανάρτηση τη διάβασα δύο φορές και σε άλλα σημεία μου ερχόταν να γελάσω πικρά με τα χάλια μας,σε άλλα κουνούσα θλιμμένα το κεφάλι...
Πράγματι συμβαίνουν όλα αυτά εν Ελλάδι.Αναφέρω δύο πρόσφατα περιστατικά,με έλληνες οδηγούς,που μου συνέβησαν μέσα σε διάστημα λίγων ημερών αυτό το μήνα.Υποψιάζομαι πως όλοι μας έχουν να αναφέρουν τις δικές τους στιγμές που έζησαν κάτι παρόμοιο,απείρου κάλλους.
Είμαι σε κεντρικό δρόμο του Αμαρουσίου,διπλής κατεύθυνσης και στενό.Ακριβώς μετά τη στροφή δεξιά έχει σταματήσει οδηγάρας - ροζ πουκάμισο,σηκωμένα μανίκια,αλυσιδίτσα χρυσή στο λαιμό και έντονη τριχοφυία(πιστή αναπαράσταση).Κάθεται στο κάθισμα του οδηγού,χωρίς αλάρμ,σταματημένος με μεγάλο αυτοκίνητο και μιλά στη μητέρα του η οποία και του δίνει με την άνεσή της τάπερ και διάφορα άλλα πράγματα.Μιλά σχεδόν αμέριμνος.Πίσω μου αρκετά αυτοκίνητα και οδηγοί που αναρωτιούνται τι συμβαίνει πάνω στη στροφή και γιατί δεν προχωράω.Τον περιμένω υπομονετικά,κάποια στιγμή αναγκάζομαι να κορνάρω μια φορά αν και το σιχαίνομαι,γι αυτό και εξάντλησα όλα τα περιθώρια.Από το ανοιχτό του παράθυρο βγάζει το χέρι του χωρίς να γυρίσει πίσω και κάνει ένα σήμα του στυλ "τώρα εσύ τραβάς κανένα ζόρι και κορνάρεις;".Περιμένω από την αντίθετη κατεύθυνση να περάσουν όλα τα αυτοκίνητα που με δυσκολία κι αυτά χωρούσαν να περάσουν λόγω στενότητας δρόμου και έρχομαι παράλληλα με το αυτοκίνητό του.Με κοιτάζει με ύφος που δε σηκώνει πολλά και ετοιμάζεται να χώσει μπινελίκι.Του λέω με ευγένεια και συγκρατώντας τα νεύρα μου ότι του κόρναρα για το αυτονόητο,γιατί εμπόδιζε την κυκλοφορία και δεν μπορούσα να περάσω.Και απαντάει:"και μένα,κοπελιά,τι με ενδιαφέρει;Μιλάω με τη μάνα μου τώρα και δεν έχω ακόμα τελειώσει.Δικαίωμά μου να καθήσω όσο γουστάρω εδώ".Από δίπλα,η μάνα-κουράγιο,με κοιτούσε με κατανόηση και έλεγε στο γιόκα της:"έλα,τώρα,δε σου είπε τίποτα η κοπέλα,σιγά,εντάξει...",προσπαθώντας να κατευνάσει τα νεύρα του γιού.

Δεύτερο περιστατικό:σε στενό της Πεύκης που απαγορεύεται η άνοδος,κατηφορίζω κανονικά και αργά με το αυτοκίνητό μου.Μέρα λαϊκής αγοράς.Άνθρωποι με καρότσια,αυτοκίνητα,όλα μαζί.Έρχεται ένα βαν κατευθείαν προς τα πάνω μου και προσπαθώντας εγώ στην ουσία να τον αποφύγω και ουσιαστικά να διευκολύνω το πέρασμα και των δύο - τονίζω ότι ήταν τελείως αντικανονική η πορεία γι αυτόν - σκύβει στο παράθυρο και μου λέει:"πολύ βιαστική είσαι,πρωί-πρωί".Και να πεις πως ήταν πρωί;Θα κόντευε μεσημέρι.
:)
Δεν ξέρω πώς κρατήθηκα.Δεν είχε έννοια πλέον να μιλήσω.Και να πω τι;Το αυτονόητο;
Αυτά και συγγνώμη για το εκτενές σχόλιο.

Prokopis Doukas είπε...

@isaak: Και να παίζεις και κομπολόι με τις πατούσες; :-)

@ολα θα πανε καλα... : Καθόλου κουραστικό. Το ζήτημα είναι αν σε έναν τέτοιο τύπο γινόταν επί τόπου αφαίρεση αδείας, για π.χ. 3 μέρες - τι θα έκανε ο κουτοπόνηρος θρασύδειλος μάγκας;

Δεν θα κλαψούριζε "είμαι επαγγελματίας, εγώ, το μεροκάματο, κλπ. κλπ." Ε, αυτό είναι που μου τη δίνει... :-)

marilia είπε...

Αχ, αυτό το τελευταίο με το πάρκιγκ... Οι πέντε που δεν παρκάρουν σε νόμιμη θέση έχουν έρθει στην είσοδο της πιλοτής μου!!!

Καληνυχτοσνουποφιλιά (δεν είναι πολύ σοβαρό αυτό, αλλά... :))

Prokopis Doukas είπε...

@ marilia: Διώξτε τους! Όνειρα γλυκά! :-)

ShareThis