Βλέπω και ξαναβλέπω, κατά καιρούς, το DVD που μ' έκανε ν' αγοράσω επιτέλους DVD player, μετά από χρόνια που “αντιστεκόμουνα”...
Το “Lovers Live” της Sade - φυσική συνέχεια του άλμπουμ “Lovers Rock”, που έβγαλε το 2000, μετά από απουσία 8 χρόνων από την πρωτότυπη δισκογραφική παραγωγή – ήταν για μένα μια αποκάλυψη. Όχι γιατί δεν μου άρεσε προηγουμένως – ίσα ίσα που το πρώτο της hit το 1984 “Υοur Love Is King” ήταν από τις πιο έντονες νεανικές μου αναμνήσεις. Έκτοτε, παρακολουθούσα την πορεία της ανελλιπώς και αγόραζα ότι έβγαζε– και μου άρεσαν.
Αλλά, να. Μία η εξαφάνιση της σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της “μεταμοντέρνας” δεκαετίας του '90, μία το στυλ της που παρέμενε “αναλλοίωτο” και ενδεχομένως δεν “προσαρμοζόταν στα νέα δεδομένα”, ίσως την είχαν σπρώξει σ' ένα πλαϊνό κομμάτι της καρδιάς μου...
Έπρεπε λοιπόν να φτάσει ένα βράδυ (αργά) του 2003 (αν δεν κάνω λάθος), που τυχαία κάνω ζάπινγκ στο Mega και πέφτω σ' ένα θέαμα που με καθήλωσε. Παίρνω τον κολλητό μου και τον ρωτάω: “Βλέπεις;” Τυχαία έβλεπε κι αυτός...
Εικόνα και ήχος ήταν συγκλονιστικά. Δεν έχω δει ποτέ μια μπάντα να παίζει ζωντανά με τόση ακρίβεια μετρονόμου – αλλά ταυτόχρονα με ευρηματικότητα και χωρίς να θυμίζει “κονσέρβα”. Δεν έχω ποτέ τόσο ωραίο και απλό σκηνικό που να μετατρέπεται σε κάθε τραγούδι σε άλλο “περιβάλλον”, με υπέροχα χρώματα και την ευρηματική σκηνοθεσία της Sophie Muller, που έκανε από το “τίποτα” θεσπέσια πλάνα (και της ίδιας της Sade). Δεν έχω δει ποτέ μια τόσο ενθουσιώδη συναυλία (τα γυρίσματα έγιναν στο Anaheim και στο Mountainview της California, το 2001, στο τέλος μιας τεράστιας τουρνέ) – μ' ένα υλικό που κατά τα άλλα δεν προσφέρεται για live (αυτό το cool, smoky ύφος των τραγουδιών της Sade θα έλεγα οτι αντενδείκνυται κιόλας). Δεν έχω δει ποτέ μια τόσο ώριμη, σεμνή, σέξυ (αλλά ποτέ ούτε στο ελάχιστο χυδαία) και κατασταλαγμένη καλλιτέχνιδα να είναι πραγματικά αυτό που λέμε “πολίτης του κόσμου”: Έμοιαζε ταυτόχρονα Ασιάτισα, Ινδή, Αφρικανή, Εγγλέζα, Αμερικάνα, Μεξικάνα – όλη η ανθρωπότητα μαζί...
Στα 42 της (είναι γεννημένη στις 16 Ιανουαρίου του 1959 – 50 σήμερα!), η κόρη του Νιγηριανού οικονομολόγου και της Αγγλίδας νοσοκόμας που μεγάλωσε στο Λονδίνο και παράτησε το St. Martin's School of Art για το τραγούδι (ευτυχώς), άφησε παρακαταθήκη την απόλυτη performance: Ακόμα κι αν δεν κάνει τίποτα άλλο, θα περάσει στην ιστορία ως μια μοναδική καλλιτέχνις, που σημάδεψε τρεις δεκαετίες, πούλησε περισσότερο από το Thriller στην Ιταλία και συγκίνησε χιλιάδες ψυχές. Κυρίως νομίζω όμως, σε καλλιτεχνικό επίπεδο, θα μείνει στην ιστορία ως μια φωνή και παρουσία που δεν έμοιασε (πόσο μάλλον μιμήθηκε) ούτε κατά διάνοια οποιαδήποτε άλλη – η μοναδικότητα της είναι απόλυτη...
Μερικές λεπτομέρειες: Σε όλη τη συναυλία, η Sade είναι ξυπόλητη (παρά τη φωτό που βλέπετε πιο πάνω, είναι από την αντίστοιχη συναυλία στην Atlanta) - για το encore μεταμορφώνεται σε μεξικάνα "Αλεξίου", κατά τα πρότυπα του video-clip του "King Of Sorrow". Οι "ψεύτικες" νότες που βγάζει είναι αριστουργηματικές. Ο πυρήνας του συγκροτήματος που τη συνοδεύει από την πρώτη στιγμή και γράφει μαζί της τα τραγούδια - Stewart Matthewman (σαξόφωνο, κιθάρα), Paul Spencer Denman (μπάσο) και Andrew Hale (keyboards) - είναι στην καλύτερη στιγμή τους (και από στυλ), όπως επίσης και τα νέα μέλη. Η ίδια η Sade εκπέμπει τέτοια γαλήνη και λάμψη που λες - "τόσο αστέρι μαζεμένο πού το βρήκε"; Ότι και να ήταν (και όση θλίψη, διάχυτη στα τραγούδια της, και να πέρασε) η εξέλιξη της πάντως, ως άνθρωπος, φαίνεται να το ενίσχυσε...
Οι φωτό είναι από τα http://www.candiano.com, http://www.rickmcgrath.com, http://www.ngex.com
Το post συνοδεύεται από ένα κομμάτι για την ημέρα - είναι το τελευταίο του "Lovers Rock", πέφτει στους τίτλους του DVD και είναι πολύ τρυφερό...
Θα βρείτε όλο σχεδόν το "Lovers Live" στο You Tube - από το εισαγωγικό "Cherry Pie", το "Your Love Is King", το υπέροχο (και εικαστικά) "No Ordinary Love" ως το απόλυτα "συγχρονισμένο" "King Of Sorrow", το αφιερωμένο στον πατέρα της "Immigrant", το υπόκωφα ρυθμικό "Flow" και το συγκλονιστικό φινάλε "Is It A Crime" - σχεδόν όλα είναι εδώ.... Στο DVD θα τα απολάυσετε βέβαια με καλύτερο ήχο και όλα μαζί, παλιά και καινούργια τραγούδια - ενώ το cd "Lovers Live" έχει μόνο τα παλιά και όχι τη "φρέσκια" παραγωγή του "Lovers Rock".
You would have loved to see this, Ali.
-
This is photo that Ali Mustafa posted shortly after he arrived in Aleppo to
cover the revolution in 2013. He was killed by Assadist goons a few months
later.
Πριν από 1 εβδομάδα
10 σχόλια:
This is one classy post, indeed. (Και εξαιρετικά music ref's ... =)
@MadNihilist: Νομίζω αγαπητή οτι είναι κάτι σαν τον "ιδεατό έρωτα"... :-)
Άλλωστε, δεν υπάρχει πιο ωραία αντι-γλυκερή ερωτική φωνή...
Σκέψου να ξυπνάει το πρωί και να σου τραγουδάει..
δεν νομίζω πως αξιώθηκε η Sade να διαβάσει για του λόγου της ερωτικότερο ποστ από αυτό :-D
Τους ανθρώπους που προσφέρουν τέτοια ενέργεια - ή και πολύ λιγότερη - εγώ τους ευγνωμονώ βαθύτατα. Μακάρι να το διάβαζε, αγαπητέ Κ.Κ...
Έχουμε κανέναν που την ξέρει να της το μεταφράσει? Μήπως να το γράψω αμέσως τώρα και στα αγγλικά? :-)
"Έχουμε κανέναν που την ξέρει να της το μεταφράσει? Μήπως να το γράψω αμέσως τώρα και στα αγγλικά? :-)"
Το έχει διαβάσει ήδη σου λέω, έκανε μια έρευνα στο you tube πληκτρολογώντας το όνομα του blogger, απογοητεύτηκε στιγμιαία γιατί της έβγαζε όλο Παυλόπουλος και Άγιος Προκόπης -μεγάλη η χάρη του-στη Νάξο, ξανακοίταξε όμως τη σελίδα, στάθηκε στην εικόνα του προφίλ, τον είδε σκυφτό κι ανέμελο... τώρα ψάχνει μια αφορμή για να επισκεφτεί αυτή την εξωτική χώρα. Και η καλύτερη αφορμή δεν είναι παρά μια... Η συνέχεια επί της οθόνης. Notting Hill αλά Ελληνικά...
Επειδή όπως βλέπεις είναι έτοιμη η περίληψη του σεναρίου θα ήθελα να μου πεις το ΟΚ για τη συνέχεια. Θέλω και τα δικαιώματα. Μπορείς να προτείνεις ηθοποιούς που θα παίξουν το ρόλο σου.
τι γνωμη εχεις για τη Μονικα??
@Τσαλαπετεινός: Τα δικαιώματα είναι προφανώς δικά σου - αφού τόφτιαξες το παραμύθι. Τι να σου πω αν την παίξει η Χάλι Μπέρι, μήπως πρέπει να με παίξει ο Κέβιν Σπέϊσι - που μ' αρέσει πολύ; :-))
@Ανώνυμος: Τι υπονοείτε; Να περιοριστώ στα "εγχώρια" κυβικά μου; ;-)
Εξαιρετική επιλογή! Μπράβο! (με μια μικρή επιφύλαξη για το ύψος του Spacey- μου φαίνεται κοντός για το ρόλο)
Ωραία το casting προχωράει καλά. Ησύχασα λίγο. Θα είναι υπερβολικό να ζητήσω να αναλάβεις και μουσική επιμέλεια; Αν ναι, αναλαμβάνεις φυσικά εν λευκώ. Όπως ακριβώς κάνει κι ο Αγγελόπουλος με την Καραϊνδρου.
Άλλο θέμα τώρα: η σκηνή της ιδιωτικής αυλής-τη θυμάσαι ελπίζω- μπορεί να γυριστεί αν συμφωνείς, στο παρκάκι της οδού Κύπρου και μετά εκείνη κατεβαίνει να πάρει το αυτοκίνητο της από το υπόγειο χώρο στάθμευσης.Λέξη σε παρακαλώ απ΄ όλα αυτά στο Νικήτα- για την ώρα τουλάχιστον.
Πάντως επειδή η ταινία θα βοηθησει πολυ στην προώθηση του ελληνικού τουρισμού μπορεί να έχουμε χρηματοδότηση εκτός από τους αναμενόμενους-εκκ, ερτ-και από το υπουργείο τουριστικής ανάπτυξης.Μέσα στη βδομάδα θα κανονίσω να δω τον Μαρκόπουλο αν έχει γυρίσει από Λονδίνο.
Αν είναι θετικός θα πρέπει η συναυλία της να γίνει στο Ηρώδειο- θα τσεκάρω ημερομηνίες από το φεστιβάλ Αθηνών- και θα προσθέσουμε μια σκηνή στο Σούνιο ή στην Ακρόπολη με φεγγάρι και ίσως ένα ΣΚ σε νησί αλλά όχι τα συνηθισμένα. Κάτι σε πιό παρθένο- αυτό άστο πάνω μου! Θα πρέπει είναι ένα νησί που δεν θα το βρίσκει κανείς - θα προσπαθούν οι ξένοι και τίποτα οπότε έτσι θα μεγαλώνει ο μύθος της χώρας.
Έστειλα ήδη mail στον Kevin και στη Halle με την περίληψη του σεναρίου. Ο Kevin απάντησε αμέσως και είναι ενθουσιασμένος- από τη Halle δεν έχω πάρει ακόμα απάντηση. Ελπίζω να μπορεί το καλοκαίρι που υπολογίζω να αρχίσουν τα γυρίσματα, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές.
Περιμένω με αγωνία τις σκέψεις σου στα παραπάνω ζητήματα και κυριίως αυτό της μουσικής...
@Τσαλαπετεινός: :-p
Δημοσίευση σχολίου