Έκλειψη...

Θα σου μιλήσω αστρονομικά:

Δευτέρα 9/2/09, στις 16.48 κορυφώνεται η μερική έκλειψη σελήνης. Έκλειψη σελήνης (όπως και ηλίου άλλωστε) έχουμε όταν τα τρία ουράνια σώματα βρίσκονται στην ίδια ευθεία – ανάλογα με την “ακρίβεια” της προσέγγισης έχουμε μερική ή ολική έκλειψη. Η έκλειψη σελήνης συμβαίνει πάντοτε με πανσέληνο (η γη είναι ανάμεσα στον ήλιο και τη σελήνη, οπότε ρίχνει τη σκιά της στον δορυφόρο της), ενώ έκλειψη ηλίου συμβαίνει πάντοτε με το “καινούργιο φεγγάρι”, όταν η σελήνη βρίσκεται ανάμεσα στον ήλιο και στη γη – και μας “καλύπτει” με τη σκιά της. Το εντυπωσιακό με αυτή την τελευταία περίπτωση είναι οτι οι αναλογίες (η διάμετρος της σελήνης σε σχέση με την απόσταση της από γη και σελήνη) μπορούν να είναι τέτοιες (σε κάποιες περιπτώσεις), ώστε η σελήνη αρκεί “ακριβώς” για να καλύψει το δίσκο του ηλίου, σε περίπτωση ολικής έκλειψης...



Οι εκλείψεις πάνε πολλές φορές “πακέτο”, ανά δύο ή και τρεις. Μερική έκλειψη ηλίου προηγήθηκε στις 26/1/09, στις 9.56 – δηλαδή περίπου 14 ημέρες πριν, στο “καινούργιο φεγγάρι”. Ο κύκλος του φεγγαριού διαρκεί ως γνωστόν 28-29 ημέρες, όσο και ο κύκλος της έμμηνου ρύσης...


Θα σου μιλήσω "αστρολογικά":

Η έκλειψη αυτή της σελήνης συμβαίνει στις 20 μοίρες 59' του Λέοντα, ενώ η προηγούμενη του ηλίου στις 6 μοίρες 29' του Υδροχόου (αυτό αστρονομικά υποδεικνύει ποιό σημείο ποιού αστερισμού βρίσκεται στον ορίζοντα, πίσω από το φαινόμενο). Σύμφωνα με τους αστρολόγους, και οι δύο εκλείψεις επηρεάζουν κυρίως το λεγόμενο “σταθερό σταυρό”, δηλαδή όσους έχουν ήλιο (αυτό που λέμε ζώδιο) ή σελήνη ή άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά σε ένα από τα “σταθερά ζώδια”, δηλαδή Υδροχόος, Λέων, Ταύρος, Σκορπιός. Οι εκλείψεις υποδηλώνουν απρόοπτα γεγονότα, τα συνήθη “ανακατέματα” που κάνει η φύση. Ότι συνδέεται με το φεγγάρι, που θεωρείται “ανακλαστήρας” των συναισθημάτων και των πράξεων μας, έχει να κάνει με το πόσο “πληρώνουμε” ή “απολαμβάνουμε τα οφέλη” από τη συμπεριφορά μας. Οι πανσέληνοι γενικά είναι πολύ θετικές για συνευρέσεις με φίλους και εκδηλώσεις διασκέδασης, αλλά επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν κάνει κάτι καλό για τον εαυτό τους και τους άλλους με την έναρξη της “νέας σελήνης”, εισπράττουν απλώς “πίσω” μια κακοκεφιά ή ψιλο-κατάθλιψη με την πανσέληνο. Στις περιπτώσεις των εκλείψεων, πέφτουν οι άμυνες του ανοσοποιητικού στους περισσότερους που επηρεάζονται. Αν λοιπόν έχετε γύρω σας πολλούς γνωστούς και φίλους που αισθάνονται "παράξενα" ή τους προκύπτουν ιώσεις, αυχενικά και άλλες ταλαιπωρίες, μην απορείτε, λένε οι φίλοι μας... :-)



Θα σου μιλήσω μουσικά:

Πολύ πρόσφατα ήμουν καλεσμένος σε μια γιορτή σε μαγαζί του Κολωνακίου, που δεν γνώριζα – υπάρχει πέντε χρόνια μου είπαν (έτσι κι αλλιώς δεν ξέρω τα περισσότερα από τα μαγαζιά του Κολωνακίου, όταν ήμουν πιτσιρικάς κάτι γινόταν). Στο γνωστό στυλ των κολωνακιώτικων υπογείων, σε πολυκατοικία (απορώ τι κάνουν με την ηχομόνωση ή με τις προδιαγραφές ασφαλείας – τι λέω τώρα, ε;), είχε βεβαίως dj και ένα πολύ κακό ηχητικό σύστημα, με πολύ μικρά ηχειάκια – που θα έκανε μόνο για μουσική “ξενοδοχείου”. Αυτό που μου έκανε εντύπωση όμως ήταν ότι τη μια ώρα που ήμουν εκεί δεν άκουσα ούτε ένα (1) κομμάτι που δεν υπήρχε όταν ήμουν 20 χρονών... Πολλά ήταν αδιάφορες επιλογές – και δεν μπορώ να πιστέψω οτι ήταν τόσο αυστηρό το στυλ του dj (“μόνο eighties”).

Άρα; Τόσο “έκλειψη” πρόσφατης καλής μουσικής; (αποκλείεται κύριε πρόεδρε) Δεν μας αρέσει; (μα κανένα;) Βαριόμαστε να ψάξουμε; (δεν με εκπλήσσει καθόλου) Είμαστε "κολλημένοι" με τα eighties - ή μήπως ήταν τα καλύτερα; Και τα nineties, που ήταν τόσο ωραία; (για πέστε μου εσείς)...


"Επί του πιεστηρίου¨: Οι Αυστραλοί δοκιμάζονται από τη φρίκη που προκαλεί η κλιματική αλλαγή και αγωνίζονται, με 47 βαθμούς κελσίου, κατά των τρομακτικών πυρκαγιών, έχοντας ήδη 108 νεκρούς!

Οι φωτό είναι από τα http://www.netaxs.com και http://blog.wired.com

Όπως καταλαβαίνετε, γι αυτό το post υπάρχουν δεκάδες επιλογές, με εκτελέσεις τραγουδιών που αναφέρονται στο φεγγάρι (όχι δεν σκέφτηκα επ' ουδενί το "Total Eclipse..."). Δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ τελικά στο "Fly Me To The Moon", λόγω της φωτό με το αεροπλάνο - η εκτέλεση του Γάλλου Dany Brilliant μου ταίριαξε περισσότερο. Διάλεξα επίσης μια λιγότερο γνωστή, αλλά εξαιρετική εκτέλεση του Moondance (κομμάτι του 1970) του Van Morrison, από τον jazz drummer Grady Tate.